Vanmiddag ging ik met mijn oudste hond, Evita, op pad om eens een flinke wandeling te maken door de bossen vlak bij me in de buurt...
Ik ken het daar op mijn duimpje, weet de weg blindelings te vinden, dus ik liep maar gewoon een end in de rondte en overpeinsde van alles...
Halverwege mijn wandeling kwam ik een man tegen, die, met zijn Mechelse herder, ook een flinke wandeling aan het maken was..
Opeens stond hij voor me...we keken elkaar aan...en....
er was herkenning!!!
Kweenie wat er precies gebeurde, maar hij zei: "Hey!"...alsof-ie me al jaren kende en me nu opeens weer tegen kwam..
Ik zweer dat ik hem nog nooit eerder gezien heb, maar mij overkwam hetzelfde...
We wandelden samen verder, de honden renden dwars door kreupelhout en struikgewas en konden het goed vinden samen...
Ik kwam aan de praat met hem...hij vertelde dat hij sinds een maand officieel gescheiden was en dat hij daar zo onwijs veel verdriet van had.
Niet, omdat hij nog houdt van zijn ex, maar omdat hij het zo spijtig vond dat het zo gelopen was..
Hij vertelde over het begin van zijn huwelijk...hoe dol ze op elkaar waren...elkaar eeuwig trouw zwoeren...veel kinderen wilden...
En juist dat laatste heeft ze de das omgedaan....
Na een paar jaar huwelijk bleek zij toch niet zo'n kinderwens te hebben als hij en....dat was uiteindelijk, na veel pijn, praten en professionele hulp, het einde van hun huwelijk..
Heel triest allemaal...
Terwijl hij zomaar, spontaan, zijn verhaal vertelde, merkte ik opeens dat we hand in hand liepen inmiddels, als troost zoekende bij elkaar.
Want ook ik had inmiddels een en ander verteld over MIJN leven..
Dat is echt heel bijzonder, want normaal gesproken ben ik niet zo vertellerig...er is echt maar een enkeling die ECHT weet wat er allemaal in mijn jeugd gebeurd is...
We liepen verder en ik voelde me zomaar...opeens....zonder verklaarbare reden..onwijs gelukkig..
Ik begon te lachen en vertelde het hem...
En hij...hij zei: ik voel het ook...alsof ik degene tegengekomen ben die ik al zolang zocht...
Na nog een uurtje ofzo rondgelopen te hebben, hebben we de honden teruggefloten en zijn richting bewoonde wereld gewandeld...
Daar aangekomen bleven we een beetje besluiteloos staan...wat nu? Weggaan en hopen op een andere, toevallige ontmoeting?
Nee...nee!
Samen zijn we toen naar een buurtcafe gewandeld, zijn daar gaan zitten en hebben werkelijk onze hele ziel en zaligheid blootgelegd..
Het was...kweenie...eng ergens, maar ook zo bevrijdend...
Ik zat de laatste tijd met zoveel nieuwe akelige dingen in me maag en die kon ik er nu allemaal in een keer uitgooien..
Tegen een vreemde notabene!
Najja...vreemde...twas alsof we elkaar al ik weet niet hoe lang kenden..
Er hing een soort wazige rare sfeer om ons heen..
Er waren wel andere mensen, maar toch ook weer niet...
Nu zit ik hier en voel me verward....
Ben ik verliefd?
Kan je zoveel onstuimige gevoelens krijgen voor iemand die je een paar uur kent?
MAG je die gevoelens uberhaupt krijgen voor een man die notabene 15 jaar ouder is???
Ik weet het niet..
Wat ik wel weet is dat het heel lang geleden is dat iemand zo'n gevoeltje bij me heeft weten los te maken...
We hebben een nieuwe afspraak gemaakt...voor over een week pas..
Net als ik was hij ook tamelijk overdonderd door dit hele gebeuren en stelde voor het even te laten bezinken en de volgende week, op hetzelfde plekje, om dezelfde tijd, elkaar weer te ontmoeten..
En het gekke is..
Een week lijkt me ineens zo lang als nooit tevoren....
Dit moest ik gewoon ff kwijt...-
ik zou er voor gaan, leeftijd mag geen rol spelen vind ik 
Just turn yourself into anything you think that you could ever be
Be free with your tempo, be free, be free
Surrender your ego - be free, be free to yourself
Ik vind het superromantisch eigenlijk... Het klinkt erg als voorbestemd, vind ik. Hoe dit dan ook verder gaat. Dat merk je vanzelf, toch?
Tsja, wat kan je erover zeggen? Niets zinnigs, wacht de week af en verwacht in het begin niet teveel. Wijze les van m'n mams is dat als je teveel wacht, het des te meer kan tegenvallen. Dus doe je ding, leef je normale leven en ga volgende week gewoon kijken wat je tegenkomt of wat je wilt.
Als je het verhaal leest zou je wel concluderen dat dit een soort liefde op het eerste gezicht is, maar met zekerheid kan niemand het je zeggen: ik heb het immers *helaas* nog nooit zoiets meegemaakt. Dus praat jezelf niets aan, laat anderen je niets aanpraten en kijk gewoon of je je volgende week exact hetzelfde voelt, want emoties zijn vreemde dingen waar je helaas niet van de ene op de andere dag op aan kunt dat ze blijvend zijn.
Ik wens je in ieder geval ongelofelijk veel succes en zolang jij er geen problemen mee hebt, ga er gewoon voor. Mits je zeker bent van je emoties!!!
Groetjes
Bart
quote:Kben op ut moment helemaal nergens meer zeker van...
Op 15 januari 2001 23:29 schreef twi het volgende:
*sught*....Mooi....Tsja, wat kan je erover zeggen? Niets zinnigs, wacht de week af en verwacht in het begin niet teveel. Wijze les van m'n mams is dat als je teveel wacht, het des te meer kan tegenvallen. Dus doe je ding, leef je normale leven en ga volgende week gewoon kijken wat je tegenkomt of wat je wilt.
Als je het verhaal leest zou je wel concluderen dat dit een soort liefde op het eerste gezicht is, maar met zekerheid kan niemand het je zeggen: ik heb het immers *helaas* nog nooit zoiets meegemaakt. Dus praat jezelf niets aan, laat anderen je niets aanpraten en kijk gewoon of je je volgende week exact hetzelfde voelt, want emoties zijn vreemde dingen waar je helaas niet van de ene op de andere dag op aan kunt dat ze blijvend zijn.
Ik wens je in ieder geval ongelofelijk veel succes en zolang jij er geen problemen mee hebt, ga er gewoon voor. Mits je zeker bent van je emoties!!!
Groetjes
Bart
Heb mezelf een limonadeglas sheridans ingeschonken en denk en denk....en voel me op de een of andere rare manier zo onwijs gelukkig...!
Best wel heel vaag...want, ik weet geeneens zijn naam, realiseer ik me..!
Maar het voelt goed...onwijs goed...iemand tegengekomen te zijn die eindelijk weer eens naar je luistert en iig "probeert" je te snappen....
En ja Bart, deze week zal ik gewoon doen wat ik altijd doe...probeer er verder niks van te verwachten...maar oh...me hartje!!!
Dat barst bijna uit zijn netje!!!!!
* Lot lacht verrukt om dit nieuwe, fijne, wat zomaar plots in haar leventje is gekomen....
Alleen had ik toch wel een klein stukje van dat gevoel met je willen kunnen delen! *zucht* Waar is de jaloers-smiley? 
Lopen er niet van zulke dames daar in dat park voor mij? 
In ieder geval veel sterkte met het doden van de tijd de komende week, en voor je het weet is het...euh...de dag dat je de afspraak hebt En misschien kom je 'm van de week wel weer tegen
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
quote:
Op 15 januari 2001 23:49 schreef twi het volgende:
* twi is blij voor jeAlleen had ik toch wel een klein stukje van dat gevoel met je willen kunnen delen! *zucht* Waar is de jaloers-smiley?
Je hebt mail Bartjuh!!!
In ieder geval veel sterkte met het doden van de tijd de komende week, en voor je het weet is het...euh...de dag dat je de afspraak hebt
Vat me niet verkeerd, ik vind het echt een heel mooi verhaal... als hij niet zoveel jaar ouder was geweest... of jij jonger.
quote:Lieve Roche...
Op 16 januari 2001 00:08 schreef Roché het volgende:
op zich heel mooi verhaal... maar ik vind leeftijd toch wel belangrijk. Die kerel is 15 jaar ouder?!? je bent niet goed snik...
Vat me niet verkeerd, ik vind het echt een heel mooi verhaal... als hij niet zoveel jaar ouder was geweest... of jij jonger.
Ik BEN ook niet goed snik....wist je dat nog niet?
En tja...ik val nou eenmaal op wat oudere mannen...altijd al gedaan..
Ik geef toe, 15 jaar is wel erg veel...me mams krijgt een stuip als ze dit hoort denk ik...
Maar...er is nog niks aan ut handje hoor...voor zover nu geeft dit alles me alleen maar een onwijs prettig gevoel en ik ben van plan daar erg van te gaan genieten....
Straalt een beetje uit je tekst.
Liefde op het eerste gezicht geloof ik niet in, echt verliefd worden kun je pas als je de ander beter kent. Waarschijnlijk bedoelen ze ipv "liefde op het eerste gezicht" eerder "lust op het eerste gezicht"
Dat kan namelijk wel he.
Ik weet niet of je in reincarnatie gelooft? Ander moet je daar echt eens over lezen. Het kan namelijk goed wezen dat je een bekende bent tegengekomen uit je vorige leven!!
Het schijnt namelijk zo te zijn dat je die mensen in je huidige leven ook weer tegen komt.
Hier zal ik verder niet op doorgaan in dit topic maar dat was eigenlijk het eerste wat bij me binnenschoot toen ik je bericht las.
15 jaar ouder zeg je?? Wat is leeftijd op je zielenbestaan??
quote:Heel goed mogelijk, ja! en absoluut!
Nu zit ik hier en voel me verward....
Ben ik verliefd?
Kan je zoveel onstuimige gevoelens krijgen voor iemand die je een paar uur kent?
MAG je die gevoelens uberhaupt krijgen voor een man die notabene 15 jaar ouder is???
Lieve meid, dit maak je met een beetje mazzel hooguit 1 of 2 keer mee in je leven, niet weg laten drukken door angstgevoelens, onzekerheid, of wat anderen ervan zullen denken, maar je openstellen voor je innerlijke kracht, als je intuitie je ingeeft dat het goed is kan je je er met een gerust hart aan overgeven, het is gewoon je Lot!
quote:Ja joh! En als je goed keek in het bos zag je héééle kleine mannetjes op grote paddestoelen met witte stippen die heen en weer zaten te wippen.
Op 16 januari 2001 00:55 schreef Bastard het volgende:
Ik weet niet of je in reincarnatie gelooft? Ander moet je daar echt eens over lezen. Het kan namelijk goed wezen dat je een bekende bent tegengekomen uit je vorige leven!!
Het schijnt namelijk zo te zijn dat je die mensen in je huidige leven ook weer tegen komt.
:
Leuk verhaal Lot!!
En leeftijdsverschil? Ach het is wat je er zelf van maakt. Niet te moeilijk over doen en genieten van het moment!!
Ik zou het liever "herkenning" noemen. Heb ik ook al een paar keer gehad. Ik kom als ik problemen heb geregeld mensen tegen die in een soortgelijke situatie zitten/hebben gezeten. Je kijkt elkaar aan en WEET dat je de persoon gevonden hebt aan wie je je leed kwijt kan en andersom. Je weet niet wat het is, maar toch weet je dat het goed is.
Op deze manier heb ik nu weer contact met een oude vriendin, die ik na 9 jaar toevallig weer tegenkwam. Ik moest en zou haar nog een keer zien, het waarom wist ik pas toen we lopend door het vondelpark over elkaars leven begonnen te vertellen. Ik viel van me stokkie toen ze precies mijn verhaal begon te vertellen! Ik heb nooit een fysieke aantrekkingskracht voor haar gevoeld, al is het een hele mooie meid. Ik weet zeker dat wij elkaar alleen "geestelijk" nodig hebben en dat maakt het een hele sterke relatie.
Ik zou hem zeker nog eens opzoeken. Dat is echt de moeite waard. Je begrijpt elkaar, kunt van elkaar leren. Of het liefde is, kan ik niet zeggen, maar ik zou er niet vanuit gaan.
Begin rustig en zie dan maar hoe het loopt.
En als het zo goed blijft gaan, maak je dan niet druk om het leeftijdsverschil!
Waar is die groene smiley? Djezus, da's dus echt wel kewl. Misschien moet ik ook maar 'es een hond nemen dan
Ik heb 1x bijna hetzelfde meegemaakt, maar dat was met iemand die ik al kende, maar eerst niet wist waarvan. (Meestal kom ik dames tegen waarvan ik wilde dat ik ze kende 
)
In ieder geval: koesteren die hap! en je zeker niet laten opnaaien door wat anderen van denken.
* Tha_Butcha geeft Twi wel gelijk trouwens: eerst zorgen dat je jezelf een beetje op orde hebt, weet wat je wilt/verwacht enzow
Q.E.D.
Ik heb vannacht behoorlijk onrustig geslapen en die hele ontmoeting keer op keer weer achter me ooggies laten herhalen.
En het fijne gevoel bleef gewoon...
Ik zat er zo vol van dat ik om 3 uur zelfs nog geprobeerd heb een tweetal mensen te bellen om mijn verhaal NOG een keer kwijt te kunnen
Helaas lag iedereen ws allang op 1 oor, dus dat werkte ook niet echt...
Gelukkig kwam om even na zevenen me mams uit de nachtdienst....en terwijl zij een bel whisky 
dronk en ik een bak thee kon ik me eitje toch mooi ff kwijt..
Uiteraard had ze wel zo haar bedenkingen...ze kent me als geen ander en weet dat ik me nogal emotioneel en kwetbaar kan opstellen als me zoiets overkomt..vaak genoeg heeft ze me gewaarschuwd...
Maar ze zag ook wel dat deze ontmoeting me meer deed dan anders, was blij voor me en gaf me idd het advies alles eerst goed te laten bezinken en dan volgende week maar gewoon te zien wat er verder gaat gebeuren...
* Lot gaat zo daluk maar weer even met alle drie de woefels op stap...lekker frisse neus halen en uiteraard even naar "de Hemel", alwaar ik heel veel te vertellen heb vandaag
P.S. Tnx voor jullie lieve reacties allemaal! 
[Dit bericht is gewijzigd door Lot op 16-01-2001 11:32]
Ik geloof er niks van.-edit
[Dit bericht is gewijzigd door SunChaser op 16-01-2001 14:27]
quote:Dit stond er dus voor je wijziging...we zijn er weer hoor...tnx sunny....
Op 16 januari 2001 14:26 schreef SunChaser het volgende:
Uit welke bouqetreeks komt dit verhaaltje?
* Lot houdt voortaan d'r bekkie wel weer....
quote:Dit is toch wel heel weirdo hoor..
Terwijl hij zomaar, spontaan, zijn verhaal vertelde, merkte ik opeens dat we hand in hand liepen inmiddels,
