Heb je het er al eens met je moeder over gehad, zo aan de keukentafel?
maar ik zou in jou geval toch even je moeder op haar plaats zetten.
JIJ bepaal met wie je omga en niet zij. zij heeft een behoorlijke tijd gehad om jou normen en waarden een beetje op haar niveau te krijgen en daarmee heeft ze het maar te doen
als jou vrienden of vriendinnen haar niet bevallen kan ze dat zeggen maar ze moet niet continue irritant gaan doen, aan mij zou ze iig een hele slechte hebben :&
quote:Ja, alleen blijft zij bij d'r punt en kan niet accepteren dat ik d'r wel gewoon leuk vindt ...
Op maandag 29 juli 2002 19:41 schreef Latindancer het volgende:
Volgens mij zijn schoonmoeders het moeilijkste punt in een relatie.
Je hebt er denk ik niks aan maar: ik ben nog nooit echt leuke schoonfamilie tegengekomen....Heb je het er al eens met je moeder over gehad, zo aan de keukentafel?
quote:
Op maandag 29 juli 2002 19:43 schreef TG het volgende:
parents are a bitchgelukkig is mijn moeder wat dat betreft heel erg relaxed
maar ik zou in jou geval toch even je moeder op haar plaats zetten.
>>> Euh ja ... helpt alleen weinig ... erg eigenwijs persoon die gewoon niet wil luisteren ... <<<
JIJ bepaal met wie je omga en niet zij. zij heeft een behoorlijke tijd gehad om jou normen en waarden een beetje op haar niveau te krijgen en daarmee heeft ze het maar te doen
>>> Ja vind ik dus ook ... Nu moet ze alleen nog goed doorkrijgen ooit ... <<<
als jou vrienden of vriendinnen haar niet bevallen kan ze dat zeggen maar ze moet niet continue irritant gaan doen, aan mij zou ze iig een hele slechte hebben :&
![]()
Mijn ouders alleen wel met haar .. (vooral moeder)
En zij dus ook wel met hun, want voelt niet echt fijn ...
Jammer dat ze niet accepteren dat ik zelf de keuzes moet maken.
quote:Mijn schoonouders hebben kennelijk ook een probleem met mij.. en nu heb ik dat ook met hun..
Op maandag 29 juli 2002 19:53 schreef Furom het volgende:
Mijn ouders alleen wel met haar .. (vooral moeder)
En zij dus ook wel met hun, want voelt niet echt fijn ...
Op de één of andere manier vertrouwen ze mij niet ofzo.. en dat uiten ze nogal naar mij toe.. Ze geven mij de schuld van het feit dat m'n vriend hun niet meer regelmatig bezoekt, dat hij met mij naar de andere kant van het land verhuist en zo nog wel veel meer dingen.. Het is een nogal hecht gezin en in het begin was het vooral z'n moeder die het gevoel had dat ik 'm van haar "afpakte".. nu het samenwonen steeds dichterbij komt.. begint m'n schoonvader ook al kuren te vertonen.. Dat is echt de laatste persoon van wie ik het verwacht had, omdat ik toch wel het gevoel had dat ie me mocht.. en we het toch wel erg gezellig hadden als we daar waren.. kep zelfs maandenlang actief euromunten gespaard voor hem en z'n hele afdeling op 't werk.. Ik snap 'r iig niet veel van...
Ik daarentegen kan er niet over meepraten (niet meer), want mijn schoonmoeder is in mei overleden....
Maar die deed nooit moeilijk...
We konden het best (zeer goed eigenlijk) met elkaar vinden...
Ik denk gewoon dat je moeder bang is je te verliezen of zo Maar ja toch lijkt het me niet eenvoudig om in die situatie te zitten...
Ik kan er dus niet over mee praten..
Maar wens je wel sterkte
quote:Voor dit kan toch niemand je behoeden. Als je wel naar je moeder geluisterd had, dan had je niet geleerd van de ervaring en was je nu niet de persoon die je nu bent.
[b]Zelf heb ik ook zoiets meegemaakt en achteraf bezien (durf het bijna niet te zeggen) had ze vreselijk gelijk. Ik werd namelijk heel negatief beinvloed door dat meisje en ik zat ook-een-beetje-onder-de-plak
Als je ouders je vertrouwen, dan stemmen ze er wel mee in. Maar er moet toch wel een reden zijn waarom je moeder zich ermee bemoeit. Aan de topicstarter: waarom vraag je je moeder niet gewoon wat er aan de hand is?
quote:dan nog is het vrij simpel: daar moet HIJZELF achter komen
Op maandag 29 juli 2002 19:53 schreef Latindancer het volgende:
Vind het een beetje moeilijk om te zeggen: je ma moet haar mond houden.
Zelf heb ik ook zoiets meegemaakt en achteraf bezien (durf het bijna niet te zeggen) had ze vreselijk gelijk. Ik werd namelijk heel negatief beinvloed door dat meisje en ik zat ook-een-beetje-onder-de-plak
Daarom zeg ik: heb het er eens met je ma over en vraag waarom ze zich zo opstelt. Ligt het aan het vriend(inne)tje of is moeders bang dat ze haar kind een beetje kwijtraakt?
quote:True, true. En het is achteraf ook niet erg. Alleen heb ik zoiets van: laat hij het niet volledig negeren, maar proberen aan zijn moeder te vragen waarom zij zo doet. Laat hem er in ieder geval over nadenken.
Op maandag 29 juli 2002 19:59 schreef snoeki het volgende:[..]
Voor dit kan toch niemand je behoeden. Als je wel naar je moeder geluisterd had, dan had je niet geleerd van de ervaring en was je nu niet de persoon die je nu bent.
quote:Psies!
Als je ouders je vertrouwen, dan stemmen ze er wel mee in. Maar er moet toch wel een reden zijn waarom je moeder zich ermee bemoeit. Aan de topicstarter: waarom vraag je je moeder niet gewoon wat er aan de hand is?
Je moeder is een vrouw,
en vrouwen hebben over het algemeen andere vrouwen heel goed door.
Het zou dus best zo kunnen zijn dat jouw moeder dingen in haar ziet die jij, je bent tenslotte verliefd, niet ziet.
Blijft het feit dat ze daar niet al te veel van zou moeten laten merken,
en dat het ook niet slim is openlijk kritiek op je vriendin te uiten.
De ervaring leert nou eenmaal dat de omgekeerde psychologie dan in werking treedt,
en jij haar enorm gaat zitten verdedigen.
Maak je moeder, op een vriendelijke manier, duidelijk dat jij nou eenmaal voor haar gekozen hebt,
en dat je weet dat ze haar niet ziet zitten,
en dat dat maar genoeg moet zijn.
quote:JAAAAA! Dat zeg ik!
Op maandag 29 juli 2002 20:12 schreef shmoopy het volgende:
Je moeder is een vrouw,
en vrouwen hebben over het algemeen andere vrouwen heel goed door.
Het zou dus best zo kunnen zijn dat jouw moeder dingen in haar ziet die jij, je bent tenslotte verliefd, niet ziet.
Uiteindelijk ben ik door omstandigheden het huis uit gegaan (dat ze m'n vriend afkeurden speelde ook mee) en laatst vroeg ik ze: wat hadden jullie nou eigenlijk tegen hem???
zeggen ze doodleuk: niks hoor, vonden het alleen jammer dat hij een jaar wilde werken en daarna weer verder wilde studeren. pfffff
Maargoed, ze hebben ons niet uit elkaar weten te krijgen en we wonen nu al een jaar samen
quote:Is hier niet echt het geval ...
Op maandag 29 juli 2002 19:53 schreef Latindancer het volgende:
Vind het een beetje moeilijk om te zeggen: je ma moet haar mond houden.
Zelf heb ik ook zoiets meegemaakt en achteraf bezien (durf het bijna niet te zeggen) had ze vreselijk gelijk. Ik werd namelijk heel negatief beinvloed door dat meisje en ik zat ook-een-beetje-onder-de-plak
Daarom zeg ik: heb het er eens met je ma over en vraag waarom ze zich zo opstelt. Ligt het aan het vriend(inne)tje of is moeders bang dat ze haar kind een beetje kwijtraakt?
Zeg daarbij gewoon duidelijk dat het niet gezellig is om, als de situatie zo blijft, met je vriendin bij jou thuis te zijn, en als het zo doorgaat, dat je er gewoon minder zult zijn, omdat je je gewoon gerespecteerd en comfortabel wil voelen. Als zij haar houding niet bijstelt vervreemdt ze zich met opzet ook van jou, en ik hoop van harte dat het haar dat niet waard is.
HTH
quote:Zei hij niet, dat z'n moeder, dat ook bij z'n zusje had ?
Op maandag 29 juli 2002 20:12 schreef shmoopy het volgende:
Even een knuppeltje in het hoenderhok gooien:Je moeder is een vrouw,
en vrouwen hebben over het algemeen andere vrouwen heel goed door.
Het zou dus best zo kunnen zijn dat jouw moeder dingen in haar ziet die jij, je bent tenslotte verliefd, niet ziet.
Wat een zeikstraal, die moeder
quote:Nou ... eigenlijk wel ja
Op woensdag 31 juli 2002 00:39 schreef The-What het volgende:[..]
Zei hij niet, dat z'n moeder, dat ook bij z'n zusje had ?
("Dit was overigens ook bij zusje zo het geval met d'r vriend. Nu gaat daarmee wel wat beter, maar bij ons is het stukken erger")Wat een zeikstraal, die moeder
m'n vriendins moeder doet nogal moeilijk over heel veel dingen. als ik daarzo kom (ze woont ver weg en zie d'r om de 2 weken ongeveer) mag ik max. 3 dagen blijven, het liefst minder maar die pa is gelukkig wel solide en maakt zich er niet zo druk om. de reden: waarschijnlijk relatie op afstand vindt ze nix en vind dat ze maar iemand in d'r eigen woonplaats moet zoeken... die ma kan haar moeilijk de les gaan lezen en het feit dat ik hier zit verander je nix aan.
M'n vriendin is vandaag van vakantie weergekomen en we zien elkaar zondag weer voor het eerst in 5/6 weken, een hele lange tijd elkaar dus niet gezien. Ik ben nu al bang dat ze hier niet lang mag komen, niet om mijn moeder, want die vindt dat gezellig en wat haar betreft blijft ze zo 3 weken. dis dus best wel klote, want ze kan wel tegen haar moeder ingaan maar dan zit zij strax weer met de ellende en staat eigenlijk een beetje tussen mij en die moeder in zeg maar.
Wat zouden jullie in zo'n situatie doen? een gesprek voeren met die moeder waarom ze niet lang mag komen? ik weet het echt niet meer, ik gedraag me goed als ik daar ben en dan doet ze of haar neus bloed..........
quote:Hoelang hebben jullie al wat?
Op woensdag 31 juli 2002 16:18 schreef Williampie het volgende:
als we het dan toch over moeilijke schoonmoeder(s) hebben...m'n vriendins moeder doet nogal moeilijk over heel veel dingen. als ik daarzo kom (ze woont ver weg en zie d'r om de 2 weken ongeveer) mag ik max. 3 dagen blijven, het liefst minder maar die pa is gelukkig wel solide en maakt zich er niet zo druk om. de reden: waarschijnlijk relatie op afstand vindt ze nix en vind dat ze maar iemand in d'r eigen woonplaats moet zoeken... die ma kan haar moeilijk de les gaan lezen en het feit dat ik hier zit verander je nix aan.
M'n vriendin is vandaag van vakantie weergekomen en we zien elkaar zondag weer voor het eerst in 5/6 weken, een hele lange tijd elkaar dus niet gezien. Ik ben nu al bang dat ze hier niet lang mag komen, niet om mijn moeder, want die vindt dat gezellig en wat haar betreft blijft ze zo 3 weken. dis dus best wel klote, want ze kan wel tegen haar moeder ingaan maar dan zit zij strax weer met de ellende en staat eigenlijk een beetje tussen mij en die moeder in zeg maar.
Wat zouden jullie in zo'n situatie doen? een gesprek voeren met die moeder waarom ze niet lang mag komen? ik weet het echt niet meer, ik gedraag me goed als ik daar ben en dan doet ze of haar neus bloed..........
Misschien eens een keer met die moeder gaan praten en direct vragen waarom ze er zo'n moeite mee heeft. Of ze zo'n moeite met jou heeft of echt er moeite heeft dat je op afstand woont en waarom. En dan zal je vriendin ook denk gewoon aan moeten geven dat ze jou wel zo leuk en de moeite waard vindt, om het aan te houden met jou en het dus niet erg vindt ook dat je op zo'n afstand woont.
Gaat toch om wat jullie zelf willen en niet om wat die moeder wil?
Maar ja ... moeders zijn nog weleens erg moeilijk in dat soort dingen weet ik dus ...
quote:Daar kan ik me wel iets bij voorstellen.
Op woensdag 31 juli 2002 16:18 schreef Williampie het volgende:
als we het dan toch over moeilijke schoonmoeder(s) hebben...m'n vriendins moeder doet nogal moeilijk over heel veel dingen. als ik daarzo kom (ze woont ver weg en zie d'r om de 2 weken ongeveer) mag ik max. 3 dagen blijven,
quote:denk het wel, want haar beste vriendin (die ze al 5 jaar kent ong.) mag ook niet al te lang blijven.....
Heeft waarschijnlijk met haar gevoel voor privacy te maken.
Toffe schoonpa kan er echt mee lachen.
Een schoonma die veel te lief voor me is soms, en veel te goed voor haar dochter(mijn vriendin)
En m'n vriendin heeft nog 3 zussen die allemaal wel heel gezellig enzo zijn. Dus heb t goed getroffen.
[Dit bericht is gewijzigd door FranZanoVa op 02-08-2002 19:04]
quote:Wow, een kewle schoonpa, ma, zusjes...
Op vrijdag 02 augustus 2002 01:38 schreef FranZanoVa het volgende:
Ik mag niet klagen.
Heb een echte toffe schoonfamilie.Dus heb t goed getroffen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |