# Wat voor opvoeding geef je je kind (of zou je geven)?
- Hangt het van je eigen opvoeding af en je omgeving?
- Zou je een vrije opvoeding geven?
# Verander je weleens van mening over de manier van opvoeden?
- En komt dat dan doordat je nu wel kinderen hebt, en je voorgenomen methode niet blijkt te werken?
# Denk je dat je eigen opvoeding de juiste manier was of totaal niet?
# Als je meerdere kinderen hebt, voedt je ze op dezelfde manier op, of kijk je per individu wat de beste manier is.
Ik zelf ben best streng, maar toch rechtvaardig 
opgevoed. Ik zou mijn eigen kinderen later ook op de zelfde wijze opvoeden. Dus mijn eigen opvoeding is zeker een maatstaf over hoe ik het later zelf wil doen. Ik zou mijn kinderen zeker geen vrije opvoeding geven, omdat ik ten eerste niet zo ben en ten tweede heb ik heel veel slechte verhalen daarover gehoord. Al begrijp ik best, dat dit voor sommige kinderen wel de juiste manier is.
Ik denk zelf dat mijn opvoeding wel gelukt is. Ik ben er achteraf gezien wel tevreden over, ook al had ik er toendertijd soms wel wat meer moeite mee. Ik denk dat ik ook wel een erg makkelijk kind was. Ik schikte me gewoon naar mijn ouders en was erg tevreden, heb nauwelijks echt heel heftige conflicten gehad.
Ik weet niet of ik me wel aan de ideeën die ik nu heb, later kan houden als ik kinderen heb. Dat merk ik later wel weer. Ik denk wel dat je als ouder flexibel moet zijn. Maar ik denk dat je in grote lijnen al je kinderen toch volgens één manier moet opvoeden, al kan je ze wel op verschillende manieren benaderen.
Streng maar rechtvaardig. Luisteren naar p&m. Durven opvoeden en voornamelijk: Durven fouten te maken. Niet te week zijn. Huilen mag best eens en schreeuwen is ook goed.
Vooral niet te veel die babyfoon aanzetten. Alergisch voor en het geeft je geen rust. Baby geeft een kreun levert een lawaai op waarvan zelfs een doorwinterde ouder van zou schrikken.
Vooral normen en waarden duidelijk bijbrengen. Zeuren is uit den boze. Zeuren in de winkel al helemaal. Broodjes geven om ze maar stil te houden is natuurlijk echt voor debielen.
Ik kan nu nog wel een uur doorgaan met allemaal punten op te noemen voor een goede opvoeding, maar het komt op dit neer:
Streng doch rechtvaardig. Normen en waarden. Respect wederzijds!
Vanwege verhuizing enkele spullen te koop: www.garageverkoop.tk
Over het algemeen weten goede ouders wel hoe ze het moeten oppakken. In boeken vind je extra advies over een aantal zaken (over eigenlijk alle zaken) en veel boeken spreken elkaar ook tegen op bepaalde gebieden, het is dan aan jou om te kiezen welke advies je gaat opvolgen. Kinderpsychologie, voeding, eerste hulp, er is over alles wel wat te vinden. Hoe je er mee omgaat is dan aan jou!quote:Vind ik ook!
Streng doch rechtvaardig. Normen en waarden. Respect wederzijds!
Volgens mij kun je je het beste bezig houden met het vertellen hoe de wereld in elkaar zit en waarom bepaalde dingen goed en andere dingen slecht zijn. Zo blijft je kind nooit met 'waarom' vragen zitten, die in de pubertijd altijd een probleem opleveren (omdat ze dingen gaan proberen die je hebt verboden terwijl je nooit hebt uitgelegd waarom je dat hebt gedaan).
Voor de rest? Sja, klaarstomen voor de maatschappij, dat is het belangrijkst. Wat wil *jij* graag? De meeste mensen willen 'de hele wereld aankunnen'. Well, dat wil je kind dus ook, hem dus leren de hele wereld aan te kunnen is een aardig uitgangspunt, lijkt me zo.
Edit:
Mensen noemden 'wederzijds respect'. Dat is ERG belangrijk, en niet pas vanaf het moment dat je kind zelfbewust begint te worden (pubertijd), maar ervoor al. Ik zie wel eens ouders de problemen van hun kleuterschoolgaande kinderen bagatelliseren, maar die ouders realiseren zich doodgewoon niet dat het probleem voor hun kind WEL heel erg serieus is...
[Dit bericht is gewijzigd door RetepV op 10-07-2003 15:14]
quote:Hoe je het wendt of keert, opvoedingsmethoden blijven altijd bestaan. Uiteraard passen ze zich aan, maar verdwijnen doen ze nooit, sterker nog het kan niet eens.
'opvoedingsmethoden' al uit den boze, want die zijn al uit de tijd voordat ze gepubliceerd worden
[Dit bericht is gewijzigd door nuk3 op 10-07-2003 15:18]
quote:Eigenlijk bedoelde ik er mee te zeggen dat je ze wel ter kennisgeving aan moet nemen, maar als je ze als handleiding gaat gebruiken ben je niet al te goed bezig imo.
Op donderdag 10 juli 2003 15:11 schreef nuk3 het volgende:[..]
Hoe je het wendt of keert, opvoedingsmethoden blijven altijd bestaan. Uiteraard passen ze zich aan, maar verdwijnen doen nooit, sterker nog het kan niet eens.
Een opvoedingsmethode heeft net als elke opvoeding het doel om je kind voor de maatschappij klaar te stomen, maar elke opvoedingsmethode heeft een andere maatschappij voor ogen. En er is maar één maatschappij. Een opvoedingsmethode naar de letter opvolgen is dus in feite je kind klaarstomen voor een *ideeele* maatschappij, en die kan wel eens heel erg afwijken van de *reeele* maatschappij. Je kind heeft maar één leven, en je wil toch niet dat je die ene kans verpest door niet met de *werkelijkheid* rekening te houden, toch?
Je gaat echt de reeele maatschappij niet veranderen door één kind op te voeden voor een maatschappij die jouw ideaal is. Daar moet je toch al gauw een paar hondderdduizend kinderen voor op gaan voeden 
.
quote:En die specialisten bekijken alles vanuit de theorie...
Op donderdag 10 juli 2003 14:48 schreef nuk3 het volgende:
Je hebt er hele goede boeken over van specialisten. Ik zou niet teveel naar Fok advies luisteren als het op opvoeding aankomt
En spreken elkaar op alles tegen.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
en dat je ook je eigen opvattingen weleens moet aanpassen aan je kind. Dingen waar ik me vooraf druk over maakte zijn nu niet meer zo belangrijk (wat maakt het tenslotte uit of hij in zijn pyjama slaapt als hij per se 's nachts zijn Bob de Bouwer-shirt aan wil houden 
), maar sommige dingen zijn niet bespreekbaar en houd ik consequent vol. En dat zijn dan dingen waarvan ik vind dat hij zich er beslist aan moet houden: een hand geven met oversteken, op de stoep blijven, dankjewel en bij voorkeur ook alsjeblieft zeggen, gedag zeggen, anderen (ook dieren) geen pijn doen, sorry zeggen als je iets verkeerd hebt gedaan...
Met deze dingen hoop ik de basis te leggen voor de zaken die jullie hierboven noemen: respect, normen en waarden. Streng doch rechtvaardig? Ja, op zijn tijd wel, maar vooral: consequent, en niet toegeven als iets niet mag. En duidelijk zijn, als iets de ene keer niet mag, dan de volgende keer ook niet, en ook geen spelletjes van eerst bij mama proberen, en dan bij papa 
(die truc heeft ie gelukkig nog niet bedacht )
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
)[Dit bericht is gewijzigd door lily op 10-07-2003 15:32]
quote:Hahaha, ik weet zelf nog wel hoe ik dat deed
Op donderdag 10 juli 2003 15:26 schreef Rewimo het volgende:
en ook geen spelletjes van eerst bij mama proberen, en dan bij papa
.Toch vraag ik me af hoe slecht het is als hij/zij dat zou doen. Tenslotte werkt het prima en zie je dat volwassenen het de hele tijd bij elkaar doen.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
quote:Ach, het ligt er ook een beetje aan waarom het gaat
Op donderdag 10 juli 2003 15:31 schreef RetepV het volgende:[..]
Hahaha, ik weet zelf nog wel hoe ik dat deed
Toch vraag ik me af hoe slecht het is als hij/zij dat zou doen. Tenslotte werkt het prima en zie je dat volwassenen het de hele tijd bij elkaar doen.
Om een snoepje of een brommer
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
quote:Dat probeerde Damon (met succes) gisteren nog. Hij vroeg of hij een chocolaatje mocht pakken, ik zei ja, en hij pakte er dus 2 waarvan hij er van mij 1 moest terugleggen. Even later hoorde ik hem in de keuken ook aan papa een chocolaatje vragen .....
Op donderdag 10 juli 2003 15:26 schreef Rewimo het volgende:
.....en ook geen spelletjes van eerst bij mama proberen, en dan bij papa
Ik zou niet precies weten wat je hieraan moet doen (continue communiceren met je partner is het enige wat ik kan bedenken)
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
quote:
Op donderdag 10 juli 2003 15:35 schreef lily het volgende:[..]
Dat probeerde Damon (met succes) gisteren nog. Hij vroeg of hij een chocolaatje mocht pakken, ik zei ja, en hij pakte er dus 2 waarvan hij er van mij 1 moest terugleggen. Even later hoorde ik hem in de keuken ook aan papa een chocolaatje vragen .....
Ik zou niet precies weten wat je hieraan moet doen (continue communiceren met je partner is het enige wat ik kan bedenken)
Altijd eerst vragen of hij het ook al aan papa/mama heeft gevraagd en wat die heeft gezegd 
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
En ik moet zeggen dat hij daar gelijk in heeft.
Akkoord, je kunt een kind tot een maand of 9 niet verwennen, maar ze wel al aan regelmaat laten wennen.
Verder ben ik tegen de zogenaamde vrije opvoeding. In die gevallen wordt in principe de opvoeding overgelaten aan de maatschappij.
Wij zijn zelf uitgegaan van het principe dat een kind niet van ons is, maar van zichzelf. Het is geen eigendom. Als ouders moet je je kind leren hoe het zich gedragen moet in de maatschappij. Wij leggen onze kinderen dan ook geen strikte regels op, maar sturen ze op een consequente wijze, met soepele regels.
Bijvoorbeeld bedtijd. Wij willen dat ze op tijd naar bed gaan. Onze oudste heeft altijd al meer slaap nodig gehad dan de jongste, dus ze gaan gelijktijdig naar bed. Bedtijd hebben we niet ingesteld omdat dat moet, of omdat dat in een boek staat, maar omdat ze op school fit moeten zijn om de leerstof te kunnen opnemen. Dat vertellen we ze ook, als ze langer op willen blijven.
In de vakanties mogen ze dus ook helemaal zelf bepalen hoe laat ze naar bed willen.
Tanden poetsen. Je kunt dat verplicht stellen en iedere dag strijd leveren, of je kunt dat aan je kinderen over laten. Het is het verstandigst als je 2x per dag je tanden poetst, maar ja, kinderen willen niet altijd verstandig zijn. Als ze vervolgens van de tandarts op hun kop krijgen, tja, dan is het toch echt je eigen schuld. We herinneren ze er 's avonds wel aan. Maar strijd ga ik daar niet om voeren. Ze poetsten overigens meestal wel 's avonds hun tanden. (Als ik dan hoor dat sommige kinderen vrijwel nooit poetsen, mag ik nog niet klagen)
Uiteraard is er ook nog zoiets als opruimen, afwassen en dat soort taken. Moeder moet dat, vader moet dat, dus de kinderen ook. Zij wonen hier ook en mogen dus ook wel wat doen. Als ze de zolder (speelkamer) overhoop kunnen zetten, kunnen ze het ook weer opruimen. En dan boeit het me niet al duurt dat dagen. Geen vriendjes en geen computer totdat dat klaar is.
Straf is iets wat dus wel in onze opvoeding voorkomt. Zeer slecht gedrag wordt bestraft, bijvoorbeeld een week niet computeren. Maar goed gedrag wordt ook beloond, bijvoorbeeld af en toe een nieuw spelletje of zo.
Maar het blijft persoonlijk. Belangrijk is om altijd heel goed naar je kinderen te kijken en proberen om objectief naar ze te kijken.
En niet bang zijn om fouten te maken. Opvoeden zoals een boekje voorschrijft werkt niet. Jouw kind is toch weer anders.
Ik heb tijdens mijn opleiding veel geleerd over en van pedagogie, ontwikkeling en psychologie, ik hoop dat ik de theorie ook in de praktijk kan brengen.
Ik wil niet schreeuwen, geen vrije opvoeding geven en geen (verbaal) geweld plegen.
Nou dat zijn dan mijn wensen over de opvoeding van Chiara, ze is net 2,5 maanden oud en vooralsnog gaat het goed
maar ik realiseer me donders goed, dat het een beste klus gaat worden om haar klaar te stomen voor deze maatschappij![Dit bericht is gewijzigd door melonovy op 10-07-2003 20:19]
A je to!
quote:Reinheid, denk ik?
Op donderdag 10 juli 2003 16:28 schreef melonovy het volgende:
Bij ons zijn een aantal dingen wel belangerijk, idd wederzijds respect, normen, waarden, veiligheid, geborgenheid, rechtvaardigheid, consequent en de 3 R-en: rust, regelmaat en rijnheid.
quote:Zo'n opvoeding als jij geeft is
Op donderdag 10 juli 2003 16:25 schreef Gia het volgende:
knip- quote even ingekort anders scrol je je wezeloos-knip
, laat zxe maar kiezen, zelf beslissingen laten nemen en zelf de concequenties ervan dragen is in mijn ogen een zeer goede opvoedings-techniek, wel voor de iets oudere kids![Dit bericht is gewijzigd door Lois op 10-07-2003 16:34]
A je to!
Ik vergelijk het altijd maar een beetje met boeken over solliciteren, die ik momenteel heel veel lees. Ik doe het niet allemaal letterlijk zo, want dat kan niet, omdat je moet afwachten wat er gebeurt en wat er wordt gevraagd, maar het is toch op de een of andere manier een houvast, en ook hier vind ik het gewoon leuk om ze te lezen zonder ze meteen te beschouwen als een bijbel (of als een verzameling complete onzin). Bij boeken over opvoeding geldt dat denk ik nog meer.
Als je naar een pedagoog toe gaat is het ook niet zo dat er wordt voorgeschreven wat je moet doen, dan bedenk je ook samen een oplossing (ouders en pedagoog) op basis van de context. Het is niet dat er op het bureau van een pedagoog een soort van A tot Z encyclopedie ligt met pasklare oplossingen voor elke situatie. Pedagogen en ouders werken altijd samen aan een oplossing en zijn elkaars aanvulling.
Ik denk dat je ook pas weet hoe je het gaat doen als je eenmaal kinderen hebt, omdat opvoeding geen eenrichtingsverkeer is, maar een interactie. Je kind reageert op een bepaalde manier, jij reageert daar weer op, enzovoort, dat kan je allemaal niet van tevoren plannen. Ik heb wel bepaalde ideeën van extremen die ik nooit zou doen, of dingen die me wel verstandig lijken en natuurlijk stel ik me vaak voor hoe het er allemaal uit gaat zien en hoe ik reageer als er iets bepaalds gebeurt, maar ik denk dat je dat toch allemaal pas kunt bepalen op het moment zelf. Volgens mij is het behoorlijk improviseren, juist omdat het tweerichtingsverkeer is.
Opvoeden is naar mijn mening zo'n beetje het moeilijkste wat er is.
Je doet je best en hoopt zo min mogelijk fouten te maken om ze "goed af te leveren" voor de maatschappij....
Consequent zijn vind ik erg moeilijk, vooral als ik dan zo smekende blik krijg van "ahhh toe nou" en ja soms geef ik dan ook wel toe.
Nix mis mee als het een snoepje betreft natuurlijk maar met de grote dingen ben en blijf ik wel consequent hoe moeilijk ik het ook vind.
Ik wil bijvoorbeeld net als rewimo, dat er als Damey iets krijgt "Dank je wel" ( of iets in die trant) gezegd wordt en als hij iets geeft "alsjeblieft" , ook een handje geven bij het oversteken is een vereiste en "sorry" als hij iets fout heeft gedaan. Dat doen we andersom natuurlijk ook. Ik zeg ook dank je wel en alsjeblieft tegen hem en sorry als ik iets fout doe.
Regelmaat is ook iets waar ik absoluut achter sta omdat het gewoon een prettiger leven leiden is (zo ervaar ik het dan) en rust hoort daar meteen ook bij.
Reinheid... tja, ik ga niet constant mijn kind lopen poetsen als hij eens vieze handjes of een vieze toet heeft van het spelen, wel natuurlijk als hij gegeten heeft en knijp ook een oogje dicht als ie eens een hap zand neemt of een op de grond gevallen snoepje (als het net gevallen is dan, niet een snoepie wat er misschien al weken ligt...)
Hij gaat zowiezo om de dag in bad en als het warm is zoals nu iedere dag.
Tanden poetsen is iets waar ik geen strijd van heb gemaakt en is het voor hem geen hel om zijn tanden iedere dag te laten poetsen... eerst ik en dan mag hij "af" poetsen.
Voor de rest laat ik hem zo vrij mogelijk om zijn eigen dingen te ontdekken... dat houdt dus ook weleens in dat mijn kind in een kleding combinatie rondloopt die ik niet verzonnen zou hebben, maar als hij zich daar op dat moment gelukkig in voelt, wie ben ik dan om te zeggen dat het niet mag?
Ook zal hij daardoor misschien iets meer vallen of zijn hoofd stoten dan een ander kind, maar hier is de regel, ik waarschuw twee keer en de derde keer moet je het maar voelen. Natuurlijk niet met vuur of hete dingen, alhoewel... we hebben Damey weleens aan een vlammetje laten voelen zodat hij wist dat het echt au deed.
Nu blijft hij ook van vuur af, dus dat heeft heel gunstig uitgepakt.
Een tik op de vingers krijgt hijj hier ook weleens als ie dingen doet die ik echt niet wil hebben, zoals in de vensterbank staan, of zijn broertje molesteren (die is pas drie maanden...) verantwoord of niet... op dat moment luisterd hij niet naar me al zeg ik het honderd keer dus dan komt er lichtelijk geweld aan te pas. Soms is het niet met alleen woorden op te lossen.
Ik zal het met de jongste waarschijnlijk ook zo doen (het bovenstaande) en het wel aanpassen op zijn persoontje, want het is natuurlijk een heel ander kind.
Hmmm toch een lang verhaal geworden... naja als het maar duidelijk overkomt.
quote:
Op donderdag 10 juli 2003 16:32 schreef ChrisJX het volgende:[..]
Reinheid, denk ik?
meteen even aangepast, ik maak de laatste tijd echt enorm veel vouten!
A je to!
quote:Welke richting wil je inslaan als pedagoog?
Op donderdag 10 juli 2003 16:54 schreef Angeles het volgende:
Ik vergelijk het altijd maar een beetje met boeken over solliciteren, die ik momenteel heel veel lees.
A je to!
Zijn hier eigenlijk fokkers die al dan niet bewust hun kind een vrije opvoeding meegeven of meegekregen hebben? Ik ben wel benieuwd naar de ervaringen daarmee. Ik heb namelijk het idee dat dat absoluut niet werkt. Maar wie weet heb ik wel ongelijk?
En is een opvoedkundige/corrigerende tik wel of niet goed?
Ik heb wel zelf de nodige tikken gehad, maar vind niet dat ik er slechter van geworden ben. Ik denk dat het soms ook wel nodig is. Ik dacht dat ik ergens in het Z&B-topic iets gelezen had, dat een tik minder erg zou zijn dat dat een kindje zijn hand verbrand. Met dat soort dingen vind ik het wel veroorloofd. Ik zou dit bijvoorbeeld dus wel toepassen op mijn eigen kinderen. Hard slaan en schoppen e.d. natuurlijk niet.
Ik heb wel eens dat ik met m'n moeder loop en die dan iets ziet wat een bepaalde ouder doet en dan tegen mij zegt "Kijk, dit had ze beter niet kunnen doen....". Zo was er bijvoorbeeld laatst een kind dat alleen maar liep te huilen en pas stil werd toen ze uit het wagentje werd gehaald. Mijn moeder zei dat je een kind niet alleen met fysiek contact stil moet kunnen krijgen, omdat ze daar dan aan wennen.
Verder zijn er wel dingen die ik dan in m'n eigen opvoeding heb gezien, waarvan ik dan denk dat ik het anders zou doen. Zo zijn m'n ouders bij m'n zusje veel minder streng geweest als het ging om uitgaan en heb ik bijvoorbeeld als oudste gemerkt dat ik het heel naar vond dat m'n zusje altijd even laat naar bed mocht als ik.
[Dit bericht is gewijzigd door Qarinx op 10-07-2003 20:36]
quote:Ik doe Algemene en Gezinspedagogiek, dat richt zich vooral op de ontwikkeling van het 'normale' kind binnen het gezin en problemen die zich daarbij zouden kunnen voordoen. In mijn afstudeerrichting gaat het dus niet over onderwerpen als ADHD of autisme of jeugddelinquentie. Eventueel wil ik me later nog wel verder oriënteren door bijvoorbeeld aanvullende cursussen en zelfstudie, maar ik vind mijn richting heel erg interessant en ik vind het ook een solide basis voor aanvullende pedagogische kennis.
Op donderdag 10 juli 2003 20:25 schreef melonovy het volgende:Welke richting wil je inslaan als pedagoog?
Er zijn meerdere banen die ik leuk vind en wel zou willen doen. Ik zou wel op de universiteit willen werken, een baan waarin ik bijvoorbeeld ouders begeleid lijkt me ook heel leuk. Op dit moment ben ik heel breed aan het solliciteren, ik ben nu bijna echt klaar en ik kan niet wachten om aan het werk te gaan.
|
|
