Op 1 ding na, me bijna 3 jaar durende relatie. Ik hou ontzettend veel van hem, en hij ook van mij, ook al heb ik dit laatste nooit geloofd en nooit echt gevoeld (lang leven de onzekkerheid dit ligt dus echt geheel aan mij) Hij heeft me vaak geholpen, maar ook vaak me nog dieper in de put laten vallen. Het is redelijk vaak uitgeweest, en dit heeft niet alleen mij maar ook de relatie zelf echt niet goed gedaan.
De laatste week gaat het gewoon weg weer van ouds huilbuien, angstaanvallen, automutilatiedrang (hoeveel dingen ik de laatste week niet aan flarden heb gesneden is niet normaal het enige wat me tegenhoud om het niet echt te doen is dat mensen het zien dat je het hebt gedaan en er vragen over gaan stellen) en zelfmoordplannen. Constante ruzie en irritaties met mijn vriend zorgen hiervoor, aangezien ik heel veel om hem geef en toch redelijk afhankelijk ben, hoeft er maar 1 klein dingetje te gebeuren of ik zie het allemaal al niet meer zitten.
Zonder hem kan ik niet, maar op deze manier met hem ook niet. Ik weet zekker dat als mijn relatie zo in de toekomst veder gaat, ik er zelf onderdoor zal gaan (op dit moment zit ik er al helemaal door heen). Mijn grootste stress factor in mijn leven op dit moment is gewoon echt de relatie tussen mij en me vriend
Over een paar weken begint mijn nieuwe opleiding, ik zie er echt ontzettend tegen op. Vooral omdat het zo slecht met me gaat, en er een ongelofelijke angst is dat deze ouderwetse buien niet weg gaan. Het is gewoon niet even zomaar weer een dipje, dit vertel ik mezelf elke keer zelfs hard op als ik in de spiegel kijk, maar ik geloof er niks van. Ik ben doodsbang....
Ik weet eigenlijk niet wat ik precies met dit topic wil bereiken, het schrijven heeft me iniedergeval iets rustiger gemaakt, maar me hoofd blijft malen. Ik wil mijn vriend gewoon echt NIET kwijt, maar de grens is wel echt overschreden. En echt niet alleen van zijn kant want ik heb ongelovelijk veel fouten hebben gemaakt, het lukt me alleen niet tot hem door te dringen. Net begon ik erover dat het mij zo niet meer lukt, dat als het zo door gaat het voor mij beter zou zijn om het uit te maken. Kreeg ik de reactie: DAN MAAK JE HET TOCH LEKKER UIT DOE HET DAN NU! DOE HET DAN DOE HET DAN Mijn doel is niet om hem bang of boos of gekwetst te maken/voelen, maar om er over te praten maar het lukt niet, hoe hard ik ook probeer want op een gegeven moment houd bij mij het rustig zijn gewoon ook op. Ik raak domweg in paniek, hij gaat weg, ik bel hem op dat ik echt hulp nodig heb dat ik op het punt van flippen sta, gewoon uitelkaar barsten.
Maar het lijkt niet tot hem door te dringen.
Wat ik van hem verwacht? Mischien te veel, ik heb gewoon echt een schouder nodig om alles even bij uit te gooien, ik wil gewoon dat het goed gaat, dat hij even helemaal geen kritiek geeft, even alles maar accepteren wat er even uit moet, gewoon echt even luisteren.
Als ik de zin hierdoor doorlees valt het woord even me op, mischien is het probleem dat het niet voor even is, dat dit heel vaak bij mij kan gebeuren, en dat is mischien gewoon echt TE veel gevraagd....
Ongetwijfeld zal mijn vriend dit topic ook lezen, en ongetwijfeld zal er denk ook ruzie om komen, terwijl ik dit gewoon niet wil, ik kan gewoon even niet meer zien wanneer ik echt de fout in ga en wanneer het nog net kan. En ik moet gewoon even het verhaal hoe ik het zelf zie kwijt...
niet om kritiek te hebben, maar ik vraag het me gewoon af
Sterkte in ieder geval.
Als die relatie je meer ellende oplevert dan leuke momenten, dan kun je nog zoveel van iemand houden (is het wel houden van nog?) dat is niet genoeg dan.
Een relatie, liefde, is niet je de hele tijd rot voelen, veel verdriet hebben.
Ze zeggen altiid dat een relatie hard werken is, maar dit is gewoon ploeteren, tegen beter weten in, zonder positief resultaat.
En nogmaals, je kunt wél zonder hem.
Je moet niet uit angst voor het grote alleen zijn, de pijn die ABSOLUUT komen zal, als je een relatie verbreekt, blijven hangen in iets dat je NIET gelukkig maakt.
Het verdriet dat je hebt, als je bij iemand bent, die je niet lijkt te horen, die eenzaamheid, die pijn, is echt veel groter, dan als je door het proces van verwerken heen gaat, na een verbroken relatie.
En nogmaals 
Je kunt ECHT zonder hem.
En niet dat je het nu moet uitmaken meteen, maar de gedachte dat je niet zonder iemand kan, belemmert je, maakt je een slaaf, een afhankelijke, een patient bijna.. niet doen!
[Dit bericht is gewijzigd door milagro op 10-08-2003 16:00]
quote:Ik hoef geen reactie via inet hoor, denkt dat hij dat ook wel snapt, soms lucht het gewoon op een verhaal kwijt te kunnen tegen mensen die je niet echt kent, en ik zat er net echt doorheen en schrijven lucht op...
Op zondag 10 augustus 2003 15:47 schreef JohnnyKnoxville het volgende:
Had je dit misschien niet beter in briefvorm aan je vriend kunnen schrijven? Nu lok je hem een beetje uit te reageren terwijl er 1000-en mensen meelezen?
niet om kritiek te hebben, maar ik vraag het me gewoon afSterkte in ieder geval.
Kijk eens naar wat je wel kan en los van hem . Je kan mij namelijk niet wijsmaken dat je niets kan zonder hem , ik denk dat je veel meer in je mars hebt dan je denkt .
quote:Ja okee, dat is zo. Persoonlijk zou ik het dan niet op i-net zetten, maar het idee dat mensen met je meevoelen en -leven maakt een hoop goed.
Op zondag 10 augustus 2003 15:49 schreef Missy_Shy het volgende:
Ik hoef geen reactie via inet hoor, denkt dat hij dat ook wel snapt, soms lucht het gewoon op een verhaal kwijt te kunnen tegen mensen die je niet echt kent, en ik zat er net echt doorheen en schrijven lucht op...
Maar misschien spendeer ik ook wel teveel tijd in ONZ om Fok! nog serieus te kunnen nemen
.
quote:ik kan dingen alleen, dat weet ik.
Op zondag 10 augustus 2003 15:53 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Weet je ik denk dat je eerst moet leren op jezelf te vertrouwen , want zoals het nu overkomt op mij is dat het een stukje verlatingsangst is en juist door die verlatingsangst leg je steeds meer claim op hem en jaag je hem daarmee weg.
Kijk eens naar wat je wel kan en los van hem . Je kan mij namelijk niet wijsmaken dat je niets kan zonder hem , ik denk dat je veel meer in je mars hebt dan je denkt .
Ik heb dit jaar ZELF een lang duurende therapie afgerond
Ik heb dit jaar ZELF naast therapie 4/5 havo in 1 jaar gedaan en als resuultaat een havo diploma en een onwijs goede eindlijst.
Ik ben dit jaar ZELF ervoor gegaan om aangenomen te worden op de kunstacademie en dit is gelukt.
Ik hou gewoon veel van mijn vriend, en zal mischien na veel verdriet en pijn wel zonder hem kunnen, maar ik hou gewoonweg te veel van hem om hem kwijt te raken. Maar aan de andere kant lukt het me niet als de relatie doorblijft gaan op deze manier...
ik weet het gewoon even niet...pff... 
quote:ik denk dat mijn vriend het persoonlijk ook niet zelfs zou doen, en hij er ook niet blij mee zal zijn, maar ik had dit nodig, want ik barste bijna uit elkaar, en dat gevoel is moeilijk uit te leggen, maar het gaan dan echt niet goed op dat moment en dan moet ik er iets mee, en dit helpt, in mijn dagboek schrijven niet, want ik krijg geen reactie van en stukje papier en hier wel...
Op zondag 10 augustus 2003 15:53 schreef JohnnyKnoxville het volgende:[..]
Ja okee, dat is zo. Persoonlijk zou ik het dan niet op i-net zetten, maar het idee dat mensen met je meevoelen en -leven maakt een hoop goed.
Maar misschien spendeer ik ook wel teveel tijd in ONZ om Fok! nog serieus te kunnen nemen
Want nu ben je dus alles behalve happy.
Zo kun je niet verder.
En houden van is echt niet genoeg, hoor.
Als het niet gaat dan gaat het niet.
Blijkbaar geeft hij op dit moment niet, wat jij nodig hebt.
Misschien kán hij dat ook niet geven, is het er simpelweg niet.
Een rust pauze geeft jou de kans even een en ander op een rijtje te zetten, wat wil je, wat heb je nodig in je relatie, heb je wel een relatie nodig? met hem?
Nu kan je niet obejectief kijken meer, je bent te verward, te verdrietig en blijft je vastklampen omdat je denkt dat anders die pijn nog erger wordt.
Neem even afstand, misschien ook goed voor hem, opent zijn ogen misschien voor dat wat hij nu niet ziet, of wilt zien.
Dus waarom er zo tegen op zien ?
Je moet toch ergens moed uitputten, het is je eindelijk gelukt.
Het was zwaar maar je hebt het gedaan en je kan een droom waarmaken.
Je moet niet denken dat je leven vol met teleurstellingen zit
Ik herken het zelf want ik deed het ook niet alleen bij vriendje maar ook bij andere mensen , als er iets dwarszat dan ging ik bellen , wat vervolgens de andere frustreerde want ik kwam weer met een probleem en uiteindelijk was hun emmer dan ook vol.
Je zal zien als je meer op jezelf vertrouwd het beter gaat .
Trouwens nog een tip als het moeilijk is , schrijf op dat moment in dagboek , je kan daarin je verhaal aan iemand kwijt en ziet meteen waar het vandaan komt en het kost je ook mindere ontevreden mensen.
quote:Een rust pauze zou denk wel goed zijn, maar of ik het vol hou weet ik niet. Het jammere is dat praten niet lukt zonder over en weer verwijten te maken. De een maakt altijd wel een fout in de ogen van de ander. Terwijl die ene dit dus niet zelf ziet...
Op zondag 10 augustus 2003 16:04 schreef milagro het volgende:
Neem dan een rustpauze van elkaar.
Want nu ben je dus alles behalve happy.
Zo kun je niet verder.
En houden van is echt niet genoeg, hoor.
Als het niet gaat dan gaat het niet.
Blijkbaar geeft hij op dit moment niet, wat jij nodig hebt.
Misschien kán hij dat ook niet geven, is het er simpelweg niet.Een rust pauze geeft jou de kans even een en ander op een rijtje te zetten, wat wil je, wat heb je nodig in je relatie, heb je wel een relatie nodig? met hem?
Nu kan je niet obejectief kijken meer, je bent te verward, te verdrietig en blijft je vastklampen omdat je denkt dat anders die pijn nog erger wordt.Neem even afstand, misschien ook goed voor hem, opent zijn ogen misschien voor dat wat hij nu niet ziet, of wilt zien.
Hij snapt mij mischien niet, maar ik hem denk ik ook niet...
Maar toch begrijp ik op een of andere manier zijn reactie ook wel,
hij weet denk ik ook niet waar hij nu aan toe is, zijn vriendin zit
te bedenken of ze nog wel verder met hem wil...
Dat is echt het ergste wat er is, echt waar!
Succes iig 
quote:Maar lieverd, zoals het nu gaat hou je zeker niet vol.
Op zondag 10 augustus 2003 16:08 schreef Missy_Shy het volgende:[..]
Een rust pauze zou denk wel goed zijn, maar of ik het vol hou weet ik niet. Het jammere is dat praten niet lukt zonder over en weer verwijten te maken. De een maakt altijd wel een fout in de ogen van de ander. Terwijl die ene dit dus niet zelf ziet...
Hij snapt mij mischien niet, maar ik hem denk ik ook niet...
Een rustpauze hoeft geen maanden te duren.
Gewoon elkaar even de ruimte geven.
Als je elkaar op een gegeven moment over alles in de haren vliegt, gaat het dus eigenlijk nergens meer over, behalve dan dat je elkaar even te veel bent..
Er moet iets anders, iets moet veranderen, en je kuint het op zijn minst probéren.
Wie weet verbaas je jezelf nog!
En zoals de anderen al zeggen, je hebt hem niet nodig en als je voelt dat je relatie je grootste stress factor is dan is het voor de lange temrijn toch beter als je actie onderneemt.
Sterkte in ieder geval.
Bijvoorbeeld, als jij heel erg veel nadenkt over alles, dan is het misschien makkelijker om een partner te hebben die dat minder doet. Zo kan hij jou afremmen, maar op n ander moment kan jij hem misschien tot nadenken zetten. Als je partner nog meer als jou nadenkt, krijg je misschien makkelijker ruzies.
hou het iig niet aan, omdat je bang bent niet zonder hem te kunnen. dan ben je verkeerd bezig ten opzichte van jezelf, want je kan ECHT WEL zonder hem.
denk er alleen over na, of je verder met hem kan en WIL. toen ik in een beetje dezelfde situatie als jij zat, betrapte ik mezelf er telkens op dat ik erover nadacht, hoe het zonder haar zou zijn, dat ik weer opnieuw moest beginnen, en dat ik me klote zou gaan voelen. maar daar moet je eigenlijk niet over nadenken. Dit is een logisch gevolg. Maar denk aan je toekomst. Denk je ooit met hem samen te kunnen en willen wonen? of zelfs te trouwen ? als de antwoorden op deze vragen nee zijn, denk IK dat je ermee moet stoppen. Dat is beter voor jezelf, anders ga je er zelf aan onderdoor. Je zal het waarschijnlijk nu ook wel merken op school en op je werk enz, dat als je WEER ruzie heb, je weer depressief of chagarijnig bent. Dat het dus iedere keer weer effect heeft op je dagelijkse leven. En juist ja, dan heb je WEER ruzie, iedere keer weer. Denk er maar goed over na, en als je eruit bent (ik denk dat ik t antwoord wel weet, ookal kan het nog een tijdje duren) blijf dan bij je keuze, en krabbel niet terug als je het (denk ik) uit hebt gemaakt.
Maar hoe dan ook, wat je keuze ook is, veel succes en sterkte gewenst, en dit is wat mijn gevoel erbij is als ik het lees. ik zeg niet dat het zo is.
quote:mij lijkt het dat je even tijd en rust voor jezelf nodig hebt... maar dat is wel moeilijk... hoe moeilijker je het hebt, hoe harder je verlangt naar iemand om het van je weg te nemen...
Wat ik van hem verwacht? Mischien te veel, ik heb gewoon echt een schouder nodig om alles even bij uit te gooien, ik wil gewoon dat het goed gaat, dat hij even helemaal geen kritiek geeft, even alles maar accepteren wat er even uit moet, gewoon echt even luisteren.
maar je moet het zelf doen... wegschuiven heeft geen zin...
dus het lijkt me ook dat je het beter uit kunt maken, want die onzekerheid raak je anders niet kwijt... je hebt even ruimte nodig...
Ooit heb ik in eenzelfde soort situatie gezeten en dacht ik dat hij de enige op de hele wereld voor me was. De relatie verbreken was heel moeilijk (heb ik 8 jaar overgedaan.. wees wijs, doe me dat niet na want dat kost je alles) maar uiteindelijk het beste wat me had kunnen overkomen.
Soms betekent "houden van" juist dat je iemand los moet laten. En vergeet niet dat je in de eerste plaats met jezelf moet kunnen leven, zonder afhankelijk te zijn van je vriend.
Dat lijkt me hoogst onverantwoordelijk.....
MIJ IS HET ALTIJD GOED BEVALLEN"
- Jij houd meer van hem dan hij van jouw
- Hij vind het niet erg je kwijt te raken
- Je voelt jezelf kut dankzij/door hem
- Je bent vreselijk gestressed door hem..
Stomme vraag, maar wie zit je in hemelsnaam voor de gek te houden?
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
quote:[offtopic]
Op zondag 10 augustus 2003 20:36 schreef vosss het volgende:
Hoi topicstarter, je kan er best even doorheen zitten, maar hoe dan ook, je icoontje swingt er nog vrolijk op los!
Damn, dit is volgens mij mn liefste reactie ooit op fok in een R&P topic! 
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Stel die irritatie zit in het feit dat je je (via je vriend) eigenlijk verschrikkelijk irriteert aan je eigen onzekerheid dan kun je je relatie wel beeindigen maar heb je niets gedaan aan die onzekerheid en is er de kans dat 'ie in een volgende relatie net zo hard terugkomt..
Misschien klinkt dit allemaal een beetje wazig maar.. ik kan me aardig inleven in je verhaal.. In mijn geval, details achterwege latende, had ik achteraf best wel spijt dat ik het had uitgemaakt.. (of eigenlijk 'we')
En ik weet nu nog steeds niet zeker of het komt door een gebrek aan 'vonk' of gewoon aan het feit lag dat ik te onzeker was..
quote:KAN DIT WAAR ZIJN DAMES EN HEREN?
Op zondag 10 augustus 2003 20:37 schreef vosss het volgende:[..]
[offtopic]
Damn, dit is volgens mij mn liefste reactie ooit op fok in een R&P topic!
IS VOSSS ZIJN LEVEN AAN HET BETEREN?
Zie het volgende week in een volgende aflevering van "Onderweg naar Fok!"
quote:offtopic
Op zondag 10 augustus 2003 21:28 schreef sioux_ het volgende:[..]
KAN DIT WAAR ZIJN DAMES EN HEREN?
IS VOSSS ZIJN LEVEN AAN HET BETEREN?
Zie het volgende week in een volgende aflevering van "Onderweg naar Fok!"
edit ... roflTS, ik zou is wat meer afstand nemen van je vriend. Dit is geen gezonde relatie meer. Doe het is een week zonder hem.
|
|
