ik las zo wat stukjes over het ontstaan van het heelal en dat het allemaal is begonnen met een grote knal. Het schijnt zo te zijn geweest dat voor die knal het universum opeengepakt zat in 1 punt, een zogenaamde singulariteit. De dichtheid is daar zowat oneindig.
Mij lijkt dit dus eigenlijk een enorm zwart gat, want als het hele universum op een punt samengepropt zat, dan zou de zwaartekracht hier enorm groot zijn, nog groter dan dat van een zwart gat, waar licht al niet aan kan ontsnappen.
Nu vraag ik me af, dat als licht al niet aan een zwart gat kan ontsnappen, hoe er sowieso iets aan kan ontsnappen, hoe zoiets uit elkaar kan spatten, want dan moet je toch een enorm hoge snelheid hebben om de ontsnappingssnelheid te overtreffen... sneller dan het licht...
vind het een beetje vaag 
.. iemand ideeen?
■ Of ik ben gek of de rest van de wereld.Ik denk zelf de rest van de wereld-Rudeonline
□ The war is not meant to be won.It is meant to be continuous-G.Orwell
quote:Stephen Hawking zal er best een idee over hebben
Op donderdag 08 augustus 2002 09:22 schreef DionysuZ het volgende:
Hee mensen,ik las zo wat stukjes over het ontstaan van het heelal en dat het allemaal is begonnen met een grote knal. Het schijnt zo te zijn geweest dat voor die knal het universum opeengepakt zat in 1 punt, een zogenaamde singulariteit. De dichtheid is daar zowat oneindig.
Mij lijkt dit dus eigenlijk een enorm zwart gat, want als het hele universum op een punt samengepropt zat, dan zou de zwaartekracht hier enorm groot zijn, nog groter dan dat van een zwart gat, waar licht al niet aan kan ontsnappen.
Nu vraag ik me af, dat als licht al niet aan een zwart gat kan ontsnappen, hoe er sowieso iets aan kan ontsnappen, hoe zoiets uit elkaar kan spatten, want dan moet je toch een enorm hoge snelheid hebben om de ontsnappingssnelheid te overtreffen... sneller dan het licht...
vind het een beetje vaag
What a day for a daydream.
Met sterren gebeurt dit ook, de zogenaamde supernova!
quote:Die man is tegenwoordig ook helemaal de weg kwijt.
Op donderdag 08 augustus 2002 09:24 schreef julekes het volgende:
Stephen Hawking zal er best een idee over hebben
quote:jah maar een supernova is toch iets anders.. in een dergelijke singulariteit is de ontsnappingssnelheid vele malen hoger dan de lichtsnelheid, hoe kan zoiets dan ontploffen als er nog niet eens licht aan kan ontsnappen?
Op donderdag 08 augustus 2002 09:28 schreef Ronhui het volgende:
Mischien dat die singulariteit onstabiel werd en explodeerde, voila, de oerknal!Met sterren gebeurt dit ook, de zogenaamde supernova!
Ik heb btw ook nog nooit een zwart gat zien ontploffen
■ Of ik ben gek of de rest van de wereld.Ik denk zelf de rest van de wereld-Rudeonline
□ The war is not meant to be won.It is meant to be continuous-G.Orwell
quote:doet z'n computertje het niet meer?
Op donderdag 08 augustus 2002 09:28 schreef nikk het volgende:[..]
Die man is tegenwoordig ook helemaal de weg kwijt.
What a day for a daydream.
quote:ja, ik had laatst iets met karaoke van hem gezien, bizar..
Op donderdag 08 augustus 2002 09:28 schreef nikk het volgende:[..]
Die man is tegenwoordig ook helemaal de weg kwijt.
Hoewel 't wel duidelijk is dat alle sterrenstelsels uit 1 punt blijken te komen en nog steeds met redelijke snelheid van dat punt weggaan. Echter de snelheid blijkt af te nemen, vraag is zijn ze ver genoeg verwijderd om niet terug naar dat punt getrokken te worden, zodat er weer een implosie volgt? Of dat ze dusdanig verder gaan en het heelal dus blijft groeien als 't ware.
quote:okay, ten eerste: uit een zwart gat ontsnapt WEL iets. De zgn 'streamers' of 'jets', die met ontzettende snelheid uit de polen 'schieten'. (even er van uitgaande dat zwarte gaten bestaan.. )
Op donderdag 08 augustus 2002 09:22 schreef DionysuZ het volgende:
Hee mensen,ik las zo wat stukjes over het ontstaan van het heelal en dat het allemaal is begonnen met een grote knal. Het schijnt zo te zijn geweest dat voor die knal het universum opeengepakt zat in 1 punt, een zogenaamde singulariteit. De dichtheid is daar zowat oneindig.
Mij lijkt dit dus eigenlijk een enorm zwart gat, want als het hele universum op een punt samengepropt zat, dan zou de zwaartekracht hier enorm groot zijn, nog groter dan dat van een zwart gat, waar licht al niet aan kan ontsnappen.
Nu vraag ik me af, dat als licht al niet aan een zwart gat kan ontsnappen, hoe er sowieso iets aan kan ontsnappen, hoe zoiets uit elkaar kan spatten, want dan moet je toch een enorm hoge snelheid hebben om de ontsnappingssnelheid te overtreffen... sneller dan het licht...
vind het een beetje vaag
enne, je moet het even zien dat er niet een singulariteit in een ruimte was, maar de singulariteit de ruimte zelf was.. de ruimte zelf ging dus uitzetten, en daarbuiten is niets.. En een singulariteit is geen punt, het is een ring
Lee Smolin heeft een heel andere kijk op dingen, lees zijn boek Life of the Cosmos maar eens
wetenschapper weten nog steeds niet hoe en wat, laat staan mere mortals als wij.
quote:correct me if i'm wrong maaruh, ik dacht dat die snelheid juist toenam?
Op donderdag 08 augustus 2002 09:36 schreef Doopey het volgende:
Dit blijft natuurlijk een groot mysterie.
Hoewel 't wel duidelijk is dat alle sterrenstelsels uit 1 punt blijken te komen en nog steeds met redelijke snelheid van dat punt weggaan. Echter de snelheid blijkt af te nemen, vraag is zijn ze ver genoeg verwijderd om niet terug naar dat punt getrokken te worden, zodat er weer een implosie volgt? Of dat ze dusdanig verder gaan en het heelal dus blijft groeien als 't ware.
What a day for a daydream.
De mate waarin een zwart gat massa vangt is afhankelijk van de dichtheid. Een groot zwart gat heeft dus minder aantrekkingskracht dan een heel klein zwart gat. Als een zwart gat steeds meer massa aanzuigt zal het op een bepaald ogenblik zelfs geen zwart gat meer zijn maar een soort protozon worden.
Dat hier enig geweld bij ontstaat geloof ik best. Sommige geleerden geloven ook in een oscillerend universum. Knalt uit elkaar, expandeert, entropie neemt toe, koelt af, krimpt in (entropie neemt nog steeds toe) vormt 1 groot zwart gat (kosmisch ei) en knalt weer.
quote:een ring? hoe moet ik me dat voorstellen? En het uitzetten van de ruimte zelf snap ik ook niet helemaal, aangezien ik altijd heb gehoord dat de ruimte oneindig groot is, en dat daarin het universum met alle materie rondvloog ergens. Nu heb ik wel eens ergens gehoord dat er geen ruimte en tijd was voor de oerknal, maar ook zoiets vind ik nogal vaag.. zijn er bewijzen of iets dergelijks voor?
Op donderdag 08 augustus 2002 09:37 schreef KidPaddle het volgende:[..]
okay, ten eerste: uit een zwart gat ontsnapt WEL iets. De zgn 'streamers' of 'jets', die met ontzettende snelheid uit de polen 'schieten'. (even er van uitgaande dat zwarte gaten bestaan.. )
enne, je moet het even zien dat er niet een singulariteit in een ruimte was, maar de singulariteit de ruimte zelf was.. de ruimte zelf ging dus uitzetten, en daarbuiten is niets.. En een singulariteit is geen punt, het is een ring
Lee Smolin heeft een heel andere kijk op dingen, lees zijn boek Life of the Cosmos maar eens
wetenschapper weten nog steeds niet hoe en wat, laat staan mere mortals als wij.
■ Of ik ben gek of de rest van de wereld.Ik denk zelf de rest van de wereld-Rudeonline
□ The war is not meant to be won.It is meant to be continuous-G.Orwell
Wat veel boeiender is, is de vraag of dat niet al miljarden keren *wel* gebeurd is! Misschien na een jaar, misschien na 100 miljard jaar...
Verder kan ik me voorstellen dat de "bekende" dingen als "lichtsnelheid" en "niet sneller kunnen dan dat" wel eens helemaal niet kunnen gelden, als je 10^85 atomen (zit me bij dat dat zo'n beetje grofweg het aantal atomen in het heelal is, hoewel het erg weinig "lijkt") bij elkaar propt...
Okee genoeg op deze vroege ochtend
quote:is dat alles?
Op donderdag 08 augustus 2002 09:42 schreef RemcoDelft het volgende:
10^85 atomen
hoeveel quarks?
What a day for a daydream.
quote:Kan 't niet zo gauw meer vinden waar ik die info van 't uitdijen had gevonden: heb wel een site gevonden met info die hetzelfde zegt als mij: http://users.skynet.be/sky03361/html4/reis4oerknal.htmlMoet tevens wel zeggen dat ik deze theorie een jaar of 4 geleden heb gelezen, dus mogelijk dat intussen tijd dit al weer idd achterhaald is.
Op donderdag 08 augustus 2002 09:42 schreef RemcoDelft het volgende:
Doopey ==> Het is al bekend dat het heelal zal blijven uitdijen... Dus nooit meer "in elkaar klappen".
Wat veel boeiender is, is de vraag of dat niet al miljarden keren *wel* gebeurd is! Misschien na een jaar, misschien na 100 miljard jaar...
Verder kan ik me voorstellen dat de "bekende" dingen als "lichtsnelheid" en "niet sneller kunnen dan dat" wel eens helemaal niet kunnen gelden, als je 10^85 atomen (zit me bij dat dat zo'n beetje grofweg het aantal atomen in het heelal is, hoewel het erg weinig "lijkt") bij elkaar propt...
Okee genoeg op deze vroege ochtend
Hier trouwens nog een site gevonden: http://library.thinkquest.org/16441/frames/nl/oerknind.htm?tqskip1=1&tqtime=0808
[Dit bericht is gewijzigd door Doopey op 08-08-2002 09:50]
quote:
in een dergelijke singulariteit is de ontsnappingssnelheid vele malen hoger dan de lichtsnelheid,
.. sneller dan het licht GAAT niet .....
Rotonde
De "ruimte" was voor de oerknal gewoon "leeg" met iets heel zwaars ergens d'r in... En "leeg", oneindig veel "leeg", daar kan ik me persoonlijk gewoon erg weinig bij voorstellen...... Maar toch lijkt "oneindig groot en leeg" me logischer, dan dat er ergens een "eind" aan zit!
Misschien zit er op 10^15 lichtjaar afstand wel vrolijk nog zoiets als we hier hebben, ver genoeg om niet te hard naar elkaar toe getrokken te worden...
"Tijd" is gedefinieerd als "iets per iets", een seconde is nu gedefinieerd als de tijd die een bepaald atoom nodig heeft voor een bepaald aantal bewegingen...
Als alle energie "op" is, en er geen bewegingen meer zijn, dan zou je kunnen spreken van "er is geen tijd", afgezien van het feit dat je er dan niet meer bent om daar van te spreken 
quote:NIETS
Op donderdag 08 augustus 2002 10:07 schreef laddy het volgende:
Wat was er buiten de massa waaruit de oerknal is ontstaan?
Kort samengevat:
De event horizon is het niveau waarop wij bestaan, met alle materie in deze dimensie.
Een zwart gat / singulariteit ligt onder de normale "event horizon". Als iets in een bal, onder een 2 dimensionaal vlak:
__________________________ <-- onze dimensie: event horizon
|
|
( ) <-- singulariteit
Maar een zwart gat dat extreem groot wordt, zou alle materie etc. opzuigen, die er in onze dimensie is.
Dit houdt in dat er op een gegeven moment ( een picoseconde voor de big bang oid) absoluut niets meer is op ons niveau.
Ergo: Ons niveau bestaat niet meer.
Dit heft alle geldende regels en natuurwetten op:
de singulariteit is geen singulariteit meer, bij gebrek aan event horizon.
Hierdoor ontstaat de big bang, waarbij alle materie etc. die in de (ex-)singulariteit zat weer wordt uitgeworpen naar het niets:
Ons niveau ontstaat overnieuw.
Dit vereist een grens aan ons universum, dusdanig dichtbij dat het mega-zwart-gat alles op kan zuigen.
Ofwel de bigbang is niet uniek, maar een van velen, in een eindloos universum, als belletjes in een pan kokend water.
Reacties please, is dit een reeds bestaande theorie?
En is het realistisch te veronderstellen dat dit een mogelijkheid is?
Transhumanist, Piraat
quote:jah dat dacht ik dus ook
Op donderdag 08 augustus 2002 09:49 schreef NuKeFaCe het volgende:[..]
. Ik snap nog steeds niet hoe massa zomaar 'uitgeworpen' kan worden als het door de enorme zwaartekracht direct weer ingezogen wordt.Kan het niet zijn dat ons universum in het begin slechts uit energie bestond? En dat van daaruit massa is gevormd ofzo. Ik hoorde nl. dat uit een zwart gat wel bepaalde energiesoorten kunnen ontsnappen
■ Of ik ben gek of de rest van de wereld.Ik denk zelf de rest van de wereld-Rudeonline
□ The war is not meant to be won.It is meant to be continuous-G.Orwell
en wat er niet is kan ook niet ontploffen..
als er toch een singulariteit zou zijn dan is de Big Bang dus niet het begin van alles, want waar komt die singulariteit vandaan en waar bevond het zich in..
kortom het begin van het 'bestaan' is niet met logica te verklaren..
Do not attempt to think or depression may occur, All sports broadcasts will proceed as normal
quote:hm, ik snap het niet helemaal. Als alle massa opgezogen wordt, zodat er verder nix meer is alleen een groot mega-zwart-gat, hoe kan dit dan weer uitgeworpen worden als de zwaartekracht daar te groot voor is?
Op donderdag 08 augustus 2002 10:56 schreef alien8ed het volgende:
Ik heb zojuist hetvolgende bedacht:
Kort samengevat:De event horizon is het niveau waarop wij bestaan, met alle materie in deze dimensie.
Een zwart gat / singulariteit ligt onder de normale "event horizon". Als iets in een bal, onder een 2 dimensionaal vlak:__________________________ <-- onze dimensie: event horizon
|
|
( ) <-- singulariteitMaar een zwart gat dat extreem groot wordt, zou alle materie etc. opzuigen, die er in onze dimensie is.
Dit houdt in dat er op een gegeven moment ( een picoseconde voor de big bang oid) absoluut niets meer is op ons niveau.
Ergo: Ons niveau bestaat niet meer.
Dit heft alle geldende regels en natuurwetten op:
de singulariteit is geen singulariteit meer, bij gebrek aan event horizon.
Hierdoor ontstaat de big bang, waarbij alle materie etc. die in de (ex-)singulariteit zat weer wordt uitgeworpen naar het niets:
Ons niveau ontstaat overnieuw.Dit vereist een grens aan ons universum, dusdanig dichtbij dat het mega-zwart-gat alles op kan zuigen.
Ofwel de bigbang is niet uniek, maar een van velen, in een eindloos universum, als belletjes in een pan kokend water.Reacties please, is dit een reeds bestaande theorie?
En is het realistisch te veronderstellen dat dit een mogelijkheid is?
Lijkt me trouwens wel logisch dat er in een eindeloos universum meerdere heelallen zijn zoals wij die kennen, het universum is immers eindeloos niet waar? en waarom zouden wij de enige zijn ... weer een leuke denkwijze van de mens
■ Of ik ben gek of de rest van de wereld.Ik denk zelf de rest van de wereld-Rudeonline
□ The war is not meant to be won.It is meant to be continuous-G.Orwell
quote:ik heb een andere theorie voor het bestaan, die ook nog eens de 4 natuurkrachten verenigd
Op donderdag 08 augustus 2002 16:07 schreef Fonkmeistah het volgende:
voor de big bang was er niets
en wat er niet is kan ook niet ontploffen..als er toch een singulariteit zou zijn dan is de Big Bang dus niet het begin van alles, want waar komt die singulariteit vandaan en waar bevond het zich in..
kortom het begin van het 'bestaan' is niet met logica te verklaren..
zonder de big bang, die wel met logica op te lossen is , maar dat is een andere topic die ik nog wel eens zal openen als ik genoeg informatie heb zodat het lijkt alsof het klopt
■ Of ik ben gek of de rest van de wereld.Ik denk zelf de rest van de wereld-Rudeonline
□ The war is not meant to be won.It is meant to be continuous-G.Orwell
quote:Het klinkt zo op het eerste gezicht niet gek, maar ik ben geen natuurkundige oid
Op donderdag 08 augustus 2002 10:56 schreef alien8ed het volgende:Reacties please, is dit een reeds bestaande theorie?
En is het realistisch te veronderstellen dat dit een mogelijkheid is?
Volgens Hawkins is de big bang toch wel een redelijk uniek event, in de zin dat er iets gebeurd waardoor energie splitste in materie en anti-materie. Die hebben elkaar in de eerste nano-seconden na de big bang direct weer opgeheven, maar door bepaalde micro processen bleef er een fractie rest-materie over. Dat hele kleine beetje is de materie van ons heelal.
Omdat dit er nu eenmaal is, verwijnt het niet meer en dat zou impliceren dat het een eenmalige gebeurtenis is.
Het is maar een hypothese. Het zou ook kunnen dat als er genoeg materie (zwaartekracht) is dat het heelal op den duur weer instort in een groot zwart gat waarop weer een nieuwe big bang volgt. Of er genoeg materie is om zo'n big crunch te veroorzaken is nog maar de vraag.
|
|
