Kunnen jullie goed praten?
Doen jullie leuke dingen samen?
Ik heb zelf geen goede band met mijn ouders.
Maar dat komt voornamelijk omdat ik zo ontzettend gesloten ben.
Dit kan je je zo voorstellen: tussen mij en mijn ouders heb ik
een muur gebouwd, rondom mezelf.
Bij onbekenden is die muur er ook, maar minder hoog.
Dit komt omdat mijn ouders geen idee hebben van de dingen die ik heb meegemaakt.
Ze weten niet dat ik bij de riagg gelopen heb, weten niet dat ik depressief was.
Mijn leven was een toneelspel..
Wolkje
Trouwens ivetje, er is hoop op 'betere' tijden. Sinds ik uit het huis ben, kan ik veel beter met ze omgaan. Maar goed, jij meent je er niet aan te storen, en dat deed ik wel.
overigens kan ik met mijn ma beter opschieten dan met mijn pa.
Wolkje
Ik heb een heel erg goede band met m'n ouders. Ik hou zielsveel van ze en weet dat ik altijd bij ze kan aankloppen, voor wat dan ook (heb ik het afgelopen jaar dan ook dankbaar gebruik van gemaakt).
Eens in de zoveel tijd hebben mijn moeder en ik een MoDo (moeder-dochter dag) ; we gaan dan met z'n 2-en winkelen, naar een museum en uit eten enzo.
Ik spreek ze telefonisch minimaal 2 keer p.w.
Kortom; ik ben heel erg blij met ze.
[Dit bericht is gewijzigd door Noayla_ op 22-09-2002 13:52]
quote:De maaltijden die je ouders voor je bereiden, zijn ook erg lekker.
Op zondag 22 september 2002 13:51 schreef portier het volgende:Ik wil wel na me examen zo snel mogelijk het huis uit. As ik zonder ouders op vakantie ben dan vidn ik dat echt heerlijk, die vrijheid is gewoon erg lekker.
quote:maar het gezeur tijdens het eten en tijdens de afwas zijn dan weer minder.
Op zondag 22 september 2002 13:52 schreef Claudia_x het volgende:[..]
De maaltijden die je ouders voor je bereiden, zijn ook erg lekker.
Ik woon (nog) bij mijn moeder, maar die loopt constant te zeuren. Ik wil graag met mijn vriend samen wonen. Maar dat geluk gunt ze me niet.
Ze is erg egoïstisch, kan geen controle houden over mijn broertje (ADHD) en mijn zusje. Het is elke dag wel ruzie zo'n beetje.
Mijn vader heb ik al langere tijdgeen contact meer mee. Dat komt omdat hij verzuimt alimentatie te betalen. Ik zou misschien wel meer contact willen, maar als ik dat doe, dan betaalt hij het geld nooit meer (zo'n 10.000 gulden)
quote:Minder erg dan zelf bedenken wat te koken, boodschappen halen, het daadwerkelijke koken... Ik heb er een godsgruwelijke hekel aan!
Op zondag 22 september 2002 13:53 schreef Quintony het volgende:maar het gezeur tijdens het eten en tijdens de afwas zijn dan weer minder.
Maar goed, dat zijn de kleine dingen die je ongelooflijk mist als je uit het huis bent. Natuurlijk weegt het uit de 'drukkende' sfeer zijn daartegen op. Ik zou het ook niet anders willen zien nu.
quote:*zelf ook koken kan*
Op zondag 22 september 2002 13:52 schreef Claudia_x het volgende:[..]
De maaltijden die je ouders voor je bereiden, zijn ook erg lekker.
En met mijn moeder kan ik goed opschieten. Ik woon nog thuis maar ik zit eignelijk altijd op mijn kamer. En als ik iets wil bespreken kan ik meestal gewoon naar beneden. ('s avonds dan want mijn moeder werkt ook veel) En echt veel zeuren doet ze ook niet dus ik denk dat ik hier nog wel een tijdje blijf wonen.
quote:Ik herken heel veel in wat je hier zegt. Wel moet ik zeggen dat mn ouders verder heel aardig zijn. Alleen praten kan ik absoluut niet met ze. Ik kon trouwens tot voor een jaar eigenlijk met niemand echt goed praten. Ik ben ook een heel gesloten persoon. Het laatste jaar merk ik wel dat ik tegenover een aantal mensen iets minder gesloten ben geworden. Ik heb zoals jij ook al zei een muur om me heen waar slechts heel weinig mensen doorheen kunnen breken. Heel erg lastig, maar ik denk dat het moet groeien en dat het uiteindelijk wel goed komt.
Op zondag 22 september 2002 13:40 schreef Wolkje het volgende:
.. en woon je nog thuis, of bij ze in de buurt?Kunnen jullie goed praten?
Doen jullie leuke dingen samen?Ik heb zelf geen goede band met mijn ouders.
Maar dat komt voornamelijk omdat ik zo ontzettend gesloten ben.
Dit kan je je zo voorstellen: tussen mij en mijn ouders heb ik
een muur gebouwd, rondom mezelf.
Bij onbekenden is die muur er ook, maar minder hoog.
Dit komt omdat mijn ouders geen idee hebben van de dingen die ik heb meegemaakt.
Ze weten niet dat ik bij de riagg gelopen heb, weten niet dat ik depressief was.
Mijn leven was een toneelspel..
Wolkje
quote:Ik vond dit net heerlijk, ik heb een halfjaar in de VS op kamers gezeten, geen gezeur over wat wanneer te eten en gewoon maken waar je op dat moment zin in hebt. (en nee ik heb dus niet vreselijk ongezond gegeten gewoon groente, vlees, aardappel(ofrijst)).
Op zondag 22 september 2002 14:00 schreef Claudia_x het volgende:[..]
Minder erg dan zelf bedenken wat te koken, boodschappen halen, het daadwerkelijke koken... Ik heb er een godsgruwelijke hekel aan!
Maar goed, dat zijn de kleine dingen die je ongelooflijk mist als je uit het huis bent. Natuurlijk weegt het uit de 'drukkende' sfeer zijn daartegen op. Ik zou het ook niet anders willen zien nu.
M'n ouders zijn gescheiden toen ik een jaar of 8 oud was en allebei 2 jaar daarna weer hertrouwd. Ze zijn achteraf gezien redelijk normaal uit elkaar gegaan, ze kunnen nog prima overweg met elkaar (op zich handig met verjaardagen en bij het brengen/halen van de kinderen) en omtrent mijn stiefvader en stiefmoeder zijn er ook absoluut geen problemen. Het klinkt heel raar: ik heb eigenlijk alleen maar geprofiteerd van het scheiden van m'n ouders - om maar even materieel te denken: dubbele vakanties, dubbele kadootjes, ik heb er een halfzusje bij gekregen (van m'n vader/stiefmoeder), mijn studentenleven is een stuk makkelijker vanwege tweezijdige financiering, etc
Daarnaast kan ik verschrikkelijk goed overweg met m'n stiefvader (ik denk dat hij mij beter kent en begrijpt dan mijn vader en moeder), mijn stiefmoeder is ook erg aardig, dus alles is gewoon .
Ik kom erg graag thuis, tis altijd gezellig ook al is er verder niemand van m'n achtergebleven vrienden thuis.
En ik vind het heel erg jammer dat een scheiding normaal gesproken vrij desastreus voor de kinderen afloopt ... van een paar vrienden van mij zijn de ouders ook gescheiden, en daar is het puur haat, nijd en afgunst . En als de verhalen hierboven lees ... kan alleen maar blij zijn dat dat bij mij niet zo geweest is.
quote:Mijn ouders zijn ook ECHT aardige mensen,
Op zondag 22 september 2002 14:14 schreef Penotti het volgende:[..]
Ik herken heel veel in wat je hier zegt. Wel moet ik zeggen dat mn ouders verder heel aardig zijn. Alleen praten kan ik absoluut niet met ze. Ik kon trouwens tot voor een jaar eigenlijk met niemand echt goed praten. Ik ben ook een heel gesloten persoon. Het laatste jaar merk ik wel dat ik tegenover een aantal mensen iets minder gesloten ben geworden. Ik heb zoals jij ook al zei een muur om me heen waar slechts heel weinig mensen doorheen kunnen breken. Heel erg lastig, maar ik denk dat het moet groeien en dat het uiteindelijk wel goed komt.
Ik denk overigens dat de band met mijn ouders nooit echt goed zal worden.
Wolkje
ik zal dan ook gewoon over sex kunnen praten.
verder heb ik niets te melden over de band.
het is gewoon een goede band.
Moeder woont c.a. 70 km bij me vandaan.
Onze band in basis is prima, maar verder.....
Ik ben in ieder geval heel blij met mijn moeder. Ben blij met de manier waarop ik ben opgevoed en hoe mijn vader en moeder met me zijn omgegaan. Elkaar respecteren, accepteren en gelijkwaardigheid zijn zaken die bij ons erg belangrijk zijn en bij iedereen zouden moeten zijn. Je ouders kunnen net zo goed ergens fout in zijn en ergens op terug komen als jij.
Wordt dus ook vrij gelaten in wat ik doe en laat, zolang ik mijn moeder er maar niet mee benadeel. Daarom woon ik ook nog steeds thuis. Heb het hier erg naar mijn zin. En met mijn moeder kan ik ook best met mijn problemen komen. We kunnen goed praten. En als we van mening verschillen is dat ook best. Nouja niet altijd, soms wordt ik wel een beetje erg kwaad, maar goed dat heeft iedereen wel eens he.
Nee, ben erg gelukkig met wat ik meegekregen heb van thuis en wat ik nu heb!
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |