Nu nog een huisje bouwen, alle hulp is welkom!
En natuurlijk brownies for everyone 
En het huis is ook klaar met dank aan My Lady
[Dit bericht is gewijzigd door nyphai op 19-04-2003 11:12]
* nyphai maakt verlanglijstje
boekenkast
ronde grote tafel + comfortable stoelen
keukenkastjes met inbouwmogelijkheden
pc meubel
hemelbed met bijpassende nachtkastjes
* nyphai gaat meteen door en maakt een otnwerp
badkamer met toilet
|
| __ logeerkamer
| |
entree hal --- zitkamer
| |__ slaapkamer
|
Keuken
[Dit bericht is gewijzigd door nyphai op 18-04-2003 15:08]
Of ben ik nou zo scheel
"ik kan u niet voldoende bedanken voor de geboden gastvrijheid...Nu zal ik u mijn verhaal vertellen. Ik ben...was, een engel.....lang was het mijn taak als bewaker tussen het land van de doden en de wereld der levenden te staan...Maar mensen vrezen de dood, en ik werd bitter in mijn eenzame taak...Ik besloot deel te nemen aan de Grote Opstand...de grootste fout die ik ooit beging....Ik werd verbannen door mijn meester en de ruimte tussen de werelden in geslingerd...een lange tijd viel ik....eerst was ik woedend, maar langzaam veranderde die woedde in schaamte en spijt....en nu ben ik hier geland..ik heb het gevoel alsof ik een nieuwe kans gekregen heb..."
"Wat is uw verhaal , vrouwe?"
* Abbadon gaat onder de boom zitten, en rust zijn rug tegen de stam. Hij kijkt Nyphai aan, een nieuwsgierige blik in zijn ogen....
Ik ga naast hem, met mijn handen tegen de Koa'Kona, op de grond zitten.
Stilletjes terwijl ik mijn verhaal vertel vraag ik de Koa'Kona om raad....
"Uw verhaal doet mij schrikken Sir Abbadon. Ik meende al iets van een groot verdriet in u te kunnen lezen"
* ik kijk hem doordringend aan en voel het advies van de Koa'Kona zachtjes in mijn geest fluisteren. "Gevallen en wreedheid, berouw en verdriet"
Mijn besluit staat nu vast om deze heer te helpen.
"Ik ben een bosnymf en bezit enige natuurlijke magie. Wij nymfen verbinden ons aan een boom en leiden een lang leven.
Helaas is mijn thuisland, een prachtig majesteus woud, aangevallen en wij weten niet door wie. Ik moest vluchten voor mijn leven, maar ook in opdracht van onze Wijze Wilg en ben aldus hier beland"
* ik kijk naar de lucht en dan naar de engel
"Laat ons naar boven in mijn boomhut gaan. Wellicht wilt u iets drinken of eten?"
"Ik ben blij en dankbaar dat u me wilde vertrouwen....ik weet hoe het is om alleen te zijn, en verdreven uit het land waar je hart ligt....Staat u mij toe u mijn hulp aan te bieden in uw queeste."
"Ik ben nu verzwakt door mij lange val, en veel van mijn macht is mij afgenomen, maar ik bezit nog steeds mijn kennis en mijn kracht zal zeker terugkeren....Ik......Ik hoop u mijn vriend te mogen noemen"
* een nieuw licht schijnt in de ogen van de gevallen engel.....wellicht is dit het doel waartoe hij op deze plek terecht is gekomen......
Ik schud mijn hoofd en kijk hem aan
"Sir Abbadon, ondanks dat u gevallen bent, zou het een eer voor mij zijn om een engel mijn vriend te kunnen noemen.
Mijn dank is groot en mijn vriendschap eeuwig."
* Weer hoor ik een zacht geluid. "Komt dit uit de vallei?"
"Rust nog wat meer uit vriend. Ik hoor iets vreemds uit Imloth Melui - De Rozenvalei en ik krijg het gevoel dat ik daar nodig ben.
Mocht ik niet terugkeren dan kan je mij vinden middels deze talisman. Het zal u de weg wijzen en branden bij gevaar."
