Mede door mijn geloofsovertuiging, die ik fanatiek ook op mijn werk aanhing, ben ik ontslagen doordat één van de FOK!ers er werk van heeft gemaakt dat ik weleens verdachte spullen controleerde op twijfelachtige inhoud.
Na een kleine periode als werkloze heb ik toch maar besloten om niet bij de pakken neer te zitten en ben ik een nieuwe carriere begonnen als huisschilder.
Tegenwoordig schilder ik huizen en als de mensen niet thuis zijn controleer ik hun boekenkast op verderfelijke boeken en plaats hier en daar een broodnodig exemplaar van de Bijbel.
Vele mede-FOK!ers zullen wederom mijn werkwijze niet goedkeuren en het is daarom dat ik niet mijn huidige werkgever hier neerzet, om een volgend ontslag te voorkomen (ik zit nog in mijn proeftijd). Wel kan ik zeggen dat wij veel klussen voor Patrimonium doen, de Christelijke Woningbouwvereniging en die juicht mijn acies van harte toe.
De moraal van mijn verhaal? Simpel: Beoordeel je postbode niet zomaar op het feit of hij/zij misschien weleens je post inkijkt. Misschien heeft de postbode, net als ik toen had, wel een hoger, nobel doel voor ogen.
De postbode is tenslotte je beste vriend, vergeet dat niet !
|
|
