Nieuwe relatie (als je al kinderen hebt)

mm tja op welke leeftijd zit ie nu ? en wat geeft ie zelf hier over aan ?

Geen ervaring (nog veeeel te jong voor ). Maar uit nieuwsgierigheid, hoe oud is je zoontje?

probeer hem uit te leggen hoe het zit...als ie echt te jong is wordt het lastig maar je kan het proberen.

quote:

---

Op donderdag 19 juni 2003 14:15 schreef Oxxie het volgende:
Hoi ik ben en vader met 1 zoon sinds een jaar heb ik een nieuwe vriendin. In het begin klikte alles prima tussen mijn zoon en mijn nieuwe vriendin. Maar de laatste tijd wordt hij steeds moeilijker in de omgang.. geen kus meer geven... niet blij zijn als ze er is.. liever alleen door pappa naar school gebracht willen worden.. etc..

zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? hoe gaan jullie hier mee om?

---

daar heb je internaten voor

Hoe oud is hij?

Het kan best zijn dat hij een beetje door krijgt wat er aan de hand is. Misschien heeft hij onbewust gehoopt dat zijn moeder en jij weer bij elkaar zouden komen (dat wil elk kind tenslotte). En nu, na een jaar, dat is een hele tijd als je 5 bent, krijgt hij waarschijnlijk in de gaten dat het niet meer verandert, en dat je vriendin blijft. En gaat hij zich afzetten tegen haar. (Want als hij nou erg vervelend doet, dan gaat ze misschien wel weg en dan kunnen papa en mama weer bij elkaar wonen.) Probeer eens te vragen aan hem of het zoiets is. Hoe staat zijn moeder tegenover je vriendin? Kunnen ze door één deur of doet ze moeilijk? In het laatste geval ligt de oorzaak voor zijn gedrag misschien bij haar. In het eerste geval zou ik zeker ook met haar overleggen. Zij kan er dan ook met je zoontje over praten. Succes, het lijkt me best moeilijk voor jullie alledrie.

quote:

---

Op donderdag 19 juni 2003 15:08 schreef Oxxie het volgende:
Hij is vijf.

als ik er met hem over wil praten dan zegt hij gewoon "ik vind haar niet lief". Ligt ook een beetje aan hoe zo'n bui die heeft..

---

Mijn zoon was ook 5 toen ik een nieuwe relatie kreeg, en wij hebben min of meer hetzelfde meegemaakt, gelukkig maar voor een korte tijd.
Hoe is de relatie met je ex?

Is er in de directe situatie iets verandert? samenwonen, is je nieuwe vriendin aanmerkelijk vaker bij jullie?

Is er in haar omgang met hem iets verandert? bijv. geeft ze hem wel eens op zijn donder, in tegenstelling met voordat hij zicht zo gedroeg?

Probeer de opvoeding zoveel mogelijk zelf te doen en laat je vriendin zo min mogelijk met je zoontje bemoeien.
Lijkt me voor een kind erg moeilijk dat inneens een vreemd iemand tegen je gaat zeggen dat je iets niet mag.
" jij bent mn moeder niet" zal als snel volgen.
Vind je vriendin het jochie wel leuk??? Hoe kijkt zij ertegen aan.....wil ze zelf nog kinderen ooit???
Allemaal gevoelens die je zoontje toch oppikt, ookal spreekt zij ze niet uit

Heeeeeeeel veel succes !

_{Ik heb even de topictitel iets aangepast, zo is het duidelijker waar het omgaat vind ik}

Het feit dat ze met kinderen werkt zegt niets...mijn ex heeft ook een poos een relatie gehad met een vrouw die met kinderen werkte.
Ze bemoeide zich met de opvoeding en daar kon hij niet tegen....dus laat haar zo min mogelijk met zijn opvoeding bemoeien...jullie wonen niet samen.....het is het huis van jou en je zoon....zij is op visite....zo zag mijn zoon het in ieder geval ....

Misschien moet je haar idd minder zijn '2e moeder' laten zijn, hij heeft nl. al een moeder. Het is voor hem misschien verwarrend dat hij nog een derde persoon heeft waar hij naar moet luisteren en dat wordt voor hem misschien verwarrend. Bouw het langzaam op, misschien kun je dat zelfs beter pas gaan doen als jullie met z'n allen in een nieuw huisje gaan wonen. Hij leert dan beter dat dat jullie omgeving is en dat hij zich aan jullie beider regels heeft te houden.
Als hij oud genoeg is, zou je hem misschien eens kunnen vragen 'waarom' hij haar dan niet lief vindt...

Ik denk dat de manier waarop de moeder (jou ex) over je nieuwe vriendin praat veel doet met de manier waarop 't kind haar benaderd of dan dus afstoot. En dat dat dus resulteerd in "ik vind haar niet lief"
Ik hoop voor je dat 't een fase is, maar je moet zoals al gezegd je vriendin niet de rol van zijn moeder helemaal over laten nemen. Bereid je zoon wel goed voor op 't feit dat jou vriendin straks ook bij jullie in huis komt te wonen. Probeer te voelen (na te gaan) wat je kind evt. voelt momenteel, 't is niet makkelijk, vooral omdat je zoon nog niet oud genoeg is om alles helemaal te snappen, dat komt later wel. Succes!

Toen mijn vriendin bijna 7 jaar geleden bij mij kwam wonen, had ze een zoon van 10, die nu dus 17 is. In het begin was dit moeilijk als hij op bezoek kwam. allebei moesten we aan elkaar wennen. Maar dat is vrij snel vrij goed gegaan. Ik denk dat dat komt door de afspraken die we gemaakt hadden. Wanneer hij bij ons was, golden onze (kort daarvoor mijn) regels, normen en waarden. Wanneer hij bij zijn vader was golden de regels die daar ingesteld zijn.
Hij komt nog stees graag een weekend bij ons bezoek (om het weekend) Mogelijk heeft dat te maken met het feit dat mijn vriendin en ik inmiddels alweer drie kinderen hebben gekregen, waar hij dol op is.(Of vanwerge de computer die bij ons sneller is dan bij zijn vader )

Maar hoe jij het zou moeten oplossen? Praat er eerst eens met je vriendin over. Laat haar niet een surrogaat moeder proberen te spelen, want zij zal nooit de plaats van de echte moeder kunnen innemen.