Een gebeurtenis waar ik al jaren naar uit heb gezien.
Ik had een vriendin waar ik heel erg veel van hield en waar ik mee zou gaan trouwen. Dat is toen niet doorgegaan, en op een heel dramatische manier afgelopen. We hebben nooit afscheid genomen, en ik heb haar nooit meer gezien of gesproken of een brief kunnen schrijven of wat dan ook (hoorde van haar moeder dat ze post van mij weggooide.)
Ik kon maar niet begrijpen waarom ze zo heftig en radicaal alle contact afkapte. Ik wilde haar nog zoveel zeggen, zoveel vragen, ik heb er zo'n verdriet om gehad, ben erdoor in een diepe depressie terecht gekomen.
Dat is allemaal al weer vier jaar geleden gebeurd, maar omdat het een heel ingewikkelde vriendschap/relatie was die al begon toen we een jaar of dertien, veertien waren (dik 11 jaar geleden) houdt het me nog dagelijks bezig. Noem het raar, of "ongezond" (ook zo'n lievelingswoord van de psychologen-van-de-zeer-koude-grond) maar het is een feit..
Na twee jaar alleen kreeg ze weer een vriend, nota bene een die ze via mij kent. Toen ik dit hoorde (pas een jaar nadat ze die vriend kreeg) ging ik zo door de grond dat ik in de ziektewet ben terechtgekomen en nu in de wao.
Nou heb ik een vriend die een jaar of twintig ouder is dan ik. Hij is zakenman en helpt me bij alles wat ik zelf niet goed kan.
Hij kent dat meisje nog uit die tijd, heeft toen natuurlijk ook contact met haar gehad, als vriend van mij.
Hij heeft haar vertrouwen, en hij is bovendien een steengoeie onderhandelaar. Hij heeft dat meisje benaderd en na een heel JAAR van af en toe praten, bellen, nog meer praten, overtuigen, overleggen, onderhandelen, heeft hij haar dan nu (waarschijnlijk) zo ver dat ze een afscheidsbrief van me wil lezen.
(Wat een super vriend he, ik prijs mezelf zo gelukkig dat ik hem heb.)
Die moet ik dus nu gaan schrijven en daar zie ik erg tegenop maar ook wel erg naar uit. Ik heb er al heel lang over na kunnen denken en er ook al een stuk of vier in de prullenbak gegooid dus ik weet wel een beetje wat het gaat worden.
Hij gaat haar definitief vragen nadat hij terug is van vakantie (volgende week), en dan is het de bedoeling dat hij haar meeneemt naar een restaurant waar ze samen wat gaan eten, en waar hij haar in zijn bijzijn die brief wil laten lezen.
Ik hoop zo dat het lukt op die manier. Dat zou zoveel voor me betekenen, ik kan dan misschien wat van me af zetten/verwerken/afsluiten of hoe je het ook wilt noemen. Dat het in elk geval draaglijker wordt dan het de afgelopen jaren was.
Dat wilde ik even van me af schrijven.
[Dit bericht is gewijzigd door sushi-nori op 28-02-2003 12:35]
quote:??
Op vrijdag 28 februari 2003 12:27 schreef boebiedoe het volgende:
lees niet goed
Nou ik hoop voor je dat ze een reactie terug geeft, denk het wel, denk niet dat ze dan bikkelhard zou zijn en nix meer van der laat horen
Succes ermee
Laat ff weten hoe het is afgelopen
Ik denk dat je nog 1 tandje hoger moet in je verwerking, en haar gewoon laten voor wat ze is. Ik heb een vergelijkbare situatie meegemaakt (nu 3 jaar geleden) en ik denk ook nog wel eens aan het opnieuw contact zoeken, maar waarom? Wat wil ik er nog uithalen? En dan besef ik dat ik gewoon weer terug wil naar wat het was.
Op sommige vragen krijg je geen antwoord, en dat is soms ook maar beter zo. Laat het gewoon, en nu ze dit antwoord heeft gegeven zou ik eerst eens even heel diep nadenken of je het wel wil. Veel mensen zien dit als een teken van zwakte. Een signaal van 'ik kan het niet van mij afzetten'. Maar ik weet wat je voelt. Ik weet wat je denkt, het is klote, maar 'life's a bitch' en soms is dat alles wat je krijgt.
In ieder geval sterkte, het is jammer dat het zo heeft moeten lopen, maar het heeft zo moeten zijn (lees: het is zo.) Ik hoop voor je dat je het allemaal wat rust kan geven. En als jij voelt dat je die brief moet schrijven, gewoon doen.
[Dit bericht is gewijzigd door drugsgebruiker op 28-02-2003 12:37]
Ze heeft 4 jaar (!) absoluut geen contact met je gewild,
waarom kon je dat niet respecteren?
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
quote:Ik denk dat als je nooit afscheid heb kunnen nemen dat je wel met vragen blijft zitten
Op vrijdag 28 februari 2003 12:37 schreef shmoopy het volgende:
Al deze moeite om haar een brief te laten lezen?Ze heeft 4 jaar (!) absoluut geen contact met je gewild,
waarom kon je dat niet respecteren?
quote:Tuurlijk, dat begrijp ik heel goed,
Op vrijdag 28 februari 2003 12:38 schreef THEDUTCHJOKER het volgende:[..]
Ik denk dat als je nooit afscheid heb kunnen nemen dat je wel met vragen blijft zitten
maar als iemand zo duidelijk zou laten blijken niets van me te willen weten zou ik mijn conclusies trekken.
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
quote:Respecteren? Bijna met iemand trouwen en dan zo achtergelaten worden? Dat is ook niet echt respect tonen. En ach, hij is gewoon de weg kwijt. Het beste wat je dan kan doen is je gevoel volgen.
Op vrijdag 28 februari 2003 12:37 schreef shmoopy het volgende:
Al deze moeite om haar een brief te laten lezen?Ze heeft 4 jaar (!) absoluut geen contact met je gewild,
waarom kon je dat niet respecteren?
quote:Klopt, maar dat is alleen makkelijk om te zeggen als buitenstaander.
Op vrijdag 28 februari 2003 12:39 schreef shmoopy het volgende:[..]
Tuurlijk, dat begrijp ik heel goed,
maar als iemand zo duidelijk zou laten blijken niets van me te willen weten zou ik mijn conclusies trekken.
Misschien komt het goed, misschien krijg je er spijt van. Hoe dan ook, je hebt het gedaan, en baat het niet, dan schaadt het niet. (Okee, misschien ook wel, maar veel erger kan het niet worden. Tenzij ze je laat oppakken voor het schrijven van brieven.)
[Dit bericht is gewijzigd door drugsgebruiker op 28-02-2003 12:43]
quote:maar komt er niet een tijd dat je door moet gaan met je leven?
Op vrijdag 28 februari 2003 12:38 schreef THEDUTCHJOKER het volgende:[..]
Ik denk dat als je nooit afscheid heb kunnen nemen dat je wel met vragen blijft zitten
ik persoonlijk vind het nogal obessief klinken zo 
quote:We weten niet wat er speelt, waarom ze is weggegaan,
Op vrijdag 28 februari 2003 12:40 schreef drugsgebruiker het volgende:[..]
Respecteren? Bijna met iemand trouwen en dan zo achtergelaten worden? Dat is ook niet echt respect tonen. En ach, hij is gewoon de weg kwijt. Het beste wat je dan kan doen is je gevoel volgen.
maar ze heeft daar blijkbaar haar redenen voor gehad.
Ik zou er een beetje angstig van worden als iemand zo vashoudend is.
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
quote:Ja daar heb je gelijk in, zou ik denk ik ook doen (heb het nooit meegemaakt) maar ik weet ook niet wat er is voorgevallen enzo
Op vrijdag 28 februari 2003 12:40 schreef DarkElf het volgende:[..]
maar komt er niet een tijd dat je door moet gaan met je leven?
ik persoonlijk vind het nogal obessief klinken zo
quote:Wellicht is dat ook de reden...
Op vrijdag 28 februari 2003 12:41 schreef shmoopy het volgende:
Ik zou er een beetje angstig van worden als iemand zo vashoudend is.
quote:ja inderdaad. echte liefde komt altijd terug. ze is het niet waard als ze je brief niet eens wilde lezen
Op vrijdag 28 februari 2003 12:37 schreef shmoopy het volgende:
Al deze moeite om haar een brief te laten lezen?Ze heeft 4 jaar (!) absoluut geen contact met je gewild,
waarom kon je dat niet respecteren?
maar snap je dat we met deze info eigenlijk niet zoveel kunnen?
Ik heb bijv geen idee of ik nou zo blij voor je moet zijn dat je na 4 jaar haar nu zover hebt gekregen alleen maar een brief te lezen.
Het lijkt me logisch dat we ons af vragen waarom ze geen enkel contact meer wil, snap je?
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
De enige manier om hier uit te komen is door die periode AF TE SLUITEN en dat doe je niet door hernieuwde contacten en brieven.
Laat het los, zoek geen contact meer en ga eindelijk eens door met je eigen leven.
ze wil ook niet voor niets geen contact meer met jou maar wel met je vriend (dat geeft overigens ook te denken).
Zo'n situatie heb ik in mijn omgeving ook eens gezien en het eind van het liedje was dat die "bemiddelaar" (een vriend van mij) er met "de buit" (de dame in kwestie) er vandoor ging en dat die andere kerel (een bekende van mij) totaal kapot achter bleef. Bleek dat die vriend van mij dit aldoor al van plan was en het spelletje net zolang meespeelde totdat "de buit" er klaar voor was.
dus pas op.
Maar je kan hopelijk wel begrijpen dat ik er een beetje van sta te kijken. Het zal ongetwijfeld een enorme shock zijn geweest toen ze het uitmaakte, maar vier jaar na dato er nog zo mee zitten lijkt mij niet zo gezond ( je hebt gelijk, wat een irritant woord is dat).
Hou me te goede, ik vind het heel verstandig en dapper dat je alsnog een afscheidsbrief hebt geschreven. Het zal hoe dan ook goed zijn voor je verwerking.
Maar je zou toch nu ongeveer de draad op gepakt moeten hebben, toch.....??
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
Waarom wil je precies dat ze jou brief leest, het schiet voor jou toch niets op!!..zet haar uit je hoofd ..anders ga je er aan onderdoor..het is nu toch wel duidelijk dat ze niets wil!!!!!!... Het is kut ..maar GO ON ...het leven is veelste leuk om te lang bij dingen stil te staan.
Ik zou zeggen schrijf die brief niet, en als je het toch doet, verwacht geen antwoord terug want dan wordt je alleen maar teleurgesteld ben ik bang, Schrijft ze wel wat terug heb je geluk maar probeer eroverheen te komen en een andere meid te vinden die dit soort dingen niet flikt want zoiets flik je gewoon niet op zo'n manier.
Laat haar los jongen, voor jezelf
quote:
Op vrijdag 28 februari 2003 12:40 schreef DarkElf het volgende:[..]
maar komt er niet een tijd dat je door moet gaan met je leven?
ik persoonlijk vind het nogal obessief klinken zo
my words exactly
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
Mensen, jullie willen niet weten hoe vaak ik deze woorden in de afgelopen jaren al heb gehoord.
Ik kan wel doen alsof er niks is en dat ik het allemaal vergeet en dat ik gewoon weer verder ga (heb ik ook heel lang geprobeerd hoor) maar het werkt gewoon niet. En er komt een moment dat je je eigen gevoelens onder ogen moet zien (bijvoorbeeld als je erdoor in de wao komt zoals ik) en dan moet je er wat mee doen.
Voor mij was dit probleem niet zo moeilijk. Ik heb nooit kunnen verwerken dat ik geen afscheid van haar heb kunnen nemen, met iemand waarmee ik feitelijk mijn hele jeugd heb meegemaakt en gedeeld, voor de eerste keer heel veel dingen mee heb gedaan (ook dat ja) en waar ik meer van heb gehouden dan van wie ook.
De achtergrond is, dat het niet zo'n makkelijke relatie was tussen twee mensen met niet zulke makkelijke karakters, die na een jarenlange, erg diepe vriendschap (met ook periodes dat we elkaar niet konden luchten of zien) smoorverliefd op elkaar werden en een relatie hadden waar de vonken vanaf sprongen.
Toen we al verloofd waren begon zij ineens te twijfelen en heeft ze het uitgemaakt door een emailtje aan een vriend van me te sturen en haar ring op de post te doen (stijlvol of niet)
Dit is tussen haakjes dezelfde vriend die nu hemel en aarde moet bewegen om haar te bereiken.
Het klinkt gestoord maar dat is echt alles wat ik nog van haar heb gehoord. Snap je nu? En nou kappen met "obsessief" en dat soort briljante vondsten.
quote:afsluiten werkt niet. je moet het gewoon accepteren.
Op vrijdag 28 februari 2003 12:47 schreef DoctorB het volgende:
laat het gaan!De enige manier om hier uit te komen is door die periode AF TE SLUITEN en dat doe je niet door hernieuwde contacten en brieven.
Laat het los, zoek geen contact meer en ga eindelijk eens door met je eigen leven.
ze wil ook niet voor niets geen contact meer met jou maar wel met je vriend (dat geeft overigens ook te denken).
Zo'n situatie heb ik in mijn omgeving ook eens gezien en het eind van het liedje was dat die "bemiddelaar" (een vriend van mij) er met "de buit" (de dame in kwestie) er vandoor ging en dat die andere kerel (een bekende van mij) totaal kapot achter bleef. Bleek dat die vriend van mij dit aldoor al van plan was en het spelletje net zolang meespeelde totdat "de buit" er klaar voor was.dus pas op.
er zijn meer dingens op de wereld dan liefde. liefde kan je niet dwingen. dat krijg je of verdien je. voor die tijd moet je maar wat andere afleiding ga zoeken. reizen. bungeejumpen, veel stappen enzow.
wees niet bang om alleen te zijn. genieten van het leven.
dan kan je pas straks wakker worden naast degene die je van hou, en haar vertellen wat voor spannende dingen je allemaal heb beleefd, hoe lang je over hebt gedaan om haar te vinden.
blijf positief, blijf zuiver, blijf speels. zet je bloempje buiten.
[Dit bericht is gewijzigd door dj_secret_mind op 28-02-2003 12:58]
