Kijk Odulla, dit is mijn kappeletje
Gaaf zeg, ik ben ook zo benieuwd naar de apen hier Faat, voor de rest lijkt het me hier vrij saai
luieren, kletsen, bouwen, drinken en eten is misschien wel aapjes dresseren, er lopen er hier genoeg
Ohw kijk daar loopt toevallig een exemplaar, kom laten we hem vangen 
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
Hare Heiligheid Biologe Sinte Lurky ziet een groot opgewonden mannetje met een stijf geslachtsdeel en een witvervelde rug als een enorme silverback over het strand rennen achter een wijfjesexemplaar aan. Sinte Professor die destijds in de wouden van Kongo al haar mensapen al namen gaf kent deze exemplaren als Crazy en Ilyana. Ze zijn in ongenade gevallen bij de groep en verbannen naar deze onbewoonde uithoek van het Homo Sapiensterritorium.
Sint Lurky laat het eens flink waaien zodat een kokosnotenregen neerdaalt op de apen die op twee benen met openhangende monden en bungelende geslachtsdelen door de bossen rennen. Zo'n uitgestoten verwilderd mannetje en zijn enige overgebleven wijfje kunnen meestal erg vals zijn en dienen nog voor men ze te na komt uitgeschakelt te worden met een verdoving. Bij gebrek aan een olifantengeweer met verdovingspijltjes regent het lukraak klappernoten.
Nu maar hopen dat een hoger goddelijk toeval ze inderdaad treft...
Zij gezegend dierbare mensdieren en gelovigen!
Bwoewahahaha
* Huub wordt met een schok wakker in de kajuit die langzaam onder water loopt...
Godverdegodverdegodver!
Die kolere zeilboot is gewoon aan het zinken!
ODULLLLLLLLLLLLLLLLLAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!
naam plotseling luidkeels over het water klinkt; terwijl Odulla polshoogt neemt,
sluipt Faat op de wilde mannetjes-aap af in de hoop hem te kunnen vangen.
De afgelopen weken heeft Faat nogal wat kokostouw gevlochten en met een stuk van 10 meter
rent ze ineens keihard op de mannetjes aap af. Voor hij er erg in heeft heeft hij een strakke lasso
om zijn nek en 1 tel later ligt hij met zijn snoet in het natte zand met Faat bovenop hem.
Yihaaaaa, Odulla, ik heb een mannetjes-aap gevangen, kom eens kijken joh 
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
Welke *kuch* lekkere dame geeft mij eens snel *kuch* *kuch* mond-op-mond-beademing *kuch*. 
Buiten adem aangekomen op het strand ziet ze een.... nee?! Dat zal Huub toch niet zijn?!
Odulla knielt bij de man die levenloos op het strand ligt (p.s. m-o-m-beademing toepassen op een kuchende man, kan verkeerd aflopen, maar dit terzijde....
) en buigt zich voorover om hem mond-op-mond-beademing te geven...
Knaller was nog te uitgeput en verloor zijn bewustzijn...
Voorzichtig roept Odulla:
Faat?
* Geen reactie...
Faaaaatttt?
* Geen reactie...
FAAT!!!
* Geen reactie...
FAAAAAAAAATTTTTTTTTT!!!
in de bomen klimt en kokosnoten, bananen en mango's voor haar plukt
Van veraf op het strand hoort zij haar naam roepen en rent eropaf, daar is
het een weerwar van mensen op en voor het "onbewoonde" eiland
Odulla ligt bovenop een vreemdeling te zoenen, een zinkend schip ligt links
voor de kust, een ander zinkend schip waar nog net de boeg van boven water
steekt laat een schreeuwende Huub zien en nog verder weg rechts op het strand
zit een verwilderde huilende Ilyana die haar vriendje Craziest mist.
Jeetje wat zou er eigenlijk met Craziest gebeurt zijn vraagt Faat zich af?
Maar daar is geen tijd verder voor om over na te denken, er moet nu
gehandeld worden. Faat draagt haar mensaap op om Odulla met de vreemde
man te helpen en duikt zelf de zee in, waar ze met een snelle borstcrawl naar
het schip zwemt en de uitgeputte paniekerige Huub met enige moeite van boord
sleurt en hem vliegensvlug, voor de haaien het in gaten hebben, naar het eiland zwemt.
Vermoeid ligt het zootje mensen op het strand, Huub, Odulla en de vreemdeling zijn direct
in slaap gevallen, de mensaap ligt tegen Faat aan te kroelen beetje geschrokken van
zoveel volk en van Ilyana is geen spoor meer te bekennen. Faat eet ondertussen een mango
en voert haar aapje wat banaantjes terwijl ze hard nadenkt wat ze nu verder moeten doen....
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
eilandje en genietend van zon, zee en sex liggen ze allemaal bruin te bakken aan het strand.
In de verte boven fokeiland ziet Faat ineens dat donkere wolken zich samenpakken en schrikt
overeind. * Jongens, wakker worden!! er is een orkaan op komst!
Zo snel als ze kunnen rennen de bewoners naar hun zelfgemaakte hutjes om te schuilen voor
de storm. Huub probeert de deuren te barricaderen en Odulla probeert al het voedsel te redden
Faat houdt haar verdrietige geschrokken aapje stevig vast en probeert hem te troosten,
terwijl ze hem kusjes geeft zegt ze zacht, stil maar lieverd, tis niet zo erg als het lijkt hoor
Het waait allemaal vanzelf weer over, wees niet bang ik ben bij je 
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
een stralende zon blinkt al aan de hemel en de storm lijkt eindelijk overgewaaid.
Blij maakt Faat de slapende Odulla, Huub en het aapje wakker
* Joehoeee, jongens, wakker worden, we gaan weer strandjutten
In de 3 slapers is echter nauwelijks beweging te krijgen dus Faat gaat alleen het strand op.
De storm heeft een flinke ravage achtergelaten, maar tegelijk zijn er ook weer geweldige spullen aangespoeld.
Faat verzamelt alle bruikbare spullen en gooit ze op een hoop,
dan verzamelt ze alle brandhout en legt die in de zon te drogen.
Binnen een uur heeft Faat al een mooi vuurtje brandende waar een aantal,
door haar zelfgevangen vissen, op liggen te roosteren en een heerlijke geur verspreiden
Van de grote berg verzameld fruit maakt Faat een lekkere salade met o.a. mango en kokoksnoot
Dan bekijkt ze het visnet dat ze heeft gevonden en bedenkt ze dat ze daar wel
een volleybal net van kan maken en begint 2 palen te zoeken om het aan te spannen
Even later is alle werk gedaan, volleybal net staat stevig aan 2 palen gespannen overeind
Het ontbijt is klaar, het hout is verzameld, het fruit is verzameld en het strand is weer opgeruimd
Nou maar hopen dat die oliebollen snel wakker worden, ik wil volleyballen 
......en eten
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
Totaal perplext kijkt Odulla het aapje met slaperige ogen aan.
Je kan praten!?
Zeker, maar wie heeft de behoefte om te praten met iemand als Faat aan je zijde. Dan kan praten later altijd nog 
Samen kijken Odulla en het aapje door een kiertje in de hut om uit te vissen wat het toch is dat buiten zo'n lawaai maakt.
Het is Faat die zo bepakt is met fruit dat ze diepe kraters in het zand slaakt bij elke stap die ze zet. Zwetend en hijgend maakt ze met haar hoofd knikbewegingen naar een visnetje dat op een vlak stukje zand is gespannen.
Odulla, bij wie het kwartje gelijk valt, zakt gelijk weer in een diepe coma bij de gedachten aan sport. Het aapje daarintegen snapt niet gelijk wat de bedoeling is en stapt met een ochtendlul op Faat af.
Goeie morgen pakezel. Wat is de bedoeling van dat visnetje. Wil je vliegende vissen vangen?
* Faat bindt de bepakking fruit op de rug van het aapje en zegt loop maar even mee stoere jongen van me. Trouw als het aapje is volgt hij zijn bazin op nog geen centimeter afstand waardoor zijn erectie hard tegen Faat achterste aandrukt die met opzet steeds langzamer gaat lopen
Kijk toen jullie nog lagen te slapen heeft flinke Faat hier een sportveldje gemaakt.
-Euh waar dan ik zie alleen een netje???
Nou dat zeg ik toch een sportveld!!
Ontdaan en verontwaardigd pakt Faat een aangespoelde volleybal en slaat tegen de bal aan. Kom op we gaan volleyballen!!!
Het aapje gaat aan de andere kant van het net staan en wacht op wat komen gaat. Faat neemt een aanloop en probeerd een sprongservice te maken. De bal mist ze gigantisch maar ow wat is het een mooi gezicht om die fraaie borsten zo te zien bungelen 
In de herkansing vliegt de bal wel over het net en met een simpel tickje wordt de bal terug geretourneerd in het open veld
Faat-Mensaap 0-1
De mensaap is aan service en met een degelijke subtiele service brengt hij de stand op 0-2
IK HEB GEEN ZIN MEER!!!
Hoezo Faat we zijn net begonnen?
Dit is geen spelletje voor aapjes en wat heb jij daar beneden trouwens voor spelletje hangen. Daar wil Faat wel even mee spelen
Elke maal is hij uit de dood opgewekt. Iedere keer heeft hij iets moeten opgeven. De vorige keer eindigde hij als sluwe pokdalige pokerface in een rolstoel.
Deze keer is zijn skelet helemaal functioneel en bekleed met stevig behaard spiervlees. Blijkbaar heeft hij dit maal aan zakeninstinct moeten inboeten. Zijn laatste deal was die met de Duivel met als inzet zijn ziel in ruil voor terugkeer als levende.
Zelf denkt hij dat hij het op een accoordje met God heeft gegooid en die te slim af was... Het is een van de gedachtekronkels die bewijst in welk geestelijk verval de voormalige Baas der Bazen verkeert.
Alles waar hij zich nog mee bezig houdt is overleven op de meest primitieve manier: via de voortplanting. Geen wonder dat de vrouwen op het Onbewoonde Eilandje denken met een mensaap te maken te hebben. Niet dat het ze wat uitmaakt. Door verveling gedreven geven ze zich maar al te gemakkelijk over aan bestialiteiten.
De mensaap die in werkelijkheid een aapmens is vindt het al lang best. Sex was altijd al zijn favoriete tijdverdrijf. Door zich voor te doen als een primitieve leefvorm hoeft hij niet zijn tijd te verdoen aan verfijndere liefdeskunst. Een beetje aandacht trekken met zijn lid is voldoende. Of nog simpeler gesteld: zijn voortplantingsorganen vestigen de aandacht van de dames op hem.
Wilde dieren zijn er zat op het eilandje maar dit is een lekker dier die niet moeilijk over doet.
"Sinte Lurky sta mij bij, is dit nou een Bonobo-aap of een agressieve chimpansee," bidt Faat terwijl ze probeert wat vruchten te eten maar de mensaap haar elke hap onmogelijk maakt. Hij blijft zijn stijve snikkel tegen haar mond duwen.
Sint Lurky hoort de bede van haar trouwe gelovige. De arme volgelinge valt bijkans nog van de graat ware het zaad van de aapmens niet zo voedingsrijk.
De Sinte betovert de Aapman met een plotselinge slaap zodat hij Faat eindelijk met rust laat. Hij sleept zich met hangende armen naar de eerste beste duinpan en rolt om op wat palmbladeren.
Het waait het in de bossen aan de andere kant van het strand. Met zware ploffen vallen de heerlijkste mango's, avocado's en papaya's voor Faats voeten die zo snel als ze haar dragen kunnen die kant uit rennen.
Eindelijk is Sint Lurky alleen met de aapmens. Ze weet precies wie dit is. Als voormalig professor Grote mensapen kan ze dit dier nergens indelen. Dat hoeft ook niet. Hij is uniek. Als vrouw en geest snuift ze zijn geur op en aait met een zoele bries over hem heen.
Craziest, liefste, je ruikt nog altijd even goed.
Ik heb je zo gemist en ik zal je blijven missen
al kan ik altijd bij je zijn ook al ziet men mij niet.
* Zachtjes waait de onzichtbare hand van de Sinte over de beharing van de slapende man. Waar zij hem aanraakt buigt zijn haar even opzij. Zijn lippen tuiten op haar onzichtbare kussen. Iets in hem begint al weer wakker te worden en tegen hem aan te steigeren. Craziest ogen knipperen snel in zijn droom. Hij heeft vele lichtjaren af te leggen in korte tijd. Gedachten die hem lange tijd vreemd zijn geweest. Complexe gevoelens, gevoelige situaties, absurde scenes scenes...
"Nu even niet," denkt Lurky en een weldadige kalmte trekt over zijn buik. Hij slaakt een zucht als een man die eindelijk rust vindt.
Hij voelt iets op zijn wang en trekt met een gelaatsspier. Een paar van haar tranen vallen als spetjes boomsap op zijn gezicht.
Even snuft de slapende mens alsof iets in zijn droom hem ontroerd. Zijn dromen zijn de Sinte bekend. In gedachte neemt ze hem mee op reis naar de mooiste feesten, de heetste nachten en de verste sterrenhemels. Ze voert hun gevoel langs de hoogtepunten en dieptepunten van hun bestaan.
Een film trekt voorbij aan hun geestesoog. Een heel levensdeel samengebald in zo'n korte tijd dat er niet meer overblijft dan euforie, ontroering en intensiteit van kleur, geur, gevoel en smaak. Een paranormale trip met geen hallucinogeen te evenaren. Er is geen grens meer tussen leven en dood: tussen de Sinte en de man.
Er blijft weinig beestachtigs van hem over en er is weinig sacraal aan haar. Ze delen wat ze hebben, wat ze voelen en zijn.
Ze buigt zich over hem heen en kruipt in hem. Met een uitslaande warmte trekken de palmbladeren waarop hij ligt krom. Ze vouwen zich om hem heen. Om hun heen.
Verscholen voor de buitenwereld liggen ze één te zijn in een palm-cocon. Niet bereikbaar voor de blikken van anderen.
Zijn hersens lijken gekaapt. Ze werken volautomatisch. Hij zweet zich suf en koelt promt weer aangenaam af: alles lijkt volkomen klimatologisch beheerst. Zijn directe omgeving is totaal gecontroleerd door dat wat hem vast houdt.
"Waarom," vraagt hij zich af terwijl hij enorm goed blijkt te kunnen dansen door een met kaarslicht versierde kasteelzaal, door de bossen zweeft in een witte limo, dure whisky met croisantjes drinkt op een bibliotheeksofa in de armen van een vrouw die met hem de hand nog steeds in diezelfde dansbeweging uitstrekt naar een spiegelend glittercasino waar ze drie dobbelstenen laten rollen tot die op drie maal zeven vallen...
Zes, zes, zes,
Zeven is voor de zee
drie maal één
en je bent alleen
* Huh , rilt de man in de cocon, zich ineens bewust van zijn goklustige verleden, Vrouw, wat wil je mij vertellen, wat valt er nog te verliezen?
Ik gok niet, ik win altijd.
Jou heb ik gewonnen
en jij mij. Twee jaar geleden
* Zeg dat dan meteen! Jullie vrouwen weten het altijd zo ingewikkeld te maken. Zeg dan gewoon dat ik bijna, onze trouwdag was vergeten.
Maar we zijn helemaal niet getrouwd!
* Dat is een van de zinnigste dingen die we ooit gedaan hebben: trouw moet blijken!
...
* Faat is zich helemaal niet bewust van de zoetsappige visioenen in de bladercocon. Zij raapt de ene na de andere sappige vrucht op. Met de armen vol beladen wil ze haar aapmens gaan voeden maar ziet de een reuzenpop van palmblad over het hoofd...
Het enige dat haar opvalt is dat het werkelijk windstil is.
Het ene moment is ze nog een leuk spel aan het spelen en het andere moment staat ze hier alleen
Zelfs haar lievelingsaap, zwierend en bungelend met zijn speelgoed, ziet ze nergens meer staan
Eerst maar eens het fruit naar onze hut brengen, denkt ze, en stapt vooruit als plots een overrijpe
mango uit haar armen valt
Oenig als Faat is stapt ze er bovenop en maakt een geweldige glijder en belandt met een
harde "krak" op haar billen. De harde krak kwam gek genoeg niet hard aan, maar het geluid
van een opensplijtende walnoot klonk zo bekend, dat er schijnbaar iets gebarsten moet zijn
* Hè? Wat krijgen we nou? Aaaaaaargh, Faat springt gillend op als ze voelt dat ze is gevallen Gadverdegadver schreeuwt Faat wat is dit voor smerige tering bende?!!
in iets kleverigs, kwijlerigs en houterigs, maar met een zachte wollige meeverende binnenkant
In een hoop vuil ziet Faat dat het wollige meeverende haar mensaapje is die daar
schijnbaar lag tesamen met een skelet helemaal onder het slijm en plakkende rag
Snel trekt Faat haar aapje uit de puinhoop en schopt een paar flinke stukken van die
ranzige zooi een eind het strand op. Jezus wat eng dit lijkt wel een horrorfilm inclusief skeletten
* brrr*
Dan pakt ze het skelet bij haar voeten en gooit het met een zwaai op Faats pasgebouwde vlot
Samen met haar aapje gooien ze snel de overgebleven stukken, van wat enigszins op een reuze
cocon lijkt ook op het vlot en duwen het dan de zee in
Nu is Faat beter in pannenkoeken bakken dan in vlottenbouwen, want als het vlot zo'n 700
meter van de kust van het onbewoonde eilandje vandaan is begint het langzaam te zinken....
Dan draait Faat zich om naar haar aapje * Waar was je nou? En wat ben je vies geworden!
Ze geeft hem een kus en een stevige hug en trekt hem dan met zich mee..
Kom gaan we even lekker onder de waterval in het midden van het eiland ons lekker wassen
Het aapje glimlacht van oor tot oor en huppelt met Faat mee en al snel staan ze onder de
waterval en wassen al het vuil van zich af.
Al poetsende over het gezicht van het aapje staart Faat hem ineens aan en kan haar ogen
niet echt geloven
Onder het zwaar behaarde zwaar vervuilde lichaam van haar aapje komt ineens een
oude bekende tevoorschijn, Faat knippert nog een paar maal met haar ogen, poets nog
wat meer vuil af en stamelt dan * Mmmaar jjij bent tt-toch............
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
Eindelijk na weken, zoniet maanden van onheilspellende stilte hoort zijn boven haar gesnik het geluid van een overvliegende helicopter
Met twee armen zwaaiend, huppend en schreeuwend rent zij langs de kustlijn en probeert de aandacht van de piloot te trekken
Even lijkt het alsof de piloot haar niet ziet, maar dan draait zijn helicopter om en komt langzaam dalend richting strand.
De onbekende, maar toch vriendelijke helicopterpiloot kijkt geschrokken naar het verwilderde meisje en biedt haar zijn jas aan.
* Ohw, ik ben zóóóó blij dat je me gered hebt, laten we hier snel gaan, ik wil graag naar fokeiland terug. Ik ben maanden geleden vertrokken met de rondvaartboot van Damian, maar dat was zo'n akelig mannetje hij heeft ons, euh..ik bedoel mij hier zomaar eruit gegooid 
De piloot schrikt van het verhaal dat dit meisje hem verder verteld en begeleidt haar de heli in,
zijn er trouwens nog andere mensen op dit onherbergzame eilandje?!
* Wat? Anderen? Nee hoor......ik was helemaal alleen hier!!
Gerustgesteld stijgt de helicopter weer op en al snel is de kust van fokeiland weer in zicht.
Ilyana wijst hem naar de helicopter landplaats achter het Casino, waar de piloot Ilyana afzet en haar het beste wenst.
Met de mooie pilotenjas nog om haar naakte lichaam rent Ilyana het Casino in...
* Alex!!!! Alex!!!!! Joehoe, ben je er?????
Maar nu de winter zijn intrede heeft gedaan wordt het met de dag moeilijker om wat te eten te vinden en geen enkel stukje eiland heeft nog geheimen voor Craziest.
Het strandhutje is inmiddels vervangen door een iglo.De blauwe zee met zijn fantastisch branding is veranderd in een langgerekt stuk kale ijsvlakte.
Craziest heeft geen flauw idee of het ijs overal sterk genoeg is om hem te houden maar hij heeft besloten de gok te wagen. Nog even loopt hij te ijsberen maar trekt dan de zelfgefabriceerde schaatsen aan en besluit de tocht van 500 km naar Fokeiland te wagen. Nu maar hopen dat er onderweg een koek en sopie tent staat
|
|
