Het grote 'rammelaars' topic, deel 10

Ik slik de 'Multi Zwanger Worden' vitamines van Etos waar dus idd daarmee rekening gehouden is.

Ik kom me hier ook maar melden. Na bijna 2 jaar te hebben geroepen, nee ik wil voorlopig geen kinderen meer, rammelt 't hier nu toch wel heel erg! Ik heb 't er met m'n vriend over gehad, maar nu wil hij nog even wachten. En dat terwijl hij eigenlijk wel eerder een 2de wou dan mij.
Maar wat is dat moeilijk zeg, ik lette er eerst niet op maar om mij heen zijn er allemaal mensen zwanger! Het liefste ren ik vandaag nog naar de dokter om mijn spiraaltje eruit te laten halen, maar goed ik heb nog een heel klein beetje geduld, maximaal een maandje ofzo en dan moet mijn mannetje eraan gaan geloven! Dit jaar is gewoon ons jaar!

Welkom Ym

Het rammelen is hier ietsje minder geweest de laatste tijd, want ik voelde me niet echt geweldig. Af en toe werd ik razend om niets, nachtmerries die zo echt waren dat het dagenlang daarna nog invloed heeft, etc. Beetje op internet zitten zoeken en het lijkt er verdomd veel op dat ik 'pilmoe' ben. Als het uberhaupt bestaat hoor, als het geen fabeltje is. Maar wat er beschreven wordt, lijkt er toch wel erg veel op. Vanmiddag een afspraak met huisarts (brrrrr eng, ik kom al jaren niet bij de dokter ) om er over te praten. Want ik wil van dat rotgevoel af, het verziekt een hoop.
Ik weet in elk geval dat ik me geen spiraaltje aan ga laten praten, want daar heb ik van die horrorverhalen van meegekregen van vriendinnen!! Misschien een lichtere pil? Of helemaal stoppen, maar daar zal ik dan wel weer enorm extra van gaan rammelen

Hoi Ym! Welkom hier!
Hoe oud is je eerste kindje? _{Als ik dat mag vragen?}

Smoezie, balen dat je je zo rot voelt...
Als lichter alternatief kan je evt ook de nuvaring proberen.

Smoezie succes vanmiddag en ik hoop dat je eruit komt met je huisarts. Ik ben na de bevalling juist niet meer aan de pil gegaan, om eigenlijk dezelfde redenen. De pil had emorme invloed op mijn humeur en dat was niet leuk meer. En die horrorverhalen over een spiraaltje, tja het in laten brengen is niet fijn, maar verder heb ik er geen last van. Maar dat is ieder voor zich.

Thanks girls!
Euhm, even genant vraagje.... als je gaat praten over zoiets bij de dokter, zal je toch niet met je benen in de beugels hoeven? Ik heb dat tot nu toe altijd weten te ontwijken namelijk

quote:

Op dinsdag 30 januari 2007 13:51 schreef Brighteyes het volgende:
Hoi Ym! Welkom hier!
Hoe oud is je eerste kindje? _{Als ik dat mag vragen?}

Ja tuurlijk mag je dat vragen ons zoontje is nu 3 en wordt 2 juni 4

quote:

Op dinsdag 30 januari 2007 13:56 schreef Smoezie het volgende:
Thanks girls!
Euhm, even genant vraagje.... als je gaat praten over zoiets bij de dokter, zal je toch niet met je benen in de beugels hoeven? Ik heb dat tot nu toe altijd weten te ontwijken namelijk

nou bij mij ws dat toen niet eerst praten en erover nadenken en daarna pas beslissen wat je wil.

Ìk slikte Gravitamon.

Volgens mij niet hoor Smoezie! Dat is meestal gewoon gebabbel. Er is toch verder niets aan te zien.

Hope so!
En jaaaaaaaaaa.... zeg het maar.... 'nou Smoezie dat WORDT wat, als je ooit zwanger wordt!'

Nou eh... ik zat eerder naar je leeftijd te kijken ivm een uitstrijkjes-vergelijkings gesprek in een ander topic gisteren.

Vandaar mijn opmerking dat ik het tot nu toe heb weten te ontwijken
Slecht he...

Eigenlijk wel ja. Helpt het als ik zeg dat ik er niks van gevoeld heb?

Toen ik 23 was heb ik een half jaar stage gelopen in Engeland en ben toen 1 keer daar naar de Health Centre op de campus geweest omdat ik een rare uitslag had of zo.
Moest ik een heel ding invullen om me in te schrijven en daar kwam ook de vraag voorbij wanneer mijn laatste uitstrijkje geweest was, dus ik 'nog nooit', nou dat moest ik toch echt wel laten doen blablabla, 'eh ja, is goed, ik zal van de week een afspraak maken'. Nooit geweest uiteraard.

Maar ik heb gelijk toen ik de oproep kreeg voor het dit onderzoek een afspraak gemaakt. Even door de zure appel heen bijten. Overigens ook een beetje met het oog op zwanger willen worden en dan een hoop gefrunnik aan je lijf kunnen krijgen enzo.

Oh... en uiteraard het verhaal van mijn collega'tje die op d'r 30e dus hardstikke kanker bleek te hebben. Alles is er uit gehaald tot en met een deel van de schede toe... Nu 3 jaar later is het helaas weer terug, er zat blijkbaar toch nog ergens in haar buikholte iets...

Vreselijk verhaal en ik wil je niets aanpraten maar toch... echt, het stelt niet veel voor en het kan zoveel ellende voorkomen...

Bedankt, goed verhaal Je voelde er dus echt weinig tot niets van? Ik ben ook banger voor het genante gebeuren als voor pijn eigenlijk...

Maar hier weer even een vraag dan, aan u alwetende BE door deze noob:
Kan dat ook bij de huisarts? Of moet je daarvoor naar een gynaecoloog? Anders kan ik vanmiddag, als ik toch ga, misschien wel even erg dapper opbiechten dat ik nog nooit een uitstrijkje heb gehad
(Zei zij stoer..... brrrrr)

Normaal gesproken kan dat bij de HA . Doen hoor!

Kan gewoon bij de huisarts en toen ik het ging doen had ik een hele vriendelijke en rustige arts in opleiding zelfs. Een vrouwelijke! Vond ik wel prettig vanwege het genante deel idd. Maar goed, ogen dicht en het mantra 'dit zien ze tig keer per dag' blijven herhalen.

Ik zou het gewoon ook even zeggen vanmiddag, mss kunnen zij je nog iets meer op je gemak stellen en dan heb je het iig een keer hardop gezegd.

Ik vond het echt een eitje en had nav de verhalen verwacht dat het naarder zou zijn maar het is echt alleen een soort van krasje dat je voelt...

Bedankt Leah!
Wat een heerlijk 'vrouwen onder elkaar' sfeertje hier toch. Lekker!

Ik heb ook een vrouwelijke huisarts nu in mijn nieuwe durp BE!
Heb haar nog niet gezien, maar het is een vrouw in elk geval

En dat eendebek-gebeuren viel ook mee dus?
Whahahahaha! Ik moet gewoon om mezelf lachen hier, in mijn uppie, hardop, best sneu
Voel me echt een puber met mijn 33 jaar

Echt, hand op mijn hart... het is me zo mee gevallen!

Zal ik anders mee gaan?

Wat ben je toch een leuk mens he

(Ik zou het bijna doen! Haha! Dat je me kunt terugschoppen zodra ik de dokterskamer uitren met mijn broek op mijn enkels )

Mental image!

quote:

Op dinsdag 30 januari 2007 14:56 schreef Brighteyes het volgende:
Echt, hand op mijn hart... het is me zo mee gevallen!

't Is idd eerder het idee van "oeh, het ding klapt open" dan de pijn. Ik ben er geen fan van, lijkt me logisch, maar aangezien ik dat ding op mijn 18e voor 't eerst tegen ben gekomen en 'm nu wel een keer of acht op bezoek heb gehad (chronische schimmelinfecties ) zal dat uitstrijkje me tegen die tijd helemaal worst wezen. Heb er sowieso al twee gehad, infecties kunnen cellen onrustig maken.

Heb verdorie zelfs een inwendige echo gehad met de mededeling "er zit niks"... Tja, ach, die gynaecologieafdeling had sowieso alleen maar lectuur liggen over zwangerschappen etc. in de wachtruimte dus dat was wel te verwachten.

Als 't goed blijft gaan met de schimmels dan ga ik op mijn 26e een afspraak maken voor een uitstrijkje. Da's tien jaar na mijn eerste keer seks en dan begint het riskant te worden, schijnt.