Stelling: Islam als belemmering voor integratie

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 15:24 schreef gelly het volgende:

[..]

Nee, maar verwacht van een buitenstaander niet dat hij zich aanpast, als de gemiddelde nederlander dat ook niet doet. Logisch toch ?

---

Het is zo'n beetje als de eerbiedwaardige Baouzza gisteren in "Rondom tien" stelde: "Wat heeft de islam Nederland gebracht"?

Hij noemde veel vervelende dingen op, en automatisch probeerde ik tegenargumenten te vinden. Helaas kon ik ze niet vinden.

Overigens, er dient een onderscheid gemaakt te worden tussen "islam-cultuur" en "islam-geloof".

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 15:26 schreef battlesickloner het volgende:
"Wat heeft de islam Nederland gebracht"?

---

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 15:19 schreef Meneer_Aart het volgende:

[..]

De meerderheid van de Nederlanders zal de beginselen van de democratie en de rechtsstaat wel onderschrijven. Waarom dacht je dat er na 6 mei zo gejammerd werd over de vrijheid van meningsuiting? Terwijl het maar de vraag is of de meeste moslims bijv. de scheiding tussen kerk en staat wel onderschrijven.

---

Als mensen de wet overtreden, moet je ze oppakken. Simple. Duh. Maar als mensen zich niet aan "de normen en waarden" houden, kun je daar weinig aan doen. En da's maar goed ook. Anders hadden we nog steeds dezelfde normen en waarden gehad als in 1815, en ik betwijfel of de gemiddelde nederlander anno nu die nog zou willen.
Aan de andere kant mag iemand van mij zelf besluiten of ze die normen en waarden willen hebben of niet. Het boeit me weinig of een gereformeerde het oneens is met het abortuswetgeving of niet.

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 14:57 schreef Ulx het volgende:

Als een moslim zich aan de wet houdt, en een baantje heeft is hij dus geintegreerd?

---

quote:

---

En zou die humanistische visie over vrijheden en zelfbeschikking niet opgaan als het gaat om het dragen van een hoofddoek?

---

quote:

---

Want als iemand een hoofddoek draagt, is ze niet geintegreerd, heb ik uit vele oeverloze discussies hier begrepen.

---

quote:

---

Is een nederlander die dan tegen hoofddoekjes is, wel goed aangepast aan de nederlandse cultuur?

---

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 15:27 schreef Ulx het volgende:

Je hoeft het toch niet eens te zijn met wetten, je moet je er alleen aan houden. Dat is het punt.

---

Dat je je houdt aan normen en waarden, is niet meer dan een vorm van elementaire beleefdheid.

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 15:27 schreef Ulx het volgende:

[..]

Je hoeft het toch niet eens te zijn met wetten, je moet je er alleen aan houden. Dat is het punt. Als een moslim het oneens is met de scheiding van kerk en staat, maar het eens is met het gevoerde beleid, zie ik het probleem niet.

Als mensen de wet overtreden, moet je ze oppakken. Simple. Duh. Maar als mensen zich niet aan "de normen en waarden" houden, kun je daar weinig aan doen. En da's maar goed ook. Anders hadden we nog steeds dezelfde normen en waarden gehad als in 1815, en ik betwijfel of de gemiddelde nederlander anno nu die nog zou willen.
Aan de andere kant mag iemand van mij zelf besluiten of ze die normen en waarden willen hebben of niet. Het boeit me weinig of een gereformeerde het oneens is met het abortuswetgeving of niet.

---

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 15:27 schreef Ulx het volgende:

[..]

Je hoeft het toch niet eens te zijn met wetten, je moet je er alleen aan houden. Dat is het punt. Als een moslim het oneens is met de scheiding van kerk en staat, maar het eens is met het gevoerde beleid, zie ik het probleem niet.

Als mensen de wet overtreden, moet je ze oppakken. Simple. Duh. Maar als mensen zich niet aan "de normen en waarden" houden, kun je daar weinig aan doen. En da's maar goed ook. Anders hadden we nog steeds dezelfde normen en waarden gehad als in 1815, en ik betwijfel of de gemiddelde nederlander anno nu die nog zou willen.
Aan de andere kant mag iemand van mij zelf besluiten of ze die normen en waarden willen hebben of niet. Het boeit me weinig of een gereformeerde het oneens is met het abortuswetgeving of niet.

---

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 15:27 schreef Ulx het volgende:

Maar als mensen zich niet aan "de normen en waarden" houden, kun je daar weinig aan doen.

---

Maar ja, of dat gebeurt?

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 15:33 schreef battlesickloner het volgende:
Dat je je houdt aan normen en waarden, is niet meer dan een vorm van elementaire beleefdheid.

---

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 15:42 schreef gelly het volgende:

[..]

Irak is alles behalve een moslimstaat..

---

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 15:40 schreef Gia het volgende:

[..]

Dat houdt dan in dat ik in Irak gewoon met een korte broek en een sexy truitje rond mag lopen?
Geloof en wet is bij mij gescheiden, ik heb niks te maken met de Islam, dus moet men mij daar ook in mijn waarde laten.

Maar ja, of dat gebeurt?

---

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 15:42 schreef gelly het volgende:

[..]

Irak is alles behalve een moslimstaat..

---

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 15:44 schreef Ulx het volgende:

[..]

Nee, dat mag niet. We boycotten dat land namelijk.

---

quote:

---

Nederland is blind voor moslimextremisme


Hafid Bouazza

Het moet afgelopen zijn met de politieke correctheid tegenover het moslimextremisme, dat zijn invloed laat gelden op islamitische scholen. De Nederlandse naïviteit op dit punt dreigt om te slaan in domheid, is het oordeel van Hafid Bouazza.

Hoe naïef kan Nederland zijn? Staatssecretaris van Onderwijs Adelmund zegt `geschokt' te zijn dat tien van de 32 islamitische scholen in Nederland niet alleen door Saoedi-Arabië worden gesteund, maar ook extremistisch, antiwesters lesmateriaal gebruiken. Al eerder was er zulk lesmateriaal opgedoken, zonder dat er stappen werden gezet. Een of andere onbeduidende Marokkaan werd opgetrommeld om voor de camera te vertellen dat de man die de felle anti-joodse en antichristelijke teksten had opgesteld `een wijze man' was (dezelfde omschrijving viel ook imam El-Moumni ten deel) en dat de school niet van plan was hem te ontslaan.

Vorig jaar zag ik per ongeluk op Salto kanaal (een lokale zender in Amsterdam, red.) een preek in het Nederlands van een imam die de moslims opriep hun broeders te helpen, niet de ongelovigen of de Nederlanders, specificeerde hij, maar alleen de moslims. Dat was namelijk wat de broederschap tussen moslims over de hele wereld inhield.

Er is een punt waarop naïviteit in domheid kan overgaan en ik vrees dat Nederland dat punt gevaarlijk dicht benadert. Al jaren maak ik me grote zorgen over de extremistische uitwassen van de islam in Nederland en de blindheid en onwil van de Nederlanders om deze gezwellen aan te zien voor wat ze werkelijk zijn, namelijk wat in Nederland rechts-extremisme wordt genoemd en andere gruwelijke -ismen die een hoge beschaving met zich mee kan brengen. Steeds wordt over het hoofd gezien dat de islam een intrinsiek politiek karakter heeft en dat het separatisme van zijn ongure aanhangers niets anders is dan een totalitaire, racistische en nationalistische ideologie die in Nederland zo wordt verafschuwd. Het is de taak van de Nederlandse overheid om er tegen op te treden. Ik heb nooit het verschil gezien tussen een doorgeslagen imam en een Janmaat. Dat laatstgenoemde politieke macht zou hebben en imams niet, is onzin, want imams zijn de spreekbuizen van een religieus-politiek systeem.En zolang Nederland dit niet serieus neemt en verzaligd blijft doorpruttelen over `hun cultuur' zie ik het bijzonder somber in.

Iemand heeft cultuur omschreven als het geheel van kennis dat een bepaalde groep mensen verbindt en voor fundamentalisten rust die kennis in de donder-en-bliksem-passages van de koran. En is Nederland werkelijk bereid de eigen vergaring van eeuwenlange kennis op te geven om maar de lieve vrede te bewaren?

Het knagend probleem is dat Nederland impliciet wel ziet dat er iets redeloos in hun opvattingen schuilt. Wat ze relativerend afdoen als `och dat hadden wij vroeger ook, kijk maar naar de gereformeerden' is erkennen dat er iets aan schort, iets dat niet van deze tijd is, maar tot de puberteit van een religie behoort. Niemand mag echter verwachten dat het met de islam in Nederland dezelfde kant uitgaat, want de islam heeft een polemisch karakter en een van de doelwitten van deze polemiek is het christendom. Vooral het `christelijke', decadente westen is een voorbeeld van hoe het de islam niet mag vergaan.

Het islamitisch fundamentalisme is niet nieuw. Het is terug te voeren op de reformatie van de achttiende-eeuwse theoloog Abd al-Wahhab, gebaseerd op de ideeën van zijn grote voorbeeld Ibn Taymiyya (13de eeuw) die de islam van alle franjes en onzuiverheden wilde ontdoen en alleen de koran en de soenna als leidraad erkende. In de negentiende eeuw wisten de wahabieten, zoals de volgelingen van Wahhab worden genoemd, grote delen van het Arabische schiereiland te veroveren, waaronder Mekka en Medina. Zij richtten er een bloedbad aan, vernietigden niet alleen de schrijnen en tomben (het graf van de profeet zelf werd niet gespaard), maar zelfs de zwarte steen in de Kaäba (een meteoriet waarvan de moslims geloven dat die uit de tijd van Abraham stamt). In 1818 werden de wahabieten door de Turken, na een vijfjarige oorlog, verslagen, maar in de twintigste eeuw wisten zij weer een aanzienlijke politieke macht te krijgen. De reformatie van de iconoclastische Wahhab is wel eens vergeleken met de protestantse Reformatie, al had zij niet dezelfde politieke resonanties als laatstgenoemde (denk aan de Engelse en Franse Revoluties). Integendeel, het wahabisme is verantwoordelijk voor de religieuze opleving over de hele islamitische wereld. Het uiteenvallen van het grote rijk der halve maan werd ook gezien als een straf van God omdat de moslims te ver zouden zijn afgedwaald van de zuivere leer van de profeet.

Het fundamentalisme in Nederland is niet iets nieuws. Al in de jaren tachtig begonnen `moslimbroeders', zoals ze toen werden genoemd, aan een grote propagandacampagne in Nederland. Deze moslimbroeders waren al in de jaren vijftig door president Nasser uit Egypte verbannen en kregen in Europa asiel. In Gorinchem, waar ik de middelbare school doorliep, stichtten zij een eigen moskee, want de moskee die er al stond en die ze een keer tevergeefs hadden geprobeerd in brand te steken was hun te gematigd. Cassettebandjes met aggressieve preken werden verspreid. Ik herinner mij vooral de preken van de blinde imam Al-Kashk, die fulmineerde tegen vrouwen (`de valstrikken van Satan'), tegen muziek en films, video's tegen alles en iedereen, die niet, zoals de vogels en bomen en stenen in de koran, dag en nacht de lof van God en Zijn profeet zongen. De gedragingen van de dochters der gelovigen werden streng in de gaten gehouden (`En wij hebben gehoord, moge God ons behoeden, dat de dochter van die en die bloothoofds over straat loopt'), vrouwen moesten gesluierd en opgesloten worden. Ze mochten geen onderwijs genieten en niet werken. Elk contact tussen een vrouw en een man, al was het maar een groet van ver, was verboden. Een kennis van mij werd moslimbroeder en verbood ons zijn vrouw en dochters de hand te schudden. De profeet zou hebben gezegd dat het beter was voor een vrouw om een bijl in haar gezicht te krijgen dan een man de hand te geven.

Deze irrationele angst en onderdrukking van de vrouw is symptomatisch voor het fundamentalisme. Het eerste wat de Talibaan deden was vrouwen alle rechten ontzeggen. En ik geloof dat als de moslims hier ergens echt van gruwen, dat de bewonderenswaardige emancipatie van de vrouw is. Een bekende uitspraak van de profeet luidt dat het volk dat door een vrouw geregeerd wordt een verloren volk is.

Verder werden de mensen opgeroepen zich te laten ontslaan, want geen moslim mocht voor de ongelovigen werken, ze moesten andere mensen bekeren en zoveel mogelijk tijd in de moskee doorbrengen. Velen bleven er zelfs slapen. Dat was de bekende `rugpijnperiode', waarin veel eerste generatie Marokkanen in de ziektewet gingen. En ik zal nooit vergeten dat mijn vader een keer met de kopie van een krantenknipsel aan kwam zetten waarin stond dat Michael Jackson zich tot de islam had bekeerd en de grootste moskee van de wereld wilde bouwen, terwijl hij moeite had het bouwwerk van zijn eigen gezicht staande te houden.

Het probleem is dat deze mensen steeds meer gehoor hebben gevonden in Nederland en dat ze door de moslimgemeenschap zelf niet zijn gemarginaliseerd, zoals dat is gebeurd met Janmaat en zijn partij. En dat zal ook nooit gebeuren. Moslims zullen het altijd voor elkaar opnemen (zie de preek van de imam op Salto). Een Arabische columnist verklaarde dit aan de hand van het tribale gen dat in moslims nog steeds niet zou zijn uitgestorven. Moslims ontlenen hun identiteit aan hun religieuze gemeenschap en geen enkele moslim, hoe vrijgevochten ook, zal die basis kwijt willen. Er is angst voor een zwart gat van ontheemding op sociaal, familiaal en psychisch gebied. Het individu is ondergeschikt aan de gemeenschap. Wat Nederland nodig heeft zijn afvalligen, ketters, vrijdenkers. Met andere woorden, volgers van de ratio.

Freek de Jonge vroeg mij, ongetwijfeld met de beste bedoelingen, waarom allochtonen van mijn `status' (wat dat ook moge zijn) niet teruggaan naar het eigen land om het op te bouwen. Maar niet in Marokko ligt de bron voor deze angstaanjagende stroming, maar in Nederland. Sterker nog, vele mensen in Marokko kijken neer op de moslims alhier. En het is om Nederland waar ik mij zorgen maak. En als `allochtonen van mijn status' iets moeten doen, dan is het wel de ongekende en glorieuze vrijheid van denken en ontwikkeling die we hier kennen met hand en tand verdedigen. En niet alleen de allochtonen. Het gaat ons allemaal aan. Het is ook deze vrijheid die de islam in Nederland de ruimte gaf om de onaangename kanten te ontwikkelen. Elke vrijheid brengt monsters voor, die het vlees bespotten waarmee ze zich voeden. Zaak is ze onschadelijk te maken.

Ik weiger mee te pruttelen met de sinterklazen van de politieke correctheid en voorzie een infernale scheur in dit kleine, maar wonderlijke land. Ik gruw van die temende Nederlanders die mij aanspreken met de vraag waarom ik niet de mooie dingen van de islam in mijn boeken bezing. Ik gruw van die vrouw die vond dat ik een `negatief beeld' gaf van de islam, na een lezing van mij over wat de koran zegt over vrouwen en mijn opmerking dat dit boek het slaan van vrouwen toestaat of zelfs aanraadt (hoodstuk 2, ik geloof vers 234: ,,En de vrouwen van wie u opstandigheid vreest, zult u berispen, in bed verlaten en slaan''). Ik antwoordde dat niet meer uit de fles komt dan wat erin zit.

Nederlanders moeten ook leren mensen te zien in plaats van moslims en opvattingen in plaats van onaantastbare religie of schattige cultuur. Vrouwe Justitia moet weer een blinddoek krijgen. Het is ergerlijk dat welwillend wordt gedaan tegenover moslims die hun cultuur in bescherming nemen, maar dat degene die opkomt voor de culturele verworvenheden van Nederland een stenenregen van kritiek over zich krijgt.

De moslims hebben duidelijk hun positie bepaald binnen Nederland, maar de Nederlanders weigeren dat of kunnen dat niet doen. Ze vertrouwen op de stroom van de geschiedenis, die alleen maar stroomt dankzij menselijk inzet. En eerlijk gezegd denk ik dat het al te laat is. Als moslims weigeren de hand in eigen boezem te steken en geen zelfkritiek willen oefenen, dan kunnen ze op zijn minst hun tenen intrekken.

Ik begrijp de slappe houding van de Nederlandse overheid niet. Als moslims ergens hun superioriteitsgevoel vandaan halen dan is het wel dat ze die Nederlanders zo veel poetsen kunnen bakken en daarvoor een aai over de bol krijgen. En waartoe dient die toename van islamitische scholen en moskeeën? Voor integratie? Een Arabisch spreekwoord luidt: Wie de wolf als herder aanwijst, is onrechtvaardig.


Hafid Bouazza is schrijver.

http://www.nrc.nl/nieuws/opinie/1014358560513.html

---

[Dit bericht is gewijzigd door battlesickloner op 27-09-2002 16:03]

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 15:48 schreef battlesickloner het volgende:

[..]

HULDE

---

Of het moet gewoon complete laksheid en 'het zal mijn tijd wel duren' mentaliteit zijn, maar das meestal hetzelfde.
De zgn Nederlandse 'tolerantie' is meestal niets anders dan angst om de confrontatie aan te gaan.

quote:

---

Maar niet in Marokko ligt de bron voor deze angstaanjagende stroming, maar in Nederland. Sterker nog, vele mensen in Marokko kijken neer op de moslims alhier. En het is om Nederland waar ik mij zorgen maak. En als `allochtonen van mijn status' iets moeten doen, dan is het wel de ongekende en glorieuze vrijheid van denken en ontwikkeling die we hier kennen met hand en tand verdedigen. En niet alleen de allochtonen. Het gaat ons allemaal aan. Het is ook deze vrijheid die de islam in Nederland de ruimte gaf om de onaangename kanten te ontwikkelen. Elke vrijheid brengt monsters voor, die het vlees bespotten waarmee ze zich voeden. Zaak is ze onschadelijk te maken.

---

quote:

---

Het is ergerlijk dat welwillend wordt gedaan tegenover moslims die hun cultuur in bescherming nemen, maar dat degene die opkomt voor de culturele verworvenheden van Nederland een stenenregen van kritiek over zich krijgt.

---

Het schijnt dat Europeanen handelen,zelfverwerkelijking,succes,roem,bezit en zelfs sensatie en risico onafscheidelijk met de zin van het leven verbonden zijn.
Over het uiteindelijk doel van het handelen bestaat nog weinig helderheid.
Het Oosten betwijfelt dit alles.Is wensen werkelijk begerenswaardig?Zoekt de mens niet eigenlijk in en achter zijn handelingen een duurzame bevrediging?

Het zou wellicht goed zijn als het Westen naar zichzelf leert te kijken en eenvoudigweg Oosterse gedachten niet meteen van de hand wijst met de bewering dat zij niet aan onze traditie beantwoorden en vise versa .

quote:

---

Het kreupele debat over de islam
Moslims kwetsen Nederland


Nederland is in de ban van de islam. Maar waar blijven de moslims zelf? Schrijver Hafid Bouazza roept de moslims in de politiek op misstanden in eigen gelederen aan te pakken. 'Vrijheid voor iedereen is belangrijker dan zielenheil dat een religie belooft.'

Hafid Bouazza

Interviews en debatten lijken het favoriete tijdverdrijf voor babbelminnend Nederland. De aanvragen stroomden binnen nadat ik in NRC Handelsblad van 20 februari de houding van Nederland bekritiseerde tegen de uitwassen van de islam. In het artikel betoogde ik dat er sinds de jaren tachtig een fundamentalistische stroom in Nederland is, vergelijkbaar met rechts-extremisme, en dat de Nederlandse overheid en de moslimgemeenschap onwillig zijn deze stroom te marginaliseren. Omdat ik er niet veel voor voel om een pratende kop te worden die ether en beeldscherm vult met efemere graffiti en vanwege de simpele reden dat ik schrijver ben, geef ik er de voorkeur aan mijn opvattingen schriftelijk uiteen te zetten.

De persoonlijke reacties van lezers liepen uiteen, maar ze kwamen op één punt overeen. Dat was de angst of de zorg dat het artikel, zoals iemand dat mooi verwoordde, mij 'de kop zou kosten'. Als Nederlanders die angst al hebben, hoe angstig moeten de mensen uit de islamitische gemeenschap dan zijn om moslimextremisme te bekritiseren? En sinds wanneer moet je in Nederland voor je leven vrezen omdat je een overtuiging verkondigt?

Dit is een zorgwekkende situatie die tegelijkertijd de paradox weergeeft waarin de islam verkeert: ons wordt verteld dat deze religie verdraagzaam is, maar wat stelt verdraagzaamheid nog voor als iemand bang moet zijn een gedachte te uiten die afwijkt van de beginselen of als iemand bepaalde regels ervan openlijk durft af te keuren? De passage in de koran over verdraagzaamheid is nobel genoeg: 'O mensen wij hebben u als man en vrouw geschapen en als stammen en volkeren opdat u elkaar leert kennen. De beste onder u voor God is de meest godsvruchtige.'

Er wordt te vaak met het vage begrip 'respect' gesabeld. Soms bekruipt mij het nare gevoel dat moslims met 'respect' bedoelen: kritiekloosheid en een heilig ontzag jegens hun overtuiging. Maar Nederland, dat moet gezegd, is geen islamitisch land. In Nederland worden verschillende opvattingen getolereerd.

De trieste affaire met Salman Rushdie tegen wie de fatwah werd uitgesproken heeft een dieper trauma blootgelegd dan erkend is. Niet alleen de vrijheid van meningsuiting is in het geding, ook de vrijheid van diversiteit en gelijkgerechtigdheid. Dat zijn de belangrijkste fundamenten van de Nederlandse samenleving.

Aanvankelijk lag het in mijn bedoeling de verklaring voor de crisis van de islam te zoeken in een brede historische en culturele context. Ik wilde beginnen bij Mohammeds leven en de lijn doortrekken naar het heden. Maar toen overviel mij de simpele en essentiële vraag: waarom? De oplossingen voor de huidige problemen liggen niet in het verleden en zo'n historische omweg leidt af van de verwarring en wanhoop van vandaag. Het is aan de moslims zelf om de crisis binnen de islam te bezweren. De belangrijkste reden dat ik ervan afzag was dat ik wil opkomen voor de vrijheid in Nederland - dat is het thema dat mijn muze bezingt. Die vrijheid is helaas niet meer zo vanzelfsprekend en goedmoedig. Het is toch van de pot gerukt dat elke opvatting over de islam gerangschikt wordt onder anti-islamisme of islamofilie. De nuance is zoek en extremisme bestrijd je het beste met de nuance.

Deze houding is een ongemakkelijk teken dat moslims niet als volwaardige burgers of gesprekspartners worden beschouwd. Als het gaat om een strijd der geesten, hoeft niemand voor de ander op te staan of een stap terug te zetten.

Een debat met zulke reflexen is kreupel. En dat debat wordt al te vaak gevoerd op basis van selectieve redeneringen. Een goed voorbeeld is de neiging om het anti-islamisme dat bepaalde mensen denken te bespeuren in de Nederlandse samenleving te vergelijken met het antisemitisme. Er wordt gewezen op de meisjes met hoofddoek die bespuugd zijn, op de bakstenen door islamitische schoolramen en op brandstichting in moskeeën. Dit zijn verfoeilijke daden en zelfs de schrik na de aanslagen van 11 september 2001 kan ze niet vergoelijken.

Maar wie hierop wijst mag niet nalaten ook te wijzen op de misdragingen van groepen moslims. Is Nederland de jongens vergeten die demonstreerden met de leus 'Hamas! Hamas! Alle joden aan het gas'? En de hysterische menigte Turken die door Amsterdam trok voor het behoud van het Riva-terrein, dat illegaal was opgekocht om er een islamitisch centrum te vestigen? De demonstranten sloegen onverholen dreigende taal uit tegen de gemeente die andere plannen had met het terrein, namelijk woningbouw. Het centrum is er gekomen, maar de woningnood (ik kan erover meepraten) schreeuwt nog steeds om een oplossing. Een zwembad werd gesloten omdat Marokkaanse jongetjes er niet kwamen zwemmen (het chloor en water hadden hun hitsigheid kunnen koelen), maar er empirisch anatomisch onderzoek verrichtten. En neem de crimineeltjes in Rotterdam voor wie de Nederlanders blijkbaar portemonnees-op-twee-voeten zijn. Er zijn meer vreselijke voorbeelden en ik hoef ze hier niet allemaal op te sommen.

Erfenissen

Waar, vraag ik me af, blijft de stichtende en heilzame invloed van de islam op deze jongetjes? De buurtvaders waren een nobel en blijkbaar effectief initiatief, maar in de euforie zag men de droeve waarheid over het hoofd die daarmee openbaar werd: Marokkanen accepteren kennelijk alleen de autoriteit van de eigen mensen. Wat de politie niet voor elkaar krijgt kunnen de vaders wel. Waarom dan die opvoedende kwaliteiten niet binnenshuis toegepast?

De angst voor discriminatie in Nederland is na de aanslagen van 11 september begrijpelijk, maar zelfs de argusogen van de moraalridders hebben een selectieve blik. Want wat doet Nederland tegen de systematische discriminatie van vrouwen door de leerstellingen van de islam? Vlekkeloos Nederlands sprekende 'hoofddoekjes' hebben Nederland doen geloven dat man en vrouw voor de islam gelijk zijn, hetgeen een leugen is. De koran is daar heel duidelijk over: 'De mannen zijn de beheerders van de vrouwen met wat hun hand bezit en omdat God de één boven de ander heeft verkozen.' En op een andere plek: 'Mannen staan een trede boven de vrouwen.' De getuigenis van een vrouw geldt niet als volwaardig - daar zijn twee vrouwen voor nodig. Anders dan de man mogen vrouwen niet met een niet-moslim trouwen. Bij erfenissen krijgt een dochter altijd de helft van wat een zoon ontvangt, ongeacht de leeftijd. Een scheiding aanvragen is bijna onmogelijk voor een vrouw, terwijl een man enkel drie keer de verstotingsformule hoeft uit te spreken om van zijn eega af te zijn. De bekende Egyptische arts en feministisch schrijfster Nawal Saadawi moest haar echtgenoot dreigen met castratie voordat hij de scheidingspapieren wilde ondertekenen.

Een man mag van een vrouw scheiden als zij alleen maar dochters baart. Jongens bedrijven seks voor het huwelijk zonder problemen, maar voor meisjes die hetzelfde doen zijn de gevolgen rampzalig. Meisjes zijn nog steeds de gevangenen van een mythisch maagdenvlies en geen wetenschappelijk argument kan de noodzaak tot bloederige ontmaagding doorbreken.

Ik zie geen gelijkstelling tussen man en vrouw. Of kijk ik misschien, zoals mij vaak is verweten, met westerse ogen? De nieuwe koning van Marokko wilde verregaande wetten doorvoeren om de positie van de vrouw te verbeteren, zoals invoering van het scheidingsrecht voor de vrouw. Bijna de helft van de Marokkaanse bevolking roerde zich in een jeremiërend protest, vereeuwigd op een kostelijke foto op de voorpagina van de Volkskrant. Op de voorgrond trok een witbebaarde man de aandacht, in de klassieke houding van Arabische verontwaardiging - mond open, huig zichtbaar, handen tegen de slapen, deinend hoofd. De arme grijsaard moet vervloekt zijn geweest met negen dochters. En ook moslims in Nederlandse moskeeën gromden afkeurend.

Vele jaren geleden werd president Bourgiba van Tunesië met hoon begroet toen hij de Tunesiërs de vrijheid gaf af te zien van het vasten tijdens ramadan, terwijl zijn onderdanen allang stiekem de regels overtraden. Iemand die hardop aan de orde stelt wat veel gelovigen allang stiekem doen, zondigt tegen de regels van de islam.

Baklava

Waar blijft de empathie van geëmancipeerd Nederland? Wat doet de Nederlandse overheid? We weten wat zij doet. Die zegt: 'Het is hun cultuur.' Minister Borst wilde zelfs zover gaan vrouwenbesnijdenis toe te staan onder medisch toezicht. Circumcisie van vrouwen is geen islamitische traditie - hoewel islamieten er wel bekend mee waren, zoals blijkt uit de omschrijving 'vrouwenbesnijdster' voor een onhygiënische vrouw in de oude literatuur - maar wordt wel in enkele islamitische landen toegepast. De eerdergenoemde schrijfster Nawal Sadaawi heeft een misselijkmakende beschrijving gegeven van haar eigen besnijdenis.

Volgens minister Borst was haar toezichtsplan in elk geval beter dan fysiek, seksueel en psychisch verminkt te worden met een roestige nijptang en nog roestiger scheermes. En dat stelde een vrouw voor! Maar wat wil je, het is cultuur. Maakt Nederland zich geen zorgen over de toekomst van de Marokkaanse meisjes hier die later geen huwelijkspartner zullen vinden, omdat ze voor hun mannelijke landgenoten 'te vrij' zijn? En hoe serviel moeten de versgeplukte vrouwen uit de blauwe bergen van Marokko eigenlijk zijn? Wat als deze blozende, zuiver Marokkaanse import hier ook 'te vrij' wordt, wat wordt dan de volgende stap? Ik vrees dat deze jongens dan maar met een etalagepop trouwen. Ook dit zal wel als 'hun cultuur' vergoelijkt worden. Hier, neem nog een baklava.

Het moet een historisch moment zijn geweest toen het Vaticaan en de Azhar-universiteit (het Vaticaan van de islamitische wereld), tijdens een conferentie over de wereldbevolking, het roerend eens waren over anticonceptiemiddelen. Beide instituten waren natuurlijk tegen. De eerste omdat het koninkrijk Gods met zielen bevolkt dient te worden, de tweede omdat anticonceptie een vrijbrief voor de vrouw zou zijn om overspel te plegen.

Ik beken een bepaald ongemak te voelen dat dit uit de pen van een man moet komen, terwijl genoeg moslimvrouwen in de politiek zitten. Waar blijven de vooruitziende blik, de pragmatiek, de sociale bewogenheid en de diepe menselijkheid die zo typerend zijn voor vrouwen? Waar de female bonding? De strenge regels voor vrouwen ontstonden na een compromitterend incident waarbij Aisha betrokken was, de jongste en favoriete vrouw van de profeet Mohammed en de gelijknamige heldin van de opera die wij niet mochten zien.

Ik geloof niet in emancipatie met een hoofddoek. Allereerst omdat de essentie van het bedekken van het haar de erkenning is van het mogelijk seksueel gevaar dat de vrouw voor mannelijke hormonen is. Er schuilt iets magisch in lokken, denk aan het verhaal van Samson. Denk aan de lokken van Berenice die uit de tempel van Venus werden gestolen en als een constellatie in het firmament gezet - Catullus heeft er een mooi gedicht over geschreven. Zowel Apuleius als grootmeester Vladimir Nabokov wijden duizelingwekkende passages aan de beschrijving en betovering van het vrouwelijk haar. De sluier bedekt dus iets wat als de symbolische essentie van de vrouw wordt gezien, namelijk verleidelijkheid. De paradox is dat de sluier niet de vrouw beschermt, maar uiteindelijk de man. Er is een opvatting dat het libido van de vrouw negen keer groter is dan dat van de man. Geestelijke bevrijding begint nooit bij fysieke zelfontkenning.

De tweede reden waarom ik niet geloof in emancipatie met een hoofddoek is dat ik geen enkel meisje, hoe uitgesproken ook, iets heb horen verkondigen dat een imam niet gezegd zou kunnen hebben. Ik heb altijd gedacht dat het de Marokkaanse gemeenschap beter zou vergaan als de vrouwen het meer voor het zeggen hadden. De jongste lichting vrouwen in de politiek heeft mij ongelijk gegeven, maar niet mijn overtuiging weggenomen. Al bewonder ik wel de lenigheid waarmee ze hun ambitie proberen te realiseren. Maar ik ben voorbereid op de teleurstelling, zolang zij het als hun eerste taak zien de islam te verdedigen en dan pas (ergens aan de heiige horizon) misstanden in de eigen gelederen aan te pakken.

De grootste taak die zij in mijn ogen te vervullen hebben is hun broeders en vaders ervan overtuigen dat een vrije vrouw geen promiscue vrouw is. Het is erg genoeg dat zo'n eenvoudige waarheid nog niet overal is doorgedrongen. Wat dit bemoeilijkt is dat de mannen altijd de koran aan hun kant hebben. Emancipatie is bevrijding uit slavernijketens en je kunt niet verwachten dat degene die je kluistert je helpt ze af te leggen.

Ik geloof niet dat er een anti-islamitische sfeer in Nederland hangt. Ik geloof wel dat we, of we willen of niet, in de ban van de islam zijn. De media hiervan de schuld geven is gemakkelijk en flauw: met net zo veel recht kun je zeggen dat de moslims de macht van de media hebben ontdekt. En wie de ontwikkeling van de luidruchtigste groeperingen binnen de islam heeft gevolgd vanaf de hysterie over het meesterwerk The Satanic Verses van Salman Rushdie (er zijn toen doden gevallen) kan niet anders concluderen dan dat moslims mondiger en agressiever zijn geworden. Wat de aanslagen in Amerika nog schrijnender maakt is dat ze een wond sloegen in de door de affaire Rushdie wankelende geest van het westen.

