Hoewel ik dat natuurlijk ook verschrikkelijk vond.
Ik vind het zelf een beetje eng dat ik zo emotioneel ben over de dood van een persoon die ik nooit heb ontmoet en ik weet niet zo goed hoe ik daarmee om moet gaan..ik voel zo veel woede en verdriet, en vooral medelijden bij het zien van `de` foto's..
Ik hoop dat ze de dader heeeeel langzaam uit elkaar trekken.. 
[Dit bericht is gewijzigd door Vivi op 12-05-2002 23:03]
quote:En anders reageer jij even normaal,zeg.
Op zondag 12 mei 2002 22:55 schreef SolidArt het volgende:[..]
Ja
Botter kon niet zeker?
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Dat Pim is vermoord wil niet zeggen dat de hele wereld nu opeens een slechte plek is geworden. Er is geen ene steek verandert van voor de moord en na de moord.
quote:* Mordreth zegt hetzelfde maar onderbouwt het. Van sommige lui snap ik echt niet wat ze in R&P doen.
Op zondag 12 mei 2002 22:57 schreef shmoopy het volgende:[..]
En anders reageer jij even normaal,zeg.
Botter kon niet zeker?
[Dit bericht is gewijzigd door Mordreth op 12-05-2002 22:59]
quote:Maar dat wil niet zeggen dat je niet emotioneel heel erg geraakt kan zijn.
Op zondag 12 mei 2002 22:57 schreef Mordreth het volgende:
Sorry, vind het zelf nogal overgevoelige reactie erop maarja.
Dat Pim is vermoord wil niet zeggen dat de hele wereld nu opeens een slechte plek is geworden. Er is geen ene steek verandert van voor de moord en na de moord.
Ik denk niet dat het een kwestie is van overgevoelig. Ik denk dat het een kwestie is van juist je gevoel erover laten gaan... en dat lijkt soms heftiger dan je kunt hebben. Maar iedereen moet dit soort dingen op zijn eigen manier verwerken, en ik kan natuurlijk niet inschatten wat voor jou de beste manier daarvoor zou zijn 
Veel praten, dat schijnt toch wel een goede remedie te zijn
Sterkte 
prrrrr
quote:neej maar een vooruitgang van onze samenleving is het ook niet. ik heb zelf ook de neiging om misselijk te worden als ik aan het hele gedoe met Pim denk. lijkt me niet gek als je geschrokken bent door wat er gebeurd is. en overgevoelig? misschien een beetje ja, maar dan ben je iig niet de enige!
Op zondag 12 mei 2002 22:57 schreef Mordreth het volgende:
Sorry, vind het zelf nogal overgevoelige reactie erop maarja.
Dat Pim is vermoord wil niet zeggen dat de hele wereld nu opeens een slechte plek is geworden. Er is geen ene steek verandert van voor de moord en na de moord.
sterkte
quote:Das waar. Probeer alleen maar duidelijk te maken dat er geen ene steek is verandert.
Op zondag 12 mei 2002 22:59 schreef Lexie het volgende:[..]
Maar dat wil niet zeggen dat je niet emotioneel heel erg geraakt kan zijn.
quote:'t zal wel loslopen met je.....
Op zondag 12 mei 2002 22:54 schreef Vivi het volgende:
Ik weet niet zo goed wat er nou precies aan de hand is..ik ben absoluut geen persoon die normaliter wordt meegewsleurd door massahysterie ofzo, of iemand die doet aan het ´heiligverklaren´van normale mensen..maar ik kan de dood van Pim niet goed verwerken, ik heb al de hele week nachtmerries en huilbuien, voor het eerst in mijn leven heb ik ernstige twijfels over het feit of ik wel kinderen op deze wereld wil zetten, wat ik zelfs na 11 september niet had.Hoewel ik dat natuurlijk ook verschrikkelijk vond.
Ik vind het zelf een beetje eng dat ik zo emotioneel ben over de dood van een persoon die ik nooit heb ontmoet en ik weet niet zo goed hoe ik daarmee om moet gaan..ik voel zo veel woede en verdriet, en vooral medelijden bij het zien van `de` foto´s..
Ik hoop dat ze de dader heeeeel langzaam uit elkaar trekken..
quote:Dat ben ik niet met je eens,getuige de reacties van de mensen die je hoort/ziet om je heen en op tv.
Op zondag 12 mei 2002 22:57 schreef Mordreth het volgende:
Sorry, vind het zelf nogal overgevoelige reactie erop maarja.
Dat Pim is vermoord wil niet zeggen dat de hele wereld nu opeens een slechte plek is geworden. Er is geen ene steek verandert van voor de moord en na de moord.
Zijn dood heeft wel degelijk een enorme impact,
en niet alleen politiek.
De politiek blijft trouwens maar buiten dit topic.
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
quote:Ik heb (bijna) precies hetzelfde gevoel. Dit is de grootste ramp in mijn zeventien jaar lange leven
Op zondag 12 mei 2002 22:54 schreef Vivi het volgende:
Ik weet niet zo goed wat er nou precies aan de hand is..ik ben absoluut geen persoon die normaliter wordt meegewsleurd door massahysterie ofzo, of iemand die doet aan het ´heiligverklaren´van normale mensen..maar ik kan de dood van Pim niet goed verwerken, ik heb al de hele week nachtmerries en huilbuien, voor het eerst in mijn leven heb ik ernstige twijfels over het feit of ik wel kinderen op deze wereld wil zetten, wat ik zelfs na 11 september niet had.Hoewel ik dat natuurlijk ook verschrikkelijk vond.
Ik vind het zelf een beetje eng dat ik zo emotioneel ben over de dood van een persoon die ik nooit heb ontmoet en ik weet niet zo goed hoe ik daarmee om moet gaan..ik voel zo veel woede en verdriet, en vooral medelijden bij het zien van `de` foto´s..
Ik hoop dat ze de dader heeeeel langzaam uit elkaar trekken..
Terwijl ik ook nog serieus aan het twijfelen was of ik op 'm zou stemmen (als het mocht)..
quote:Die emotionele reactie is maar van tijdelijke aard. Heb je altijd als er iets ergs is gebeurt. Iedereen is een beetje van slag omdat ze dachten dat dit niet in Nederland zo gebeuren.
Op zondag 12 mei 2002 23:01 schreef shmoopy het volgende:[..]
Dat ben ik niet met je eens,getuige de reacties van de mensen die je hoort/ziet om je heen en op tv.
Zijn dood heeft wel degelijk een enorme impact,
en niet alleen politiek.
De politiek blijft trouwens maar buiten dit topic.
quote:Idd.. (ik was het politiek gezien ook grotendeels met hem eens maar dat terzijde) Ik ken Broos Schnetz en Henk W. (oprichters Leefbaar Utrecht) goed en wist dus al in een vroeg stadium dat zij contact met hem hadden om evt. lijsttrekker te worden van LN. Volgens hen was hij echt een heel lief en zachtmoedig mens, met veel humor, en dat bevestigde alleen maar het beeld wat ik van hem had, ik besef nu pas echt heeeeel hard van 'dichtbij'hoe oneerlijk het leven is denk ik..
Op zondag 12 mei 2002 23:01 schreef shmoopy het volgende:[..]
Dat ben ik niet met je eens,getuige de reacties van de mensen die je hoort/ziet om je heen en op tv.
Zijn dood heeft wel degelijk een enorme impact,
en niet alleen politiek.
De politiek blijft trouwens maar buiten dit topic.
Shmoops je bent lief..
quote:Ik snap heel goed wat je bedoelt.
Op zondag 12 mei 2002 23:07 schreef Vivi het volgende:[..]
Idd.. (ik was het politiek gezien ook grotendeels met hem eens maar dat terzijde) Ik ken Broos Schnetz en Henk W. (oprichters Leefbaar Utrecht) goed en wist dus al in een vroeg stadium dat zij contact met hem hadden om evt. lijsttrekker te worden van LN. Volgens hen was hij echt een heel lief en zachtmoedig mens, met veel humor, en dat bevestigde alleen maar het beeld wat ik van hem had, ik
Iedereen heeft het erover dat het zo'n charismatische man was,
en als 'tegenstander' van zijn politiek moet ik toegeven dat ik dat ook wel degelijk vind.
Hij 'deed' je iets,dat blijkt ook wel uit de enorm heftige reacties die hij opriep.
Ik vind eigenlijk dus dat het helemaal niet zo vreemd is dat je er zo van van slag bent,
ik ben ook nog steeds niet van de schrik bekomen.
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
quote:Duidelijker en directer in elk geval niet
Op zondag 12 mei 2002 22:57 schreef shmoopy het volgende:[..]
En anders reageer jij even normaal,zeg.
Botter kon niet zeker?
Ze vroeg toch of ze dat was ?
"T" is for TANK, and "T" is for TERROR ... and "K" is the "K" for KILLING in error.
quote:Ik moet zeggen dat ik het persoonlijk niet kan begrijpen. Want hoewel ik de politiek zeker wel volg, was ik geen aanhanger van Fortuyn. En toen ik die mensen zo zag staan bij de kathedraal, heb ik echt gedacht wat er nu in hen omging dat ze zo sentimenteel waren. Jarenlang interessseerde de politiek hen geen barst en dan gaan ze opeens lopen huilen? Persoonlijk denk ik dat iedereen elkaar op jut als het ware, alleen dan niet verbaal. Als de een huilt, wordt je zelf ook droevig. Als er 5 huilen, doe je het misschien zelf ook. Zonder dat je eigenlijk echt rouwt. Want Fortuyn had wel gelijk, en het is desastreus, maar het leven gaat voort. En Nederland komt heus niet in een afgrond. En in het kader van de massahysterie, probeer ik hier een massa-niet-hysterie uit te drukken. Immers, als er vijf huilen en je huilt zelf mee, dan moet het toch ook zo zijn dat als er 5 het af doen als, het is erg, maar het leven gaat voort, ga je toch ook zo denken? Dus, ik zeg, het leven gaat door.
Op zondag 12 mei 2002 22:54 schreef Vivi het volgende:
Ik weet niet zo goed wat er nou precies aan de hand is..ik ben absoluut geen persoon die normaliter wordt meegewsleurd door massahysterie ofzo, of iemand die doet aan het 'heiligverklaren'van normale mensen..maar ik kan de dood van Pim niet goed verwerken, ik heb al de hele week nachtmerries en huilbuien, voor het eerst in mijn leven heb ik ernstige twijfels over het feit of ik wel kinderen op deze wereld wil zetten, wat ik zelfs na 11 september niet had.Hoewel ik dat natuurlijk ook verschrikkelijk vond.
Ik vind het zelf een beetje eng dat ik zo emotioneel ben over de dood van een persoon die ik nooit heb ontmoet en ik weet niet zo goed hoe ik daarmee om moet gaan..ik voel zo veel woede en verdriet, en vooral medelijden bij het zien van `de` foto's..
Ik hoop dat ze de dader heeeeel langzaam uit elkaar trekken..
Ik denk dat, omdat het zo overvloedig en emotioneel in beeld is gebracht de afgelopen week, iedereen het veel insenser heeft beleefd dan "normaal" gesproken..(als zoiets gebeurt en je hoort/ziet er daarna weinig tot niets meer van, ebt het gevoel veel sneller weg bij jezelf).
Ik ben zelf nog steeds een beetje van slag, probeer (eigenlijk vanaf het moment dat ik het hoorde) het te rationaliseren als van "ik ken die man niet eens persoonlijk" maar emotioneel werkt het blijkbaar (bij mij) niet zo..
Ik was die maandagavond toen Harmen Siezen aan het eind van het journaal noemde dat Pim was neergeschoten meteen in tranen, hierdoor weerleg ik voor mezelf het argument dat ik ben "meegesleurd" in een soort van "massa-hysterie" maar ik denk dat de vele (terechte!) aandacht van "de media" mijn emoties hieromtrent wel erg hebben versterkt c.q. in stand hebben gehouden (kan niet zeggen of ik dit slecht of juist goed vind)...
quote:op verzoek dan een reactie van mij..
Op zondag 12 mei 2002 23:22 schreef Prins-Punika het volgende:
ik vind het allemaal heel erg wat er gebeurd is. Ik denk dat ieder 'normaal' mens het heel erg vindt.
Persoonlijk heb ik me wel verbaasd over de 'massa-hysterie'.
Het was natuurlijk een opvallend figuur, en zeker geen doorsnee politicus. Wat dat betreft heeft hij wel wat teweeg gebracht.
Ik kan anderen niet veroordelen die meer aangegrepen zijn hierdoor. Ik heb dat zelf niet in ieder geval.
Ik heb me deze week wel afgevraagd hoe het gelopen zou zijn als bijvoorbeeld Melkert was doodgeschoten...
Verder kan ik er weinig over zeggen.. Ik was geen aanhanger van PF, ik had hem zijn beloften wel willen zien waarmaken... (daar had ik niet zoveel vertrouwen in eerlijk gezegd)
Maar goed, wellicht heeft dat er iets mee te maken? Een kennis van mij was wel aanhanger van PF, en die is de hele week van slag geweest..
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
quote:Denk dat het zeker wel uit kan maken..dank voor je reactie
Op maandag 13 mei 2002 00:03 schreef Ole het volgende:[..]
-edit-
Voor hetzelfde geldt gebeurd het bij jou in je wijk en ja daar schrik je van.
Pim heeft misschien onderbewust veel losgemaakt bij je wat betreft ideeen en opvattingen. Misschien heb ik het ook mis maar ja het kon toch? In ieder geval gaat dit vanzelf over en wens je veel sterkte ermee met het verwerken ervan.
Misschien moeten we daar bij stil staan. Het is steeds moeilijker geworden om in het leven ergens uit te blinken en je te onderscheiden. Er zijn tienduizenden mensen in Nederland die niet tegen het leven zoals het nu is, zijn opgewassen. Geestelijke aandoeningen worden vaak weggemoffeld of onder de hoede van iets basaals als het Riagg geplaatst.
Ik zie de beweging van Pim en de doorkruising van de oude dogma's als 'links' en 'rechts' meer en meer als een anti-globaliseringsbeweging. Met het komende Europa verliest elk land toch iets van zijn eigen 'nationale' identiteit. Het is daarom dan ook niet vreemd dat er al een jaar of 10 zorgen zijn over de Nederlandse cultuur en hoe de 'nieuwe gasten' zich daarin houden. Het is in deze setting niet vreemd dat juist plaatselijke belangen weer meetellen. Pim Fortuyn was dan ook vooral een uiting van onvrede over de plaatselijke politiek ( hij kwam juist uit deze politiek in Rotterdam)en hij probeerde juist vanuit deze setting weer een eenheid te smeden. Een oude truc is daarbij het afzetten tegen de oude orde, regel 1 in het handboek der populist. Naar mijn mening bracht hij de politiek weer bij de man, die daar allang was. De man was echter zelf laks geweest in het uitoefenen van zijn democratische rechten en zelfgenoegzaam achterover gaan zitten. Het is makkelijk achterover te zitten en de vinger naar de overheid te wijzen, maar waar is het verantwoordelijkheidsgevoel, waar is zelf schuld nemen? Ageren blijkt inhoudelijk voor velen makkelijker dan reageren.
Een tweede punt wat ik aan wil dragen ( ik kan nog dagen doorgaan hierover) is de verplaatsing van de democratie van de politiek naar belangengroepen/ burgers, vaak in een juridisch kader.
De politiek in Den Haag is dusdanig 'vertraagd' dat besluiten die overlegd, gewogen en genomen worden meestal 4 jaar na de nood worden genomen. De echte politiek ligt in de huiskamer en bij belangengroepen/pressiegroepen die bij het minste of geringste de overheid voor de rechter dagen.
We leven in een systeem dat voor 99% gereguleerd is, de Nederlandse wetgeving is misschien wel 1 van de meest volledige ter wereld. Voor iedere wissewasje is er wel een wet waar men zich op kan beroepen. Ik denk eerlijk gezegd dat daar de 'ondergang' van de democratie ligt, zoals velen die nu zo voelen. Men voert geen open debat meer, men discussieert met zijn/haar advocaat op de achtergrond. De actie van de heren Spong en Hammerstein vind ik dan ook abject, men zou haar mening moeten kunnen uiten, wat deze ook is.
De hype is bovendien behoorlijk ingegeven door dezelfde media die Pim in het begin zwart hebben gemaakt als de volgende fascist. En toch zijn de media ergens ook weer niet schuldig, de media laten enkel zien wat de grote deler wil zien. Ik denk uberhaupt dat veel mensen een geheel foute inschatting van Pim hebben gemaakt, ook in het buitenland. Hij was er niet voor alle buitenlanders uit ons land te wijzen, hij wilde lik op stuk beleid. Hij zag de verloedering die wij ook elke dag zien, waar wij nog een keer over ons hart strijken. Hij stond voor een nieuw immigratiebeleid, waarin er behalve rechten voor de nieuwe bewoners ook plichten waren. Begrijp me goed, ik had nooit op Pim gestemd, maar zijn denkbeelden zijn vele malen overtrokken en hebben zo ook volk aangetrokken dat normaal niet tot Pim's electoraat behoord had.
Ik denk dat Pim's dood vooral heilzaam is voor de oogkleppen die we al jaren hebben, het niets durfen zeggen over dingen. Misschien word de massa nu weer mondiger, nadat zij achterover is gaan leunen, al zappend voor de tv met plat vermaak.
De maatschappij, dat ben jij...
quote:1 op de 5 Nederlanders heeft een emotionele stoornis.
Op zondag 12 mei 2002 23:17 schreef Kennyman het volgende:[..]
Ik moet zeggen dat ik het persoonlijk niet kan begrijpen. Want hoewel ik de politiek zeker wel volg, was ik geen aanhanger van Fortuyn. En toen ik die mensen zo zag staan bij de kathedraal, heb ik echt gedacht wat er nu in hen omging dat ze zo sentimenteel waren. Jarenlang interessseerde de politiek hen geen barst en dan gaan ze opeens lopen huilen? Persoonlijk denk ik dat iedereen elkaar op jut als het ware, alleen dan niet verbaal. Als de een huilt, wordt je zelf ook droevig. Als er 5 huilen, doe je het misschien zelf ook. Zonder dat je eigenlijk echt rouwt.
Dat heeft volgens mij veel te maken met de massahysterie die is losgebarsten: een uitlaatklep voor persoonlijke problemen.
Je hoorde veel mensen zeggen dat ze niet eens wisten waarom ze huilden.
Mij persoonlijk heeft het niets gedaan. Schrok niet van de aanslag, heeft m'n humeur niet bedorven en lag er ook niet wakker van.
Misschien omdat ik de man van geen meter mocht...
