en het valt me gewoon op dat de mensen die kanker hebben zo ongelovelijk sterk zijn!!! die doen er alles voor om beter te worden, hoe ziek ze ook worden van chemo en andere medicijnen....en niet alleen om beter te worden maar ook voor die extra tijd leven....ik zou dat volgens mij echt niet kunnen....
verder merk je ook dat mensen met kanker doen alsof ze niet ziek zijn....alsof ze niets mankeert, je merkt het niet aan ze....maar als je rustig met ze gaat praten, dan komt hun hele verhaal...vertellen ze over hoe ze het ervaren en wat ze er van vinden....
ik had al veel respect voor mensen die erg ziek zijn...maar echt sinds gister....echt ik heb zoveel respect voor die mensen....
wat ik hiermee wil weet ik eigenlijk niet...maar ik wou het gewoon even zeggen...
en ik heb niet alleen respect voor kanker patienten, maar gewoon alle mensen die ernstig ziek zijn...en terminale mensen....maar ik gebruik nu kanker als voorbeeld omdat ik daar meer te maken heb gehad!
maar je hebt wel gelijk dat bijna iedereen (althans, iedereen die ik ken(de) met kanker) er echt voor knokt. Erg knap.
... zouden alle anorexialijders automatisch in vluchtelingenkampen worden geboren
Diep respect hoe die man daar mee omging, hij wilde nog alles uit 't leven halen wat erin zat !
Ik denk dat ik er ontzettend moeite mee zou hebben.
Kan het dus heel erg met je eens zijn... 
quote:ja daar heb je gelijk in...maar mensen die dan bv kanker hebben heb ik al helemaal veel respect voor...meestal merk je aan de fam van zoiemand veel duidelijker dat er iets mis es...
Op vrijdag 7 maart 2003 21:21 schreef Vision het volgende:
ik probeer respect op te brengen voor iedereen, niet alleen mensen met kanker.maar je hebt wel gelijk dat bijna iedereen (althans, iedereen die ik ken(de) met kanker) er echt voor knokt. Erg knap.
quote:Mijn vader heeft kanker en ik weet ongeveer hoe hij er tegen aankijkt.
Op vrijdag 7 maart 2003 21:18 schreef Ilsjuhh het volgende:
Ik heb deze week weer stage gelopen in het ziekenhuis, op afdeling oncologie (kanker dus)...
en het valt me gewoon op dat de mensen die kanker hebben zo ongelovelijk sterk zijn!!! die doen er alles voor om beter te worden, hoe ziek ze ook worden van chemo en andere medicijnen....en niet alleen om beter te worden maar ook voor die extra tijd leven....ik zou dat volgens mij echt niet kunnen....
verder merk je ook dat mensen met kanker doen alsof ze niet ziek zijn....alsof ze niets mankeert, je merkt het niet aan ze....maar als je rustig met ze gaat praten, dan komt hun hele verhaal...vertellen ze over hoe ze het ervaren en wat ze er van vinden....
ik had al veel respect voor mensen die erg ziek zijn...maar echt sinds gister....echt ik heb zoveel respect voor die mensen....
wat ik hiermee wil weet ik eigenlijk niet...maar ik wou het gewoon even zeggen...en ik heb niet alleen respect voor kanker patienten, maar gewoon alle mensen die ernstig ziek zijn...en terminale mensen....maar ik gebruik nu kanker als voorbeeld omdat ik daar meer te maken heb gehad!
Hij heeft zoiets van, ik kan zielig gaan lopen doen en rustig afwachten totdat ik doodga of ik kan mijn leven nog zo aangenaam mogelijk maken in de tijd die ik nog heb. Hoop mensen zien dit gelukkig in en maken er nog wat van in hun leven, ik heb ook wel eens gehoord van mensen die zeiden dat de kanker het beste ws wat ze overkomen is omdat ze weer zijn gaan leven.
Je kijkt anders tegen ziek zijn aan, waardeert het meer als jijzelf gezond bent, en krijgt meer respect voor mensen die ziek zijn.
Het is inderdaad bijzonder om te zien hoe veel mensen omgaan met hun ziekte, en zo sterk kunnen zijn.
nou, ik heb niet echt respect voor mensen met kanker. De grootste klootzakken kunnen hier tussen zitten.
Ik respect voor die mensen die in het leven de ergste tegenslagen kunnen verwerken en daar goed uit weten te komen en leren te accepteren dat hun leven eindig is.
quote:ja ik denk dat dat bij veel mensen zo is....je krijgt te horen dat je niet lang meer te leven hebt (niet in alle gevallen natuurlijk) maar dan wil je toch het beste maken van je leven zolang het nog kan...maar ze zouden ook bij de pakken neer kunnen gaan zitten, alle hoop opgeven...vind het dus heel knap van de mensen die besluiten tot het laatste moment door te vechten!
Op vrijdag 7 maart 2003 21:23 schreef erikh het volgende:[..]
Mijn vader heeft kanker en ik weet ongeveer hoe hij er tegen aankijkt.
Hij heeft zoiets van, ik kan zielig gaan lopen doen en rustig afwachten totdat ik doodga of ik kan mijn leven nog zo aangenaam mogelijk maken in de tijd die ik nog heb. Hoop mensen zien dit gelukkig in en maken er nog wat van in hun leven, ik heb ook wel eens gehoord van mensen die zeiden dat de kanker het beste ws wat ze overkomen is omdat ze weer zijn gaan leven.
Soms heb je wel eens van die dingen dat je denkt O da¹s raar¹
Zo gebeurt het je nooit, zo twee keer achter elkaar
Zoals dit jaar, we kregen op een dag een brief te lezen
van een meisje die schreef: O Mijn vriend is niet te genezen¹
O Hij heeft kanker, z¹n linkerbeen is al geamputeerd,
maar de kanker was al uitgezaaid, dus hij crepeert¹
O Hij heet Sander, hij houdt van Nederhop als geen ander,
maar hij heeft niet zo lang meer, niemand die dat veranderd¹
O Dus nu hebben wij; zijn vrienden; nog een laatste verzoek
Dat is mag Sander een keer in de studio op bezoek¹
O Misschien kan hij een stukje rappen of iets zeggen op cd,
want daar maak je hem voor ons gevoel onsterfelijk mee¹
Ik zei: OO.K., laat hem maar wat schrijven, volgende week
kan hij dan meedoen aan een nieuwe O.P.-studiotake
Sander vond dat wel tof, dus ik dacht: ODie komt gewoon¹
Maar voor dat het zover was ging alweer de telefoon
Het was zijn vriendin weer, ze zei: OMoet je horen¹
OSander is net overleden dus die afspraak gaat niet door en
hij heeft nog wel een tekst gemaakt, die stuur ik wel op¹
Ik zei: Ogecondoleerd, ik draag nog wel een nummer aan hem op¹
En ik dacht: OWat een lullig en een triest verloop,
om zo jong te moeten sterven aan een ziekte zonder hoop¹
Ik wou wel schrijven hierover, maar ik wist niet wat
Want alles wat ik kon bedenken leek zo simpel en plat
Want ik dacht: OWat zou ik doen als ik wist dat
ik zelf nog geen twee weken meer te leven had?
Zou ik mijn geld op zuipen en neuken in een sjiek bordeel?
Of zou ik heroïnespuitend bungeejumpen? weet ik veel!
Toen kreeg ik Sander zijn tekst en die zei juist relaxed:
OGa jij dan helemaal los? Dan ben je eerder de klos!¹
OIk kom er door en krijg de kracht van boven of opzij¹
OIk weet alleen¹ zei hij, Ode kracht komt naar mij!¹
Wat zou je doen als jij wist dat
je door kanker nog geen maandje meer te leven had?
Wat zou je doen als je niets kan doen?
Ga jij wanhopig door het lint of hou je je fatsoen?
Wat zou je doen als iemand tegen je zei:
OHet einde komt nabij, maar schrijf je straks een nummer voor mij?¹
Wat zou je doen als er geen hoop meer blijkt?
Wat kan je dan nog zeggen zonder dat het onzin lijkt?
Vlak na dit alles kwam er opeens weer een bericht
Het ging om Willem van Magnifiosie, het gezicht
van een jongerencentrum waar wij vaak optraden
en waar Willem altijd kookte, dat was niet te versmaden!
Maar wat bleek? Ook Willem was door kanker afgetaaid
De ziekte was bij hem al door zijn hele lijf gezaaid
Hij had nog maar een paar weken en daarom zei hij:
OIk wil nog een keer wat drinken met de O.P. d¹r bij¹
Dus wij gingen snel naar Lisse om met Willem te praten
En het voelde wel vreemd toen we daar zo zaten
en te weten dat je hem dan voor de laatste keer ziet
Maar Willem hield zich ijzersterk en toonde geen verdriet
Het werd zelfs nog gezellig en het bier ging vlot
We praatten over leuke dingen, maar ook over het lot
Ik vertelde hem van Sander en zijn laatste tekst
Ik zei: OIk moet een nummer schrijven, maar dat gaat niet best¹
OWant hoe het ook loopt, het eindigt steeds in een knoop
want kanker is en blijft een ziekte zonder enige hoop¹
Toch, ondanks alle pijn moet zo¹n nummer wel goed zijn
en niet depressief, want verdriet zal er genoeg zijn
En toen zei Willem zonder na te denken:
OSchrijf gewoon maar de waarheid, dat is wat je kunt schenken!¹
Een nummer over kanker vraagt niet om een happy end
Maar ik eindig toch met Oblij dat ik jou heb gekend¹
Wat zou je doen als jij wist dat
je door kanker nog geen maandje meer te leven had?
Wat zou je doen als je niets kan doen?
Ga jij wanhopig door het lint of hou je je fatsoen?
Wat zou je doen als iemand tegen je zei:
OHet einde komt nabij, maar schrijf je straks een nummer voor mij?¹
Wat zou je doen als er geen hoop meer blijkt?
Wat kan je dan nog zeggen zonder dat het onzin lijkt?
quote:Kanker hebben is geen tegenslag?
Op vrijdag 7 maart 2003 21:24 schreef KonnieKipke het volgende:
respect... respect... respect...nou, ik heb niet echt respect voor mensen met kanker. De grootste klootzakken kunnen hier tussen zitten.
Ik respect voor die mensen die in het leven de ergste tegenslagen kunnen verwerken en daar goed uit weten te komen en leren te accepteren dat hun leven eindig is.
Ga mij is vertellen wat veel erger is dan zelf kanker hebben, of een dierbare ( misschien zelfs je kind) met kanker, die vecht voor zijn leven om er iets moois nog van te maken?
quote:En daar kunnen geen klootzakken tussen zitten
Ik respect voor die mensen die in het leven de ergste tegenslagen kunnen verwerken en daar goed uit weten te komen en leren te accepteren dat hun leven eindig is.
quote:Moeilijke vraag. Die kan je alleen beantwoorden als je in die situatie zit. Ik weet niet wat ik dan zou doen.....
Wat zou je doen als jij wist dat
je door kanker nog geen maandje meer te leven had?
quote:Ebola en Aids bijv.
Op vrijdag 7 maart 2003 21:29 schreef Brennie het volgende:[
Ga mij is vertellen wat veel erger is dan zelf kanker hebben?
quote:WOW wat heb jij vele getypt zeg!
Op vrijdag 7 maart 2003 21:28 schreef thetruth het volgende:
onnodige quote
k heb respect voor mensen met kanker mijn oma is daaraan ook overleden.
[Dit bericht is gewijzigd door shmoopy op 07-03-2003 21:34]
quote:mooie tekst om te lezen...het zegt hoe het gewoon is...en niet op een zielige manier!
Op vrijdag 7 maart 2003 21:28 schreef thetruth het volgende:
Hmm dit doet me denken aan een tekst van de OP:lang stuk tekst...
quote:You're missing the point.
Op vrijdag 7 maart 2003 21:29 schreef Brennie het volgende:[..]
Kanker hebben is geen tegenslag?
Ga mij is vertellen wat veel erger is dan zelf kanker hebben, of een dierbare ( misschien zelfs je kind) met kanker, die vecht voor zijn leven om er iets moois nog van te maken?
[..]En daar kunnen geen klootzakken tussen zitten
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
quote:Wat ik er mee wil zeggen is dat ik niet automatisch respect heb voor ieder mens met kanker. Je kan geen appels met peren vergelijken. Geconfronteerd worden met de eindigheid van je leven is inderdaad een zware opgave. Misschien voor JOU op dat moment de moeilijkste. Zo is er in iedere levensfase of levensmoment een punt, waarop een tegenslag komt. Zo zal voor een kind van 13 van wie de ouders overlijden op dat moment een zware tegenslag ontstaan die moet worden verwerkt. Ik heb respect als iemand daar op een gegeven moment mee weet om te gaan. Ik vind mensen met kanker niet AUTOMATISCH de mensen die het ultieme respect verdienen.
Op vrijdag 7 maart 2003 21:29 schreef Brennie het volgende:[..]
Kanker hebben is geen tegenslag?
Ga mij is vertellen wat veel erger is dan zelf kanker hebben, of een dierbare ( misschien zelfs je kind) met kanker, die vecht voor zijn leven om er iets moois nog van te maken?
[..]En daar kunnen geen klootzakken tussen zitten
1.- het is geen prestatie om kanker te krijgen.
2.- mensen waar ik geen respect voor heb, verdienen niet ineens mijn respect wanneer ze kanker hebben.
Ik begrijp best wat je bedoelt met je topic, maar zoals het er staat is het een beetje vaag!
[edit]
zie bovenstaande post
[//edit]
[Dit bericht is gewijzigd door JusdRanz op 07-03-2003 21:37]
quote:dat is ook zo....en dat bedoelde ik er ook mee....maar gebruikte kanker als voorbeeld, omdat ik dat dus veel heb meegemaakt deze week...
Op vrijdag 7 maart 2003 21:35 schreef KonnieKipke het volgende:[..]
Wat ik er mee wil zeggen is dat ik niet automatisch respect heb voor ieder mens met kanker. Je kan geen appels met peren vergelijken. Geconfronteerd worden met de eindigheid van je leven is inderdaad een zware opgave. Misschien voor JOU op dat moment de moeilijkste. Zo is er in iedere levensfase of levensmoment een punt, waarop een tegenslag komt. Zo zal voor een kind van 13 van wie de ouders overlijden op dat moment een zware tegenslag ontstaan die moet worden verwerkt. Ik heb respect als iemand daar op een gegeven moment mee weet om te gaan. Ik vind mensen met kanker niet AUTOMATISCH de mensen die het ultieme respect verdienen.
quote:mijn gedachtes zijn wel vaker erg vaag...en dan kan ik het ook niet duidelijker opschrijven...maar ik heb t dan dus ook over mensen die ik helemaal niet kende toen ze geen kanker hadden...
Op vrijdag 7 maart 2003 21:35 schreef JusdRanz het volgende:
Beetje raar om respect te hebben voor mensen met kanker.1.- het is geen prestatie om kanker te krijgen.
2.- mensen waar ik geen respect voor heb, verdienen niet ineens mijn respect wanneer ze kanker hebben.Ik begrijp best wat je bedoelt met je topic, maar zoals het er staat is het een beetje vaag!
quote:Ja er zijn ook andere erge ziektes/ virussen whatever.. zucht.
Op vrijdag 7 maart 2003 21:31 schreef thetruth het volgende:[..]
Ebola en Aids bijv.
Je kunt niet zeggen, het 1 is erger dan t ander.
quote:Ok ik snap je punt nu beter.
Op vrijdag 7 maart 2003 21:35 schreef KonnieKipke het volgende:[..]
Wat ik er mee wil zeggen is dat ik niet automatisch respect heb voor ieder mens met kanker. Je kan geen appels met peren vergelijken. Geconfronteerd worden met de eindigheid van je leven is inderdaad een zware opgave. Misschien voor JOU op dat moment de moeilijkste. Zo is er in iedere levensfase of levensmoment een punt, waarop een tegenslag komt. Zo zal voor een kind van 13 van wie de ouders overlijden op dat moment een zware tegenslag ontstaan die moet worden verwerkt. Ik heb respect als iemand daar op een gegeven moment mee weet om te gaan. Ik vind mensen met kanker niet AUTOMATISCH de mensen die het ultieme respect verdienen.
Ik vatte het net anders op, sorry.
Ben het nu overigens wel met je eens.
quote:Als ik moest kiezen heb ik liever kanker. Aids is (nog niet) te genezen en aan Ebola sterf je een langzame tergende dood waar al je organen mee wegrotten. Kanker is in bepaalde gevallen te genezen of in ieder geval te remmen en je kunt afscheid van je dierbaren nemen. Dit kan bij een auto-ongeluk bijvoorbeeld niet.
Op vrijdag 7 maart 2003 21:38 schreef Brennie het volgende:[..]
Ja er zijn ook andere erge ziektes/ virussen whatever.. zucht.
Je kunt niet zeggen, het 1 is erger dan t ander.
quote:Het gaat erom wat het met het individu an sich doet. Als je beseft dat 23% van de vrouwen en 31% van de mannen aan kanker sterft, kunnen wij daar ook goed 1 van zijn (bron: Buro van de Statistiek 1996, belgie).
Op vrijdag 7 maart 2003 21:38 schreef Brennie het volgende:[..]
Je kunt niet zeggen, het 1 is erger dan t ander.
quote:Is wel zo..
Op vrijdag 7 maart 2003 21:42 schreef thetruth het volgende:[..]
Als ik moest kiezen heb ik liever kanker. Aids is (nog niet) te genezen en aan Ebola sterf je een langzame tergende dood waar al je organen mee wegrotten. Kanker is in bepaalde gevallen te genezen of in ieder geval te remmen en je kunt afscheid van je dierbaren nemen. Dit kan bij een auto-ongeluk bijvoorbeeld niet.
Ebola zal echter niet op grote schaal kunnen plaatsvinden.
In de meeste gevallen loop je aids op door onzorgvuldig sexueel contact of bloed op bloed contact bij spuitgedrag van junkie's.
In sommige gevallen door een ongeluk bv door een bloedtransfusie.
Kanker ligt eigenlijk altijd op de loer, op grote schaal.
Maar in alle gevallen, zijn het toch vreselijke ziektes.
|
|
