MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Geniaal nummer is datquote:
Wat vinden jullie trouwens de meest ondergewaardeerde stones plaat? Ik twijfel tussen goats head soup en undercover..
Hmm, ik hoor juist vaak dat ze 'al 30 jaar geen goede plaat meer uitgebracht hebben'. Dus eigenlijk vind ik alles van ruwweg de afgelopen 30 jaar ondergewaardeerd bij het grote publiek, van Undercover tot Bigger Bang.
standaarddrinker
100%, ik vind ook dat er sinds majesties request geen kut album meer door hun is gemaakt.quote:Op dinsdag 23 maart 2010 23:31 schreef DrDentz het volgende:
Hmm, ik hoor juist vaak dat ze 'al 30 jaar geen goede plaat meer uitgebracht hebben'. Dus eigenlijk vind ik alles van ruwweg de afgelopen 30 jaar ondergewaardeerd bij het grote publiek, van Undercover tot Bigger Bang.
Gelukkig weten de reviews de albums meestal wel te waarderen, vooral a bigger bang werd erg goed onthaald
Nou nou, overdrijven is ook een vak .
The Rolling Stones ná Exile missen wat mij betreft gewoon die absolute scherpte, op telkens een paar hoogtepunten na. Het klinkt te vrijblijvend en niet meer op leven en dood. Te slapjes. Te bombastisch vaak ook. Alsof er met de pet naar wordt gegooid.
Waar vind je die ritme en textuur en precies op het randje van de afgrond balancerende nonchalance van Rocks Off nog terug ná 1972? Die verfijnde fluisterstem van She Smiled Sweetly. Die dampende ruigheid van Live with me, Midnight Rambler, Jumpin'Jack Flash. Die absolute rock 'n roll killersmentaliteit in akoestische nummers als Love in Vain en Prodigal Son.
Af en toe lukte er nog wel eens wat, maar zo magisch als tot 38 jaar geleden werd het in mijn ogen nooit meer. Met als hoogtepunt Live in The Park net na de dood van Jones. Zo vals als maar kan, maar wel zo intens en ruig...
.The Rolling Stones ná Exile missen wat mij betreft gewoon die absolute scherpte, op telkens een paar hoogtepunten na. Het klinkt te vrijblijvend en niet meer op leven en dood. Te slapjes. Te bombastisch vaak ook. Alsof er met de pet naar wordt gegooid.
Waar vind je die ritme en textuur en precies op het randje van de afgrond balancerende nonchalance van Rocks Off nog terug ná 1972? Die verfijnde fluisterstem van She Smiled Sweetly. Die dampende ruigheid van Live with me, Midnight Rambler, Jumpin'Jack Flash. Die absolute rock 'n roll killersmentaliteit in akoestische nummers als Love in Vain en Prodigal Son.
Af en toe lukte er nog wel eens wat, maar zo magisch als tot 38 jaar geleden werd het in mijn ogen nooit meer. Met als hoogtepunt Live in The Park net na de dood van Jones. Zo vals als maar kan, maar wel zo intens en ruig...
Toch maar weer even kijken . Die hele dvd brengt in mij dat 60's-gevoel naar boven. Godverdomme vooral deze is lekker. Gewoon 35 keer het zelfde akkoord aan elkaar, maar dat geluid van Richards is zó fucking briljant dat het dat alleen maar beter maakt:
en wtf echt deze, zoooo vals en lomp op het eerste gezicht, maar echt de ultieme versie van een ultiem rocknummer volgens mij. Ik heb nooit zulke intense muziek gehoord.
. Die hele dvd brengt in mij dat 60's-gevoel naar boven. Godverdomme vooral deze is lekker. Gewoon 35 keer het zelfde akkoord aan elkaar, maar dat geluid van Richards is zó fucking briljant dat het dat alleen maar beter maakt:
en wtf echt deze, zoooo vals en lomp op het eerste gezicht, maar echt de ultieme versie van een ultiem rocknummer volgens mij. Ik heb nooit zulke intense muziek gehoord.
Hun beste periode was inderdaad wel van beggars banquet tot exile, maar de platen die daarna komen zijn wat mij betreft ook erg goed. Over hun hoogtepunt waren ze wel heen inderdaad, maar ze zijn daarna wel constant gebleven. De meeste bands verdwijnen na hun hoogtepunt uit de belangstelling, maar de stones weten toch elke keer weer een album te maken wat gewoon lekker klinkt.
Undercover was ook nog redelijk hip, en het had een gave clip: Too Much Blood. Richards met een kettingzaag en Jagger met menselijke resten in z'n vriezer.
standaarddrinker
Ik vond "A Bigger Bang" niet zo veel soeps eigenlijk..Misschien nog maar es wat vaker beluisteren. "Voodoo Lounge" vond ik erg goed, maar dat is ook alweer uit 1994. "Bridges To Babylon" had z'n momenten ("Already Over Me", "Saint Of Me", "Out Of Control", "Anybody Seen My Baby").
Ronnie Wood gaat trouwens vanaf 9 april een show presenteren op Absolute Radio.
Ronnie Wood gaat trouwens vanaf 9 april een show presenteren op Absolute Radio.
Misschien gaat hij het wel hebben over het blauwe oog dat zijn vriendin hem afgelopen week geslagen heeft...quote:Ronnie Wood, the Rolling Stones guitarist, is to present a weekly show on rock music station Absolute Radio and its digital sibling, Absolute Classic Rock. The Ronnie Wood Show, which will be produced by independent production company Somethin' Else, will broadcast first on the digital station on Friday evening and be repeated on Absolute Radio on Saturday night.
"Ronnie will deliver a playlist that comes straight from his heart, playing music that he loves and is passionate about, all accompanied by his uniquely fascinating stories, experiences and memories and using his trusted guitar to illustrate elements of the tunes played and to accompany him," said Absolute.
The Friday show will launch at 6pm on April 9. The Saturday repeat will air at 10pm.
Tony Moorey, the Absolute Radio content director, said: "Think fantastic music, and one man and his guitar in your living room, but that man being one of rock's gods, Ronnie Wood. It's not often that we have a genuine opportunity to strike a radio relationship with a rock legend ... The Ronnie Wood Show is that opportunity
.
Net zoiets als wat Bob Dylan deed? Theme Time Radio Hour. Dat was zeker interessant.
standaarddrinker
Dit lijkt me wel erg interessant!
quote:With the Rolling Stones, Keith Richards created the songs that roused the world, and he lived the original rock and roll life.
Now, at last, the man himself tells his story of life in the crossfire hurricane. Listening obsessively to Chuck Berry and Muddy Waters records, learning guitar and forming a band with Mick Jagger and Brian Jones. The Rolling Stones' first fame and the notorious drug busts that led to his enduring image an outlaw folk hero. Creating immortal riffs like the ones in "Jumping Jack Flash" and "Honky Tonk Women." Falling in love with Anita Pallenberg and the death of Brian Jones. Tax exile in France, wildfire tours of the US, isolation and addiction. Falling in love with Patti Hansen. Bitter estrangement from Jagger and subsequent reconciliation. Marriage, family, solo albums and Xpensive Winos, and the road that goes on forever.
With his trademark disarming honesty. Keith Richard brings us the story of a life we have all longed to know more of, unfettered, fearless, and true.
Hardcover: 496 pages
Publisher: Little, Brown and Company (October 26, 2010)
.
Mwah, ik ben misschien een ouwe lul, maar ik vind ná Black and Blue alles toch duidelijk minder.quote:Op woensdag 24 maart 2010 11:03 schreef mp_40_fan het volgende:
Hun beste periode was inderdaad wel van beggars banquet tot exile, maar de platen die daarna komen zijn wat mij betreft ook erg goed. Over hun hoogtepunt waren ze wel heen inderdaad, maar ze zijn daarna wel constant gebleven. De meeste bands verdwijnen na hun hoogtepunt uit de belangstelling, maar de stones weten toch elke keer weer een album te maken wat gewoon lekker klinkt.
Best goede platen allemaal, met hier en daar geniale nummers, maar meer niet.
Ik kijk hier meer naar uit. In samenwerking met Johnny Depp.quote:Op woensdag 31 maart 2010 21:08 schreef Baba-O-Riley het volgende:
Dit lijkt me wel erg interessant!
[..]
[ afbeelding ]
Soms verbaast dit forum me hoor, hoezo loopt dit topic niet? De obscuurste bands hebben grote topic reeksen, maar 1 van de grootste ooit zit nog in deel 1?
Geweldige band. Heb niet heel veel van ze, maar Let It Bleed, Beggars Banquet, Exile On Main Street en Sticky Fingers horen allen tot mijn favoriete albums
Geweldige band. Heb niet heel veel van ze, maar Let It Bleed, Beggars Banquet, Exile On Main Street en Sticky Fingers horen allen tot mijn favoriete albums
"Some guys they just give up living and start dying little by little piece by piece"
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
last.fm | Rate Your Music | MusicMeter | top 100 nummers | top 100 albums | top 50 2013 | top 100 jazz | Onze-blog: pat-sounds
Ik denk dat de meeste stones fans wel posten op stonesforum.nl ofzo.quote:Op donderdag 8 april 2010 11:02 schreef Norrage het volgende:
Soms verbaast dit forum me hoor, hoezo loopt dit topic niet? De obscuurste bands hebben grote topic reeksen, maar 1 van de grootste ooit zit nog in deel 1?
Geweldige band. Heb niet heel veel van ze, maar Let It Bleed, Beggars Banquet, Exile On Main Street en Sticky Fingers horen allen tot mijn favoriete albums
Wat is bridges to babylon trouwens ook een heerlijk album, wel een beetje anders maar het bewijst maar weer dat de stones hun roots moeiteloos kunnen mengen met andere muziekgenres.
Kent men hier ook '25x5 - The Continuing Adventures of the Rolling Stones'? Ikzelf vind het een mooie documentaire, over het begin tot aan Steel Wheels. Hoop dat er eens een vervolg aan gegeven wordt.. over een paar jaar misschien '50x5 (of 4)'.
standaarddrinker
Neequote:Op vrijdag 9 april 2010 11:46 schreef DrDentz het volgende:
Kent men hier ook '25x5 - The Continuing Adventures of the Rolling Stones'? Ikzelf vind het een mooie documentaire, over het begin tot aan Steel Wheels. Hoop dat er eens een vervolg aan gegeven wordt.. over een paar jaar misschien '50x5 (of 4)'.
, die wil ik nog wel een keer kijken dan 
Wel een aanradertje dan. En het begin is ook echt het begin, over Mick en Keith die als 5-jarigen op straat met elkaar cowboytje spelen.
standaarddrinker
even downloadenquote:Op vrijdag 9 april 2010 13:20 schreef DrDentz het volgende:
Wel een aanradertje dan. En het begin is ook echt het begin, over Mick en Keith die als 5-jarigen op straat met elkaar cowboytje spelen.
.
Interviewer: Can you picture yourself at the age of 60 doing what you're doing now?
Jagger: Yeah, easily, yeah.
Publiek: Hahaha!
Jagger: Yeah, easily, yeah.
Publiek: Hahaha!
standaarddrinker
De super deluxe editie van exile is nu ook te verkrijgen via bol, maar hij is wel ontzettend duur 
klik
klik