De term anti-islamisme is een rookgordijn. Daarachter verbergen zich de relativisten die vinden dat er niet genoeg concessies gedaan kunnen worden, wijzend op de eigen zwerfkeien van obscurantistische opvattingen. Vergelijkingen helpen niet in een situatie waarin vooral de verschillen opvallen. In de islamitische indigestie waaraan de media lijden hoor ik vooral een getergde kreet om helderheid. Tot nu toe hebben de welbespraakte moslims zich enkel als apologeten opgesteld. Persoonlijke trots en culturele eer belemmeren een dialoog. Er moet erkend worden dat de Nederlandse samenleving groter is dan de islam. Wie sust de gekrenkte verbazing van de Nederlanders die terecht geschrokken zijn van het begrip dat veel moslims zeiden te hebben voor de aanslagen in Amerika? Waar bleven, na de aanslagen door wat zij zelf noemden 'een misbruiker van het geloof', de morele steun en blijk van verbondenheid door de 'juiste gebruikers' van het geloof? Want waren zij dan ook niet geschoffeerd door een ongekend misbruik?

Ik geloof dat op dat moment Nederlanders zich verlaten voelden. En dat wekte niet alleen angst op, maar deed bijzonder veel pijn. Dat verklaart de harde woorden die er sindsdien zijn gevallen, met anti-islamisme heeft dat niks te maken. Angst en pijn zijn de bron van woede.

Windmolens

Waartoe leidt de onzinnige discussie of Nederland al dan niet een multicultureel land is, terwijl de naden van de samenleving scheuren vertonen en het ene deel van de bevolking een vreemde is voor het andere?

Dialoog en toenadering zijn alleen mogelijk (beste vrienden hoeven we niet te worden) als de islam kan accepteren dat het beeld van de westelijke vijand niet meer noodzakelijk is voor de eigen politieke en culturele profilering. Want het is een gevecht tegen windmolens.

Iemand opperde dat er een soort Institut de Monde Arabe in Nederland opgericht moet worden om de kloof tussen moslims en Nederland te dichten. Hoewel ik de eerste zou zijn om zo'n instituut met een aanzienlijke, ongecensureerde bibliotheek toe te juichen, hoop ik dat het er niet komt in deze getourmenteerde en verwarrende tijden. Zo'n instituut moet gebaseerd zijn op cultuur en wetenschap, en niet fungeren als amulet om angsten te bezweren. Religie moet een persoonlijke aangelegenheid worden. En Nederland kan niet verder gaan zonder de vrijheid en gelijkgerechtigdheid (niet naar de mensen kijken, maar naar de daden) in ere te herstellen. Het mag nooit afwijken van het standpunt dat godsdienst slechts een deel is van zijn complexe en bonte identiteit. Op dit moment is dit vergezicht, een triomf van humanisme en menselijke ontwikkeling, aan het zicht onttrokken. De lovenswaardige verrichtingen van de Nederlandse cultuur garanderen vrijheid voor iedereen en wat beschermd dient te worden is deze vrijheid die immens veel groter is dan het zielenheil dat een religie mag beloven. Een religieuze identeit is nu eenmaal beperkter dan een humanistische. Als de geschiedenis iets leert, dan dit wel.

We moeten weer overgaan tot de orde van onze welgevulde dag. Want een mens moet uiteindelijk toch voort en ik vraag me af hoeveel moslims de diepere strekking van deze conclusie zullen begrijpen.

http://www.nrc.nl/nieuws/opinie/1015048242577.html

---

[Dit bericht is gewijzigd door battlesickloner op 27-09-2002 16:11]

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 15:19 schreef Meneer_Aart het volgende:
De meerderheid van de Nederlanders zal de beginselen van de democratie en de rechtsstaat wel onderschrijven. Waarom dacht je dat er na 6 mei zo gejammerd werd over de vrijheid van meningsuiting? Terwijl het maar de vraag is of de meeste moslims bijv. de scheiding tussen kerk en staat wel onderschrijven.

---

Democratie bestaat overigens ook in veel Moslim staten: in landen waar dat niet het geval is, is dat eerder een kwestie van machtsblokken dan van religie. En in Indonesië is er volgens mij ook een scheiding tussen staat en kerk.

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 16:10 schreef Doc het volgende:

Democratie bestaat overigens ook in veel Moslim staten:

---

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 16:16 schreef X-Ray het volgende:

[..]

Alleen Turkije.
En dat moet met geweld in stand gehouden worden.

---

quote:

---

Op vrijdag 27 september 2002 16:26 schreef Doc het volgende:

[..]

Volgens mij waren er in Indonesië, het land met de meeste moslims op de wereld, ook verkiezingen, en is een vrouw daar president.

---