Werken op een buitenlandse universiteit

Kheb "via-via" gehoord, dat "via-via" informatie daaromtrendt iets Té is....

Heeft ook geen directe info......

_{kan je via-via niet achterhalen hoe die persoon ermee in aanraking is gekomen.... want dan is het wel makkelijker om DIRECTE info te verkijgen}

Ik heb via-via gehoord dat er aan de Universiteit van Bagdad nog vacatures voorhanden zijn.

Kan je niet illegaal naar een je studiecoordinator mevrouw van Delft????

Voor banen aan universiteiten in het buitenland wordt je meestal gevraagd. Bijvoorbeeld omdat je een bepaald promotieonderzoek hebt gedaan wat in de lijn ligt van een groep in het buitenland. Als Phd-student kom je ook nog wel eens aan de bak, maar ook dat lukt je over het algemeen als je bijvoorbeeld als stage-onderzoek hebt gedaan in een bepaalde richting die aantrekkelijk is. Bovendien betaalt Phd-student over het algemeen of niet, of kut, net als in Nederland. Werken aan universiteiten gaat over het algemeen niet zoals het in het bedrijfsleven gaat, dus dat je een advertentie ziet, daarop reageert en wordt aangenomen; over het algemeen zijn je contacten (of de contacten van je contacten) veel belangrijker.

Ja ik!

Ik heb de afgelopen 2 jaar in Australie en Nieuw Zeeland gewerkt en gereisd. (En sinds in week ben ik weer in Nederland. Het is effe wennen.)

In Melbourne en Sydney heb ik gewerkt als onderzoeker aan universiteiten. Hoe ik eraan gekomen ben? Geluk gehad. Na mijn afstuderen besloot ik naar Oz te vertrekken en te gaan werken. Een van mijn professoren hoorde dat, en via hem heb ik contact gelegd met een universiteit in Melbourne.

Het is vooral een kwestie van geluk hebben!

Een vroegere vriendin van me heeft gewerkt aan een universiteit in Latijns Amerika. Ik heb nog even wat oude mails erop nageslagen en haar verhaal: banen regelen via krant/internet is moeilijk, je kunt het het beste via het informele circuit aanpakken (dat schijnt iedereen daar zo te doen).

Dus: ga (ter plekke!!) met je c.v. leuren bij een universiteit en probeer afspraken te maken met mensen: soms kunnen ze je niet helpen, maar kennen ze wel weer mensen die dat wel zouden kunnen. Op die manier breidt je netwerk zich uit. Deze aanpak kost je veel tijd; aan de andere kant leg je veel contacten en leer je de structuur goed kennen.

Een minpuntje (hangt volgens haar met de cultuur samen): als het vandaag ja is, kan het morgen weer nee zijn, het blijft allemaal een beetje onvoorspelbaar.

Het werken zelf vond ze fantastisch!