Zie jij God als de God die wordt beschreven in de heilige geschriften, of bedoel je met God gewoon een "hoger wezen"? Of bedoel je ermee het "Ontstaan van Alles"? of iets anders natuurlijk
Het antwoord erop is namelijk van fun-da-men-teel belang bij het weerleggen van argumenten vóór en tegen in verhitte discussies omtrent God. Hoe vaak heb ik al wel niet gezien: een discussie waarbij beide partijen elk een ander beeld hebben van de God die ze bedoelen, waardoor er alleen maar meer onbegrip voor elkaar ontstaat!
Ik pleit er daarom ook voor, dat eenieder voortaan een verantwoording aflegt éér hij zich in een discussie mengt. Een verantwoording waarin hij of zij duidelijk uiteenzet wat zijn of haar beeld van God is. Pas dán kunnen we een goed gesprek beginnen.
Imho.
quote:Niet dat goden niet kwetsbaar kunnen zijn overigens.
Op donderdag 17 april 2003 10:41 schreef speknek het volgende:
Sowieso zou een beschrijving van god het meteen te kwetsbaar maken.
quote:nice, sluit ik me bij aan
Op donderdag 17 april 2003 00:50 schreef Kogando het volgende:
Ik geloof in de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Niks meer, niks minder.
quote:Count me in on that one!
Op donderdag 17 april 2003 11:53 schreef veekeend het volgende:[..]
nice, sluit ik me bij aan
quote:Als Vader = het Al, de Zoon = de Christus, Heilige geest = Verlichte Hogere Ik dan is dat mijn verhaal
Op donderdag 17 april 2003 00:50 schreef Kogando het volgende:
Ik geloof in de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Niks meer, niks minder.
quote:Als ik dit lees vraag ik me af of dat je eigen geloof is of datgene waar je mee bent opgegroeid, en daarom voor waar aanneemt.
Op donderdag 17 april 2003 00:50 schreef Kogando het volgende:
Ik geloof in de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Niks meer, niks minder.
De een kan er wat mee, en de ander niets.
Daar kun je een hele topics over doorzemelen
(heb hierover genoeg forum ervaring opgedaan)
Op zich is dit al een strijd tussen hemel en hel, maar dat heeft meestal meer met het verschil in definitie te maken dan met deze God zelf.
Het is wel grappig dat een gelovige heel verheugd kan zeggen dat'ie door God is geinspireerd, terwijl de andere al bij de gedachte gaat walgen.
(en natuurlijk zijn er grijstinten, en spin-off varianten)
Mijn conclusie is dat God gewoon niets meer en niets minder is dan het leven zelf. Alles wat een interactie heeft met iets anders, kan (voor het gemak) gezien worden als een vorm van leven.
Hierbij maak ik nog even een kantekening dat zelfs een dood iemand nog in staat is om te communiceren: Kijk maar wat voor reacties deze teweeg kan brengen... Maar ook hier kan weer lekker over worden doorgezemeld.
Al met al klinkt het denk ik voor iedereen een stuk aangenamer wanneer je de stelling: "Ik ben geinspireerd door God" vervangt door het volgende: "Ik ben geinspireerd door het Leven".
En of dit nu je eigen levenservaringen zijn, of dat je wat bloemetjes loopt te tekenen, of haiku's maakt over de morgenzon.
De mate van diepgang in die ervaring heeft uiteindelijk te maken met de mate waarin je de wereld wilt zien, en in de mate waarin je probeert open te stellen. Soms is dat meer en soms is dat minder.
Op de momenten waarin je meer openstaat voor het leven en kan genieten van een mooie zonsondergang/opgang dan ben je meer geneigd om te stellen dat je verlichter bent, dan wanneer je depri nog maar eens onder de dekens kruipt. Ik denk dat dit voor iedereen te begrijpen is.
Wanneer je God ziet als iets buiten jezelf, dan stellen de meesten zich ook open voor de wereld. En zien gelijk het aangezicht van God in die mooie zonsondergang/opgang, en andere dingen.
Maar ja, dan zeg ik maar weer: Waarom nou buiten je zelf zoeken als je het al lang en breed in je zelf hebt...
Uiteindelijk is het niet die externe God die aan je deur komt kloppen, maar ben je het echt wel zelf die dat extra lichtknopje aan doet.
Daarbij zou je inderdaad God kunnen zien als een soort energiecentrale.
Maar hoewel onze fabrieks-variant wel eens een keer kan haperen, het universum draait gewoon door. Want als deze laatste zou haperen, dan besta je zelf ook niet meer: De energie is overal, en je bestaat er uit... Het leven is overal, en je bestaat er uit... God is overal, en je bestaat er uit...
Kortweg samengeval: Wanneer het woordje "God" wordt vervangen door "Leven", dan zouden er een hoop dilemma's worden opgelost.
quote:Gaan al jouw beweringen ook niet op als je het woordje "God" vervangt door "Liefde"?
Op vrijdag 18 april 2003 13:16 schreef Marchello.E het volgende:
Kortweg samengeval: Wanneer het woordje "God" wordt vervangen door "Leven", dan zouden er een hoop dilemma's worden opgelost.
En 'God is Liefde' heb ik al vaker gehoord, vind het ook wel mooi eigenlijk.
quote:Ben het met je eens voor zover het de 'God' of 'Goden' uit allerlei religies betreft. Die religies zijn duidelijk naar mijn mening door de mens verzonnen, en zitten vaak heel gekunsteld in elkaar. Maar ik denk daarnaast ook, als er toch zoveel geloven zijn die allemaal op een bepaalde 'Macht' zijn gebaseerd, dan zou er nog wel eens een kern van waarheid in kunnen zitten, zoals bij zoveel dingen.
Op vrijdag 18 april 2003 14:46 schreef SignOTheTimes het volgende:
God is enkel en alleen verzonnen door de mens om de volgende redenen:Om bij te smeken in geval van schuldgevoel Onverklaarbare gebeurtenissen Bij een 'groep' te kunnen horen
Maar de vraag is hier niet 'bestaat God wel of niet'. Daar is al een ander topic voor het grote "God bestaat <wellus/nietus>" topic
Maar de vraag is hier, hoe definieer JIJ God. Want ook voordat je zou kunnen zeggen "God bestaat niet" zul je toch eerst moeten zeggen wat het begrip "God" dan inhoudt, volgens jou.
quote:Ik geef niet aan dat 'God' niet bestaat. Ik zeg alleen dat hij niet bestaat zoals een hoop mensen hem zien.
Op vrijdag 18 april 2003 15:02 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:
Maar de vraag is hier, hoe definieer JIJ God. Want ook voordat je zou kunnen zeggen "God bestaat niet" zul je toch eerst moeten zeggen wat het begrip "God" dan inhoudt, volgens jou.
Mijn definitie is dus:
God is een excuus!
Een excuus overigens waar ik mezelf ook wel een toe keer
quote:Juist! Even dacht ik dat niemand de essentie van deze topic meer zag, en dat het totaal de verkeerde kant op ging. Gelukkig hebben sommige mensen het nog wel begrepen..
Op vrijdag 18 april 2003 15:02 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:
Maar de vraag is hier niet 'bestaat God wel of niet'. Daar is al een ander topic voor het grote "God bestaat <wellus/nietus>" topicMaar de vraag is hier, hoe definieer JIJ God. Want ook voordat je zou kunnen zeggen "God bestaat niet" zul je toch eerst moeten zeggen wat het begrip "God" dan inhoudt, volgens jou.
quote:"God is Liefde", wordt vaak gebruikt om een emotionele toestand aan te geven.
Op vrijdag 18 april 2003 14:41 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:Gaan al jouw beweringen ook niet op als je het woordje "God" vervangt door "Liefde"?
En 'God is Liefde' heb ik al vaker gehoord, vind het ook wel mooi eigenlijk.
"God is Angst", wordt vaak gebruikt in materialistische situaties.
"God is Angst", als je depressief en paranoide door het leven gaat.
"God is Angst", als er eisen aan je wordt gesteld, of als jezelf iets te kort lijkt te komen.
"God is Angst", vanaf het eerste moment dat er wordt gesproken over waarde, waardering en andere vormen van classificatie.
"God is Angst", op de momenten van achterdocht.
"God is Angst", in oorlogstijd.
Het probleem is dat waneer iets "mooi" klinkt, er tegelijkertijd een variant bestaat die "minder mooi" klinkt.
Dan krijg je dus snel zo'n "wellus/nietus" onderwerp... ofwel "hemel/hel" gezemel. en uiteindelijk zijn dat uitingen van waarde en manieren van classificatie (angst dus).
Maar al dat bovenstaande zijn "gewoon" functies van het leven.
En het leven is niet altijd halleluja en vol geluk en plezier, het kent ook de mindere momenten.
Om nog even uit te beelden wat ik bedoel met "geinspireerd door God" versus "geinspireerd door het leven"...
Waneer je zegt "geinspireerd door God", dan zijn de reacties meestal vormen van achterdocht en jalousie, en het eerste wat in de aanhoorder te boven komt is dan "en wat maakt jou dan zo speciaal".
Dit is hetzelfde (ik noem maar wat) als dat mijn buurman van de burgemeester een nieuw huis krijg aangeboden. Wat maakt die buurman dan zo speciaal, waarom hij en niet ik, en ik woon er veel langer... etc.
De dingen die je doet of die er gebeuren waar je controle over denkt te hebben, gebeuren niet omdat je gelooft in iets externs, maar enkel omdat de ogen wat beter zijn geopend en omdat je ruimer in het leven staat dan een ander. Het is simpelweg een keuze.
Het betrekken van mijn eigen leven in mijn idee over God, maakt de boel iets zinniger voor mij. Hierdoor krijgen mijn levenservaringen, spirituele ervaringen, mijn inzichten, mijn omgeving, mijn energy, mijn universum, mijn waarheid een betere plek in mijn persoonlijk geheel.
Ik dank op dat moment niet iets wat buiten mij ligt, maar wel het feit dat ik me open stel (liefde dus). Want als ik me zou hebben afgesloten, dan zou ik dat niet ervaren kunnen hebben (angst dus).
Dit alles maakt dat ik best wel blij ben met mijn leven (God dus).
Althans, dit versta ik er onder... (momenteel)
alles heeft de zelfde verhouding met elkaar(noemt men ook wel de gulden snede)
zoek maar eens op Euclides en of Fibonacci en je zult zien dat er iets is wat orde schept in alles.....(een kracht die dit beheerst)
Of dit God is, is een tweede....
Maar er is een bepaalde georganiseerde kracht bezig, aangezien het veels te vaak voorkomt om toeval te zijn....
That's my story.
quote:Maar dan is God dus ook alle haat en oorlog wereld, woede, mijn ongeloof in Hem? God was dus ook Hitler?
Op zaterdag 19 april 2003 23:22 schreef Tha.Gnome het volgende:
God is collectief: alles.
Zie het als een grote bron energie, ieder mens is daar een stukje van.
Dus ieder mens heeft z'n eigen taak/doel in het leven, en door te ervaren van alles wat wij tegen komen leren we steeds meer, en zullen we steeds meer begrijpen van wat het leven nou eigenlijk écht inhoudt.
(edit) het kan best natuurlijk, dat God ook haat, oorlog enzo is. Maar men zegt altijd zo makkelijk "God is alles", en dan blijkt later dat de "slechte" dingen van mensen ineens niet God is (dát hebben we dan ineens zelf gedaan). Dus wat is het nou, vraag ik me af
[Dit bericht is gewijzigd door gnomaat op 20-04-2003 10:12]
quote:Ook mijn story! ongeveer dan
Op zaterdag 19 april 2003 23:22 schreef Tha.Gnome het volgende:
God is collectief: alles.
Zie het als een grote bron energie, ieder mens is daar een stukje van.
Dus ieder mens heeft z'n eigen taak/doel in het leven, en door te ervaren van alles wat wij tegen komen leren we steeds meer, en zullen we steeds meer begrijpen van wat het leven nou eigenlijk écht inhoudt.That's my story.
quote:Inderdaad. Alles.
Op zondag 20 april 2003 10:00 schreef gnomaat het volgende:Maar dan is God dus ook alle haat en oorlog wereld, woede, mijn ongeloof in Hem? God was dus ook Hitler?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |