[Centraal] Medicatie bij psychische klachten - Deel 2

Hopelijk werkt de zoloft snel bij je Luchtbel. En kun je weer vlug van Jolie genieten. Ik heb ze ook gekregen en de psychiater zei dat als ik na 4 weken niks merk, dat de dosis dan omhoog gaat. Bij mij is het juist om weer vrolijk en blij te worden te worden, wat het dus volgens jou niet doet Re. Maar ik zal ze wel om een andere reden hebben, misschien dat dat het verschil maakt.

Ah Yppy, ik las het net dat het goed gegaan was gister. Ik hoop voor je dat het zo gaat lukken!

quote:

Op dinsdag 27 februari 2007 15:24 schreef Pleione het volgende:

[..]

Goh dat is inderdaad heel snel! Zou dat echt kunnen dat je er zo snel op reageert?
Hoe dan ook, beetje emoties zijn niet verkeerd toch?
Zelf ben ik begonnen met 10 mg lexapro, en nu slik ik sinds een paar weken 20 mg.
Ik reageerde bij 10 mg amper en eerste tijdje was ik hypernerveus toen ik de 20 mg ging slikken. Nu lijkt dat ook minder te worden maar het is nog niet weg.

Hoe gaat het nu inmiddels met je, met de medicijnen?

Het was alleen die donderdag geweest dat ik iets van de Lexapro begon te merken. Vrijdag voelde ik me alweer 'normaal' en heb de rest van de week ook niets vreemds meer gevoeld.
Donderdag ga ik met 10 mg beginnen en ik ben erg benieuwd hoe ik daar op ga reageren. Na hoeveel dagen merkte jij iets van de medicijnen?

Ik slik prozac en dat geeft mij toch het steuntje in de rug wat ik blijkbaar nodig heb. Het is geen wondermiddel en het maakt niet dat nu ineens alles zonnig is ofzo. Maar het maakt wel dat ik een soort evenwicht heb van waaruit ik verder kan. Ik vind het met de vervlakking wel meevallen .

quote:

Op dinsdag 27 februari 2007 15:51 schreef YPPY het volgende:
Hopelijk werkt de zoloft snel bij je Luchtbel. En kun je weer vlug van Jolie genieten. Ik heb ze ook gekregen en de psychiater zei dat als ik na 4 weken niks merk, dat de dosis dan omhoog gaat. Bij mij is het juist om weer vrolijk en blij te worden te worden, wat het dus volgens jou niet doet Re. Maar ik zal ze wel om een andere reden hebben, misschien dat dat het verschil maakt.

iedereen reageert natuurlijk anders op medicatie mede inderdaad omdat de redenen verschillend zijn en de balansen in de hersenen voor iedereen verschillend is, ook is iedereen anders qua reactie of bijwerkingen. Ik wilde gewoon ff kwijt (en misschien is het meer algemeen) dat het gewoon geen wondermiddelen zijn die een bepaald verwachtingspatroon zullen geven omdat 1 persoon een bepaalde respons heeft, waarmee niet gezegd is dat het niet werkzaam is natuurlijk.

quote:

Op dinsdag 27 februari 2007 16:04 schreef Sabsie het volgende:

[..]

Het was alleen die donderdag geweest dat ik iets van de Lexapro begon te merken. Vrijdag voelde ik me alweer 'normaal' en heb de rest van de week ook niets vreemds meer gevoeld.
Donderdag ga ik met 10 mg beginnen en ik ben erg benieuwd hoe ik daar op ga reageren. Na hoeveel dagen merkte jij iets van de medicijnen?

ehmmm nou voor ik met die 10 mg lexapro begon had een een klein tijdje een ander middeltje (clomipramine). Daar was ik flink ziek van, behoorlijk heftige bijwerkingen enzo.
Toen ik met die Lexapro begon voelde ik alleen maar de bijwerkingen weggaan, volgens mij van de lexapro zelf niks gemerkt.
Dat begon pas bij de 20 mg, volgens mij was ik gelijk dezelfde dag al vreselijk gespannen ervan.
Dat slik ik nu twee weken en de erge spanning word nu wat minder. Gelukkig want ik trok het bijna niet meer, vloog bijna door het plafond van de innerlijke spanning.

