quote:
Moord op Fortuyn / Hoe kwam Volkert van der G. aan het pistool?
door Louis Cornelisse
2002-06-15AMSTERDAM - Hoe kwam Volkert van der G. aan het pistool waarmee hij vlak na de moord op Pim Fortuyn werd gearresteerd? Via terroristen of het criminele circuit? Zeker is dat de verdachte van de liquidatie geen geoefend schutter was.
De Amsterdamse wapenhandelaar Roel Drenth is niet de eerste de beste. Als getuige-deskundige treedt hij op in spraakmakende rechtzaken, zoals die tegen top-crimineel Mink K.. Drenth snapt niet waarom justitie en politie het pistool nog niet hebben getoond: ,,Ze zijn altijd zo happig op het etaleren van buitgemaakte wapens en munitie''.
Als er wapens in het spel zijn, volgt Drenth het politieoptreden scherp: ,,Zoals bij die grote wapenvondst na de moord op crimineel Sam Klepper. Er werd een hele tafel vol machinegeweren en munitie gepresenteerd. Wat zag ik staan? Een doorzichtige plastic zak kogels met een groen puntje. Dat is kenmerkend voor de Nederlandse politiekogel.'' De politie sprak met geen woord over de herkomst van de kogels. ,,Vreemd, want óf die kogels waren van diefstal bij de politie afkomstig, óf ze waren verpatst door agenten.''
Het wapen dat bij Volkert van der G. is aangetroffen, is een Star Model 43 Firestar. Het kan zeven kogels innemen. Fortuyn werd op de fatale zesde mei geraakt door vijf kogels Luger 919 MRP. Eén miste hem: nummer zes sloeg in zijn geparkeerde Daimler. Eén kogel van hetzelfde type zat in het pistool dat in de jaszak van Van der G. werd gevonden.
Drenth: ,,De Firestar is geen wapen dat je zomaar in een circuit aantreft. Hij bevindt zich wat prijs en kwaliteit betreft in de onderste regionen. Voor een goed pistool wordt al gauw tussen de 750 en 1500 euro neergeteld. De Firestar schat ik op zo'n 150 euro.'' Het pistool is niet erg nauwkeurig, maar ,,een slecht pistool is het ook niet, want een slecht wapen schiet niet''.
De baas van de Nederlandse Wapenhandel, voorheen Joh. Munts, heeft wel eens een Fire star in handen gehad. ,,Die hebben we omgebouwd voor een speelfilm.'' Volkert van der G. heeft het wapen zeker niet uit het officiële circuit, denkt Drenth. ,,Ook in illegale kringen lijkt het me niet makkelijk voor hem aan een pistool te komen. Daar kijken ze wel uit een wapen te leveren aan iemand van buiten het milieu.'' Eerder denkt de wapendeskundige aan een ciruit rond de Baskische terreurbeweging ETA. Tenslotte is de Firestar het dienstpistool van de Guardia Civil, de Spaanse staatspolitie.
Als Van der G. de schoten op Fortuyn heeft afgevuurd, is het een knullige schutter, oordeelt Drenth. Een hit-man gebruikt geen 9 mm, maar een .22 patroon. Drenth: ,,Een .22 maakt veel minder herrie, 't is maar een knalletje. Een hitman legt met één kopschot zijn slachtoffer neer.'' Fortuyn werd door vijf kogels geraakt in borst, hals en hoofd.
Drenth: ,,Een geoefend schutter had de kogels afgevuurd in de buurt van elkaar. Een amateur laat door de terugslag, het pistool klimmen. Vandaar het stramien van beneden naar boven.'' doordat de schutter tot een paar meter voor Fortuyn kon schieten, is de politicus zo effectief geraakt. Drenth: ,,Als het vuren op een afstand van een meter of tien was begonnen, had Fortuyn na het eerste schot nog weg kunnen komen.''
quote:dat zei mijn vader, oud politieman, ook al
Drenth: ,,Een geoefend schutter had de kogels afgevuurd in de buurt van elkaar. Een amateur laat door de terugslag, het pistool klimmen. Vandaar het stramien van beneden naar boven.''
quote:Wil jij dan de motieven van Van der Graaf niet weten
Op dinsdag 11 juni 2002 02:43 schreef Good_Looking_Gobling het volgende:
Het is mensenlijk dat "men" gaat speculeren over de moord op Pim Fortuyn, maar dat mist elk doel. Mijn mening.
In het NRC Handelsblad van afgelopen weekend stond een, goed geschreven, artikel over de moord op Pim Fortuyn in detail en daarmee is alles gezegd, so far.Speculeren heeft geen nut, laat staan op basis van niet te funderen informatie.
ik bener iig erg benieuwd naar!
quote:Als ie daar banden meehad, kunnen we er met recht op los speculeren..
Op zaterdag 15 juni 2002 12:38 schreef Quenda het volgende:
ETA
quote:Is er hier niet niet zo lang geleden een man gearresteerd die hier in een kraakpand zat, die banden had met de ETA?
Op zaterdag 15 juni 2002 13:05 schreef eRR_ het volgende:[..]
Als ie daar banden meehad, kunnen we er met recht op los speculeren..
quote:Een Baskische punk/metal-artiest was dat volgens mij, die openlijk de strijd van de ETA steunt. Woonde tijdelijk in Vrankrijk in A'dam, en werd gezocht in eigen land. Het enige grote wapentuig dat ze aantroffen zijn kamer aantroffen waren een paar waterpistooltjes...
Op zaterdag 15 juni 2002 15:24 schreef milagro het volgende:[..]
Is er hier niet niet zo lang geleden een man gearresteerd die hier in een kraakpand zat, die banden had met de ETA?
quote:Juan Ramon Rodriguez Fernandez oftewel Juanra. Staat een artikel over in Vrij Nederland van een week geleden...
Op zaterdag 15 juni 2002 18:16 schreef FuTilE het volgende:[..]
Een Baskische punk/metal-artiest was dat volgens mij, die openlijk de strijd van de ETA steunt. Woonde tijdelijk in Vrankrijk in A'dam, en werd gezocht in eigen land. Het enige grote wapentuig dat ze aantroffen zijn kamer aantroffen waren een paar waterpistooltjes...
quote:Hij werd op 16 januari opgepakt door een speciaal arrestatieteam in de Albert Heijn achter het Koninklijk Paleis op de Dam. Bij huiszoeking in Vrankrijk direct na de arrestatie werden inderdaad enkel waterpistooltjes gevonden.
Volgens de Guardia Civil was Juanra in Nederland om schuilplaatsen op te zetten voor voortvluchtige terroristen van de ETA. Hij logeerde in Vrankrijk, het voormalig krakersbolwerk in de Amsterdamse binnenstad.
Juanra noemt de beschuldigingen 'idioot'. "Als ik echt voor de ETA actief zou zijn, zou ik niet in een gebouw gaan logeren dat bekend staat als anarchistisch centrum. En dat ook flink in de gaten wordt gehouden door de Nederlandse politie, zeker in de periode voorafgaand aan het huwelijk van jullie kroonprins en Maxima.(..)
Juanra is een kopstuk van de anti-globaliseringsbeweging en bekend van televisie, waar hij regelmatig optrad als woordvoerder bij grote demonstraties. De regering van premier Aznar zou het daarom speciaal op hem gemunt hebben.
quote:Vind je nu een beetje doorslaan.
Op zaterdag 15 juni 2002 03:05 schreef Cosma-Shiva het volgende:Ik blijf vanwege bovenstaande vermoeden dat er wellicht toch sprake is geweest van 2 daders.
Alle ooggetuigen hebben het over 1 schutter, en jij vermoedt nu 2 daders?
Omdat uit verklaringen niet het aantal kogels overeenkomt? Alsof iedereen die er echt bij was na zo'n gebeurtenis nog precies het aantal kogels weet.
Ook in de door Van der G. gebruikte kogels ziet Teeven een aanleiding te veronderstellen dat er meerder personen achter de moord op Fortuyn zitten."Dat was duidelijk munitie om ervoor te zorgen dat het slachtoffer de aanslag niet zou overleven.Daar is echt over nagedacht."
Over de vluchtroute zegt hij: "Iedereen zegt dat de vluchtroute die de moordenaar nam, amateuristisch was.Maar als je goed kijkt, valt dat best mee."
______________
HP/DE TIJD
14 juni 2002
Thieu Vaessen
______________
DE MAN DIE VOLKERT VING
'Ik ben er gelijk achteraan gegaan. In een reflex. Voor hetzelfde geld had-ie nog een kogel en had-ie mij ook neergeschoten, maar het was gewoon een instinctieve reactie: hé, ze doen Pim iets, die moet ik hebben. Het ging automatisch.' Het ongelooflijke verhaal van Hans Smolders.
Hans Smolders was op 6 mei de chauffeur van Pim Fortuyn. Na de fatale schoten begon hij in een reflex aan een achtervolging van de schutter. Die liep uit op de arrestatie van de vermoedelijke dader, Volkert vander G. Smolders is een nuchtere man, 41 jaar oud en voormalig ijshockey international. Op zijn 23ste begon hij een eigen zaak in koelinstallaties, die hij dit jaar verkocht. Hij meldde zich bij de Lijst Pim Fortuyn, waar hij op de zestiende plaats van de kieslijst kwam. Sinds kort is hij dus Kamerlid. Hij vertelt zijn verhaal thuis in Tilburg aan de keukentafel. Op het plastic tafelkleed staat een schaaltje met krakelingen en pennywafels.
'We kwamen om kwart voor vier aan bij de 3FM-studio's in Hilversum, en werden daar hartelijk ontvangen. Ik heb eerst de auto opgeruimd en alles klaargelegd om na afloop naar Leeuwarden te gaan; de routebeschrijving, een kaartje, dat soort dingen. Daarna ben ik in die studio gaan zitten. Het was hartstikke gezellig bij die mannen.
"Om kwart over vijf, half zes kwamen Firouze Zeroual en Albert de Booij. Die zouden met ons meerijden naar Leeuwarden. We zijn een bakje koffie gaan pakken, buiten de studio. Door het hele gebouw konden we de uitzending horen. Overal hangen speakers. Pim voelde zich duidelijk op zijn gemak. Want die jonge gasten van 3FM interviewden er maar wat op los, die zijn zo gek als een paard. Pim vond dat prachtig.
"In de laatste vijf minuten van de uitzending heeft hij nog een geintje met me uitgehaald. Hij had mijn mobiele nummer aan Ruud de Wild gegeven, en die belde me op. 'Met Hans Smolders,' zei ik. 'Jaaaa, chauffeur,' begon De Wild, 'ik zit hier al de hele dag te vragen of ik die stropdas van Pim kan krijgen. Kun jij dat niet voor me regelen?' Ik zei: 'Dat vechten jullie maar lekker met z'n tweeën uit.' Want ik had al in de gaten: ik zit in die uitzending. En dan hoor je Pim op de achtergrond: 'Nee Hans, niet doen.' Haha-ha. Echt zo'n melige uitzending.
"Na afloop gaf hij op de parkeerplaats nog een interview aan die BNN-jongen, Filemon Wesselink. Albert en Firouze liepen al naar hun auto, want die zouden ze buiten het omroepterrein zetten. Ik zat in de Daimler op de chauffeursplek. Ik lag min of meer op mijn buik om de rechtervoorstoel wat naar achter te zetten, zodat Firouze daar makkelijk kon gaan zitten. Meestal stond die stoel helemaal naar voren. Dan had Pim meer beenruimte.
"Intussen is Pim nog wat aan het praten met Ruud de Wild. Het l was ook heel ontspannen, een meter van de auto. Opeens hoor ik pang, pang. Ik kijk op en zie Pim in elkaar zakken. Terwijl ik omhoog kwam, zag ik een man nog drie keer schieten. Ondertussen was ik al uit de auto, en die vent zag dat ik eraan kwam. Bij het omdraaien en weglopen schoot-ie nog een keer in de grond.
"Ik zag meteen dat het niet goed zat. Firouze en Albert gingen er ook heen. Maar zoals Pim in elkaar zakte, wist ik dat het mis was. Het was gewoon een liquidatie.
"Ik ben er gelijk achteraan gegaan. In een reflex. Voor hetzelfde geld had-ie nog een kogel en had-ie mij ook neergeschoten, maar het was gewoon een instinctieve reactie: hé, ze doen Pim iets, die moet ik hebben. Het ging automatisch.
"Onder het lopen ben ik wel gaan nadenken, natuurlijk. Daarom kwam ik op het idee om 112 te bellen en zorgde ik dat er steeds iets tussen ons zat, een boom of een auto." Smolders pakt een plattegrond. "Zo over het mediaterrein zijn we naar buiten gelopen en zijn we die ringweg om het park overgestoken. Daarna ging het schuin die straat in.
"Ik hield steeds 112 aan de lijn en heb de straatnamen doorgegeven. Dat was nadat we het omroepterrein af waren gelopen. Via een voetpad. Hij is die drukke weg overgestoken, en vanaf dat moment heb ik heel de tijd doorgegeven aan 112: 'Ik zit nu hier, ik zit nu daar.' Alleen praatte ik onder het lopen nogal hard, schijnbaar. Die man van 112 kon me niet verstaan. Praat nou wat zach-ter/ zei die heel de tijd.
"De kans was groot dat hij zou ontsnappen. Zelf dacht hij duidelijk dat het zou lukken. Anders had hij toch niet al die spullen in zijn auto laten liggen? Zoals die plattegronden van waar andere LPF-mensen wonen: Smulders, Joost Eerdmans en nog iemand. Ik merkte dat hij super was voorbereid. Hij kende de weg. Voor hem was het een ideale plek."
Die man heeft niet geweten wie hij pakte. Van Pim is een heel verkeerd beeld neergezet. Het is heel triest. Fortuyn had nog zoveel kunnen doen. Hij was ook echt met de burgers bezig, terwijl men in Den Haag bezig was met het behoud van de macht. Er was al weerstand tegen Pim, en die is door de politiek aangewakkerd. Dat is een ding dat zeker is. Het is over en weer gegaan, maar er is een grens overschreden door steeds weer te roepen dat Nederland onder Pim in iets extreem-rechts zou veranderen. Hij is gewoon vogelvrij verklaard.
"Pim wist ook dat er iets zou kunnen gebeuren. Hij wou alleen niet toegeven dat hij angst had, maar ik heb het er wel over gehad met zijn butler Herman. Ga zelf maar na, met z'n tweeen in zo'n groot huis midden in Rotterdam, 's Nachts hoor je elk kraakje, en als je dan wakker wordt... Je bent toch extra alert. Want hij was echt heel erg bedreigd. Erger dan de mensen denken."
Die maandag was Pim de hele dag al opgewekt. Er waren pe-rioden dat Pim het zwaar had, maar die maandag hadden we gehoord dat we in de peilingen op 38 zetels stonden. Het was duidelijk dat we met iets groots bezig waren en we gingen er helemaal voor. Ik was al weken regelmatig de chauffeur van Pim, om Herman te ontlasten. Die leverde alle hand- en spandiensten rond huis, waar voortdurend interviews plaatsvonden. En die te-levisieploegen zorgden nogal voor een bende.
"In de auto praatten we over van alles, inhoudelijk politiek, maar ook over persoonlijke dingetjes of over de partij. Hij vertrouwde me kennelijk heel erg. Als hij zag dat iemand zich helemaal inzette, was hij heel hartelijk. Hij zou je nooit afvallen. Voor mij nam hij het ook op, toen die zaak speelde met die Miss Nederland. Zij had op de televisie gezegd dat Peter Langendam en ik 'seksuele avances' hadden gemaakt. Het was zo'n onzin! Wat zijn 'seksuele avances'? Ik weet het echt niet. Een extra klontje suiker in de koffie? Meer is er niet gebeurd.
"Die ochtend waren we in Breda op een bijeenkomst van De Stem en het Brabants Nieuwsblad. Daar kwam die affaire opnieuw ter sprake. Pim zei: 'Kom nou eens met iets concreets of houd erover op.' Hij werd echt boos. Bij Omroep Brabant zeiden ze ook: 'Hij was heel goedgemutst, alleen toen we over Smolders begonnen, werd-ie kwaad.'
"Het menselijke zat er bij Pim heel erg in. Soms was het heel ontspannen. Om een voorbeeld te geven: voordat we in Hilversum aankwamen, stopten we met z'n tweetjes bij een benzinesta-
tion en pakten een hele grote buil chips, twee cola en een alcohol-vrij biertje. Zaten we daar als twee kwajongens te smullen.
"Maar hij kon ook heel daadkrachtig zijn. Dat moest ook wel. Als je een doel hebt en je wilt het per se realiseren, dan moet 'je niet verzaken en dan lukt het ook wel. Dat heb ik ook. Toen ik elf jaar was, ging ik in Tilburg naar het ijshockey kijken, naar George Peternousek, Gordon McDonald en Jack de Heer. Het was een geweldige sfeer en ik zei: 'Ik ga ook ijshockeyen.' Iedereen lachte me uit. Maar vijf jaar later stond ik daar te spelen tussen diezelfde mannen. Op mijn zeventiende stond ik in het Nederlands team. Met mijn eigen zaak ging het net zo. Het is maar wat voor drive je hebt. Karakter en discipline zijn een rode draad in mijn leven. En dat had Pim ook. Dat deelden we."
‘Overal waar we kwamen, hield ik de boel een beetje in de ga-Niet echt als een beveiligingsman, maar ik was alert. Want ik rekende erop dat er een keer een paar man op ons zouden afkomen en dat we zouden moeten knokken, of weet ik veel, dat iemand met een steen of een stuk hout zou gooien. Dat had ik wel ingecalculeerd. Maar schieten, dat had ik niet gedacht.
"Voor die schutter was het natuurlijk ideaal dat de beveiliging op dat omroepterrein niet goed is geregeld. Hij kon er zo binnenlopen. En de parkeerplaats bij die studio is een soort inham. Helemaal op zichzelf. Er staan allemaal bomen omheen. Daar kon hij ongestoord gaan staan of achter een auto kruipen. Want niemand heeft hem gezien. Hij kwam uit het niets. Voor hem was het heel
simpel. Hij kon makkelijk weten dat die uitzending om zes uur was afgelopen.
"Toen ik die knallen hoorde, wist ik helemaal niet dat het schoten waren. Ik dacht: god weet wat die Ruud de Wild nu weer uithaalt. Pas toen ik opkeek, dacht ik: wat is hier nu weer aan de hand. Volgens mij stond Pim met zijn rug naar hem toe, en schoot die gast hem in zijn rug. Dat is wat ik denk, want ik heb het niet goed kunnen zien. Maar het was duidelijk professioneel. Want als je iemand in zijn ruggengraat schiet, zakt-ie als een pudding in elkaar. Dat hoorde ik later van de politie. Het is alsof je er een touwtje uittrekt. En daarna nog eens drie kogels afschieten. Waar iedereen bij staat!
"Het gebeurde allemaal in een fractie. Voordat ik bedacht dat er was geschoten, ging ik er achteraan. Dat vertelde Firouze later ook. Hij liep eerst Albert en haar bijna omver, die dachten: shit, dadelijk komt-ie achter ons aan. Het ging allemaal supersnel.
"Ik wist niet of hij nog kogels had, dus ben ik steeds op een afstand gebleven van twintig, vijfentwintig meter. In eerste instantie niet, maar later hield ik continu afstand. Dat had hij in de gaten en na een paar minuten zag hij dat het lastig werd. Buiten het omroepterrein heeft hij zich twee keer omgedraaid en zijn pistool op me gericht, om me van zich af te schudden. Maar hij heeft niet geschoten. Ik schrok natuurlijk wel. De eerste keer dook ik achter een auto. De tweede keer zocht ik ook meteen dekking, achter een muurtje, geloof ik. Nee, hij heeft niet één keer iets naar me geroepen; ik ook niet naar hem.
"Trouwens, de eerste keer dat ik met 112 belde, werd ik nog weggedrukt. Ik zei: 'Er is geschoten hier. Op Fortuyn.' 'Hebben we al gehoord,' en boem. Ik belde meteen weer terug en zei: 'Ik ben de chauffeur, ik loop erachteraan.' En toen bleven ze aan de lijn. Op een gegeven moment zag ik op een straathoek geen bordje hangen en heb ik nog een auto aangehouden. 'Hoe heet het hier, hoe heet het hier,' zei ik tegen de vrouw achter het stuur. En ondertussen moest ik in de gaten houden of hij niet met zijn pistool naar me toe kwam. Ik weet niet eens meer of die vrouw in de auto de naam van de straat nu wist of niet.
"Bij de reconstructie de volgende dag was de omgeving ook helemaal anders dan ik dacht. Ik moest zelf dat voetpad weer vinden dat hij had genomen. Die uitgang was onbewaakt. Maar in eerste instantie wist ik niet meer hoe ik eruit was gekomen zonder over een hek te klimmen."
'Er heeft ook nog een tijd lang een jongen achter me meegelopen. Op een meter of tien afstand. Die man werkte op het omroepterrein. Daar had ik hem al gezien toen ik de hoek van de studio om kwam snellen. Kennelijk had de schutter hem omvergelopen. Want ik zag zijn koffertje op de grond liggen. Die man kende de omgeving goed, is in zijn auto gestapt en is het park afgereden. Voor hetzelfde geld had hij ons niet meer gevonden, maar hij had zijn auto net op een goed punt neergezet. Hij is gaan meelopen en dat was wel fijn. Dan is er toch iemand in je rug.
"Ik heb die schutter gewoon steeds in het vizier gehouden. Ik kon wel zien wat-ie aanhad, maar daar lette ik helemaal niet op. Ik zag alleen dat petje en dat-ie iets geks voor zijn ogen had. Ik weet niet precies wat het was, het was iets van een bril. Maar op de rest lette ik helemaal niet. Je bent zo geconcentreerd op die ene man, dat je die straat ook niet ziet, of andere dingen die je normaal wel ziet.
"Hele stukken heeft-ie wat minder hard gelopen. Ik had geen moeite om hem bij te houden. Ik heb altijd geijshockeyd, en kan best wel goed uit de voeten. Al had het een half uur geduurd. Het punt was dat ik niet wist of hij nog kogels had. Want als-ie dat pistool niet had gehad, had ik hem wel gepakt. Dat was niet zo moeilijk geweest. Maar kijk, de straathoeken waren elke keer de gevaarlijke stukken. Daar nam ik een groot risico. Als-ie afsloeg, wist ik niet of hij me misschien om de hoek stond op te wachten. Dan kon-ie mij makkelijk neerknallen. Daarom nam ik bij de hoeken steeds een versnelling; dan schoot ik de bocht om.
"Op een gegeven moment is hij ergens gestopt, in een inhammetje. Een soort nis. Uiteraard stopte ik ook, maar ik vond dat ook weer link. Misschien schoot-ie ergens een tuin in, over een hek of weet ik veel, en dan was ik hem kwijt geweest. Maar na een seconde of drie kwam hij er alweer uit en liep hij door.
"Achteraf hoorde ik dat hij daar ergens zijn auto had staan. Hij stond natuurlijk te aarzelen. Hij kon niet meer gewoon in zijn auto springen. Hij had waarschijnlijk ook zijn nummerplaten niet afgedekt. Toen hij doorliep, kende hij de weg niet meer. In het begin duidelijk wel, waar hij de straat overstak op weg naar zijn auto. Als-ie daar in had kunnen stappen, dan was-ie weg geweest. Dan hadden ze hem nooit, nooit meer gevangen. Dat zei de politie ook. Niemand was er ooit achter gekomen wie het was. Hij had op zijn gemak dat petje en die bril afgezet, en was zo de snelweg op gereden.
"Na een tijd kwam er opeens een politieauto in mijn rug, met een politiehond. Het was één agent. Hij zette ook de achtervol-ging in en riep tegen mij: 'Stoppen, stoppen.' Die politieman wilde natuurlijk niet dat ik er als burger tussen zat, maar hij had geen pistool of niks getrokken. Hij liep ook niet hard genoeg. 'Laat die hond dan los, laat die hond dan los,' riep ik steeds, maar dat deed hij niet. Het was misschien ook tactiek, omdat hij wist dat er van de andere kant ook politie aankwam.
"Op een gegeven moment rende ik linksaf een hoek om met een ruime boog, en toen zag ik in de verte politie staan, met wapens. Bij dat pompstation. Daar had ik het gevoel: het is bekeken. Achter me had ik politie, en hier voor me. Hij zat in een fuik. Ik denk dat ze er zo snel konden zijn doordat ze wisten in welke hoek we zaten. En het politiebureau is zegge en schrijve maar een kilometer ver weg. Als je dan overal tegenin rijdt en over de stoepen klapt, ben je er supersnel. Ze hebben attent gereageerd, dat wel.
"Bij dat pompstation deed hij zijn handen omhoog, en ging zelf op zijn knieën zitten. Gewoon zijn handen omhoog. Uit dat busje kwamen een stuk of vijf agenten. Ik zag ze erbovenop duiken. Hij zag wel in dat-ie niks meer moest doen, want anders schoten ze hem natuurlijk voor zijn donder. Vlak daarvoor had hij zijn pistool volgens mij al weggegooid.
"Als ik eraan terugdenk, lijkt het heel lang. Alsof ik een half uur bezig ben geweest. Maar het heeft maar vijf, zes of misschien zeven minuten geduurd."
Het gezicht van die man heb ik niet gezien. Firouze wel. Ze zal hem ook wel herkennen. In de rechtszaal mag het toch allemaal geen probleem zijn. De kogels komen uit zijn pistool, de kruitsporen zitten op zijn hemd, en we hebben hem. Het lijkt me sterk dat hij aan een veroordeling kan ontkomen. Dit is echt honderd procent waterdicht.
"Ik hoor ook heel veel mensen die blij zijn dat die man is gepakt. Anders had je echt gedonder gekregen, van het zal wel een buitenlander zijn. Dan had er van alles kunnen gebeuren. Daarom was de politie natuurlijk ook zo blij dat-ie gepakt was.
"Bij het pompstation ben ik opgevangen door een paar agenten. Op dat moment zat ik tien, vijftien meter achter die man. Dat laatste stukje liep ik nog door, maar er kwamen direct politieagenten naar me toe.
"Nadat we die vent te pakken hadden, wilde ik gelijk naar Firouze en Albert. Dat gevoel was heel sterk. Ik belde en kreeg Firouze aan de lijn. 'Ik kom nu naar jullie toe,' zei ik. 'We hebben hem te pakken. Hoe is het met Pim?' Het antwoord heb ik eigenlijk niet afgewacht. Ik hing direct op. 'Kom maar gauw,' zei Firouze nog. Daarna hoorde ik van de politie dat ik er niet meer heen mocht.
"Op het politiebureau ben ik in een kamertje gezet, als een schooljongen. Ik zat er twee minuten en wilde weer terug. Ik zat in dat kamertje, terwijl ik wist dat Pim daar nog lag. Ik had nog hoop. Je hoort wel eens meer dat iemand maar half geraakt is of dat ze die kogels er nog uithalen. Dus ik doe die deur open, ik zie geen mens en ik pak mijn jasje en ben naar buiten gelopen. Ik heb een auto aangehouden en heb gezegd: 'Breng me naar het Mediapark toe.'
"Bij die poort was het al hartstikke druk. En daar kom ik precies die vrouwelijke agenten tegen die mij naar het politiebureau hadden gebracht. 'Ik mag komen,' zei ik. Maar door de mobilofoon hoorden ze dat ik was weggelopen en ze hebben me weer teruggebracht. Ze lieten me er niet meer bij. Misschien maar goed ook, want politietechnisch is het belangrijk dat de getuigen elkaar niet zien. Ze moesten me eerst afzonderlijk verhoren. Achteraf had ik Pim ook liever niet opnieuw zien liggen. Ik vond het al erg zat om te zien hoe hij in elkaar zakte. Dat was gewoon een heel akelig gezicht.
"Na mijn verhoor op het politiebureau moest ik nog een tijd wachten, tot Albert en Firouze klaar waren. Daarna zagen we elkaar pas weer en was het natuurlijk heel emotioneel. Wij zijn via een achterdeur afgevoerd, terwijl de politie een persconferentie hield. Waren de journalisten mooi afgeleid. Want die zaten allemaal op ons te wachten. En nog zie je dan een stel van die gekken achter onze auto aan komen.
"Met 160, 180 kilometer per uur gingen we ervandoor, richting Rotterdam. Op de snelweg heeft de politie zelfs fotografen en journalisten tegengehouden, omdat die ons achterna wilden rijden. We zijn naar de Kubus gereden, ons kantoor in Rotterdam. Daar kwam iedereen bij elkaar, onze leden. We zijn er even gebleven en toen zijn we naar huis gegaan.
"Bij mij kwamen de tranen pas de volgende dag. Die maandag was ik zo vol van alles. Het was allemaal zo onrealistisch. De eerste dag geloofde ik het gewoon niet. Voor mijzelf is het een super groot verlies. Ik heb het er wel heel moeilijk mee gehad. De laatste weken gingen we zoveel met elkaar om, en het klikte gewoon. Aan een hele hoop kleine dingen had ik gemerkt dat Pim me graag mocht."
Ik geloof niet dat die Volkert het allemaal in zijn eentje heeft gedaan. Omdat hij zijn mond niet opendoet. Als je ergens voor strijdt, voor nertsen of iets anders, dan roep je dat. Mijn part is-ie voor schapen. Als je toch ergens aan een boot gaat hangen, dan heb je ook een spandoek bij je met: daar en daar zijn we het niet mee eens. Als hij zijn mond houdt en gelijk een advocaat pakt die erom bekendstaat dat ze zware jongens verdedigt, klinkt dat toch heel goed voorbereid.
"Zelf heb ik veel reacties gekregen. Veel bedankjes, ook van de familie van Pim. Met de begrafenis kon ik er van 's morgens tot 's avonds bij zijn. Samen met Albert de Booij heb ik in Rotterdam afscheid genomen van Pim. Als je zag hoeveel mensen er waren gekomen, maakte dat een stukje verwerking makkelijker. Zoveel mensen die achter ons stonden. Ik had zoiets nog nooit gezien.
"In de Tweede Kamer ben ik er ook veel op aangesproken. Bijna allemaal kwamen ze naar me toe en zeiden: 'Het is goed wat je gedaan hebt. Heel knap.' Maar goed, juist omdat mensen dat l soort dingen zeggen, heb ik bijna geen interviews gegeven. Zeker niet voor TV. Anders is het net alsof ik een of andere held ben. Terwijl het een triest verhaal is. Dit was het minste wat ik voor Pim kon doen." |
RIJ DAT HEK ERUIT
Het relaas van Paul van der Lugt, zendercoördinator Radio 3FM: "Ik stond in de deuropening Fortuyn uit te zwaaien. Ik had nog gezegd 'leuk dat je er was' en hij zei dat hij het leuk vond dat-ie was geweest. Zoals je afscheid neemt van een gast. Hij liep net richting auto toen die schutter verscheen. Uit het niets. En hij begon te knallen. Ik dacht aan een foute grap.
"Ik liep naar Fortuyn toe en zag een paar kogelgaten. Ruud was volledig in paniek. Ik twijfelde nog of ik erachteraan moest gaan, maar ik ben naar binnen gerend en heb 112 gebeld. Het was direct groot alarm. Vervolgens heb ik het in de uitzendstudio verteld en gezegd dat het belangrijk was dat de zender gewoon in de lucht bleef. 'We moeten nu even niet de eerste willen zijn.'
"Daarna ben ik weer naar buiten gegaan om te kijken of ik de hulp kon coördineren. Iemand van ons en van de beveiliging waren Pim moed aan het inspreken. Toen kwam het bericht dat het hek van het Mediapark niet meer openging, waardoor de ambulance buiten moest wachten. Ik zei tegen iemand: 'Pak die jeep, en rij dat hek eruit.'
"Ik voelde me volkomen machteloos. Woede. En schaamte, omdat het bij ons voor de deur was gebeurd. Ik besefte meteen dat dit een nationale ramp was. Later ben ik intern de dingen gaan organiseren. Onze mensen oppeppen en zorgen dat de berichtgeving goed en zuiver was. De emotionele lading kwam pas 's nachts om één uur, toen ik thuiskwam en de televisiebeelden nog een keer zag." |
quote:Tsja, ik weet het niet. Het hele verhaal van de achtervolging bevat voornamelijk aanwijzingen dat de hele aanslag lang niet zo professioneel en doordacht is opgezet. Er zijn ook geen aanwijzingen dat er een 2e dader dan wel een vluchtauto aanwezig was. Volkert van der G. was duidelijk op weg naar zijn eigen auto, en heeft toen hij daar niet ongezien mee kon wegvluchten eerst (tevergeefs) gepoogd zijn achtervolger af te schudden. Wel heeft hij de situatie van te voren verkend, maar dat kan natuurlijk heel goed uitgevoerd zijn in de 2-en-een-half-uur dat hij daar al was.
Ik geloof niet dat die Volkert het allemaal in zijn eentje heeft gedaan. Omdat hij zijn mond niet opendoet. Als je ergens voor strijdt, voor nertsen of iets anders, dan roep je dat. Mijn part is-ie voor schapen. Als je toch ergens aan een boot gaat hangen, dan heb je ook een spandoek bij je met: daar en daar zijn we het niet mee eens. Als hij zijn mond houdt en gelijk een advocaat pakt die erom bekendstaat dat ze zware jongens verdedigt, klinkt dat toch heel goed voorbereid.
quote:Dit is wel een opmerkelijk stukje. Iemand die op het omroepterrein omver is gelopen door Volkert van der G. en daarna met een auto het terrein is afgereden (nog voor het hek dichtging dus) en kennelijk goed gokte waar Van der G. en Smolders het mediapark zouden verlaten.....
'Er heeft ook nog een tijd lang een jongen achter me meegelopen. Op een meter of tien afstand. Die man werkte op het omroepterrein. Daar had ik hem al gezien toen ik de hoek van de studio om kwam snellen. Kennelijk had de schutter hem omvergelopen. Want ik zag zijn koffertje op de grond liggen. Die man kende de omgeving goed, is in zijn auto gestapt en is het park afgereden. Voor hetzelfde geld had hij ons niet meer gevonden, maar hij had zijn auto net op een goed punt neergezet. Hij is gaan meelopen en dat was wel fijn. Dan is er toch iemand in je rug.
Het zou mij niks verbazen als hij samen met de HP al zijn "vage en wilde" herinneringen tot een logisch verhaal heeft gemaakt en dat daar een heel aantal details dit het verhaal wat minder "slick" maken heeft weggelaten en veronderstellingen voor feiten heeft aangenomen.....
quote:Misschien doelde hij hiermee op de eigen auto van Volkert van der G.? Dat haalt hij ook aan in dit artikel in ieder geval.
Op zondag 16 juni 2002 13:26 schreef HenriPaul het volgende:
Had die Smolders niet al eens in een interview gezegd dat hij een vluchtauto had gezien die klaarstond????? Daar staat in dit stuk geen woord over.
quote:Heeft ook in Panaroma gestaan dat hij een vluchtauto klaar zag staan.
Op zondag 16 juni 2002 13:26 schreef HenriPaul het volgende:
Had die Smolders niet al eens in een interview gezegd dat hij een vluchtauto had gezien die klaarstond????? Daar staat in dit stuk geen woord over.
quote:Die vent die meerende,was voordat hij meerende in zijn auto gestapt, het mediaterrein afgereden en had zijn auto weer op een goed punt geparkeerd.
Op zondag 16 juni 2002 12:42 schreef HenriPaul het volgende:
Op veler verzoek:
______________
HP/DE TIJD
14 juni 2002
Thieu Vaessen
______________...knip...
'Er heeft ook nog een tijd lang een jongen achter me meegelopen. Op een meter of tien afstand. Die man werkte op het omroepterrein. Daar had ik hem al gezien toen ik de hoek van de studio om kwam snellen. Kennelijk had de schutter hem omvergelopen. Want ik zag zijn koffertje op de grond liggen. Die man kende de omgeving goed, is in zijn auto gestapt en is het park afgereden. Voor hetzelfde geld had hij ons niet meer gevonden, maar hij had zijn auto net op een goed punt neergezet. Hij is gaan meelopen en dat was wel fijn. Dan is er toch iemand in je rug.
...knip...
Terwijl de ambulance het terrein niet op kon. 
quote:Die slagboom is na de aanslag meteen naar beneden gedaan uit veiligheidswege, en ging later, bij de ambulance, niet meer omhoog (storing).
Op zondag 16 juni 2002 17:18 schreef BinkeR het volgende:[..]
Die vent die meerende,was voordat hij meerende in zijn auto gestapt, het mediaterrein afgereden en had zijn auto weer op een goed punt geparkeerd.
Terwijl de ambulance het terrein niet op kon.
Kijk waar Ruud de Wild stond (en waar hij even later dekking zocht tussen de geparkeerde auto's waar hij stond).
De Wild heeft verklaard (bij BvD, hij was hier erg van onder de indruk omdat die kogel hem had kunnen raken) dat een kogel dwars door zijn tas/koffertje was gegaan, er zat een kogelgat dwars doorheen.
Dit zou gezien het aantal schoten eveneens de kogel moeten zijn geweest die in de Daimler terecht is gekomen.
Hoe is dat te verklaren wanneer je kijkt waar de Wild stond?
Hoe kan een kogel via de tas van de Wild terecht komen in de Daimler gezien de positie waar de Wild zich bevond en de plek waar de Daimler stond?
Iemand?
met dank aan HenriPaul voor het kaartje.
[Dit bericht is gewijzigd door Cosma-Shiva op 16-06-2002 18:19]
Dit is wel erg snel imo, zou het dan toch niet zo kunnen zijn dat op welke manier dan ook iemand (wie dan ook) de politie al vóór de moord gewaarschuwd heeft?
Een daarvan verdween in de Daimler, via de tas van de Wild
Twee kogels troffen PF in de rug (hart), één in de hals, twee in het hoofd.
Drie kogels zijn afgevuurd toen PF al op de grond lag.
Wellicht de vijfde ook, of juist (een van) de eerste?
Die twee kogels die PF in de rug troffen...
PF stond dus met de rug naar Volkert toe. Of zijdelings met de rug naar hem toe gekeerd,
hij heeft hem in ieder geval niet zien aankomen.
Op het plaatje komt de dader van rechts aanlopen.
PF heeft zich dus omgekeerd (om die wijnfles aan te nemen)..
quote:Milagro, kijk nog eens naar het kaartje en waar de Wild zich precies bevond, hoe kan een kogel via zijn tas in de Daimler terecht komen?
Op zondag 16 juni 2002 18:07 schreef milagro het volgende:
Er zijn zes kogels afgevuurd.
Een daarvan verdween in de Daimler, via de tas van de Wild
quote:Nee. precies. ik probeerde niet het tegendeel te bewijzen.
Op zondag 16 juni 2002 18:14 schreef Cosma-Shiva het volgende:[..]
Milagro, kijk nog eens naar het kaartje en waar de Wild zich precies bevond, hoe kan een kogel via zijn tas in de Daimler terecht komen?
Ik dacht hardop om de situatie te begrijpen.
Misschien stond PF meer naar links.. en is dus het eerste schot gemist.. maar dat kan niet, want dan had de kogel niet in de Daimler terecht kunnen komen uiteindelijk.
Dus is het gemiste schot afgevuurd toen PF al op de grond lag en stond de dader toen dus op een andere plek.. tegenover de Daimler..
Twee kogels (3/4) in het hoofd , van voren geraakt, gezien de uitgaande wond boven op het hoofd..
PF viel eerst op zijn knieën na de eerste 2 schoten en viel toen achterover.
De vijfde (eigenlijk zesde) kogel in de hals.
De gemiste kogel is dan dus tussen kogel 1/2 en kogel 3/4 afgevuurd. Bij hets chot in de hals ligt PF al op de grond en is het dus niet logisch dat hij dan 1 keer gemist zou hebben.
quote:omdat de Daimler op het plaatje verkeerd staat
Op zondag 16 juni 2002 18:14 schreef Cosma-Shiva het volgende:[..]
Milagro, kijk nog eens naar het kaartje en waar de Wild zich precies bevond, hoe kan een kogel via zijn tas in de Daimler terecht komen?
quote:Kijk maar ff op de foto!
Op zondag 16 juni 2002 19:07 schreef Re het volgende:[..]
omdat de Daimler op het plaatje verkeerd staat
(waar komt die tweeling Daimler vandaan eigenlijk?)
quote:het klopt toch?
Op zondag 16 juni 2002 19:13 schreef HenriPaul het volgende:[..]
Kijk maar ff op de foto!
[afbeelding]
(waar komt die tweeling Daimler vandaan eigenlijk?)