* mmmm dat is een mooie boom om even uit te rusten want ik ben van al dat gevlieg best moe geworden
Door de bladeren ziet Lliki met zijn slaperige ogen een mooie rechte stam waarop hij iets te hard maar niet pijnlijk land en niet veel later is hij al ingedut.
"Uw vertrouwen is een groot geschenk...ik zal haar niet beschamen! Op mijn woord van eer, voor wat het waard is."
"Zodra ik op krachten gekomen ben zal ik u achterna reizen."
* overmand door vermoeidheid legt Abbadon zijn hoofd op de wortels van de oude boom....het duurt niet lang voordat hij slaapt....In zijn slaap verdzachten de trekken van pijn en verdriet die zijn gelaat tekenen, en voor het eerst is er een glimp zichtbaar van de engel die hij eens was.
"ik beloof het..."...fluistert hij nog.....
"Slaap zacht Vriend"
* nyphai gaat naar de Imloth Melui - De Rozenvalei en ondanks haar twijfels gaat ze met een gerust hart op pad dankzij een nieuwe vriend.
Lliki vliegt naar de nymf toe en zegt in volwaardige mensen taal * hallo nymf ik ben Lliki een uil met wat extra's maar dat leer je later nog wel, en wie ben jij?
"Gegroet Lliki, mijn naam is nyphai. Vergeef mij mijn verwensigen, maar mijn vriend hier heeft rust nodig. U was nogal lawaaig Heer Uil"
[Dit bericht is gewijzigd door nyphai op 18-04-2003 21:51]
* nyphai gaat weer op pad en schudt haar hoofd "Vogels blijven vreemde wezens. Wat zal er mij nog meer staan te wachten..."
Maar eerst maar eens wat meer van het eiland bekijken....Hij spreid zijn enorme, zwarte vleugels en maakt er langzaam een paar slagen mee....ze voelen sterker aan dan een dag eerder, maar nog niet sterk genoeg....Met rustige tred loopt hij bij de boom vandaan, op zoek naar tekenen van beschaving...
Op het moment dat Lliki over de rand kijkt ziet hij een engel staan die wel met zijn vleugels klapper maar niet genoeg kracht heeft want dat is overduidelijk.
* lliki vliegt naar beneden en komt voor de engel tot stilstand
Hallo engel wat brengt u hier op deze plek?
"gegroet uil, mijn naam is Abbadon. Ik had toestemming van Nyphai om hier te rusten en mijn krachten te herwinnen....ik ben namelijk op dit eiland neergestort....ik stond op het punt om de omgeving te gaan verkennen."
"Zou je met me mee willen gaan? Dan kun je me ondertussen vertellen wie je bent....."
* Abbadon kijkt de uil afwachtend aan.....
[Dit bericht is gewijzigd door Abbadon op 19-04-2003 22:22]
Ik ben Lliki een ietswat uitgebreide uil met ogen die bij dag & nacht goed zien en onder mijn veren een extra set handen * Lliki laat hierbij zijn armpjes met daarin tevoorschijn komen hier kijk maar
"Vleugels en armen.....net als ik!....een goede combinatie.....Kom, Lliki, laten we op pad gaan....ben je al bekend op dit eiland, of ben je nieuw hier, net zoals Nyphai en ikzelf?"
* Met stevige tred zet Abbadon koers naar het noorden.....hij meende daar bergen te hebben gezien, en wellicht komt hij onderweg ergens nog mensen tegen... De boom blijft eenzaam achter....voor het moment...
* terwijl hij dit zei voelde Lliki opeens een duistere kracht naderen
Abbadon voel jij dat ook?
Mmm dan maar met het extra hout even een schuurtje bouwen zodat de meubels niet nat worden
Al snel staat het schuurtje er en magneet zet alle meubels erin. Even later klimt hij omhoog naar het huisje en spijkert een briefje op de deur.
Hallo Nyphai, in het schuurtje staan je meubels kom maar een keer betalen, het schuurtje krijg je gratis van mij.
Magneet
|
|
