quote:Interessant, mail ze me maar
Op woensdag 9 oktober 2002 23:16 schreef zee het volgende:
er zijn veel zaken die jij mee maakt die ik ook heb meegemaakt, wat het werk betreft kan ik je zeker van tips voorzien, ik hoor het wel van je
Duchess_X@excite.com
En ik ben blij dat ik zo naar bed kan 
Ik heb mijn nare gevoelens op therapie besproken en dat heeft me goed gedaan. Ik ben blijkbaar niet meer zo stressbestandig als vroeger en veel vergeetachtiger bovendien.
Ik vertrouw op mijn lieve mannetje en neem Moonahs woorden ter harte: ik moet niet te hoge eisen stellen aan mezelf en mijn verwachtingen niet te hoog leggen.
Ik zal wel zien hoe het allemaal gaat 
Dag lieve Fokkertjes, tot snel weer, dan ben ik bij jullie terug als een getrouwde vrouw 
quote:En terecht, ik ben er voor jou en wij gaan lekker de beest uithangen in Bush-country en
Op donderdag 10 oktober 2002 23:13 schreef DuchessX het volgende:
[...]Ik vertrouw op mijn lieve mannetje.
quote:Ik ben heel blij met je Mop. Zonder jou had ik het nooit zover gered
Op donderdag 10 oktober 2002 23:15 schreef Juup© het volgende:[..]
En terecht, ik ben er voor jou en wij gaan lekker de beest uithangen in Bush-country en
Ik hou van je.
quote:Dito schatje
Op donderdag 10 oktober 2002 23:17 schreef DuchessX het volgende:[..]
Ik hou van je.
.En maak ervan wat ervan te maken valt
.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Zijn allang al wakker
Op donderdag 10 oktober 2002 23:37 schreef Moonah het volgende:
Nou slaap goed jullie twee
En maak ervan wat ervan te maken valt
Tot na de vakantie allemaal 
quote:Dankje Moonah
Op donderdag 10 oktober 2002 23:37 schreef Moonah het volgende:
Nou slaap goed jullie twee
En maak ervan wat ervan te maken valt
Zou wel meer willen zeggen maar ik weet ff niets
Tot over een tijdje en ik denk aan je
And I'm ready to go off on your ship
Vakantie was heerlijk, trouwen was geweldig
Later meer
Trusten en lief dat jullie aan mij gedacht hebben
en gefeliciteerd he!
Heel erg gefeliciteerd en ik ben blij voor jullie dat jullie zo genoten hebben (maar had ook niet anders verwacht).
Echter werd na het trouwen mijn energie steeds minder, trok ik me steeds meer in mezelf terug en werd ik elke dag een beetje depressiever. Écht genieten ging niet meer en daar baalde ik van 
We hebben de rust genomen die we konden nemen, maar vanwege het drukke reisschema was dat erg moeilijk.
Gelukkig gebeurde dit nadat meer dan de helft van de reis er op zat. We hebben er het beste van gemaakt en ik heb getracht niet zo'n hoge eisen aan mezelf te stellen.
Eenmaal terug thuis voelde ik me weer goed en daar ben ik erg blij om. Ik heb veel gerust en geslapen, dat heeft me goed gedaan.
Morgen begint het normale leven weer, dan ga ik werken. 
Ik zie er erg tegenop om de felicitaties ivm het trouwen in ontvangst te nemen, ik hou er niet van om in de aandacht te staan. Ook vind ikdat ik er nu echt niet meer onderuit kan om mijn afdeling te trakteren, met mijn verjaardag heb ik het ook al niet gedaan. En het is niet het trakteren op zich, maar meer de aanloop die ik dan heb en de social talks die ik dan moet maken. Terwijl iedereen het alleen maar goed bedoelt *zucht*
Nou ja, gelukkig is het er na weekend
Ik heb getrakteerd en mijn masker opgezet en 'vrolijk' met mijn collega's gepraat. Maar ik voel me afschuwelijk.
En ik ben het zó zat om niet meer mezelf te (kunnen?) zijn!
Ook namens mij gefeliciteerd! Ik zag gisteren al een gelukzalige post van je kersverse echtgenoot langskomen
Je bent trouwens niet de enige die zich van tevoren enorm druk maakt om die aandacht op je werk i.v.m verjaardag, trouwen etc..
Ik vind dat ook echt vreselijk! En toevallig had ik het er net met een paar (vrouwelijke) collega's over die ook al aangaven niet al te dol op die aandacht te zijn.
Echter; het is iets waar je doorheen moet.
Probeer jezelf erdoor heen te slaan door het volgende voor ogen te houden:
1. Het is goedbedoelde positieve aandacht
2. Het duurt maar even, hooguit een dag.
3. Er zijn meer mensen dan je denkt die ook heel erg opzien tegen dit soort situaties. Van mij zouden mensen het n.l nooit verwachten omdat ik irl redelijk zeker overkom. maar ik kan van tevoren echt buikpijn hebben i.v.m dit soort situaties
Succes Duchess
quote:Oh meisje,
Op vrijdag 1 november 2002 12:28 schreef DuchessX het volgende:
Ik ben gaan werken, maar met lood in mijn schoenen en een steen in mijn maag. Ik voel me vreselijk. Vervreeemd van alles en iedereen, een buitenstaander, een mislukkeling.Ik heb getrakteerd en mijn masker opgezet en 'vrolijk' met mijn collega's gepraat. Maar ik voel me afschuwelijk.
En ik ben het zó zat om niet meer mezelf te (kunnen?) zijn!
Ik had nog gereageerd op je vorige post, maar da's dan inmiddels achterhaald.
Waarom zou jij een mislukkeling zijn? Je knokt toch verdorie keihard voor je geluk?
En moet je niet even jezelf de kans gunnen weer te wennen aan je werkomgeving?
Je bent tenslotte een tijdje weggeweest en stapt vanuit een roze wolk weer zo'n suf kantoorgebouw in. Dat is op z'n minst nogal ontnuchterend en heeft misschien zelfs even een vervreemdend effect.
Over een paar weekjes voelt het allemaal vast wel weer "veiliger" daar, en heb je je draai weer een beetje gevonden.
quote:Lieve Duchess,
Op vrijdag 1 november 2002 12:28 schreef DuchessX het volgende:
Ik ben gaan werken, maar met lood in mijn schoenen en een steen in mijn maag. Ik voel me vreselijk. Vervreeemd van alles en iedereen, een buitenstaander, een mislukkeling.Ik heb getrakteerd en mijn masker opgezet en 'vrolijk' met mijn collega's gepraat. Maar ik voel me afschuwelijk.
En ik ben het zó zat om niet meer mezelf te (kunnen?) zijn!
ik weet dat het weer een grote stap voor je is om van je vakantie en bruiloft op eens weer terug te komen in die wereld waar het voor jou het een stuk minder plezierig is. Probeer toch zoveel mogelijk contact te houden met anderen om te proberen dat gevoel van vervreemding te overwinnen. Meer advies kan ik je helaas niet geven. Nogmaals gefeliciteerd met je huwelijk en ik hoop dat je komend weekend de rust kan nemen om de hectische gebeurtenissen van de afgelopen tijd wat te verwerken.
Liefs,
Peregrijn
And I'm ready to go off on your ship
Ik weet niet wat dat is maar ik heb er vreselijke weerstand tegen. Hmmz wrs weet ik wel wat het is. Ik eis te veel van mezelf en ik trek het niet, ik heb meer tijd voor mezelf nodig.
Op mijn werk voel ik me steeds meer een vreemde eend in de bijt, een buitenstaander, het gevoel er niet bij te horen, het gevoel een mislukkeling te zijn. Ik ben er maar 8 uur per week, bijna alles gaat aan mij voorbij, ik vervreemd van het werk, de mensen, het inhoudelijke aspect van mijn werk. Ik kan me niet concentreren, ben vergeetachtig, erg in mezelf teruggetrokken en kan het onbelangrijke niet meer van het belangrijke scheiden.
Mijn eigenwaarde, die eerst zo sterk terugkwam op en door mijn werk, verlies ik daar nu juist
Ik voel me vaak leeg en eenzaam en vraag me af wat het nut van mijn leven is. 
Afgelopen tijd had ikdingen om naar uit te kijken, trouwen, de vakantie. Maar nu dat achter de rug is, voel ik me weer afglijden en verdwijnen mijn lichtpuntjes weer. Door de druk van het werk heb ik het gevoel dat ik alle grip aan het verliezen ben en kan ik niet duidelijk meer op een rijtje krijgen hoe alles ook weer moet zijn, of hoe ik wil dat mijn leven zou moeten zijn.
[Dit bericht is gewijzigd door DuchessX op 04-11-2002 00:37]
quote:Succes, komt wel goed... Morgen weer een dag, weer nieuwe kansen toch? Althans dat zeggen ze altijd tegen mij, daarvoor spring ik nu ook maar eens het bedje in....
Op woensdag 18 september 2002 14:43 schreef DuchessX het volgende:
...............
Sweet dreams
Alsof je (onbewust?) vindt dat je het niet verdient.
En je daarom meteen "vastklampt" aan negatieve dingen.
Dingen waar een ander overheen stapt, zich bij neer leegt, worden door jou (ongewild) uitvergroot.
Je moet wel van jezelf houden, hoor
Dé voorwaarde om van de dingen te genieten, gelukkig zijn te ervaren.
Je gunt jezelf niet de onvoorwaardelijke eigenliefde, en rekent jezelf af op dingen, waar je niemand dus ook jezelf niet hoeft en moet afrekenen.
Ik praat misschien allemaal onzin, maar dat is wat ik zie als ik je posts lees... iemand die zichzelf niet gunt gelukkig te zijn.
quote:Probeer je in ieder geval niet teveel te concenteren op hoe morgen of overmorgen (of de rest van je leven) eruit zou moeten zien, dat is altijd een lat die veel te hoog ligt, ook voor mensen die helemaal lekker in hun vel zitten. Beter dat je in ieder geval --nu-- onder controle probeert te krijgen en wat werk betreft betekent dat concentreren op werk en proberen al die andere irritante twijfels en angsten naar de achtergrond te drukken....
Op maandag 4 november 2002 00:32 schreef DuchessX het volgende:
Ik voel me vaak leeg en eenzaam en vraag me af wat het nut van mijn leven is.
Naja in ieder geval veel sterkte morgen. 
