OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Mijn dochter heeft sinds een maand ongeveer een label opgeplakt gekregen. Ik heb daar een verschrikkelijke hekel aan maar ik ben al jaren bezig met uitzoeken wat er nou precies aan de hand is dat ik nu alleen nog maar blij kan zijn dat er wat gevonden is en nog belangrijker dat er nu eindelijk wat mee gedaan wordt.
ADHD dus. Ze heeft veel moeite met concentreren op school. Doet daarom maar de helft van het werk dan haar klasgenootjes (volgens de juf omdat ze dan ten minste de voldoening heeft van het iets af hebben ipv dagelijks kritiek dat het niet af is) Ze is vreselijk precies (perfectionistje in de dop) dus dat helpt ook niet echt.
Daarbij heeft ze ook nog ODD (opositioneel opstandige gedragsstoornis) en daar keek ik eigenlijk ook niet van op. Meer zo van zie je nou wel...ze is niet gewoon een "lastig" kind zoals dan wel eens gezegd wordt.
Daarbij komen nog sociaal emotionele problemen met andere kinderen. Ze staat imiddels op de wachtlijst voor een Boddeart. Af en toe weet ik helemaal niet meer hoe ik het moet doen. Hulpverlening en school roepen steeds maar dat ik het zo goed doe, maar zo voelt het helemaal niet.
Er zijn hier vast ouders die hiermee bekend zijn
ADHD dus. Ze heeft veel moeite met concentreren op school. Doet daarom maar de helft van het werk dan haar klasgenootjes (volgens de juf omdat ze dan ten minste de voldoening heeft van het iets af hebben ipv dagelijks kritiek dat het niet af is) Ze is vreselijk precies (perfectionistje in de dop) dus dat helpt ook niet echt.
Daarbij heeft ze ook nog ODD (opositioneel opstandige gedragsstoornis) en daar keek ik eigenlijk ook niet van op. Meer zo van zie je nou wel...ze is niet gewoon een "lastig" kind zoals dan wel eens gezegd wordt.
Daarbij komen nog sociaal emotionele problemen met andere kinderen. Ze staat imiddels op de wachtlijst voor een Boddeart. Af en toe weet ik helemaal niet meer hoe ik het moet doen. Hulpverlening en school roepen steeds maar dat ik het zo goed doe, maar zo voelt het helemaal niet.
Er zijn hier vast ouders die hiermee bekend zijn
syzo, er is een topic over (ouders van) jonge kinderen met autisme deel 7
daar praten ouders van jonge kinderen met autisme en aan autisme verwante stoornissen met elkaar. daar vind je iig ouders met dergelijke ervaringen.
leuk is anders, sterkte!
daar praten ouders van jonge kinderen met autisme en aan autisme verwante stoornissen met elkaar. daar vind je iig ouders met dergelijke ervaringen.
leuk is anders, sterkte!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Belana, is adhd dan een aan autisme verwante stoornis? (opmerking van mij kan lullig overkomen maar zo bedoel ik het niet. Ik heb hier alleen nog nooit van gehoord)
Nee, ADHD en ODD vallen niet onder autisme.
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
ow, maar zo bedoelde ik het ook niet, dat het hetzelfde is, sorry. ik bedoelde dat daar iig ouders zitten met kinderen met gedragsmoeilijkheden, in dat geval door autisme of aan autisme verwante stoornissen zoals PDD NOS en bv bij PDD NOS komt dan weer vaak ADHD voor, vandaar dat ik het noem.
stormy waters...
sailin'
sailin'
ooww oke dan ga ik daar eens kijken (zit er al tussen het tosti's bakken door) maar ondertussen hoop ik ook hier wat mede ouders te vinden.
ja dat idee had ik ook, dat je op zoek was naar "lotgenoten" .
Ik ben een soort van lotgenoot, inde zin dat mijn "stiefzoon" die regelmatig bij ons is de diagnose PDD NOS heeft gekregen. (in eerste instantie met ADHD, maar daar zijn ze op terug gekomen)
Ik ben een soort van lotgenoot, inde zin dat mijn "stiefzoon" die regelmatig bij ons is de diagnose PDD NOS heeft gekregen. (in eerste instantie met ADHD, maar daar zijn ze op terug gekomen)
stormy waters...
sailin'
sailin'
ik had geen flauw idee wat PDD NOS was dus ik heb het even opgezocht....de overeenkomsten verbazen me toch hoor. Jeetje
het is een lastig iets, die diagnose. PDD NOS en ook ODD zijn eigenlijk vage dingen. Ik geloof dat een achternichtje van mij ook ODD heeft, terwijl eerst PDD NOS als diagnose gesteld was. zij is harstikke intelligent, doet ook HAVO inmiddels, maar dan wel in delen, omdat het anders niet te behappen is. zij kan heel agressief zijn bijvoorbeeld. haar broertje heeft zwaar ADHD en is ooit een jaar uit huis geweest bij een pleeggezin omdat hij niet handelbaar was.
het hangt allemaal enorm samen iig.
het hangt allemaal enorm samen iig.
stormy waters...
sailin'
sailin'
mijn blauwe plekken zijn weg sinds ze niet meer naar de overblijf gaat. Nu ik weet wat er is kan ik er natuurlijk ook beter mee omgaan...je kan er dan toch wat meer rekening mee houden.
Zo weet ik dat ik haar even moet laten uitrazen als ze ontploft. Dan krijg ik geen blauwe plekken en kan zij afkoelen...daarna weet ze toch niet meer precies wat er gebeurd is. Dus als ze rotwijf tegen me zegt was ik daar in het verleden direct over begonnen..nu weet ik dat ik dat beter 15 min later kan doen als ze weer uit zichzelf naar beneden komt
Zo weet ik dat ik haar even moet laten uitrazen als ze ontploft. Dan krijg ik geen blauwe plekken en kan zij afkoelen...daarna weet ze toch niet meer precies wat er gebeurd is. Dus als ze rotwijf tegen me zegt was ik daar in het verleden direct over begonnen..nu weet ik dat ik dat beter 15 min later kan doen als ze weer uit zichzelf naar beneden komt
Wellicht is het een idee om het autisme-topic niet zo zeer meer zo te noemen maar inderdaad een algemenere naam te geven?
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Hey, dat heeft mijn zoon ook.
Die zit op een cluster 4 school.
Die zit op een cluster 4 school.
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
quote:Cluster 4
De 10 soorten scholen voor speciaal onderwijs zijn verdeeld in vier clusters. Onder cluster 4 vallen de scholen voor zeer moeilijk opvoedbare kinderen, langdurig zieke kinderen zonder een lichamelijke handicap en onderwijs aan kinderen in scholen die verbonden zijn aan pedologische instituten.
Cluster 4
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Ik vind die avatartekst van Oxymoron zo mooi gevonden: alternatieve bekabeling.quote:Op dinsdag 16 januari 2007 18:25 schreef Troel het volgende:
Wellicht is het een idee om het autisme-topic niet zo zeer meer zo te noemen maar inderdaad een algemenere naam te geven?
Zou dat een goede zijn voor in de topicnaam? (Als Oxymoron daarmee in kan stemmen dan.)
DancingPhoebe op <a href="http://forum.fok.nl/topic/1352192/3/51#73971988" target="_blank" >23/10/09</a>:[/b]
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
God, wat is het toch een dunne scheidslijn tussen een vrije geest zijn en je plek in het universum niet kennen :')
het is me eerlijk gezegd allemaal nog een wirwar van termen.
Als de medicijnen er voor zorgen dat ze zich beter kan concentreren in de klas en ze daardoor weer dezelfde hoeveelheid werk aan kan, kan ze waarschijnlijk gewoon op de basisschool blijven waar ze nu zit. Maar dat weet ik dus nog niet. Ze moet iig naar een Boddaert maarja dat gaat allemaal zoo traaaaaaaggg
Als de medicijnen er voor zorgen dat ze zich beter kan concentreren in de klas en ze daardoor weer dezelfde hoeveelheid werk aan kan, kan ze waarschijnlijk gewoon op de basisschool blijven waar ze nu zit. Maar dat weet ik dus nog niet. Ze moet iig naar een Boddaert maarja dat gaat allemaal zoo traaaaaaaggg
Het is inderdaad een heel langzaam traject.
Maar misschien omdat je de diagnose nu hebt, kan je misschien een rugzak of PGB (persoons gebonden budget) aanvragen voor je dochter, zodat ze misschien op haar eigen school kan blijven.
Zoonlief zit aan de strattera en dat is al een wereld van verschil.
Weet je al wat voor medicijnen ze jouw dochter willen gaan geven?
Maar misschien omdat je de diagnose nu hebt, kan je misschien een rugzak of PGB (persoons gebonden budget) aanvragen voor je dochter, zodat ze misschien op haar eigen school kan blijven.
Zoonlief zit aan de strattera en dat is al een wereld van verschil.
Weet je al wat voor medicijnen ze jouw dochter willen gaan geven?
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Ik ben geen ouder, maar wel zelf een ADHD-er. ADHD is lastig, maar het is absoluut fijn dat je er nu achter bent. Het toverwoord voor ADHD-ers: structuur! Ik ben inmiddels 27 en god, wat verlang ik af en toe nog terug naar de structuur van thuis Als mijn ouders eerder hadden geweten wat er 'mis' is, hadden ze bepaalde dingen heel anders aangepakt en was ik waarschijnlijk later niet zo hard op m'n snufferd gegaan.
Zo'n labeltje is confronterend, maar zeker ook positief dus. Want er is best heel goed met ADHD te leven, zeker als het zo jong al ontdekt wordt.
Ennuh... ADHD heeft ook nog eens héél veel positieve kanten
Als mijn ouders eerder hadden geweten wat er 'mis' is, hadden ze bepaalde dingen heel anders aangepakt en was ik waarschijnlijk later niet zo hard op m'n snufferd gegaan. Zo'n labeltje is confronterend, maar zeker ook positief dus. Want er is best heel goed met ADHD te leven, zeker als het zo jong al ontdekt wordt.
Ennuh... ADHD heeft ook nog eens héél veel positieve kanten
Mijn dochter gebruikt nu Methylfenidaat HCl Sandoz (ritalin dus). Ik ben na de diagnose binnen een week begonnen met de medicijnen. Echt al een wereld van verschil.
een rugzakje en pgb heb ik me nog niet in verdiept eigenlijk (lijkt bijna of ik nog niks heb opgezocht er is nog zo veel dat ik niet weet)
een rugzakje en pgb heb ik me nog niet in verdiept eigenlijk (lijkt bijna of ik nog niks heb opgezocht er is nog zo veel dat ik niet weet)
het is ook nogal wat wat op je afkomt hoor! alles rustig. genoeg mensen hier met tips iig
stormy waters...
sailin'
sailin'
Modpetje opzet:
Volgens mijn informatie hier, maar ik kan het mis hebben, vallen ADHD en ODD niet onder autisme. Ik ben dus voor een apart topic hierover, dit topic dus Niet alles hoeft gecentraliseerd, en zo is het ook een stuk makkelijker terug te vinden voor mensen die zoeken op ADHD. Er is ons al eerder het verzoek gedaan voor een dergelijk topic, en ik ben eigenlijk wel blij dat het nu eindelijk bestaat.
Modpet weer af:
Syzo wat ontzettend pittig klinkt het. Ik ga vanavond eens even bijlezen, want ik weet hier vrij weinig vanaf.
Volgens mijn informatie hier, maar ik kan het mis hebben, vallen ADHD en ODD niet onder autisme. Ik ben dus voor een apart topic hierover, dit topic dus Niet alles hoeft gecentraliseerd, en zo is het ook een stuk makkelijker terug te vinden voor mensen die zoeken op ADHD. Er is ons al eerder het verzoek gedaan voor een dergelijk topic, en ik ben eigenlijk wel blij dat het nu eindelijk bestaat.
Niet alles hoeft gecentraliseerd, en zo is het ook een stuk makkelijker terug te vinden voor mensen die zoeken op ADHD. Er is ons al eerder het verzoek gedaan voor een dergelijk topic, en ik ben eigenlijk wel blij dat het nu eindelijk bestaat.Modpet weer af:
Syzo wat ontzettend pittig klinkt het. Ik ga vanavond eens even bijlezen, want ik weet hier vrij weinig vanaf.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Ik heb gelukkig veel medewerking van MEE..
Maar ja, die krijg je alleen als je kind ook nog iets lichamelijks heeft.
De onze heeft dan als bijkomstigheid cryptogene gegeneraliserende epilepsie.
Hij krijgt daarvoor geen medicatie meer, en we hebben ons gestort op het gezonde deel van hem.
En die is groot...
Verder is het een heerlijk jong, kleine pasjes vooruit.
Maar ja, die krijg je alleen als je kind ook nog iets lichamelijks heeft.
De onze heeft dan als bijkomstigheid cryptogene gegeneraliserende epilepsie.
Hij krijgt daarvoor geen medicatie meer, en we hebben ons gestort op het gezonde deel van hem.
En die is groot...
Verder is het een heerlijk jong, kleine pasjes vooruit.
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Bedankt Lois.
Het is ook erg pittig.
Ook de reacties om me heen vind ik soms erg moeilijk
Eerst hoorde ik altijd. Ja maar ze is toch ook heel lief en ze denkt ook altijd aan dr zusje als ze iets krijgt. Of ja alle kinderen zijn wel eens lastig
En nu zeggen (soms nog dezelfde mensen ook) o wat erg voor je , moet vast erg zwaar zijn. En je doet het goed hoor (ik doe het dus blijkbaar goed maar het helpt geen flikker)
Daar kan ik soms ook erg pissig om worden. Alsof ik jarenlang gewoon heb lopen zeiken ofzo en ik pas nu serieus genomen word.
Ik probeer het dan altijd positief te bekijken en denk dan maar dat iedereen het positief bedoeld (is meestal ook zo) maar er zijn van die dagen dat ik wel zou willen gillen.
Toen ze een baby was had ik al een vermoeden dat er iets niet klopte. Ze wilde gewoon niet klein zijn. Ze kreeg al een driftbui omdat ze nog niet kon zitten (met 3 mnd) Ze kon zichzelf als baby ook nooit vermaken. Was toen allemaal onzin dat ik dat raar vond
Daarom is het denk ik ook zo frustrerend dat alles zo traag gaat.
Ok dit heeft ze...wat gaan we daatmee doen en wanneer starten we er mee. Maar op dat soort vragen krijg je nooit een direct antwoord.
Het is ook erg pittig.
Ook de reacties om me heen vind ik soms erg moeilijk
Eerst hoorde ik altijd. Ja maar ze is toch ook heel lief en ze denkt ook altijd aan dr zusje als ze iets krijgt. Of ja alle kinderen zijn wel eens lastig
En nu zeggen (soms nog dezelfde mensen ook) o wat erg voor je , moet vast erg zwaar zijn. En je doet het goed hoor (ik doe het dus blijkbaar goed maar het helpt geen flikker)
Daar kan ik soms ook erg pissig om worden. Alsof ik jarenlang gewoon heb lopen zeiken ofzo en ik pas nu serieus genomen word.
Ik probeer het dan altijd positief te bekijken en denk dan maar dat iedereen het positief bedoeld (is meestal ook zo) maar er zijn van die dagen dat ik wel zou willen gillen.
Toen ze een baby was had ik al een vermoeden dat er iets niet klopte. Ze wilde gewoon niet klein zijn. Ze kreeg al een driftbui omdat ze nog niet kon zitten (met 3 mnd) Ze kon zichzelf als baby ook nooit vermaken. Was toen allemaal onzin dat ik dat raar vond
Daarom is het denk ik ook zo frustrerend dat alles zo traag gaat.
Ok dit heeft ze...wat gaan we daatmee doen en wanneer starten we er mee. Maar op dat soort vragen krijg je nooit een direct antwoord.
heb je al eens contact gehad met balans of op hun website gekeken? balans is een vereniging voor ouders met kinderen met allerlei stoornissen w.o. ODD, ADHD, PDD en nog meer!
Ik ben ooit naar een bijeenkomst van hen geweest (ging over PDD-NOS vs Syndroom van Asperger) en ik vond het erg informatief. Ze hebben ook foldertjes waarin diverse dingen gemakkelijker worden uitgelegd.
Waar loop je tegen aan momenteel? ben geen ouder, maar werk wel met kinderen met ODD / ADHD etc
Ik ben ooit naar een bijeenkomst van hen geweest (ging over PDD-NOS vs Syndroom van Asperger) en ik vond het erg informatief. Ze hebben ook foldertjes waarin diverse dingen gemakkelijker worden uitgelegd.
Waar loop je tegen aan momenteel? ben geen ouder, maar werk wel met kinderen met ODD / ADHD etc
hoezo overvloed aan tijd? in mijn dromen zeker !
ja Balans daar moet ik nog steeds eens gaan kijken.
waar loop ik tegenaan....ppff op het moment tegen de traagheid van de jeugdgezondheidszorg.
Ik maak me zorgen om haar. Ze heeft weinig vriendinnetjes (tot geen) maakt veel ruzie op school. De complete omgang met andere kinderen is heel moeilijk. Ze maakt heel snel vriendinnetjes maar ze houden is anders. Er is mij verteld dat ze daaraan gaan werken op eht Boddaert maarja wanneer ze daar terrcht kan is nog steeds niet bekend. (doen ze al 8 weken over)
Oorzaak en gevolg snapt ze ook niet. En de totale onbevangenheid. Ze loopt zo op iemand af die ze een keer ergens heeft gezien, want die kent ze toch..??..
En haar explosies. Thuis gaat ze dan vaak uit zichzelf naar haar kamer (hard stampend, schreeuwend en deuren gooiend) om afgekoeld weer terug te komen. Maar dat kan niet op school of op straat. Ik heb geen idee hoe ik haar op zo'n moment kan bereiken. Ze lijkt compleet afwezig.
waar loop ik tegenaan....ppff op het moment tegen de traagheid van de jeugdgezondheidszorg.
Ik maak me zorgen om haar. Ze heeft weinig vriendinnetjes (tot geen) maakt veel ruzie op school. De complete omgang met andere kinderen is heel moeilijk. Ze maakt heel snel vriendinnetjes maar ze houden is anders. Er is mij verteld dat ze daaraan gaan werken op eht Boddaert maarja wanneer ze daar terrcht kan is nog steeds niet bekend. (doen ze al 8 weken over)
Oorzaak en gevolg snapt ze ook niet. En de totale onbevangenheid. Ze loopt zo op iemand af die ze een keer ergens heeft gezien, want die kent ze toch..??..
En haar explosies. Thuis gaat ze dan vaak uit zichzelf naar haar kamer (hard stampend, schreeuwend en deuren gooiend) om afgekoeld weer terug te komen. Maar dat kan niet op school of op straat. Ik heb geen idee hoe ik haar op zo'n moment kan bereiken. Ze lijkt compleet afwezig.
quote:Op dinsdag 16 januari 2007 19:29 schreef syzo het volgende:
Ook de reacties om me heen vind ik soms erg moeilijk
En dat moet je toch eens naast je neerleggen....
JIJ moet je er goed bij voelen.
Hier bij ons in de buurt de mensen die ons niet kennen, vinden mij de slechtste moeder ooit...
Mensen die ons wel kennen vind mij juist een wereld moeder.
Maar het allerbelangrijkste is hoe ik me voel, want dat slaat heel erg terug op het kind.
En als de school leiding zegt dat ik uitstekend mijn best doe, dan is dat zo.
Wat voor belang hebben zij om te liegen?
Wees voorbereid dat nu je de diagnose hebt dat het nog heel lang gaat duren, en alles wat er dan sneller gaat is mee genomen.quote:
Daarom is het denk ik ook zo frustrerend dat alles zo traag gaat.
Ok dit heeft ze...wat gaan we daatmee doen en wanneer starten we er mee. Maar op dat soort vragen krijg je nooit een direct antwoord.
Scheelt voor jezelf een hele frustratie.
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Hoe oud is je dochter, syzo?
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Mijn dochter is 8
en ik weet wal dat ik het naast me neer moet leggen...doe ik meestal ook maar dan krijg je ineens een opmerking uit een hoek die je niet verwacht.
Ja me neerleggen bij de traagheid zal niet lukken...ben nogal ongeduldig. Ik blijf ze gewoon lastig vallen *grijns*
en ik weet wal dat ik het naast me neer moet leggen...doe ik meestal ook maar dan krijg je ineens een opmerking uit een hoek die je niet verwacht.
Ja me neerleggen bij de traagheid zal niet lukken...ben nogal ongeduldig. Ik blijf ze gewoon lastig vallen *grijns*
Oh, je moet de teugels wel gespannen houden...
Veel succes en sterkte met je dochter.
Veel succes en sterkte met je dochter.
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Weetje syzo, als jij niet het beste voor je dochter voor zou hebben zou je je geen zorgen om haar maken, je niet druk maken over haar stoornis en zoveel meer.
Geloof me, je dochter is gezegend met zo'n moeder, wat de complete wereld ook mag zeggen.
Geloof me, je dochter is gezegend met zo'n moeder, wat de complete wereld ook mag zeggen.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Je dochter kan kennelijk wel aangeven wanneer ze zelf de rust nodig heeft door (al stampvoetend ed) naar haar kamer te gaan voor afkoeling.
Dat is al heel goed en fijn. Als juf zou ik dit kind misschien een plekje aanwijzen ergens (in de school bij iemand, of in de klas in een hoekje, leeg lokaal in de beurt waar iemand een oogje in het zeil kan houden) waar ze zelf op z'on moment heen kan gaan. Iets om bespreekbaar te maken? Of kan ze dat al, zich afzonderen op school.
Dat is al heel goed en fijn. Als juf zou ik dit kind misschien een plekje aanwijzen ergens (in de school bij iemand, of in de klas in een hoekje, leeg lokaal in de beurt waar iemand een oogje in het zeil kan houden) waar ze zelf op z'on moment heen kan gaan. Iets om bespreekbaar te maken? Of kan ze dat al, zich afzonderen op school.
Ski.....ritalin is voor adhd...dus voor het beter kunnen concentreren eigenlijk. Of dat wat voor jou is kun je het beste aan je huisarts vragen
Ik.. Het lastige is dat het vlak voor kerst (in de o zo moeilijke drukke maand) liep het compleet uit de hand toen ik haar kwam halen voor een doktersbezoek.
Dat soort dingen zeg ik altijd van te voren maar omdat ze aan het knutselen was wilde ze toch niet mee... ze wilde dus de klas niet uit...werd boos...explodeerde en toen heb ik haar echt letterlijk uitte klas moeten sleuren want ze zette de hele klas op zijn kop. En dat is niet echt fijn in een klas met 30 kinderen.
Op zo'n moment is het al te laat. Dan kan ze ineens heel agressief worden.
Ik kan er nu alleen maar op hopen dat het niet meer gebeurd. Nu na 1 1/2 week niet overblijven merk ik dat ze eigenlijk niet meer zulke heftige explosies gehad heeft. Dus dat is alweer positief.
Ik.. Het lastige is dat het vlak voor kerst (in de o zo moeilijke drukke maand) liep het compleet uit de hand toen ik haar kwam halen voor een doktersbezoek.
Dat soort dingen zeg ik altijd van te voren maar omdat ze aan het knutselen was wilde ze toch niet mee... ze wilde dus de klas niet uit...werd boos...explodeerde en toen heb ik haar echt letterlijk uitte klas moeten sleuren want ze zette de hele klas op zijn kop. En dat is niet echt fijn in een klas met 30 kinderen.
Op zo'n moment is het al te laat. Dan kan ze ineens heel agressief worden.
Ik kan er nu alleen maar op hopen dat het niet meer gebeurd. Nu na 1 1/2 week niet overblijven merk ik dat ze eigenlijk niet meer zulke heftige explosies gehad heeft. Dus dat is alweer positief.
Overblijven ging merk ik uit je reacties niet goed? Mijn ervaringen met overblijven zijn ook niet goed in relatie met zulke kinderen...
December is idd voor deze kinderen een hel. Rust en regelmaat niet overdonderen. Een doktersbezoek kan dan idd teveel zijn. Maar ja, soms moet je gewoon kan je niet om je dochter heen, en andersom.
Heeft ze ook vaak uitbarstingen op school, of beperken die zich tot thuis?
December is idd voor deze kinderen een hel. Rust en regelmaat niet overdonderen. Een doktersbezoek kan dan idd teveel zijn. Maar ja, soms moet je gewoon kan je niet om je dochter heen, en andersom.
Heeft ze ook vaak uitbarstingen op school, of beperken die zich tot thuis?
overblijven ging idd niet goed...e wil dan juist even wat rust en als ze de rust probeert te zoeken op et schoolplein....tja dat lukt niet he en dan werdt ze boos en dat liep dan wel eens uit de hand.
Het maakt echt een heel verschil dat ze nu thuis is. Op school is het op wat kleine dingen na ook goed gegaan.
december is hier echt een hel met 2 verjaardagen (waarvan 1 in nov) sinterklaas kerst ...kerstvakantie en dan ook nog oud en nieuw. Voor haar zusje al veel maar voor de oudste is dit allemaal echt te veel.
Ik heb een paar keer op het punt gestaan om haar te vertellen van die ouwe grijze man...ook omdat ze er volgend jaar roch niet meer ingelooft, maar ik kon het toch niet over mijn hart verkrijgen
Het maakt echt een heel verschil dat ze nu thuis is. Op school is het op wat kleine dingen na ook goed gegaan.
december is hier echt een hel met 2 verjaardagen (waarvan 1 in nov) sinterklaas kerst ...kerstvakantie en dan ook nog oud en nieuw. Voor haar zusje al veel maar voor de oudste is dit allemaal echt te veel.
Ik heb een paar keer op het punt gestaan om haar te vertellen van die ouwe grijze man...ook omdat ze er volgend jaar roch niet meer ingelooft, maar ik kon het toch niet over mijn hart verkrijgen
Ik heb het wel verteld, dat Sinterklaas niet bestaat.
En raad eens wat? Half nov en heel de maand dec is veel beter verlopen.
Vorig jaar was een hel, maar nu niet, meneer ging heerlijk op zijn stoeltje luisteren naar de verhalen die zijn "juffies" te vertellen hadden.
Toen wij naar een ouderavond moesten werd hij de hemel in geprezen, manneke deed zo zijn best...
Toen ik vertelde dat ik had verteld dat de Sint niet bestond, maar het een heel leuk kinderfeest is en dat hij wel bestaan heeft met een klein beetje mysterie erom heen, vonden ze dat eigenlijk een heel goed idee. Het had namelijk hartstikke goed gewerkt.
Op zijn speciale school mogen ze ook niet tot een bepaalde datum over de sint praten.
Zie je, ik kon het niet over mijn hart verkrijgen dat hij nog meer 2 "hel" maanden door moest komen, terwijl het niet eens waar is. Ze genieten er op die manier gewoonweg niet van.
Recht toe en recht aan.
Wat ik ondervonden heb, is dat deze kinderen zo overgevoelig zijn voor spanningen en dingen die niet kloppen, je ze maar beter kan vertellen in hun eigen taal waar ze dan wel aan toe zijn.
Geeft een hoop meer rust.
Zo hebben wij een aantal speciale regels in het huis.
Maandag, dinsdag en donderdag zijn, zijn lange dagen op school.
Dat betekend dat als hij thuis is gekomen de poort op slot gaat, oftewel, geen kinderen eruit, (niet buiten spelen) en geen kinderen naar binnen.
Dan pakken we een boek, een film, als het maar iets is waar rust bij komt kijken.
Gaan we samen koken, samen eten en ligt hij op bed voordat papa thuis komt.
Woensdag heeft hij vrijstelling van school om alles te kunnen bijbenen.
Dan is het 's ochtends rustig aan doen om 's middags lekker spelen met de kinderen hier uit de buurt.
En vrijdag is een korte dag (1 keer school) en zijn vriendjes ook, dus ook lekker buiten spelen, knutselen you name it!
Zaterdag en Zondag doet hij leuke dingen met ons beide of met papa alleen.
Gaan ze samen hardlopen (wat hij geweldig vindt!) in het bos.
En soms speelt hij alleen maar met de kinderen hier uit de buurt.
Verder wordt er hard gewerkt met ons en met het kind individueel.
Hoe hij beter met andere kinderen om kan gaan....
Hoe ik aan andere kindjes uit kan leggen, dat hij een "ander" kindje is...
Door schade en schande wijs worden..
Ik ben thuis moeder geworden, gewoon omdat hij 1 persoon nodig heeft die hem elke dag opvangt.
Hij wantrouwt iedereen, mij ook, maar een stuk minder dan de rest van de mensen om hem heen.
Financieel is het aanploeteren, maar dat heb ik wel over voor mijn zoon.
(En ik heb een hele lieve moeder die me helpt)
We krijgen daardoor wel extra kinderbijslag, immers ik verzorg hem voor 100 %.
Nu hebben we een PGB en hij gaat morgen zijn eerste prive zwemles krijgen!
Spannend!!! Ook voor hem, maar nu is het niet zo druk in zijn hoofd, hij hoeft zich maar op 1 persoon te richten.
We blijven ons focussen op de positieve dingen die hij hartstikke goed kan! Ook erg belangrijk...
Elk kind is anders en elke samenstelling van een gezin is anders.
Daarom is het van belang dat je kijkt wat werkt bij haar en bij jullie.
Hoe jullie allemaal in elkaar kunnen passen.
Soms is het beter te scheiden van elkaar. (zoals niet samen eten en dergelijke)
Hoeveel druk is er in het huis?
En dan bedoel ik, tijdsdruk, stress, ruzies...
En kijk waar je dingen ten goede kan veranderen, aanpassen.
Soms kan een drastische regel enorm veel rust met zich meebrengen.
En als laatste kan ik je van harte aanbevelen: Met de regels geen emoties mee te laten spelen.
Je kind schiet er namelijk niks mee op.
Jeetje, ik heb me een verhaal zitten tikken...
Nou ja, dan heb je misschien nu een beetje het idee van hoe en wat het kan reilen en zeilen in een gezin.
En raad eens wat? Half nov en heel de maand dec is veel beter verlopen.
Vorig jaar was een hel, maar nu niet, meneer ging heerlijk op zijn stoeltje luisteren naar de verhalen die zijn "juffies" te vertellen hadden.
Toen wij naar een ouderavond moesten werd hij de hemel in geprezen, manneke deed zo zijn best...
Toen ik vertelde dat ik had verteld dat de Sint niet bestond, maar het een heel leuk kinderfeest is en dat hij wel bestaan heeft met een klein beetje mysterie erom heen, vonden ze dat eigenlijk een heel goed idee. Het had namelijk hartstikke goed gewerkt.
Op zijn speciale school mogen ze ook niet tot een bepaalde datum over de sint praten.
Zie je, ik kon het niet over mijn hart verkrijgen dat hij nog meer 2 "hel" maanden door moest komen, terwijl het niet eens waar is. Ze genieten er op die manier gewoonweg niet van.
Recht toe en recht aan.
Wat ik ondervonden heb, is dat deze kinderen zo overgevoelig zijn voor spanningen en dingen die niet kloppen, je ze maar beter kan vertellen in hun eigen taal waar ze dan wel aan toe zijn.
Geeft een hoop meer rust.
Zo hebben wij een aantal speciale regels in het huis.
Maandag, dinsdag en donderdag zijn, zijn lange dagen op school.
Dat betekend dat als hij thuis is gekomen de poort op slot gaat, oftewel, geen kinderen eruit, (niet buiten spelen) en geen kinderen naar binnen.
Dan pakken we een boek, een film, als het maar iets is waar rust bij komt kijken.
Gaan we samen koken, samen eten en ligt hij op bed voordat papa thuis komt.
Woensdag heeft hij vrijstelling van school om alles te kunnen bijbenen.
Dan is het 's ochtends rustig aan doen om 's middags lekker spelen met de kinderen hier uit de buurt.
En vrijdag is een korte dag (1 keer school) en zijn vriendjes ook, dus ook lekker buiten spelen, knutselen you name it!
Zaterdag en Zondag doet hij leuke dingen met ons beide of met papa alleen.
Gaan ze samen hardlopen (wat hij geweldig vindt!) in het bos.
En soms speelt hij alleen maar met de kinderen hier uit de buurt.
Verder wordt er hard gewerkt met ons en met het kind individueel.
Hoe hij beter met andere kinderen om kan gaan....
Hoe ik aan andere kindjes uit kan leggen, dat hij een "ander" kindje is...
Door schade en schande wijs worden..
Ik ben thuis moeder geworden, gewoon omdat hij 1 persoon nodig heeft die hem elke dag opvangt.
Hij wantrouwt iedereen, mij ook, maar een stuk minder dan de rest van de mensen om hem heen.
Financieel is het aanploeteren, maar dat heb ik wel over voor mijn zoon.
(En ik heb een hele lieve moeder die me helpt)
We krijgen daardoor wel extra kinderbijslag, immers ik verzorg hem voor 100 %.
Nu hebben we een PGB en hij gaat morgen zijn eerste prive zwemles krijgen!
Spannend!!! Ook voor hem, maar nu is het niet zo druk in zijn hoofd, hij hoeft zich maar op 1 persoon te richten.
We blijven ons focussen op de positieve dingen die hij hartstikke goed kan! Ook erg belangrijk...
Elk kind is anders en elke samenstelling van een gezin is anders.
Daarom is het van belang dat je kijkt wat werkt bij haar en bij jullie.
Hoe jullie allemaal in elkaar kunnen passen.
Soms is het beter te scheiden van elkaar. (zoals niet samen eten en dergelijke)
Hoeveel druk is er in het huis?
En dan bedoel ik, tijdsdruk, stress, ruzies...
En kijk waar je dingen ten goede kan veranderen, aanpassen.
Soms kan een drastische regel enorm veel rust met zich meebrengen.
En als laatste kan ik je van harte aanbevelen: Met de regels geen emoties mee te laten spelen.
Je kind schiet er namelijk niks mee op.
Jeetje, ik heb me een verhaal zitten tikken...
Nou ja, dan heb je misschien nu een beetje het idee van hoe en wat het kan reilen en zeilen in een gezin.
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
TVP....
Wij zitten nu met mijn oudste van 6 ook in de molen.
Pak het lijstje met verschijnselen van adhd en 99 procent komt precies overeen met het gedrag van Damien.
Hij loopt al vanaf groep 1 op school bij het "groot zorg team" daarn worden kinderen besproken die zich heel anders gedragen en doen dan de rest, ook als ze leerproblemen hebben kom je daar in terecht. Dat houdt dus in veel gesprekken op school met de juf en intern begeleider en sinds afgelopen oktober het advies om naar jeugdzorg te stappen.
Dat hebben we gedaan en inmiddels heb ik een gesprek gehad bij de jeugdzorg en is er hier iemand geweest om Damien te observeren.
Die mevrouw heeft hier een uur gezeten en ik had er in eerste instantie een hard hoofd in omdat Damien zich altijd compleet anders gedraagd als er een vreemd bij is. Nu viel me dat 100% mee. Hij was nog wel iets drukker dan gewoonlijk maar over het geheel genomen toch redelijk zoals hij altijd is.
Zij heeft het vermoeden van ADHD uitgesproken en we staan nu op een wachtlijst voor de psychiater. Damien krijgt een psychiatrisch onderzoek daar ( wat niet zo zwaar is als het klinkt), de psych gaat wat spelletjes doen, wat met hem praten en dat gaat zo'n uur tot anderhalf uur duren.
Daarna gaat de psych een conclusie trekken en aan de hand daarvan gaan we bepalen wat we gaan doen.
Tis dus nog allemaal erg onzeker maar ik ga hier zeker meelezen En zodra ik wat te melden heb dan post ik ook wel.
@ Oblivion: Wat bedoel je hier precies mee?
Wij zitten nu met mijn oudste van 6 ook in de molen.
Pak het lijstje met verschijnselen van adhd en 99 procent komt precies overeen met het gedrag van Damien.
Hij loopt al vanaf groep 1 op school bij het "groot zorg team" daarn worden kinderen besproken die zich heel anders gedragen en doen dan de rest, ook als ze leerproblemen hebben kom je daar in terecht. Dat houdt dus in veel gesprekken op school met de juf en intern begeleider en sinds afgelopen oktober het advies om naar jeugdzorg te stappen.
Dat hebben we gedaan en inmiddels heb ik een gesprek gehad bij de jeugdzorg en is er hier iemand geweest om Damien te observeren.
Die mevrouw heeft hier een uur gezeten en ik had er in eerste instantie een hard hoofd in omdat Damien zich altijd compleet anders gedraagd als er een vreemd bij is. Nu viel me dat 100% mee. Hij was nog wel iets drukker dan gewoonlijk maar over het geheel genomen toch redelijk zoals hij altijd is.
Zij heeft het vermoeden van ADHD uitgesproken en we staan nu op een wachtlijst voor de psychiater. Damien krijgt een psychiatrisch onderzoek daar ( wat niet zo zwaar is als het klinkt), de psych gaat wat spelletjes doen, wat met hem praten en dat gaat zo'n uur tot anderhalf uur duren.
Daarna gaat de psych een conclusie trekken en aan de hand daarvan gaan we bepalen wat we gaan doen.
Tis dus nog allemaal erg onzeker maar ik ga hier zeker meelezen En zodra ik wat te melden heb dan post ik ook wel.
@ Oblivion: Wat bedoel je hier precies mee?
quote:En als laatste kan ik je van harte aanbevelen: Met de regels geen emoties mee te laten spelen.
NOg even over dat overblijven... dat gaat hier gelukkig wel goed. Damien vind het nl heerlijk om andere kinderen om zich heen te hebben ook al heeft hij weinig vriendjes. Op de overblijf pakken ze hem ook goed aan in mijn ogen want omdat ik 5 dagen per week werk blijft hij 4 dagen over ( op woensdag eet hij op de bso) En gaat hij 5 dagen naar de bso.
Damien is "vaste" hulp van een van de overblijfmoeders en dat vind hij geweldig.
Ook merk ik dat hij op de bso goed zijn ei kwijt kan.
Als ik hem een paar dagen huis heb omdat ik vrij ben merk ik dat hij veel drukker wordt dan normaal.
Hij kan op de bso veel beter zijn energie kwijt dan hier. Ook al speelt hij buiten.
Damien is "vaste" hulp van een van de overblijfmoeders en dat vind hij geweldig.
Ook merk ik dat hij op de bso goed zijn ei kwijt kan.
Als ik hem een paar dagen huis heb omdat ik vrij ben merk ik dat hij veel drukker wordt dan normaal.
Hij kan op de bso veel beter zijn energie kwijt dan hier. Ook al speelt hij buiten.
Wat ik bedoel met dat je geen emoties mee moet laten spelen is bijvoorbeeld:
(En dan betrek ik het even op onze familie)
De regel dat hij 3 dagen binnen moet zitten.
De emoties die ik voel zijn:...zo zielig...niet spelen met andere kinderen, wat ben ik eigenlijk een rotmoeder etc etc... Want alle andere kinderen spelen wel buiten....
Wat mijn zoon ervoor terug heeft gekregen is, veel rust, doet beter zijn best op school.....
Is veel vriendelijker binnenshuis geworden.
Gevolg: Gezelliger in huis...meer rust in zijn lijf, beter op school.
En als hij zijn vriendjes/vriendinnetjes wel ziet op korte dagen is hij zo blij dat hij zijn negatieve gedrag eigenlijk vergeet... (Ook niet altijd, maar het is een heel stuk beter)
Ook met straffen, zonder emoties...
Geen uitbarstingen meer van mijn kant, IK heb het onder controle, (wat dus eerst niet was...)
Het lijkt wel (volgens mij is het ook zo) ruiken ze de mogelijkheid om negatief aandacht te vragen...
En ik had altijd het gevoel dat ik erin stonk...
En dat deed ik dus ook altijd. Nu dus bijna niet meer. (Ik blijf natuurlijk een vrouw... )
Is absoluut niet makkelijk, maar je krijgt er toch wel andere situaties voor terug, die beter aan te pakken zijn.
Wat ook verteld is om te kijken waar het kind zit, wat voor niveau, voordat je ingrijpt.
Kijk vooral naar eigen reactie op dingen....
Nu zeg ik dit niet omdat het bij jullie kinderen allemaal kan helpen, zo is de situatie hier in huis en het werkt.
Des te moeilijker lijkt het me als je dus 2 kindjes hebt, die zo verschillend zijn...Wat bij jullie het geval is.
(En dan betrek ik het even op onze familie)
De regel dat hij 3 dagen binnen moet zitten.
De emoties die ik voel zijn:...zo zielig...niet spelen met andere kinderen, wat ben ik eigenlijk een rotmoeder etc etc... Want alle andere kinderen spelen wel buiten....
Wat mijn zoon ervoor terug heeft gekregen is, veel rust, doet beter zijn best op school.....
Is veel vriendelijker binnenshuis geworden.
Gevolg: Gezelliger in huis...meer rust in zijn lijf, beter op school.
En als hij zijn vriendjes/vriendinnetjes wel ziet op korte dagen is hij zo blij dat hij zijn negatieve gedrag eigenlijk vergeet... (Ook niet altijd, maar het is een heel stuk beter)
Ook met straffen, zonder emoties...
Geen uitbarstingen meer van mijn kant, IK heb het onder controle, (wat dus eerst niet was...)
Het lijkt wel (volgens mij is het ook zo) ruiken ze de mogelijkheid om negatief aandacht te vragen...
En ik had altijd het gevoel dat ik erin stonk...
En dat deed ik dus ook altijd. Nu dus bijna niet meer. (Ik blijf natuurlijk een vrouw... )
Is absoluut niet makkelijk, maar je krijgt er toch wel andere situaties voor terug, die beter aan te pakken zijn.
Wat ook verteld is om te kijken waar het kind zit, wat voor niveau, voordat je ingrijpt.
Kijk vooral naar eigen reactie op dingen....
Nu zeg ik dit niet omdat het bij jullie kinderen allemaal kan helpen, zo is de situatie hier in huis en het werkt.
Des te moeilijker lijkt het me als je dus 2 kindjes hebt, die zo verschillend zijn...Wat bij jullie het geval is.
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Oblivion, petje af voor hoe je het regelt
Ondanks dat het misschien niet altijd even leuk is, vind ik de "regels" die je hebt helemaal niet verkeerd. Sterker nog, ik vind het juist wel prettig om zoiets te lezen en te zien dat het werkt, want ik denk dat je zelf niet snel aan zoiets zult denken.
Ondanks dat het misschien niet altijd even leuk is, vind ik de "regels" die je hebt helemaal niet verkeerd. Sterker nog, ik vind het juist wel prettig om zoiets te lezen en te zien dat het werkt, want ik denk dat je zelf niet snel aan zoiets zult denken.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Dank je Troel!
Nou, deze regels heb ik toch echt zelf gemaakt...
Wat syzo al zei, die molen gaat veel te traag.
Wij zitten toch al 3 jaar in die molen en heb mondjes maat handvaten gekregen...
Het lijkt wel of ze hun handen er niet aan willen branden.
Nu heb ik wel wat haar op mijn tanden gekregen in de loop der jaren, maar echt met elkaar werken doen ze niet.
De school en bij ons thuis is 1 pact, hij kan geen dingen flikken daar waar ik dus niets van weet.
Dit gebeurd gewoon via mail of telefoon.
Nu moeten we alleen nog de instantie meekrijgen, maar die blijven weigeren (terwijl ik al 10 X toestemming heb gegeven) info af te geven aan school.
De rede: Tja, euhm, dat wordt moeilijk want, dat doen we niet zo graag...
Schiet dus niet op.
En het enige wat werkt voor dit manneke is als hij in een veilige driehoek kan bewegen.
Instantie----thuis---school
Maar dat komt goed!
Nou, deze regels heb ik toch echt zelf gemaakt...
Wat syzo al zei, die molen gaat veel te traag.
Wij zitten toch al 3 jaar in die molen en heb mondjes maat handvaten gekregen...
Het lijkt wel of ze hun handen er niet aan willen branden.
Nu heb ik wel wat haar op mijn tanden gekregen in de loop der jaren, maar echt met elkaar werken doen ze niet.
De school en bij ons thuis is 1 pact, hij kan geen dingen flikken daar waar ik dus niets van weet.
Dit gebeurd gewoon via mail of telefoon.
Nu moeten we alleen nog de instantie meekrijgen, maar die blijven weigeren (terwijl ik al 10 X toestemming heb gegeven) info af te geven aan school.
De rede: Tja, euhm, dat wordt moeilijk want, dat doen we niet zo graag...
Schiet dus niet op.
En het enige wat werkt voor dit manneke is als hij in een veilige driehoek kan bewegen.
Instantie----thuis---school
Maar dat komt goed!
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
En nu prive zwemles!!!
Spannend!
Spannend!
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Ik ken ook mensen met ADHD en die mensen zijn over het algemeen aardig op hun pootjes terecht gekomen. Ik ken ook iemand met PDD NOS, pas toen hij die naam hoorde viel er iets op zijn plek. Hij wist al die tijd al dat hij een beetje anders was. Niets voor niets was hij toch steeds onderzocht en toen hield het ineens op. Pas jaren later hoorde hij de uitslag. Het was voor hem wel moeilijk om niet alles aan die diagnose te wijten. Als er iets mis ging, zei hij vaak: oh, dat komt vast omdat ik een beetje autistisch ben. Terwijl er met PDD NOS prima valt te leven, dat geeft hij nu ook aan. Hij denkt er bijna nooit meer aan, behalve als hij de term ziet staan.
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Ik vind het heel knap van je oblivion dat je zo goed vasthoudt aan die regels. En het zijn ook goede regels.
Idd kan het voor jezelf soms moeilijker zijn (emotioneel) dan dat het voor het kind is.(uiteindelijk)
Wat ook goed kan helpen is een vast (heel vast) dagritme maken, daar kaarten bij maken en die in de kamer ophangen. Zo is duidelijk wat wanneer gaat gebeuren, het is overzichtelijker en er zijn minder verrassingen. De kleuters in mijn klas hechten heel veel waarde aan die kaarten, ik moet tussendoor er niks aan veranderen...
Alles steeds op dezelfde manier doen, zeggen en vertellen. Dit biedt heel veel houvast, ook al komt het je zelf op een gegeven moment je oren uit...
Idd kan het voor jezelf soms moeilijker zijn (emotioneel) dan dat het voor het kind is.(uiteindelijk)
Wat ook goed kan helpen is een vast (heel vast) dagritme maken, daar kaarten bij maken en die in de kamer ophangen. Zo is duidelijk wat wanneer gaat gebeuren, het is overzichtelijker en er zijn minder verrassingen. De kleuters in mijn klas hechten heel veel waarde aan die kaarten, ik moet tussendoor er niks aan veranderen...
Alles steeds op dezelfde manier doen, zeggen en vertellen. Dit biedt heel veel houvast, ook al komt het je zelf op een gegeven moment je oren uit...
Ja, dat is het hè? Ik praat zelfs soms tegen mijn partner zo...
Moet ik even terug schakelen...
Moet ik even terug schakelen...
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
jawel, maar ik denk dat je dat ook niet de eerste dag wist zo van, dat ga ik proberen.quote:Op woensdag 17 januari 2007 09:38 schreef Oblivion het volgende:
Dank je Troel!
Nou, deze regels heb ik toch echt zelf gemaakt...
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Oh nee, zeer zeker niet, het is eerst ploeteren, gek worden, handen in het haar zitten, gefrustreerd zijn, tegen muren oplopen....totdat....quote:Op woensdag 17 januari 2007 13:25 schreef Troel het volgende:
jawel, maar ik denk dat je dat ook niet de eerste dag wist zo van, dat ga ik proberen.
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Oblivion geweldige regel. Je merkt het snel genoeg he als het bij je kind werkt.
Omdat ik nog een dochter heb lijkt zoiets me vrij lastig maar voorlopig lijkt NIET overblijven al een hele verandering. Op de NSO werd net gezegd dat ze ook daar veel rustiger is.
en je hebt gelijk over dat negatieve aandracht vragen. Ze ruiken je kwetsbare momenten. Hier neemt de jongste (6) ook gedrag van de oudste over. Dus als het met haar eens een keer lekker gaat dan denkt de jongste....zo en nu ik gna gna.
Althans zo lijkt het.
Vanmorgen waren ze allebei ziek zwak en misselijk....ja doeiii. geen koorts gewoon naar school. En als ze dan kunnen rennen en spelen onderweg waren ze dus idd niet ziek. We waren daardoor wel te laat.Komen we onderwg ook nog de buuf tegen zegt mijn oudste: "nee ik ben vandaag niet ziek meer, maar we werken vanmorgen gewoon niet mee."
Omdat ik nog een dochter heb lijkt zoiets me vrij lastig maar voorlopig lijkt NIET overblijven al een hele verandering. Op de NSO werd net gezegd dat ze ook daar veel rustiger is.
en je hebt gelijk over dat negatieve aandracht vragen. Ze ruiken je kwetsbare momenten. Hier neemt de jongste (6) ook gedrag van de oudste over. Dus als het met haar eens een keer lekker gaat dan denkt de jongste....zo en nu ik gna gna.
Althans zo lijkt het.
Vanmorgen waren ze allebei ziek zwak en misselijk....ja doeiii. geen koorts gewoon naar school. En als ze dan kunnen rennen en spelen onderweg waren ze dus idd niet ziek. We waren daardoor wel te laat.Komen we onderwg ook nog de buuf tegen zegt mijn oudste: "nee ik ben vandaag niet ziek meer, maar we werken vanmorgen gewoon niet mee."
Vanmiddag was weer een mooi voorbeeld van emotieloos reageren:
Vanochtend had hij dus voor het eerst zwemles, zeer zenuwachtig, keek me ook aan van...
"ik durf niet, ik wil niet, ik doe het gewoon niet..."
Ik troost hem wel, maar doe of dat het de normaalste zaak van de wereld is (is het tenslotte ook, zwemmen moet je gewoon kunnen en zeker hij!) push hem niet, maar ga gewoon verder met hem omkleden.
MAMA ik wil niet bloot! Ik zeg: hoeft ook niet, mama heeft thuis je zwembroek al aangedaan...
Oh ja...
Toen was het moment dat de zwemleraar en hij het alleen moesten gaan doen, mama moest weg...
Oh oh paniek.... Ook hier niet blijven plakken als ma, gaf een stevige pakkerd op zijn mond en zei: Doe je best, en liep weg.
Het piepen duurde welgeteld 10 sec. (ipv een half uur worstelen...)
Gevolg: Meneer wilde het zwembad nog niet uit, want hij was nog niet klaar...
Helemaal blij! Helemaal gelukkig.
Maar dan, mams moest nog even bloemen hebben voor de tafel buiten.
We gaan dus een tuincentra in....
En daar kwam hij los...alles wat hij doet is gillen en rennen en de meisjes die daar werken uitdagen... (Zeer vermoeiend)
Ik geef een knipoog aan de meisjes, ik hou het zeer zeker in de gaten....maar bemoei me er niet zo erg mee.... Meisje wilde hem ook een prijsje opplakken, maar ze kreeg hem niet te pakken.
Is het tijd om te gaan dan zeg ik heel hard DOEI....ik ga hoor....
Dan rent hij opeens wel mijn kant op...
En dan pas ga ik met hem praten....
Dat ik het vervelend vind dat hij zo van me wegrent....dat ik bang ben dat hij valt en zich lelijk bezeerd...
Dan heb ik ook zijn aandacht en loopt netjes naast me.
En vraag ik ook aan hem, volgende keer doe je het dan anders?
Hij zegt dan, dat is okay mama. Vervolgens krijg ik een dikke pakkerd!
(Wat niet wil zeggen dat hij het daadwerkelijk ook gaat doen, maar ik heb een aangrijp punt voor de volgende keer: Weet je nog...?)
Dan thuis aankomen, zijn vriendinnetjes stonden al te wachten...
Door alle spanningen op deze dag wordt hij moe en wat doen kinderen die moe zijn?
Dus, mams de tafel ontruimt, we hadden vorige week met klei aangeklooid, die dingen waren dus droog...Nu had hij dus niks gemaakt en heeft alleen maar wat aan zitten frutten, dus hij had nu niks...
Gelukkig wilde de dames wel iets delen met hem.
Nu komt het, er is dus een grotere zus van deze meisjes die boodschappen doet.
Nu is Zoonlief in een supermarkt met vreemde helemaal niet te handhaven, dus hij mag absoluut niet mee.
Wat wil hij dus? Mee...
En daar komt de uitbarsting, krijsen, gillen, deuren gooien (waar hij meestal de kans niet toe krijgt, mama is toch sneller... ) huilen, alles komt eruit.
Als je kijkt waar hij dus is, hij is moe, heeft het spannend gehad...en wil iets waarvan hij weet dat het niet doorgaat!
En ik zeg, jij gaat niet mee. En als je zo doorgaat dan kunnen je vriendinnetjes even een half uurtje naar huis zodat je kan afkoelen. (Heel neutraal, geen emotie in de stem)
Meneer ging zelf de gang op en kwam na een minuutje weer tevoorschijn...hij zei heel kalm: Ik ben afgekoeld mama, mogen ze blijven?
En dan het grote verschil met als ik ook tekeer ga als een beest, dan heb je dus chaos in huis, een moeder die overstuur is, een kind wat niks meer wil.... Iedereen verdrietig....
En echt, ik schreeuw ook wel eens door het huis heen, ook mijn emmer loopt wel eens over...
Maar nu weet hij dat de grens overschreden is...
Vanochtend had hij dus voor het eerst zwemles, zeer zenuwachtig, keek me ook aan van...
"ik durf niet, ik wil niet, ik doe het gewoon niet..."
Ik troost hem wel, maar doe of dat het de normaalste zaak van de wereld is (is het tenslotte ook, zwemmen moet je gewoon kunnen en zeker hij!) push hem niet, maar ga gewoon verder met hem omkleden.
MAMA ik wil niet bloot! Ik zeg: hoeft ook niet, mama heeft thuis je zwembroek al aangedaan...
Oh ja...
Toen was het moment dat de zwemleraar en hij het alleen moesten gaan doen, mama moest weg...
Oh oh paniek.... Ook hier niet blijven plakken als ma, gaf een stevige pakkerd op zijn mond en zei: Doe je best, en liep weg.
Het piepen duurde welgeteld 10 sec. (ipv een half uur worstelen...)
Gevolg: Meneer wilde het zwembad nog niet uit, want hij was nog niet klaar...
Helemaal blij! Helemaal gelukkig.
Maar dan, mams moest nog even bloemen hebben voor de tafel buiten.
We gaan dus een tuincentra in....
En daar kwam hij los...alles wat hij doet is gillen en rennen en de meisjes die daar werken uitdagen... (Zeer vermoeiend)
Ik geef een knipoog aan de meisjes, ik hou het zeer zeker in de gaten....maar bemoei me er niet zo erg mee.... Meisje wilde hem ook een prijsje opplakken, maar ze kreeg hem niet te pakken.
Is het tijd om te gaan dan zeg ik heel hard DOEI....ik ga hoor....
Dan rent hij opeens wel mijn kant op...
En dan pas ga ik met hem praten....
Dat ik het vervelend vind dat hij zo van me wegrent....dat ik bang ben dat hij valt en zich lelijk bezeerd...
Dan heb ik ook zijn aandacht en loopt netjes naast me.
En vraag ik ook aan hem, volgende keer doe je het dan anders?
Hij zegt dan, dat is okay mama. Vervolgens krijg ik een dikke pakkerd!
(Wat niet wil zeggen dat hij het daadwerkelijk ook gaat doen, maar ik heb een aangrijp punt voor de volgende keer: Weet je nog...?)
Dan thuis aankomen, zijn vriendinnetjes stonden al te wachten...
Door alle spanningen op deze dag wordt hij moe en wat doen kinderen die moe zijn?
Dus, mams de tafel ontruimt, we hadden vorige week met klei aangeklooid, die dingen waren dus droog...Nu had hij dus niks gemaakt en heeft alleen maar wat aan zitten frutten, dus hij had nu niks...
Gelukkig wilde de dames wel iets delen met hem.
Nu komt het, er is dus een grotere zus van deze meisjes die boodschappen doet.
Nu is Zoonlief in een supermarkt met vreemde helemaal niet te handhaven, dus hij mag absoluut niet mee.
Wat wil hij dus? Mee...
En daar komt de uitbarsting, krijsen, gillen, deuren gooien (waar hij meestal de kans niet toe krijgt, mama is toch sneller... ) huilen, alles komt eruit.
Als je kijkt waar hij dus is, hij is moe, heeft het spannend gehad...en wil iets waarvan hij weet dat het niet doorgaat!
En ik zeg, jij gaat niet mee. En als je zo doorgaat dan kunnen je vriendinnetjes even een half uurtje naar huis zodat je kan afkoelen. (Heel neutraal, geen emotie in de stem)
Meneer ging zelf de gang op en kwam na een minuutje weer tevoorschijn...hij zei heel kalm: Ik ben afgekoeld mama, mogen ze blijven?
En dan het grote verschil met als ik ook tekeer ga als een beest, dan heb je dus chaos in huis, een moeder die overstuur is, een kind wat niks meer wil.... Iedereen verdrietig....
En echt, ik schreeuw ook wel eens door het huis heen, ook mijn emmer loopt wel eens over...
Maar nu weet hij dat de grens overschreden is...
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Ja, alsof ze weten dat ze jouw de baas kunnen. En eigenlijk kunnen ze dat dus ook.quote:Op woensdag 17 januari 2007 15:15 schreef syzo het volgende:
en je hebt gelijk over dat negatieve aandracht vragen. Ze ruiken je kwetsbare momenten.
Dus je een emotieloos gaan opstellen, dat ze je gevoel niet meer zien op zo'n moment.
Vergt wat oefening, maar oefening baart kunst...
I WIN!
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
En vooral niet opgeven, hoe moeilijk het ook is. JE leert met de tijd. Past weer iets aan als je na een poos merkt dat het niet gaat. Blijft iets volhouden dat super werkt. Zulke dingen hebben gewoon tijd nodig. Erkennen is stap 1. De belangrijkste zelfs. Daarna kan je voorjezelf gaan bedenken waar liggen de problemen, wat ga ik hoe aanpakken en wanneer. Niet teveel tegelijk willen. 1 ding per keer. Al ben je er weken mee bezig. Vaak heeft 1 verandering ook positieve gevolgen voor andere dingen die niet lekker lopen.quote:Op woensdag 17 januari 2007 16:07 schreef Oblivion het volgende:
[..]
Ja, alsof ze weten dat ze jouw de baas kunnen. En eigenlijk kunnen ze dat dus ook.
Dus je een emotieloos gaan opstellen, dat ze je gevoel niet meer zien op zo'n moment.
Vergt wat oefening, maar oefening baart kunst...
I WIN!
Consequent blijven, hoe moeilijk het ook is. En rustig idd niet gaan schreeuwen. Rust is heel belangrijk!
Ja,...
Nu heb ik een koekie.... (makkelijker)
Ik ben thuis, dus kan veel energie sparen, en heb er maar 1.
Kan me heel goed voorstellen dat moeders helemaal uit hun dak gaan omdat zoonlief of dochterlief het bloed onder de nagels vandaan halen, en dat je zelf er gewoonweg geen energie meer voor hebt.
En tegenwoordig is het niet meer zo dat moeders thuis kunnen zitten...
Er moet ook brood op de plank. Er is vaak nog een broertje of zusje....
Zoveel stress factoren meer.
Nu heb ik een koekie.... (makkelijker)
Ik ben thuis, dus kan veel energie sparen, en heb er maar 1.
Kan me heel goed voorstellen dat moeders helemaal uit hun dak gaan omdat zoonlief of dochterlief het bloed onder de nagels vandaan halen, en dat je zelf er gewoonweg geen energie meer voor hebt.
En tegenwoordig is het niet meer zo dat moeders thuis kunnen zitten...
Er moet ook brood op de plank. Er is vaak nog een broertje of zusje....
Zoveel stress factoren meer.
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
quote:Op dinsdag 16 januari 2007 18:49 schreef Yoni het volgende:
Ik ben geen ouder, maar wel zelf een ADHD-er. ADHD is lastig, maar het is absoluut fijn dat je er nu achter bent. Het toverwoord voor ADHD-ers: structuur! Ik ben inmiddels 27 en god, wat verlang ik af en toe nog terug naar de structuur van thuis Als mijn ouders eerder hadden geweten wat er 'mis' is, hadden ze bepaalde dingen heel anders aangepakt en was ik waarschijnlijk later niet zo hard op m'n snufferd gegaan.
Wat zouden ze anders hebben aangepakt?
En hoe ben je op je snufferd gegaan?
Mee eens is...quote:
Zo'n labeltje is confronterend, maar zeker ook positief dus. Want er is best heel goed met ADHD te leven, zeker als het zo jong al ontdekt wordt.
Ennuh... ADHD heeft ook nog eens héél veel positieve kanten
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Ik ga dit topic ook in de gaten houden. Eerst blijf ik nog even lurken. Gaan nu met onze dochter het traject in van onderzoeken, tenminste dat hoop ik. Komende dinsdag gaan wij samen naar onze huisarts om over haar te praten.
Iedereen sterkte met hun kids, ikzelf vind het op dit moment allemaal erg moeilijk wat ik voor m'n kiezen krijg. (zwanger zijn helpt ook niet echt mee om alles goed op een rijtje te krijgen)
Iedereen sterkte met hun kids, ikzelf vind het op dit moment allemaal erg moeilijk wat ik voor m'n kiezen krijg. (zwanger zijn helpt ook niet echt mee om alles goed op een rijtje te krijgen)
Hoi Ka-stone!
Niet lurken! Mee posten! Gooi alles maar hier neer...
Lijkt me namelijk helemaal niet makkelijk nee, zwanger zijn en een moeilijk kindje.
Hoe oud is je dochter?
Niet lurken! Mee posten! Gooi alles maar hier neer...
Lijkt me namelijk helemaal niet makkelijk nee, zwanger zijn en een moeilijk kindje.
Hoe oud is je dochter?
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Hoi Oblivion, Onze dochter is nu 9 jaar. Ik vind het namelijk moeilijk, op dit moment, dat ons kind vanwege haar gedrag/karakter/aard en andere dingen die niet "gewoon"zijn in andermans ogen, een stempel krijgt..... Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Ïk wil wel mee posten hoor, maar op dit moment ben ik gewoon te druk met vanalles. (verbouwing thuis over ruim 2 weken ben ik uitgerekend van ons vierde kindje)
En ik weet nog niet wat er met ons kind is, heeft ze ADHD of is ze depressief, ik weet nog niet precies welke kant we op gaan.
Het enige dat ik wel weet is dat het op dit moment niet zo lekker gaat, op school weten ze niet meer wat ze moeten doen en in maart begint ze met een Sociale Vaardigheids training.
Maar ik probeer jullie wel op de hoogte houden.
Bedankt
Ïk wil wel mee posten hoor, maar op dit moment ben ik gewoon te druk met vanalles. (verbouwing thuis over ruim 2 weken ben ik uitgerekend van ons vierde kindje)
En ik weet nog niet wat er met ons kind is, heeft ze ADHD of is ze depressief, ik weet nog niet precies welke kant we op gaan.
Het enige dat ik wel weet is dat het op dit moment niet zo lekker gaat, op school weten ze niet meer wat ze moeten doen en in maart begint ze met een Sociale Vaardigheids training.
Maar ik probeer jullie wel op de hoogte houden.
Bedankt
Het "etiket" is altijd moeilijk...
Maar, je kind zo laten aanmodderen dat je er zelf ook helemaal weemoedig van wordt is ook zo wat...
(wat ik niet suggereer dat jij dat doet... )
Ik hoop dat je wat uitsluitsel krijgt over de diagnose van je kindje.
Brengt misschien al wat meer rust.
Doe voorzichtig met jezelf, het klinkt inderdaad erg druk, met die verbouwing enzo!
Maar, je kind zo laten aanmodderen dat je er zelf ook helemaal weemoedig van wordt is ook zo wat...
(wat ik niet suggereer dat jij dat doet... )
Ik hoop dat je wat uitsluitsel krijgt over de diagnose van je kindje.
Brengt misschien al wat meer rust.
Doe voorzichtig met jezelf, het klinkt inderdaad erg druk, met die verbouwing enzo!
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Ben het met je eens hoor. Ik wil ook niet blijven aanmodderen. Maar voor mij is ze gewoon mijn kind waar ik heel veel van hou en die soms haar eigenaardigheden heeft. (en wie heeft die niet)
Maar in indergeval bedankt voor het "luisterend oor" (lezend oog)
Maar in indergeval bedankt voor het "luisterend oor" (lezend oog)
Dat etiket heb ik ook zolang tegenop gezien.
Op damien zijn tweede toen hij op de peuterspeelzaal zat werd ADHD al een keer geopperd door de stagaire die daar toen liep. Ik reageerde daar op met wat ik nu inzie een veel te overdreven reactie die volgens mij alle moeders doen "ECHT NIET!!! MIJN KIND IS GEWOON WAT DRUKKER THATS ALL!!! " Nu weet ik beter.... alhoewel het dus nog vastgesteld moet worden weet ik wel dat mijn zoontje wel behoorlijk wat drukker dannormaal is en ander afwijkend gedrag vertoond.
Ik vind dat "etiketje" nu wel belangrijk... al ben ik niet zo van in hokjes denken is dit nu net iets wat wel moet om er dan ook gericht naar toe te kunnen werken om alles te verbeteren voor Damien en ons gezin.
Aanmodderen doet iedreen denk ik wel Oblivion... Ik heb het wel gedaan... Totdat school met de gesprekken kwam en dan ga je meer nadenken en "objectiever" kijken naar je kind en toen kwam ik erachter dat zijn gedrag idd niet echt strookt met wat andere kinderen doen.
Alle kids doen gevaarlijk... maar hij trekt dat net een stapje verder, alle kids doen druk ( de meeste dan) alleen hij net ff wat drukker en zo kan ik nog wel even doorgaan...
Op damien zijn tweede toen hij op de peuterspeelzaal zat werd ADHD al een keer geopperd door de stagaire die daar toen liep. Ik reageerde daar op met wat ik nu inzie een veel te overdreven reactie die volgens mij alle moeders doen "ECHT NIET!!! MIJN KIND IS GEWOON WAT DRUKKER THATS ALL!!! " Nu weet ik beter.... alhoewel het dus nog vastgesteld moet worden weet ik wel dat mijn zoontje wel behoorlijk wat drukker dannormaal is en ander afwijkend gedrag vertoond.
Ik vind dat "etiketje" nu wel belangrijk... al ben ik niet zo van in hokjes denken is dit nu net iets wat wel moet om er dan ook gericht naar toe te kunnen werken om alles te verbeteren voor Damien en ons gezin.
Aanmodderen doet iedreen denk ik wel Oblivion... Ik heb het wel gedaan... Totdat school met de gesprekken kwam en dan ga je meer nadenken en "objectiever" kijken naar je kind en toen kwam ik erachter dat zijn gedrag idd niet echt strookt met wat andere kinderen doen.
Alle kids doen gevaarlijk... maar hij trekt dat net een stapje verder, alle kids doen druk ( de meeste dan) alleen hij net ff wat drukker en zo kan ik nog wel even doorgaan...
Ik was ook een aanmoddertje...kan ook niet anders, alleen als het dan zo duidelijk naar voren komt is het niet slim je kop in het zand te steken. Wat we dus ook niet doen, gelukkig...
Onze zoon zijn "geluk" was dat hij epileptisch was, en daardoor al snel in een medische molen kwam.
Heb ook nog medicijnen lang voor hem uit kunnen schuiven, totdat de school zei dat ze hem zo niks bij konden brengen....
Tja, dan heb je eigenlijk geen keus meer, manneke moet toch een beetje mee kunnen.
En door de medicijnen wilde ze dat hij ook nog andere medicijnen ging gebruiken...
Nah, ik denk het niet.
Dus daar heb ik andere oplossingen voor gevonden... (Het niet in slaap kunnen komen enzo)
Vandaag het rapport gehad.....Ben zeer trots!
Mooi rapport!
Oh, dat is ook nog iets wat ik wilde delen.
Zoonlief zit dus op een speciale school en vorig jaar had hij dus een andere juf.
Waarvan ik al dacht: Dat is d'r niet, die heeft het niet....
En dat gevoel kwam absoluut uit, nu hij dus een ander "juffie" heeft is hij met sprongen vooruit gegaan. Wil opeens in de kring blijven zitten, Kan 10 minuten lang zijn concentratie vasthouden etc etc. Dus echt specifieke dingen die in de klas niet goed gingen. (Hij kan nog steeds niet stil zitten, maar goed... )
Wat ik dus wilde zeggen, als je opzoek gaat naar scholen of speciale ondersteuning, kijk goed naar kind---leraar actie.
Dat heeft dus bij hem heel veel gescheeld.
Het is niet leuk omdat soort dingen aan te kaarten, want het was een lief mensje, maar totaal geen overwicht.
Ze hebben nou eenmaal een andere aanpak nodig.
Onze zoon zijn "geluk" was dat hij epileptisch was, en daardoor al snel in een medische molen kwam.
Heb ook nog medicijnen lang voor hem uit kunnen schuiven, totdat de school zei dat ze hem zo niks bij konden brengen....
Tja, dan heb je eigenlijk geen keus meer, manneke moet toch een beetje mee kunnen.
En door de medicijnen wilde ze dat hij ook nog andere medicijnen ging gebruiken...
Nah, ik denk het niet.
Dus daar heb ik andere oplossingen voor gevonden... (Het niet in slaap kunnen komen enzo)
Vandaag het rapport gehad.....Ben zeer trots!
Mooi rapport!
Oh, dat is ook nog iets wat ik wilde delen.
Zoonlief zit dus op een speciale school en vorig jaar had hij dus een andere juf.
Waarvan ik al dacht: Dat is d'r niet, die heeft het niet....
En dat gevoel kwam absoluut uit, nu hij dus een ander "juffie" heeft is hij met sprongen vooruit gegaan. Wil opeens in de kring blijven zitten, Kan 10 minuten lang zijn concentratie vasthouden etc etc. Dus echt specifieke dingen die in de klas niet goed gingen. (Hij kan nog steeds niet stil zitten, maar goed... )
Wat ik dus wilde zeggen, als je opzoek gaat naar scholen of speciale ondersteuning, kijk goed naar kind---leraar actie.
Dat heeft dus bij hem heel veel gescheeld.
Het is niet leuk omdat soort dingen aan te kaarten, want het was een lief mensje, maar totaal geen overwicht.
Ze hebben nou eenmaal een andere aanpak nodig.
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Ja, zo is het ook.quote:Op vrijdag 19 januari 2007 18:12 schreef Angel22 het volgende:
Alle kids doen gevaarlijk... maar hij trekt dat net een stapje verder, alle kids doen druk ( de meeste dan) alleen hij net ff wat drukker en zo kan ik nog wel even doorgaan...
Alle kinderen zijn wel eens vervelend, alleen bij dit soort kinderen zie je een andere uitwerking nadat je hebt ingegrepen.
Onze meneer heeft 1 jaar lang onder het bureau van de hoofdjuf gezeten...
Hij kon de drukte in de klas van het binnenkomen niet aan.
En het is niet voor te stellen, maar een kereltje van 6 haalt zomaar 13 mensen onderuit...Met gemak!
Nou, dan werd hij met een puzzel onder de tafel gezet totdat de klas rustig zat.
En dan ging hij pas zitten.
Maar als een hoop mensen eraan mee werken en het volhouden, zie opeens een heel lief breekbaar manneke, die je hart steelt waar je bij staat...
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Vanmorgen bij de huisarts geweest om over onze dochter te praten. Manlief heeft ons verhaal verteld en dan denk je dat je reactie krijgt. Niet dus. Huisarts was niet in z'n hum en vond het raar dat wij geen verslag van school hadden meegekregen. (achteraf heeft hij misschien wel gelijk maar toch.....) Hij ging school bellen, kon het telefoonnummer niet vinden, werd toen nog humeuriger, nou ja uiteindelijk nummer toch gevonden en met de direkteur van de school gesproken. Zit je daar als ouders....je vind zo'n gesprek over je kind toch al moeilijk..... Uiteindelijk draaide de huisarts bij. Hij heeft ons een aantal dingen uitgelegd en we hebben afgesproken dat zodra wij het verslag van school hebben dat we dan met onze dochter langs komen. Dan kunnen we aan het traject gaan beginnen. Ik hou jullie, voor zover mogelijk, op de hoogte.
O ja, ik moet zeggen nadat ik vorige week hier gepost had dat ik toch wel wat rustiger ben geworden, het deed me erg goed om m'n verhaal een beetje kwijt te kunnen.
O ja, ik moet zeggen nadat ik vorige week hier gepost had dat ik toch wel wat rustiger ben geworden, het deed me erg goed om m'n verhaal een beetje kwijt te kunnen.
Ook hier maar even een updatetje....
Heb vandaag na lang wachten (drie telefoontjes en drie mailtjes...) eindelijk bericht gehad van bureau jeugdzorg dat Damien inmiddels sinds de 11-1-07 op de wachtlijst staat en dat het twee tot drie maanden kan duren voor hij aan de beurt is.
Daar baal ik van want het gaat nu allemaal zo lekker vlot achterelkaar door en nu staan we voor mijn gevoel weer helemaal stil.
Nix aan te doen... nijpend tekort aan kinderpsychiaters momenteel...
Heb vandaag na lang wachten (drie telefoontjes en drie mailtjes...) eindelijk bericht gehad van bureau jeugdzorg dat Damien inmiddels sinds de 11-1-07 op de wachtlijst staat en dat het twee tot drie maanden kan duren voor hij aan de beurt is.
Daar baal ik van want het gaat nu allemaal zo lekker vlot achterelkaar door en nu staan we voor mijn gevoel weer helemaal stil.
Nix aan te doen... nijpend tekort aan kinderpsychiaters momenteel...
Blijf volhouden meiden!
Het is niet anders dat er wachtlijsten zijn.
Blijf zelf op onderzoek uitgaan, denk aan dieet, regels, veel erover praten!
Neem je kindje op, kijk de band na...Wat kan je zelf nog veranderen? Etc etc...
Als je dan bij zo'n instantie komt, ben jij ook een deskundige van je eigen kind, en kunnen zij je hopelijk verder helpen....
(Erover praten dat kan je beter hier doen, want mensen om je heen hebben de neiging om te zeggen: Zucht, komt zij ook weer aan, maar hier is dat niet... )
Het is niet anders dat er wachtlijsten zijn.
Blijf zelf op onderzoek uitgaan, denk aan dieet, regels, veel erover praten!
Neem je kindje op, kijk de band na...Wat kan je zelf nog veranderen? Etc etc...
Als je dan bij zo'n instantie komt, ben jij ook een deskundige van je eigen kind, en kunnen zij je hopelijk verder helpen....
(Erover praten dat kan je beter hier doen, want mensen om je heen hebben de neiging om te zeggen: Zucht, komt zij ook weer aan, maar hier is dat niet... )
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Dat van erover praten ben ik idd achtergekomen dat ik dat beter niet met mijn ouders kan doen...
Die hebben niet zoiets van zucht komt zij weer aan maar die hebben zoiets (althans m'n moeder) het ligt aan jullie en niet aan het kind.
Omdat hij zich anders gedraagt bij hun thuis dan bij ons thuis.
Ik wordt daar zo moe van... gelukkig heb ik wat dat betreft de instanties wel achter me staan en ook al meerdere malen te horen gekregen dat we het wel goed doen maar je wordt daar soms wel een beetje moedeloos van.
Die hebben niet zoiets van zucht komt zij weer aan maar die hebben zoiets (althans m'n moeder) het ligt aan jullie en niet aan het kind.
Omdat hij zich anders gedraagt bij hun thuis dan bij ons thuis.
Ik wordt daar zo moe van... gelukkig heb ik wat dat betreft de instanties wel achter me staan en ook al meerdere malen te horen gekregen dat we het wel goed doen maar je wordt daar soms wel een beetje moedeloos van.
Zou je toch niet verwachten van je ouders....
Maar ja, dat is nou net de moeilijkheid met deze kinderen, thuis zijn het draken en buitenshuis niet of nauwelijks...
Nu zeggen ze dat vreemde ogen dwingen, nu, bij ons dus echt niet hè?
Meneer kreeg het voor elkaar een kinderlaptop door het kantoor van een dokter te smijten...
En probeer maar eens een kind te straffen die gewoon doet waar hij zin in heeft.
Maar de aanhouder wint!
I'm telling you, geen emoties tonen met kwaadheid. Tjonge dat had ik dus eerder moeten weten.
Had mij en mijn kind een hoop frustratie gescheeld.
Ik vind dat kinderen maar voortaan met een gebruiksaanwijzing geboren moeten worden...
Wat jullie?
Maar ja, dat is nou net de moeilijkheid met deze kinderen, thuis zijn het draken en buitenshuis niet of nauwelijks...
Nu zeggen ze dat vreemde ogen dwingen, nu, bij ons dus echt niet hè?
Meneer kreeg het voor elkaar een kinderlaptop door het kantoor van een dokter te smijten...
En probeer maar eens een kind te straffen die gewoon doet waar hij zin in heeft.
Maar de aanhouder wint!
I'm telling you, geen emoties tonen met kwaadheid. Tjonge dat had ik dus eerder moeten weten.
Had mij en mijn kind een hoop frustratie gescheeld.
Ik vind dat kinderen maar voortaan met een gebruiksaanwijzing geboren moeten worden...
Wat jullie?
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Ik krijg hier altijd het hartbrekende antwoord.. Ik doe ECHT me best met luisteren alleen mijn hoofd doet niet wat ik wil....
Dat doet mij heel veel verdriet waardoor ik dus niet meer emotieloos kan overkomen...
Dat doet mij heel veel verdriet waardoor ik dus niet meer emotieloos kan overkomen...
Nee, je zei het zelf al: Hij doet wel zijn best bij opa en oma, vraag je eens af waarom....
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Hier ook even een update. Het boddaert is verkeerd aangevraagd. AARRRGGGG
De nieuwe aanvraag is al onderweg en ze hebben er nu spoed van gemaakt. Ik geloof er nog helemaal niks van want nu zijn we 10 weken verder en ik weet nog niet eens hoe lang de wachtlijst is.
Gelukkig voelt mijn dochter zich de afgelopen week wat beter en heb ik nog maar een enkele explosie meegemaakt. Sinds vanmorgen ligt ze met 40 graden op de bank maar dat is wat anders....gaat wel weer over.
De nieuwe aanvraag is al onderweg en ze hebben er nu spoed van gemaakt. Ik geloof er nog helemaal niks van want nu zijn we 10 weken verder en ik weet nog niet eens hoe lang de wachtlijst is.
Gelukkig voelt mijn dochter zich de afgelopen week wat beter en heb ik nog maar een enkele explosie meegemaakt. Sinds vanmorgen ligt ze met 40 graden op de bank maar dat is wat anders....gaat wel weer over.
Beterschap voor je meisje...
Geniet van de rust...
Geniet van de rust...
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
rust???? ze heeft nog een zusje van 6 die het nu overneemt haha Jaaa mama moet niet denken dat ze nu op dr lauweren kan rusten hoor
Oeh, ja, vergeten...
Kan je gelijk je nieuwe "jij" laten zien aan zusje-lief?
Kan je gelijk je nieuwe "jij" laten zien aan zusje-lief?
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
haha heb ik al gedaan Die kwam eind van de middag binnen ....maaammm ik heb oorpijn en mijn oor zit dicht...jaja ga maar op de bank ik haalk wel een dekentje maar ga niet zo lopen miepen hoor
arme kinderen.
arme kinderen.
Opa en oma mopperen ook maar daar krijgt hij voor de volle 100% de aandacht. CONTINUE.quote:Op maandag 29 januari 2007 03:44 schreef Oblivion het volgende:
Nee, je zei het zelf al: Hij doet wel zijn best bij opa en oma, vraag je eens af waarom....
Knutselen, lezen, spelen... noem het maar alles wordt samen gedaan.
Tja daar zijn het opa en oma voor want naast mijn baan heb ik daar gewoon geen tijd voor.
Niet dat ik geen tijd voor mijn kids heb maar niet zoveel als opa en oma hebben als ze daar zijn.
Ze krijgen van mij per dag zeker 3 kwartier tot een uur apart van elkaar de onverdeelde aandacht maar dan nog is Damien gigantisch druk. In vergelijking tot bij mijn ouders dan...
En daarnaast ook nog samen aandacht en in de weekenden dat ze hier zijn en stiefbroertje hier ook is doen we zoveel mogelijk dingen samen. Maar ik ben niet bezig om ze het hele weekend te vermaken want ik vind dat ze ook samen moeten kunnen spelen en zichzelf vermaken.
Dat laatste gaat de afgelopen twee weekenden wel redelijk moet ik zeggen dus dan alweer een pluspunt.
Het enige waarmee je Damien dus echt superrustig krijgt..... zet hem achter de nintendo, gameboy of pc en je hoort en ziet hem niet.
Maar dan hoort en ziet hij zijn omgeving ook niet hoor... Het hele huis kan om hem heen afbranden en dan nog heeft hij niets door. ( hyperfocus)
Ook als je dan vraagt of hij een snoepje wil komt niet bij hem door.
En dit houdt hij makkelijk een dikke drie uur vol. Dat hebben we voorheen een keer uitgeprobeerd.
Op school is het voor juf een uitkomst want asl hij zo druk wordt en niet meer te hanteren valt in de klas zet ze hem een half uurtje achter de pc en is meneer weer handelbaar als ze hem na een driftbui ahter de pc vandaan sleept want dat heeft hij ook. las hij er dan mee moet stoppen wordt hij driftig en gaat hij slopen als hij de kans krijgt. Of rare dingen doen zoals tegen een muur aan staan piesen. ( in de wc dan)
MIjn ex zal hier ook wel meelezen en ik verwacht de reactie dat doet hij daar niet maar hier dus wel.
En ook op de bso en school is dit helaas het geval.
MIjn ex is wel van alles op de hoogte (even ter info) en alle gesprekken die op school en met de jeugdzorg worden gevoerd gaan ook per direct zijn kant op omdat we beiden in het belang van Damien willen handelen.
Maar je ziet dus wel in dat een betere kwaliteit kan worden gemaakt met de kinderen.
Je hoeft ze niet 24/7 te vermaken, maar niet veel meer met ze doen omdat ze zich maar moeten redden....
Dat redden ze dus niet.
Onze zoon is ook super stil voor uren achter zijn PS2, waarnaar hij dus woede uitbarstingen krijgt.
Mits ik een tijdsklok instel. Hij mag een uurtje op en dan naar buiten met vriendjes spelen.
Maar je zal met jeugdzorg wel vele tips krijgen en veel meer inzicht in de gedachte en gedrag van Damien. Waardoor het waarschijnlijk komt etc etc...
En ik hoop dat jullie dan een beetje rust krijgen met het manneke...
Wat je wel vast kan doen is proef medicatie aanvragen en die krijg je waarschijnlijk ook, zeker als je een brief van school meeneemt.
En niet denken, dit ga ik wel even doen zonder medicatie, soms is het gewoon nodig om rust in het hoofd van je kindje te krijgen.
misschien wel een tip voor jezelf: Je schiet veel te snel de verdeging in en je komt over alsof je opgebrand bent...niet om je te beledigen, maar het helpt vaak niet in een huishouden met een kind dat dit feilloos oppikt. Ook dit kan je beter melden aan jeugdzorg, want dan kunnen ze veel meer regelen voor Damien en dan kan je denken aan een PGB waar hij weekenden weg kan met lotgenootjes, zodat ook jij rust krijgt.
Je hoeft ze niet 24/7 te vermaken, maar niet veel meer met ze doen omdat ze zich maar moeten redden....
Dat redden ze dus niet.
Onze zoon is ook super stil voor uren achter zijn PS2, waarnaar hij dus woede uitbarstingen krijgt.
Mits ik een tijdsklok instel. Hij mag een uurtje op en dan naar buiten met vriendjes spelen.
Maar je zal met jeugdzorg wel vele tips krijgen en veel meer inzicht in de gedachte en gedrag van Damien. Waardoor het waarschijnlijk komt etc etc...
En ik hoop dat jullie dan een beetje rust krijgen met het manneke...
Wat je wel vast kan doen is proef medicatie aanvragen en die krijg je waarschijnlijk ook, zeker als je een brief van school meeneemt.
En niet denken, dit ga ik wel even doen zonder medicatie, soms is het gewoon nodig om rust in het hoofd van je kindje te krijgen.
misschien wel een tip voor jezelf: Je schiet veel te snel de verdeging in en je komt over alsof je opgebrand bent...niet om je te beledigen, maar het helpt vaak niet in een huishouden met een kind dat dit feilloos oppikt. Ook dit kan je beter melden aan jeugdzorg, want dan kunnen ze veel meer regelen voor Damien en dan kan je denken aan een PGB waar hij weekenden weg kan met lotgenootjes, zodat ook jij rust krijgt.
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Klopt... Ik zit er ook werkelijk helemaal doorheen... Ik heb dit ook gemeld aan jeugdzorg en wij zelf staan ook op een wachtlijst voor een soort van cursus om ouders te leren hoe hier mee om te gaan.
De weekenden is weekend op weekend af hier. Damien en Duncan gaan om de 14 dagen naar hun vader toe dus in dat weekend laad ik wel weer op.
Proefmedicatie doen ze niet. Had ik al om gevraagd mar ze gaan pas beginnen met proefmedicatie op het moment dat Damien gezien is door de psych.
Ik ben ook zeker niet tegen medicijnen hoor. Ik weet niet of dat zo overgekomen is maardat is dus niet zo. Als dat rust brengt voor Damien dan gaan we er gewoon voor.
ik doe me best om niet in de verdeidiging te springen hoor, mocht ik wel zo over komen doe ik dat eerlijk gezegd niet bewust, dit is iets waar ik zelf mee opgevoed ben en helaas krijg ik dat niet helemaal uit mijn systeem
De weekenden is weekend op weekend af hier. Damien en Duncan gaan om de 14 dagen naar hun vader toe dus in dat weekend laad ik wel weer op.
Proefmedicatie doen ze niet. Had ik al om gevraagd mar ze gaan pas beginnen met proefmedicatie op het moment dat Damien gezien is door de psych.
Ik ben ook zeker niet tegen medicijnen hoor. Ik weet niet of dat zo overgekomen is maardat is dus niet zo. Als dat rust brengt voor Damien dan gaan we er gewoon voor.
ik doe me best om niet in de verdeidiging te springen hoor, mocht ik wel zo over komen doe ik dat eerlijk gezegd niet bewust, dit is iets waar ik zelf mee opgevoed ben en helaas krijg ik dat niet helemaal uit mijn systeem
Bij wie heb je dat gevraagd, de proefmedicatie?
Als dit de jeugdzorg heeft gezegd, dan als de sodemieters naar je huisarts voor doorverwijzing naar kinderarts.
Want het kan dus echt wel...
Wij hebben zelf dat traject afgelegd en de rede waarom zoonlief het niet kreeg was omdat hij epileptisch is...(niet de hele grote schokken, maar heel veel kleintjes.)
Nou dat is Damien niet.
Krijg je geen doorverwijzing? Dan gewoon afspraak maken!
Als mama niet goed in haar vel zit en je zit in neerwaarste negatieve spiraal, moet dat doorbroken worden...
En dat "gezien" worden "onder" begeleiding van een psych....
Dat is echt dikke vette bullshit, al staat ie onder toezicht....JIJ bent diegene die alle vragen kan beantwoorden.
En als het niet goed gaat met Damien, zullen ze erop moeten vertrouwen dat jij ook weer aan de bel trekt.
Wij zitten dus al maanden in het traject en dan ook nog met dat nieuwe middel, ik zal je maar niet vertellen hoe intensief de psych met je kind opgaat...
Dat is namelijk 0,0.....
Want ze gaan eerst met de ouders aan de slag.
Ik vind het echt heel erg rot voor je dat je er zo doorheen zit, vandaar dat ik je toch aanspoor naar een kinderarts te gaan, eis proefmedicatie....!
Als dit de jeugdzorg heeft gezegd, dan als de sodemieters naar je huisarts voor doorverwijzing naar kinderarts.
Want het kan dus echt wel...
Wij hebben zelf dat traject afgelegd en de rede waarom zoonlief het niet kreeg was omdat hij epileptisch is...(niet de hele grote schokken, maar heel veel kleintjes.)
Nou dat is Damien niet.
Krijg je geen doorverwijzing? Dan gewoon afspraak maken!
Als mama niet goed in haar vel zit en je zit in neerwaarste negatieve spiraal, moet dat doorbroken worden...
En dat "gezien" worden "onder" begeleiding van een psych....
Dat is echt dikke vette bullshit, al staat ie onder toezicht....JIJ bent diegene die alle vragen kan beantwoorden.
En als het niet goed gaat met Damien, zullen ze erop moeten vertrouwen dat jij ook weer aan de bel trekt.
Wij zitten dus al maanden in het traject en dan ook nog met dat nieuwe middel, ik zal je maar niet vertellen hoe intensief de psych met je kind opgaat...
Dat is namelijk 0,0.....
Want ze gaan eerst met de ouders aan de slag.
Ik vind het echt heel erg rot voor je dat je er zo doorheen zit, vandaar dat ik je toch aanspoor naar een kinderarts te gaan, eis proefmedicatie....!
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Ik kom even tussendoor binnenvallen, las het verhaal van Angel.
Mijn oppaskindje had dat ook, ontzettend druk thuis, echt hyper. Bij opa en oma (met idd alle aandacht van de wereld) was het een schatje. Moeder zat er flink doorheen (pfeiffer en reuma) en kon hem daardoor niet genoeg aandacht geven, gevolg was kind druk, moeder moe, kind nog drukker enz.
Ik ben daar toen als vrijwilliger ingezet om de spiraal te doorbreken en ging elke week 'drukke' dingen doen met hem. Kleien, verven, hutten bouwen, in de zandbak, naar de speeltuin. Hij kon daardoor veel energie kwijt en als hij thuis kwam kon hij makkelijker met moeder iets 'makkelijkers' doen, een spelletje of puzzel. Daardoor kreeg moeder meer energie en kon ze beter en met meer geduld met hem omgaan.
Het was zo'n schattig joch. (toen ik daar stopte werd er net adhd geconstateerd). Na verloop van tijd kon hij steeds beter zichzelf bezig houden en sprak ik meer met moeder zodat zij haar verhaal kwijt kon. Ik weet niet of het in het topic al besproken is, maar misschien is zoiets (tijdelijk) een oplossing.
Mijn oppaskindje had dat ook, ontzettend druk thuis, echt hyper. Bij opa en oma (met idd alle aandacht van de wereld) was het een schatje. Moeder zat er flink doorheen (pfeiffer en reuma) en kon hem daardoor niet genoeg aandacht geven, gevolg was kind druk, moeder moe, kind nog drukker enz.
Ik ben daar toen als vrijwilliger ingezet om de spiraal te doorbreken en ging elke week 'drukke' dingen doen met hem. Kleien, verven, hutten bouwen, in de zandbak, naar de speeltuin. Hij kon daardoor veel energie kwijt en als hij thuis kwam kon hij makkelijker met moeder iets 'makkelijkers' doen, een spelletje of puzzel. Daardoor kreeg moeder meer energie en kon ze beter en met meer geduld met hem omgaan.
Het was zo'n schattig joch. (toen ik daar stopte werd er net adhd geconstateerd). Na verloop van tijd kon hij steeds beter zichzelf bezig houden en sprak ik meer met moeder zodat zij haar verhaal kwijt kon. Ik weet niet of het in het topic al besproken is, maar misschien is zoiets (tijdelijk) een oplossing.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Dat is een geweldige oplossing, Yppy, alleen ja, waar haal je zo'n lieve vrijwilligster vandaan?
Had die mevrouw in verband met haar reuma een PGB?
Of, zit jij bij een instelling?
Had die mevrouw in verband met haar reuma een PGB?
Of, zit jij bij een instelling?
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Ik was vrijwilliger bij home start. Ik ben gestopt omdat moeder het zelf weer kon. Ondersteuning is in principe tijdelijk, maar het kan makkelijk een jaar duren.
In een ander gezin waar ik werkte, was ik met een pgb. Dat was wel zwaarder (autisme, lichamelijke en verstandelijke handicap), maar als je met adhd ook een pgb kunt krijgen, kun je ook iemand vanuit een zorgaanbieder inhuren. Dan mag je zelf kiezen hoeveel uren enz.
In een ander gezin waar ik werkte, was ik met een pgb. Dat was wel zwaarder (autisme, lichamelijke en verstandelijke handicap), maar als je met adhd ook een pgb kunt krijgen, kun je ook iemand vanuit een zorgaanbieder inhuren. Dan mag je zelf kiezen hoeveel uren enz.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
YPPY, wat lief van je. Het is maar goed dat er mensen bestaan die anderen willen helpen.
Wanneer ik hier de verhalen van jullie allemaal lees, vind ik dat het bij ons allemaal wel reuze meevalt.
Maar gisteren kreeg ik het verslag van school en als ik dat dan lees denk ik ja er moet toch wel wat gaan gebeuren, want dit kan zo niet verder.
Vanmiddag ga ik nog even naar school om het verslag te bespreken en dan weer een afspraak maken bij de huisarts. Ik hoop dat we het een en ander nog rond kunnen krijgen voordat de baby wordt geboren.
Wanneer ik hier de verhalen van jullie allemaal lees, vind ik dat het bij ons allemaal wel reuze meevalt.
Maar gisteren kreeg ik het verslag van school en als ik dat dan lees denk ik ja er moet toch wel wat gaan gebeuren, want dit kan zo niet verder.
Vanmiddag ga ik nog even naar school om het verslag te bespreken en dan weer een afspraak maken bij de huisarts. Ik hoop dat we het een en ander nog rond kunnen krijgen voordat de baby wordt geboren.
Nog even een aanvulling. Ben net gebeld door de mevrouw die Sociale Vaardigheidscursus geeft. Woensdag 7 maart hebben we een kennismakings gesprek met haar en dan kan onze dochter gaan beginnen met de cursus. Eindelijk we wachten er al zolang op.... misschien heb ik mijn hoop hier wel helemaal op gezet. Ik hoop namelijk dat mijn dochter door deze cursus wat steviger in haar schoenen staat en dat ze zich ook beter kan verweren tegen de "grote boze buitenwereld".
Hey, dat is goed nieuws, Ka-stone.
Ik ga met je mee hopen.
Vraag ook aan deze mevrouw of je zelf dingen thuis met haar kan doen.
Zo ik heb rapport bespreking gehad van zoonlief...
Wat een...
Het gaat heel goed op school, hij is netjes bij. (vorig jaar liep hij ruim 18 maanden achter!)
Hier zit een zeer trotse moeder!
En heb gevraagd wat ik nog kan doen thuis...
ik wil graag loco voor hem kopen, want daar is hij minuten zoet mee... En mama dus ook.
Er werd gevraagd voor gezelschapsspellen...
Nou dat doen we maar niet, krijg dan opeens een heel kort lontje...
Letters plakken op de meubels. Dus een T op de tafel, S voor de stoel...
Parcours uitzetten in de woonkamer zodat begrippen als voor, achter, onder etc etc doordringen.
En al zittend op een bal bellen naar elkaar blazen, en dan moet de ander hem weer opvangen en weer terug blazen. (concentratie en focussen)
Waar hij veel moeite mee had was ruimtelijke begrippen. Dus misschien kunnen we spelenderwijs nog wat extra bijbrengen.
De juf zei ook nog dat hij het erg moeilijk vind in de kring te zitten en dan over vandaag en gisteren te praten, en dan met name het weer...
Waarop ik heel droog zei: Dat was toch gisteren? Wat is het nut van het weten...
Ze moesten lachen, en zeiden, precies je zoon...
Ik maak van sommige dingen zelf geen probleem en kijk dan vooral naar mezelf en de rest van de familie, want je ziet heel vaak dingen terug.
Sommige dingen interesseren hem namelijk geen bal. Gewoonweg geen interesse...
Tja, in mijn ogen houdt het dan op, of het moet via een omweg te doen zijn, wat we dus ook wel uitvogelen.
Ik heb heel veel contact met school. Zowel telefonisch als met de email!
Dus zaken die lopen zijn vers en kunnen gelijk aangepakt worden.
(Dat zijn dan weer de voordelen van een speciale school. )
Tegenwoordig zit hij op zwemles, en fysiotherapie 2 keer een half uur, maar echt denderend gaat het niet achter elkaar(lees: superkut, meneer loopt de hele dag te huilen te dreinen en te gallen).
Ik geef het nog 1 week als hij niet opknapt moet de fysio op een andere dag.
Hij heeft al vrijstelling van school op woensdag (in verband met vermoeidheid)
Nu is hij lekker naar Oma en hebben mama en papa het rijk voor hunzelf!!!
Oh ook wel leuk om te vertellen:
Ik probeerde hem uit te leggen dat het beter is als je eerst nadenkt en dan doet... (uhuh... )
Waarop hij zei: Mama, mijn hele hoofd zit al vol met nadenkjes...
Nadenkjes...
Ik ga met je mee hopen.
Vraag ook aan deze mevrouw of je zelf dingen thuis met haar kan doen.
Zo ik heb rapport bespreking gehad van zoonlief...
Wat een...
Het gaat heel goed op school, hij is netjes bij. (vorig jaar liep hij ruim 18 maanden achter!)
Hier zit een zeer trotse moeder!
En heb gevraagd wat ik nog kan doen thuis...
ik wil graag loco voor hem kopen, want daar is hij minuten zoet mee... En mama dus ook.
Er werd gevraagd voor gezelschapsspellen...
Nou dat doen we maar niet, krijg dan opeens een heel kort lontje...
Letters plakken op de meubels. Dus een T op de tafel, S voor de stoel...
Parcours uitzetten in de woonkamer zodat begrippen als voor, achter, onder etc etc doordringen.
En al zittend op een bal bellen naar elkaar blazen, en dan moet de ander hem weer opvangen en weer terug blazen. (concentratie en focussen)
Waar hij veel moeite mee had was ruimtelijke begrippen. Dus misschien kunnen we spelenderwijs nog wat extra bijbrengen.
De juf zei ook nog dat hij het erg moeilijk vind in de kring te zitten en dan over vandaag en gisteren te praten, en dan met name het weer...
Waarop ik heel droog zei: Dat was toch gisteren? Wat is het nut van het weten...
Ze moesten lachen, en zeiden, precies je zoon...
Ik maak van sommige dingen zelf geen probleem en kijk dan vooral naar mezelf en de rest van de familie, want je ziet heel vaak dingen terug.
Sommige dingen interesseren hem namelijk geen bal. Gewoonweg geen interesse...
Tja, in mijn ogen houdt het dan op, of het moet via een omweg te doen zijn, wat we dus ook wel uitvogelen.
Ik heb heel veel contact met school. Zowel telefonisch als met de email!
Dus zaken die lopen zijn vers en kunnen gelijk aangepakt worden.
(Dat zijn dan weer de voordelen van een speciale school. )
Tegenwoordig zit hij op zwemles, en fysiotherapie 2 keer een half uur, maar echt denderend gaat het niet achter elkaar(lees: superkut, meneer loopt de hele dag te huilen te dreinen en te gallen).
Ik geef het nog 1 week als hij niet opknapt moet de fysio op een andere dag.
Hij heeft al vrijstelling van school op woensdag (in verband met vermoeidheid)
Nu is hij lekker naar Oma en hebben mama en papa het rijk voor hunzelf!!!
Oh ook wel leuk om te vertellen:
Ik probeerde hem uit te leggen dat het beter is als je eerst nadenkt en dan doet... (uhuh... )
Waarop hij zei: Mama, mijn hele hoofd zit al vol met nadenkjes...
Nadenkjes...
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
o, Oblivion, ik smelt na dat verhaal van de "nadenkjes".
Afgelopen vrijdagmiddag nog een klein gesprekje op school gehad over het verslag dat ze hadden geschreven voor onze huisarts. Moet zeggen dat het een prettig gesprek was. de directeur van de school was erg geschrokken van de reactie van de huisarts en vond het erg vervelend voor ons, vooral omdat zij ons het advies hadden gegeven om deze weg in te slaan. Nu moet ik nog een afspraak bij de huisarts gaan maken, maar ik moet zeggen dat m'n hoofd er niet echt naar staat. Ben in m'n hoofd nu druk met aanstaande bevalling bezig, ben nu nml 40 weken en hoop dat het gauw geboren gaat worden. Maar morgen toch nog bellen zodat we in iedergeval een verwijskaart hebben.
Afgelopen vrijdagmiddag nog een klein gesprekje op school gehad over het verslag dat ze hadden geschreven voor onze huisarts. Moet zeggen dat het een prettig gesprek was. de directeur van de school was erg geschrokken van de reactie van de huisarts en vond het erg vervelend voor ons, vooral omdat zij ons het advies hadden gegeven om deze weg in te slaan. Nu moet ik nog een afspraak bij de huisarts gaan maken, maar ik moet zeggen dat m'n hoofd er niet echt naar staat. Ben in m'n hoofd nu druk met aanstaande bevalling bezig, ben nu nml 40 weken en hoop dat het gauw geboren gaat worden. Maar morgen toch nog bellen zodat we in iedergeval een verwijskaart hebben.
WOW, je staat gewoon op knappen!
Wel rustig aan doen hoor! Dat kan nu even niet anders.
Wat een gezever zeg, dan weer terug naar de huisarts, dan weer naar school...
Het is en blijft een kriem...
Er is volgens mij niks zo onlogisch als alle hulp instanties bij elkaar.
Ze spreken allemaal een andere taal.
Wel rustig aan doen hoor! Dat kan nu even niet anders.
Wat een gezever zeg, dan weer terug naar de huisarts, dan weer naar school...
Het is en blijft een kriem...
Er is volgens mij niks zo onlogisch als alle hulp instanties bij elkaar.
Ze spreken allemaal een andere taal.
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
We hebben toch maar besloten om nog even te wachten met naar de huisarts te gaan. Van de Verloskundige moet ik het toch echt wel rustig aan gaan doen, ivm bloeddruk. We wachten de bevalling af en maken een afspraak wanneer ik weer op de been ben. Ik hoop voor onze dochter dat we hier goed aan doen, maar ik moet nu echt aan mezelf en de baby denken nu.
Na talloze telefoontjes en emailtjes met Jeugdzorg en contact met de huisarts ben ik dus nog geen ene moer opgeschoten...
Proef medicatie beginnen ze niet aan omdat er alleen maar een vermoeden van ADHD bestaat en ik kan op m'n kop gaan staan maar ze doen het niet.
Dat zal misschien per arts/regio verschillend zijn denk ik maar hier beginnen ze niet eerder aan medicatie of iets in die vorm dan dat de psych een oordeel heeft gevormd.
Over de psych gesproken... nog een week of twee drie en dan kan ik een oproep verwachten als er geen "spoedje" tussendoor komt.
Damien wordt wel steeds drukker en drukker en ondanks de goede adviezen hier die ik nu vanaf het moment van lezen toepas dus emotieloos reageren als er wat gebeurd en consequent zijn in alles wat we doen.... maar het lijkt alleen maar averechts te wrken... Hij reageerd nu helemaal nergens meer op... straf boeit 'm nu nog minder dan dat het al deed. Zijn broer en stoefbroer reageren er trouwens wel helemaal top op dus das iig een gewin hier.
Ik ben zelf inmiddels weer fulltime aan het werk en dat geeft mij gek genoeg wel de rust om er 'savonds en in het weekend weer tegenaan te kunnen met twee of drie kinderen.
Ook de BSO en school geven aan dat Damien steeds drukker en onbereikbaarder wordt dus ik wil nu gaan kijken of school geen druk achter de jeugdzorg kan zetten... Om van Damien dan maar een "spoedje" te maken.
Hij is wel weer begonnen met gym en judo maar dat zien we nog niet echt terug in zijn gedrag.
Proef medicatie beginnen ze niet aan omdat er alleen maar een vermoeden van ADHD bestaat en ik kan op m'n kop gaan staan maar ze doen het niet.
Dat zal misschien per arts/regio verschillend zijn denk ik maar hier beginnen ze niet eerder aan medicatie of iets in die vorm dan dat de psych een oordeel heeft gevormd.
Over de psych gesproken... nog een week of twee drie en dan kan ik een oproep verwachten als er geen "spoedje" tussendoor komt.
Damien wordt wel steeds drukker en drukker en ondanks de goede adviezen hier die ik nu vanaf het moment van lezen toepas dus emotieloos reageren als er wat gebeurd en consequent zijn in alles wat we doen.... maar het lijkt alleen maar averechts te wrken... Hij reageerd nu helemaal nergens meer op... straf boeit 'm nu nog minder dan dat het al deed. Zijn broer en stoefbroer reageren er trouwens wel helemaal top op dus das iig een gewin hier.
Ik ben zelf inmiddels weer fulltime aan het werk en dat geeft mij gek genoeg wel de rust om er 'savonds en in het weekend weer tegenaan te kunnen met twee of drie kinderen.
Ook de BSO en school geven aan dat Damien steeds drukker en onbereikbaarder wordt dus ik wil nu gaan kijken of school geen druk achter de jeugdzorg kan zetten... Om van Damien dan maar een "spoedje" te maken.
Hij is wel weer begonnen met gym en judo maar dat zien we nog niet echt terug in zijn gedrag.
Angel een diagnose heb je idd niet zomaar maar je wilt toch ook wel dat er zorgvuldig onderzocht wordt wat er mis is? Je kunt toch niet zomaar medicijnen geven waarvan je niet eens zeker weet of die wel gaan werken?
Ik snap je frustratie maar volgens mij wil je veel te veel, veel te snel. Deze molens malen heel erg traag, ik ben nu al vanaf september bezig met de diagnose voor Eva en we zijn nog steeds bezig. Pas einde deze maand hebben we eindelijk een afspraak bij de jeugdpsychiater.
Ik snap je frustratie maar volgens mij wil je veel te veel, veel te snel. Deze molens malen heel erg traag, ik ben nu al vanaf september bezig met de diagnose voor Eva en we zijn nog steeds bezig. Pas einde deze maand hebben we eindelijk een afspraak bij de jeugdpsychiater.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Angel, dat is een hele goede om de school erbij in te trekken.
Zeker onder het mom van, manneke is aan het achter blijven.
En dat is vaak nog frusterender voor het kind.
Geef het niet op!
En het is goed dat je de regels hebt toegepast, je ziet nu dus ook dat jij niet gek bent, er is dus wel "iets" met Damien aan de hand.
De andere kinderen pikken het namelijk feilloos op.
Hier in huis is het een bumpy ride aan het worden...
Waarschijnlijk kies ik er toch voor om intensieve thuis-hulp te krijgen voor zoonlief.
Zo goed het eerder ging...helaas het heeft niet lang mogen duren.
Met de zwemlessen en fysio, ik weet het niet...het gaat niet beter, eerder slechter.
Toch ben ik er van overtuigd dat het een keer makkelijker wordt.
Het kan alleen even wat langer duren.
PGB is binnen en hij kan eens lekker een weekend met andere mensen ravotten...
Zeker onder het mom van, manneke is aan het achter blijven.
En dat is vaak nog frusterender voor het kind.
Geef het niet op!
En het is goed dat je de regels hebt toegepast, je ziet nu dus ook dat jij niet gek bent, er is dus wel "iets" met Damien aan de hand.
De andere kinderen pikken het namelijk feilloos op.
Hier in huis is het een bumpy ride aan het worden...
Waarschijnlijk kies ik er toch voor om intensieve thuis-hulp te krijgen voor zoonlief.
Zo goed het eerder ging...helaas het heeft niet lang mogen duren.
Met de zwemlessen en fysio, ik weet het niet...het gaat niet beter, eerder slechter.
Toch ben ik er van overtuigd dat het een keer makkelijker wordt.
Het kan alleen even wat langer duren.
PGB is binnen en hij kan eens lekker een weekend met andere mensen ravotten...
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Lois, het hoeft ook niet meteen iets als ritalin te zijn... al is het maar iets rustgevenders... iets wat hij mag hebben omdat hij nogal licht is en de homeopatische kant voor mij afvalt omdat damien daar nog te jong en te licht voor is ( bv valdispert) Niet voor mij maar voor dat mannetje wat zichzelf zo vreselijk in de weg zit dat hij van gekkigheid niet meer weet wat hij oet doen en daardoor heel erg veel problemen met zijn omgeving krijgt.
Maar zelfs daar krijg ik nul op rekest..... Visolie hebben we in het verleden een dik half jaar geprobeerd maar dat bracht ook geen resultaten met zich mee...
Maar zelfs daar krijg ik nul op rekest..... Visolie hebben we in het verleden een dik half jaar geprobeerd maar dat bracht ook geen resultaten met zich mee...
Al eens rustival geprobeerd? Is speciaal voor kinderen, en homeopathisch.
'Juist door het verschil kan je onderscheid maken. Iedereen is anders, wat ons gelijk maakt is dat we mensen zijn met respect naar elkaar, toch . . .�
Hoe is het met de stuiterballetjes, mama's en papa's?
Ka-stone, gefeliciteerd met je dochter: Sifra!
Hier gaat het wel okay...
De PGB is binnen en we hebben hem al op weekeinden kunnen plaatsen van een leuke boerderij!
Beetje rust in de tent, het ventje is soms (!) niet bij te houden...
Toen we Zaterdag gingen kijken wilde meneer niet eens mee naar huis...
Afijn, vrijdag wordt het spannend want dan gaat hij voor de eerste keer.
We gaan proberen dit twee keer in de maand te doen, gaat dat niet dan naar 1 keer per maand.
Ook willen ze kijken of er andere medicatie is...
Kortom, weer genoeg te doen met ons menneke.
Ka-stone, gefeliciteerd met je dochter: Sifra!
Hier gaat het wel okay...
De PGB is binnen en we hebben hem al op weekeinden kunnen plaatsen van een leuke boerderij!
Beetje rust in de tent, het ventje is soms (!) niet bij te houden...
Toen we Zaterdag gingen kijken wilde meneer niet eens mee naar huis...
Afijn, vrijdag wordt het spannend want dan gaat hij voor de eerste keer.
We gaan proberen dit twee keer in de maand te doen, gaat dat niet dan naar 1 keer per maand.
Ook willen ze kijken of er andere medicatie is...
Kortom, weer genoeg te doen met ons menneke.
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Oblivion, bedankt voor je felicitatie
Hoe is het gegaan met je zoon de eerste keer logeren? Lijkt me wel moeilijk hoor om tot zo'n besluit te komen.
Onze dochter is ondertussen alweer 4 keer naar de SoVa training geweest. Ze is erg enthousiast maar wel erg moe wanneer ze weer thuis komt. Ze moet dan alles echt verwerken. Samen met haar maken we het huiswerk dat ze meekrijgt ( voorstellen aan nieuwe mensen, complimenten geven aan iemand, gesprek met iemand voeren en gevoelens leren herkennen) Zelf pik ik ook nog het een en ander ervan op
Gisteravond hebben we een ouder/leerkrachten bijeenkomst gehad. Boeiend om de verhalen van andere ouders te horen. In de groep zitten kinderen die heel verlegen zijn, kinderen die mert hun woede geen raad weten, pesters en gepeste kinderen. Het is een groepje van 6 kinderen. Wij zijn er heel erg positief over. het is nog te vroeg om te zeggen dat we al resultaat zien hoor, maar dochterlief is er wel erg mee bezig. We zijn er wel achter gekomen dat ze een gebeurtenis moet leren relativeren, de trainers gaan hiermee ook intensief aan het werk (individueel)
Verder hebben we de rest even op de lange baan geschoven. Vooral ook omdat de Sova training erg intensief is.
Eigenijk weet ik niet zo goed of mijn verhaal in dit topic thuis hoort, maar ik vind het wel prettig dat ik het kwijt kan. (ook al heb ik nu heel wenig tijd met baby en drie kids)
Iedereen veel sterkte met de kids
Hoe is het gegaan met je zoon de eerste keer logeren? Lijkt me wel moeilijk hoor om tot zo'n besluit te komen.
Onze dochter is ondertussen alweer 4 keer naar de SoVa training geweest. Ze is erg enthousiast maar wel erg moe wanneer ze weer thuis komt. Ze moet dan alles echt verwerken. Samen met haar maken we het huiswerk dat ze meekrijgt ( voorstellen aan nieuwe mensen, complimenten geven aan iemand, gesprek met iemand voeren en gevoelens leren herkennen) Zelf pik ik ook nog het een en ander ervan op
Gisteravond hebben we een ouder/leerkrachten bijeenkomst gehad. Boeiend om de verhalen van andere ouders te horen. In de groep zitten kinderen die heel verlegen zijn, kinderen die mert hun woede geen raad weten, pesters en gepeste kinderen. Het is een groepje van 6 kinderen. Wij zijn er heel erg positief over. het is nog te vroeg om te zeggen dat we al resultaat zien hoor, maar dochterlief is er wel erg mee bezig. We zijn er wel achter gekomen dat ze een gebeurtenis moet leren relativeren, de trainers gaan hiermee ook intensief aan het werk (individueel)
Verder hebben we de rest even op de lange baan geschoven. Vooral ook omdat de Sova training erg intensief is.
Eigenijk weet ik niet zo goed of mijn verhaal in dit topic thuis hoort, maar ik vind het wel prettig dat ik het kwijt kan. (ook al heb ik nu heel wenig tijd met baby en drie kids)
Iedereen veel sterkte met de kids
Mijn dochter (ADHD en ODD) zit nu al een aantal weken op een Boddaert. Je kunt er helaas erg weinig over vinden op het internet.
Het is in ieder geval een soort na schoolse opvang voor kinderen met adhd, autisme en soortgelijke dingen. Ze werken daar voornamelijk aan sociaal emotionele doelen met de kinderen.
Ze werken maar aan 1 doel per keer en hoe vaak dat wisselt weet ik nog niet. Ze is net met de eerste bezig.
Haar eerste doel is : Als er iets gebeurd dat ik niet leuk vind dan zeg ik dit tegen de leiding. Ik vond dit een hele mooie want daar ben ik al jaren mee bezig met haar. Een kind dat alleen maar een dierlijke grom geeft, begint te schreeuwen, met deuren gooien dan huilen en om zich heen slaan kun je niet helpen.
En dan gaat het vaak over kleine dingen die eigenlijk binnen 2 of 3 zinnen al opgelost kunnen worden.
Ik zie nog niet heel veel verandering maar ze vind het gelukkig erg leuk. De 2e dag riep ze al dat ze elke dag wel wilde. Thuis komt er ook wat meer rust. Ik heb meer tijd voor haar zusje die nu dus minder vaak negatieve aandacht vraagt.
Ik ben heel erg benieuwd hoe dit allemaal gaat verlopen en vraag me af of er hier ook ouders zijn waarvan een of meerdere kinderen naar een Boddaert gaan
(ik zet het stukje ook wel even bij het adhd topic adhd en autisme lopen toch een beetje naast elkaar en soms door elkaar he. Ik herken ook veel dingen in de verhalen hierboven.)
Het is in ieder geval een soort na schoolse opvang voor kinderen met adhd, autisme en soortgelijke dingen. Ze werken daar voornamelijk aan sociaal emotionele doelen met de kinderen.
Ze werken maar aan 1 doel per keer en hoe vaak dat wisselt weet ik nog niet. Ze is net met de eerste bezig.
Haar eerste doel is : Als er iets gebeurd dat ik niet leuk vind dan zeg ik dit tegen de leiding. Ik vond dit een hele mooie want daar ben ik al jaren mee bezig met haar. Een kind dat alleen maar een dierlijke grom geeft, begint te schreeuwen, met deuren gooien dan huilen en om zich heen slaan kun je niet helpen.
En dan gaat het vaak over kleine dingen die eigenlijk binnen 2 of 3 zinnen al opgelost kunnen worden.
Ik zie nog niet heel veel verandering maar ze vind het gelukkig erg leuk. De 2e dag riep ze al dat ze elke dag wel wilde. Thuis komt er ook wat meer rust. Ik heb meer tijd voor haar zusje die nu dus minder vaak negatieve aandacht vraagt.
Ik ben heel erg benieuwd hoe dit allemaal gaat verlopen en vraag me af of er hier ook ouders zijn waarvan een of meerdere kinderen naar een Boddaert gaan
(ik zet het stukje ook wel even bij het adhd topic adhd en autisme lopen toch een beetje naast elkaar en soms door elkaar he. Ik herken ook veel dingen in de verhalen hierboven.)
Morgen naar de kinderpsych... ben benieuwd wat die te vertellen heeft.
Kan iemand mij vertellen wat me ongeveer te wachten staat?
Kan iemand mij vertellen wat me ongeveer te wachten staat?
Beetje laat maar hoe was het ?quote:Op dinsdag 24 april 2007 19:45 schreef Angel22 het volgende:
Morgen naar de kinderpsych... ben benieuwd wat die te vertellen heeft.
Kan iemand mij vertellen wat me ongeveer te wachten staat?
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
We hebben inmiddels de diagnose ADHD gehad... ik heb eerst eenuur met die spych zitten praten terwijl Damienin de gang met de lego aan het spelen was en om de haverklap binnenkwam om te laten zien wat hij gemaakt had en daarna is de psych met Damien gaan praten en is daarna nog even mt hem naar d speelruimte geweest aar hij met Damien een potje tafelvoetbal heeft gedaan en een potje "zaalvoetbal" .
Damien kwam zwaar bezweet terug iig... Daarna hebben we nog met de psych zitten praten en daar kwam dus al meteen het hoge woord eruit dat Damien dus ADHD heeft.
Vrij klasiek... hij scoorde nl op alle criteria behalve 1... hij vertoont geen agressiviteit. Gelukkig maar alleen wat niet is kan nog komen en de arts vond dat wij er vrij op tijd bij waren om er voor Damien een zo goed mogelijk leven van te maken.
Momenteel wort dit alles wat hij bevonden heeft in het team besproken daar en dan krijgen wij weer een oproep om te praten over het hoe en wat nu... Dat gesprek vind dan plaats tussen de psych, mij vriend en ik en mijn ex en zijn vriendin.
Om voor Damien de meest stabiele leefomgeving te bieden.. voor zover dat kan met gescheiden ouders in dit geval.
Gelukkig gaat het onderlinge overleg tussen mij en mijn ex erg goed op dit moment dus daar zijn geen problemen te verwachten.
HEt is dus nog even afwachten maar het gaat allemaal de goede kant op.
Ik ben erg blij met het stempeltje want nu kan er wat aan gedaan worden voor die kleine jongen.
Damien vind het allemachtig interressant dat hij ADHD heeft en loopt dit aan iedereen te vertellen die het maar wil horen ( en ook iedereen die het niet wil horen )
Maar hij vind het wel erg fijn dat hij binnenkort van de drukte in zijn hoofd af is.
Damien kwam zwaar bezweet terug iig... Daarna hebben we nog met de psych zitten praten en daar kwam dus al meteen het hoge woord eruit dat Damien dus ADHD heeft.
Vrij klasiek... hij scoorde nl op alle criteria behalve 1... hij vertoont geen agressiviteit. Gelukkig maar alleen wat niet is kan nog komen en de arts vond dat wij er vrij op tijd bij waren om er voor Damien een zo goed mogelijk leven van te maken.
Momenteel wort dit alles wat hij bevonden heeft in het team besproken daar en dan krijgen wij weer een oproep om te praten over het hoe en wat nu... Dat gesprek vind dan plaats tussen de psych, mij vriend en ik en mijn ex en zijn vriendin.
Om voor Damien de meest stabiele leefomgeving te bieden.. voor zover dat kan met gescheiden ouders in dit geval.
Gelukkig gaat het onderlinge overleg tussen mij en mijn ex erg goed op dit moment dus daar zijn geen problemen te verwachten.
HEt is dus nog even afwachten maar het gaat allemaal de goede kant op.
Ik ben erg blij met het stempeltje want nu kan er wat aan gedaan worden voor die kleine jongen.
Damien vind het allemachtig interressant dat hij ADHD heeft en loopt dit aan iedereen te vertellen die het maar wil horen ( en ook iedereen die het niet wil horen )
Maar hij vind het wel erg fijn dat hij binnenkort van de drukte in zijn hoofd af is.
die drukte blijft toch ? maar wordt aangewerkt dat hij met die drukte kan leven of vergis ik me daar enorm in nu?quote:Op zaterdag 5 mei 2007 13:10 schreef Angel22 het volgende:
We hebben inmiddels de diagnose ADHD gehad... ik heb eerst eenuur met die spych zitten praten terwijl Damienin de gang met de lego aan het spelen was en om de haverklap binnenkwam om te laten zien wat hij gemaakt had en daarna is de psych met Damien gaan praten en is daarna nog even mt hem naar d speelruimte geweest aar hij met Damien een potje tafelvoetbal heeft gedaan en een potje "zaalvoetbal" .
Damien kwam zwaar bezweet terug iig... Daarna hebben we nog met de psych zitten praten en daar kwam dus al meteen het hoge woord eruit dat Damien dus ADHD heeft.
Vrij klasiek... hij scoorde nl op alle criteria behalve 1... hij vertoont geen agressiviteit. Gelukkig maar alleen wat niet is kan nog komen en de arts vond dat wij er vrij op tijd bij waren om er voor Damien een zo goed mogelijk leven van te maken.
Momenteel wort dit alles wat hij bevonden heeft in het team besproken daar en dan krijgen wij weer een oproep om te praten over het hoe en wat nu... Dat gesprek vind dan plaats tussen de psych, mij vriend en ik en mijn ex en zijn vriendin.
Om voor Damien de meest stabiele leefomgeving te bieden.. voor zover dat kan met gescheiden ouders in dit geval.
Gelukkig gaat het onderlinge overleg tussen mij en mijn ex erg goed op dit moment dus daar zijn geen problemen te verwachten.
HEt is dus nog even afwachten maar het gaat allemaal de goede kant op.
Ik ben erg blij met het stempeltje want nu kan er wat aan gedaan worden voor die kleine jongen.
Damien vind het allemachtig interressant dat hij ADHD heeft en loopt dit aan iedereen te vertellen die het maar wil horen ( en ook iedereen die het niet wil horen )
Maar hij vind het wel erg fijn dat hij binnenkort van de drukte in zijn hoofd af is.
Engaging Infinite Improbability Drive..
Niet als hij aan de medicijnen gaat... dan neemt de drukte in zijn hoofd af, dan wordt het beter georganiseerd zeg maar. ADHD wordt naar alle waarschijnlijkheid veroorzaakt door een stofje wat mist in de hersenen. Dat wordt dus niet aangemaakt. Met de medicijnen (ws toch ritalin) wordt dat stofje vervangen en dan kan alle drukte beter georganiseerd worden waardoor hij makkelijker en rusiger wordt en niet meer zo impulsief (lees een gevaar voor zichzelf en anderen) is.
Dat is trouwens iets wat ik vergeten ben te melden... ADHD schijnt erfelijk te zijn... en laat ik nu ( juist omdat we er veel mee bezig zijn) een heleboel dingen herkennen van hem in mezelf...
Al is dat impulsieve bij mij niet zo desastreus lijkt mijn zoon toch heel erg veel op mij... Ik ben zelf niet van plan dit te laten onderzoeken want ik heb een prima leven en functioneer verder prima in deze maatschappij.
Dat is trouwens iets wat ik vergeten ben te melden... ADHD schijnt erfelijk te zijn... en laat ik nu ( juist omdat we er veel mee bezig zijn) een heleboel dingen herkennen van hem in mezelf...
Al is dat impulsieve bij mij niet zo desastreus lijkt mijn zoon toch heel erg veel op mij... Ik ben zelf niet van plan dit te laten onderzoeken want ik heb een prima leven en functioneer verder prima in deze maatschappij.
Angel misschien heb je iets aan dit topic? ADHD/ADD Deel 8
Voornamelijk voor en door volwassenen maar er staan veel linkjes en info. Misschien heb je er iets aan?
Ik heb dus sinds kort de diagnose ADD (AD(H)D zonder het hypergedeelte zeg maar)
Ik herken veel van mezelf hoe ik vroeger was in Wilyan. Ik heb gemeld op zijn school dat ík het heb en dat ik wel herkenningspunten bij hem zie. Maar ook dat ze zich er nu niet te druk over hoeven/moeten maken. Hij is nu nog maar net vier en mag van mij nog rustig lekker kleuteren. Maar als ze echt opmerken dat het problemen geeft als hij heel vaak niet opzit te letten en/of wegdroomt dat ze dan even aan de bel mogen/moeten trekken.
Kleine vraag..
Zou de TT aangepast mogen worden in "AD(H)D en aanverwante stoornissen bij kinderen"?
Heeft iemand hier problemen mee? Het is iets algemener en dekt de lading helemaal toch?
(ODD is namelijk maar één van de mogelijke bijkomstigheden, er zijn er nog meer. (ODD, OCD (dwangmatige handelingen), Dyslexie, Dyscalculie, Angst, Enuresis (bedplassen) en nog wat meer)
Voornamelijk voor en door volwassenen maar er staan veel linkjes en info. Misschien heb je er iets aan?
Ik heb dus sinds kort de diagnose ADD (AD(H)D zonder het hypergedeelte zeg maar)
Ik herken veel van mezelf hoe ik vroeger was in Wilyan. Ik heb gemeld op zijn school dat ík het heb en dat ik wel herkenningspunten bij hem zie. Maar ook dat ze zich er nu niet te druk over hoeven/moeten maken. Hij is nu nog maar net vier en mag van mij nog rustig lekker kleuteren. Maar als ze echt opmerken dat het problemen geeft als hij heel vaak niet opzit te letten en/of wegdroomt dat ze dan even aan de bel mogen/moeten trekken.
Kleine vraag..
Zou de TT aangepast mogen worden in "AD(H)D en aanverwante stoornissen bij kinderen"?
Heeft iemand hier problemen mee? Het is iets algemener en dekt de lading helemaal toch?
(ODD is namelijk maar één van de mogelijke bijkomstigheden, er zijn er nog meer. (ODD, OCD (dwangmatige handelingen), Dyslexie, Dyscalculie, Angst, Enuresis (bedplassen) en nog wat meer)
Bij Oblivion gaat het goed!
Hij is lekker om het weekend weg naar de boerderij en ik moet zeggen dat het steeds beter gaat met mijn hatseflatsje!
Soms komt het "rare" gedag nog wel boven, maar lang niet zoveel meer.
Die gewoonte wordt nu langzaam maar zeker doorbroken.
Hij wordt natuurlijk ook steeds ouder.
Wel had hij nieuwe medicijnen erbij, maar die deden helemaal niks, dus snel mee gestopt.
Het is leuk om te zien dat hij bijvoorbeeld geen ruzie meer maakt met zijn vriendje als er ik erbij ben.
Ze lossen steeds meer samen op in tegenstelling tot een half jaar geleden...
Helaas gaat het niet zo best op school, zijn concentratie is zo bar slecht....
Dus misschien dat hij 1 op 1 les gaat krijgen een paar dagen per week.
Maar eerst gaat er een gezintherapeut naar kijken.
We zijn al 1 keer geweest en de lieve man had het moeilijk met hem.
Het plan is om het vreemde gedrag een naam een te geven, of een draak, stier, flipmonster etc etc...
Vaak krijgen kinderen dan door dat ze door dit "ding" dus in de problemen komen.
En door dit "ding" dus te doorgronden kunnen ze het weg gaan sturen.
Om het maar even droog te melden: Je hebt er geen reet aan....
Hoe gaat het met de rest? Meiden laat eens van je horen....
Hij is lekker om het weekend weg naar de boerderij en ik moet zeggen dat het steeds beter gaat met mijn hatseflatsje!
Soms komt het "rare" gedag nog wel boven, maar lang niet zoveel meer.
Die gewoonte wordt nu langzaam maar zeker doorbroken.
Hij wordt natuurlijk ook steeds ouder.
Wel had hij nieuwe medicijnen erbij, maar die deden helemaal niks, dus snel mee gestopt.
Het is leuk om te zien dat hij bijvoorbeeld geen ruzie meer maakt met zijn vriendje als er ik erbij ben.
Ze lossen steeds meer samen op in tegenstelling tot een half jaar geleden...
Helaas gaat het niet zo best op school, zijn concentratie is zo bar slecht....
Dus misschien dat hij 1 op 1 les gaat krijgen een paar dagen per week.
Maar eerst gaat er een gezintherapeut naar kijken.
We zijn al 1 keer geweest en de lieve man had het moeilijk met hem.
Het plan is om het vreemde gedrag een naam een te geven, of een draak, stier, flipmonster etc etc...
Vaak krijgen kinderen dan door dat ze door dit "ding" dus in de problemen komen.
En door dit "ding" dus te doorgronden kunnen ze het weg gaan sturen.
Om het maar even droog te melden: Je hebt er geen reet aan....
Hoe gaat het met de rest? Meiden laat eens van je horen....
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Hier staat alles stil... momenteel zitten we nog steeds te wachten tot jeugdzorg eindelijk reageerd op mijn talloze telefoontjes en mailtjes.... Zelf langsgaan heb ik ook al gedaan maar je krijgt gewoon geen poot aan de grond lijkt wel.
De situatie gaat hier gewoon door zoals altijd...
Om knettergek van te worden maar goed... we houden vol.... de aanhouder wint zeg ik dan maar....
De situatie gaat hier gewoon door zoals altijd...
Om knettergek van te worden maar goed... we houden vol.... de aanhouder wint zeg ik dan maar....
Had ik een hele tekst getikt.. Forum te druk, dus post weg-foetsie-kwijt.
Nou ja poging tot nog een keer..
Angel da's weer mooi k.u.t. dat je moet wachten. Zo schiet het niet echt op.
Oblivion ik snap hem denk ik wel met dat doorgronden.
Hij moet het gaan zien als iets apart, iets losstaands en dat is waarschijnlijk ook wat moeilijk omdat het een gevoel/ophoping van emoties (die er vaak in één keer uit komt) is.
Had ik een hele tekst getikt.. Forum te druk, dus post weg-foetsie-kwijt.Nou ja poging tot nog een keer..
Angel da's weer mooi k.u.t. dat je moet wachten. Zo schiet het niet echt op.
Oblivion ik snap hem denk ik wel met dat doorgronden.
Hij moet het gaan zien als iets apart, iets losstaands en dat is waarschijnlijk ook wat moeilijk omdat het een gevoel/ophoping van emoties (die er vaak in één keer uit komt) is.
Ow enne...
quote:Op zondag 6 mei 2007 15:30 schreef Noli. het volgende:
Kleine vraag..
Zou de TT aangepast mogen worden in "AD(H)D en aanverwante stoornissen bij kinderen"? (o.i.d.)
Heeft iemand hier problemen mee? Het is iets algemener en dekt de lading helemaal toch?
(ODD is namelijk maar één van de mogelijke bijkomstigheden, er zijn er nog meer. (ODD, OCD (dwangmatige handelingen), Dyslexie, Dyscalculie, Angst, Enuresis (bedplassen) en nog wat meer)
Onze oudste zoon (6) heeft vanochtend van de kinderpsychiater ook de diagnose ADHD gekregen.
De klachten begonnen eigenljik sinds hij op school zit.
De school begon te klagen over zijn gedrag. Niet omdat hij druk is (want dat is hij eigenlijk helemaal niet daarom ben ik ook nog steeds verbaasd over deze diagnose) maar omdat hij gedragstoornissen vertoond.
Problemen met zijn sociaal emotionele ontwikkeling.
Problemen met zijn grove motoriek.
Problemen met zijn gedrag in een kringsituatie (clownesk gedrag, niet luisteren, rare geluiden maken en zo de lachers op zijn hand krijgen).
Hij komt ook weleens thuis met klachten dat hij gepest wordt en wil dan niet naar school. Andere dagen vindt hij het weer geweldig op school.
We zijn al door allerlei medische onderzoeken heen gegaan;
Fysiotherapeut vond hem verder niet abnormaal
Kinderarts in ziekenhuis ook niet.
Hij had 2 A scores op zijn kleuter CITO toets dus is er een onderzoek gedaan naar zijn intelligentie (vertoont hij vervelend gedrag omdat hij zich verveelt misschien?) maar dat liep ook niet helemaal lekker omdat hij op een gegeven moment gewoon niet meer mee deed. Kenmerk van hem is namelijk ook dat als hij ergens geen zin in heeft, of hij vind het niet leuk, of het interesseert hem niet hij het bijltje erbij neer gooit en dus gewoon niks doet.
Erg vervelend voor een school natuurlijk en problematisch voor de toekomst. Ook zonde van zijn capaciteiten die daardoor kunnen gaan dalen.
Thuis merken wij eigenlijk niet zo veel. Misschien kleine dingetjes. Hij is bijvoorbeeld snel uitgekeken op activiteiten. Vind niet iets echt heel leuk. Is angstig ingesteld voor hoogtes of vallen (speeltuinen, fietsen enzo). Ook zwemmen vormt nu een probleem.
Het enige dat hij leuk vind is lezen. Hij moet nog naar groep 3 maar hij kan al gewoon lezen. Ook moeilijke woorden. Wij zijn daar helemaal niet met hem mee bezig maar hij is daarin autodidact.
Driftig of druk is hij helemaal niet.
Omdat de school blijft klagen zijn we 2 maanden geleden in samenspraak met de huisarts naar een psychiater gegaan.
En nu dan deze diagnose.
De arts had het ook over medicatie maar we weten nog niet wat we nu gaan doen. Na de vakantie gaan we terug voor een behandelplan en dan kijken we wel verder.
Het komt vast wel goed. Het is een geweldig kind. Zijn ogen schitterde altijd uit zijn hoofd en we merken dat dit de laatste tijd minder is en dat beangstigt ons dus we moeten hier wel wat mee....
en dan nu hopen dat we het juiste doen...
De klachten begonnen eigenljik sinds hij op school zit.
De school begon te klagen over zijn gedrag. Niet omdat hij druk is (want dat is hij eigenlijk helemaal niet daarom ben ik ook nog steeds verbaasd over deze diagnose) maar omdat hij gedragstoornissen vertoond.
Problemen met zijn sociaal emotionele ontwikkeling.
Problemen met zijn grove motoriek.
Problemen met zijn gedrag in een kringsituatie (clownesk gedrag, niet luisteren, rare geluiden maken en zo de lachers op zijn hand krijgen).
Hij komt ook weleens thuis met klachten dat hij gepest wordt en wil dan niet naar school. Andere dagen vindt hij het weer geweldig op school.
We zijn al door allerlei medische onderzoeken heen gegaan;
Fysiotherapeut vond hem verder niet abnormaal
Kinderarts in ziekenhuis ook niet.
Hij had 2 A scores op zijn kleuter CITO toets dus is er een onderzoek gedaan naar zijn intelligentie (vertoont hij vervelend gedrag omdat hij zich verveelt misschien?) maar dat liep ook niet helemaal lekker omdat hij op een gegeven moment gewoon niet meer mee deed. Kenmerk van hem is namelijk ook dat als hij ergens geen zin in heeft, of hij vind het niet leuk, of het interesseert hem niet hij het bijltje erbij neer gooit en dus gewoon niks doet.
Erg vervelend voor een school natuurlijk en problematisch voor de toekomst. Ook zonde van zijn capaciteiten die daardoor kunnen gaan dalen.
Thuis merken wij eigenlijk niet zo veel. Misschien kleine dingetjes. Hij is bijvoorbeeld snel uitgekeken op activiteiten. Vind niet iets echt heel leuk. Is angstig ingesteld voor hoogtes of vallen (speeltuinen, fietsen enzo). Ook zwemmen vormt nu een probleem.
Het enige dat hij leuk vind is lezen. Hij moet nog naar groep 3 maar hij kan al gewoon lezen. Ook moeilijke woorden. Wij zijn daar helemaal niet met hem mee bezig maar hij is daarin autodidact.
Driftig of druk is hij helemaal niet.
Omdat de school blijft klagen zijn we 2 maanden geleden in samenspraak met de huisarts naar een psychiater gegaan.
En nu dan deze diagnose.
De arts had het ook over medicatie maar we weten nog niet wat we nu gaan doen. Na de vakantie gaan we terug voor een behandelplan en dan kijken we wel verder.
Het komt vast wel goed. Het is een geweldig kind. Zijn ogen schitterde altijd uit zijn hoofd en we merken dat dit de laatste tijd minder is en dat beangstigt ons dus we moeten hier wel wat mee....
en dan nu hopen dat we het juiste doen...
Jeetje Lily, kan me voorstellen dat het dan helemaal een soort van rauw op je dak valt als je het zelf eigenlijk niet zo zag.
Ben benieuwd met wat voor plan men gaat komen idd. Het is we belangrijk dat hij zijn lol in school behoudt.
Ben benieuwd met wat voor plan men gaat komen idd. Het is we belangrijk dat hij zijn lol in school behoudt.
***
Ja, nou ja, rauw op mn dak. We zijn al een tijdje met vanalles bezig. Het is alleen zo dat het nooit van ons uit was gekomen zeg maar. Wij hebben nooit iets door gehad. Het komt echt uit de schoolsituatie waardoor we zijn gaan dokteren.
Hij gaat sinds 1 mei naar de BSO. Als ik daar vraag hoe het gaat krijg ik te horen; prima hoor, het is een van de rustigste jongens die we hebben. Dan denk ik weer; hoe kan dat nou toch?
Het gaat dus echt om (groep)situaties waarin er dingen van hem verlangd worden waar hij geen zin in heeft ofzo...
Maar ik heb altijd gedacht dat als er iets is dan wil ik het graag weten, dan kun je er wat mee
(ik las net de post van Yoni in dit topic en dat geeft me dan weer een goed gevoel )
[ Bericht 10% gewijzigd door lily op 04-07-2007 19:09:03 ]
Hij gaat sinds 1 mei naar de BSO. Als ik daar vraag hoe het gaat krijg ik te horen; prima hoor, het is een van de rustigste jongens die we hebben. Dan denk ik weer; hoe kan dat nou toch?
Het gaat dus echt om (groep)situaties waarin er dingen van hem verlangd worden waar hij geen zin in heeft ofzo...
Maar ik heb altijd gedacht dat als er iets is dan wil ik het graag weten, dan kun je er wat mee
(ik las net de post van Yoni in dit topic en dat geeft me dan weer een goed gevoel )
[ Bericht 10% gewijzigd door lily op 04-07-2007 19:09:03 ]
oi lily, wat moeilijk en lastig! en is het dan wel echt adhd? is daar een test voor?
wat rot voor hem voornamelijk zeg.
wat medicatie betreft, ik ben er geen enorme voorstander van, maar ook geen tegenstander. een achterneefje van me heeft ook adhd en hij krijgt medicijnen op de dagen dat ie naar school moet, zodat het op school beter gaat. thuis krijgt ie ze niet, dat vinden mijn neef en zijn vrouw niet nodig.
wat rot voor hem voornamelijk zeg.
wat medicatie betreft, ik ben er geen enorme voorstander van, maar ook geen tegenstander. een achterneefje van me heeft ook adhd en hij krijgt medicijnen op de dagen dat ie naar school moet, zodat het op school beter gaat. thuis krijgt ie ze niet, dat vinden mijn neef en zijn vrouw niet nodig.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Tja, Belana, ik weet het natuurlijk ook niet. De diagnose is van een kinderpsychiater dus je moet ergens je vertrouwen leggen.
En wat betreft de medicatie; dat vinden wij dus ook het moeilijkste om in te beslissen. Wij zijn er in eerste instantie ook geen voorstander van maar wat als het voor hem nu een uitkomst is? Wat als het op school nu een stuk makkelijker voor hem wordt? Dit zijn beslissingen die toch grote gevolgen voor de toekomst kunnen hebben...
moeilijk heh
En wat betreft de medicatie; dat vinden wij dus ook het moeilijkste om in te beslissen. Wij zijn er in eerste instantie ook geen voorstander van maar wat als het voor hem nu een uitkomst is? Wat als het op school nu een stuk makkelijker voor hem wordt? Dit zijn beslissingen die toch grote gevolgen voor de toekomst kunnen hebben...
moeilijk heh
Lees je wel goed in over medicatie Lily, als ik zo brutaal mag zijn. Ik heb onlangs eens iets gelezen over met name orgaanschade die zou kunnen optreden, en daar ben ik best van geschrokken.
Een vriendin van mij werkt met ADHD ers en ze zijn nu bezig om iedereen zo veel mogelijk van de medicatie af te halen, extreme gevallen uitgezonderd.
Een vriendin van mij werkt met ADHD ers en ze zijn nu bezig om iedereen zo veel mogelijk van de medicatie af te halen, extreme gevallen uitgezonderd.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ja, dat zullen we zeker doen, Leah
Ik las net ook al van alles waar ik toch niet zo heel vrolijk van werd.
Ik vind de situatie eigenlijk niet ernstig genoeg.....nu
Ik las net ook al van alles waar ik toch niet zo heel vrolijk van werd.
Ik vind de situatie eigenlijk niet ernstig genoeg.....nu
als ik jouw verhaal lees lijkt het me ook helemaal niet zo ernstig eigenlijk. vandaar dat ik vroeg of er een test voor is, omdat ik me afvraag hoe tot een dergelijke diagnose gekomen wordt. natuurlijk moet je je vertrouwen ergens leggen, dat snap ik hoor. ik vind het gewoon ook een moeilijk onderwerp. Van Liam wordt er nu al vaak geroepen "ow die heeft vast adhd..." en dan denk ik.. maar kan een kind dan niet "gewoon" druk zijn meer tegenwoordig? ik vind dat zo lastig, weet niet goed wat ik daarvan allemaal moet denken.
kijk als Damon echt moeilijkheden heeft of krijgt, dan wil je als papa en mama toch iets doen waardoor dat verbeterd, maar poeh, moeilijk hoor, om te beslissen wat dat dan moet zijn.
ik leef met je mee!
kijk als Damon echt moeilijkheden heeft of krijgt, dan wil je als papa en mama toch iets doen waardoor dat verbeterd, maar poeh, moeilijk hoor, om te beslissen wat dat dan moet zijn.
ik leef met je mee!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Wat ik ervan begrepen heb, is dat er eigenlijk geen diagnose gesteld kan worden voordat ze 8 zijn.
Misschien is een second opinion een optie?
Misschien is een second opinion een optie?
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Een second opinion trekt me op zich wel, alleen, we hebben er eigenlijk even genoeg van...
genoeg van alle gesprekken met school, kinderartsen, fysiotherapeut, GGD, weer school, huisarts, weer school, orthopedagoge, weer school en nu uiteindelijk psychiater (dit laatste is buiten de school om trouwens).
eigenlijk willen we even niks, gewoon weer als vanouds genieten van ons kind, want dit alles brengt spanningen, ongewild, bij het hele gezin
we hebben overmorgen eindelijk vakantie, even genieten met z'n viertjes, en daarna zien we wel...
genoeg van alle gesprekken met school, kinderartsen, fysiotherapeut, GGD, weer school, huisarts, weer school, orthopedagoge, weer school en nu uiteindelijk psychiater (dit laatste is buiten de school om trouwens).
eigenlijk willen we even niks, gewoon weer als vanouds genieten van ons kind, want dit alles brengt spanningen, ongewild, bij het hele gezin
we hebben overmorgen eindelijk vakantie, even genieten met z'n viertjes, en daarna zien we wel...
Je hebt een pm trouwens .
Geniet idd eerst maar eens even lekker van jullie vakantie, kan me goed voorstellen dat je even niets wilt.
Geniet idd eerst maar eens even lekker van jullie vakantie, kan me goed voorstellen dat je even niets wilt.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Lily wat moeilijk, zeker omdat je in bepaalde situaties zo weinig aan hem merkt. Nou weet ik wel dat ADHD niet alleen maar staat voor enorm druk gedrag, maar dat er zeker ook andere dingen aan de hand kunnen zijn, maar dat is wel het beeld wat bij het gros van de mensen leeft.
Laat het maar even rustig zakken, dat is een goed plan. Er is nog tijd genoeg om een definitief etiketje op te plakken.
Sterkte!
Laat het maar even rustig zakken, dat is een goed plan. Er is nog tijd genoeg om een definitief etiketje op te plakken.
Sterkte!
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Ik kan het me zo goed voorstellen Lily dat dit je zo koud op je dak valt.... Ik heb zelf vandaag eindelijk een gesprek gehad bij de jeugdzorg met de ADHD specialiste daar. Om eerst even op jouw verhaal in te haken van wat ik vandaag te horen heb gekregen is dat een heleboel aanvberwante stoornissen heel dicht liggen bij ADHD ook hoeft de hyperactiviteit niet voor te komen ik zou toch als ik jou was verder gaan kijken dan je neus lang is. Zeker als jullie zelf al zeggen dat hij al helemaal niet zo druk is als dat school doet vermoeden.
NU even mijn verhaal... wij zijn dus ( ik, mijn ex en zijn vriendin... mijn vriend was niet mee ivm werk) vandaag op gesprek geweest bij de ADHD specialiste. Om even een lang verhaal kort te maken is er vandaag dus definitief uitgesproken dat Damien ADHD heeft.
Nou fijn, dan weten we dat... ( wisten we al maar goed) en nu???????????
We krijgen voor eind Augustus een oproep voor een "proefmaand-ritalin groep" dat houdt in dat nog zeven anderen kinderen met hun ouders ook worden uitgenodigd op die datum en dat wij dan alle info krijgen over het hoe en wat met Ritalin. De kinderen worden dan mijn zijn 8en in een speelruimte gezet als de ouders die info krijgen... leuk van die hypertjes bij elkaar...
Maar goed dan krijgen we dus text en uitleg en dan krijgen we een soort van dagboek mee. Daar moeten we dus het gdrag van Damien in de dankomende vier weken invullen, ook mijn ex krijgt zo'n dagboek en school ook.
Je hebt dan 4 weken... week 0, week1, week 2, week 3, in week 0 krijgt hij nog helemaal nix dan moeten we het gdrag van hem van die week invullen. In die week kunnen we drie potjes bij de apotheek ophalen, de potjes 1,2 en 3. Aan de hand van lengte, leeftijd en gewicht wordt een "startdosering"bepaald en een iets hogere dus laten we voor het gemak even uit gaan dat er in 1 van die potjes 5 mg ritalin zit, in 1 van de potjes een placebo en in 1 van de potjes 10 mg.
In week 1 krijgt hij dan potje 1 enzovoorts, maar WIJ weten dus niet wat wat is... aan de hand van het dagboek moet dus duidelijk gaan worden wat wel en geen effect heeft bij Damien.
Eind september hebben we dan weer een gesprek bij die ADHD specialiste en dan wordt de definitieve dosering bepaald als alles goed gaat natuurlijk.
Daarbij staan wij nu ingeschreven op een wachtlijst voor de "barkley-methode" om te leren omgaan met een kind met ADHD en dat in te passen in het gezin.
Dus al met al is het nog steeds wachten maar nu wel op concrete dingen.
Dat het zo lang geduurd heeft allemaal heeft te maken met dat onze contactpersoon ziek is geworden en dus voorlopig niet terug komt. Door fouten bij de jeugdzorg is er geen nieuwe aangesteld waardoor niemand mij iets kon vertellen afgelopen weken/maanden. Ik ben vorige week weer langsgeweest en heb daar letterlijk met mijn vuist op tafel geslagen dat er NU wat moet gaan gebeuren omdat zowel wij als dat kind gillend gek worden.
Dat heeft dus geholpen....
Wel een 1000 maal excuses gekregen.
NU even mijn verhaal... wij zijn dus ( ik, mijn ex en zijn vriendin... mijn vriend was niet mee ivm werk) vandaag op gesprek geweest bij de ADHD specialiste. Om even een lang verhaal kort te maken is er vandaag dus definitief uitgesproken dat Damien ADHD heeft.
Nou fijn, dan weten we dat... ( wisten we al maar goed) en nu???????????
We krijgen voor eind Augustus een oproep voor een "proefmaand-ritalin groep" dat houdt in dat nog zeven anderen kinderen met hun ouders ook worden uitgenodigd op die datum en dat wij dan alle info krijgen over het hoe en wat met Ritalin. De kinderen worden dan mijn zijn 8en in een speelruimte gezet als de ouders die info krijgen... leuk van die hypertjes bij elkaar...
Maar goed dan krijgen we dus text en uitleg en dan krijgen we een soort van dagboek mee. Daar moeten we dus het gdrag van Damien in de dankomende vier weken invullen, ook mijn ex krijgt zo'n dagboek en school ook.
Je hebt dan 4 weken... week 0, week1, week 2, week 3, in week 0 krijgt hij nog helemaal nix dan moeten we het gdrag van hem van die week invullen. In die week kunnen we drie potjes bij de apotheek ophalen, de potjes 1,2 en 3. Aan de hand van lengte, leeftijd en gewicht wordt een "startdosering"bepaald en een iets hogere dus laten we voor het gemak even uit gaan dat er in 1 van die potjes 5 mg ritalin zit, in 1 van de potjes een placebo en in 1 van de potjes 10 mg.
In week 1 krijgt hij dan potje 1 enzovoorts, maar WIJ weten dus niet wat wat is... aan de hand van het dagboek moet dus duidelijk gaan worden wat wel en geen effect heeft bij Damien.
Eind september hebben we dan weer een gesprek bij die ADHD specialiste en dan wordt de definitieve dosering bepaald als alles goed gaat natuurlijk.
Daarbij staan wij nu ingeschreven op een wachtlijst voor de "barkley-methode" om te leren omgaan met een kind met ADHD en dat in te passen in het gezin.
Dus al met al is het nog steeds wachten maar nu wel op concrete dingen.
Dat het zo lang geduurd heeft allemaal heeft te maken met dat onze contactpersoon ziek is geworden en dus voorlopig niet terug komt. Door fouten bij de jeugdzorg is er geen nieuwe aangesteld waardoor niemand mij iets kon vertellen afgelopen weken/maanden. Ik ben vorige week weer langsgeweest en heb daar letterlijk met mijn vuist op tafel geslagen dat er NU wat moet gaan gebeuren omdat zowel wij als dat kind gillend gek worden.
Dat heeft dus geholpen....
Wel een 1000 maal excuses gekregen.
Jeetje, wat een gedoe nog, Angel22.
Maar ja, van de andere kant, het wordt wel grondig aangepakt. Dat klinkt wel weer goed.
Maar ja, van de andere kant, het wordt wel grondig aangepakt. Dat klinkt wel weer goed.
Dit artikel wil ik jullie niet onthouden, doe ermee wat je wilt, maar het schokte mij nogal.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ADHD-medicatie: medische megablunder
Nieuws van: Persbericht Apotheker Fernand Haesbrouck
Publicatiedatum: 18 mei 2007
Het nieuwe boek 'ADHD-medicatie: medische megablunder' is nu ook in Nederland verkrijgbaar. Dit is het eerste boek dat eens niet handelt over alle mythen rondom ADHD, maar dat het werkingsmechanisme van de gebruikte medicatie errond aantoont en uitlegt.
De actieve stof in Ritalin en Concerta, is een cocaïneproduct waarvan de amfetaminewerking psychotisch maakt. Het chronisch dwangmatig psychotisch maken heeft in veel gevallen tot gevolg dat corrigerend met antipsychotica (neuroleptica) moet behandeld worden of dat zelfs psychiatrisch moet opgenomen worden.
De internationale literatuur vermeldt dat het werkingsmechanisme van die medicatie onbekend is, net zoals ook de werking van de Prozac-stof Strattera bij ADHD niet gekend zou zijn.
Dit boek legt uit waarom het werkingsmechanisme voor patiëntjes, ouders en schooldirecties beter onbekend blijft en toont aan dat het chronisch gebruik van stimulantia ook een prijs heeft. Over die medicatie weten dokters alleen maar dat ze er niets over weten, vandaar dat men deze geneeskunde dan ook evidence based medicine is gaan noemen.
In Belgie heeft dit boek reeds veel stof doen opwaaien en ook in Nederland begint de discussie op gang te komen.
Dit boek zal zorgen voor heftige discussies over het gebruik van medicatie tegen ADHD vooral nu FDA in februari zeer zwaar heeft gewaarschuwd voor psychotische nevenwerkingen en mogelijke sterfgevallen ermee.
De auteur, Fernand Haesbrouck, is een Belgisch apotheker in psychiatrische ziekenhuizen en raakte gealarmeerd doordat in de laatste vier jaren de psychiatrische ziekenhuizen te maken kregen met een verzesvoudiging van de opnamen van verslaafde en karaktergestoorde methylfenidaatpatienten. Methylfenidaat is de werkzame stof in Ritalin en Concerta. Die verslaving en de karakterstoornissen waren alleen te wijten aan het chronisch gebruik van methylfenidaat, terwijl men de bevolking liever voorhoudt dat de aandoening voor dat soort ongemakken verantwoordelijk zou zijn. Vandaar dan ook ook de ernstige waarschuwing van FDA begin dit jaar.
www.megablunder.net - 1 jun 2007
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ADHD-medicatie: medische megablunder
Nieuws van: Persbericht Apotheker Fernand Haesbrouck
Publicatiedatum: 18 mei 2007
Het nieuwe boek 'ADHD-medicatie: medische megablunder' is nu ook in Nederland verkrijgbaar. Dit is het eerste boek dat eens niet handelt over alle mythen rondom ADHD, maar dat het werkingsmechanisme van de gebruikte medicatie errond aantoont en uitlegt.
De actieve stof in Ritalin en Concerta, is een cocaïneproduct waarvan de amfetaminewerking psychotisch maakt. Het chronisch dwangmatig psychotisch maken heeft in veel gevallen tot gevolg dat corrigerend met antipsychotica (neuroleptica) moet behandeld worden of dat zelfs psychiatrisch moet opgenomen worden.
De internationale literatuur vermeldt dat het werkingsmechanisme van die medicatie onbekend is, net zoals ook de werking van de Prozac-stof Strattera bij ADHD niet gekend zou zijn.
Dit boek legt uit waarom het werkingsmechanisme voor patiëntjes, ouders en schooldirecties beter onbekend blijft en toont aan dat het chronisch gebruik van stimulantia ook een prijs heeft. Over die medicatie weten dokters alleen maar dat ze er niets over weten, vandaar dat men deze geneeskunde dan ook evidence based medicine is gaan noemen.
In Belgie heeft dit boek reeds veel stof doen opwaaien en ook in Nederland begint de discussie op gang te komen.
Dit boek zal zorgen voor heftige discussies over het gebruik van medicatie tegen ADHD vooral nu FDA in februari zeer zwaar heeft gewaarschuwd voor psychotische nevenwerkingen en mogelijke sterfgevallen ermee.
De auteur, Fernand Haesbrouck, is een Belgisch apotheker in psychiatrische ziekenhuizen en raakte gealarmeerd doordat in de laatste vier jaren de psychiatrische ziekenhuizen te maken kregen met een verzesvoudiging van de opnamen van verslaafde en karaktergestoorde methylfenidaatpatienten. Methylfenidaat is de werkzame stof in Ritalin en Concerta. Die verslaving en de karakterstoornissen waren alleen te wijten aan het chronisch gebruik van methylfenidaat, terwijl men de bevolking liever voorhoudt dat de aandoening voor dat soort ongemakken verantwoordelijk zou zijn. Vandaar dan ook ook de ernstige waarschuwing van FDA begin dit jaar.
www.megablunder.net - 1 jun 2007
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ik had ook al zoiets gelezen.
De psychiater vertelde dat Ritalin onder de Opiumwet viel en verwant aan amfetamine . Maar verzekerde ons dat het niet verslavend was e.d.
De psychiater vertelde dat Ritalin onder de Opiumwet viel en verwant aan amfetamine . Maar verzekerde ons dat het niet verslavend was e.d.
jeetje zeg
ik wist wel al dat het niet zo goed is als men wil doen geloven, maar dit is nog veel ernstiger.
lily, gaan jullie maar even lekker genieten van jullie vakantie!
ik wist wel al dat het niet zo goed is als men wil doen geloven, maar dit is nog veel ernstiger.
lily, gaan jullie maar even lekker genieten van jullie vakantie!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Lily heb je het idee dat het hele labeltje AD/HD niet bij Damon past?
Van alle andere herkenningspunten zie je verder niks bij hem? Want AD/HD is natuurlijk niet alleen het drukke gedrag.
Alles rondom mij is bijna altijd chaos, maar ik heb dan ook alleen maar chaos in mijn hoofd.
Wat Yoni ook al zei er is prima mee te leven! Het toverwoord is idd wel STRUCTUUR. Ik weet eigenlijk pas sinds kort dat ik het heb maar jeetje wat had ik het graag eerder geweten. Dan was óók ik vast minder vaak en minder hard op mijn bek gegaan. Ik heb verder geen medicatie we proberen het hier nu op structuur te redden en dat gaat aardig goed! Ik zou eerst wel naar een een cursus van het GGZ (ADHD - Een volwassen aanpak) maar die moet ik helaas afzeggen.
Ik wil echt niet zeggen dat dan maar ADD heeft omdat hij niet "hypert' ofzo. Maar AD(H)D is gewoon zoveel meer dan alleen druk gedrag.
[ Bericht 2% gewijzigd door Noli. op 05-07-2007 10:28:01 ]
Van alle andere herkenningspunten zie je verder niks bij hem? Want AD/HD is natuurlijk niet alleen het drukke gedrag.
quote:Als je ADHD hebt kun je van veel verschillende dingen last hebben. Een verdeling die gemaakt kan worden is de volgende:
- aandachtsproblemen of concentratieproblemen
- impulsiviteit
- hyperactiviteit
Daarnaast zijn er bij ADHD ook vaak problemen met de
- tijdsbeleving
Deze verschijnselen hoeven niet allemaal voor te komen, er zijn verschillende typen ADHD.
Ik heb zelf ADD, de versie zonder hypergedrag. Ik was nooit druk, juist eerder het tegenovergestelde! Ik was een rustig kind, een dromer, zo erg dat ik in de klas als het me niet meer boeide ik afwezig naar buiten ging kijken en mijn gedachten de vrije loop liet gaan. Ik kan bijvoorbeeld niet goed tegen plotselinge veranderingen. Voorbeeld: We gaan een dagje uit iets leuks doen, er komt iets tussen en op het laatste moment gaat het niet door.. Als ik daar erg naar uitkijk en het gaat ineens niet meer door dan heb ik daar erg veel moeite mee. Ik kan dat niet snel genoeg verwerken en mijn humeur kan dan spontaan omslaan naar niveau vriespunt.quote:De termen ADHD en ADD worden in medialand regelmatig door elkaar gehaald ter verwijzing naar ADHD. (ADD met hyperactiviteit) Ook wel Alle Dagen Heel Druk genoemd. Dit is niet helemaal correct omdat niet iedereen met ADHD hyperactief of druk is. In alle volledigheid spreken we ook wel over AD/HD.
Er zijn 3 typen bekend:
1. Alleen concentratieproblemen (“onoplettend”)
ADD - Attention Deficit Disorder.
2. Concentratieproblemen / hyperactiviteit / impulsiviteit / snel driftig
ADHD - Attention Deficit Hyperactivity Disorder.
3. Ook een combinatie van beide typen is mogelijk. Vaak omschreven als
AD / HD - Gecombineerde type.
Alles rondom mij is bijna altijd chaos, maar ik heb dan ook alleen maar chaos in mijn hoofd.
Wat Yoni ook al zei er is prima mee te leven! Het toverwoord is idd wel STRUCTUUR. Ik weet eigenlijk pas sinds kort dat ik het heb maar jeetje wat had ik het graag eerder geweten. Dan was óók ik vast minder vaak en minder hard op mijn bek gegaan. Ik heb verder geen medicatie we proberen het hier nu op structuur te redden en dat gaat aardig goed! Ik zou eerst wel naar een een cursus van het GGZ (ADHD - Een volwassen aanpak) maar die moet ik helaas afzeggen.
quote:Checklist voor ouders
ADD Kinderen 4 t/m 12 jaar
Het individu
- Het kind voelt zich “anders” dan andere kinderen
- Het kind heeft veel en snel wisselende gedachten
- Het kind wil graag aan de verwachtingen van de omgeving voldoen
- Het kind is lief, erg zachtaardig en soms wat (te?) emotioneel
- Het kind trekt zich de meningen van anderen sterk aan
- Het kind is creatief / heeft een aantal zeer sterke punten
- Het kind doet vrijwel alles op het laatste moment
- Het kind is erg gevoelig voor externe invloeden
- Het kind heeft een sterk ontwikkeld gevoel voor rechtvaardigheid
- Het kind handelt veel vanuit het gevoel
- Het kind analyseert veel
- Bovengemiddelde hoeveelheid positieve stimulans / bemoediging nodig
- Het kind kijkt de kat uit de boom
- Het kind heeft onmiskenbaar opstartproblemen bij saaie dingen
- Het kind kan vrij plotseling van stemming wisselen (jantje lacht, jantje huilt)
- Het kind raakt snel teleurgesteld heeft hoge verwachtingen
- Het kind heeft onmiskenbaar activering / opstart problemen bij saaie dingen
- Het kind kan erg obsessief met iets leuks bezig zijn (Hyperfocus bv. de feestdagen))
Concentratieproblemen
- Het kind lijkt soms in een eigen wereldje te leven
- Het kind is vaak wat afwezig / dromerig
- Het kind staart soms in het niets
- Het kind lijkt in een gesprek soms dwars door je heen te kijken
- Het kind vergeet veel dingetjes / voert opdrachten onvolledig uit
- Het kind kan slecht wachten
- Het kind maakt je zinnen voortijdig af of praat dwars door je heen
- Het kind neemt erg veel details uit zijn omgeving waar (kijk een vlieg)
- Het moeilijk kunnen scheiden van hoofd en bijzaken
- Het kind heeft soms een vreemde volgorde van werken
- Het kind is traag met reageren / heeft een fractie bedenktijd nodig
- Het kind kan doen alsof het luistert maar in gedachten volledig afwezig zijn
Sociaal
- Het kind is wat eenzaam
- Het kind kan slecht aansluiting vinden bij leeftijdsgenoten
- Het kind gaat liever om met wat oudere kinderen
- Het kind wil er graag “bij horen”
- Het kind heeft weinig vrienden
- Het kind is vaak het slachtoffer van pesten
- Het kind is onzeker over (aspecten van?) zich zelf
School
- Het kind is intelligenter dan het schoolwerk / cijfers doen geloven
- Het kind leert gemakkelijker als een opdracht wordt gevisualiseerd
- Het kind heeft moeite met rekenen
- Het kind heeft moeite met netjes blijven schrijven
- Het kind maakt soms veel spelfouten
- Het kind maakt veel dingetjes niet helemaal af
- Het kind is in kring gesprekken niet erg participerend / is meer een luisteraar
- Het kind reageert het beste op gerichte opdrachten
Thuis
- Het kind laat vaak spullen rond slingeren
- Het kind heeft een rommelige kamer
- Het kind gaat opruim klusjes uit de weg
- Het kind overschat vrijwel altijd de tijd die het heeft
Hobby / Sport
- Het kind doet liever individuele spelletjes / sporten
- Het kind trekt zich soms graag terug
- Het kind is soms wat impulsief
- Het kind zoekt het gevaar op
Ik wil echt niet zeggen dat dan maar ADD heeft omdat hij niet "hypert' ofzo. Maar AD(H)D is gewoon zoveel meer dan alleen druk gedrag.
[ Bericht 2% gewijzigd door Noli. op 05-07-2007 10:28:01 ]
Nou, ik weet niet of het bij hem past want ik weet er nog niet veel van. Ik heb me er eerder niet in verdiept.quote:Op donderdag 5 juli 2007 10:19 schreef Noli. het volgende:
Lily heb je het idee dat het hele labeltje AD/HD niet bij Damon past?
Ik wil echt niet zeggen dat dan maar ADD heeft omdat hij niet "hypert' ofzo. Maar AD(H)D is gewoon zoveel meer dan alleen druk gedrag.
En inderdaad denk je dan in eerste instantie: heh, ADHD? dat gaat toch om drukke kinderen?
Maar die checklist van jou; daar herken ik dus wel veel in....
Skupske omhoog....
Zo er valt weer wat te melden op het ADHD-front hier.
Vanaf a.s. zaterdag gaan we starten met de blinde proef. DWZ ik kan morgen drie doosjes bij de apotheek halen doosje 1,2 en 3.
In twee van de doosjes zit ritalin 10 of 15 mg ( is de meest gebruikte hoeveelheid zeg maar) en in 1 doosje zit een placebo.
De doosjes hebben een inhoud van een week en dan is het kijken waarop hij reageerd.
Normaal gaat het drie weken achter elkaar maar bij Damien week op week af ivm dat de psych zo vol zit met afspraken dat we anders na afloop weer drie weken moeten wachten voor een afspraak en nu sluit het aan op de laatste week proef.
Wij hebben ook papieren gekregen om in te vullen, ook voor school, bso en mijn ex om dus te kijken op welk doosje hij het beste reageerd. Naderhand hebben we dus een afspraak bij de zielenknijper en gaan we dus kijken wat er in welk doosje zat. Ik krijg van de apotheek een gesloten envelop mee daarin staat in welke week hij wat krijgt en die mag alleen na de proef geopend worden door de psych. Of in uiterste noodgeval als er andere medicijnen moeten worden toegediend die eventueel niet samen zouden kunnen gaan met ritalin.
Eindelijk schot in de zaak.........
Zo er valt weer wat te melden op het ADHD-front hier.
Vanaf a.s. zaterdag gaan we starten met de blinde proef. DWZ ik kan morgen drie doosjes bij de apotheek halen doosje 1,2 en 3.
In twee van de doosjes zit ritalin 10 of 15 mg ( is de meest gebruikte hoeveelheid zeg maar) en in 1 doosje zit een placebo.
De doosjes hebben een inhoud van een week en dan is het kijken waarop hij reageerd.
Normaal gaat het drie weken achter elkaar maar bij Damien week op week af ivm dat de psych zo vol zit met afspraken dat we anders na afloop weer drie weken moeten wachten voor een afspraak en nu sluit het aan op de laatste week proef.
Wij hebben ook papieren gekregen om in te vullen, ook voor school, bso en mijn ex om dus te kijken op welk doosje hij het beste reageerd. Naderhand hebben we dus een afspraak bij de zielenknijper en gaan we dus kijken wat er in welk doosje zat. Ik krijg van de apotheek een gesloten envelop mee daarin staat in welke week hij wat krijgt en die mag alleen na de proef geopend worden door de psych. Of in uiterste noodgeval als er andere medicijnen moeten worden toegediend die eventueel niet samen zouden kunnen gaan met ritalin.
Eindelijk schot in de zaak.........
Lily, als ik jouw verhaal hoor, moet ik heel sterk denken aan een onderpresteerder. Het is nou niet direct dat ik denk aan AD(H)D. Mij lijkt het zinvol om een intelligentietest af te nemen. Als ik die lange checklist bekijk, herken ik daar ook best veel van mezelf, Wouter en Sterre in, maar dat hangt in ons geval samen met hoogbegaafdheid, niet met ADD. Niet dat ik een dokter ben hoor, ik kan het zomaar helemaal mis hebben, maar ik begrijp uit jouw informatie niet goed dat de diagnose 'dus' ADHD is.
Jeutje zeg. Ik ben onder de indruk en ik moet glimlachen nu ik weer eens achter de feiten aan hobbel, ik lees net onderstaand artikel:
Ik ga toch steeds meer achter mijn besluit staan om te stoppen met die zooi slikken en mijn persoonlijkheid met alle ups en downs te nemen zoals het is. Dan maar een kutschie eerste klas
En dan ben ik een volwassen vrouw en kan ik het een en ander enigzins herkennen, benoemen, relativeren. Er zullen zat kids zijn die in vergelijkbare situaties terecht komen waarbij het niet gesignaleert wordt. Eng hoor.
Ik ben er uiteraard best wel veel mee bezig geweest, het slikken van de ritalin was ook echt als proef om te kijken wat het met me deed.
Maar ik ben er ook van overtuigd dat je meer kan doen als ouder in het belang van je kind, hier een opsomming van onderwerpen waar ik zelf ook veel mee bezig ben:
Denk aan voeding (gezond, geen kleurstoffen, beperkt suiker, water, vaker vis)
Structuur, regels, ritme, dit biedt houvast, grenzen en zorgt voor rust.
Verminder chaos in de leefruimte, dat vermindert ook chaos in het hoofd.
Veel bewegen, zorg voor balans.
Ruimte om zich te ontplooien, geen volle agenda's waarin geen tijd is om kind te zijn.
En veel liefde & vertrouwen. Zeker voor kindjes die al anders zijn en daardoor misschien vaker worden afgewezen.
En heb eerder op de avond gepost, en afgelopen week gepost in het AD(H)D topic over mijn psychische toestanden na mijn Ritalin gebruik: ADHD/ADD Deel 8quote:Op woensdag 4 juli 2007 21:47 schreef Leah het volgende:
Dit artikel wil ik jullie niet onthouden, doe ermee wat je wilt, maar het schokte mij nogal.
...
ADHD-medicatie: medische megablunder
Nieuws van: Persbericht Apotheker Fernand Haesbrouck
Publicatiedatum: 18 mei 2007
Ritalin sloeg wel aan hoor, het heeft ook wel goede werkingen gehad op mijn slaperigheid en de hoeveelheid prikkels die op me af kwamen etc. Maar mijn psychische toestanden wegen echt wel veel zwaarder in de beslissing om te stoppen!!! Ik heb zelfs nog overwogen om anti-despressiva te slikken tegen de somberheid (veroorzaakt door de Ritalin)quote:Op woensdag 29 augustus 2007 20:57 schreef melonovy het volgende:
Nou, dan mijn story maar even, ik heb 2 maanden ritalin geslikt, ik heb er euforische momenten mee beleefd, maar na verloop van tijd werd de werking merkbaar minder. In overleg met de psychiater mocht ik de dosering verdubbelen, maar dat resulteerde in panische en achterdochtige/ paranoide toestanden, met als gevolg onzeker, zeer introvert, en somber, tot depri aan toe, uit het niets, om niets. Na een consult, gesprekken met mijn naasten en zelf nagedacht over de hele meute heb ik besloten te stoppen met de ritalin om af te kicken en te ondervinden wat het met me doet als ik het niet slik. Ik registreer alles, ben heul moe geweest van het 'zonder ritalin de dag doorkomen' maar voel me na een paar dagen al minder somber, wel slaperig (licht narcoleptisch) dat komt toch wel meer naar voren.
Nu is het dus overwegen wat verder te doen, het slaperige belemmert me, maar de psychische dieptepunten, met een psychose op de loer (ritalin maakt de drempel naar psychose lager) zie ik ABSOLUUT niet zitten en is zeker niet wenselijk.
Afgesproken met de psychiater dat ik mijn stemmingen (die ook nogal wisselen), mijn ADDklachten en de achterdochtige en overbezorde toestanden registreer en bijhoud over een periode van 3 weken, om inzicht te geven wat het allemaal met me doet.
Die nare toestanden heb ik gelukkig niet meer gehad, hopelijk blijven die weg nu ik niet meer slik, het hoort helemaal niet bij me, heel eng dat ik dat had...
En verder ga ik naar een haptonoom om te ondervinden of zij mij kan helpen om wat dichter bij mijn gevoel te komen, zit soms zo vast, kan slecht mijn gevoelens en emoties verwoorden, of er iets mee doen, misschien dat zij een weg kan vinden, of er een vorm aan kan geven, of what ever. Ben benieuwd, ik heb de doorverwijzing binnen, nu nog even er achteraan bellen.
Ik ga toch steeds meer achter mijn besluit staan om te stoppen met die zooi slikken en mijn persoonlijkheid met alle ups en downs te nemen zoals het is. Dan maar een kutschie eerste klas
En dan ben ik een volwassen vrouw en kan ik het een en ander enigzins herkennen, benoemen, relativeren. Er zullen zat kids zijn die in vergelijkbare situaties terecht komen waarbij het niet gesignaleert wordt. Eng hoor.
Ik ben er uiteraard best wel veel mee bezig geweest, het slikken van de ritalin was ook echt als proef om te kijken wat het met me deed.
Maar ik ben er ook van overtuigd dat je meer kan doen als ouder in het belang van je kind, hier een opsomming van onderwerpen waar ik zelf ook veel mee bezig ben:
Denk aan voeding (gezond, geen kleurstoffen, beperkt suiker, water, vaker vis)
Structuur, regels, ritme, dit biedt houvast, grenzen en zorgt voor rust.
Verminder chaos in de leefruimte, dat vermindert ook chaos in het hoofd.
Veel bewegen, zorg voor balans.
Ruimte om zich te ontplooien, geen volle agenda's waarin geen tijd is om kind te zijn.
En veel liefde & vertrouwen. Zeker voor kindjes die al anders zijn en daardoor misschien vaker worden afgewezen.
Het voelt goed hè?
A je to!
A je to!
jee lily, ik had je bericht over Damon nog helemaal niet gelezen. kan me voorstellen dat dat erg schrikken was/is. ben benieuwd hoe het nu gaat en hoe jullie er nu in staan!
melonovy, wat een griezelige ervaringen, kan me voorstellen dat dit niet iets is voor jou om voor langere tijd te slikken. goed dat je er mee gestopt bent!
angel, succes deze weken, wel goed dat ze 't zo testen vind ik, om te kijken wat het nu echt voor hem doet.
melonovy, wat een griezelige ervaringen, kan me voorstellen dat dit niet iets is voor jou om voor langere tijd te slikken. goed dat je er mee gestopt bent!
angel, succes deze weken, wel goed dat ze 't zo testen vind ik, om te kijken wat het nu echt voor hem doet.
Ik ben ook wel benieuwd hoe het nu bij familie Lily gaat.
Heb je je al wat meer ingelezen? Nog navraag of een second opinion gedaan?
Angel ik ben benieuwd hoe het met Damien zal gaan.
Mel ik had je post al in het andere topic gelezen (maar steeds maar vergeten iets te posten, er kwam steeds iets tussen door )
Ik ben best geschrokken, wat heftig man!
Je tips zijn helemaal en ik raad ze iedereen aan!
Vooral over het eten. Ik doe nu een beetje dat Sonja Bakker gebeuren, eet daardoor gezonder (vast ritme/regelmaat, veel fruit, minder suiker en best veel vis) en ik merk dat sinds ik zo eet ik toch best een stuk beter in m'n vel zit. Dingen met veel kleursfoffen hadden we hier toch al niet in huis dus die krijgen ze vrijwel niet. (Fristi en Chocomel zijn alleen bij heel hoge uitzondering toegestaan. Tjonge jonge wat gaan ze dáár van stuiteren zeg! )
Letten op je voeding kan zoveel voordeel hebben!
Heb je je al wat meer ingelezen? Nog navraag of een second opinion gedaan?
Angel ik ben benieuwd hoe het met Damien zal gaan.
Mel ik had je post al in het andere topic gelezen (maar steeds maar vergeten iets te posten, er kwam steeds iets tussen door )
Ik ben best geschrokken, wat heftig man!
Je tips zijn helemaal en ik raad ze iedereen aan!
en ik raad ze iedereen aan!Vooral over het eten. Ik doe nu een beetje dat Sonja Bakker gebeuren, eet daardoor gezonder (vast ritme/regelmaat, veel fruit, minder suiker en best veel vis) en ik merk dat sinds ik zo eet ik toch best een stuk beter in m'n vel zit. Dingen met veel kleursfoffen hadden we hier toch al niet in huis dus die krijgen ze vrijwel niet. (Fristi en Chocomel zijn alleen bij heel hoge uitzondering toegestaan. Tjonge jonge wat gaan ze dáár van stuiteren zeg! )
Letten op je voeding kan zoveel voordeel hebben!
Hebben jullie even
Afgelopen tijd;
We hebben een aantal gesprekken gehad met psychiater, huisarts en orthopedagoog (waar hij eerder "in behandeling" is geweest).
De diagnose is en blijft nog steeds ADHD en de symptomen verergeren. Nu ook thuis.
Damon weet zich geen raad met zijn gedrag en wij en zijn broertje ook niet. Hij snapt ook niet wat er met hem aan de hand is. Daar is hij gewoon te jong voor. Als hij ouder wordt zal hij er zelf mee moeten leren omgaan maar het stukje gedragstherapie is nu aan ons.
Als je hem op momenten vraagt waarom hij zo doet of waarom hij juist iets niet doet dan zegt hij; ik weet het niet, ik weet het gewoonweg niet.
We zijn na lang beraad toch begonnen met ritalin. We zitten nog in de experimentele fase. Wekelijks komen we bij de kinderpsych en krijgen opvoedtips hoe met hem om te gaan. Dit is voor ons best zwaar. We moeten ineens heel anders met hem omgaan en dat is best moeilijk en vreet energie.
Over de werking van de ritalin heb ik sterke twijfels.
Ik heb niet het idee dat het veel voor hem doet. Ook op school is het nog niet duidelijk of het iets voor hem doet. ‘ s morgens gaat het bijvoorbeeld minder goed dan ’s middags terwijl hij 2 doseringen heeft gehad. Maar goed; zoals ik al zei: experimentele fase.
De structuur aanbieden werkt wel. De tips van de psych werken goed. Het is een proces en voor iedereen wennen maar het gaat best goed.
Ook op school gaat het langzaam beter. Hij vindt het erg leuk in groep 3 en hij krijgt uitdagingen aangeboden. Zijn leesniveau is getest en erg hoog bevonden en hier wordt goed op ingespeeld.
Hij wordt wel vaker alleen gezet maar niet als straf maar zodat hij (en dan ook de anderen kinderen) zich beter kunnen concentreren.
Er is de afgelopen 2 jaar voornamelijk op hem gemopperd op school en ook kreeg hij altijd de schuld en straf.
Dit heeft van alles met hem gedaan. Hij heeft een houding van; het zal allemaal wel, wat maakt het uit ik heb het toch altijd gedaan!
Hij is ook bang om te falen terwijl zijn capaciteiten erg hoog liggen maar kiest daardoor toch voor het veilige.
Ze zijn er totaal verkeerd mee omgegaan en dat is nu eindelijk tot ze doorgedrongen. Hij wordt nu positief bejegend en goed gedrag wordt beloond.
We (wij als ouders, de school, de juf(fen), de orthopedagoog en de psych) hebben nu 1 doel voor ogen en staan op 1 lijn en dat voelt prettig. Voor het eerst sinds hij op school zit…..
nu maar hopen dat het zo blijft maar hey, positief blijven
Op de BSO gaat het trouwens gewoon goed.
Gisteren ging ik hem halen en toen zei een leidster heel moederlijk tegen Damon; dag jong, tot vrijdag.
En tegen mij: wat is het toch een lieve jongen. Ik zeg dus: echt? Ja; het is toch zo’n schatje; altijd zo lief en beleefd. Dat mag ook eens gezegd worden.
Wat was dat heerlijk om te horen……..
[ Bericht 1% gewijzigd door lily op 04-09-2007 11:16:09 ]
Afgelopen tijd;
We hebben een aantal gesprekken gehad met psychiater, huisarts en orthopedagoog (waar hij eerder "in behandeling" is geweest).
De diagnose is en blijft nog steeds ADHD en de symptomen verergeren. Nu ook thuis.
Damon weet zich geen raad met zijn gedrag en wij en zijn broertje ook niet. Hij snapt ook niet wat er met hem aan de hand is. Daar is hij gewoon te jong voor. Als hij ouder wordt zal hij er zelf mee moeten leren omgaan maar het stukje gedragstherapie is nu aan ons.
Als je hem op momenten vraagt waarom hij zo doet of waarom hij juist iets niet doet dan zegt hij; ik weet het niet, ik weet het gewoonweg niet.
We zijn na lang beraad toch begonnen met ritalin. We zitten nog in de experimentele fase. Wekelijks komen we bij de kinderpsych en krijgen opvoedtips hoe met hem om te gaan. Dit is voor ons best zwaar. We moeten ineens heel anders met hem omgaan en dat is best moeilijk en vreet energie.
Over de werking van de ritalin heb ik sterke twijfels.
Ik heb niet het idee dat het veel voor hem doet. Ook op school is het nog niet duidelijk of het iets voor hem doet. ‘ s morgens gaat het bijvoorbeeld minder goed dan ’s middags terwijl hij 2 doseringen heeft gehad. Maar goed; zoals ik al zei: experimentele fase.
De structuur aanbieden werkt wel. De tips van de psych werken goed. Het is een proces en voor iedereen wennen maar het gaat best goed.
Ook op school gaat het langzaam beter. Hij vindt het erg leuk in groep 3 en hij krijgt uitdagingen aangeboden. Zijn leesniveau is getest en erg hoog bevonden en hier wordt goed op ingespeeld.
Hij wordt wel vaker alleen gezet maar niet als straf maar zodat hij (en dan ook de anderen kinderen) zich beter kunnen concentreren.
Er is de afgelopen 2 jaar voornamelijk op hem gemopperd op school en ook kreeg hij altijd de schuld en straf.
Dit heeft van alles met hem gedaan. Hij heeft een houding van; het zal allemaal wel, wat maakt het uit ik heb het toch altijd gedaan!
Hij is ook bang om te falen terwijl zijn capaciteiten erg hoog liggen maar kiest daardoor toch voor het veilige.
Ze zijn er totaal verkeerd mee omgegaan en dat is nu eindelijk tot ze doorgedrongen. Hij wordt nu positief bejegend en goed gedrag wordt beloond.
We (wij als ouders, de school, de juf(fen), de orthopedagoog en de psych) hebben nu 1 doel voor ogen en staan op 1 lijn en dat voelt prettig. Voor het eerst sinds hij op school zit…..
nu maar hopen dat het zo blijft maar hey, positief blijven
Op de BSO gaat het trouwens gewoon goed.
Gisteren ging ik hem halen en toen zei een leidster heel moederlijk tegen Damon; dag jong, tot vrijdag.
En tegen mij: wat is het toch een lieve jongen. Ik zeg dus: echt? Ja; het is toch zo’n schatje; altijd zo lief en beleefd. Dat mag ook eens gezegd worden.
Wat was dat heerlijk om te horen……..
[ Bericht 1% gewijzigd door lily op 04-09-2007 11:16:09 ]
Fijn om 'even' van jullie te horen.
Klinkt trouwens als een goede aanpak en fijn dat iedereen op één lijn zit.
Maar herkennen jij of je man ook iets van julliezelf in de AD(H)D-symptomen?
Als dat zo is (is het eerst waarschijnlijk ronduit kut (sorry)) maar scheelt het misschien iets omdat er dan iemand snapt hoe zijn hersens/gedachtengang werkt.
Ik zie soms dingen bij Wilyan die ik makkelijk op kan vangen omdat ik weet hoe hij denkt maar waar Michiel moeite heeft om er mee om te gaan.
Klinkt trouwens als een goede aanpak en fijn dat iedereen op één lijn zit.
Maar herkennen jij of je man ook iets van julliezelf in de AD(H)D-symptomen?
Als dat zo is (is het eerst waarschijnlijk ronduit kut (sorry)) maar scheelt het misschien iets omdat er dan iemand snapt hoe zijn hersens/gedachtengang werkt.
Ik zie soms dingen bij Wilyan die ik makkelijk op kan vangen omdat ik weet hoe hij denkt maar waar Michiel moeite heeft om er mee om te gaan.
Dit is zo'n voorbeeld waarvan Michiel iets heeft van: "Hoe in godsnaam komt hij daar nou weer bij?" en ik heb geen enkele uitleg nodig en snap precies wat hij bedoelt.quote:Sterk staaltje appart denkwerk van Wilyan:
Wilyan noemt zijn achterneefje Brian Molenkind..
Waarom? Brian is moeilijk dus zegt ie Draaien.. Draaien vind ie op een of andere manier ook moeilijk. Dussss....
Brian -> Draaien -> wieken van een molen draaien ook -> Molenkind.
(onderhand heeft Brian of Draaien nu toch wel de overhand gekregen.. )
Ik heb hier een tijdje niet echt meegelezen, dus lees nu pas die checklist van Noli. Jeetje wat is dat herkenbaar zeg! Ik weet nu natuurlijk hoe het zit, maar als ik terugdenk aan hoe ik als kind was, dan beschrijft die lijst echt wel dat meisje van toen en ook nu is 'ie nog erg van toepassing Blijft soms toch nog wel confronterend.
lily, goed om te horen dat de problemen nu zo positief worden opgepakt. Een positieve benadering helpt echt zo ontzettend. Juist omdat het voor iemand met AD(H)D zo frustrerend is om te falen in dingen die voor iedereen zo vanzelfsprekend zijn.
Ik merk bij mezelf ook zooo ontzettend dat het helpt als mensen me complimentjes geven en stimuleren in plaats van te confronteren met de zaken waar ik níet goed in ben. Want die frustratie, dat negatieve, dat gevoel van falen, mislukt zijn, dát is het ergste van allemaal! Ik ben zo blij dat er ook positieve benaderingen zijn te vinden, want ADHD is niet alléén maar negatief
Wat dat betreft blijf ik dit een heerlijk stukje vinden om te lezen. Want het is waar!
Ik wil dat ouders dus ook vooral op het hart drukken, probeer naast het aanleren van structuur/routines ook die positieve zaken te benadrukken en te stimuleren.
lily, goed om te horen dat de problemen nu zo positief worden opgepakt. Een positieve benadering helpt echt zo ontzettend. Juist omdat het voor iemand met AD(H)D zo frustrerend is om te falen in dingen die voor iedereen zo vanzelfsprekend zijn.
Ik merk bij mezelf ook zooo ontzettend dat het helpt als mensen me complimentjes geven en stimuleren in plaats van te confronteren met de zaken waar ik níet goed in ben. Want die frustratie, dat negatieve, dat gevoel van falen, mislukt zijn, dát is het ergste van allemaal! Ik ben zo blij dat er ook positieve benaderingen zijn te vinden, want ADHD is niet alléén maar negatief
Wat dat betreft blijf ik dit een heerlijk stukje vinden om te lezen. Want het is waar!
Ik wil dat ouders dus ook vooral op het hart drukken, probeer naast het aanleren van structuur/routines ook die positieve zaken te benadrukken en te stimuleren.
Ik niet maar mijn man misschien wel. Hij snapt hem meer, kan ook wel meer van hem verdragen.quote:Op dinsdag 4 september 2007 12:11 schreef Noli. het volgende:
Maar herkennen jij of je man ook iets van julliezelf in de AD(H)D-symptomen?
Over ADHD hebben we eerder gewoon nooit nagedacht. Het schijnt in grote mate erfelijk te zijn maar dan nog hebben we zoiets: huh, wie dan?
Terwijl ik als goed nadenk (en nu ik er meer over weet) symptomen herken bij mijn man (maar dan in lichte vorm). Maar goed; iedereen heeft uiteindelijk wel iets van die symptomen.
ingewikkeld hoor en tegelijkertijd wil ik het ook niet te ingewikkeld maken, wat maakt het uit
Damon is ons kind. We houden zielsveel van hem en zullen alles doen om hem zo goed mogelijk, en zo liefdevol mogelijk in een veilige omgeving groot te laten worden.
Maar aangezien we hem niet kunnen opsluiten zal dat in samenspraak met zijn omgeving moeten gebeuren en school heeft daarin een hele grote rol.
Iemand met AD(H)D is niet raar, ziek, gek, dom of niet aardig/lief.
Hij of zij denkt alleen op een andere manier.
Dat is iets waar de omgeving vaak even aan moet wennen. Maar met goede hulp (en die heb je volgens mij) en wat simpele aanpassingen, tips en trucs kom je een heel eind met ADHD.
(zonder dat het te ingewikkeld word )
Hij of zij denkt alleen op een andere manier.
Dat is iets waar de omgeving vaak even aan moet wennen. Maar met goede hulp (en die heb je volgens mij) en wat simpele aanpassingen, tips en trucs kom je een heel eind met ADHD.
(zonder dat het te ingewikkeld word )
Wat de psych ons uitlegde is dat mensen met ADHD een stofje in de hersenen ( weet de naam even niet meer) in mindere mate wordt aangemaakt en de ritalin zorgt ervoor dat er meer stimulatie is om dat stofje aan te maken waardoor de chaos in het hoofd minder wordt.
MEnsen met ADHD denken wel hetzelfde maar zien alleen het overzicht in de gedachten niet en daarom daarbuiten ook niet. Waardoor ADHD soms best gevaarlijk kan zijn omdat gevolgen van acties ook niet te overzien zijn voor iemand met ADHD. Dit is natuurlijk per persoon verschillend.
MEnsen met ADHD denken wel hetzelfde maar zien alleen het overzicht in de gedachten niet en daarom daarbuiten ook niet. Waardoor ADHD soms best gevaarlijk kan zijn omdat gevolgen van acties ook niet te overzien zijn voor iemand met ADHD. Dit is natuurlijk per persoon verschillend.
Ik denk echt niet op de zelfde manier als imand zonder AD(H)D.
Neem volgend voorbeeld:
Het lijkt mij dat een 'normaal' mens niet op deze manier denkt want anders hadden ze me in mijn leven wel vaker meteen begrepen en nooit zo raar aan gekeken of ik gek was.
(hoe vaak kun je denk in een paar zinnen zetten! )
Neem volgend voorbeeld:
Deze en dat aparte denkwerkje van Wilyan zijn dus goede voorbeelden van hoe ik denk en ik ben niet de enige AD(H)D'er die zo denkt.quote:Ik betrapte me er gister toevallig op dat ik op dat moment had onthouden hoe ik in godsnaam op een onderwerp kwam waar we het absoluut niet over hadden. Meestal ben ik die hele link meteen alweer kwijt. Het sprong niet zomaar in m'n gedachten, maar het was zeker wel heel in de verte gelinkt aan het onderwerp waar we het dat moment over hadden. Het volgende gebeurde in m'n hoofd:
We hadden het over een auto die hier op nat wegdek erg hard door de bocht ging, ik zag hem al helemaal het huis op de hoek rammen.
- Ik dacht aan het feit dat m'n rijinstructeur altijd zei dat ik niet zo door de bochten moest vliegen
- Daardoor dacht ik aan de bosweggetjes die we altijd reden met lessen
- Door m'n rijlessen heb ik veel van de omgeving hier gezien
- We zijn ook een paar keer langs Center Parcs gereden
- Vorig jaar zijn we in november in Center Parcs geweest en dat beviel erg goed
Vervolgens zeg ik 2 seconden nadat we het over de door de bocht scheurende auto hadden tegen m'n vriend: "We gaan dit jaar zéker in november weer naar Center Parcs!" En hij kijkt me aan van: waar haal je dat toch weer vandaan?
Superblij
Het lijkt mij dat een 'normaal' mens niet op deze manier denkt want anders hadden ze me in mijn leven wel vaker meteen begrepen en nooit zo raar aan gekeken of ik gek was.
(hoe vaak kun je denk in een paar zinnen zetten! )
Iemand met ADHD denkt inderdaad niet op dezelfde manier nee Al is het alleen al omdat we aan zoveel dingen tegelijk kunnen denken
Dat gevolgen van acties niet te overzien zouden zijn, vind ik onzin en een nogal nare benadering. Iemand met ADHD doet dingen vaak erg impulsief, maar dat is niet omdat de gevolgen niet te overzien zouden zijn. Sterker nog, bepaalde dingen worden zover door geanaylseerd dat de gevolgen alleen maar pijnlijk duidelijk worden. Als je er vanuit zou gaan dat een ADHD'er geen gevolgen kan overzien, zou dit betekenen dat je hem/haar nauwelijks alleen kunt laten of zelfstandig kunt laten zijn.
Het probleem is veel meer dat volle hoofd. En zo ervaar ik het ook echt. Ik denk nooit 'niks', mijn hoofd draait altijd door.
ik zit nu een beetje op mijn stokpaardje weer hoor. Want ik word zo moe van al die super negatieve manieren om ADHD te verwoorden, te beschrijven, uit te leggen. Het IS niet alleen negatief, het heeft ook veel positieve kanten. Doe daar wat mee. ADHD'ers zijn namelijk hele leuke mensen
[ Bericht 18% gewijzigd door Chell op 05-09-2007 09:05:23 ]
Dat gevolgen van acties niet te overzien zouden zijn, vind ik onzin en een nogal nare benadering. Iemand met ADHD doet dingen vaak erg impulsief, maar dat is niet omdat de gevolgen niet te overzien zouden zijn. Sterker nog, bepaalde dingen worden zover door geanaylseerd dat de gevolgen alleen maar pijnlijk duidelijk worden. Als je er vanuit zou gaan dat een ADHD'er geen gevolgen kan overzien, zou dit betekenen dat je hem/haar nauwelijks alleen kunt laten of zelfstandig kunt laten zijn.
Het probleem is veel meer dat volle hoofd. En zo ervaar ik het ook echt. Ik denk nooit 'niks', mijn hoofd draait altijd door.
ik zit nu een beetje op mijn stokpaardje weer hoor. Want ik word zo moe van al die super negatieve manieren om ADHD te verwoorden, te beschrijven, uit te leggen. Het IS niet alleen negatief, het heeft ook veel positieve kanten. Doe daar wat mee. ADHD'ers zijn namelijk hele leuke mensen
[ Bericht 18% gewijzigd door Chell op 05-09-2007 09:05:23 ]
Ja idd! Met veel humor ook
Ook zoiets handigs en misschien ook wel een goede tip voor hier.
Alles altijd in beelden zien. Wat ook in de quote in die post van mij hierboven staat.
Alleen enge of pijnlijke verhalen kun je dus ook helemaal voor je zien..
Als een AD(H)D-kindje iets niet lijkt te begrijpen probeer het te visualiseren.
Laat een plaatje zien van wat je bedoelt of doe het voor. Een beeld is voor een ADHD'er vaak beter te begrijpen dan woorden. Vaak snappen ze het dan in één keer!
Ook zoiets handigs en misschien ook wel een goede tip voor hier.
Alles altijd in beelden zien. Wat ook in de quote in die post van mij hierboven staat.
Moppen zie je al helemaal voor je! Vandaar dat AD(H)D'ers soms harder om grappen (lijken te) lachen.quote:Het volgende gebeurde in m'n hoofd:
We hadden het over een auto die hier op nat wegdek erg hard door de bocht ging, ik zag hem al helemaal het huis op de hoek rammen.
Alleen enge of pijnlijke verhalen kun je dus ook helemaal voor je zien..
Als een AD(H)D-kindje iets niet lijkt te begrijpen probeer het te visualiseren.
Laat een plaatje zien van wat je bedoelt of doe het voor. Een beeld is voor een ADHD'er vaak beter te begrijpen dan woorden. Vaak snappen ze het dan in één keer!
Ik ben een boek aan het lezen over kinderen met ADHD geschreven door een systeemtherapeut in de kinder- en jeugdpsychiatrie.quote:Op woensdag 5 september 2007 08:58 schreef Yoni het volgende:
Dat gevolgen van acties niet te overzien zouden zijn, vind ik onzin en een nogal nare benadering. Iemand met ADHD doet dingen vaak erg impulsief, maar dat is niet omdat de gevolgen niet te overzien zouden zijn. Sterker nog, bepaalde dingen worden zover door geanaylseerd dat de gevolgen alleen maar pijnlijk duidelijk worden.
Hij schrijft ook dat kinderen met ADHD niet aan gevaar denken. Impulsief reageren waardoor er gevaarlijke situaties kunnen onstaan. Ze zijn snel overmoedig.
Voorbeeld: Je kunt honderd keer zeggen; “denk na voordat je de straat op rent er kan een auto aankomen”, maar als de bal over de straat rolt volgt het kind onmiddellijk. De prikkel bereikt de cognitieve bestanden “pas op, misschien auto” niet.
Ik denk dat Angel22 dat bedoelt.
En voor kinderen gelden denk ik ook andere maatstaven dan voor volwassenen...
Ik denk dat ze er juist wel aan denken. Alleen is je hoofd zo vol en ben je op dát moment alleen bezig met die bal dat je het alsnog vergeet. Pas als ze die auto zien denken ze weer "Oja! Ik moest oppassen voor die auto's."
Tenminste zo ging het bij mij wel.
Even wat quotje's van www.levente.nl
Je hoort echt wel dat het gezegd is en je weet ook heus wel wat er bedoeld word alleen ben je twee seconden later weer beig met iets anders en ben je het weer 'vergeten'
Tenminste zo ging het bij mij wel.
Even wat quotje's van www.levente.nl
quote:AD(H)Ders nemen informatie wel op en begrijpen dit vaak prima maar het verwerken ervan duurt langer. De informatie blijft hangen in een tijdelijke opslag ruimte zoals bij computers. De inhoud van dit werk-geheugen helpt je (slecht?) om te gaan met emoties/situaties in het hier en nu. De ruimte is beperkt en kan overladen worden.
quote:De hersenen gaan sneller dan het moment. Het kind denkt vooruit of alweer aan andere dingen, in een poging zijn of haar gedachten te overzien (zodat het de belangrijkste dingen uit kan filteren) Hierdoor hebben ze moeite met het beantwoorden van een onverwachte vraag. ADDers doen op zo'n moment voordat ze denken en hebben daarna pas de tijd om te bedenken of ze dat nu wel hadden moeten doen.
Ik kan het niet zo heel goed verwoorden maar ik hoop dat je een beetje snapt wat ik bedoel.quote:Het kind heeft meer tijd nodig om nieuwe input te verwerken en overziet het hier en nu pas enkele seconden later. (Altijd maar die sorry's achteraf... hoor ik mijn moeder nog zeggen) De hersenen nemen meer prikkels op uit de omgeving en hebben dus meer tijd nodig om de informatie te verwerken.
Je hoort echt wel dat het gezegd is en je weet ook heus wel wat er bedoeld word alleen ben je twee seconden later weer beig met iets anders en ben je het weer 'vergeten'
Dus denken ze er op "het moment supreme" zal ik maar zeggen niet aan wat dus voor gevaarlijke situaties kan leiden.quote:Op woensdag 5 september 2007 11:51 schreef Noli. het volgende:
Ik denk dat ze er juist wel aan denken. Alleen is je hoofd zo vol en ben je op dát moment alleen bezig met die bal dat je het alsnog vergeet.
Ik snap wat je bedoelt en ik herken dit in Damon...quote:Op woensdag 5 september 2007 11:51 schreef Noli. het volgende:
Ik kan het niet zo heel goed verwoorden maar ik hoop dat je een beetje snapt wat ik bedoel.
Je hoort echt wel dat het gezegd is en je weet ook heus wel wat er bedoeld word alleen ben je twee seconden later weer beig met iets anders en ben je het weer 'vergeten'
Ik wil hier graag reageren, maar ik vind het moeilijk de juiste woorden te vinden. Lily ik vind dat je heel liefdevol over Damon schrijft, en het feit dat jullie er zoveel aan doen om zijn leven makkelijker te maken vind ik heel knap.
Het is best moeilijk om al die aanpassingen te doen maar je doet het met liefde voor je kind, en dat vind ik heel mooi om te lezen.
Het is best moeilijk om al die aanpassingen te doen maar je doet het met liefde voor je kind, en dat vind ik heel mooi om te lezen.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
wat lief dat je dit schrijft
en dit:
Hmm, klinkt ook weer raar maar waarschijnlijk begrijp je wel wat ik bedoel...
en dit:
Zoals jij als geen ander zal weten is dit juist het makkelijke gedeelte. Je houdt gewoon zoveel van je kind, en het hoort zoveel bij jou dat je het niet anders zou willen.quote:Op woensdag 5 september 2007 19:47 schreef Lois het volgende:
Het is best moeilijk om al die aanpassingen te doen maar je doet het met liefde voor je kind
Hmm, klinkt ook weer raar maar waarschijnlijk begrijp je wel wat ik bedoel...
Week 1 van de proef is afgelopen vrijdag afgesloten... Volgens mij was het de placebo want ik merkte iig geen verschil....
School , vaders en de bso ook niet trouwens......
Zaterdag weer beginnen met week 2 ... kijken wat die brengt...
School , vaders en de bso ook niet trouwens......
Zaterdag weer beginnen met week 2 ... kijken wat die brengt...
Toen ik zojuist die lijst van Noli. bekeek, dacht ik precies hetzelfde. Het grootste deel van die kenmerken zijn (ook) van toepassing om hoogbegaafdheid.quote:Op maandag 3 september 2007 22:56 schreef Spuuglokje het volgende:
Lily, als ik jouw verhaal hoor, moet ik heel sterk denken aan een onderpresteerder. Het is nou niet direct dat ik denk aan AD(H)D. Mij lijkt het zinvol om een intelligentietest af te nemen. Als ik die lange checklist bekijk, herken ik daar ook best veel van mezelf, Wouter en Sterre in, maar dat hangt in ons geval samen met hoogbegaafdheid, niet met ADD. Niet dat ik een dokter ben hoor, ik kan het zomaar helemaal mis hebben, maar ik begrijp uit jouw informatie niet goed dat de diagnose 'dus' ADHD is.
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Ah, toch nog iemand die op mijn post reageert. Fijn, herkenning!quote:Op dinsdag 18 september 2007 15:59 schreef Grijs het volgende:
[..]
Toen ik zojuist die lijst van Noli. bekeek, dacht ik precies hetzelfde. Het grootste deel van die kenmerken zijn (ook) van toepassing om hoogbegaafdheid.
oh ja sorry Spuuglokje, ik had je reactie eerder wel gelezen en was van plan om erop te reageren in mijn algemene "hoe gaat het" verhaal erna maar ben dit blijkbaar alsnog vergeten.
Wat betreft hoogdbegaafdheid; hij is door een aantal instanties en mensen onder de loep genomen. Er is vorig jaar ook een intelligentietest afgenomen door Consent en daar kwam een resultaat van 120 uit.
De scores waren mogelijk gedrukt door zijn gedrag gedurende de testen. Cognitief en auditief gemiddeld en een slechte werkhouding. Lage concentratie, snel afgeleid en moeilijk te motiveren om taken af te maken.
Gedrag wat de kinderpsychiater weer aan ADHD hangt.
Tja, ik ben ook geen dokter en ik weet het ook niet. Belangrijk is in ieder geval dat hij nu goed begeleid wordt.
Hij zit pas in in groep 3 en ik ga ervan uit dat het vanzelf wel duidelijk wordt wat er precies aan de hand is. Ik lees mezelf zo goed mogelijk in zodat ik gericht mee kan praten met specialisten van allerlei aard en kritisch kan zijn
Op school krijgt hij extra structuur maar ook extra taken en andere leesboekjes. Dat gaat goed en hij vindt het allemaal erg leuk.
Het gaat alleen fout zodra hij in een vrijere situatie terecht komt; daar kan hij niet mee omgaan en vertoond dan storend gedrag. Hij moet echt gericht een opdracht krijgen om het goed te kunnen doen.
Wat betreft hoogdbegaafdheid; hij is door een aantal instanties en mensen onder de loep genomen. Er is vorig jaar ook een intelligentietest afgenomen door Consent en daar kwam een resultaat van 120 uit.
De scores waren mogelijk gedrukt door zijn gedrag gedurende de testen. Cognitief en auditief gemiddeld en een slechte werkhouding. Lage concentratie, snel afgeleid en moeilijk te motiveren om taken af te maken.
Gedrag wat de kinderpsychiater weer aan ADHD hangt.
Tja, ik ben ook geen dokter en ik weet het ook niet. Belangrijk is in ieder geval dat hij nu goed begeleid wordt.
Hij zit pas in in groep 3 en ik ga ervan uit dat het vanzelf wel duidelijk wordt wat er precies aan de hand is. Ik lees mezelf zo goed mogelijk in zodat ik gericht mee kan praten met specialisten van allerlei aard en kritisch kan zijn
Op school krijgt hij extra structuur maar ook extra taken en andere leesboekjes. Dat gaat goed en hij vindt het allemaal erg leuk.
Het gaat alleen fout zodra hij in een vrijere situatie terecht komt; daar kan hij niet mee omgaan en vertoond dan storend gedrag. Hij moet echt gericht een opdracht krijgen om het goed te kunnen doen.
Dat is nou toevallig, ik dacht net gisteravond hoe het met die proeven zou gaan.quote:Op maandag 17 september 2007 19:42 schreef Angel22 het volgende:
Week 1 van de proef is afgelopen vrijdag afgesloten... Volgens mij was het de placebo want ik merkte iig geen verschil....
School , vaders en de bso ook niet trouwens......
Zaterdag weer beginnen met week 2 ... kijken wat die brengt...
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
De meeste ADDers hebben ook een bovengemiddeld IQ en daar zit meteen ook een groot verschil in met ADHDers, zij lijken juist gemiddeld genomen een lager IQ te hebben.quote:Op dinsdag 18 september 2007 15:59 schreef Grijs het volgende:
[..]
Toen ik zojuist die lijst van Noli. bekeek, dacht ik precies hetzelfde. Het grootste deel van die kenmerken zijn (ook) van toepassing om hoogbegaafdheid.
Het overlapt veel. ADDers hebben ook symptomen die genoemd worden bij de zogenaamde nieuwetijdskinderen, en laatst las ik nog zo'n term van kinderen met bepaalde kenmerken zoals beeld denken, heldere ogen, concentratieproblemen, dagdromers, etc. De indio kinderen.
Hier een heel artikel over indigo kinderen: http://www.skepsis.nl/indigo.html
[ Bericht 14% gewijzigd door melonovy op 18-09-2007 22:26:23 ]
Het voelt goed hè?
A je to!
A je to!
Ik geloof trouwens ook in de veranderingen van de tijd, en het vissentijdperk wat straks in 2012 gaat veranderen in het aquarius tijdperk. Veel mensen reageren daar nu al op, omdat er veel in de kosmos aan het veranderen is. Wie zich er in intresseert moet maar eens googlen en zich verdiepen, ik denk dat vele ouders wel het een en ander zullen herkennen in hun eigen kinderen. Zeker kinderen die een stempel ADHD op zich gedrukt krijgen waarvan ouders niet overtuigd zijn zouden naar mijn idee eens verder kijken naar dit soort theorien. Misschien heb je er baad bij.
Het voelt goed hè?
A je to!
A je to!
Dat artikel (van skepsis) heb ik een paar weken geleden gelezen. Een collega van mijn man heeft een zoon van 7 met allerlei problemen maar laat dit verder niet onderzoeken.
Hij is ervan overtuigd dat zijn zoon een nieuwetijdskind is en volgens hem is Damon dat ook.
Ik kan er zelf niks mee..wij kunnen er ons niet in vinden.
Hij is ervan overtuigd dat zijn zoon een nieuwetijdskind is en volgens hem is Damon dat ook.
Ik kan er zelf niks mee..wij kunnen er ons niet in vinden.
Week 2 is hier afgelopen zaterdag begonnen.... OM nou te zeggen poehee wat een verschil... nee maar er IS wel verschil.
HIj is wat rustiger in zijn gedrag, in zijn praten en lijkt ook beter naar je te luisteren als je wat zegt.
Gisteren waren Damien en zijn broertjes buiten aan het spelen en dat ging super. Tot hij op een gegeven moment binnen kwam en helemaal hyperdepieper was... toen ging moieders ook een sop de klok kijken en wat bleek nou... ik was een beetje ( uurtje) de tijd vergeten en de dosis van 's ochtends was dus al zo goed als uitgewerkt.
Toen was het verschil dus wel superduidelijk te merken.
Pil gegeven en warempel nog geen uur later ging het weer als de hele ochtend ervoor....
Dus dit is denk ik wel de ritalin en het doet iig wel zijn werk....
Vandaag op school heeft hij zelfs een sticker verdient omdat hij zo goed had geluisterd naar juf en met overblijven!!!
Apetrots was mijn mannetje en wij ook!!!!!!!
HIj is wat rustiger in zijn gedrag, in zijn praten en lijkt ook beter naar je te luisteren als je wat zegt.
Gisteren waren Damien en zijn broertjes buiten aan het spelen en dat ging super. Tot hij op een gegeven moment binnen kwam en helemaal hyperdepieper was... toen ging moieders ook een sop de klok kijken en wat bleek nou... ik was een beetje ( uurtje) de tijd vergeten en de dosis van 's ochtends was dus al zo goed als uitgewerkt.
Toen was het verschil dus wel superduidelijk te merken.
Pil gegeven en warempel nog geen uur later ging het weer als de hele ochtend ervoor....
Dus dit is denk ik wel de ritalin en het doet iig wel zijn werk....
Vandaag op school heeft hij zelfs een sticker verdient omdat hij zo goed had geluisterd naar juf en met overblijven!!!
Apetrots was mijn mannetje en wij ook!!!!!!!
Frappant Angel dat je zo enorm verschil merkt!
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Serotonine?quote:Op woensdag 5 september 2007 06:46 schreef Angel22 het volgende:
Wat de psych ons uitlegde is dat mensen met ADHD een stofje in de hersenen ( weet de naam even niet meer) in mindere mate wordt aangemaakt en de ritalin zorgt ervoor dat er meer stimulatie is om dat stofje aan te maken waardoor de chaos in het hoofd minder wordt.
Onze oudste heeft op zijn 6de ook de diagnose ADD gekregen. De kinderarts stond toen meteen klaar met Ritalin. Enneh, tja, het kan best werken natuurlijk, maar het is wel een amfetamine. En wij wilden onze, toen, 6-jarige zoon niet aan de drugs doen. Dus, geen medicatie. Daar kwamen wij overigens ook niet voor. Wij wilden, net als TS, weten of ons kind zo vervelend was, of inderdaad iets mankeerde.
Maar na een paar jaar werd het toch te lastig op school. Werk niet af, straf, kind ongelukkig, enzovoort, dus wij verder zoeken.
En blijkbaar zorgen ook bepaalde vetzuren voor de aanmaak van de neurotransmitters. ADH, GLA en EPA. Deze komen voor in de visolie-capsules die je bij iedere drogist kunt kopen. En het zijn in elk geval geen drugs.
Dus, onze zoon heeft dit gekregen vanaf zijn 8ste en ik heb er hele goede ervaringen mee. Hij is nu 15, kan zich goed concentreren, is heel nauwgezet en netjes, gebruikt nog steeds visolie en wij hebben er het volste vertrouwen in dat het helemaal goed gaat komen met hem.
Zonder ritalin.
Overigens, dat het niet aanverwant zou zijn aan autisme ben ik niet zo zeker van. Onze zoon heeft bepaalde kenmerken die zijn neefje, die autistisch is, ook heeft. Bijvoorbeeld een hekel aan veranderingen. Zaken moeten een duidelijk en vast verloop hebben, anders voelt hij zich niet in zijn hum.
Maar goed, verder gaat het heel goed. Ik hoop dat het met jullie kinderen straks ook beter zal gaan.
www.sadd.nlquote:Een neurotransmitter is een molecuul dat wordt gebruikt voor de signaaloverdracht tussen zenuwcellen of neuronen in de hersenen. Een belangrijke neurotransmitter bij ADD/ADHD is dopamine.
Bij ADD is er sprake van een dopamine tekort en een verlaagde hersenactiviteit in de prefrontal cortex. Als gevolg van de dopamine tekorten zijn ADDers snel afgeleid en zeer gevoelig voor verslavende middelen. Er zijn verschillende soorten medicatie beschikbaar die de dopamine transport blokkeren waardoor dit meer in evenwicht komt. Ook gezonde voeding en beweging zijn een belangrijke ondersteuning om een zo'n optimaal mogelijk resultaat te kunnen behalen in het dagelijks functioneren.
Dopamine verhogende middelen of activiteiten verhogen de concentratie. Om deze reden kan een ADDer zich vaak wel goed concentreren bij bepaalde (creatieve) talenten en hier erg langdurig (tot bijna obsessief) mee bezig zijn. Deze perioden noemen we Hyperfocus. Op deze momenten heeft de ADDer het gevoel dat hij/zij een soort ultra concentratievermogen heeft, meestal met uitstekende resultaten.
Ook een spannende / crisis situatie heeft een dopamine verhogende werking waardoor de informatieoverdracht in de hersenen beter verloopt en we ons beter kunnen concentreren. (verhoogde hersenactiviteit) Er zijn veel ADDers te vinden bij politie, brandweer etc. Helaas kost het langdurig concentreren ons wel erg veel energie
In eerste instantie is het natuurlijk hartstikke fijn Gia, dat het nu goed gaat met je zoon en dat hij baat heeft bij visolie.
Wel proef ik een afkeuring in je verhaal naar ouders die kiezen voor Ritalin.
Je moet niet vergeten dat dit in eerste instantie een medicijn is en geen drug. In de juiste dosering bij de juiste persoon is het een geneesmiddel.
Veel kinderen hebben er gewoon baat bij en hebben daardoor een makkelijkere jeugd en een betere schooltijd (een beetje kiezen uit 2 kwaden eigenlijk)
Ouderen met ADHD hebben vaak baat genoeg bij gedragstherapie maar voor kinderen is dit veel moeilijker en daardoor niet afdoende.
In of na de pubertijd kunnen de meesten dan ook stoppen met de medicatie maar is hen (door de medicatie gedurende de jaren) wel een hoop ellende bespaard gebleven.
Ik heb ook de wijsheid niet in pacht en of de keuzes die ik maak in de toekomst de juiste blijken te zijn weet niemand maar je klinkt zo....uit de hoogte in je verhaal hierboven en dat wilde ik even kwijt.
Wel proef ik een afkeuring in je verhaal naar ouders die kiezen voor Ritalin.
Je moet niet vergeten dat dit in eerste instantie een medicijn is en geen drug. In de juiste dosering bij de juiste persoon is het een geneesmiddel.
Veel kinderen hebben er gewoon baat bij en hebben daardoor een makkelijkere jeugd en een betere schooltijd (een beetje kiezen uit 2 kwaden eigenlijk)
Ouderen met ADHD hebben vaak baat genoeg bij gedragstherapie maar voor kinderen is dit veel moeilijker en daardoor niet afdoende.
In of na de pubertijd kunnen de meesten dan ook stoppen met de medicatie maar is hen (door de medicatie gedurende de jaren) wel een hoop ellende bespaard gebleven.
Ik heb ook de wijsheid niet in pacht en of de keuzes die ik maak in de toekomst de juiste blijken te zijn weet niemand maar je klinkt zo....uit de hoogte in je verhaal hierboven en dat wilde ik even kwijt.
Zo is het in elk geval niet bedoeld. Ik wil alleen maar een alternatief aangeven voor die ouders die hier meelezen en die, net als wij, niet willen kiezen voor Ritalin. Ik kijk mensen er echt niet op aan dat ze hier wel voor kiezen.quote:Op dinsdag 25 september 2007 15:22 schreef lily het volgende:
Wel proef ik een afkeuring in je verhaal naar ouders die kiezen voor Ritalin.
Ik heb ook de wijsheid niet in pacht en of de keuzes die ik maak in de toekomst de juiste blijken te zijn weet niemand maar je klinkt zo....uit de hoogte in je verhaal hierboven en dat wilde ik even kwijt.
Oftewel, ik wijs alleen maar op een andere mogelijkheid. Als ik zeg dat ik groen een mooie kleur vindt, zeg ik niet dat iemand die rood mooi vindt niet spoort, toch?
Visolie is in het algemeen gewoon goed voor je hele lichaam. Helaas werkt het niet bij iedereen even goed als bij jouw zoon Gia.
Damien heeft ook nog een maand of 6 aan de visolie gezeten maar met geen ander resultaat dan dat hij er misselijk van werd.
Je probeert toch van alles net als dat wij zijn eten grondig hebben onderzocht. Waar reageert hij extra op waar niet enz enz....
1 ding is daarbij wel heel duidelijk naar vorengekomen.... chocola de kleinste hoeveelheid ook maakt dat hij er minimaal 6 uur op kan blijven stuiteren....
1 chocorozijn en het was feest.....
Dus de chocolade is hier thuis uit den boze... ook geen hagelslag of pasta meer.
Kleurstoffen daarentegen maakt niet uit bij hem... suiker ook niet tenzij het een enorme hoeveelheid is maar met mate kan hij dat gewoon gebruiken.
Damien heeft ook nog een maand of 6 aan de visolie gezeten maar met geen ander resultaat dan dat hij er misselijk van werd.
Je probeert toch van alles net als dat wij zijn eten grondig hebben onderzocht. Waar reageert hij extra op waar niet enz enz....
1 ding is daarbij wel heel duidelijk naar vorengekomen.... chocola de kleinste hoeveelheid ook maakt dat hij er minimaal 6 uur op kan blijven stuiteren....
1 chocorozijn en het was feest.....
Dus de chocolade is hier thuis uit den boze... ook geen hagelslag of pasta meer.
Kleurstoffen daarentegen maakt niet uit bij hem... suiker ook niet tenzij het een enorme hoeveelheid is maar met mate kan hij dat gewoon gebruiken.
Wij hebben een jaar visolie geprobeerd.
Hij werd er niet misselijk van maar het had verder ook totaal geen effect.
Wel was het iedere ochtend een ellende om hem die capsule(s) in te laten slikken. Ook kapotbijten vond hij vreselijk. Op een gegeven moment kneep ik ze leeg op een lepeltje maar het bleef een toestand. Hij hield het dan huilend in zijn mond en weigerde door te slikken.
Het was steeds een gevecht en aangezien het geen gewenst effect had zijn we er mee gestopt.
Hij werd er niet misselijk van maar het had verder ook totaal geen effect.
Wel was het iedere ochtend een ellende om hem die capsule(s) in te laten slikken. Ook kapotbijten vond hij vreselijk. Op een gegeven moment kneep ik ze leeg op een lepeltje maar het bleef een toestand. Hij hield het dan huilend in zijn mond en weigerde door te slikken.
Het was steeds een gevecht en aangezien het geen gewenst effect had zijn we er mee gestopt.
Misschien waren jullie kinderen toen nog te jong? Onze zoon zat al in groep 5, nou ja, de vakantie na groep 5 (9 jaar dus), toen wij ermee begonnen. En er was flink wat resultaat.
Zo had hij in groep 5 geen cijfer voor rekenen, omdat hij nooit genoeg af had om te beoordelen.
In groep 6 had hij een 7, en was volgens de leerkracht een heel normale jongen. Viel niet op of zo.
Dat was zo'n fijne school waar dit soort dingen niet werden doorgegeven aan de volgende leerkracht en sommige leerkrachten niet geloofden in het bestaan van ADD.
Als het bij hem niet zo goed geholpen had, waren wij ook zeker op zoek gegaan naar medicatie of zo. Daar niet van. Maar gelukkig hielp het, en nog steeds. Hij is 15 en is er echt niet vanaf. Als wij een maand of zo geen visolie geven, dan merken we het meteen aan zijn gedrag. We proberen dit uit in de grote vakanties. Speelt het weer op, dan weer visolie.
Hij krijgt het nu elke morgen weer op zijn bordje.
Zo had hij in groep 5 geen cijfer voor rekenen, omdat hij nooit genoeg af had om te beoordelen.
In groep 6 had hij een 7, en was volgens de leerkracht een heel normale jongen. Viel niet op of zo.
Dat was zo'n fijne school waar dit soort dingen niet werden doorgegeven aan de volgende leerkracht en sommige leerkrachten niet geloofden in het bestaan van ADD.
Als het bij hem niet zo goed geholpen had, waren wij ook zeker op zoek gegaan naar medicatie of zo. Daar niet van. Maar gelukkig hielp het, en nog steeds. Hij is 15 en is er echt niet vanaf. Als wij een maand of zo geen visolie geven, dan merken we het meteen aan zijn gedrag. We proberen dit uit in de grote vakanties. Speelt het weer op, dan weer visolie.
Hij krijgt het nu elke morgen weer op zijn bordje.
Zou kunnen.quote:Op donderdag 27 september 2007 11:04 schreef Gia het volgende:
Misschien waren jullie kinderen toen nog te jong?
Hij is pas 6 natuurlijk en zit net in groep 3 dus we moeten eigenlijk nog beginnen.
Hoewel het nu (met medicijnen) zeer goed gaat wat echt een verademing is na 2 jaar problemen op school kunnen er in de loop der tijd natuurlijk nog dingen veranderen.
Hij komt nu nog heel makkelijk mee met de lesstof (ligt behoorlijk voor zelfs) maar wie weet hoe dat volgend jaar of het jaar daarna is.
Als hij ouder wordt krijgt hij vanzelf ook meer inspraak en zelfkennis en kan eea bijgesteld worden.
We zien het wel. Houden het in de gaten en misschien heeft hij over een tijd de medicijnen wel helemaal niet meer nodig.
Volgens de psych die wij gesproken hebben de laatste keer maakt leeftijd niet uit met visolie, maar zou je als het wat doet toch wel verschil moeten merken in gedrag.
Hij wees er ook op dat het niet bij iedereen werkt en dat bleek ook wel. We zaten daar met nog 8 paren ouders waarvan heel grappig 4 paar zat bij welk kind het wel gewerkt had en de andere helft juist niet...
Het is wel fijn dat het bij jouw zoon wel werkt gia want dat scheelt een hoop gedoe met medicijnen...
Ook al weet ik dat deze medicatie zowel voor mijn kind als voor zijn omgeving een goed resultaat geeft waardoor hij zich prettiger gaat voelen, blijf ik ritalin toch met zwaar kritische ogen bekijken... want het is en blijft een amfetaminesoort en niemand weet wat voor effect het op de lange termijn geeft ook al is het al 60 jaar in onderzoek...
Hij wees er ook op dat het niet bij iedereen werkt en dat bleek ook wel. We zaten daar met nog 8 paren ouders waarvan heel grappig 4 paar zat bij welk kind het wel gewerkt had en de andere helft juist niet...
Het is wel fijn dat het bij jouw zoon wel werkt gia want dat scheelt een hoop gedoe met medicijnen...
Ook al weet ik dat deze medicatie zowel voor mijn kind als voor zijn omgeving een goed resultaat geeft waardoor hij zich prettiger gaat voelen, blijf ik ritalin toch met zwaar kritische ogen bekijken... want het is en blijft een amfetaminesoort en niemand weet wat voor effect het op de lange termijn geeft ook al is het al 60 jaar in onderzoek...
Ik bedoelde alleen het innemen. Kleine kinderen hebben vaak problemen met capsules slikken, en de olie uit de capsule halen, smaakt echt smerig.quote:Op woensdag 3 oktober 2007 07:07 schreef Angel22 het volgende:
Volgens de psych die wij gesproken hebben de laatste keer maakt leeftijd niet uit met visolie,
Ben trouwens zelf nog opgevoed met elke avond een theelepel levertraan. Komt op hetzelfde neer, alleen was dat toen nog niet zozeer tegen dit soort stoornissen. Mijn moeder deed achterop het lepeltje altijd een beetje suiker, zodat we het zeker helemaal in zouden nemen. Gruwel!!
Zow maar weer ff een update...
Damien is vandaag aan de laatste dag/week pillen bezig.
Deze pillen doen wel wat, verschil is er wel duidelijk maar niet zo duidelijk als de pilweek hiervoor.
Maandag de 15e moet ik met Damien weer naar de ADHD-dokter zoals hij dat zo mooi kan zeggen
Dan krijgen we de uitslag van wat hij in de drie weken nmou precies geslikt heeft en mogen wij zeggen wat wij de beste week vonden. Aan de hand daarvan wordt voor zover ik begrepen heb meteen vastgesteld van welke dosering hij krijgt en kunnen we meteen volledig starten.
1 jaar in de malle molen....
Als ik terug kijk op afgelopen jaar en daarvoor en naar de afgelopen weken zie ik een enorm verschil.
Van doodongelukkig, druk, niet wetende wat hij met zichzelf en omgeving aan moet mannetje naar met pillen een redelijk stabiel kind wat weer plezier heeft in de dingen die hij doet.
Doodongelukkig zeg ik nu maar dat leek toendertijd niet zo.... maar als ik zie hoe lekker die jongen de tweede week van de pilen in zijn vel heeft gezeten dan snap ik best dat dat kind zich doodongelukkig moet hebben gevoeld van al het onbegrip wat hij gekregen heeft.
Hij zei zelf toen ook al van IK KRIJG ALTIJD STRAF!!! en omdat ik niet anders gewend was vonden wij dat wel meevallen maar in 1 week niet 1 keer ( om de dingen van voorheen) straf gekregen en dan van juf ook nog eens horen dat hij heeftt gezegd dat dit de fijnste week van zijn leven was doet je hart breken om voorgaande jaren.
Waarom ben ik zo dom geweest om toen de signalen al duidelijk waren m'n kop in het zand te steken en te roepen WELNEE!!!! hij is gewoon wat druk.... nee dat is niet gewoon wat druk... hij heeft er last van, hij voelt zich ellendig als hij zo druk is... hij.....
Wat als..... is geweest en we leven inn het heden maar ik kan me zelf wel voor me kop slaan dat ik niet eerder heb ingegrepen dan had dat kind niet de eerste drie jaar van zijn schooltijd ellendig hoeven doormaken.
Damien is vandaag aan de laatste dag/week pillen bezig.
Deze pillen doen wel wat, verschil is er wel duidelijk maar niet zo duidelijk als de pilweek hiervoor.
Maandag de 15e moet ik met Damien weer naar de ADHD-dokter zoals hij dat zo mooi kan zeggen
Dan krijgen we de uitslag van wat hij in de drie weken nmou precies geslikt heeft en mogen wij zeggen wat wij de beste week vonden. Aan de hand daarvan wordt voor zover ik begrepen heb meteen vastgesteld van welke dosering hij krijgt en kunnen we meteen volledig starten.
1 jaar in de malle molen....
Als ik terug kijk op afgelopen jaar en daarvoor en naar de afgelopen weken zie ik een enorm verschil.
Van doodongelukkig, druk, niet wetende wat hij met zichzelf en omgeving aan moet mannetje naar met pillen een redelijk stabiel kind wat weer plezier heeft in de dingen die hij doet.
Doodongelukkig zeg ik nu maar dat leek toendertijd niet zo.... maar als ik zie hoe lekker die jongen de tweede week van de pilen in zijn vel heeft gezeten dan snap ik best dat dat kind zich doodongelukkig moet hebben gevoeld van al het onbegrip wat hij gekregen heeft.
Hij zei zelf toen ook al van IK KRIJG ALTIJD STRAF!!! en omdat ik niet anders gewend was vonden wij dat wel meevallen maar in 1 week niet 1 keer ( om de dingen van voorheen) straf gekregen en dan van juf ook nog eens horen dat hij heeftt gezegd dat dit de fijnste week van zijn leven was doet je hart breken om voorgaande jaren.
Waarom ben ik zo dom geweest om toen de signalen al duidelijk waren m'n kop in het zand te steken en te roepen WELNEE!!!! hij is gewoon wat druk.... nee dat is niet gewoon wat druk... hij heeft er last van, hij voelt zich ellendig als hij zo druk is... hij.....
Wat als..... is geweest en we leven inn het heden maar ik kan me zelf wel voor me kop slaan dat ik niet eerder heb ingegrepen dan had dat kind niet de eerste drie jaar van zijn schooltijd ellendig hoeven doormaken.
Wat fijn, Angel, dat het zoveel beter gaat nu Ik ben benieuwd naar het gesprek met de arts..
Ik herken dit ook allemaal. Bij ons gaat het ook zoveel beter. Van 2 jaar alleen maar straf op school naar positieve verhalen vanuit school (ook een andere juf trouwens).
Af en toe gaat het nog wel eens mis hoor. Gisteren moest hij proefzwemmen voor diploma A en voordat we gingen was hij hysterisch. Bijna eng zoals hij zich dan gedraagt.
Hij is ook eerder "gezakt" voor dat proefzwemmen en is toen heel vervelend bejegend door de badjuf (hij heeft het er nog over).
Hij zwemt nu ergens anders waar ze een persoonlijke benadering hebben en dat gaat prima. Hij is dan ook "geslaagd" en mag in de herfsvakantie diploma zwemmen.
Ik ben echt beretrots en nog belangrijker: hij ook
Maar op sommige momenten als een jochie van 6 tegen je zegt dat hij het leven helemaal niet leuk vindt dan slaat de angst en zorgen me weer om het hart...
Ik herken dit ook allemaal. Bij ons gaat het ook zoveel beter. Van 2 jaar alleen maar straf op school naar positieve verhalen vanuit school (ook een andere juf trouwens).
Af en toe gaat het nog wel eens mis hoor. Gisteren moest hij proefzwemmen voor diploma A en voordat we gingen was hij hysterisch. Bijna eng zoals hij zich dan gedraagt.
Hij is ook eerder "gezakt" voor dat proefzwemmen en is toen heel vervelend bejegend door de badjuf (hij heeft het er nog over).
Hij zwemt nu ergens anders waar ze een persoonlijke benadering hebben en dat gaat prima. Hij is dan ook "geslaagd" en mag in de herfsvakantie diploma zwemmen.
Ik ben echt beretrots en nog belangrijker: hij ook
Maar op sommige momenten als een jochie van 6 tegen je zegt dat hij het leven helemaal niet leuk vindt dan slaat de angst en zorgen me weer om het hart...
Hij is gewoon 'Alle Dagen Heel Damien'.quote:Op vrijdag 12 oktober 2007 08:25 schreef Angel22 het volgende:
hij is gewoon wat druk....
Fijn voor je dat het beter gaat en je straks de juiste medicatie krijgt. Toch zul je nog vaak tegen die muur van ongeloof en onwil bij anderen aanlopen. Veel leerkrachten geloven gewoon niet in ADHD of ADD. Bij mijn zoon was het dan ADD. Hij was niet druk, eerder heel veel afwezig.
In groep 7 had hij een leerkracht die zei: "Het lijkt alsof jullie zoon op vakantie is, maar het vervelende is: Ik mag niet mee." Vond dat zo typerend. Toen wij vertelden van die diagnose in groep 3 begreep hij het wel.
Voor onze zoon was het op de basisschool dus:
Groep 1/2 Nog niets bekend, onze zoon wilde niet knutselen en puzzelen, dus moest maar blijven zitten. (Hebben we niet gedaan.)
Groep 3/4 Diagnose ADD. 2 jaar zelfde leerkracht die er goed mee omging.
Groep 5 Leerkracht die zijn gedrag genadeloos afstrafte en ADD gewoon onzin vond.
Groep 6 Met gebruik van visolie volgens leerkracht gewone leerling, viel niet op in de klas.
Groep 7 Zie boven, geweldige leerkracht.
Groep 8 Idem dito, andere leerkracht, maar ook goed.
Middelbare school hebben we het wel doorgegeven, bij wijze van mededeling. Wij willen niet graag zo'n stempeltje voor hem. Maar het gaat op zich goed, er zijn geen vervelende voorvallen geweest, waardoor hij uit balans kan raken. Maken we thuis nog wel soms mee. Hij heeft gewoon regelmaat nodig, en dan gaat het goed. Zo kiest hij er ook voor om via de havo naar de pabo te gaan en niet via het mbo. Zo kan hij nog lekker twee jaar langer op dezelfde school blijven. Hij heeft een hekel aan veranderingen.
Ik wens iedereen die een kind met AD(H)D heeft veel sterkte, want je zult best weleens het onbegrip ervaren van anderen.
Damien zit aan de medicijnen en het gaat super!!! 
Hij heeft afgelopen week ook weer een superweek gehad op school... hij is met schoolzwemmen een vlag omhoog gegaan (hij zat al een jaar op dubbel rood en nu naar oranje
)
En hij is naar avi 8 gegaan met lezen.
Vorig weekend was het kinderen weekend... 3 kids hier en normaal een ellende van heb ik jou daar omdat het drukke gedoe van Damien de andere twee ook meesleepte.... nu dus niet we zijn naar dierenpark amersfoort geweest en hebben daar de dag van ons leven gehad... Geen gemopper, geen gezeur en geen gejengel... gewoon normaal
De dag erna naar opa en oma geweest en daar ook gewoon normaal, geen gemopper enz enz......
Hij zit nu alleen aan de Equasym. Dat is ook een ritalinvorm net als concerta alleen deze pillen werken 8 uur.
De gewone werkt 4 uur, concerta 12 uur en wij vonden dit een mooie middenweg omdat hij anders met 12 uur moeite heeft met inslapen omdat tegen de tijd dat hij naar bed moet de pil begint uit te werken.
We hebben hier ook voor gekozen omdat we dan het geven van de pillen in eigen hand houden. Dus geen BSO of school die de middagpil moet regelen nee gewoon 's ochtend 1 pil en verder niet.
Hangt wel een eigen bijdrage aan van 35 euro per maand maar dat vind ik niet erg.
Hij heeft afgelopen week ook weer een superweek gehad op school... hij is met schoolzwemmen een vlag omhoog gegaan (hij zat al een jaar op dubbel rood en nu naar oranje
) En hij is naar avi 8 gegaan met lezen.
Vorig weekend was het kinderen weekend... 3 kids hier en normaal een ellende van heb ik jou daar omdat het drukke gedoe van Damien de andere twee ook meesleepte.... nu dus niet
we zijn naar dierenpark amersfoort geweest en hebben daar de dag van ons leven gehad... Geen gemopper, geen gezeur en geen gejengel... gewoon normaal De dag erna naar opa en oma geweest en daar ook gewoon normaal, geen gemopper enz enz......
Hij zit nu alleen aan de Equasym. Dat is ook een ritalinvorm net als concerta alleen deze pillen werken 8 uur.
De gewone werkt 4 uur, concerta 12 uur en wij vonden dit een mooie middenweg omdat hij anders met 12 uur moeite heeft met inslapen omdat tegen de tijd dat hij naar bed moet de pil begint uit te werken.
We hebben hier ook voor gekozen omdat we dan het geven van de pillen in eigen hand houden. Dus geen BSO of school die de middagpil moet regelen nee gewoon 's ochtend 1 pil en verder niet.
Hangt wel een eigen bijdrage aan van 35 euro per maand maar dat vind ik niet erg.
Wat een geweldige oplossing Angel, en wat fijn dat Damien zo goed gaat. Heerlijk joh, dat is echt genieten
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Wat heerlijk. 
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Wat fijn, Angel 
Heerlijk is dat heh, een keer uit die negatieve spiraal en positieve berichten horen en zelf niet meer hoeven mopperen. Voor hem is dat natuurlijk nog fijner...
Het werkt gewoon aan alle kanten positief, voor iedereen. Fijn!
Ik had al wat gelezen over Equasym...
Afgelopen week had hij herfstvakantie en zat dus een hele dag op de BSO. Toen ik hem 's middags ging halen zat zijn "middagpil" nog in het pillendoosje. Waren ze vergeten...op zich niet zo'n ramp maar toch..
Heerlijk is dat heh, een keer uit die negatieve spiraal en positieve berichten horen en zelf niet meer hoeven mopperen. Voor hem is dat natuurlijk nog fijner...
Het werkt gewoon aan alle kanten positief, voor iedereen. Fijn!
Ik had al wat gelezen over Equasym...
Afgelopen week had hij herfstvakantie en zat dus een hele dag op de BSO. Toen ik hem 's middags ging halen zat zijn "middagpil" nog in het pillendoosje. Waren ze vergeten...op zich niet zo'n ramp maar toch..
En wat jij dus nu zegt Lily dat wilde ik dus voorkomen dat er dus een pil vergeten zou worden, want de enige die daar de dupe van is is het kind omdat hij dan toch weer zo druk en "onhandelbaar" wordt. En dan dus ook weer meer op zijn donder krijgt.
Plus stel nou dat ze er eerder achter waren gekomen dat ze de pil vergeten waren... en dan alsnog hadden gegeven... dan had hij miss zijn pil pas om 3 uur smiddags gehad..... dan had jij weer een probleem thuis gehad met het naar bed brengen.... omdat dan die piek pas komt en ze niet kunnen slapen daarvan...
Plus stel nou dat ze er eerder achter waren gekomen dat ze de pil vergeten waren... en dan alsnog hadden gegeven... dan had hij miss zijn pil pas om 3 uur smiddags gehad..... dan had jij weer een probleem thuis gehad met het naar bed brengen.... omdat dan die piek pas komt en ze niet kunnen slapen daarvan...
Weer een update van onze alle dagen heel damien.... Inmiddels zitten we aan de derde soort medicatie en heeft Damien er een pil bij.
Overdag zit meneer nu aan de concerta en een uurtje voor het slapen gaan melatonine.
Wij kregen signalen van Damien dat hij vond dat het weer zo druk werd in zijn hoofd ondanks de Equasym 20 mg, navraag gedaan op school en de bso en die vonden hem ook weer terug vallen in zijn oude gedrag... niet luisteren, snel afgeleid, werk afraffelen, rarae dingen utihalen.... typisch gedrag van VOOR de medicijnen. Nog niet zo heftig maar wel weer duidelijk aanwezig.
Plus dat Damien weer heel slecht in slaap kon komen waardoor hij sjaggie uit ed stapte en dat ook niet echt bevordelijk werkte voor zijn gedrag.
Contact gehad met de psychiater en die heeft ons Melatonine voorgeschreven. Dat is een stofje wat er voor zorgt dat je dagnachtritme wat beter regelt.
Bij adhders is het dag nacht ritme nogal verstoord waardoor ze pas laat gaan slapen en vroeg weer wakker zijn en dat is voor jonge kinderen niet goed.
Dus nu zorgt de melatonine dat hij eerder slaap krijgt en hij doet het er goed op.
Ook het de psych ons voor een week equasym 30 mg voorgeschreven en voor een week concerta 36 mg.
Nu zit Damien dus aan de concerta, omdat deze het betse resultaat gaf en geen problemen met slapen gelukkig.
Hij zit nu weer toppie in zijn velletje en dat is aan alles te merken. Ik hoop alleen dat het hierbij blijft want dat gekloot met de medicatie wordt ik niet goed van.
Overdag zit meneer nu aan de concerta en een uurtje voor het slapen gaan melatonine.
Wij kregen signalen van Damien dat hij vond dat het weer zo druk werd in zijn hoofd ondanks de Equasym 20 mg, navraag gedaan op school en de bso en die vonden hem ook weer terug vallen in zijn oude gedrag... niet luisteren, snel afgeleid, werk afraffelen, rarae dingen utihalen.... typisch gedrag van VOOR de medicijnen. Nog niet zo heftig maar wel weer duidelijk aanwezig.
Plus dat Damien weer heel slecht in slaap kon komen waardoor hij sjaggie uit ed stapte en dat ook niet echt bevordelijk werkte voor zijn gedrag.
Contact gehad met de psychiater en die heeft ons Melatonine voorgeschreven. Dat is een stofje wat er voor zorgt dat je dagnachtritme wat beter regelt.
Bij adhders is het dag nacht ritme nogal verstoord waardoor ze pas laat gaan slapen en vroeg weer wakker zijn en dat is voor jonge kinderen niet goed.
Dus nu zorgt de melatonine dat hij eerder slaap krijgt en hij doet het er goed op.
Ook het de psych ons voor een week equasym 30 mg voorgeschreven en voor een week concerta 36 mg.
Nu zit Damien dus aan de concerta, omdat deze het betse resultaat gaf en geen problemen met slapen gelukkig.
Hij zit nu weer toppie in zijn velletje en dat is aan alles te merken. Ik hoop alleen dat het hierbij blijft want dat gekloot met de medicatie wordt ik niet goed van.
en hoe werkt de melatonine?
luca heeft het een paar jaar geleden gebruikt, maar ik ben er heel snel mee gestopt omdat hij er overdag heel erg druk van werd. (de onrust die door de melatonine onderdrukt werd 's avonds moest er toch uit en vervolgens werden ze op school compleet gek van hem). zo heb ik het een aantal keer gegeven, maar iedere keer niet langer dan een week en op den duur is de rust om in slaap te komen vanzelf gekomen, sterker nog, tegenwoordig heeft hij weer veel slaap nodig (hij slaapt minimaal 11 uur per nacht)
luca heeft het een paar jaar geleden gebruikt, maar ik ben er heel snel mee gestopt omdat hij er overdag heel erg druk van werd. (de onrust die door de melatonine onderdrukt werd 's avonds moest er toch uit en vervolgens werden ze op school compleet gek van hem). zo heb ik het een aantal keer gegeven, maar iedere keer niet langer dan een week en op den duur is de rust om in slaap te komen vanzelf gekomen, sterker nog, tegenwoordig heeft hij weer veel slaap nodig (hij slaapt minimaal 11 uur per nacht)
Het gaat hier goed gelukkig.
Hij krijgt maar 1,5 mg per avond en dat is net voldoende om hem rond een uur of 8 al in slaap te krijgen ipv half 12.
Hij is ook niet vroeger wakker door dat spul maar slaapt gewoon tot wat hij niormaal ook zou slapen.
Geen sjaggie kind meer en dus ook weer minder gemopper 's ochtends als hij zijn medicijnen nog niet heeft gehad.
Dat hij er drukker door wordt merk ik niet aan hem.... maar dat komt misschien omdat ik ook niet anders gewend ben dan dat eeuwige gestuiter... hij heeft ook weleens een paar avonden inmiddels overgeslagen omdat of ik het gewoon vergeten was of dat het geowoon een late avond was en dat verschil is niet echt merkbaar hier gelukkig.
Hij krijgt maar 1,5 mg per avond en dat is net voldoende om hem rond een uur of 8 al in slaap te krijgen ipv half 12.
Hij is ook niet vroeger wakker door dat spul maar slaapt gewoon tot wat hij niormaal ook zou slapen.
Geen sjaggie kind meer en dus ook weer minder gemopper 's ochtends als hij zijn medicijnen nog niet heeft gehad.
Dat hij er drukker door wordt merk ik niet aan hem.... maar dat komt misschien omdat ik ook niet anders gewend ben dan dat eeuwige gestuiter... hij heeft ook weleens een paar avonden inmiddels overgeslagen omdat of ik het gewoon vergeten was of dat het geowoon een late avond was en dat verschil is niet echt merkbaar hier gelukkig.
maar op de dagen dat je het vergeet, valt hij dan wel snel in slaap of kom je er achter dat je het vergeten bent omdat meneer zijn bed doorstuitert?
merk je dat nu het eerder donker wordt, hij sneller/makkelijker in slaap valt? ik heb bij luca in zijn vorige kamer verduisteringsgordijnen gemaakt, omdat ik ergens las dat donker ook zorgt voor rustig in slaap vallen. en ook warme melk hielp prima (doe ik nog wel eens als hij van de rel is en niet kan/wil slapen. werkt prima)
merk je dat nu het eerder donker wordt, hij sneller/makkelijker in slaap valt? ik heb bij luca in zijn vorige kamer verduisteringsgordijnen gemaakt, omdat ik ergens las dat donker ook zorgt voor rustig in slaap vallen. en ook warme melk hielp prima (doe ik nog wel eens als hij van de rel is en niet kan/wil slapen. werkt prima)
Kom er meestal achter dat ik het vergeten ben omdat meneer dan tegen 11 uur weer in de woonkamer staat met ik kan niet slapen....
Zijn kamer is al verduisterd en zonder lampje... melk wil hier niet warm gedronken worden dus dat kan ik op mijn buik schrijven.
Zijn kamer is al verduisterd en zonder lampje... melk wil hier niet warm gedronken worden dus dat kan ik op mijn buik schrijven.
Angel even iets heel geks.. Heb je al eens een heeeeeeel zachte radio geprobeerd?
Ik weet nog dat ik vroeger heel moeilijk in slaap viel en het soms wel een uur of één werd voor ik in slaap viel.
Tot ik luistersprookjes van Lekturama
ging luisteren. Als het bandje afgelopen was stopte mijn radio vanzelf en anders draaide ik 'm gewoon zelf nog om. Tijdens mijn pubertijd werd het een muziek-cd naar keuze trouwens.
Het punt is namelijk dat mijn gedachten gewoon maar als een dolle trein door blijven gaan. Als ik naar die sprookjes/muziek luisterde (of nu dus de tv) hoefden mijn hersens niks anders te doen dan alleen maar daar in mee te gaan. Dan word het dus redelijk rustig in mijn hoofd (rustiger dan zonder dat iig) en val ik eigenlijk heel snel in slaap!
Zelfs nu pas ik het soms nog toe door de tv aan te zetten. (Husb stoort zich er meestal aan en zet 'm toch wel uit
)
Het is geen wondermiddel, je moet natuurlijk wel de rust hebben/ kunnen vinden om rustig te blijven liggen en wel écht te luisteren maar bij mij helpt het.
Ik weet nog dat ik vroeger heel moeilijk in slaap viel en het soms wel een uur of één werd voor ik in slaap viel.
Tot ik luistersprookjes van Lekturama
ging luisteren. Als het bandje afgelopen was stopte mijn radio vanzelf en anders draaide ik 'm gewoon zelf nog om. Tijdens mijn pubertijd werd het een muziek-cd naar keuze trouwens.Het punt is namelijk dat mijn gedachten gewoon maar als een dolle trein door blijven gaan. Als ik naar die sprookjes/muziek luisterde (of nu dus de tv) hoefden mijn hersens niks anders te doen dan alleen maar daar in mee te gaan. Dan word het dus redelijk rustig in mijn hoofd (rustiger dan zonder dat iig) en val ik eigenlijk heel snel in slaap!
Zelfs nu pas ik het soms nog toe door de tv aan te zetten. (Husb stoort zich er meestal aan en zet 'm toch wel uit
)Het is geen wondermiddel, je moet natuurlijk wel de rust hebben/ kunnen vinden om rustig te blijven liggen en wel écht te luisteren maar bij mij helpt het.
geen idee of dat helpt... we hebben het wel al met lezen geprobeerd want dat helpt bij mij ( ik slaap ook slecht in) maar bij hem niet. Hij leest dik trom in 1 ruk uit.....
Radio heeft hij wel op zijn kamer ik ben alleen bang dat zijn broertje dan niet kan slapen omdat het hier in huis behoorlijk gehorig is.
Als hij op een normaal volume dat ding aan heeft staan dan hoor ik hem hier beneden alsof mijn eigen radio aanstaat.
Radio heeft hij wel op zijn kamer ik ben alleen bang dat zijn broertje dan niet kan slapen omdat het hier in huis behoorlijk gehorig is.
Als hij op een normaal volume dat ding aan heeft staan dan hoor ik hem hier beneden alsof mijn eigen radio aanstaat.
Even een paar vraagjes.
Iemand die ik ken heeft vorige week te horen gekregen dat haar dochter waarschijnlijk ADHD heeft. Ze scoorde niet op alle punten maar hoe dat precies zit weet ik niet.
Nu wil ze de kleine (7 jr) vanaf morgen meteen aan de retalin doen. Verder hebben ze nog helemaal niks geprobeert. Is het nu niet erg raar dat ik dat raar vind. Ze vind dat de kleine thuis niet eens zo heel druk is maar ze is bang dat ze straks op school niet mee kan komen en wil daarom zo snel mogelijk medicijnen gaan gebruiken. Andere dingen goloofd ze niet zo zeer in. Is retalin niet verslafend en iets dat je het liefst als allerlaatste redmiddel wil gebruiken?
Iemand die ik ken heeft vorige week te horen gekregen dat haar dochter waarschijnlijk ADHD heeft. Ze scoorde niet op alle punten maar hoe dat precies zit weet ik niet.
Nu wil ze de kleine (7 jr) vanaf morgen meteen aan de retalin doen. Verder hebben ze nog helemaal niks geprobeert. Is het nu niet erg raar dat ik dat raar vind. Ze vind dat de kleine thuis niet eens zo heel druk is maar ze is bang dat ze straks op school niet mee kan komen en wil daarom zo snel mogelijk medicijnen gaan gebruiken. Andere dingen goloofd ze niet zo zeer in. Is retalin niet verslafend en iets dat je het liefst als allerlaatste redmiddel wil gebruiken?
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Nee is ook niet op eigen houtje. Is wel allemaal via de officiele weg zeg maar.quote:Op maandag 21 januari 2008 11:03 schreef Spuuglokje het volgende:
Je kunt toch niet zomaar op eigen houtje met een ritalin'behandeling' beginnen? Vaag hoor.
Maar ik vind het gewoon zo snel. Zonder dat er iets anders is geprobeert. Dat vind ik zo raar.
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Tja, MeNicole, ik kan hier natuurlijk geen oordeel over vellen want ik ken de mensen en de situatie totaal niet.
Wel wil ik het misverstand uit de wereld helpen dat Ritalin verslavend werkt. Ritalin is verwant aan amfetamine, alleen bestaat het uit een iets andere stof en een totaal andere dosering.
In de doseringen die gebruikt worden om de symptomen van ADHD tegen te gaan is het niet verslavend. Dit alles dus wel onder controle van een arts.
Wel wil ik het misverstand uit de wereld helpen dat Ritalin verslavend werkt. Ritalin is verwant aan amfetamine, alleen bestaat het uit een iets andere stof en een totaal andere dosering.
In de doseringen die gebruikt worden om de symptomen van ADHD tegen te gaan is het niet verslavend. Dit alles dus wel onder controle van een arts.
ik vind wel dat er regelmatig snel met de term ADHD gegooid wordt. niet ieder druk kind wat zich wat minder kan concentreren heeft ADHD lijkt me.
Wij hebben ook al heel vaak de opmerking gehad wat Liam betreft... "gut, hij is wel druk he? heeft ie geen ADHD?" je gaat er zelf gewoon aan twijfelen dan.
Ik moet zeggen dat Liam enorm veel baat heeft bij de behandeling van de klassiek homeopaat.
persoonlijk probeer ik toch liever dat uit dan meteen aan de ritalin te gaan.
Maarja MeNicole, dat is persoonlijk.
Wij hebben ook al heel vaak de opmerking gehad wat Liam betreft... "gut, hij is wel druk he? heeft ie geen ADHD?" je gaat er zelf gewoon aan twijfelen dan.
Ik moet zeggen dat Liam enorm veel baat heeft bij de behandeling van de klassiek homeopaat.
persoonlijk probeer ik toch liever dat uit dan meteen aan de ritalin te gaan.
Maarja MeNicole, dat is persoonlijk.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ja ik weet dat het voor iedereen persoonlijk is. Maar tja ik heb bij dit geval een beetje een "ik kan niet opvoeden maar er zijn een paar ADHD punten dus ligt niet aan mij" gevoel. Zijn nou ook weer niet de allerleukste mensen zeg maar. Maar wel heel eigenwijs
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Het gaat hier met de oudste eigenlijk heel goed. Hij is nu 15 en ik heb ergens gelezen dat kids soms over ADD heengroeien. Daar hoop ik dan ook op.
Bij de meeste schoolvakken zijn er geen problemen, alleen bij wiskunde wel.
Wij hebben een gesprek gehad met zijn leraar, omdat wij ons afvroegen waarom zijn resultaten zo slecht zijn, terwijl mijn man echt heeeeel veel met hem oefent op de opgaven. De leraar zei dat onze zoon weliswaar nooit vervelend is, maar gewoon niet oplet als er iets wordt uitgelegd. Tja, toen hebben we wel moeten vertellen van die ADD. Het is niet zozeer niet opletten, maar veel van wat er wordt verteld komt gewoon niet aan. We hebben dat zelf ook weleens, dat we iets zeggen, terwijl het lijkt of we zijn aandacht hebben, maar dat het niet doordringt wat wij zeggen.Ik had overigens de indruk dat de leraar dit niet geloofde, maar ja, what else is new?
Heel lastig probleem.
Gelukkig hoeft hij vanaf volgend jaar geen wiskunde meer te doen.
Alle andere vakken gaan wel goed. Hij werkt heel nauwkeurig, maakt goede werkstukken en kan zich bij een proefwerk op zich goed concentreren.
Enig ander probleem dat hij heeft, is tekstverklaren. Daar is ie gewoon niet goed in. En ik denk dat dat ook aan die ADD ligt.
Ik meld dit maar even, zodat jullie ook een verhaal hebben over een al wat ouder kind. Jullie kids worden tenslotte ook ouder en dan komen jullie mogelijk ook voor deze problemen te staan.
Bij de meeste schoolvakken zijn er geen problemen, alleen bij wiskunde wel.
Wij hebben een gesprek gehad met zijn leraar, omdat wij ons afvroegen waarom zijn resultaten zo slecht zijn, terwijl mijn man echt heeeeel veel met hem oefent op de opgaven. De leraar zei dat onze zoon weliswaar nooit vervelend is, maar gewoon niet oplet als er iets wordt uitgelegd. Tja, toen hebben we wel moeten vertellen van die ADD. Het is niet zozeer niet opletten, maar veel van wat er wordt verteld komt gewoon niet aan. We hebben dat zelf ook weleens, dat we iets zeggen, terwijl het lijkt of we zijn aandacht hebben, maar dat het niet doordringt wat wij zeggen.Ik had overigens de indruk dat de leraar dit niet geloofde, maar ja, what else is new?
Heel lastig probleem.
Gelukkig hoeft hij vanaf volgend jaar geen wiskunde meer te doen.
Alle andere vakken gaan wel goed. Hij werkt heel nauwkeurig, maakt goede werkstukken en kan zich bij een proefwerk op zich goed concentreren.
Enig ander probleem dat hij heeft, is tekstverklaren. Daar is ie gewoon niet goed in. En ik denk dat dat ook aan die ADD ligt.
Ik meld dit maar even, zodat jullie ook een verhaal hebben over een al wat ouder kind. Jullie kids worden tenslotte ook ouder en dan komen jullie mogelijk ook voor deze problemen te staan.
Ik wil deze reeks ook graag volgen. Ik werk met een aantal ADHD/ADD kinderen en ken het dus van de schoolkant al moet ik daar nog wel meer ervaring in opdoen. Interessant om het ook even van de meer emotioneel betrokken ouderkant te kunnen lezen.
Er zijn veel websites die info geven over ADHD, deze heb ik als betrouwbaar ervaren.
http://www.hersenstorm.nl/
Er zijn veel websites die info geven over ADHD, deze heb ik als betrouwbaar ervaren.
http://www.hersenstorm.nl/
Life is what you make it.
Jouw kant is weer interessant voor mij, Schanulleke.
Op een AD(H)D forum kwam ik deze tegen : www.jufmirjam.nl
Deze website is bedoeld voor leerkrachten die zich willen verdiepen in de achtergronden van ADHD en op zoek zijn naar een bruikbare handleiding voor hun omgang met deze kinderen.
Ik vind de informatie op de site heel erg bruikbaar en duidelijk (en herkenbaar, ook als ouder).
Op een AD(H)D forum kwam ik deze tegen : www.jufmirjam.nl
Deze website is bedoeld voor leerkrachten die zich willen verdiepen in de achtergronden van ADHD en op zoek zijn naar een bruikbare handleiding voor hun omgang met deze kinderen.
Ik vind de informatie op de site heel erg bruikbaar en duidelijk (en herkenbaar, ook als ouder).
Fijn Gia, dat het zo goed gaat met je zoon.
En (bijna) niemand is goed in alle vakken dus laat de wiskunde maar varen ..
En (bijna) niemand is goed in alle vakken dus laat de wiskunde maar varen ..
Ik wil hier toch ook wel wat advies/mededenken hebben... Een neefje van me is 4 jaar oud en thuis snel druk en afgeleid. Echter, als hij bij m'n ouders logeert of hij is alleen bij ons hebben we geen probleem; hij is dan misschien iets drukker dan een 'gemiddeld' kind, maar niet overdreven.
Wel moet je 'm in de gaten houden omdat hij moeite met grenzen heeft (gewoon met een mes gooien, of met een plank op het hoofd van een ander slaan ed.)
Nu zag de arts al direct dat hij ADHD heeft en heeft 'm aan de ritalin gezet. (Ik weet de doses niet, helaas)
Ik dacht altijd dat ADHD niet kon worden herkend voordat een kind 6 jaar oud is. Hoe kan de arts dat al direct zien, zelfs zonder dat hij een uitgebreid onderzoek heeft gedaan?
Nu is hij heel rustig, veel te rustig; bij de verjaardag van zijn opa wilde hij de hele dag alleen boven zitten, zodat hij niet bij de visite hoefde te zijn. Dat lijkt me toch ook niet helemaal lekker?
Wel moet je 'm in de gaten houden omdat hij moeite met grenzen heeft (gewoon met een mes gooien, of met een plank op het hoofd van een ander slaan ed.)
Nu zag de arts al direct dat hij ADHD heeft en heeft 'm aan de ritalin gezet. (Ik weet de doses niet, helaas)
Ik dacht altijd dat ADHD niet kon worden herkend voordat een kind 6 jaar oud is. Hoe kan de arts dat al direct zien, zelfs zonder dat hij een uitgebreid onderzoek heeft gedaan?
Nu is hij heel rustig, veel te rustig; bij de verjaardag van zijn opa wilde hij de hele dag alleen boven zitten, zodat hij niet bij de visite hoefde te zijn. Dat lijkt me toch ook niet helemaal lekker?
Bright, ik kan alleen uit eigen ervaring spreken natuurlijk, maar toen we vorig jaar bij mijn huisarts aanklopte zei hij meteen: oke, ik ga jullie nu doorverwijzen want dit is niet mijn vakgebied.
We zijn in een periode van 3 maanden, wekelijks (niet alleen onze zoon maar wij dus ook) door "de mangel gehaald" bij een kinderpsychiater en ik kan je vertellen dat dit best zwaar is. Alles wordt naar boven gehaald; jouw opvoeding, je verleden. je eigen ouders...
Het is een feit dat veel kinderen onterecht gediagnostineerd worden met ADHD, mede omdat die mensen niet door de juiste vakbekwame mensen geholpen worden.
Wij kwamen bij de psychiater terecht door de problemen die er met onze zoon waren en toen de diagnose ADHD uiteindelijk kwam schrokken wij echt. Wij waren daar gewoon nooit mee bezig.
Daarna zijn we nog met onze huisarts gaan praten en die zei dat hij in ieder geval nooit Ritalin voorschreef omdat dat simpelweg zijn vakgebied niet is maar als de psych dit voorschreef we niet moesten schromen dit te gaan gebruiken omdat je dan je kind tekort doet (het is hoe dan ook een medicijn, net zoals alle andere).
Bij ons heeft het ook goed uitgepakt het het gaat nu veel beter met hem.
We zijn in een periode van 3 maanden, wekelijks (niet alleen onze zoon maar wij dus ook) door "de mangel gehaald" bij een kinderpsychiater en ik kan je vertellen dat dit best zwaar is. Alles wordt naar boven gehaald; jouw opvoeding, je verleden. je eigen ouders...
Het is een feit dat veel kinderen onterecht gediagnostineerd worden met ADHD, mede omdat die mensen niet door de juiste vakbekwame mensen geholpen worden.
Wij kwamen bij de psychiater terecht door de problemen die er met onze zoon waren en toen de diagnose ADHD uiteindelijk kwam schrokken wij echt. Wij waren daar gewoon nooit mee bezig.
Daarna zijn we nog met onze huisarts gaan praten en die zei dat hij in ieder geval nooit Ritalin voorschreef omdat dat simpelweg zijn vakgebied niet is maar als de psych dit voorschreef we niet moesten schromen dit te gaan gebruiken omdat je dan je kind tekort doet (het is hoe dan ook een medicijn, net zoals alle andere).
Bij ons heeft het ook goed uitgepakt het het gaat nu veel beter met hem.
Lily, dank je wel. Dit was wel een arts in het ziekenhuis, hij was dus al doorverwezen. (lijkt me niet dat een huisarts zoiets zelf gaat doen)
Ik neem aan dat je zoon zich niet afzijdig wilt houden van anderen, zoals m'n neefje laatst deed?
Hij kan trouwens ook wel rustig met de lego spelen, waarbij hij wel veel van z'n kleinere broertje toe laat (wat hij eerst niet deed; kleine broertje pakt af en hij begint te brullen/geeft zet/druk doen waardoor hij ook altijd de schuld krijgt)
Ik neem aan dat je zoon zich niet afzijdig wilt houden van anderen, zoals m'n neefje laatst deed?
Hij kan trouwens ook wel rustig met de lego spelen, waarbij hij wel veel van z'n kleinere broertje toe laat (wat hij eerst niet deed; kleine broertje pakt af en hij begint te brullen/geeft zet/druk doen waardoor hij ook altijd de schuld krijgt)
Damien heeft periodes..... de ene keer is hij gewoon graag alleen op zijn kamer ( visite of geen visite) en de andere keer zoekt hij juist de drukte op.
Hangt van zijn bui af. Ik denk niet dat het iets met de Concerta ( andere vorm van ritalin) te maken heeft maar gewoon hoe hij zich op dat moment voelt.
Ik kan me voorstellen dat als je al zo druk in je hoofd en in je lijf bent dat je er dan geen behoefte aan hebt om de drukte ( visite in dit geval ) in te gaan.
Hangt van zijn bui af. Ik denk niet dat het iets met de Concerta ( andere vorm van ritalin) te maken heeft maar gewoon hoe hij zich op dat moment voelt.
Ik kan me voorstellen dat als je al zo druk in je hoofd en in je lijf bent dat je er dan geen behoefte aan hebt om de drukte ( visite in dit geval ) in te gaan.
Is het nog steeds zo goed met Damien zijn gedrag, Angel22?
Hier gaat het echt uitstekend!
Nu we er achter zijn gekomen dat meneer NIET tegen alle toevoegingen in het eten kan.
From scratch...
Ben "gewoon" anders gaan koken.
Nog even en dan kan hij waarschijnlijk van de strattera af!
Hij ruimt uit eigen beweging zijn kamer op, maakt zijn lunch, laat de hond uit, aait de poes.
Kan aan tafel blijven zitten.
Gezellig mee winkelen.
Komt afspraken na.
Doet stinkend zijn best op school.
Oude gewoontes moeten nog slijten, maar omdat we dus al 4/5 jaar in de molen zitten qua hulp kan ik alles nog een keer gebruiken, alleen nu heeft het allemaal effect.
Ik had volgens mij al een keer geschreven dat hij anderhalf jaar bij de hoofdjuf (klinkt streng is het niet... )
onder het bureau heeft gezeten, is niet zo gek als je erachter komt dat hij niet tegen kleurstoffen kan en er in de capsule die hij elke ochtend moet slikken E-132 zit...
(Indigoblauw)
Voor wie geïnteresseerd is: Klik hier
Hier gaat het echt uitstekend!
Nu we er achter zijn gekomen dat meneer NIET tegen alle toevoegingen in het eten kan.
From scratch...
Ben "gewoon" anders gaan koken.
Nog even en dan kan hij waarschijnlijk van de strattera af!
Hij ruimt uit eigen beweging zijn kamer op, maakt zijn lunch, laat de hond uit, aait de poes.
Kan aan tafel blijven zitten.
Gezellig mee winkelen.
Komt afspraken na.
Doet stinkend zijn best op school.
Oude gewoontes moeten nog slijten, maar omdat we dus al 4/5 jaar in de molen zitten qua hulp kan ik alles nog een keer gebruiken, alleen nu heeft het allemaal effect.
Ik had volgens mij al een keer geschreven dat hij anderhalf jaar bij de hoofdjuf (klinkt streng is het niet...
) onder het bureau heeft gezeten, is niet zo gek als je erachter komt dat hij niet tegen kleurstoffen kan en er in de capsule die hij elke ochtend moet slikken E-132 zit...
(Indigoblauw) Voor wie geïnteresseerd is: Klik hier
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Oblivion, hou je ook echt die lijsten van die site aan?
Dat je zeg maar ál die stoffen die daar staan vermijdt? Is dat niet gruwelijk moeilijk, in bijna alles zit van dit soort toevoegingen.
Ik vind het (vooral die site) nog al heftig klinken.
Ik weet dat ik op sommige dingen heel licht reageer. Ik 'voel' me dan anders. Maar ik heb niet dat ik bepaalde producten juist niet meer neem omdat ik me er niet lekker bij ga voelen of anders ga gedragen. Alhoewel ik wel merk dat ik lekkerder in mijn vel zit als ik gewoon regelmatig en gezond eet.
Onze jongste daarentegen reageert behoorlijk op chocola. Ze word niet agressief ofzo maar begint alleen ontzettend hyperend te stuiteren (letterlijk! ze springt en rent onophoudelijk in het rond) Dat is wel iets waar we rekening mee houden.
Nou krijgen ze hier eigenlijk best weinig snoep en chips
En ik moet heel eerlijk zeggen dat als ze bij opa en oma zijn geweest ze meestal een dag nodig hebben om bij te komen. 
Maar opa en oma zijn er gewoon om ze te verwennen (oké er zijn grenzen) en we stellen ons er meestel gewoon op in.
Maar nou hebben die twee van ons natuurlijk ook geen diagnose AD(H)D (ik zelf wel) en is hun gedrag over het algemeen niet overdreven druk.
Zijn er meer mensen hier die letten op wat hun kinderen eten i.v.m. AD(H)D?
Dat je zeg maar ál die stoffen die daar staan vermijdt? Is dat niet gruwelijk moeilijk, in bijna alles zit van dit soort toevoegingen.
Ik vind het (vooral die site) nog al heftig klinken.
Ik weet dat ik op sommige dingen heel licht reageer. Ik 'voel' me dan anders. Maar ik heb niet dat ik bepaalde producten juist niet meer neem omdat ik me er niet lekker bij ga voelen of anders ga gedragen. Alhoewel ik wel merk dat ik lekkerder in mijn vel zit als ik gewoon regelmatig en gezond eet.
Onze jongste daarentegen reageert behoorlijk op chocola. Ze word niet agressief ofzo maar begint alleen ontzettend hyperend te stuiteren (letterlijk!
ze springt en rent onophoudelijk in het rond) Dat is wel iets waar we rekening mee houden.Nou krijgen ze hier eigenlijk best weinig snoep en chips
En ik moet heel eerlijk zeggen dat als ze bij opa en oma zijn geweest ze meestal een dag nodig hebben om bij te komen. Maar opa en oma zijn er gewoon om ze te verwennen (oké er zijn grenzen) en we stellen ons er meestel gewoon op in. Maar nou hebben die twee van ons natuurlijk ook geen diagnose AD(H)D (ik zelf wel) en is hun gedrag over het algemeen niet overdreven druk.
Zijn er meer mensen hier die letten op wat hun kinderen eten i.v.m. AD(H)D?
Die lijsten zijn voor haar zoon...
Maar het is wel een richtlijn.
Alles is uitgezocht qua kleurstoffen, emulgators, vetzuren, transvetzuren, oliën, salicylaten etc etc....
Waar de een heel heftig op reageert hoeft een ander dat niet te doen.
Uitzoeken dus.
Het is niet alleen snoep, het is het pakje wat je mee geeft naar school om te drinken, het eten op wit brood, noem het maar op....
En het is een heel gedoe, maar de uitkomst is prachtig als het werkt.
En ach, mijn interesse heeft toch altijd al bij eten gelegen, dus het was natuurlijk dat dit ging plaatsvinden.
Er is een hele wereld van voedsel daarbuiten...
Maar het is wel een richtlijn.
Alles is uitgezocht qua kleurstoffen, emulgators, vetzuren, transvetzuren, oliën, salicylaten etc etc....
Waar de een heel heftig op reageert hoeft een ander dat niet te doen.
Uitzoeken dus.
Het is niet alleen snoep, het is het pakje wat je mee geeft naar school om te drinken, het eten op wit brood, noem het maar op....
En het is een heel gedoe, maar de uitkomst is prachtig als het werkt.
En ach, mijn interesse heeft toch altijd al bij eten gelegen, dus het was natuurlijk dat dit ging plaatsvinden.
Er is een hele wereld van voedsel daarbuiten...
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Ja, ik snap wel dat er meer is dan snoep.
Maar hier krijgen ze (tot nu toe) fruit (banaan en geschilde Golden Delicious) en (meestal) roosvicée mee naar school.
Alleen vrijdags na zwemles krijgen ze in de auto terug een pakje drinken en een zakje chips. Maar dan zijn ze al zo uitgeleefd van die paar uurtjes in het zwembad dat ze voor het eten al omvallen van slaap
Hi hi hi.
Maar hoe doe je zoiets? Wáár begin je.
Het lijkt mij haast nog makkelijker om bijvoorbeeld glutenvrij te eten dan door zo'n oerwoud van E-stoffen te moeten spitten welke nou wel en welke nou niet kan.
[edit] ik lees net een stuk van je topic in CUL.. Respect!
Maar hier krijgen ze (tot nu toe) fruit (banaan en geschilde Golden Delicious) en (meestal) roosvicée mee naar school.
Alleen vrijdags na zwemles krijgen ze in de auto terug een pakje drinken en een zakje chips. Maar dan zijn ze al zo uitgeleefd van die paar uurtjes in het zwembad dat ze voor het eten al omvallen van slaap
Hi hi hi.Maar hoe doe je zoiets? Wáár begin je.
Het lijkt mij haast nog makkelijker om bijvoorbeeld glutenvrij te eten dan door zo'n oerwoud van E-stoffen te moeten spitten welke nou wel en welke nou niet kan.
[edit] ik lees net een stuk van je topic in CUL.. Respect!
Als je kinderen er niet veel last van ervaren is het ook helemaal niet nodig.
En wij als volwassenen kunnen ons terugtrekken als we ons minder voelen door eten.
Maar kinderen doen dit dus niet.
Niet te stoppen gedrag. Is zo shit om te zien.
En dat is wat ik zo raar vond van mijn zoon, hij was gewoon niet te stoppen.
Op een gegeven moment moet het wel een keer doorsijpelen...
Hij zei dan ook wel dat het niet goed gedrag was, maar hij kon het eenvoudig weg niet stoppen.
En het werd met de week erger, of thuis of op school....
Ik bedoel, je gooit er pillen in, eet redelijk gezond, gaat naar een logeerhuis, therapeuten, psychiaters, familie therapie, fysiotherapie, therapeutische zwemlessen en noem het maar op...
Moet toch een keer effect hebben? Dat had het wel, maar meestal deed hij dat om van het gezeik () af te zijn....en een paar dagen later kwam het dus 10 keer erger terug.....
Het is een manneke met een uniek ritme en zal ook wel zo blijven, alleen nu heeft hij de echte kans om iets te doen op school. Eens geen ruzie te krijgen met kinderen, zich eens echt verdrietig (met tranen) te voelen.
Het zit er allemaal in, het komt er alleen nu "eerlijker" uit.
Dat is toch de hele wereld waard?
Ben eerst begonnen iemand hier van FOK aan te spreken voor een suikervrij dieet, geen zoetstoffen, maar echt rigoureus van de suiker af. (Het was net een junk....)
Dat ging al een stuk beter, alleen zag je pieken van agressie terug op de dag.
En dan bedoel ik echte agressie, als je 'm een mes gaf dan zou hij zonder te twijfelen steken.
Dat begon me op te vallen, kon mijn vinger er niet opleggen.
Dus als je gaat zoeken naar wat ander voer op internet en op zwarteogenbonen kom je op die pagina uit met alle E stoffen en dergelijke...
Kwartje viel gewoon...Alle puzzelstukken paste.
En ben het gaan toepassen. Met volle tevredenheid.
En moet je zeggen dat de volwassenen (Ik en partner) varen er vreselijk wel bij.
Veel meer energie, ik kan me zelf beter concentreren.
Ben zelf ook niet meer zo moe, want zo'n manneke vreet al je energie weg, geen last meer van.
En wij als volwassenen kunnen ons terugtrekken als we ons minder voelen door eten.
Maar kinderen doen dit dus niet.
Niet te stoppen gedrag. Is zo shit om te zien.
En dat is wat ik zo raar vond van mijn zoon, hij was gewoon niet te stoppen.
Op een gegeven moment moet het wel een keer doorsijpelen...
Hij zei dan ook wel dat het niet goed gedrag was, maar hij kon het eenvoudig weg niet stoppen.
En het werd met de week erger, of thuis of op school....
Ik bedoel, je gooit er pillen in, eet redelijk gezond, gaat naar een logeerhuis, therapeuten, psychiaters, familie therapie, fysiotherapie, therapeutische zwemlessen en noem het maar op...
Moet toch een keer effect hebben? Dat had het wel, maar meestal deed hij dat om van het gezeik (
) af te zijn....en een paar dagen later kwam het dus 10 keer erger terug.....Het is een manneke met een uniek ritme en zal ook wel zo blijven, alleen nu heeft hij de echte kans om iets te doen op school. Eens geen ruzie te krijgen met kinderen, zich eens echt verdrietig (met tranen) te voelen.
Het zit er allemaal in, het komt er alleen nu "eerlijker" uit.
Dat is toch de hele wereld waard?
Dank je wel...quote:Op zaterdag 5 april 2008 14:52 schreef Noli. het volgende:
[edit] ik lees net een stuk van je topic in CUL.. Respect!
Ben eerst begonnen iemand hier van FOK aan te spreken voor een suikervrij dieet, geen zoetstoffen, maar echt rigoureus van de suiker af. (Het was net een junk....)
Dat ging al een stuk beter, alleen zag je pieken van agressie terug op de dag.
En dan bedoel ik echte agressie, als je 'm een mes gaf dan zou hij zonder te twijfelen steken.
Dat begon me op te vallen, kon mijn vinger er niet opleggen.
Dus als je gaat zoeken naar wat ander voer op internet en op zwarteogenbonen kom je op die pagina uit met alle E stoffen en dergelijke...
Kwartje viel gewoon...Alle puzzelstukken paste.
En ben het gaan toepassen. Met volle tevredenheid.
En moet je zeggen dat de volwassenen (Ik en partner) varen er vreselijk wel bij.
Veel meer energie, ik kan me zelf beter concentreren.
Ben zelf ook niet meer zo moe, want zo'n manneke vreet al je energie weg, geen last meer van.
Steeds als ik tegen de lamp loop,
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
neem ik een stukje licht mee.
♥Knibbel, Knabbel etc met veel foto's! IV♥
Wat ik hier lees van Oblivion doet me aan mij vroeger denken. Ik was een huilkind en kon totaal niet stilzitten. Men kwam er achter dat ik geen melkproducten mocht hebben, dat scheelde al iets. Toen ik mijn ouders erachter kwamen dat ik ontzettend heftig reageerde op kleurstoffen zijn zij heel concequent hierop gaan letten.
Yns rekende 1 som, rende door de klas, moest weer gaan zitten, weer 1 soms en rende weer rond.
Toen mijn ouders me dus van de kleurstoffen afhaalden werd ik een stuk rustiger, kon me concentreren, bleef zitten, een hele verademing voor de docenten en de klas en voor mij natuurlijk.
Hoewel ik niet meer zo heel heftig reageer, werken kleurstoffen hier nog altijd als een stier op een rood doek.
En agressief, heb mijn oma eens geslagen in haar gezicht na een buisje Smarties gegeten te hebben
En net als mams weet ik precies welke E-nummers ik moet ontwijken, lang leve de etiketten lezen
Yns rekende 1 som, rende door de klas, moest weer gaan zitten, weer 1 soms en rende weer rond.
Toen mijn ouders me dus van de kleurstoffen afhaalden werd ik een stuk rustiger, kon me concentreren, bleef zitten, een hele verademing voor de docenten en de klas
en voor mij natuurlijk.Hoewel ik niet meer zo heel heftig reageer, werken kleurstoffen hier nog altijd als een stier op een rood doek.
En agressief,
heb mijn oma eens geslagen in haar gezicht na een buisje Smarties gegeten te hebben En net als mams weet ik precies welke E-nummers ik moet ontwijken, lang leve de etiketten lezen
Today is life -
the only life you are sure of. Make the most of today.
Dale Carnegie
the only life you are sure of. Make the most of today.
Dale Carnegie
bij mij heeft toendertijd een homeopaat daarmee geholpen om uit te zoeken welke E-nummers de boosdoeners warenquote:Op zaterdag 5 april 2008 14:52 schreef Noli. het volgende:
Maar hoe doe je zoiets? Wáár begin je.
Het lijkt mij haast nog makkelijker om bijvoorbeeld glutenvrij te eten dan door zo'n oerwoud van E-stoffen te moeten spitten welke nou wel en welke nou niet kan.[edit] ik lees net een stuk van je topic in CUL.. Respect!
Today is life -
the only life you are sure of. Make the most of today.
Dale Carnegie
the only life you are sure of. Make the most of today.
Dale Carnegie
ik ben nog niet bevallen, maar ik zal toch zeker wel heel streng zijn voor mijn kleine koter.
vanaf het begin af aan is het iig thuis en bij oma en opa geen kleurstoffen. niet teveel suiker. etc.
Mocht er worden getrakteerd op school of snoepjes zijn bij vrienden zal ik mijn kind dat niet verbieden.
Ik vind dat kinderen van tegenwoordig echt veel te veel snoepen en verkeerde dingen binnenkrijgen en ik geloof heilig in het verband met eten en ad(h)d.
vanaf het begin af aan is het iig thuis en bij oma en opa geen kleurstoffen. niet teveel suiker. etc.
Mocht er worden getrakteerd op school of snoepjes zijn bij vrienden zal ik mijn kind dat niet verbieden.
Ik vind dat kinderen van tegenwoordig echt veel te veel snoepen en verkeerde dingen binnenkrijgen en ik geloof heilig in het verband met eten en ad(h)d.
Ixa, kinderen dingen bij voorbaat onthouden zou ik neit doen, het is gewoon met mate.
Noli. vind wel frappant dat jij gluten erbij haalt, hier krijgt arwen bij gluten dus echt ander gedrag niet dramatisch ofzo, maar jengeliger, sneller boos en gefrustreerd en hangerig.
schijnt dat bij veel kinderen met name die coeliakie hebben gedragsveranderingen voor komen.
Noli. vind wel frappant dat jij gluten erbij haalt, hier krijgt arwen bij gluten dus echt ander gedrag niet dramatisch ofzo, maar jengeliger, sneller boos en gefrustreerd en hangerig.
schijnt dat bij veel kinderen met name die coeliakie hebben gedragsveranderingen voor komen.
Engaging Infinite Improbability Drive..
Maar is dat niet logisch Evenstar? Bij een allergie voor bijvoorbeeld gluten hebben kindjes waarschijnlijk gewoon 'pijn' en dan lijkt het me niet meer dan normaal dat ze zo reageren. Doe ik ook als ik bijvoorbeeld hoofdpijn heb.
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Vis eten zou ook moeten helpen, iig zijn er ahdh-ers en autisten die dat gebruiken om rustiger te worden.
Bij onze supermarkt, Deen, ligt op de fruitafdeling ook bijv Appelchips van Fastfruit. Glutenvrij, bevat alleen gedroogde Chinese Fuji appels, evt ook in kaneelsmaak te koop. Op de snoepafdeling hebben ze meer gedroogde vruchtjes van http://www.fruitmaid.nl/ met als toevoegingen suiker, citroenzuur, zwaveldioxide. Misschien ook geschikt? Jumbo heeft ook wel zulke dingen.
In de oven kun je ook van courgette en banaan chips maken door schijfjes te snijden en die dan te drogen. Heb het zelf niet gedaan maar er staan vast wel recepten online.
Bij onze supermarkt, Deen, ligt op de fruitafdeling ook bijv Appelchips van Fastfruit. Glutenvrij
, bevat alleen gedroogde Chinese Fuji appels, evt ook in kaneelsmaak te koop. Op de snoepafdeling hebben ze meer gedroogde vruchtjes van http://www.fruitmaid.nl/ met als toevoegingen suiker, citroenzuur, zwaveldioxide. Misschien ook geschikt? Jumbo heeft ook wel zulke dingen.In de oven kun je ook van courgette en banaan chips maken door schijfjes te snijden en die dan te drogen. Heb het zelf niet gedaan maar er staan vast wel recepten online.
Hier gaat het sinds de concerta helemaal super!!!Damien is zo ontzettend positief veranderd, das echt niet gewoon meer.
Hij heeft nog steeds wel zijn buien maar daarvan denk ik dan maar dat heeft hij net als ieder ander kind.... Wij zijn sinds vorige week met een cursus begonnen via de jeugdzorg. Het heet Barkley-ouder-training en dat is gericht op het continue positief aandacht geven aan je kind en het zoveel mogelijk vermijden van negatieve aandacht. Dat houdt niet in dat als je kind iets doet wat echt niet door de beugel kan dat je hem geen straf mag geven. Maar gewoon over de dag genomen ( als ie bv drie sec stil zit) dat complimenteren. Dat is in 6 avonden van 2 uur en we hebben net de eerste achter de rug, de kennismaking zeg maar. We zien wel wat het brengt.
Het is iig wel fijn dat je daar met meerdere ouders zit die ook allemaal een kind met adhd of aanverwante stoornis hebben en je niet wordt aangekeken met o daar heb je weer zon moeder.
Dat is el iets waar ik heel erg tegen aan loop trouwens dat zodra je ook maar enigzins voorzichtig laat vallen dat je kind ADHD hebt dat je met de nek wordt aangekeken alsof je daar als ouder zijnde iets aan zou kunnen doen dat je kind dat heeft.
Hij heeft nog steeds wel zijn buien maar daarvan denk ik dan maar dat heeft hij net als ieder ander kind.... Wij zijn sinds vorige week met een cursus begonnen via de jeugdzorg. Het heet Barkley-ouder-training en dat is gericht op het continue positief aandacht geven aan je kind en het zoveel mogelijk vermijden van negatieve aandacht. Dat houdt niet in dat als je kind iets doet wat echt niet door de beugel kan dat je hem geen straf mag geven. Maar gewoon over de dag genomen ( als ie bv drie sec stil zit) dat complimenteren. Dat is in 6 avonden van 2 uur en we hebben net de eerste achter de rug, de kennismaking zeg maar. We zien wel wat het brengt.
Het is iig wel fijn dat je daar met meerdere ouders zit die ook allemaal een kind met adhd of aanverwante stoornis hebben en je niet wordt aangekeken met o daar heb je weer zon moeder.
Dat is el iets waar ik heel erg tegen aan loop trouwens dat zodra je ook maar enigzins voorzichtig laat vallen dat je kind ADHD hebt dat je met de nek wordt aangekeken alsof je daar als ouder zijnde iets aan zou kunnen doen dat je kind dat heeft.
Jezus die checklist!quote:Op donderdag 5 juli 2007 10:19 schreef Noli. het volgende:
Lily heb je het idee dat het hele labeltje AD/HD niet bij Damon past?
Van alle andere herkenningspunten zie je verder niks bij hem? Want AD/HD is natuurlijk niet alleen het drukke gedrag.
[..]
[..]
Ik heb zelf ADD, de versie zonder hypergedrag. Ik was nooit druk, juist eerder het tegenovergestelde! Ik was een rustig kind, een dromer, zo erg dat ik in de klas als het me niet meer boeide ik afwezig naar buiten ging kijken en mijn gedachten de vrije loop liet gaan. Ik kan bijvoorbeeld niet goed tegen plotselinge veranderingen. Voorbeeld: We gaan een dagje uit iets leuks doen, er komt iets tussen en op het laatste moment gaat het niet door.. Als ik daar erg naar uitkijk en het gaat ineens niet meer door dan heb ik daar erg veel moeite mee. Ik kan dat niet snel genoeg verwerken en mijn humeur kan dan spontaan omslaan naar niveau vriespunt.
Alles rondom mij is bijna altijd chaos, maar ik heb dan ook alleen maar chaos in mijn hoofd.
Ik wil echt niet zeggen dat dan maar ADD heeft omdat hij niet "hypert' ofzo. Maar AD(H)D is gewoon zoveel meer dan alleen druk gedrag.
Ik herken mezelf van vroeger en zie er ook heel erg m`n dochtertje in!!
hoe vaak er niet in m`n rapporten stond of tegen m`n ouders gezegd werd:
"pepper kan het wel maar ze doet maar wat, vult zomaar wat in" (rekenen)
"pepper kan het wel maar het komt er niet uit"
"pepper droomt teveel weg in de klas"
Sjeumig....de herkenning.
ik kan helemaal van slag raken als iets spontaans ertussen komt.
Als ik op een dag geen plannen heb en ineens belt zus of ik mee wil naar de Makro dan haak ik zonder nadenken al gelijk af.
(Heb haar na even denken wel terug gebeld dat ik toch maar wel wilde.
)Als ik meer dan 3 afspraken in een week in m`n agenda heb staan dan heb ik een "drukke" week en wou ik dat ie al voorbij was.
Alles valt dan onder taken die af moeten. Zelfs iets wat 'leuk' zou moeten zijn wordt dan iets wat ik af moet vinken van "klaar/gedaan".Ik heb elke ochtend een vast patroon te volgen.
Ik mòet om klokslag 7 onder de douche staan, staat er 07:05 dan word ik erg onrustig en gaat m`n schema in de war en dan ga ik het allemaal niet optijd redden.
rekenen kan ik nog steeds niet, maar tekenen vond ik vroeger onwijs leuk en nog kan ik best leuk tekenen denk/vind ik zelf.
Wil er nog steeds graag bij horen ook.
Ben nog wel "kat uit de boom kijkerig" en werd inderdaad ook gepest. Ook "het me anders voelen dan andere kinderen" herken ik. En ook weet ik nog dat ik nog wel eens over the top kon reageren. Net ff iets, op het hysterische af, enthousiast reageren b.v.Nah misschien is het wel zo en misschien niet, ik heb er in de loop der jaren wel maniertjes op gevonden het "vreemde" in mij te (proberen) verdoezelen.
Maar nu m`n dochtertje....... zou zij dan nu hetzelfde voelen als ik toen?? Moet ik het laten?? Moet ik wèèr het test-circuit instappen waardoor zij misschien gaat denken dat het fout zit met haar? ( Ze is op autisme getest, was gelukkig niet het geval)
Maar schaad ik haar daar dan juist niet mee?
The waves you made will always be
Ik vond het programma gisteren een beetje tegenvallen. Alleen twee praktijkvoorbeelden. Wel wat herkenning maar te weinig informatief.
@pepper; Ondervindt je dochter schade van haar gedrag? Zo nee, dan zou ik niet het testcircuit instappen..
Als je haar gedrag herkent van het jouwe kun je haar misschien wel goed helpen en begrijpen.
@Angel: Wat heerlijk dat het zo goed gaat
Zo'n oudertraining lijkt me ook wel wat.
Wij hebben vorig jaar een korte oudercursus gehad bij de kinderpsych maar ik merk dat een en ander weer verslapt bij ons.
Vooral het voortdurend positief benaderen vind ik moeilijk, vooral als het huilen je nader staat dan het lachen en de frustraties hoog oplopen.
Een training samen met ouders die hetzelfde ervaren lijkt me ook prettig.
Ik zit nu op een besloten forum waar ik mijn ei kwijt kan zonder veroordeeld te worden want dat herken ik ook erg en in dit stadium kan ik daar nog niet zo goed tegen.
De (bedoeld of onbedoeld) vervelende opmerkingen zijn vaak niet van de lucht en dat is nogal kwetsend. Helaas is dat ook niet te vermijden dus ik moet daar een olifantenhuid voor kweken en dat zal vast wel lukken naarmate de jaren verstrijken en je meer ervaringsdeskundige wordt, zal ik maar zeggen.
@pepper; Ondervindt je dochter schade van haar gedrag? Zo nee, dan zou ik niet het testcircuit instappen..
Als je haar gedrag herkent van het jouwe kun je haar misschien wel goed helpen en begrijpen.
@Angel: Wat heerlijk dat het zo goed gaat
Zo'n oudertraining lijkt me ook wel wat.
Wij hebben vorig jaar een korte oudercursus gehad bij de kinderpsych maar ik merk dat een en ander weer verslapt bij ons.
Vooral het voortdurend positief benaderen vind ik moeilijk, vooral als het huilen je nader staat dan het lachen en de frustraties hoog oplopen.
Een training samen met ouders die hetzelfde ervaren lijkt me ook prettig.
Ik zit nu op een besloten forum waar ik mijn ei kwijt kan zonder veroordeeld te worden want dat herken ik ook erg en in dit stadium kan ik daar nog niet zo goed tegen.
De (bedoeld of onbedoeld) vervelende opmerkingen zijn vaak niet van de lucht en dat is nogal kwetsend. Helaas is dat ook niet te vermijden dus ik moet daar een olifantenhuid voor kweken en dat zal vast wel lukken naarmate de jaren verstrijken en je meer ervaringsdeskundige wordt, zal ik maar zeggen.
lily jammer dat 't een beetje tegenviel. ik zie 't niet bij www.uitzendinggemist.nl staan.
pepper, ik vind het lastig te beoordelen. de dingen die jij noemt gelden voor zovéél mensen, heb ik het idee, die hoeven echt niet per definitie op een stoornis te wijzen. ik zou m.b.t. je dochter inderdaad ook kijken in hoeverre ze er echt last van heeft, om te bepalen of je er verder iets mee zou moeten doen.
pepper, ik vind het lastig te beoordelen. de dingen die jij noemt gelden voor zovéél mensen, heb ik het idee, die hoeven echt niet per definitie op een stoornis te wijzen. ik zou m.b.t. je dochter inderdaad ook kijken in hoeverre ze er echt last van heeft, om te bepalen of je er verder iets mee zou moeten doen.
pepper, als je het gevoel hebt dat je dochter tegen problemen aanloopt, zou ik het wel doen. Anders laten liggen en goed in de gaten houden hoe het in de toekomst gaat.
Ik had het op zich wel graag eerder willen weten, omdat ik heel erg op mijn bek ben gegaan met studie en werk. En nu ik volwassen ben, leer ik bepaalde dingen ook niet of moeilijk meer aan of af en blijf er dus tegenaan lopen. Dus ik zou het zéker wel in de gaten houden! Heb je het idee dat ze anders is dan andere kinderen? Mijn moeder gaf later wel toe dat ik altijd al anders dan anderen was, maar dat het geen problemen opleverde toen ik klein was.
Ik had het op zich wel graag eerder willen weten, omdat ik heel erg op mijn bek ben gegaan met studie en werk. En nu ik volwassen ben, leer ik bepaalde dingen ook niet of moeilijk meer aan of af en blijf er dus tegenaan lopen. Dus ik zou het zéker wel in de gaten houden! Heb je het idee dat ze anders is dan andere kinderen? Mijn moeder gaf later wel toe dat ik altijd al anders dan anderen was, maar dat het geen problemen opleverde toen ik klein was.
Ik ga ook nog steeds regelmatig op m`n gezicht. Vriendschappen b.v ik ben niet in staat die goed te houden.quote:Op maandag 14 april 2008 09:49 schreef Yoni het volgende:
pepper, als je het gevoel hebt dat je dochter tegen problemen aanloopt, zou ik het wel doen. Anders laten liggen en goed in de gaten houden hoe het in de toekomst gaat.
Ik had het op zich wel graag eerder willen weten, omdat ik heel erg op mijn bek ben gegaan met studie en werk. En nu ik volwassen ben, leer ik bepaalde dingen ook niet of moeilijk meer aan of af en blijf er dus tegenaan lopen. Dus ik zou het zéker wel in de gaten houden! Heb je het idee dat ze anders is dan andere kinderen? Mijn moeder gaf later wel toe dat ik altijd al anders dan anderen was, maar dat het geen problemen opleverde toen ik klein was.
Ik start goed maar na verloop van tijd laat ik de klad er inkomen. Ik vergeet van alles, vergeet interesse te tonen en zo lijkt het of mensen me niks doen maar ze doen me wel wat. Ik mis alleen de discipline om attent te zijn en blijven.
Ook reageer ik vaak te snel qua praten en achteraf heb ik weer iemand of gekwetst of ik heb mezelf voor l*l gezet.
Ik praat teveel en kan niet op m`n beurt wachten, douw mezelf gewoon hop een gesprek in.
Dochter praat ook teveel en knalt ook gesprekken binnen.
Ze heeft dwangmatigheden, vandaar dat we aan autisme dachten, en een spraak/taal stoornis.
Ze heeft ook een verwerkingsvertraging van +/- 3 sec.
De pest is dus nu,dat ik gewoon niet weet wat ze denkt of voelt.
Wel merk ik dat ze kinderlijker is dan leeftijdsgenootjes. Dat heeft ze van kleins af aan al.
Buurt kinderen gingen voorzichtig in de poort spelen toen ze +/- 4 waren, m`n dochter kon dat nog niet toen ze 5 was.
Ook loopt ze nog regelmatig zonder wat te zeggen weg.
M`n huisarts opperde wel dat het add zou kunnen zijn, alleen vond ik in beschrijvingen die ik dan heb kunnen vinden die dwangmatigheid niet terug.
Zo moet ze tellen, ze moet gewoon echt van zichzelf.
Laatste tijd wordt het wel minder en kan ik haar beter stoppen.
Zo vroeg ze vorig jaar: "over hoeveel nachtjes ben ik jarig?"
Het was ergens augustus, september of zo en ze is december pas jarig.
Ik zei: "weet ik niet precies Ted."
" ja maar mam ik wil het weten!!"
Om er vanaf te zijn zei ik maar dat het er honderd waren.
"oh, dan moet ik tot honderd tellen!!"
"nee Ted dat moet je niet!! Zag de bui alweer hangen natuurlijk.
Het vervelende was dat het smorgens was, dat ze dus haar schoenen aan moest gaan doen want we moesten naar school. Twee dingen tegelijk lukt haar niet, dus ze stopte met schoenen aan doen en startte met tellen.
Ik bleef haar proberen te laten stoppen met tellen maar ze telde gewoon door.Toen ik zei dat ze terwijl ze telde misschien ook nog wel haar schoenen aan kon krijgen pakte ze pas dr schoenen en begon ze al tellende aan te wurmen. Toen raakte ze de tel kwijt en wilde overnieuw beginnen.
Het wazige is dus , dat ze op alle vlakken scoorde op autisme, behalve het belangrijkste vlak, daar scoorde ze dus niet in en dat is dus het oogcontact kunnen blijven maken tijdens gesprekken.
Maar ik weet dus gewoon niet wat er echt in haar omgaat.
Dingen die ze moeilijk vindt mijdt ze, daar praat ze overheen.
Ze vertelt alleen als ze zich tekort gedaan voelt en het is zelfs wel voorgekomen dat dat dan ook pas weken na dato eruit komt.
merk wel dat ze veel aandacht en goedkeuring nodig heeft en dat herken ik ook.
Faalangstig en onzekerheid zit ook in ons allebei.
Vroeger dacht ik dat ik dom was en iedereen vond me stom en raar ik was diep ongelukkig en wilde "gewoon" zijn of dood.
M`n ouders hebben dat nooit gemerkt of geweten.
Wat als dat nu bij haar ook speelt?? zal ik het dan wel zien/weten?
The waves you made will always be
Veel met haar (proberen te) praten, pepper. Alles bespreekbaar proberen te maken.
Met wat je zelf weet en waar jezelf in je leven tegenaan bent gelopen in het achterhoofd.
Met wat je zelf weet en waar jezelf in je leven tegenaan bent gelopen in het achterhoofd.
Die dwangmatigheid is op zich niet zo heel erg vreemd. Het hoort inderdaad niet bij ADHD, maar er zijn een aantal stoornissen die nauw met elkaar samenhangen en/of vaak samen voorkomen, zoals autisme, Gilles de la Tourette en OCS, waarbij dus (met name bij de laatste stoornis) wél die dwangmatigheid voorkomt.
Ik heb ADHD, mijn halfbroertje vermoedelijk ook (maar mijn vader weigert hem te laten testen), mijn vader zelf dus vermoedelijk ook en mijn halfzusje heeft een lichte vorm van Gilles de la Tourette en OCS en heeft dus inderdaad last van dwanghandelingen en tics.
Plus dat die dwangmatigheid natuurlijk ook nog eens kan voorkomen uit een poging controle te houden.
Ik vind het erg lastig om in te schatten of je wel of niet het circuit in moet duiken met een kind, ik kan ook alleen maar vanuit mijn eigen ervaringen als volwassene spreken, maar ik denk dat het zeker iets is om in de gaten te houden.
Ik heb ADHD, mijn halfbroertje vermoedelijk ook (maar mijn vader weigert hem te laten testen), mijn vader zelf dus vermoedelijk ook en mijn halfzusje heeft een lichte vorm van Gilles de la Tourette en OCS en heeft dus inderdaad last van dwanghandelingen en tics.
Plus dat die dwangmatigheid natuurlijk ook nog eens kan voorkomen uit een poging controle te houden.
Ik vind het erg lastig om in te schatten of je wel of niet het circuit in moet duiken met een kind, ik kan ook alleen maar vanuit mijn eigen ervaringen als volwassene spreken, maar ik denk dat het zeker iets is om in de gaten te houden.
Doe ik ook inderdaad.quote:Op maandag 14 april 2008 12:10 schreef lily het volgende:
Veel met haar (proberen te) praten, pepper. Alles bespreekbaar proberen te maken.
Met wat je zelf weet en waar jezelf in je leven tegenaan bent gelopen in het achterhoofd.
Maar hoe start je een gesprek op over gevoelens?
Ik heb het al eens geprobeerd en dan komt zij aan met een zere grote teen en een wondje op haar knie omdat ze heel hard gevallen is.
Nog iets wat ze mateloos fascinerend vindt trouwens. vorige week op school ook een giga schuiver gemaakt en dan moet iedereen ook weten hoe erg het wel niet was.Verteld ze blij dat iedereen kwam kijken en dat twee meisjes uit haar klas haar hadden opgeraapt en naar de juf hadden gebracht. Ik wilde haar thuis een maillot zonder gat aan doen maar dat mocht natuurlijk niet he! Ze vind het fijn als mensen dat gat dan zien en er aandacht aan schenken.
Nog wat opmerkelijke dingetjes van haar:
Zo wilde ze eens een baby eendje vangen om te bewaren.
Ik vertelde haar dat dat niet kon omdat het eendje z`n mama zou missen.
Zij vond van niet. Ik zei; als iemand jou bij mij zou weg halen om te bewaren, zou jij mij dan niet missen dan??
Ja dat dan wel natuurlijk maar ze kon zich niet voorstellen dat een eendje aan het gevoel "missen" deed.
Maar ze had een "geweldige" oplossing, ze zou dan het eendje vangen en dan dood maken en dan kon ze het in een doosje bewaren.
(Ze bewaart nog steeds heel graag, schelpjes, steentjes, takjes, dooie beestjes, lege verpakkingen, snoep papiertjes, rietjes enz.enz.)
En nog snapt ze de combi beestjes met gevoel niet. Ze is al 7 en nog duikt ze op de kat of het een lappen pop is.
Toen ze +\- 5 was.
Elke keer helemaal op tilt slaan als ik onze rode auto niet naast een blauwe auto zette.
Ik moest en zou naast een blauwe staan. Als ik dan vroeg waarom zei ze: "gewoon, omdat ik dat mooi vind?"
Ik heb hier nooit gehoor aan gegeven hoor maar als het al eens toevallig zo uit kwam dan was ze ook helemaal blij. "oh mama!! We staan naast een blauwe, we staan naast een blauwe auto mama!!"
Ongeveer zelfde leeftijd
Helemaal vet over de rooie van dr vader.
Hij kwam thuis en hij had een scheur in z`n broek. Ze jankte en krijste of graaf dracula himself in de woonkamer stond. Ze weigerde haar papa een kus te geven en verschool zich achter mij. M`n man heeft uiteindelijk maar boven een broek zonder scheur aangetrokken en toen kwam ze op z`n schoot en kreeg hij wel een welkom thuis knuf/kus.
Zelfde paar weken later met haar nicht. (15/16 jaar)
Nicht lief had een netpanty aan. Ze is idolaat van haar grote nicht maar nu zelfde verhaal als met de scheur.
Huilen en grote angst ogen, nicht deed de netpanty uit en het probleem was over.
Ik hoorde van het autistisch centrum dat zij ook niet goed wisten wat het dan wel moest zijn allemaal.
De kinderarts die erbij aangesloten zat kon de combinatie aan gedragingen van Tedje ook niet in èèn stoornis plaatsen.
Zij vonden het geheel ook eigenaardig en er was zeker wat, maar wat precies......tsja.
Heb het toen maar opgegeven eigenlijk tot ik wat ADD kenmerken zag.... maar dan nog verklaart het niet alles.
[ Bericht 0% gewijzigd door pepper_961 op 14-04-2008 13:38:12 (typo) ]
The waves you made will always be
autisme kan het niet zijn volgens het centrum omdat ze niet alleen aan het begin van een gesprekje oogcontact kan maken maar tijdens het gesprekje ook steeds met haar blik terug komt. Dit doen autisten namelijk niet. Krijgen zo gezegt geen emotionele bindingen met je. kijken hooguit aan het begin van een gesprek je even aan maar daarna komt hun blik niet meer terug.quote:Op maandag 14 april 2008 12:30 schreef Yoni het volgende:
Die dwangmatigheid is op zich niet zo heel erg vreemd. Het hoort inderdaad niet bij ADHD, maar er zijn een aantal stoornissen die nauw met elkaar samenhangen en/of vaak samen voorkomen, zoals autisme, Gilles de la Tourette en OCS, waarbij dus (met name bij de laatste stoornis) wél die dwangmatigheid voorkomt.
Ik heb ADHD, mijn halfbroertje vermoedelijk ook (maar mijn vader weigert hem te laten testen), mijn vader zelf dus vermoedelijk ook en mijn halfzusje heeft een lichte vorm van Gilles de la Tourette en OCS en heeft dus inderdaad last van dwanghandelingen en tics.
Plus dat die dwangmatigheid natuurlijk ook nog eens kan voorkomen uit een poging controle te houden.
Ik vind het erg lastig om in te schatten of je wel of niet het circuit in moet duiken met een kind, ik kan ook alleen maar vanuit mijn eigen ervaringen als volwassene spreken, maar ik denk dat het zeker iets is om in de gaten te houden.
Ow en ze kan rekening houden met.
Zo moest ze een tekening maken en toen hij af was draaide ze de tekening om zodat die mevr. er beter naar kon kijken. Ook kon ze doen alsof. Een zogenaamd vorkje en mesje vasthouden, autisten kunnen dat dus kennelijk niet.
De rest van onze waslijst aan dingetjes paste wel in meer of mindere mate in het autistisch beeld.
Niet tegen verandering kunnen is daar o.a. een hele grote in bij Tedje.
The waves you made will always be
Dit is echt onzin.quote:Op maandag 14 april 2008 13:31 schreef pepper_961 het volgende:
autisme kan het niet zijn volgens het centrum omdat ze niet alleen aan het begin van een gesprekje oogcontact kan
maken maar tijdens het gesprekje ook steeds met haar blik terug komt. Dit doen autisten namelijk niet. Krijgen zo gezegt geen emotionele bindingen met je. kijken hooguit aan het begin van een gesprek je even aan maar daarna komt hun blik niet meer terug.
Ow en ze kan rekening houden met.
Zo moest ze een tekening maken en toen hij af was draaide ze de tekening om zodat die mevr. er beter naar kon kijken. Ook kon ze doen alsof. Een zogenaamd vorkje en mesje vasthouden, autisten kunnen dat dus kennelijk niet.
Er zijn wel degelijk, autisten die oogcontact kunnen maken (en houden) tijdens een gesprek. (ik niet, maar wel anderen)Er zijn ook autisten die fantasiespelletjes doen.
Ik zou haar, bij een ander centrum laten onderzoeken. Er is meer in het spectrum dan klassiek autisme alleen.quote:De rest van onze waslijst aan dingetjes paste wel in meer of mindere mate in het autistisch beeld.
Niet tegen verandering kunnen is daar o.a. een hele grote in bij Tedje.
En ook (sommige) klassiek autisten maken oogcontact. Het afwezig zijn, van oogcontact is maar één van de criteria, en hoeft niet voldoen te zijn. Maar denk ook eens, aan PDD-NOS of Asperger
.
Er is geen land over dat ik nog ontdekken kan. Er is alleen het eiland dat ik heet. - Ted van Lieshout
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
OUD Gouden Toetsenbord Award 2010!
Dus toch!! Heel toevallig had ik het er nog over met m`n zus vorige week. Zij gaf ook aan toch te twijfelen aan het eind oordeel van het centrum. Zij had toch het gevoel dat het misschien toch niet onmogelijk zou moeten zijn dat sommige autisten wel oogcontact kunnen hebben. Gewoon een gevoel van haar.quote:Op maandag 14 april 2008 15:17 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Dit is echt onzin.
Er zijn ook autisten die fantasiespelletjes doen.
[..]
Ik zou haar, bij een ander centrum laten onderzoeken. Er is meer in het spectrum dan klassiek autisme alleen.
En ook (sommige) klassiek autisten maken oogcontact. Het afwezig zijn, van oogcontact is maar één van de criteria, en hoeft niet voldoen te zijn. Maar denk ook eens, aan PDD-NOS of Asperger
Autistisch centrum meldde ons dat het geen autisme was en dat ze al hadden nagedacht over, wat dan wel.
Dit omdat ze dan vaak die vraag krijgen.
En omdat tedje gelijk bij de eerste kennismaking begon over haar overleden broer en de dood van onze kat concludeerden zij; dat ze was zoals ze was door onverwerkte rouw binnen het gezin.
Onze zoon is bijna 11 jaar dood en noch mijn man noch ik menen last te hebben van onverwerkte rouw.
We hebben ook gelijk onze twijfels over die gedachte uitgesproken omdat ik het dan wel errug toeval vond dat ze dan uitgerekend een heel scala aan autistisch achtige verschijnselen had. En dat allemaal heel toevallig omdat wij dan nog niet uitgerouwd zouden zijn na 11 jaar?!
Toch iet wat onzeker,want stel nou dat ze verstand van onverwerkte rouw verschijnselen hebben, heb ik hun bevinding vertelt toen op school aan de juffen van Ted.
Bij beide rolde de ogen bijna uit de kassen van verbazing en uitte voorzichtig dat ze die conclusie wel heel erg ver gezocht vonden.
Ook anderen die ons beter en langer kennen vonden het een behoorlijk nonsens verhaal.
Wie moet ik nou geloven 2 juffen, en andere personen, die ons langer kenden dan alleen vandaag of twee onderzoeksters die voornamelijk gespecialiseerd zijn in autisme en ons drie/vier gesprekken hebben meegemaakt.
Ook dachten ze trouwens dat we misschien wel teveel van Tedje hielden, ze trok er toen ook een gezicht bij van "dat is natuurlijk ook niet best he? dat 'teveel van je kind houden' en dat mag ook best wat minder"
Over PDD-nos en asperger heb ik ook gelezen en ook daar herken je dingen uit maar dat is dus de pest ook vaak. Je leest zoveel en herkent zoveel en uit van alles ook wel wat.
The waves you made will always be
Mijn gezin en ADHD!!
Mijn man en mijn zoon hebben beide ADHD.
Ze nemen Ritalin hiervoor.
Ik ben hierover veel gaan lezen, om een beeld te kunnen krijgen, wat het met je doet en wat het niet met je doet.
Ik heb begrip gekregen voor de aandoening.
Maar uit eigen ervaring kan ik alleen maar zeggen dat een ADHDer zelf GÉÉN last heeft van ADHD..alleen de mensen die het niet hebben, hebben hier problemen mee.
Mijn man en mijn zoon hebben beide ADHD.
Ze nemen Ritalin hiervoor.
Ik ben hierover veel gaan lezen, om een beeld te kunnen krijgen, wat het met je doet en wat het niet met je doet.
Ik heb begrip gekregen voor de aandoening.
Maar uit eigen ervaring kan ik alleen maar zeggen dat een ADHDer zelf GÉÉN last heeft van ADHD..alleen de mensen die het niet hebben, hebben hier problemen mee.
Ik vind dat ook een raar criterium. In die zin raar dat je daarom dan net geen autist zou zijn...quote:Op maandag 14 april 2008 15:17 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Dit is echt onzin.
Er zijn ook autisten die fantasiespelletjes doen.
[..]
Ik zou haar, bij een ander centrum laten onderzoeken. Er is meer in het spectrum dan klassiek autisme alleen.
En ook (sommige) klassiek autisten maken oogcontact. Het afwezig zijn, van oogcontact is maar één van de criteria, en hoeft niet voldoen te zijn. Maar denk ook eens, aan PDD-NOS of Asperger
Een kennis van mij heeft ook een zoontje met een stoornis in autistisch spectrum.
Hij maakt wel oogcontact, kan ook alsof spelletjes doen (wel pas op latere leeftijd dan 'gewone' kindertjes) en hij bleef dan herhalen dat het alsof was. Hij is ook graag bij zijn moeder (en vader), maakt daar ook contact mee alleen niet altijd op een normale manier. Je moest altijd wel concreet zijn in je taalgebruik en zeggen wat je precies van hem wilde (bv ik heb hem eens stuk genoemd in de zin van kanjer, maar dat begreep hij dus niet want stuk =kapot, ook belde ik wel eens 's avonds op en dan nam hij de telefoon op. Dan babbelede ik even met hem, dan zei ik dat ik zo ging terugbellen voor mama dus dat hij moest ophangen en dat als de telefoon weer ging hij die moest laten liggen). HIj heeft ook heel lang niet gelogen. Hij snapte gewoonweg niet dat je met liegen bepaalde consequenties kon vermijden (bv dan kwam hij naar binnen om te zeggen dat hij de hond had geslagen, dan wist je dat het klopte, ook als hij iets zei over wat een ander kindje had gedaan).
Weet je, het is soms erg moeilijk om een diagnose (voor wat dan ook) te stellen. Veel mensen hebben niet alle zuivere kenmerken, maar of zij (of hun omgeving) daardoor geen 'last' hebben van hun gedrag?!?
Vraag dan maar liever wat je kind/partner/etc nodig heeft om toch goed te functioneren en hoe jij er mee om kan gaan...
Tedje kan inderdaad ook niet tussen de regels door lezen.quote:Op woensdag 16 april 2008 07:30 schreef Asyniur het volgende:
[..]
Ik vind dat ook een raar criterium. In die zin raar dat je daarom dan net geen autist zou zijn...
Een kennis van mij heeft ook een zoontje met een stoornis in autistisch spectrum.
Hij maakt wel oogcontact, kan ook alsof spelletjes doen (wel pas op latere leeftijd dan 'gewone' kindertjes) en hij bleef dan herhalen dat het alsof was. Hij is ook graag bij zijn moeder (en vader), maakt daar ook contact mee alleen niet altijd op een normale manier. Je moest altijd wel concreet zijn in je taalgebruik en zeggen wat je precies van hem wilde (bv ik heb hem eens stuk genoemd in de zin van kanjer, maar dat begreep hij dus niet want stuk =kapot, ook belde ik wel eens 's avonds op en dan nam hij de telefoon op. Dan babbelede ik even met hem, dan zei ik dat ik zo ging terugbellen voor mama dus dat hij moest ophangen en dat als de telefoon weer ging hij die moest laten liggen). HIj heeft ook heel lang niet gelogen. Hij snapte gewoonweg niet dat je met liegen bepaalde consequenties kon vermijden (bv dan kwam hij naar binnen om te zeggen dat hij de hond had geslagen, dan wist je dat het klopte, ook als hij iets zei over wat een ander kindje had gedaan).
Weet je, het is soms erg moeilijk om een diagnose (voor wat dan ook) te stellen. Veel mensen hebben niet alle zuivere kenmerken, maar of zij (of hun omgeving) daardoor geen 'last' hebben van hun gedrag?!?
Vraag dan maar liever wat je kind/partner/etc nodig heeft om toch goed te functioneren en hoe jij er mee om kan gaan...
Ze neemt veel dingen letterlijk. Ik dacht dat dat kwam door haar spraak/taalstoornis eigenlijk.
Als ze bijvoorbeeld met douchen teveel shampoo in haar hand heeft gedaan en ik zeg: "ja joh neem er nog wat shampoo bij" Dan grijpt ze inderdaad opnieuw naar de fles om bij te pakken. De verwarring druipt dan van dr gezichtje als ik dan de fles afpak en zeg dat ze wel iets meer dan zat shampoo heeft.
The waves you made will always be
Was je nu bij een gespecialiseerd autismeteam dan? Ik (leek hoor) vind t ook erg richting autisme klinken zoals je het hier beschrijft, en oogcontact hoeft idd niet. Dat je dochter bij de eerste kennismaking al over het verlies van haar broer begon kun je ook als autistisch kenmerk interpreteren.
We zijn naar het centrum in Oegstgeest geweest.quote:Op woensdag 16 april 2008 22:08 schreef poemojn het volgende:
Was je nu bij een gespecialiseerd autismeteam dan? Ik (leek hoor) vind t ook erg richting autisme klinken zoals je het hier beschrijft, en oogcontact hoeft idd niet. Dat je dochter bij de eerste kennismaking al over het verlies van haar broer begon kun je ook als autistisch kenmerk interpreteren.
Dus ik ga er eigenlijk van uit dat zij het wel zullen weten??
Geen idee gewoon......Maar ik denk dat naar een ander centrum stappen voor weer testen niet veel uithaalt want als die centra met elkaar in verbinding staan kijken ze in het dosier en hebben dan misschien dezelfde mening??
[ Bericht 0% gewijzigd door pepper_961 op 17-04-2008 10:41:01 (oeps foutje) ]
The waves you made will always be
Maar kennen ze bij zulke centra geen second opinion? Ik heb geen idee hoe dat bij zoiets werkt maar een second opinion kunnen ze niet zomaar weigeren toch?
* Noli. er ook geen bal verstand van heeft.. *
* Noli. er ook geen bal verstand van heeft..
*
Ik ook niet.quote:Op donderdag 17 april 2008 10:41 schreef Noli. het volgende:
Maar kennen ze bij zulke centra geen second opinion? Ik heb geen idee hoe dat bij zoiets werkt maar een second opinion kunnen ze niet zomaar weigeren toch?
* Noli. er ook geen bal verstand van heeft..
Ik zit nog een stukje over autisme te lezen nu.
geluid gevoelig herken ik, ook bij mezelf trouwens.
Ik word gek van het gekraak van een chipszak en langdurig gehuil of plots hard roepen of gillen. Doet soms gewoon echt zeer aan mn oren. M`n dochter stopt dan dr vingers in dr oren. Het gekke is dat als ze zelf hard gilt, voor de lol, dat ze dan geen last heeft.
Wat we ook delen is lichtgevoelig zijn. Licht doet dan pijn aan de ogen.
We zitten nu ook tijdens eten in de voorkamer met de grodijnen dicht omdat Ted en ik last hebben van het licht. De bruine houten tafel veranderd dan in èèn grote storend oplichtende witte vlek. Ik zie dan geen moer meer en m`n man klaagt juist dat het gordijn open moet want hij wil zien wat hij eet.
Eigenlijk he...delen m`n dochter en ik best veel merk ik nu. Misschien is dat wel genoeg om haar te helpen groot te worden en heeft een stempel, met welke "stoornis" dan ook, niet echt toevoegende waarde? Zuchtttt.....kweenie.....
The waves you made will always be
Of je gaat zelf helemaal de mallemolen in en kijkt welk 'stempeltje' jij krijgt. [grapje!]Maar dan heb je wel een 'handleiding' oftwel je weet ongeveer wat er bij dat 'stempeltje' hoort en kan daar bij jezelf en haar op inspelen waar dat nodig is. En dat alles zonder dat Teddie meteen een stempel opgestampt krijgt.
In mijn geval heb ik maar 3 gesprekken met een psych gehad, het was vrij duidelijk dat ik idd ADD had.
Maar mèèèèn wat ben ik blij dat ik het weet. Ik weet nu wat erbij hoort, ik voel nu dingen ook beter aan en kan rekening houden met bepaalde situaties. Iets wat ik voorheen dus niet deed en waar ik dan soms best in de knoop kon komen.
Mijn oppaskindje had echt autisme, maar kon heel goed mensen aankijken. Erg lang en intensief zelfs. Zij was ook geobsedeerd door de dood "Ik ga de kop van hem eraf hakken." en snapte echt niet dat iemand anders dan verdrietig kan worden. Zoiets als die tekening omdraaien, is een kwestie van aanwennen, als je dat vaak genoeg zegt, gaat iemand anders dat ook doen. Ik weet niet meer of ze ook 'doen alsof' speelde. Wel dat ze deed alsof ze iemand doodmaakte natuurlijk, dat deed ze wekelijks.
Misschien kun je via MEE een second opinion aanvragen. Zodat je zelf iig achter de diagnose staat, wat de uitkomst ook is.
Zij was ook geobsedeerd door de dood "Ik ga de kop van hem eraf hakken." en snapte echt niet dat iemand anders dan verdrietig kan worden. Zoiets als die tekening omdraaien, is een kwestie van aanwennen, als je dat vaak genoeg zegt, gaat iemand anders dat ook doen. Ik weet niet meer of ze ook 'doen alsof' speelde. Wel dat ze deed alsof ze iemand doodmaakte natuurlijk, dat deed ze wekelijks. Misschien kun je via MEE een second opinion aanvragen. Zodat je zelf iig achter de diagnose staat, wat de uitkomst ook is.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Lol, dat is ook nog een idee ja! Dat ik daar niet aan gedacht heb!!quote:Op donderdag 17 april 2008 13:27 schreef Noli. het volgende:
Maar dan heb je wel een 'handleiding' oftwel je weet ongeveer wat er bij dat 'stempeltje' hoort en kan daar bij jezelf en haar op inspelen waar dat nodig is. En dat alles zonder dat Teddie meteen een stempel opgestampt krijgt.
In mijn geval heb ik maar 3 gesprekken met een psych gehad, het was vrij duidelijk dat ik idd ADD had.
Maar mèèèèn wat ben ik blij dat ik het weet. Ik weet nu wat erbij hoort, ik voel nu dingen ook beter aan en kan rekening houden met bepaalde situaties. Iets wat ik voorheen dus niet deed en waar ik dan soms best in de knoop kon komen.
The waves you made will always be
Hoe kom ik bij Mee? Moet ik daar via via heen weer of kan ik er zonder verwijzingen heen?quote:Op donderdag 17 april 2008 16:14 schreef YPPY het volgende:
Mijn oppaskindje had echt autisme, maar kon heel goed mensen aankijken. Erg lang en intensief zelfs.
Misschien kun je via MEE een second opinion aanvragen. Zodat je zelf iig achter de diagnose staat, wat de uitkomst ook is.
The waves you made will always be
gewoon via mee.nl zoeken waar de dichtsbijzijnde MEE zit en hen bellen.
hoezo overvloed aan tijd? in mijn dromen zeker !
*crosspost*
*persbericht*
*persbericht*
(ook al gepost in het 'nieuws' topic, maar ik dacht dat het voor hier ook wel interessant kon zijn)quote:Dieet werkt bij ADHD
EINDHOVEN, 20080708 -- `ADHD zou wel eens een uiting van een allergie kunnen zijn', aldus drs. Lidy Pelsser van het ADHD Research Centrum in Eindhoven in de e-mail nieuwsbrief Nieuws over kindervoeding. Deze wetenschappelijk onderzoeker boekt goede resultaten met een dieet bij kinderen met ADHD.
Zet kinderen met ADHD 5 weken lang op een speciaal dieet en bij circa 60% verbetert het gedrag. `De gedragsverbetering is zo groot, dat er zowel thuis als op school geen sprake meer is van ADHD', vertelt Pelsser in de nieuwsbrief. `Veel mensen kunnen niet geloven dat zoiets simpels als voeding zoveel impact kan hebben.' Het klinkt inderdaad bijna te mooi om waar te zijn, maar een wetenschappelijke publicatie staat garant voor de kwaliteit van haar onderzoek.
Het zogenoemde eliminatiedieet bestaat onder meer uit rijst, brood, groenten, fruit, kalkoen, water, sap, bepaald snoepgoed en tussendoortjes. De ADHD-ers waarbij dit dieet werkt, zijn niet gedoemd om dit beperkte dieet levenslang te volgen. Pelsser: `Bij die kinderen gaan we vervolgens uitzoeken op welke voedingsmiddelen ze reageren. Als het gedrag goed blijft, mogen ze het betreffende voedingsmiddel blijven eten.' Gemiddeld blijken 5 verschillende voedingsmiddelen de boosdoeners. En bij ieder kind zijn dat andere. Frappant genoeg gaat het niet mis bij suiker en kleurstoffen, zoals misschien veel mensen denken. Pelsser: `Bij de een gaat het bijvoorbeeld om druiven, ei, zuivel, pindakaas en tomaten, bij een ander om vanille, smaakversterkers en vis.'
Pelsser denkt dat ADHD in een deel van de gevallen wordt veroorzaakt door een overgevoeligheidsreactie: `Net zoals astma en eczeem uitgelokt kunnen worden door triggers als pollen, huisdieren en huisstofmijt. Het doelorgaan is bij eczeem de huid en bij astma de luchtwegen. Waarom zouden bij ADHD niet de hersenen het doelorgaan kunnen zijn en bepaalde voedingsmiddelen de trigger?'
Nieuws over kindervoeding is een gratis e-mail nieuwsbrief, die wordt verzonden naar onder meer kinderartsen, verpleegkundigen, verloskundigen en kinderdiëtisten. Op de website staat recent nieuws, boekbesprekingen en een uitgebreide agenda. Een abonnement is gratis. Aanmelden kan via www.nieuwsoverkindervoeding.nl.
Noot voor redacties:
Meer informatie over Nieuws over kindervoeding? Mail naar info@nieuwsoverkindervoeding.nl of bel naar Mary Stottelaar, 0341-428007.
***
*megaschop*
W was steeds de laatste die uit de klas moest komen omdat hij zijn werkje(s) niet af had. Hij had ook al wat oefenwoordjes en boekjes meegekregen naar huis omdat het lezen bij hem niet zo vloeiend loopt als de andere vakken.
W heeft ook een vreemde vorm van lezen. Wij verdenken hem soms van een soort fotografisch geheugen. Als hij een woordje een paar keer heeft gezien, onthoudt hij "de vorm"/"het plaatje" van het woord. Veel woorden leest hij dan ook niet letter voor letter maar hij herkende gewoon "de vorm"/ "het plaatje". Herkende hij het woord niet direct dan ging hij maar wat raden. Hij kan wel letter voor letter lezen, want nu de woorden langer worden 'moet' hij wel. Maar zo gauw als hij het lastig vind gaat hij weer raden.
Hij is heeeel erg dromerig in de klas, is heel snel afgeleid en heeft dus vaak zijn werkjes niet op tijd af.
Er is aardig wat gesproken met zijn juf(fen).
W krijgt al ongeveer anderhalf jaar dagelijks visoliecapsules. We hebben geprobeerd om te kijken of de juf in de klas ook verschil zag waneer hij wel of niet een visoliecapsule had gehad, wat alleen maar resulteerde in een jongetje wat volledig over zijn toeren ging omdat hij NOOIT meer ZONDER zijn pilletje naar school wou.
Hij kon door de school niet aangemeld worden voor een test, daar mogen ze in een jaar ongeveer 5 'extreme gevallen' voor aanmelden die een 'last' zijn voor de rest van de klas. En tja, W is geen last voor de rest van de klas, alleen voor zichzelf.
Dus zijn we (na nog wat overleg met school) naar de huisarts gegaan, die ons meteen weer door verwees naar de afdeling medische psychiatrie in het ziekenhuis. Begin december mochten M en ik komen voor de intake en vandaag heeft W een ontwikkelings-/intelligentietest gedaan. (ik zou eerst met hem gaan maar vanwege de sneeuw is M met hem mee gegaan) Volgens de mevrouw die de tests met hem ded had hij het heel goed gedaan maar was hij idd erg snel afgeleid.
Nu is het kijken of hij nog andere tests/onderzoeken moet doen, dat moet blijken uit de resultaten van vandaag. Ze gaat nu kijken/uitrekenen wat de score is en we worden dan z.s.m gebeld.
In het kleuter-tot-puber-topic had ik het al eens gezegd geloof ik maar we waren hier dus op het beltrekmoment aangekomen.quote:Op zondag 6 mei 2007 15:30 schreef Noli. het volgende:
*knipje*
Ik heb dus sinds kort de diagnose ADD (AD(H)D zonder het hypergedeelte zeg maar)
Ik herken veel van mezelf hoe ik vroeger was in W ily an. Ik heb gemeld op zijn school dat ík het heb en dat ik wel herkenningspunten bij hem zie. Maar ook dat ze zich er nu niet te druk over hoeven/moeten maken. Hij is nu nog maar net vier en mag van mij nog rustig lekker kleuteren. Maar als ze echt opmerken dat het problemen geeft als hij heel vaak niet opzit te letten en/of wegdroomt dat ze dan even aan de bel mogen/moeten trekken.
*nogeenknipje*
W was steeds de laatste die uit de klas moest komen omdat hij zijn werkje(s) niet af had. Hij had ook al wat oefenwoordjes en boekjes meegekregen naar huis omdat het lezen bij hem niet zo vloeiend loopt als de andere vakken.
W heeft ook een vreemde vorm van lezen. Wij verdenken hem soms van een soort fotografisch geheugen. Als hij een woordje een paar keer heeft gezien, onthoudt hij "de vorm"/"het plaatje" van het woord. Veel woorden leest hij dan ook niet letter voor letter maar hij herkende gewoon "de vorm"/ "het plaatje". Herkende hij het woord niet direct dan ging hij maar wat raden. Hij kan wel letter voor letter lezen, want nu de woorden langer worden 'moet' hij wel. Maar zo gauw als hij het lastig vind gaat hij weer raden.
Hij is heeeel erg dromerig in de klas, is heel snel afgeleid en heeft dus vaak zijn werkjes niet op tijd af.
Er is aardig wat gesproken met zijn juf(fen).
W krijgt al ongeveer anderhalf jaar dagelijks visoliecapsules. We hebben geprobeerd om te kijken of de juf in de klas ook verschil zag waneer hij wel of niet een visoliecapsule had gehad, wat alleen maar resulteerde in een jongetje wat volledig over zijn toeren ging omdat hij NOOIT meer ZONDER zijn pilletje naar school wou.
Hij kon door de school niet aangemeld worden voor een test, daar mogen ze in een jaar ongeveer 5 'extreme gevallen' voor aanmelden die een 'last' zijn voor de rest van de klas. En tja, W is geen last voor de rest van de klas, alleen voor zichzelf.
Dus zijn we (na nog wat overleg met school) naar de huisarts gegaan, die ons meteen weer door verwees naar de afdeling medische psychiatrie in het ziekenhuis. Begin december mochten M en ik komen voor de intake en vandaag heeft W een ontwikkelings-/intelligentietest gedaan. (ik zou eerst met hem gaan maar vanwege de sneeuw is M met hem mee gegaan) Volgens de mevrouw die de tests met hem ded had hij het heel goed gedaan maar was hij idd erg snel afgeleid.
Nu is het kijken of hij nog andere tests/onderzoeken moet doen, dat moet blijken uit de resultaten van vandaag. Ze gaat nu kijken/uitrekenen wat de score is en we worden dan z.s.m gebeld.
Heftig Noli. Eigenlijk zo oneerlijk dat criterium van lastig zijn. Job is dus wel heel erg lastig in de klas en wordt aangemeld voor alles wat er is. Ik herken in jouw beschrijving van het lezen van W. overigens wel veel van het lezen van mijn broertje. Die was dyslectisch bleek jaren later. Hij kon wel letter voor letter lezen, maar wist daar vervolgens geen woord van te maken en ging dan ook raden. Vooral dat raden herken ik zo van hem.
Ik hoop dat jullie wat meer duidelijkheid krijgen en dat de school daar dan wel verder mee gaat.
Ik hoop dat jullie wat meer duidelijkheid krijgen en dat de school daar dan wel verder mee gaat.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Dat was hier toevallig afgelopen week ook al ter sprake gekomen! Hij ziet namelijk ook vaak geen verschil tussen een b en een d. Van wat ik begreep is dat ook vaak zo bij dyslexie.
(ik heb zelf trouwens last van dyscalculie)
(ik heb zelf trouwens last van dyscalculie)
Zit hij dan al in groep 4? Voor zover ik weet mag dat nog tot groep 4. Mischien helpt het als ze op school de b en/of d op z'n tafel plakken? Dat doen ze bij Myrthe op school als dat nog lastig gaat.
Ik herken in jouw verhaal heel veel van mijn oudste zoon, toen hij nog klein was.quote:Op woensdag 6 januari 2010 21:46 schreef Noli. het volgende:
En tja, W is geen last voor de rest van de klas, alleen voor zichzelf.
Het begon er eigenlijk mee dat hij zijn eerste woordjes achterstevoren zei. 'Opa' was "Apo" bijvoorbeeld. Een 'auto' 'ototua'. Heel raar. Is wel goed gekomen na een korte periode. Hij had ook bepaalde vaste gewoonten met naar bed gaan. Raakte overstuur als het anders ging. Dus, wij dachten in eerste instantie aan een vorm van autisme.
Op school had hij enkel zelf last van zijn 'probleempjes'. Dus de school zag het probleem niet zo.
Behalve dan dat ze hem wilden laten zitten op de kleuterschool, omdat hij nooit zijn knutselwerkjes af had. Tja, onze zoon was nu eenmaal geen fröbelaar, nog steeds niet.
Wij zijn toen dus ook, net als jij, via de huisarts bij een kinderpsycholoog terecht gekomen waar hij getest is op zijn sociale gedrag en intelligentie. Hij bleek supersociaal te zijn, heel meegaand, dus daar was geen probleem. Echter bij de intelligentietest bleek dat hij zeer snel afgeleid was. Een plakbandautomaat was veel interessanter dan de blokken die hij op een bepaalde manier moest stapelen. En haalde je die weg, dan was er nog het rooster van de radiator.
Nadat alle afleidingen verwijderd waren, scoorde hij bovengemiddeld bij de test, maar was wel de conclusie dat hij ADD had.
Met die info terug naar school. Kind ging gewoon naar groep 3 en werd bij vakken als rekenen gewoon even met de rug naar de klas gezet, om afleidingen weg te halen. Ging heel goed. Jaar daarop dezelfde juf, zelfde verhaal. Echter het jaar daarop kreeg hij een verzuurde oude leraar, waar mijn man nog les van heeft gehad en die geloofde niet zo in het ADD verhaal. In zijn opinie bestond dat niet. Zijn cijfers voor rekenen kelderden en hij werd zelfs gestraft als hij onvoldoende af had, terwijl hij daar niks aan kon doen.
Ook wij hebben toen visolie gegeven en dat hielp wel wat. Verder nooit problemen mee gehad.
Voor wat het waard is: Hij is nu een heel leuke, spontane jongen van 17 jaar, met een vmbo-t diploma die afgelopen jaar begonnen is met de opleiding verpleegkunde. Die ADD blijft hij houden, maar hij heeft wel geleerd daarmee om te gaan. Soms speelt het op, bijvoorbeeld bij ruzie met zijn broertje.
Ik wist helemaal niet dat dit topic bestond.
Noli wel heftig lijkt me. Zo'n test is wel over gesproken bij Kim. Maar geloof dat ze daar nog te jong voor is.
Beetje info nog handig misschien. Kim gaat in dagbehandeling bij Accare. ( www.accare.nl )
Vanwege haar voornamelijk steeds agressief wordende gedrag tegenover Tyler. Druk was ze altijd al, maar dat wordt steeds erger. Het ene moment spelen ze samen, dan zomaar krijg hij een forse tik tegen zijn hoofd bijvoorbeeld. Schoppen, slaan, knijpen, meeslepen, tussen de deur doen etc. Heel vreemd. Het kan lang goed gaan, niks aan de hand en ineens is het mis.
Ook kan ze nog niet fietsen op de 3 wieler. Ze weet wel wat ze moet doen, dus ik weet niet of ze het niet kan, of wil. Poppetjes/huisjes wat dan ook tekenen, netjes inkleuren doet ze ook niet. Veel krassen, ze probeert nu wel rondjes.
Puzzelen heeft ze ook weinig geduld voor.
Even rustig zitten is een uitdaging. Ook op school. De juf zegt ook dat ze haar zin door wil drijven, geen nee accepteert.
Ze moet wel altijd de poppen en knuffels in een speciale volgorde op/bij bed. Anders raakt ze van de regel. En dan 10x heen en weer op alles precies goed te leggen.
Dinsdag hebben we een ouderavond van een half uur. Ben benieuwd wat de juffen te vertellen hebben.
Misschien beetje warrig soms.
Ik zit er ook wel mee. Ze zit zichzelf dan ook dwars. Ze weet ook niet waarom ze zo doet. Ze zegt ook dat ze weet dat ze Tyler niet pijn mag doen. Dat dat niet leuk is.
Noli wel heftig lijkt me. Zo'n test is wel over gesproken bij Kim. Maar geloof dat ze daar nog te jong voor is.
Beetje info nog handig misschien. Kim gaat in dagbehandeling bij Accare. ( www.accare.nl )
Vanwege haar voornamelijk steeds agressief wordende gedrag tegenover Tyler. Druk was ze altijd al, maar dat wordt steeds erger. Het ene moment spelen ze samen, dan zomaar krijg hij een forse tik tegen zijn hoofd bijvoorbeeld. Schoppen, slaan, knijpen, meeslepen, tussen de deur doen etc. Heel vreemd. Het kan lang goed gaan, niks aan de hand en ineens is het mis.
Ook kan ze nog niet fietsen op de 3 wieler. Ze weet wel wat ze moet doen, dus ik weet niet of ze het niet kan, of wil. Poppetjes/huisjes wat dan ook tekenen, netjes inkleuren doet ze ook niet. Veel krassen, ze probeert nu wel rondjes.
Puzzelen heeft ze ook weinig geduld voor.
Even rustig zitten is een uitdaging. Ook op school. De juf zegt ook dat ze haar zin door wil drijven, geen nee accepteert.
Ze moet wel altijd de poppen en knuffels in een speciale volgorde op/bij bed. Anders raakt ze van de regel. En dan 10x heen en weer op alles precies goed te leggen.
Dinsdag hebben we een ouderavond van een half uur. Ben benieuwd wat de juffen te vertellen hebben.
Misschien beetje warrig soms.
Ik zit er ook wel mee. Ze zit zichzelf dan ook dwars. Ze weet ook niet waarom ze zo doet. Ze zegt ook dat ze weet dat ze Tyler niet pijn mag doen. Dat dat niet leuk is.
Aanvulling op verhaal van Ingrid. Toen ik vorige week vroeg waarom ze Tyler pijn doet terwijl ze weet dat het niet mag, zei ze dat ze een stem hoorde van wie ze dat moest doen. Heel vaag en gek
[ Bericht 1% gewijzigd door Djeez op 07-01-2010 22:32:45 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door Djeez op 07-01-2010 22:32:45 ]
Op woensdag 10 juli 2013 01:46 schreef Littlerabbit het volgende:
Djeez is een literaire grootheid. Hij weet op een poëtische wijze zelfs de schoonheid in een kinderverkrachting bloot te leggen. Tuinbeeld kopen?
Djeez is een literaire grootheid. Hij weet op een poëtische wijze zelfs de schoonheid in een kinderverkrachting bloot te leggen. Tuinbeeld kopen?
Moeilijk is het, Ingrid. Je wil zo graag dat je kind het zelf ook niet zo moeilijk heeft. Hopelijk kunnen ze haar goed helpen. Sterkte!
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Ingrid hoe gaat het nu?
Hier hebben we weer contact met het ziekenhuis gehad.
(bleek dat ze ons al een paar keer hadden geprobeerd te bellen maar natuurlijk precies wanneer ik net even weg was)
Maar W mag op 29 januari weer terug komen voor een volgende test en daarna word dan ook de vorige (dat was dus een IQ-test bleek achteraf ) met ons doorgenomen.
Hier hebben we weer contact met het ziekenhuis gehad.
(bleek dat ze ons al een paar keer hadden geprobeerd te bellen maar natuurlijk precies wanneer ik net even weg was)
Maar W mag op 29 januari weer terug komen voor een volgende test en daarna word dan ook de vorige (dat was dus een IQ-test bleek achteraf
) met ons doorgenomen.
Ik zal even een stukje c/p doen vanuit kleutertopic hoe de 1e keer dagbehandeling ging.
"Het was dus observatie. Zal het ongeveer beschrijven.
Binnenkomen vrij spelen. Ik, de andere moeder en de leidster en stagiaire kennis maken. En praatje doen waarom we er zijn.
Smakelijk eten zingen en fruit eten. Toen samen spelen, in dit geval een puzzel maken. Tot mijn verbazing kan ze dat wel! 16 stukjes lukte goed. Als je er maar wel bij blijft zitten. Want ze is megasnel afgeleid en wil dan meteen wat anders doen. Dus bij de les houden zeg maar en helpen. Bv de hoekjes klaar leggen, de kleuren aanwijzen, kijk daar is een oor van mickey, waar is de rest. etc. Daarna weer vrij spelen en konden wij weer even praten tussendoor. Samen opruimen. Smakelijk eten zingen en lunchen (door hun verzorgd) brood/cracker/cup a soup/thee/melk etc.
Weer een paar keer een liedje als afsluiting van het eten. Op de grond spelen, met de bal rollen, liedes zingen en meedoen met instrumenten. Weer vrij spelen en nabespreken hoe het ging. Aantal punten wat opviel opschrijven. Zoals heel snel afgeleid, druk. Ook praatte ze het jongetje vaak letterlijk na. Heel apart.
Tyler hobbelde tussendoor. 2x de luier volgescheten. Zelf doekjes te weinig. Gelukkig hebben ze die daar, is zelfs een badje.
Naar de wc gaan ging heel goed. "
"Het was dus observatie. Zal het ongeveer beschrijven.
Binnenkomen vrij spelen. Ik, de andere moeder en de leidster en stagiaire kennis maken. En praatje doen waarom we er zijn.
Smakelijk eten zingen en fruit eten. Toen samen spelen, in dit geval een puzzel maken. Tot mijn verbazing kan ze dat wel! 16 stukjes lukte goed. Als je er maar wel bij blijft zitten. Want ze is megasnel afgeleid en wil dan meteen wat anders doen. Dus bij de les houden zeg maar en helpen. Bv de hoekjes klaar leggen, de kleuren aanwijzen, kijk daar is een oor van mickey, waar is de rest. etc. Daarna weer vrij spelen en konden wij weer even praten tussendoor. Samen opruimen. Smakelijk eten zingen en lunchen (door hun verzorgd) brood/cracker/cup a soup/thee/melk etc.
Weer een paar keer een liedje als afsluiting van het eten. Op de grond spelen, met de bal rollen, liedes zingen en meedoen met instrumenten. Weer vrij spelen en nabespreken hoe het ging. Aantal punten wat opviel opschrijven. Zoals heel snel afgeleid, druk. Ook praatte ze het jongetje vaak letterlijk na. Heel apart.
Tyler hobbelde tussendoor. 2x de luier volgescheten. Zelf doekjes te weinig. Gelukkig hebben ze die daar, is zelfs een badje.
Naar de wc gaan ging heel goed. "
Zul je altijd zien dat er dan gebeld word.quote:Op dinsdag 19 januari 2010 23:22 schreef Noli. het volgende:
Ingrid hoe gaat het nu?
Hier hebben we weer contact met het ziekenhuis gehad.
(bleek dat ze ons al een paar keer hadden geprobeerd te bellen maar natuurlijk precies wanneer ik net even weg was)
Maar W mag op 29 januari weer terug komen voor een volgende test en daarna word dan ook de vorige (dat was dus een IQ-test bleek achteraf
Dat is al best snel. Ben benieuwd hoe het gaat en wat eruit komt.
*MEGAmegaschop*
Zelfde kinderarts, zelfde orthopedagoge, bijna dezelfde tests maar ander kind.
Gisteren gesprek gehad. Maar de ouderlijsten en de ADHD-tests gaven een ander beeld dan wat de lijst van school aangaf.
Bij ons scoorde ze 'klinisch' (HOOG), bij de tests 'sub-klinisch' (redelijk hoog) maar op die van school 'normaal'. Nu moet de orthopedagoge eerst contact opnemen met haar juf, die mag uitleg geven.. Vandaar uit word er besloten of er nog een observatie in de klas nodig is.
Erg fijn.. School ervaart 'geen' problemen. Maar wij zijn juist vanwege weer die alarmbellen op school weer bij de Medische psychiatrie terecht gekomen.
Nu zit onze midi in de klas van een zeer gestructureerde strenge jonge juf. Niks mis mee, integendeel! Er is een rust in die klas! En onze H doet het daar errrrrg goed op.
Ze zit meteen voor aan bij juf. en als ze dus afgeleid is dan wijst juf haar meteen weer op haar werk. Oké, er zijn NU dus weinig tot geen problemen met haar omdat er op in word gespeeld. Dus zo is die lijst ook ingevuld.
Maarja, wáárom zit ze bij juf vooraan? Dat heeft een reden. Dat er al op haar problemen ingespeeld zijn betekend niet dat er geen problemen (meer) zijn.
H. zit haarzelf de laatste tijd regelmatig in de weg. Zo sneu. Alles in dat lichaampje gaat en wil alles zo snel doen, ze kan zichzelf niet goed afremmen en word daar weer gefrustreerd en verdrietig van.
Dussssssss.. En nu zijn we er weer..quote:Op woensdag 6 januari 2010 21:46 schreef Noli. het volgende:
*megaschop*
[..]
In het kleuter-tot-puber-topic had ik het al eens gezegd geloof ik maar we waren hier dus op het beltrekmoment aangekomen.
W was steeds de laatste die uit de klas moest komen omdat hij zijn werkje(s) niet af had. Hij had ook al wat oefenwoordjes en boekjes meegekregen naar huis omdat het lezen bij hem niet zo vloeiend loopt als de andere vakken.
Hij is heeeel erg dromerig in de klas, is heel snel afgeleid en heeft dus vaak zijn werkjes niet op tijd af.
Er is aardig wat gesproken met zijn juf(fen).
W krijgt al ongeveer anderhalf jaar dagelijks visoliecapsules. We hebben geprobeerd om te kijken of de juf in de klas ook verschil zag waneer hij wel of niet een visoliecapsule had gehad, wat alleen maar resulteerde in een jongetje wat volledig over zijn toeren ging omdat hij NOOIT meer ZONDER zijn pilletje naar school wou.
Hij kon door de school niet aangemeld worden voor een test, daar mogen ze in een jaar ongeveer 5 'extreme gevallen' voor aanmelden die een 'last' zijn voor de rest van de klas. En tja, W is geen last voor de rest van de klas, alleen voor zichzelf.
Dus zijn we (na nog wat overleg met school) naar de huisarts gegaan, die ons meteen weer door verwees naar de afdeling medische psychiatrie in het ziekenhuis. Begin december mochten M en ik komen voor de intake en vandaag heeft W een ontwikkelings-/intelligentietest gedaan. (ik zou eerst met hem gaan maar vanwege de sneeuw is M met hem mee gegaan) Volgens de mevrouw die de tests met hem ded had hij het heel goed gedaan maar was hij idd erg snel afgeleid.
Nu is het kijken of hij nog andere tests/onderzoeken moet doen, dat moet blijken uit de resultaten van vandaag. Ze gaat nu kijken/uitrekenen wat de score is en we worden dan z.s.m gebeld.
Zelfde kinderarts, zelfde orthopedagoge, bijna dezelfde tests maar ander kind.
Gisteren gesprek gehad. Maar de ouderlijsten en de ADHD-tests gaven een ander beeld dan wat de lijst van school aangaf.
Bij ons scoorde ze 'klinisch' (HOOG), bij de tests 'sub-klinisch' (redelijk hoog) maar op die van school 'normaal'. Nu moet de orthopedagoge eerst contact opnemen met haar juf, die mag uitleg geven.. Vandaar uit word er besloten of er nog een observatie in de klas nodig is.
Erg fijn.. School ervaart 'geen' problemen. Maar wij zijn juist vanwege weer die alarmbellen op school weer bij de Medische psychiatrie terecht gekomen.
Nu zit onze midi in de klas van een zeer gestructureerde strenge jonge juf. Niks mis mee, integendeel! Er is een rust in die klas!
En onze H doet het daar errrrrg goed op. Ze zit meteen voor aan bij juf. en als ze dus afgeleid is dan wijst juf haar meteen weer op haar werk. Oké, er zijn NU dus weinig tot geen problemen met haar omdat er op in word gespeeld. Dus zo is die lijst ook ingevuld.
Maarja, wáárom zit ze bij juf vooraan? Dat heeft een reden. Dat er al op haar problemen ingespeeld zijn betekend niet dat er geen problemen (meer) zijn.
H. zit haarzelf de laatste tijd regelmatig in de weg. Zo sneu. Alles in dat lichaampje gaat en wil alles zo snel doen, ze kan zichzelf niet goed afremmen en word daar weer gefrustreerd en verdrietig van.
Dat klinkt meer als schizofrenie.quote:
Aanvulling op verhaal van Ingrid. Toen ik vorige week vroeg waarom ze Tyler pijn doet terwijl ze weet dat het niet mag, zei ze dat ze een stem hoorde van wie ze dat moest doen. Heel vaag en gek
Komt bij zeer jonge kinderen niet veel voor maar het komt voor.
Rayen 2½ jaar!
Uhm dat doen kleuters ook soms gewoon omdat ze dan denken minder gestraft te worden..
Engaging Infinite Improbability Drive..
nou dat dus. een beetje categorie denkbeeldig vriendjequote:
Uhm dat doen kleuters ook soms gewoon omdat ze dan denken minder gestraft te worden..
Klus heeft het gedaanquote:
[..]
nou dat dus. een beetje categorie denkbeeldig vriendje
Ruben geeft heel vaak Jochem de schuld als hij zelf iets gedaan heeft, maar zegt nu enkel nog dat Jochem het gedaan heeft als Jochem het inderdaad gedaan heeft, anders heeft Klus het gedaan. Ik weet genoeg en het is voor mij ook redelijk duidelijk waarom hij niet durft te zeggen dat hij iets gedaan heeft, hij is gewoon bang dat er iemand boos wordt (hij denkt al snel dat iets boos is, dus beetje geïrriteerd zijn is voor hem al boos) en daar wordt hij verdrietig van. Als je er vervolgens op in gaat, ziet hij dat je niet boos bent en komt er al snel uit dat hij het inderdaad gedaan heeft. Maarja, hier geen AD(H)D diagnose, dus misschien niet te vergelijken
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Bij kinderen met een autismespectrumstoornis is dat ook een bekend verschijnsel. Doordat deze kinderen de situatie moeilijker kunnen overzien, leggen ze niet altijd direct de juiste oorzaak-gevolgrelaties. Daar komt bij dat ze moeilijker kunnen terugkijken op hun eigen gedrag en emoties. Ze zien dus wat er gebeurd is, maar kunnen het niet (direct) koppelen aan hun handelen en motivatie. Om de situatie toch begrijpelijk te maken voor zichzelf, kunnen ze de conclusie trekken dat een ander kind het gedaan heeft. Of een stem "maken" in hun hoofd, om maar te kunnen verklaren wat ze gedaan hebben en waarom. Er kan dus wel degelijk meer aan de hand zijn dan het afschuiven van de schuld op een ander uit angst voor straf.
Noli, weer in de molen. Heel veel sterkte. Ik duim dat jullie voor midi snel duidelijkheid hebben en ook snel de juiste handvaten krijgen. Lijkt me erg frustrerend om je meisje zo met zichzelf te zien stoeien. Wel fijn om te lezen dat de juf al zo goed is ingespeeld en dat midi het rustig heeft op school.
Ik hoop op snel meer duidelijkheid!
Orthop. en juf hebben contact gehad. Juf geeft idd toch wel aan dat er aandachts- en wat (faal?) angst problemen zijn. Orthop. wil nu een diagnose ADHD "uitstellen" want H is nog wel heel erg jong maar er zijn zéker aandachtsproblemen, of we het daar mee eens waren? Anders konden we ook wel even een afspraak met haar maken om het alles nog even door te spreken.
M kon vanwege wisseling van baan niet bij het vorige gesprek zijn en zit met een stapel vraagtekens. Vraagtekens door de uitkomst van de tests, het vorige gesprek waar hij dus niet bij kon zijn en de dingen die na dat vorige gesprek boven kwamen drijven. (husb is de nuchtere hier die heeft niet heel gauw ergens vraagtekens bij)
Een afspraak voor nogmaals een persoonlijk gesprekje was dus zo gemaakt.
Maarrrrrrrrr.... Ondertussen kwam haar juf ook nog bij ons of we H's ogen ook eens na konden laten kijken want ze zag zo slecht...
Schrijven ging erg moeizaam, ze zit erg dicht op haar schrift, klaagt zelf dat lijnen gaan dansen en de startpunt-stipjes waar ze op moeten beginnen te schrijven zag ze niet. Die afspraak bij de oogarts is bij het gesprek toen met de ortho ook genoemd en dat gaf misschien ook een verklaring voor een paar testresultaten aldaar.
Vorige week was daar dan de afspraak bij de oogarts...
Conclusie: PERFECT zicht..
Vanuit het ziekenhuis meteen langs school gereden en met de juf (die misschien nog wel meer verbijsterd/flabbergasted was dan ik) overlegd. Daarna maar even een mailtje met de uitkomst van de oogarts naar de ortho gestuurd waarop we snel reactie kregen dat ze onze volgende afspraak had zien staan en dat we dan idd toch nog wel heel wat te bepraten hadden. (de 'toon' van het mailtje gaf ons een beetje het gevoel dat zij dit ook niet had verwacht
)Dit alles krijgt nog een staartje dus...
Oei. Weet niet zo goed wat te zeggen eigenlijk, dit is niet wat je verwacht had waarschijnlijk?
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Bij mij gingen de alarmbellen rinkelen toen ze zei dat de lijntjes gingen dansen. Ik heb zelf een prisma en we hadden wel eens vermoedens dat ze misschien niet zo heel goed diepte zag maar de oogtesten bij het CB en de schoolarts waren altijd prima dus ach..
De eerste testjes bij de oogarts waren dus ook voor het diepte zien en GELUKKIG!! geen prisma's of andere gedoetjes.
Maar als de juf aangeeft dat ze slecht ziet... Dat ze de stipjes zwart moet tekenen omdat H ze anders niet zou zien. Dan verwacht je ergens toch enigzins wel een lichte afwijking.
Maar niks! He-le-maal niks. Écht PERFECT zicht!
(enige verklaring die de oogarts zou kunnen bedenken was ook faalangst over overconcentratie)
Dit was dus niet verwacht eigenlijk. Niet door ons en al helemáál niet door de juf.
Het is dan wel weer voer voor de ortho
dat wel.
De eerste testjes bij de oogarts waren dus ook voor het diepte zien en GELUKKIG!! geen prisma's of andere gedoetjes.
Maar als de juf aangeeft dat ze slecht ziet... Dat ze de stipjes zwart moet tekenen omdat H ze anders niet zou zien. Dan verwacht je ergens toch enigzins wel een lichte afwijking.
Maar niks! He-le-maal niks. Écht PERFECT zicht!
(enige verklaring die de oogarts zou kunnen bedenken was ook faalangst over overconcentratie)
Dit was dus niet verwacht eigenlijk. Niet door ons en al helemáál niet door de juf.
Het is dan wel weer voer voor de ortho
dat wel.
|
|
