[Reisverslag] Zuid-Afrika, Mozambique, Zimbabwe, Zambia

Inleiding

Wat kunnen we verwachten in dit verslag?
Hierin schrijven we onze ervaring en geweldige tijd die we hebben beleefd. Natuurlijk zijn niet alle dingen die we hebben meegemaakt op te schrijven, daarom zullen we alleen de dingen kort samengevat opschrijven met elke dag een paar foto's.

Waarom een safari in Afrika?
Al een hele tijd droomden we erover. Op zoek naar grote wilde beesten om te kijken hoe ze nou in het wild leven.
We zijn eerder naar Brazilie en Gambia geweest en stiekem hoopten we daar toch een wild dier te zien, maar verder dan een paar leuke hagedisjes en mooie vogels kwamen we niet, ook al waren deze vakanties als zonvakanties gepland. We hadden al in Brazilie een paar oude vrouwtjes enthousiast horen praten over dat ze in de rimboe van Afrika opeens oog in oog stonden met een grote volwassen olifant.
En omdat die verhalen je zo gek maken hebben we thuis informatie opgezocht over een eventuele safari in het zuiden van Afrika.

Hoe hebben jullie deze droom nou eigenlijk voortgezet?
We hebben van reisorganisaties veel boeken gekregen over Afrika. Een aantal weken hebben we met onze reispartners overlegd wat we nou precies wilden doen en of het eigenlijk wel allemaal te betalen is. We waren erover uit dat we in ieder geval een lange vakantie wilden hebben, en zaten te denken aan 4 weken. Omdat je zo een vakantie toch misschien maar 1x in je leven mee maakt.
We hadden een paar leuke landen gevonden wat in de boeken vermeld stond en ook hebben we reacties van eerdere reizigers gelezen over deze landen. Dus nu was het op zoek naar een reisorganisatie om te informeren of al deze dingen te realiseren waren.
Het viel ons tegen om makkelijk een goede reisorganisatie te vinden, maar gelukkig liet Google ons ook dit keer niet in de steek. Na een aantal sites bekeken te hebben, hebben we een aantal mailtjes de deur uit gestuurd met wat we precies wilden doen. Nu was het wachten op antwoord.
Na twee weken hadden we 5 mailtjes terug gekregen. 3 reisorganisaties zeiden dat deze gebieden niet mogelijk waren omdat ze daar de gidsen en ervaring niet voor hadden.
Toen bleven er twee over. Een wat grotere reisorganisatie en Compass Travel. De laatste hebben we genomen omdat de persoon van wie de website was zelf een Nederlander is en omdat de reacties op haar website veelbelovend waren.
Na een aantal mailtjes heen en weer is ze langsgekomen en heeft ze alle leuke dingen op een rijtje gezet die we wilden doen. Maar ze heeft ook activiteiten voorgesteld die niet in de boekjes te vinden waren omdat dat niet mogelijk was met grotere organisaties. En aangezien ze redelijk veel connecties heeft in Afrika konden we vaak exclusieve dingen doen zoals in prive parken overnachten.
Zo hebben we een vier weken lange vakantie gepland in de zomervakantie en hadden er enorm veel zin in.

Wie zijn de reisgenoten?
Ons gezin bestaande uit een vader en moeder, een zoon van 17, een dochter van 15 en nog een zoon van 13. We gingen met de zus van de moeder van dit gezin. Dat gezin bestaat uit een vader en moeder, drie dochters van 18, 16 en 14 en een zoon van 14.
Een vrij grote groep waar we mee gingen dus. En het was voor Compass Travel een vrij nieuwe ervaring om met 2 gezinnen en 7 kinderen te reizen. Wat dus later ook bleek tijdens de reis, want overal zag je volwassen tot half bejaarde mensen rondreizen. En nergens een grote groep met kinderen te bekennen.

Was er nog enige voorbereiding voor deze grote reis?
Op het inpakken van onze kleding en andere spullen na niet echt. Alleen hebben we voor Hepetitis A, DTP, Gele koorts en Cholera vaccinaties gekregen. En daar bovenop kregen we nog malariapillen mee die we elke dag moesten innemen.

Maar genoeg over deze inleiding, op naar de grote reis!




(Bijna) de hele reis brachten we door in een truck (een soort vrachtwagen die in was gericht voor een safari). De vier weken dat we de safari gingen doen, waren de gidsen 24 uur per dag bij ons. Ze zorgden voor alles; boodschappen, eten, visums enz. Het enige wat wij hoefden te doen was lekker zitten en ons laten begeleiden naar de mooiste en leukste plekken van onze reis.
Maar de BIG FIVE (Leeuw, cheetah, neushoorn, olifant en buffel) vinden was ons doel.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07073/algemeenfoto1.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/algemeenfoto2.JPG




Na afscheid te hebben genomen van familie en vrienden zijn we op weg gegaan naar Dusseldorf. Dit deden we omdat de vliegreis 100 euro goedkoper was per persoon. En aangezien we met een gezin waren van 11 mensen was dit aardig wat.
Eenmaal aangekomen hadden we de auto's op een veilige plek gezet.. Tenminste, dat dachten we (maar later meer erover). Bij het inchecken bleek dat we 28 kg overgewicht hadden, dus hebben we die 28 kilo in onze handbagage gepropt. De stewardess was redelijk gepikeerd maar volgens de regels mocht het. Na een korte vlucht naar Parijs werden we snel geleid naar het vliegtuig naar Johannesburg. We vlogen snachts dus we hebben heerlijk geslapen.




De vlucht verliep zonder problemen en we kwam om 08.30 aan in Johannesburg. Eenmaal uit het vliegtuig gestapt hadden we toch iets te weinig aangedaan, want het was winter in Zuid Afrika en dat betekent felle zon daar en een koude wind. Na het ophalen van de bagage zagen we onze gidsen. Een lange grote vent die zo uit het leger had kunnen komen en een aardige vrouw. Trish en Theuns genaamd zijn allebei bewoners van Zuid Afrika.
Na een korte kennismaking vroeg Trish zoveel mogelijk Rand (Zuid Afrikaanse munteenheid) te pinnen, omdat je de hele reis in alle vier de landen met Rand kan betalen.
De gidsen moesten nog boodschappen doen voor de eerste dagen dus wij gingen een rondreis maken door Johannesburg, Pretoria en Soweta met een lokale (tot gids opgeleide) bewoner. Deze was bekend bij de gidsen dus we vertrouwden het wel. We kwamen veel dingen in deze cultuur tegen zoals Nie Blanke Winkel en andere oud Nederlandse namen zoals Bezigheitsuren (Openingstijden) en Spoetbulten (Drempels).
Ook wat onze aandacht lokte waren A4tjes met overvallers van de betreffende winkel. Maar ze hadden geen handpistooltje, maar hele shotguns waren er te zien. Het leek een beetje op de nieuwsberichten die je uit Amerika leest.
Na deze rondrit zijn we afgezet bij Twana Lodge. We ontmoetten daar de personen die ons in Nederland geholpen hebben met de samenstelling van de reis. De eigenaren van de lodge maakten Lasagne voor ons klaar en de gidsen laadden de truck helemaal vol met boodschappen die ze gedaan hebben.
De volgende dag moesten we er om 7 uur uit, dus we gingen vroeg naar bed.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag1.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag1a.JPG




Na een korte uitleg wat ons die dag te wachten stond, stapten we de truck in en begon onze grote reis. We zagen heel af en toe een paar apen in bomen zitten en dit vonden we al helemaal geweldig. Na een paar uur rijden stopten we om te lunchen. Er werd een grote tafel uit de truck gehaald met aardig wat vissers stoeltjes en daarna 2 teiltjes voor de afwas. Na de lunch even rondgekeken en we kwamen een slager tegen die varknek en seekoeiwors verkocht.
Na nog wat uurtjes rijden in een geweldig landschap kwamen we op een parkeerplaats Edwin en Greg tegen. Edwin is een Bush Ranger (geweldige vent, qua humor en gedrag lijkt hij op Steve Irwin) en Greg was een leerling. Hij zou ons alles laten zien over sporen en andere tekens van aanwezigheid van wild. Ook legde hij uit wat je zou moeten doen bij gevaar als je voor een olifant, buffel of ander gevaarlijk dier kwam te staan. Want dit zou uiteraard zomaar kunnen gebeuren. Zij reden voor ons naar het eerste park waar we de tenten voor 18:00 op moesten zetten anders zag je helemaal niks meer. Dit was een prive kamp, dus wij sliepen eigenlijk in de achtertuin van de eigenaar.
Net toen we klaar waren, kregen we van de eigenaar van het kamp te horen dat er olifanten en giraffen te zien waren. Vanaf het terrasje keken we met veel plezier naar de eerste grote beesten die we zagen, ook al waren ze misschien meer dan honderd meter verder, wat nog net te zien was in de schemering.
Toen we terugkwamen hadden de gidsen het eten bijna klaar en lagen er enorme lappen vlees van een meter op een zelfgemaakt kampvuurtje. Niks moderns, lekker safari.
Toen we uitgegeten waren kwam Edwin langs en vertelde wat voor dieren we konden verwachten snachts in dit kamp. Ondanks er een hek omheen stond konden er toch hyenas, slangen en andere gevaarlijke beesten langs de tent lopen. De meiden van 14 t/m 18 vonden dit alleen niet zo een heel leuke gedachte en kregen daarom de tip stampvoetend in een groep naar de wc te gaan. En zelfs ik (de jongen van 17 die niet zo snel bang is) keeg toch wel rillingen wanneer je opeens de bosjes hoort en ziet bewegen 4 meter naast je.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag2a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag2b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag2c.JPG




We kregen vroeg in de ochtend een kleine bush safari. Hier vertelde Edwin hoe we ons moesten gedragen in het wild en liet hij ons allemaal leuke dingen zien. Bijvoorbeeld aan welke poep je kan zien welk dier er langs is geweest. Ook het geslacht van een giraffe kan je aan de uitwerpselen zien en hij liet zien hoe vers de sporen waren (poot afdrukken) in de grond van o.a. giraffen. Verder hebben we nog impala (soort herten) keutels gespuugd wat gewoon heel droog was en eigenlijk alleen maar uit hooi bestond. Mijn jongste nichtje viel wel tijdens de wandeling flauw wat waarschijnlijk door het grote hoogteverschil kwam. Maar verder was dit super, nooit geweten dat uitwerpselen me zo konden interesseren.
Na het ontbijt gingen we weer wandelen met dit keer als doel om wilde dieren te zien van dichtbij. We hebben een tijd gelopen zonder resultaat helaas, maar dit is te danken aan de vogels die er zaten. Die klikten bij een voor hun onbekend gevaar, wat olifanten op kilometers afstand konden horen. Edwin kreeg een telefoontje dat er naast het hek bij het kamp 9 grote olifanten aan het drinken waren bij de door de eigenaar aangelegde drinkplaats. En die hebben we gelukkig ook nog gezien. Maar we moesten wel op een lange afstand blijven en geen enkel geluid maken omdat er een mannetje bij zat die geil was (te zien aan zwarte strepen over zijn wangen). Als dit mannetje gestoord zou worden zou hij iedereen omver kunnen lopen met grote vaart. Dit liet hij bijna merken door een dreigaanval in te zetten, en iedereen was toen hij gestopt was al zo ver mogelijk van de olifanten vandaan. Heel spannend maar daarom ook geweldig om mee te maken.
Na de lunch zijn we naar een opvang centrum geweest voor zieke en gewonde dieren. Eerst kregen we een redelijk saaie inleiding met een grote groep andere toeristen waar mijn oom zelfs van in slaap viel. Hier waren grote roofvogels, cheetahs, een luipaard, hyenas en leeuwen te zien. Er liep ook een klein (nu nog) lief nijlpaardje rond.
Die avond gingen we naar een soort camping wat eigendom was van Edwin, waar we nog uitleg kregen over de sterrenhemel. Zoals je hier de poolster hebt, heb je daar het Zuiderkruis.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag4a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag4b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag4c.JPG




De volgende dag hebben we snel de tenten ingepakt en zijn we richting het Krugerpark gereden. Dit is een park met de grootte van Nederland waar niks in gebouwd mag worden. Er zijn alleen wegen van asfalt waar je over mag rijden en er werd ons gewaarschuwd niet uit de auto’s te komen, uitgezonderd de daarvoor bestemde plekken. De dieren die je in overvloed zag waren de stippelkippen en de impalas. Maar ook hebben we een witte neushoorn, een olifant, nijlpaarden, krokodillen en aapjes gezien. Dit waren al 2 dieren van de BIG FIVE en de gidsen zeiden wel dat we heel erg geluk hebben gehad. Want ze hebben ook zo vaak meegemaakt dat ze alleen wat impalas zagen lopen. En aangezien de truck best hoog was, konden we zo over de meeste bosjes heen kijken wat de normale autos niet zagen. Na de lunch hebben we op een kleine camping in het Krugerpark de tenten opgezet. Daarna zijn we naar de winkeltjes geweest en hebben we de camping een beetje verkend. Op het terras hingen enorme vleermuizen onder rieten parasollen waaronder mensen gewoon zaten te drinken. Ook de vogels die aan het scharrelen waren op de terrassen waren prachtig om te zien qua kleuren. De kinderen waren ondertussen lekker aan het afkoelen in het zwembad, want de buitentemperatuur was in het Krugerpark toch wel rond de 25 tot 30 graden. Om kwart over vier moesten we alweer terug zijn voor een night drive door het Krugerpark met gidsen uit het Krugerpark zelf. Dit was erg leuk maar ook erg koud in de loop van de avond. We zaten in een open tourtruck en om de zoveel plaatsen zat er een grote schijnwerper op gemonteerd waar we mee tijdens het rijden op dingen konden schijnen en hopend op een paar lichtweerkaatsende ogen. We hebben in de schemering nog een hyena gezien die langs onze truck liep en ook nog een cheetah die rustig meeliep naast de truck. Dit was heel bijzonder en zeldzaam, zelfs veel gidsen hebben nog nooit een cheetah in het wild gezien. Af en toe leek het alsof hij zich bedreigd voelde en een aanvalspoging opzette maar de gids verzekerde dat hij niets zou doen omdat hij de truck als 1 groot beest ziet. In de loop van de avond hebben we leeuwen horen brullen maar deze hebben we helaas niet gevonden, wel hebben we genoeg ander wild gezien.
Toen we terugkwamen van de night drive hadden Trish en Theuns Afrikaanse Potjie gemaakt. Er zat van alles in en was erg lekker.
We hebben nog lang bij het kampvuur gezeten en Theuns deed onder elk stoeltje wat hete kolen om het wat warmer te krijgen, want de temperatuur was tot 5 graden gedaald. Daarna zijn we gaan slapen want we moesten er weer om 6 uur uit. En het was er heerlijk om te slapen, met leeuwen gebrul op de achtergrond.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag5a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag5b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag5c.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag5d.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag5e.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag5f.JPG




Na het ontbijt, tenten ingepakt en een ochtend drive gedaan met onze eigen truck. We zijn langs de Zambi Rivier gereden waar we een buffel, nijlpaarden en een hele bavianenfamilie op de weg hebben gezien. Verder nog wat krokodillen en aardvarkens, maar ook de vogels mochten niet ontbreken. Trish wist alle vogels op te noemen en zag vaak als eerst een beest, omdat ze zelf een park ranger is geweest.
Aan het eind van de ochtend hebben we bij een meer stilgestaan en alle dieren die er te zien waren bewonderd. Nijlpaarden, krokodillen, impala’s en zelfs in de verte zag je giraffen aankomen die met hun nek boven de bomen uitstaken en met gevaar voor eigen leven uit het meertje probeerden te drinken.
We waren even later weer gestopt om weer te lunchen en daarna gingen we weer verder het park in. Dit keer zagen we al het laatste dier van de BIG FIVE; de leeuw. We zaten eerst naar een giraf te kijken die naast de weg stond, maar toen we wat door de struiken zagen lopen was de giraf snel weg. Daar was een oud dun vrouwtje wat er volgens de gids alles aan deed om eten te krijgen. En aangezien de leeuw zeer populair is stond de weg binnen een paar minuten helemaal vol met auto's die ook de leeuw wilden zien. Na een kwartier zagen we haar niet meer en reden we langs bosbranden waar niks aan gedaan werd omdat dit gewoon de natuur is.
We hebben in deze rit ook nog een erg mooie vogel gezien, genaamd de Gewone Troupant. We hadden nooit geweten dat we zo geinteresseerd naar vogels hadden kunnen kijken.
We waren alweer aan het einde van de middag klaar met onze rit door het Krugerpark en zijn we naar Komatipoort gereden, waar twee collega's van Trish kamers verhuurden. Deze dag moesten beginnen met de Malerone pil, omdat we de volgende dag Mozambique in zouden gaan.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag6a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag6b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag6c.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag6d.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag6e.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag6f.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag6g.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag6h.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag6i.JPG




Dit keer mochten we opstaan om acht uur om te ontbijten. De mannen gingen met Theuns op pad om boodschappen te doen en meer Malerone pillen in te slaan. De rest ging lunchpakketjes maken voor de middag. Toen de mannen terug waren zijn we verder gereden naar de grens van Mozambique die een paar kilometer verderop lag. Daar moesten we formulieren invullen en hierna moesten we nog een tijdje wachten. Er zaten ook mensen die al een uur zaten de wachten op controles om daarna het land in te mogen. Na een half uur is Kees (mijn vader) naar binnen gegaan met de vraag om een beetje op te schieten, want het was tegen de 30 graden en niet echt lekker om daarin een tijdje te staan wachten. Toch luisterde de douanier en zelfs de gids stond vol verbazing te kijken hoe hem dat gelukt is.
Na een paar uur rijden komen we aan in Maputo, een grote stad met hoge gebouwen. De truck bestond uit een cabine waar de gidsen zaten en een grote speciaal gemaakte bak achter wat ingericht was voor toeristen waar wij dan inzaten. We konden communiceren via de intercom en zo vertelde Trish over de bezienswaardige gebouwen. Hierna zijn we uitgestapt om even rond te kijken. Het leek alsof we de enige blanke mensen hier waren en we moesten heel erg uitkijken voor zakkenrollers.
Hierna gereden naar Casa Lisa (camping 50 km voorbij Maputo). Het was hier erg koud omdat we 1200 meter hoog zaten en er behoorlijk wat wind stond. Na het heerlijke eten zijn we naar de bar gegaan van de camping en heeft Theuns ons kennis laten maken met het Springbokkie. Dit is een mintkleurig likeurtje met een baileys achtige kleur bovenin.
Theuns legde ons uit hoe we het drankje moesten opdrinken:
Vingers naast je hoofd als horens, Kijk links Kijk rechts, even schudden met je kont van blijdschap, een sprongetje voorwaarts, weer Kijk links Kijk rechts, weer even schudden met je kont, is geen gevaar, dan zonder handen (want dat zijn je horens..) het glaasje in je mond en achterover slaan.
Zeer leuk om te doen en we hebben allemaal in een deuk gelegen.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag7a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag7b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag7c.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07073/fotodag7d.JPG




Ook deze dag was het weer vroeg opstaan, want volgens de beschrijving moesten we 450 km rijden naar Tofo. Dit bleek later iets meer maar we vermaakten ons toch wel in de truck. Het landschap was dit keer vlak en vol met palmbomen, zeer mooi om te zien. De lunch was dit keer naast de truck en ook moesten we naast de truck plassen want er kunnen nog mijnen liggen naast de weg van de laatste burgeroorlog. Onderweg nog een markt bezocht in Inhambane. We waren een beetje onwennig op de markt omdat de gidsen bij de truck bleven, maar deze bevolking was zeer vriendelijk. Tegen het eind van de middag kwamen we bij de camping aan maar helaas bleek de reservering niet door te zijn gekomen, en ook het restaurant waar we zouden eten was dicht omdat de kok een dag vrij had. Dit is dus echt typisch Afrikaans, afspraken worden zelden nagekomen.
Gelukkig was er verderop nog een camping waar we konden overnachten, niet zo bijzonder maar we konden er tenminste overnachten. Ook hebben we nog 4 Nederlandse meiden geholpen die met hun auto vast in het zand zaten.
Trish had weer heerlijke Carbonaira pasta gemaakt en hierna zijn we naar het strand gelopen en hebben we heel veel krabben gezien. Maar deze strandwandeling duurde niet lang want om 21:00 waren we allemaal al bekaf en doken onze tenten in.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag8a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag8b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag8c.JPG




Toen we wakker werden zijn we gelijk naar het strand gegaan (een minuut lopen) en hebben we een duik genomen. Hierna gingen we ontbijten en daarna weer lekker naar het strand om te genieten van de zon.
Om 11 uur werden we geroepen door Trish om ons klaar te maken voor het snorkelen met walvishaaien. Het zijn plankton eters dus was het geen gevaar.
We gingen naar het centrum waar we werden opgewacht door een Engelsman. Deze gaf ons een paar wetsuits en een duikbril, snorkel en een paar zwemvliezen.
We spraken af wat we zouden doen mocht er iets gebeuren en hierna gingen we richting strand naar de boten. Vlak na het vertrek op de boot kregen we al een bultrugwalvis te zien met een jong, wat ook zeer zeldzaam was. We mochten alleen niet dichterbij dan 50 meter omdat ze anders een dikke prent kregen.
Na ongeveer tien minuten varen ging een van de bestuurders van de boot kijken of hij schaduwen zag in het water. Het duurde niet lang en toen de man een sein gaf doken we allemaal het water in om daar twee gigantische mantas te zien zwemmen. Het beest was ongeveer 4 meter lang en breed en zwom zonder echt kracht te zetten al behoorlijk hard. Toen ze uit het oog waren klommen we de boot weer in om op zoek te gaan naar meer beesten. Later kregen we weer een sein en het was weer een manta, en ook toen deze rog uit het zicht verdween klommen we weer met moeite de boot in. En weer na een paar minuten varen kregen we eindelijk een sein waar we voor gekomen waren; de walvishaai. Toen we allemaal in het water lagen schrokken we ons dood want een meter van je vandaag zwom de grote walvishaai van ongeveer 10 meter lang. Een geweldig gezicht om te zien hoe dichtbij je bij deze gigantische beesten kunt komen. Dit dier opende ook een keer zijn bek om en dat gat was net zo groot als 2 deuropeningen bij elkaar. De rest van het snorkelen hebben we nog een aantal walvishaaien gezien. Theuns had een onderwater camera waar hij veel fotos mee genomen heeft.
Eenmaal terug gingen we ons douchen en zijn we naar de pizzatent gelopen die ook aan het strand grensde. Daar hebben we naar acts van vuurspugende jongleurs gekeken.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag9a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag9b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag9c.JPG




We werden dit maal zelf vroeg wakker en hebben tot half vier op het strand gelegen. De kinderen zijn even naar het dorp gegaan om te internetten. Dit was nog wel een heel gedoe om zo een café te vinden, want bij veel internetcafes lag het internet er al maanden uit. We hebben die dag heerlijk gerust want er was nergens een toerist te bekennen.
Om half vier gingen we naar een afgesproken plek om een klein dorpje met een paar hutjes te bezoeken en te kijken hoe de mensen hier leefden. Om vier uur was de gids er nog niet en ook dit had te maken met hun African Time. Theuns besloot dat hij de rondleiding maar ging geven maar vijf minuten later kwam hij toch aangerend. Hij sprak gebrekkig Engels maar na een uur zijn we toch heel wat wijzer geworden over de omgeving en de leefwijze van de mensen. De bewonders waren aardig, behalve dat ze geld wilden voor elke foto die we maakten. Anders had je de kans een steen tegen je aan te krijgen. Toen we terugwaren had Trish het eten klaar gemaakt en omdat we dichtbij een moeras zaten moesten we lange kleding aan tegen de (malaria)muggen. Hierna zijn we ons warme slaapzakje ingekropen.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag10a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag10b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag10c.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag10d.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag10e.JPG




We werden om half acht gewekt door de gidsen en we vertrokken om kwart over acht. Na wat inkopen gedaan te hebben op de markt van Inhambane, hadden we tientallen jongeren om ons heen die bedelden om eten of speelgoed. Toen zijn we maar snel terug gegaan naar de truck en verder gereden.
Dit keer gingen we naar Vilanculos en onderweg hebben we grote baobab bomen gezien. Een paar kinderen hadden vruchten van die bomen bij hun en we kochten ze over om ze eens te proberen. Er was ook een kind van een jaartje die er alleen niet zo blij mee was. Want met geld kon je niet zo rammelen als de grote vrucht.
In deze vrucht zitten heel veel blokjes die je kon opzuigen, maar de pitten waren giftig dus die moest je uitspugen.
Na een dag rijden van 400 km komen we aan in Vilanculos. Bij aankomst blijkt Arno er al te zijn (een van de organisatoren van de reisorganisatie). Vanaf die dag ging hij mee met ons.
Voor het eerst die nacht gingen we eindelijk in grote huisjes slapen op een luxe resort. Na het neerzetten van de spullen zijn we naar de bar gegaan en hebben we gezellig een hele tijd lopen praten over de geweldige dingen die we tot nu toe al gedaan hadden.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag11a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag11b.JPG




De volgende morgen hebben we na het ontbijt een rugzak ingepakt om vervolgens met een Dhow (een soort kleine zeilboot) naar het Benguerra eiland te varen. We moesten alles zelf meenemen omdat er alleen op dit eiland een paar hutjes stonden. We kregen alles in onze handen geduwd, van hele grote pannen tot zakken aardappels en meer etenswaren. Helaas was het eb dus moesten we ook nog een paar honderd meter door laagstaand water lopen met de zware bagage. Toen we een uurtje onderweg waren zagen we dolfijnen naast de boot en dit was zeer leuk om te zien.
Na een kleine twee uur varen kwamen aan op het eiland, waar we dit keer maar gelukkig 200 meter hoefden te lopen door het water omdat het vloed werd. Bij aankomst bleek dat het hele eiland eigenlijk gesloten is en de dag daarop honderden bouwvakkers zouden komen om het eiland tot een groot luxe resort te verbouwen van 5 sterren. De gidsen is het gelukt om de beheerder over te halen om toch nog in de hutjes te mogen overnachten.
Na genoten te hebben van de prachtige zonsondergang hebben de gidsen een paar kokosnoten uitgehold en er een cocktailtje in gemaakt met zelfgemaakte holle rietjes. Ook hebben ze heerlijke belegde toastjes gemaakt en is het eiland voor die nacht omgedoopt tot Compass Island. Nu werd ons duidelijk wat er in de zakken zat waar we zolang mee hebben lopen sjouwen. Maar het was het waard. We waren als enige op het hele eiland die nacht (op een paar bewoners na) en het had wel iets leuks. Alleen het opzoeken van de hutjes was niet zonder problemen aangezien je letterlijk geen hand voor ogen zag.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag12a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag12b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag12c.JPG




De volgende ochtend was de generator aangezet en gingen we weer even zwemmen alleen begon Lissa (14) opeens heel hard te gillen en spartelen in het water. Er bleek een kwal met een sliert van 4 meter om haar heen te zitten. Na veel pijn en moeit is deze kwal eraf gehaald en zijn er liters azijn over de plekken heen gegooid. Gelukkig was het niet meer dan een paar pijnlijk rode strepen. De bouwvakkers waren al her en der te zien en we besloten om het naar de andere kant van het eiland te lopen met Theuns en Arno. Daar kwamen we een krokodillenmeer tegen met een hele steile zandduin ernaast en daarachter de zee. We hebben de zandduin beklommen wat niet erg makkelijk was. Je klom 3 stappen naar boven en gleed er 2 terug naar beneden. We hebben ook een stukje door het meer gelopen omdat je anders een paar uur langer onderweg was. Dit was best spannend en we hebben goed om ons heengekeken naar krokodillen, maar die zaten allemaal verderop te zonnen. Na ongeveer drie uur waren we terug en gingen we weer aan boord van de Dhow (die nu wegens vloed een paar meter van het strand in zee dreef) om vervolgens naar een ander eilandje te gaan waar we konden snorkelen. Dit was erg leuk omdat je op een punt het water in kon en met een enorm sterke stroming zo langs het prachtige koraal werd gedreven.
Hierna zijn we teruggevaren naar Vilanculos en hebben we nog een nacht heerlijk in zachte bedden geslapen.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag13a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag13b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag13c.JPG




Vandaag stond er weer een lange rit voor de dag van 450 km. We gingen meer richting het noorden tot aan Chimoio. We hebben weer lekker geslapen, gelezen en gepuzzeld onderweg in de truck. Met af en toe een stop en een slof sigaretten gekocht voor zes euro hielden we het makkelijk vol. Het was een lange rit en we kwamen later aan bij Casa Msika, een camping aan een meer. Na het avondeten hebben we de camping verkend en kwamen we een luxe restaurant tegen. Een kelner vroeg aan mijn oom of we wat wilden eten, waarop mijn oom antwoorde: Nee, we looken alleen even round.
S'avonds heeft Theuns een nieuw spelletje geleerd waar we de ons de rest van de avond mee vermaakt hebben. Zoals elke avond zaten we rond een kampvuur naast de truck met de tenten eromheen. En ook deze nacht hebben we heerlijk geslapen.




Trish vertelde ons dat we vandaag de grens van Zimbabwe over gingen. Na het ontbijt hebben we 40 km gereden en hebben we weer allerlei papierwerk in moeten vullen. Na een half uurtje kregen we toestemming om verder te rijden maar dat was van korte duur.
De plaatselijke politie hield ons aan en hield koppig vol dat de papieren niet in orde zouden zijn. Ze dreigden de truck in beslag te nemen maar onze gidsen hadden ze weten om te kopen met 200 rand (20 euro).
Zimbabwe had een heel ander landschap dan Zuid Afrika en Mozambique. Ditmaal zagen we grote bergen, en vlakten met veel rotsen. Het vee liep hier overal gewoon los en daarvoor moest Theuns een flink aantal keer onverwachts remmen.
Vlak voor Masvingo stopte Theuns voor 3 militairen om mee te laten liften (anders zou je gewoon een verzonnen boete kunnen krijgen). Maar die drie militairen werden opeens 10 militairen en met een beetje proppen konden we allemaal in de truck. In de loop van de middag kwamen we aan bij de Zim Ruins. Dit zijn de oudste ruines van Afrika, ten zuiden van de Sahara. Het was hier wel behoorlijk fris, dus de lange broeken en truien werden uit de tassen gehaald. We waren de enige gasten op de camping.
Na weer een nieuw spelletje te hebben gespeeld dat Theuns ons weer geleerd had gingen we weer naar bed want we mochten om zes uur ontbijten de volgende dag.




Na het vroege ontbijt gingen we met Theuns en Arno naar de dichtstbijzijnde hoge berg en bezochten daar enorme ruines die vroeger opgebouwd zijn door alleen stenen te gebruiken zonder cement. Toen we terug kwamen had Trish heerlijke wentelteefjes gemaakt. Na de lunch zijn we weer verder gegaan en heeft Arno een dikke deken gekocht op een markt, aangezien hij het toch wel koud had de laatste nachten. De gidsen sliepen gewoon buiten onder en naast de truck, en Theuns had altijd een groot mes naast hem liggen om zich eventueel te beschermen tegen het wild.
Trish had nog op de markt 4 euro omgeruild voor 2.000.000 ZimDollars. Hiervoor kreeg je een rugzak vol met biljetten, alsof je een bank hebt overvallen. Na deze stop gingen we verder naar Gweru, het 'Antelope park'. Het is niet ver rijden, want we waren er al aan het begin van de middag. Het was daar zeer mooi met plekken aan een rivier. In dat park kon je allerlei dingen doen zoals op olifanten rijden, met leeuwen lopen, meedoen met een olifantentraining, game driven op paarden, welpjes bezoeken en nog een paar dingen.
Wij hadden gekozen om met leeuwen te lopen, paard te rijden en met welpjes te spelen. Helaas waren Thijs (14) en Ginno (13) te klein om ook mee te lopen met de leeuwen.
Na alles geregeld te hebben, hebben we gegeten en weer bij het kampvuur gezeten.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag16a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag16b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag16c.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag16d.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag16e.JPG




We werden wakker met een prachtig mist boven de rivier door de kou. Dit was erg mooi om te zien. Na het ontbijt begon de eerste activiteit; met welpen spelen. Helaas was dit er maar eentje en best groot maar het was toch leuk om deze te aaien en er even mee te spelen. Ik heb er een leuk groot litteken op mijn arm aan over gehouden. En Thijs zijn teleurstelling dat hij niet mee mocht lopen met de leeuwen was gelijk over toen het welp Thijs aanzag voor iets om mee te spelen en uithaalde naar zijn voeten. Dit kleine beestje was geen gevaar maar geschrokken was hij wel. Rond tien uur gingen we naar de paarden en hebben we met een gids een groot stuk door het park gelopen. We kwamen allerlei dieren tegen en we konden erg dichtbij komen zolang we ons maar stil hielden, want ze roken vooral de paarden. We hadden ook zebra's gezien, die nog ontbraken aan de leukere grote beesten die in Afrika rondlopen.
Toen we terugkwamen hebben we weer geluncht en heeft iedereen wat voor zichzelf gedaan. De een ging zwemmen in het zwembad en de ander ging volleyballen.
Vol spanning keken we op onze horloges, want om vier uur gingen we verzamelen om met leeuwen te lopen. Op Ginno, Thijs en Trish na ging iedereen mee. We werden naar een open plek gebracht waar we eerst nog 10 regels te horen kregen wat je zeker niet moest doen. Dit waren onder andere: nooit de rug keren naar een leeuw, nooit wegrennen, als hij naar je kijkt met een stok zijn aandacht proberen te krijgen en zeker niet in zijn ogen kijken. Dit maakte het allemaal dubbel zo spannend. Twee oudere mensen die ook wilden lopen met deze leeuwen besloten maar terug te gaan naar hun huisje want dit was te eng voor ze. Na de uitleg kregen we een grote stok en gingen we op weg naar de leeuwen. Dit bleken 2 grote vrouwtjes, en 1 grote man te zijn. Toen we aankwamen zag je ze ons goed observeren. We mochten allemaal omstebeurt naast de leeuwen zitten met een knie tegen de leeuw aan zodat hij moeilijk om kon draaien en met je ging spelen.
Hierna zeiden de gidsen van het park dat we gingen lopen en ze spoorden de leeuwen aan om te gaan lopen wat ook gebeurde. Het was erg gaaf om met zo een beest te lopen. Je liep ook wel eens voor de leeuwen en dat voelde niet zo heel lekker, het idee dat er 3 leeuwen achter je lopen. Gelukkig zijn we weer heel teruggekeerd bij de truck en zijn we een hele leuke ervaring rijker.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag17a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag17b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag17c.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag17d.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag17e.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag17f.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag17g.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag17h.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag17i.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag17j.JPG




We gingen weer weg uit het park en stopten na een tijdje in Bulawayo om wat winkels te bekijken. Helaas waren ze dicht en hebben we ons vermaakt bij een markt. Hier lag allerlei kleding metershoog opgestapeld.
Terwijl wij rond aan het neuzen waren gingen de gidsen kaartjes kopen voor de nachttrein die we gingen nemen naar de Vic Falls. Op een gegeven moment werd alles stilgelegd en kwamen er grote dure autos langs met de president van Zimbabwe erin. Als je het waagde om een foto van hem te nemen bestond de kans dat je neergeschoten zou worden.
Toen we na een anderhalf uur de gidsen weer zagen, hadden ze slecht nieuws omdat de trein naar Vic Falls vol zit, dus zouden we per truck moeten reizen, wat ons een dag extra kost. Welcome to Africa was het enige wat Theuns kon zeggen.
We gingen weer naar onze volgende slaapplaats, en na een uurtje rijden kwamen we aan bij een soort uitkijktoren van tientallen meters hoog waarin we onze luchtbedden hebben neergegooid.
We kregen die avond te horen dat Trish via een contact toch nog kaartjes heeft gekregen. Alleen niet voor de 2e klas maar voor de 1e klas!

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag18a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag18b.JPG




Om half acht zijn we opgestaan en hebben we lekker ontbeten. Vervolgens alvast de spullen gepakt voor de nachttrein omdat Theuns en Arno met de truck naar Vic Falls gingen rijden (wat een zeer gevaarlijke reis was in het donker met enorme gaten in het wegdek). We werden daarna bij een gids afgezet die Norman heet en met Norman hebben we het Matopos National Park bezocht wat bekend staat op mijn witte neushoorns. In het park stoppen we als snel bij 3 nijlpaarden alleen het mannetje stelde ons bezoek niet op prijs en volgens Norman konden we maar beter weg gaan omdat deze beesten doodsoorzaak nummer 2 is in Afrika (aids op 1).
Na een kwartiertje rijden zagen we een witte neushoorn in de bosjes rechts langs de weg en we volgden Norman op de voet. We probeerden gebukt zo dicht mogelijk bij de neushoorn te komen en het lukte ons aardig (ongeveer 10 meter). Hij legde uit dat als de neushoorn ons aan ging vallen, dat wij stokstijf moesten blijven zitten en Norman luid brullend weg zou rennen om de neushoorn te lokken. Het is hem 3 keer eerder overkomen en hij is elke keer ontkomen.
We hebben het kolossale beest een tijdje geobsedeerd met stromende adrenaline door je lijf. Na een tijdje gingen we terug naar de Jeep en hebben we verder qua dieren vrij weinig gezien. Wel heb je met of zonder fantasie mooie dingen in de rotsen kunnen zien, wat soms echt sprekend op iets leek.
Na een tijdje gingen we het park uit en reden we richting een man die als een van de weinigen een aanval van een luipaard heeft overleefd. Deze vond het bezoek heel leuk en hij vertelde met trots zijn verhaal aan ons. En liet ook regelmatig zijn enorme littekens zien van het gevecht en de huid van de luipaard die hij had gedood.
De kinderen gingen dansen voor ons en wij moesten natuurlijk wat terug doen en dansten: Hoofd, schouders, knie en teen, en de pizzahut voor hun. De kinderen kwamen niet meer bij en bleven het daarna herhalen.
We lieten daarna nog filmopnames van hun dans zien. Ze vertrouwden het apparaat eerst niet omdat ze nog nooit zoiets hadden gezien.
Na een korte lunch hebben we een berg beklommen en de grotschilderingen bekeken van de Bosjesmannen tienduizend jaar geleden. De Bosjesmannen zijn helaas uitgestorven doordat de boeren ze dood schoten.
Na deze enorme klim zijn we richting het station gegaan, en hebben we de kaartjes opgehaald. We hadden nog een uur dus gingen op zoek naar een pizzeria. Maar omdat de elektriciteit was uitgevallen in deze grote stad moesten we een kwartier rijden om er eentje te vinden.
Na het eten zijn we in de trein gaan zitten. De 1e klas was vergelijkbaar met een oude 2e klas uit Nederland. Terwijl Trish en Ginno luidkeels We are going to Vic Falls zongen keek de rest uit het raam op zoek naar olifanten die af en toe te zien waren.
Er waren heel wat illegalen die meereisden, en hierdoor moest de trein elk uur stoppen om deze te dumpen. Maar aan de andere kant van de trein kwamen er dan weer het dubbele erbij, dus veel zin had het volgens ons niet.
Na een potje kaarten zijn we gaan slapen in onze bedden.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag19a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag19b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag19c.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag19dd.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag19ee.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag19ff.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag19gg.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag19hh.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag19ii.JPG




Voordat we de volgende ochtend aankwamen hebben we nog aardig wat apen, gnoes en olifanten gezien naast het spoor. We kwamen ongeveer om half negen aan en zijn naar de camping gelopen waar we ontbijten en plannen maken voor de dag. Op deze camping was het drukker dan de vorige campings, en er liepen veel meer apen dan mensen rond dus het was uitkijken waar je je eten legt. Theuns en Arno gingen die dag met de truck weg omdat die een onderhoudsbeurt nodig had en wij gingen de winkeltjes bekijken en hebben o.a. een tshirt laten maken met de route van onze reis erop gedrukt.
Na dit zijn de vrouwen de kapper ingegaan waar ze hun haar hebben laten vlechten en alle (overige) mannen gingen rond kijken wat er te doen was. Ze kwamen o.a. bij een 5 sterren hotel terecht waar ze hebben rondgekeken en in een casino een gokje gewaagd (voor 2 cent per keer bij een fruitautomaat).
Nadat de vrouwen klaar waren gingen we de truck weer in en reden we over de brug dat de grens voorstelde van Zimbabwe en Zambia. Je moest echter wel heel goed op je spullen letten want de apen die pakten alles waar ze bij konden toen je even naar binnen moest om papieren in te vullen.
Na een kwartiertje rijden na de grens kwamen we op een grote camping aan wat vol zat met Engelsen, maar wel met een lekker zwembad en andere faciliteiten.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag20a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag20b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag20c.JPG




Vandaag werd ik wakker geschud door de gidsen want het was mijn verjaardag. Ik kreeg als cadeau een Bungee Jump van de brug wat de grens voorstelde. Ook was mijn tent versierd met rollen wc papier. Erg leuk allemaal!
Toen we naar het gebouw gingen op de camping waar je kon ontbijten zagen we olifanten de Zambezirivier oversteken wat erg leuk was om te zien (camping lag aan deze rivier).
Na het ontbijt zijn we opgehaald door een klein busje en zijn we richting Vic Falls (een enorme waterval van een paar kilometer lang) gereden. We gingen bij aankomst gelijk naar de Bungee Jump plaats waar Sanne (18) en ik vanaf zijn gesprongen.

http://video.google.nl/videoplay?docid=-6450832531224770940&hl=nl

Hierna gingen we naar de zogenaamde Boiling Pot, dit is een plek waar al het water van de enorme waterval samen komt. Alleen het omhoog klimmen viel tegen want we waren ongeveer 15 minuten bezig. Toen we bovenkwamen zijn we een paar honderd meter langs de waterval gelopen en het was een prachtig gezicht.
Eenmaal terug op de camping hebben we even genoten van de zon en zijn we richting een boot gelopen voor een Sunsettrip over de Zambezirivier. Tijdens deze vaart kwamen we weer allerlei dieren tegen waar de boot elke keer stopte om te kijken hoe ze tussen het riet uit het water aan het drinken waren. Halverwege de trip kwam Trish met een verassing, ze had een grote taart kunnen kopen en de hele boot (inclusief andere toeristen) hebben er heerlijk van genoten. Ook had ze onze tshirts klaar die we besteld hadden met de reis erop die we hebben gemaakt. De zonsondergang was geweldig om te zien.
tijdens het varen doken de gidsen onverwachts van het dak naar een andere boot ondanks de gevaren (nijlpaarden, krokodillen en tigerfish (grote piranhas). De afstand was alleen te gevaarlijk om ook weer terug te zwemmen, dus die hebben we die avond niet meer gezien.
Na terugkomst zijn alle kinderen naar de camping disco gegaan en de ouders hebben bij de tent nog een biertje gedronken.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag21a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag21b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag21c.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag21d.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag21e.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag21f.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag21g.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag21h.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag21i.JPG




We moesten weer vroeg opstaan en gingen dit keer op weg naar Shirundu, waar we 2 dagen lang gingen kanoën tussen de nijlpaarden en krokodillen. De rit was 450 km dus een aardig stuk.
Toen we er bijna waren kwamen we stil te staan in een rij van honderden vrachtwagens die allemaal de grens over wilden en dit kon zeker een paar dagen duren. Maar wij moesten net voor de grens linksaf en we zijn er na een paar uur met veel gepraat met chauffeurs erdoor heen gekomen (Welcome to Africa!)
Aangekomen bij Kwabilodge zetten we de tenten op en schuiven we weer aan tafel voor alweer een heerlijk gerecht gemaakt door Trish. Vervolgens bij het kampvuur gezeten en uitleg gekregen over de (redelijk gevaarlijke) kanotrip.




Na een snelle douche en het ontbijt stonden we negen uur klaar bij de kanos die klaar lagen in de rivier op de camping. We kregen een korte uitleg van een gids die we meekregen wat we wel en niet mochten doen als de nijlpaarden, krokodillen e.d. te dichtbij kwamen.
De kanos waren al volgestopt met tenten, pannen, eten, hout en noem maar op. Tot de lunch hadden we niet veel dieren gezien (af en toe een nijlpaard in de verte), maar hadden toch een heel stuk afgelegd aangezien je met de stroming toch ongeveer 10 km/uur aflegde zonder te peddelen. Na de lunch en een klein dutje gingen we verder en dit keer zagen we genoeg nijlpaarden, je zag ze op de kant, in het water en soms kwamen ze op je vaarroute plotseling boven wat de meesten toch wel een beetje zenuwachtig maakte aangezien ze doodsoorzaak nummer 2 zijn in Afrika (deze dieren kunnen zonder reden op je af stormen en we kregen te horen dat datzelfde jaar een man die op huwelijksreis was het niet heeft overleefd toen een nijlpaard zijn kano door midden beet.
Daarom kregen we ook het advies vaak met de peddel tegen de boot te kloppen zodat alle nijlpaarden boven kwamen als ze redelijk dichtbij waren door nieuwsgierigheid. Verder hebben we nog wat krokodillen op de kant zien liggen en ook een kudde olifanten zien drinken bij een zandplek wat erg mooi is om te zien vanaf het water. Aan het eind van de middag zijn we gestopt op een klein eilandje in de rivier om de tenten op te zetten en daar de nacht door te brengen.
Regelmatig kwamen er nijlpaarden langsdrijven of zwemmen, en we schrokken ons dood toen er in het donker opeens een luid gebrul uit het waarde hoorden komen waarop mijn oom zei: Zo, er staat er een voor de deur!. Maar of we nou lachten door de grap of door de zenuwen dat ze gewoon de kant op konden komen is nog een vraag.
En mocht je naar de wc moeten.. dan moest je naar het midden van het eilandje (15 meter verderop), daar een kuil graven en de rest weet je wel.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag22a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag22b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag22c.JPG




Na een nacht met veel geluiden werden we half zeven wakker en zagen we volgens de gids verse nijlpaardenpoep op dit kleine eilandje liggen dus ze zijn zeker op de kant geweest. Na het ontbijt hebben we de tenten ingepakt en zijn we weer vertrokken. Dit keer zagen we weer heel veel nijlpaarden en olifanten tot de lunch maar we begonnen eraan te wennen dus onze zenuwen werden minder. We hebben zelfs een stuk in ondiep water de kanos stilgelegd met een soort anker en we hebben even lekker gezwommen. Nadat we iets meer dan 50 kilometer hadden afgelegd kwamen we aan op onze overnachtingsplaats voor die nacht. Dit eilandje was iets groter (100 bij 100 meter ongeveer) en bestond uit een zandbank en wat bomen en struiken.
We hadden een kampvuur gemaakt en zaten gezellig die avond in het pikkedonker te genieten van het avondeten. CB (de gids) ging alvast slapen en ging met zijn matje 10 meter verder liggen in de openlucht. Maar een half uurtje nadat hij het had gezegd hoorde we een felle kreet en iedereen was stil. Terwijl we naar CB keken moesten onze ogen even wennen aan het donker, maar het werd ons al snel duidelijk wat er aan de hand was. Een enorme nijlpaard stond 20 meter van ons vandaan naar ons te kijken. Na al die verhalen van ongelukken met nijlpaarden bonsden al onze harten enorm snel en we moesten muisstil zijn. Nijlpaarden staan (zoals eerder al gezegd) bekend om hun onverwachte gedrag en kunnen zonder enige reden naar je toe rennen wat heel vaak niet goed afloopt.
We hebben zeker een kwartier zitten wachten tot het beest zich weer verroerde en maar verder liep. Ik moet eerlijk zijn dat ik nog nooit zo bang ben geweest, en de rest van de avond was de struik 5 meter verder de druk bezochtste plek van dat eiland door de zenuwen. De gidsen (CB, Theuns en Arno) hebben hierna een groot deel van ons kampje gemarkeerd met vuurhopen van droge nijlpaardenpoep eromheen om de nijlpaarden de rest van de avond op een afstandje te houden. We hoorden later van CB dat zelfs hij zelden zo bang is geweest, wat ons niet echt meer vertrouwen in hem gaf.
En de meesten van ons hadden al plannen wat er zou gebeuren mocht hij op ons afrennen, zoals in de kano springen en wegvaren in het pikkedonker of in een tent duiken en hopen totdat er hulp komt, want we zaten erg ver van de bewoonde wereld..

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag23a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag23b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag23c.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag23d.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag23e.JPG




Nadat iedereen bijgekomen was van de spannende nacht pakten we weer de tenten in en wachtten we tot het acht uur was zodat de motorboten kwamen om ons weer naar het vaste land te brengen. Maar het was Afrikaanse tijd dus het werd tien uur. Op het vaste land werden we opgewacht door jeeps en gingen we weer terug waar de kanotocht begon.
Na een snelle lunch moesten we weer de grens over en gingen we op weg naar het Karibanmeer, waar de houseboat lag die voor drie dagen voor ons gereserveerd was. Op deze boot was voor iedereen een slaapkamer dus aan ruimte geen gebrek. Ook was er een zwembadje en een bar op het dek, waar we ons de eerste avond zeker bij vermaakt hebben.

Foto's:
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag24a.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag24b.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag24c.JPG
http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag24d.JPG




Omdat er deze ochtend nog boodschappen gedaan moesten worden waren we nog niet vertrokken van de aanlegplaats. Maar zodra alles op de boot was vaarden we een paar uur lang naar de volgende aanlegplaats. Het aanmerkelijke aan dit meer was dat er boomtoppen boven het water uitstaken, omdat dit een paar jaar geleden nog gewoon droog land was. We hadden ons heerlijk vermaakt in de zon met een boek, puzzels en het zwembadje. Trish kwam ook met ijsjes aanlopen dus het was een heerlijke luie middag.
Toen we de aanlegplaats bereikten maakten de kapitein en de bemanning twee kleinere bootjes klaar om ergens aan te leggen en dan te gaan vissen op Tigerfish. Helaas kwamen we niet verder dan een Tigerfish maar het was een hele indrukwekkende vis met rijen scherpe tanden in de bek die we die avond hebben opgegeten.
Die avond hebben we een verkleedpartijtje gehouden en hebben we een van onze laatste avonden heerlijk vermaakt met drank en muziek.

http://xs412.xs.to/xs412/07074/fotodag25a.JPG




Eigenlijk zou dit de dag zijn dat we weer aan wal zouden komen maar aangezien de eerste dag zo kort was, heeft de reisleiding er een extra dag aan vast geplakt, dus nog een heerlijke rustdag met een uurtje zwemmen in het midden van het meer. Smiddags heeft Trish nog een high tea voor ons georganiseerd met een hoop lekkere hapjes.




Na het ontbijt kwamen we aan land en zouden we een lange rit gaan richting Harare, waar de volgende dag ons vliegtuig zou vertrekken.
Na een lunch en nog een aantal uurtjes rijden kwamen we op onze laatste slaapplaats aan in Afrika.
Theuns had nog een grote fotovoorstelling gemaakt en aan ons laten zien wat erg leuk was. Ook hebben we tot diep in de nacht doorgefeest aangezien het Trish haar verjaardag was.
We sliepen gewoon in bedden op een zaaltje en met een warme douche konden we alweer een beetje wennen aan het luxere leven.




We moesten weer voor de laatste keer vroeg opstaan om eerst ons vliegtuig van Harare naar Zuid-Afrika te nemen. Toen we terug waren in Zuid Afrika hebben we afscheid genomen van de gidsen en zijn we doorgevlogen naar Parijs, en van Parijs nog naar Dusseldorf.
Maar wanneer we dachten dat de vakantie over was, zat er nog een staartje aan. Een dronken duitser had allebei de wagens van ons Total loss gereden en daar stonden we dan.. vast op het vliegveld.


Dit was ons reisverslag, mocht je nog iets willen weten kan je gerust pmen.
p.s. Zoals je ziet zijn er veel leestekens weggelaten omdat hij rare tekens gaf..

Dankje haha

Ik dacht eerst dat niemand zo een lap tekst zou willen lezen

Maar bedankt