Succes donderdag met het verhogen van je medicijnen! Hoop dat het goed voor je werkt!

* Lips heeft een k*tdag....

Begon vanmorgen al met een vreemd gevoel in m'n lijf, beetje verward en onwennig. Vanmiddag op het werk bleek dat ik niks kon hebben, begon bijna te huilen om eigenlijk bijna niks. Was snel geïrriteerd, voelde me klein, machteloos, emotioneel en labiel...

Maar het drong eigenlijk pas door hoe slecht het met me ging toen ik in de auto ging zitten en hij niet de 1e keer startte (wat eigenlijk wel vaker gebeurt). Ik ben begonnen met huilen en dat heeft meer dan een uur geduurd. Ik zou eigenlijk bij m'n moeder gaan eten maar die heb ik maar afgebeld. Moet zeggen dat het nu (2 uur na de huilbui) gelukkig wel weer wat beter gaat. Voel me wat rustiger.

Ellende is dat ik vanmorgen het kersverse vriendje uit z'n bed heb gebeld om te zeggen dat ie vanavond beter niet kon blijven slapen omdat het me even te druk wordt en dat ik 'm een paar uur later al weer heb gebeld om te zeggen dat ik dat toch niet zo bedoelde... Waarop hij zei dat het misschien inderdaad wel beter is als hij niet komt slapen.
Ik zie 'm straks wel nog even maar ik ben dus al de hele dag zo onzeker en emotioneel daarover! Allemaal van die gedachten als "Wat moet hij daar wel niet van denken?" "Dalijk vindt ie me te labiel en zet ie er een punt achter." blijven je bezig houden.
Nog 2 uurtjes dan zie ik 'm. Duimen dus dat ik me voor niks druk zit te maken!

Hoi, ik kom me hier ook maar even voorstellen.
Ik krijg sinds 2 weken Seroxat. Niet omdat ik een depressie heb, maar omdat ik vermoedelijk een genetisch defectje heb.
Mijn moeder heeft haar hele leven al last van een soort allesoverheersende somberheid. Ze heeft nooit echt lol in dingen, ziet erg op tegen het onbekende en kan zich moeilijk tot dingen zetten. Ze trekt zich alles heel erg aan, betrekt alles op zichzelf en heeft altijd het idee het niet goed te doen in het leven. Ze heeft altijd kritiek op mijn vader en ergert zich aan alles. Deze symptomen hadden haar zusje en haar moeder ook. Haar zusje heeft zich toen laten onderzoeken en daaruit bleek dat er bij haar nauwelijks serotonine werd aangemaakt. Een neefje en een nichtje in de familie hebben dit ook. Gebaseerd op deze gegevens heeft de huisarts besloten haar aan de Seroxat te zetten. En met effect, mijn moeder bloeit helemaal op, is ineens een stuk ondernemender en heeft er gewoon weer zin in. En dat na 50 jaar in somberheid te hebben geleefd!

Ik heb een hoop trekjes die mijn moeder ook heeft. Ik betrek alles op mezelf, kan nooit tevreden zijn met wie ik ben en wat ik doe, kan vreselijk in paniek raken als ik iets tegen iemand heb gezegd wat wellicht eventueel een beetje lomp geïnterpreteerd zou kunnen worden. Ik geloof niet echt in mijn eigen kunnen, en het vaagste is, dat ik rationeel wel WEET dat ik slim ben, dat ik veel kan etc. Ik kan het alleen niet voelen. In het verleden heb ik al eens in therapie gezeten, maar het komt steeds terug. De buitenwereld merkt er niet zo heel veel van, maar de mensen om me heen, en zeker mijn vriend, moeten het soms erg ontgelden. Hopeloze huilbuien, een vreselijk hopeloos en moedeloos gevoel wat me uit het niets kan overmannen.

Ik ben door het verhaal van mijn moeder naar de huisarts gegaan en die heeft besloten de proef op de som te nemen. Ik krijg nu 20 mg per dag en over een week of zes gaan we evalueren wat het voor effect op me heeft. Ik ben benieuwd naar andere mensen die ervaring hebben met dit middel en in hoeverre het wel of geen positieve invloed op ze heeft gehad.

Zo, dat was een lap tekst

quote:

Op dinsdag 27 februari 2007 20:21 schreef Stormqueen het volgende:
* lap tekst *

Wat herken ik veel in je verhaal! Alles op mezelf betrekken, die paniek, ontevreden.
Ik slik zelf ook seroxat, daar kan je meer over lezen in de rest van dit topic.

Hallo Stormqueen,

Of depressies, angststoornissen en aanverwante klachten puur erfelijk/genetisch kunnen zijn, is niet onomstreden, mogelijk is het een combinatie van factoren. Op dit gebied is nog veel onbekend.
De somberheid en onzekerheid van je moeder zal ook psychisch een stempel op jou gedrukt hebben.

Seroxat is een veelgebruikt middel en zorgt ervoor dat er meer serotonine in je hersens beschikbaar is. Mij heeft het geholpen om uit mijn eerste depressie te komen, maar het bleek uiteindelijk niet het ideale middel voor mij.

quote:

Op dinsdag 27 februari 2007 20:39 schreef Lips het volgende:

[..]

Wat herken ik veel in je verhaal! Alles op mezelf betrekken, die paniek, ontevreden.
Ik slik zelf ook seroxat, daar kan je meer over lezen in de rest van dit topic.

Hoi lotgenoot
Ik zal binnenkort eens het topic doorlezen, ben daar nu een beetje te duf voor

Halinalle, ik denk zeker dat de gemoedstoestand van mijn moeder door de jaren heen invloed heeft gehad op hoe ik mij heb ontwikkeld. Maar het aantal gevallen in de familie is te groot om een erfelijke factor uit te sluiten. Ik ga het in ieder geval proberen, de problemen zitten bij ook niet dermate diep dat ik er intensieve begeleiding bij nodig heb, dus ik hoop dat dit mij net dat ene zetje kan geven om weer helemaal lekker in mijn vel te komen

Lips, is het goed gegaan? Ik hoop het voor je en op morgen weer beter.

Re, ik wilde nog even zeggen dat ik jouw reactie wel begrijp hoor. Alleen vanmiddag had ik het 'een beetje' gehad maar dat was al duidelijk. Nu gaat het wel weer. Nu het nacht is en dan vraag ik me af hoe ik aan die slapeloosheid kom. Alleen in het niets voel ik me een soort van veilig. Die dingen moeten echt wat anders voordat ik aan de rest kan werken. Ik werk er nu al aan maar met weinig resultaat. De tijd is echt ongrijpbaar voor me, alles duurt vreselijk lang maar andere dingen gaan weer te snel. Snap wel dat ik niks moet verwachten, dat er van alles (niet) kan en dat het bij niemand hetzelfde werkt. Dat is wat jij bedoelde toch?

[ Bericht 2% gewijzigd door Luchtbel op 28-02-2007 01:05:59 ]

quote:

Op woensdag 28 februari 2007 01:00 schreef Luchtbel het volgende:


Re, ik wilde nog even zeggen dat ik jouw reactie wel begrijp hoor. Alleen vanmiddag had ik het 'een beetje' gehad maar dat was al duidelijk. Nu gaat het wel weer. Nu het nacht is en dan vraag ik me af hoe ik aan die slapeloosheid kom. Alleen in het niets voel ik me een soort van veilig. Die dingen moeten echt wat anders voordat ik aan de rest kan werken. Ik werk er nu al aan maar met weinig resultaat. De tijd is echt ongrijpbaar voor me, alles duurt vreselijk lang maar andere dingen gaan weer te snel. Snap wel dat ik niks moet verwachten, dat er van alles (niet) kan en dat het bij niemand hetzelfde werkt. Dat is wat jij bedoelde toch?

yups dat bedoelde ik inderdaad, en natuurlijk mag je wel wat verwachten, je gaat niet voor niets je lichaam met chemicalien proberen in balans te brengen en therapie is daar ook een deel van. Komt uiteindelijk wel goed maar dat zal stap voor stap gaan

Stormqueen welkom hier.

Luchtbel, duimen draaien dat het nu goed gaat komen met jou hoor.

MissPink fijn dat het goed gaat joh


Hier ben ik aan de ene kant ook in een jubelstemming. Ik ben aan het Sonja Bakkeren en de kilo's vliegen eraf.

Sterk overdreven hoor. , maar het gaat wel erg goed.

Straks naar de bios met de kleine meid, al is het een rotdag vandaag is sterfdag van mijn moeder. Drie jaar alweer zeg.

En niet 28 juli zoals in die brief van ggz stond.

Maar goed, life goes on en we gaan gewoon verder en maken er een 'gewone' dag van. Het gemis wordt er toch niet minder van.

Luchtbel, dat je mijn situatie niet begrijpt is niets verwonderlijk hoor, weet je ik snap er zelf de ballen ook niet van. Ik word totaal niet begrepen door ggz niet en door mw niet.

ggz betrekt alles op mijn angstromen/nachtmerries en mw op 'iets' wat gebeurd is in het verleden met een ex vriend.

Iets waar ik in mijn huidige leventje nu totaal geen hinder van heb maar goed. Ze wilde me naar een praatgroepje loodsen bij gebrek aan tijd.

Daar trapt deze dame dus niet in.

Volgende keer probeert hubbie mee te gaan eens kijken of die meer kan bereiken.

Eerst nog langs de ha om die brief door te nemen van ggz waar veel info niet in klopt.

Re, mag ik vragen wat jou werkgebied is? Je hebt er best veel verstand van.

Met mij gaat het gelukkig weer wat beter.
Gisteren is het vriendje geweest. Hij vroeg hoe het ging en ik begon meteen te huilen. Maar hij was zo lief! Hij heeft me echt getroost en is hier blijven slapen om bij me te zijn.
Hij is echt te lief voor woorden!
Vandaag dus weer wat beter maar merk dat er wel nog iets zit. Ben benieuwd hoe lang het nog duurt voor ik naar de psych mag.

Wat fijn Lips,

Niets is fijner dan een begripvolle partner. Een goeie basis voor jullie relatie.


De rest ook

Ingrid hoe is het met jou?

quote:

Op woensdag 28 februari 2007 12:44 schreef berney het volgende:
Re, mag ik vragen wat jou werkgebied is? Je hebt er best veel verstand van.

maar natuurlijk

Ik heb een Drs in bio farmaceutische wetenschappen en Dr in Medische farmacologie (centraal zenuwstelsel) en ben nu 5 jaar medisch schrijver voor o.a. antipsychotica

quote:

Op woensdag 28 februari 2007 21:32 schreef Re het volgende:

[..]

maar natuurlijk

Ik heb een Drs in bio farmaceutische wetenschappen en Dr in Medische farmacologie (centraal zenuwstelsel) en ben nu 5 jaar medisch schrijver voor o.a. antipsychotica

Interessant, ik heb ooit nog overwogen om die (studie)richting op te gaan, maar verder dan de open dagen ben ik niet gekomen. ;-)

Stamt jouw ervaring met psychofarmica alleen uit je vakgebied, of ben je er zelf ook op aangewezen geweest?

quote:

Op woensdag 28 februari 2007 22:25 schreef Halinalle het volgende:

[..]

Interessant, ik heb ooit nog overwogen om die (studie)richting op te gaan, maar verder dan de open dagen ben ik niet gekomen. ;-)

Stamt jouw ervaring met psychofarmica alleen uit je vakgebied, of ben je er zelf ook op aangewezen geweest?

Het was een leuke studie, ooit met Biologie begonnen maar jah, die plantjes tekenen he Zelf heb ik geen ervaring met het nemen van psychofarmaca maar natuurlijk uit mijn omgeving wel. En ik heb genoeg congresses bezocht en geschreven om te weten hoe het en het wereldje werkt (van case reprots tot volledige klinische studies en review artikelen).

quote:

Op donderdag 1 maart 2007 08:36 schreef Re het volgende:

[..]

Het was een leuke studie, ooit met Biologie begonnen maar jah, die plantjes tekenen he Zelf heb ik geen ervaring met het nemen van psychofarmaca maar natuurlijk uit mijn omgeving wel. En ik heb genoeg congresses bezocht en geschreven om te weten hoe het en het wereldje werkt (van case reprots tot volledige klinische studies en review artikelen).

Dan weet jij misschien wel iets hierover:
De antidepressiva die de afgelopen decennia op de markt zijn gekomen, zijn, zover ik weet, allen serotonine of noradrenaline heropname remmers, of een combinatie daarvan. Die zijn in veel gevallen effectief, maar hebben in mijn ogen nog een paar belangrijke nadelen:

Het kan tot zes weken duren totdat je merkt dat ze beginnen te werken. Dat kan een heel zware periode zijn.

Ze werken niet bij iedereen.

Zit er nog echt iets innovatiefs aan te komen, of zijn de nieuwe middelen vooralsnog slechts variaties op de al bestaande middelen?

Goedemorgen

Luchtbel

Hier begon de ha er ook alover om terug na te denken om ad opnieuw te gaan slikken, alleen door eerdere slechte ervaringen ermee, lijkt het me niet verstandig persoonlijk...
Zat net wat informatie te lezen over Sintjankruid iemand hier ervaring mee of het goed hielp en wat de bijwerkingen bij hun geweest zijn ?

quote:

Op donderdag 1 maart 2007 10:01 schreef Halinalle het volgende:

[..]

Dan weet jij misschien wel iets hierover:
De antidepressiva die de afgelopen decennia op de markt zijn gekomen, zijn, zover ik weet, allen serotonine of noradrenaline heropname remmers, of een combinatie daarvan. Die zijn in veel gevallen effectief, maar hebben in mijn ogen nog een paar belangrijke nadelen:

Het kan tot zes weken duren totdat je merkt dat ze beginnen te werken. Dat kan een heel zware periode zijn.

Ze werken niet bij iedereen.

Zit er nog echt iets innovatiefs aan te komen, of zijn de nieuwe middelen vooralsnog slechts variaties op de al bestaande middelen?

Er zijn wel ontwikkelingen zoals NK receptor remmers (Substance P bijvoorbeeld) of melatonine agonisten (argomelatine). Probleem zal atijd zijn dat depressie een chronische ziekte is die nooit 1, 2, 3 oplost dus er zal altijd een aanloop fase zijn. Verder is het zo dat over het algemeen dat SSRIs of tricyclische ADs gewoon niet werken in een groot deel van patienten (in 50-60% ongeveer) en dat in studies waarin een placebo wordt gegeven (nep middel) er 30% positief reageert

Aangezien het seizoen een belangrijke invloed heeft op hoe ik me voel, zal ik de ontwikkeling op het gebied van de melatonine agonisten goed gaan volgen, omdat daar misschien een belangrijk raakpunt ligt.

Bij mij hebben SSRI of tricyclische AD onvoldoende effect. Sinds een paar maanden augmentatie met lithium en dat lijkt een duidelijk positief effect te hebben.

Re bedankt voor je uitleg hoor. Interessant beroep heb je joh!!!

Met mij gaat het zozo, alles vliegt op me af vandaag.

Gisteren bedacht ik me iets gemeens, als ik nu naar een 1e lijnspsycheloog was gegaan hadden ze vast wél iets bij mij ontdekt. Nu bij de ggz/mw merk ik dat ik ik niet serieus genoeg genomen wordt in het kader van we weten niet wat we met haar moeten dus zeggen we maar dat er niets is. Of wat de mw voorstelde we dumpen haar in een 'praatgroepje' dan zijn we daar weer vanaf.

Iets anders kan ik er in ieder geval niet van maken. heb zoveel vraagtekens bij ggz/mw

Wat dat een kennis van mij met een burnout wel naar ggz kan en ik niet met mijn complexen/stemmingstoornissen?

een grote vraagteken bij mij dat mijn buuf de stempel ptts opgedrukt krijgt terwijl ze amper een trauma meegemaakt heeft en ik met mijn traumatische verleden met mijn ex die stempel niet krijg.

vragen,vragen en nog eens vragen

[ Bericht 2% gewijzigd door berney op 01-03-2007 15:51:53 ]