Hij beloofd me nu al anderhalf jaar, dat het beter wordt. Maar er is nog helemaal geen verbetering. We doen nooit wat leuks samen. We gaan nooit samen uiteten, nooit naar de bios, nooit naar een dierentuin of wat dan ook. En daar zit ik zo vreselijk mee.
Ik doe alles voor hem. Ik laat alles wijken voor hem. Zeg soms wel eens afspraken af, voor hem. Maar van zijn kant, merk ik niks van dat soort dingen. Soms voelt het net, of het alleen van mijn kant uit komt.
Verder is hij super jaloers. Als iemand mij al een schouderklopje geeft, is de wereld te klein.
Ondanks dat allemaal, hou ik van hem. En blijf ik hopen op een betere tijd met hem. Maar doe ik daar wel verstandig aan? Gooi ik nu niet een deel van mijn leven weg? Blijf ik nu niet stilstaan?
Wat moet ik nou toch doen? Erover praten heeft geen zin. Hij zegt toch steeds weer dat het beter gaat worden. Moet ik hiermee doorgaan? Ben ik verstandig bezig?
quote:misschien. Maar hij voelt zich vaak down doordat hij veel problemen heeft. Ik denk dat hij die eerst eens moet oplossen of iig zijn best ervoor moet doen. Hij moet gewoon wat meer aan mij gaan denken.
Op zondag 24 november 2002 13:18 schreef mystman het volgende:
misschien goed duidelijk maken dat dit niet is wat je van de relatie verwacht, en dat er toch heel wat moet gaan veranderen.. ?
Either way... keuze maken.
Als hij problemen heeft kan hij moeilijk aan anderen denken, en trouwens wie kan nou voor anderen zorgen wanneer hij niet eens goed voor zichzelf kan zorgen?
Als je ongelukkig bent Pure, moet je er serieus over nadenken
quote:
Op maandag 25 november 2002 12:58 schreef SEMTEX het volgende:
Vraag jezelf af: geef ik meer dan dat ik krijg en daarna: wil ik daarmee doorgaan? Is het antwoord Ja, dan zul je ermee moeten leven. Als het antwoord Nee is, moet je ermee stoppen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |