quote:sneu... Bij ons was het andersom; ik ben door haar liefde helemaal open geworden. Juist dat heeft onze relatie zo rijk gemaakt
Op dinsdag 21 oktober 2003 13:47 schreef ganymedes het volgende:
tja, ik kan er alleen maar van zeggen dat ik het in ieder geval wel ben/was...
heeft ook een grote rol gespeeld in de ondergang van mijn relatie met mijn vriendin...
quote:Same over here
Op zondag 19 oktober 2003 01:58 schreef ocf81 het volgende:
Binnenvetter extreme hier. Ligt een beetje aan mijn verleden.
quote:Ook dit kan ik beamen
Op dinsdag 21 oktober 2003 13:47 schreef ganymedes het volgende:
tja, ik kan er alleen maar van zeggen dat ik het in ieder geval wel ben/was...
heeft ook een grote rol gespeeld in de ondergang van mijn relatie met mijn vriendin...
Ik ben meestal vrij gesloten, je moet het er echt uittrekken. Uit mezelf begin ik eigenlijk nooit ergens over, heb daar de behoefte ook niet aan. Het clichématige: "Waarom iemand anders met jouw problemen opzadelen." Maar als ik eenmaal zover ben dat ik er over praat komt alles er vaak wel uit, en geloof me dat is dat meestal heel wat 
.
quote:Ja dit vind ik nu echt een typische manneneigenschap. Bij die van mij voel ik het gelukkig wel aan maar hij vertelt zijn gevoel niet zo snel normaal gesproken.
Op woensdag 12 juni 2002 13:44 schreef Ravebabe het volgende:
Ik word momenteel echt ff helemaal gek van die mannen die hun gevoelens niet aan een vrouw willen vertellen omdat ze denken dat het zelf allemaal wel op kunnen lossen. En dat ze daar al zeker niet iemand van het vrouwelijk geslacht mee lastig moeten vallen..zijn alle mannen zo gesloten?
quote:Waarom niet, aangezien je toch zo open bent
Op donderdag 13 juni 2002 13:56 schreef 861675 het volgende:[..]
Ik kan met m'n beste vriendin alles bespreken, en dat doe ik dan ook. (behalve dat ik verliefd op haar ben)
Ik toon IRL sinds een jaartje of 3 niet meer zo m'n gevoelens, en ik moet zeggen dat ik sinds die tijd veel meer vrienden/kennissen erbij heb gekregen en dat meisjes me leuker/interessanter vinden. Ik denk dat bij beide geslachten(op de gays en de meisjes-meisjes na dan 
) niemand op een 'watje' zit te wachten(dus huilen om het minste geringste of om alles miezeren). Ik heb dat zelf ook. Mensen die overgevoelig gan zitten doen kunnen egt een heel eind oprotten.
K wil een meid met een beetje ballen(beetje he:P ) die niet om het minste geringste gaat zitten zeiken.(erg kinderachtig zijn sommige meisjes). Wij mannen houden ons tenminste nog en beetje in en proberen het eerst op te lossen zonder gekrijs of gejank of gekrab . als dat niet lukt, ja dan barst de bom wel op een gegeven moment Ik ben trouwens niet helemaal een gevoelige klootzak want als ik ergens mee zit bespreek ik dat soms wel met mijn moeder(kan k tog beter mee praten) of schrijf ik het gewoon op....Maar dan moet het wel een serieus, ja SERIEUS probleem zijn!
Het is gewoon niet mannelijk, net als dat vrouwen hun mannelijke kanten niet willen laten zien.
Trouwens iedere keer als je zelf iets oplost, zonder andermans hulp te gebruiken, word je sterker, en groeit je zelfvertrouwen.
quote:Nee.
Op woensdag 12 juni 2002 13:44 schreef Ravebabe het volgende:zijn alle mannen zo gesloten?
quote:Mnja, ik ben voor iedereen behalve twee personen hardstikke gesloten. Niemand hoeft te weten hoe ik me voel, wat ik denk, wat mijn gedachtekronkels zijn en waar ik me hele dagen mee bezighoud. Ik geef pas een mening als het mij gevraagd wordt, en da's zo een beetje m'n hele levensmotto.
Op woensdag 12 juni 2002 13:44 schreef Ravebabe het volgende:
Ik word momenteel echt ff helemaal gek van die mannen die hun gevoelens niet aan een vrouw willen vertellen omdat ze denken dat het zelf allemaal wel op kunnen lossen. En dat ze daar al zeker niet iemand van het vrouwelijk geslacht mee lastig moeten vallen..zijn alle mannen zo gesloten?
Zoals ik al aangaf, er zijn in principe maar twee mensen die ongevraagd mogen weten wat er allemaal in mij omgaat. Allereerst is er daar mijn geliefde, en anderzijds is dat m'n beste vriendin. Is best vreemd misschien, want zij zijn allebei vrouwelijk (op-en-top
) en ik mannelijk.Alsof ik nix kwijt wil bij m'n mannelijke vrienden.
Om met mijn 'problemen' (momenteel heb ik er naar mijn weten geen) om te gaan mediteer ik elke morgen en avond, en ik heb er zeer veel baat bij. Op die manier hoef ik niet met mijn emoties naar een ander te gaan, maar verwerk ik die op mijn eigen manier.
With every dight letter, with the ebb of ink,
The point of the quill my penmanship doth mirror."
quote:Ben het met je eens. Ik (man) uit niet graag mijn gevoelens. Hangt een beetje van het onderwerp af. Mijn vader is ruim 4 jaar geleden overleden en ik praat daar niet vaak over. De laatste tijd word ik daar wat makkelijker in. Heb ongeveer een jaar een relatie gehad en ik praat nu nog wel eens met haar en zij vond het erg dat ik de gevoelens over mijn vader niet met haar kon delen.
Op dinsdag 21 oktober 2003 18:23 schreef Ixnay het volgende:
Ikzelf (man) zou er geen behoeften aan hebben om emoties oid te tonen, of gevoelens te vertellen.
Trouwens iedere keer als je zelf iets oplost, zonder andermans hulp te gebruiken, word je sterker, en groeit je zelfvertrouwen.
Vinden jullie dat je alles moet delen in een relatie qua emoties? Ik denk het niet.
Toen we nog een relatie hadden vroeg ze er wel naar, maar ik reageerde altijd een beetje laconiek. Wist ook niet echt goed wat ik voelde. Ze nam het mij toch wel kwalijk dat ik daar bijna nooit diep op in ging. Maar dat kon ik gewoon niet. Ik stond ook niet open voor die emoties.
Maar op andere gebieden ben ik denk ik ook best wel gesloten. Wil het eerst zelf proberen. Ik wil niet dat ik iemand nodig heb om iets op te kunnen lossen. Als het me echt niet lukt oke dan praat ik er wel over. Maar alleen als ik zeker weet dat ik er niet uitkom.
Vind ik wel een goede eigenschap. Goed voor je zelfvertrouwen en goed voor je zelfkennis.
quote:Herken ik veel in. Mijn vader is ook dit jaar overleden, en ik praatte er ook met niemand over, ook niet tegen mijn vriendin. Terwijl ik wel voor haar verhalen open stond, maar ik had het nooit over mezelf.
Op dinsdag 21 oktober 2003 18:41 schreef hugoboss22 het volgende:[..]
Ben het met je eens. Ik (man) uit niet graag mijn gevoelens. Hangt een beetje van het onderwerp af. Mijn vader is ruim 4 jaar geleden overleden en ik praat daar niet vaak over. De laatste tijd word ik daar wat makkelijker in. Heb ongeveer een jaar een relatie gehad en ik praat nu nog wel eens met haar en zij vond het erg dat ik de gevoelens over mijn vader niet met haar kon delen.
Vinden jullie dat je alles moet delen in een relatie qua emoties? Ik denk het niet.
Toen we nog een relatie hadden vroeg ze er wel naar, maar ik reageerde altijd een beetje laconiek. Wist ook niet echt goed wat ik voelde. Ze nam het mij toch wel kwalijk dat ik daar bijna nooit diep op in ging. Maar dat kon ik gewoon niet. Ik stond ook niet open voor die emoties.
Maar op andere gebieden ben ik denk ik ook best wel gesloten. Wil het eerst zelf proberen. Ik wil niet dat ik iemand nodig heb om iets op te kunnen lossen. Als het me echt niet lukt oke dan praat ik er wel over. Maar alleen als ik zeker weet dat ik er niet uitkom.
Vind ik wel een goede eigenschap. Goed voor je zelfvertrouwen en goed voor je zelfkennis.
Bij een nieuwe vriendin (heb ik niet een relatie mee) kan dat wel, maar dat komt omdat we elkaar vertrouwen.
Iets wat mij enorm heeft geholpen is een weblog bij houden..
Ten eerste is het al prettig dat je nare dingen van je af kan schrijven en vrienden krijgen dingen over je te lezen die ik normaal nooit tegen ze zou zeggen..
Gek genoeg herkende mensen veel in wat ik schreef en waar je eerst alleen over koetjes en kalfjes praat, heb ik nu diepgaandere discussies met met vrienden.
quote:Ja .. en ik generaliseer niet
Op woensdag 12 juni 2002 13:44 schreef Ravebabe het volgende:
Ik word momenteel echt ff helemaal gek van die mannen die hun gevoelens niet aan een vrouw willen vertellen omdat ze denken dat het zelf allemaal wel op kunnen lossen. En dat ze daar al zeker niet iemand van het vrouwelijk geslacht mee lastig moeten vallen..zijn alle mannen zo gesloten?
quote:zo zijn mannen,
Op woensdag 12 juni 2002 13:50 schreef Ron_Jeremy het volgende:[..]
Ja.
Wij worden gek van dat gezeur van jullie.
Laat ons lekker zelf het oplossen. Wij zitten ook niet te wachten op gemier dus....
behandel ze als een hond, en dan snappen ze wat je van hun wil.
stille hints van vrouwen begrijpen ze alleen als ze verliefd zijn,
dat wil dus zeggen dat ze je laten praten, en ondertussen denken hoe je ze in bed krijgt.
quote:Als je geld nodig hebt kun je ook zèlf gaan werken. Wellicht trek je dan ook wat andere 'vrienden' aan die je absolute stellingname falsificeren.
Op dinsdag 21 oktober 2003 22:40 schreef Killer_Mom het volgende:[..]
zo zijn mannen,
behandel ze als een hond, en dan snappen ze wat je van hun wil.stille hints van vrouwen begrijpen ze alleen als ze verliefd zijn,
dat wil dus zeggen dat ze je laten praten, en ondertussen denken hoe je ze in bed krijgt.
quote:Ik denk niet dat je alle gevoelens moet delen in een relatie. Ik denk wel dat het belangrijk is dat het zou moeten KUNNEN. Het feit dat jij niet zo makkelijk over je vader praat is goed te begrijpen. Een ander kan zich moeilijk verplaatsen in hetgeen jij hebt meegemaakt, simpelweg omdat de ander het niet heeft meegemaakt.
Op dinsdag 21 oktober 2003 18:41 schreef hugoboss22 het volgende:[..]
Vinden jullie dat je alles moet delen in een relatie qua emoties?
Mijn (ex)vriend was ook heel erg gesloten, hij heeft ook veel meegemaakt. Ik denk wel dat hij het heeft geprobeerd, om over zijn gevoel te praten. Maar doordat hij er weinig over sprak, kon ik me ook niet goed in hem verplaatsen. Ook zei hij dat hij met de dingen waar hij (achteraf gezien) toen mee zat, dat hij er (tijdens onze relatie) niet zo erg mee zat. Nu achteraf voelt het als een afwimpeling zodat hij er toen niet over hoefde te praten. Maar ik zie het als tekortkoming van mezelf dat er blijkbaar toch een stukje is geweest aan niet-vertrouwen om daarover te kunnen praten.
Ook ik spreek hem nog wel eens. Laatst hebben we een heel fijn gesprek gehad over dingen die hem dwars zaten waar hij toen niet zo goed over heeft kunnen praten. Ik denk ook dat hij het fijn vond. Aan de ene kant jammer dat het toen niet kon, maar ik ben ook blij dat het nu wel kan. Ik vraag me alleen af waarom het nu wel kan...misschien omdat ik minder dichtbij hem sta?
quote:Dat heb ik dus ook met mijn ex-vriendin. Door de afstand en toch ook door het vertrouwen wat ik nog heb met mijn ex-vriendin, kan ik er nu juist beter over praten. Ik weet niet waarom het nu wel kan. Maar het zegt denk ik iets over mijn gevoel in de relatie. Blijkbaar kon ik niet helemaal de persoon zijn die ik echt ben.
Op woensdag 22 oktober 2003 11:34 schreef Blinky het volgende:[..]
Ik denk ook dat hij het fijn vond. Aan de ene kant jammer dat het toen niet kon, maar ik ben ook blij dat het nu wel kan. Ik vraag me alleen af waarom het nu wel kan...misschien omdat ik minder dichtbij hem sta?
Is een raar idee, want in de relatie voelde ik me heel goed. Misschien wilde ik mezelf niet zwak opstellen. Maar dat is toch raar dat dat niet zou kunnen.
quote:Dat is hetzelfde wat ik me over mijn ex afvraag.
Op woensdag 22 oktober 2003 11:54 schreef hugoboss22 het volgende:[..]
Dat heb ik dus ook met mijn ex-vriendin. Door de afstand en toch ook door het vertrouwen wat ik nog heb met mijn ex-vriendin, kan ik er nu juist beter over praten. Ik weet niet waarom het nu wel kan. Maar het zegt denk ik iets over mijn gevoel in de relatie. Blijkbaar kon ik niet helemaal de persoon zijn die ik echt ben.
Is een raar idee, want in de relatie voelde ik me heel goed. Misschien wilde ik mezelf niet zwak opstellen. Maar dat is toch raar dat dat niet zou kunnen.
Maar aan de andere kant: misschien moeten we niet teveel nadenken over het hoe en waarom, want er zijn nog zoveel dingen die ik me afvraag. Ik vind het wel een compliment dat het nu blijkbaar wel kan. Doordat het uit is gegaan, ben ik denk ik veel veranderd. Ik was heel erg afhankelijk, nu veel minder. Ik heb soms nog wel momenten dat ik het echt niet meer zie zitten en terug wil naar wat ik met hem had, maar als ik denk wat we nu nog hebben (zeker nu hij beter over zijn gevoel kan praten dan eerst) denk ik dat ik nu ook blij mag zijn.
Waarom kon jij je niet zwak opstellen? Kwestie van niet durven of kwestie an dat zij te dicht bij zou komen? Was je bang dat ze minder van je zou houden? En een belangrijke vraag: heb je in de relatie het gevoel gehad dat je het wel met haar erover kon hebben of heeft ze er verkeerd op gereageerd omdat ze zich niet in jou kon verplaatsen? En wat maakt het dat je het nu wel kunt (Wat hebben jullie meer nu het uit is, terwijl je in feite 'minder' hebt met elkaar)?
quote:Misschien dat ik het te confronterend vond voor mezelf. En omdat ik ook niet echt wist wat ik dacht. Ik was niet bang dat ze minder van me ging houden. Ik kon er wel met haar over praten, maar toch heb ik het gevoel dat ze het dan niet echt begrijpt. Maar dat heb ik met iedereen als ik over mijn vader praat. Mensen willen reageren, maar ze zijn bang dat ze het verkeerde zeggen of vragen. Als ik bv over de dood praat dan hebben mensen niet in de gaten dat ik het eigenlijk over mijn vader heb. Of iig over hem denk. Als mensen dan zeggen dat ik eens op moet houden over de dood...dan voelen ze dus niet aan wat ik ermee wil zeggen. Of wat mij bezig houdt. Als ze dat niet aanvoelen dan blijf ik er niet over doorgaan om uit te leggen hoe het dan zit. Als ze niet openstaan voor de dood staan ze dus ook niet open voor mijn dode vader.
Op woensdag 22 oktober 2003 12:28 schreef Blinky het volgende:[..]
Waarom kon jij je niet zwak opstellen? Kwestie van niet durven of kwestie an dat zij te dicht bij zou komen? Was je bang dat ze minder van je zou houden? En een belangrijke vraag: heb je in de relatie het gevoel gehad dat je het wel met haar erover kon hebben of heeft ze er verkeerd op gereageerd omdat ze zich niet in jou kon verplaatsen? En wat maakt het dat je het nu wel kunt (Wat hebben jullie meer nu het uit is, terwijl je in feite 'minder' hebt met elkaar)?
quote:Heheheh, da's ook een visie ja
Op dinsdag 21 oktober 2003 22:40 schreef Killer_Mom het volgende:
zo zijn mannen,
behandel ze als een hond, en dan snappen ze wat je van hun wil.stille hints van vrouwen begrijpen ze alleen als ze verliefd zijn,
dat wil dus zeggen dat ze je laten praten, en ondertussen denken hoe je ze in bed krijgt.
. Maar de realiteit ligt vaak wel net even iets subtieler natuurlijk, afgezien van dat laatste want dat een hoop mannen daar last van hebben moge duidelijk zijn. De reden dat ik zelden doorpraat over wat mij bezighoudt is omdat ik vind dat dingen niet de hele tijd opgerakelt hoeven te worden. Mijn mening is dan ook dat vrouwen in relaties exact het omgekeerde doen en teveel praten. Ik ben van nature hartstikke open en je kan met mij overal over praten maar na één keer hetzelfde onderwerp (zonder dat er iets veranderd is) inmiddels weer een urenlange discussie over hetzelfde gaan zitten voeren leidt ook tot niks.
Praten is prima maar het moet wel een functie hebben. Wat is er mis met je mond houden als je niets nieuws te melden hebt?
[Dit bericht is gewijzigd door Alien-Intruder op 22-10-2003 13:15]
quote:Zolang ze het idee hebben dat het tegen ze gebruikt zou kunnen worden wel. Als ze iets te verbergen hebben wel.
Op woensdag 12 juni 2002 13:44 schreef Ravebabe het volgende:
Ik word momenteel echt ff helemaal gek van die mannen die hun gevoelens niet aan een vrouw willen vertellen omdat ze denken dat het zelf allemaal wel op kunnen lossen. En dat ze daar al zeker niet iemand van het vrouwelijk geslacht mee lastig moeten vallen..zijn alle mannen zo gesloten?
Als ze je vertrouwen en veel om je geven zouden ze alles bloot geven...
Ik ga nu 4 maanden met een meisje, ik durfde ook niet geheel open te zijn... totdat me duidelijk werd dat ze daar toch wel heel veel waarde aan hechte, ik kan mijn gevoelens nu beter naar haar uiten zonder dat ik bang hoeft te zijn dat ik gekwetst word, we kunnen het werkelijk overal over hebben, geef hem de tijd om zijn gevoelens op een rijtje te krijgen, maar neem absoluut geen genoegen met een jongen die zijn gevoelens.emoties niet kan uiten... kun je net zo goed een sextoy kopen... naar wij dachten.
micchien heb je hier wat aan? 
|
|
