Maar toch.. Deze meisjes; Een jong (gok 15) andere wat ouder al 20 ofzo maar het kindje was dan ook al geen baby meer.
Ze waren verkracht en hebben het kind GEHOUDEN.
En ze waren er erg blij mee, dat ene meisje haar leven ligt bestwel op een rem en ze is in een keer 'volwassen' kan niet meer het kind uithangen. Ze heeft nieteens stilgestaan bij een abortus.. edit: wat weggehaald om discussies over geloof te voorkomen
Ik kan me hier dus ff echt niet in verplaatsen dat je het KIND van een VERKRACHTER (die dus al niet 100% is) gaat houden?!?! en verzorgen met liefde?? of moet ik dit zien als een soort verwerkingsproces of toch als ziekelijke neiging die je krijgt als je maar lang genoeg gelooft in het boek?
reactie van JULLIE ben ik wel benieuwd naar...
Ik weet namelijk dat er genoeg topics over abortus geweest zijn en dat zelfs de meeste anti-abortus freak meestal een abortus bij een verkrachting nog wel wil goedkeuren ..
[Dit bericht is gewijzigd door cYbErTiM op 12-03-2003 20:04]
en dan is je leven echt niet leuk meer...
maar ik denk dat je er pas echt over kan oordelen als het je overkomt...ik weet t namelijk echt niet....
quote:
Op woensdag 12 maart 2003 19:59 schreef cYbErTiM het volgende:
Ze heeft nieteens stilgestaan bij een abortus.. tja en die ouders vast ook niet (christelijk).
Deze keuze heeft niks met het geloof te maken. Lees eerst eens wat over het Christelijk geloof voordat je uitspraken doet hierover.
quote:ja dat is een moeilijke vraag....als ik het zou houden....ja ik denk dat ik hem/haar de waarheid wel zou vertellen...als hij/zij nog klein is niet uitgebreid....maar als ze er aan toe zijn wel.....
Op woensdag 12 maart 2003 20:02 schreef cYbErTiM het volgende:
En niet te vergeten, wat zeg je later tegen dat kind???
wat ik tegen het kind zou zeggen als het nog klein is zou ik niet weten
quote:Nou dat had die ene (Eline dacht ik?) al aan haar kind -min of meer- vertelt. Een brief geschreven zelfs.
Op woensdag 12 maart 2003 20:02 schreef cYbErTiM het volgende:
En niet te vergeten, wat zeg je later tegen dat kind???
quote:ja "papa was niet aardig en is weggelopen" .. dat lijkt mij een halve waarheid.
Op woensdag 12 maart 2003 20:08 schreef fokje het volgende:[..]
Nou dat had die ene (Eline dacht ik?) al aan haar kind -min of meer- vertelt. Een brief geschreven zelfs.
quote:Ehm, ELK kind verdient liefde en heeft het zelfs nodig. Wat zijn/haar afkomst ook is. Dat kind kan er toch niks aan doen? Dus die uitspraak slaat nergens op imo. Ook moet je niet alle gelovigen over 1 kam scheren.
Op woensdag 12 maart 2003 19:59 schreef cYbErTiM het volgende:
Ik kan me hier dus ff echt niet in verplaatsen dat je het KIND van een VERKRACHTER (die dus al niet 100% is) gaat houden?!?! en verzorgen met liefde?? of moet ik dit zien als een soort verwerkingsproces of toch als ziekelijke neiging die je krijgt als je maar lang genoeg gelooft in het boek?
Ik zou het kind niet houden. Ik zou niet eens weten wat ik het kind moet vertellen als het wat groter is. Eerlijk vertellen lijkt me niet eens een optie, want daar geef je een kind ook een opdonder mee.
Waarom deze meisjes wel het kind houden? Waarschijnlijk zijn ze fel tegen abortus. Ik heb er geen ander antwoord op.
Nog iets : na een verkrachting heb je een flinke tijd nodig om dingen te verwerken en jezelf weer op orde te krijgen. Kort daarna een kind krijgen lijkt me niet echt positief. Teveel veranderingen/gebeurtenissen in 1 keer. Is niet goed voor de geestelijke toestand, lijkt me.
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
quote:Op latere leeftijd de rest? Of helemaal nooit vertellen, het is misschien wel beter. Ik zou het niet graag te horen krijgen in iedergeval en het begrijpen als mijn moeder het niet verteld zou hebben. Maarja, dan lig je later op je sterfbed en krijg je spijt... lastige shit.
Op woensdag 12 maart 2003 20:09 schreef cYbErTiM het volgende:[..]
ja "papa was niet aardig en is weggelopen" .. dat lijkt mij een halve waarheid.
quote:mee eens, maar ik bedoelde het anders.
Op woensdag 12 maart 2003 20:10 schreef MUUS het volgende:[..]
Ehm, ELK kind verdient liefde en heeft het zelfs nodig. Wat zijn/haar afkomst ook is. Dat kind kan er toch niks aan doen? Dus die uitspraak slaat nergens op imo. Ook moet je niet alle gelovigen over 1 kam scheren.
Stel dat ze het kind wel kreeg maar ter adoptie aanbood, dat zou het toch iets minder erg maken en begrijpelijker.
Want het verkrachte meisje behandeld het kind dat ze kreeg door een misdrijf met liefde.. dat vind ik raar. En natuurlijk verdiend het kind wel liefde want die kan er niks aan doen.
quote:jah, wat wil je dan bij zo'n jong kind. Op latere leeftijd snapt ze het wel, iig komt de klap dan niet zo hard aan.
Op woensdag 12 maart 2003 20:09 schreef cYbErTiM het volgende:[..]
ja "papa was niet aardig en is weggelopen" .. dat lijkt mij een halve waarheid.
quote:stel, je moeder komt nu naar je toe om dit te vertellen en ervoor had ze vertelt dat papa wel ooit onaardig was en was weggelopen? ik denk dat die klap altijd wel hard aankomt... misschien wel te hard..
Op woensdag 12 maart 2003 20:18 schreef fokje het volgende:[..]
jah, wat wil je dan bij zo'n jong kind. Op latere leeftijd snapt ze het wel, iig komt de klap dan niet zo hard aan.
quote:Wat zou je dan vertellen als je kind gaat vragen over de vader? Gevoelsmatig weet een kind wel dat er iets niet in de haak is.
Op woensdag 12 maart 2003 20:11 schreef 303 het volgende:[..]
Op latere leeftijd de rest? Of helemaal nooit vertellen, het is misschien wel beter. Ik zou het niet graag te horen krijgen in iedergeval en het begrijpen als mijn moeder het niet verteld zou hebben. Maarja, dan lig je later op je sterfbed en krijg je spijt... lastige shit.
quote:Ik denk dat er geen klap komt, slechts een groeiend besef, dat is iets heel anders. En wat zij zei, dat kind houdt toch wel onvoorwaardelijk van de moeder en omgekeert. Ik vind het alleen maar goed dat de dingen door de moeder wordt uitgesproken op een niveau dat het voor het kind te begrijpen is. Het onuitgesproken laten gaat knagen en het kind voelt het toch wel.
Op woensdag 12 maart 2003 20:19 schreef cYbErTiM het volgende:[..]
stel, je moeder komt nu naar je toe om dit te vertellen en ervoor had ze vertelt dat papa wel ooit onaardig was en was weggelopen? ik denk dat die klap altijd wel hard aankomt... misschien wel te hard..
Het kind staat los van degene die het kind verwekt heeft, dat als eerste.......
Daarbij zal het krijgen van een kind je iets teruggeven van wat je is afgenomen, iemand denkt je ziel te kunnen vernietigen en geeft ondanks dat een grote gift van liefde(tegen zijn zin in, want dat is juist niet de bedoeling, de bedoeling is je kapot te maken, je iets af te pakken).
Ik zie kinderen als een hele grote gift, ook al komt dat van een verkrachter, dat zal die gift niet teniet doen, het zal juist helpen door een hele moeilijke periode heen te komen.
Ipv te kunnen wentelen in ellende zal je door moeten gaan omdat er een kind onder je hart groeit.
Dat kind zal je hart worden dat beentjes en armpjes krijgt en buiten je rond wandeld, je hart buiten je dus.
Maar ik kan me heel goed voorstellen dat andere dat niet zo voelen.
Ik denk dat ik gewoon zou zeggen dat ik niet weet wie de vader is, dat komt dicht bij genoeg bij de waarheid.
Later zou ik het naar alle waarschijnlijkheid wel vertellen, maar daar moet dan eerst goed over worden nagedacht hoe dat te brengen.
heel goed van die meisjes. Geloof of geen geloof, ze hebben gedaan wat ze zelf het liefste wilden.
Let's plant a tree
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hier ben ik het dus niet mee eens....
Ik had gewild dat ik wat echt om handen had gehad na de verkrachting, dan had het niet zo door gaan spelen in mijn hoofd.
Teveel rust is ook niet goed...
Het leven gaat door, of je nu wilt of niet, je kan beter wat te doen hebben, anders zie je het leven snel aan je voorbij gaan en het terug erin stappen kan erg zwaar vallen(uit ervaring).
Ik weet van mijn moeder dat toen mijn echte vader overleed zij dolblij was dat ze ons drieen had, er werd wel aangeboden door familie dat wij een tijdje ergens anders heen zouden gaan zodat mijn moeder rustig de dood van mijn vader kon verwerken, maar dat wilde ze niet, ze vond troost in het zorgen voor ons(ik was net 1 jaar, mijn echte vader is 1 dag voor mijn 1ste verjaardag overleden) en in het ons om haar heen hebben.
Het lijkt me verschrikkelijk als je door jouw kind steeds herinnerd wordt aan die nare ervaring..... dat wanneer je jouw kind aankijkt, je steeds jouw verkrachter ziet...
Buiten dat wil ik geen kind op de wereld zetten die de fysieke kenmerken en karaktereigenschappen kan hebben van een persoon die in staat is tot verkrachting....
quote:Maar die nare ervaring van de verkrachting is er toch, daarbij ook nog een rot ervaring van een abortus? Dat kind heeft er niet om gevraagd, kind verdient gewoon een leven met liefde. Ik geloof best dat het voor zo'n meisje een troost kan zijn om voor een kind te zorgen.
Op woensdag 12 maart 2003 20:43 schreef Qarinx het volgende:
Ik zou het zeker niet doen...Het lijkt me verschrikkelijk als je door jouw kind steeds herinnerd wordt aan die nare ervaring..... dat wanneer je jouw kind aankijkt, je steeds jouw verkrachter ziet...
Buiten dat wil ik geen kind op de wereld zetten die de fysieke kenmerken en karaktereigenschappen kan hebben van een persoon die in staat is tot verkrachting....
En dat kind heeft niet voor 100 % de fysieke kenmerken en karaktereigenschappen van de vader natuurlijk, er zit ook een groot deel van de moeder in.
Let's plant a tree
quote:En niet alleen zitten er dingen van de moeder in, het kind is een individu, het is niet de moeder, het is niet de biologische vader, een kind is zichzelf....
Op woensdag 12 maart 2003 20:50 schreef Vava het volgende:[..]
Maar die nare ervaring van de verkrachting is er toch, daarbij ook nog een rot ervaring van een abortus? Dat kind heeft er niet om gevraagd, kind verdient gewoon een leven met liefde. Ik geloof best dat het voor zo'n meisje een troost kan zijn om voor een kind te zorgen.
En dat kind heeft niet voor 100 % de fysieke kenmerken en karaktereigenschappen van de vader natuurlijk, er zit ook een groot deel van de moeder in.
Daarbij worden dit soort dingen niet alleen bepaald door genetische factoren, maar grotendeels door milieu-factoren, oftewel hoe het kind opgroeit....
quote:Ik vind dat een kind geboren moet worden uit liefde en niet uit grof geweld. Ik zou het kind niet liefdevol kunnen opvoeden als ik weet dat ik zwanger ben geraakt doordat iemand die mij verkracht heeft.
Op woensdag 12 maart 2003 20:50 schreef Vava het volgende:
Maar die nare ervaring van de verkrachting is er toch, daarbij ook nog een rot ervaring van een abortus? Dat kind heeft er niet om gevraagd, kind verdient gewoon een leven met liefde. Ik geloof best dat het voor zo'n meisje een troost kan zijn om voor een kind te zorgen.
[Dit bericht is gewijzigd door Qarinx op 12-03-2003 21:00]
quote:Met alle respect, maar het kind houden als vorm van therapie lijkt me toch ook niet echt een goed uitgangspunt. En, al heb ik de docu niet gezien, al helemaal niet voor een grietje van 15.
Op woensdag 12 maart 2003 20:35 schreef erodome het volgende:
Ik zou het kind houden.............Het kind staat los van degene die het kind verwekt heeft, dat als eerste.......
Daarbij zal het krijgen van een kind je iets teruggeven van wat je is afgenomen, iemand denkt je ziel te kunnen vernietigen en geeft ondanks dat een grote gift van liefde(tegen zijn zin in, want dat is juist niet de bedoeling, de bedoeling is je kapot te maken, je iets af te pakken).
Ik zie kinderen als een hele grote gift, ook al komt dat van een verkrachter, dat zal die gift niet teniet doen, het zal juist helpen door een hele moeilijke periode heen te komen.
Ipv te kunnen wentelen in ellende zal je door moeten gaan omdat er een kind onder je hart groeit.
Dat kind zal je hart worden dat beentjes en armpjes krijgt en buiten je rond wandeld, je hart buiten je dus.Maar ik kan me heel goed voorstellen dat andere dat niet zo voelen.
|
|
