Ik probeer doordeweeks toch wel voor twaalf uur in bed te liggen, maar soms lukt dat me niet. De wekker gaat de volgende dag weer om 7 uur. Om half acht uiterlijk moet ik onder de douche straan om nog optijd op mijn werk te kunnen komen. Maar het valt me zo ontzettend zwaar. Het is elke dag weer een nachtmerrie om de cijfers van mijn wekkerradio weer op 7:00 te zien staan. Mijn hele lijf protesteert er gewoon tegen om zo vroeg op te staan. Ik voel me rot en misselijk en ziek. Ik weet zeker dat de een beter kan opstaan dan de ander. Mijn biologische opsta-tijd zou ideaal gezein denk ik een uurtje of 8, half 9 zijn. Half 8 is de ondergrens. Sta ik eerder op, ben ik gegarandeerd de hele dag moe, chagrijning en misselijk. Dit heeft verder ook niks te maken met hoe laat ik de vorige avond naar bed ga, trouwens.