Achter mij zit een gezin dat waarschijnlijk op weg is naar otterpark De Bruine Ster (niet verwonderlijk tevens fungerend als homo-ontmoetingsplaats) en het gezin in kwestie heeft twee lelijke kinderen. Beide bekrulde jongetjes hebben inmiddels uitstekend ontwikkelde stembanden die ze regelmatig uit verveling laten klinken. Het immens hoogtonige snerpende gejank van de twee doet mijn kwetsbare trommelvliezen scheuren. De Montessori-ouders negeren de kinderen vanwege de vrije opvoeding. Om te voorkomen dat ik in een vlaag van verstandverbijstering en intense haat de jongentjes uit de trein werp zoek ik snel een ander plaatsje in de geel-blauwe slang.
Ik tref een lege vierzit en zak onderuit. Een blij gevoel bekruipt me want de trein gaat rijden en ik zit nog steeds alleen. Als een onweersbui verziekt een antiek echtpaar mijn vreugde door de reis met mij te delen. De geur van pepermunt en Tabacco Pour Homme (uitgegeven ter ere van de eerste stoomtrein in Nederland) maakt me ziek. Vader speelt met zijn gebid terwijl moeders onbewust haar benen met de mijne in contact brengt. Onbeschaamd wordt er over de prostaat operatie van opa gepraat en dit onderwerp maakt mij wederom misselijk. De halte van de bejaarden wordt omgeroepen en uiteraard staan de twee op als de trein nog rijdt. Het remmen van de trein heeft als gevolg dat opa hard op je tenen trapt en oma bijna over je heen valt. Je ziet haar onderjurk en haar zakdoek valt op je schoot. Uit beleefdheid schop je haar niet, maar verontschuldigt je nota bene. De regen van buiten doet de ramen in de overvolle trein beslaan en er hangt een muffe geur. Al dat je vastpakt plakt terwijl de zoveelste pauperbuurt door de trein wordt doorklieft.
De NS-chemotender komt vandaag twee keer, dus dat betekend vier keer je tas op schoot en de aanblik van een bijklussende conciërge. Ik ontdek een telefoon aan de broekriem van deze quasi purser en probeer me dit keer niet op te winden. Tijdens mijn reis fantaseer ik over die leuke meid die tegenover me gaat zitten en vriendelijk lacht. Die mijn ogen op haar decolleté tolereert en die zo nu en dan, net als oma, haar gladde bruine benen met de mijne verbindt. Ik wil met haar praten, maar kan geen woorden vinden en opeens ontdekt een besnorde rijksambtenaar de lege plaats naast je en de droom vervliegt. Ik vraag me af of de veertien haartjes onder de neus van de civiele diender onder de noemer "snor" vallen en waarom zovelen in godsnaam de gezondheidsschoenen blootsvoets prefereren. Na drie uur ergernissen stap ik uit en loop naar mijn kamertje niet ver van het station. Ik denk terug aan Ritzen, die de kaart wil ombouwen tot een waardeloos vod en neem me voor om absoluut NIET kwaad te worden wanneer de OV-kaart in het geheel wordt afgeschaft. Leve de compensatie en fuck de Nederlandse Spoorwegen!
Ciao
Lekker rustig in de trein
Vind je stukje overigens wel leuk geschreven, alleen .. tjah.. ik vraag me af of je je leven niet een beetje te zuur maakt door zo te denken
Of het is satirisch bedoeld
was bekend. . .
voor de rest is het commentaar op de gebruikers van het OV
(hoe zou het geschreven stukje van die oma of opa zijn? )
maar had je het niet beter "Fuck de medemens" kunnen noemen, aangezien de NS behalve de vertraging (as usual) niks fout doet of wel soms
quote:en bovendien heeft 'ie een stinkend horloge
Op woensdag 30 juli 2003 12:32 schreef L.Denninger het volgende:
Jezus, het gebeurt me niet vaak dat ik uit 1 post al kan opmaken dat iemand een vreselijk vervelend egocentrisch persoon is met te veel zelfmedelijden.
Had je dit toevallig ook ergens op floppy staan?
[Dit bericht is gewijzigd door Grata op 30-07-2003 17:23]
quote:Huilie
Op woensdag 30 juli 2003 14:45 schreef Grata het volgende:
'Smuts' vindt het wederom nodig zich negatief te moeten bemoeien met een stuk van ondergetekende. Begint nu echt te lijken op jaloe.... De inspiratie gebaseerd op een door jou eerder gepost verhaaltje afkomstig van een floppy....? Wederom 'stakkerig' gedrag.Had je dit toevallig ook ergens op floppy staan?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |