FOK!forum / Relaties & Psychologie / Wat is de essentie van het huwelijk?
Ringovrijdag 5 januari 2007 @ 00:09
Afgelopen oudjaarsweekend met een groep vrienden doorgebracht, en dus veel gepraat over de dingen die ons coming dertigers bezighouden, dat betekent onder andere: relaties, trouwen, kinderen, wat dies meer zij.

Een aantal van ons hebben een stabiele relatie, andere weer niet. Twee van ons hebben kinderen, en die zijn allebei ook getrouwd (wel allebei met een ander ). Het gesprek kwam op een gegeven moment op trouwen en de zin-onzin daarvan. Het viel me op dat de meeste mannen een duidelijke afkeer van het huwelijk hadden, hoe goed de relatie ook leek, terwijl hun vriendin er graag de romantiek, of zelfs de noodzaak, van wilde inzien. In essentie een tamelijk probleem, lijkt me.

Er zijn natuurlijk een hoop bezwaren tegen het huwelijk in te brengen. Je doet elkaar een belofte voor "eeuwige" trouw en je moet maar zien of die belofte stand gaat houden. In feite loochen je de toekomst met al haar mogelijkheden en optionele amoureuze verwikkelingen; doe je een voorspelling dat "alles sal reg kom" en eis je van jezelf en de ander dat dat laatste ook zal gebeuren. Maar ja, in deze wispelturige tijd weet je maar nooit. Dus waarom in hemelsnaam dat verstikkende ja-woord?

Toch ben ik zelf geneigd, een helder JA te zeggen tegen het huwelijk. Hoewel ik geen relatie heb, en dus enigszins makkelijk spreken, voel ik (weet ik, uit eerdere ervaringen) dat ik niets zo prettig vind om, als ik eenmaal het idee heb de "ware" gevonden te hebben (hoe diffuus dat begrip ook moge zijn), ik daar ook naar wil handelen. Ik wil mijzelf de beperking durven opleggen van één Liefde, voor de rest van... de keus voor één vrouw met wie ik tot in lengte van dagen mee samenblijf. Het risico van een voortijdige clash neem ik op de koop toe, hoewel ik eigenlijk niet eens vind dat ik het recht heb om in tijden van melk en honing na te denken over die strikt hypothetische toekomstversie. Daarvoor is de liefde mij een te "hoog" iets; bovendien zou ik niet weten waarom ik zou moeten twijfelen aan mijn intuïtie. Als ik kies voor iemand, heb ik voor iemand gekozen; klaar, uit. No matter what the consequences are.

Dit mag misschien klinken als romantisch gebrabbel, maar voor mij voelt het meer als een duidelijk principe dat ontegenzeggelijk in mij gegroeid is, de afgelopen, zeg maar, 10 jaar. Niet iets waar ik niet heel hartgrondig over heb nagedacht.

Ik wil trouwen, als ik voel dat het goed is. Weg met de burgerlijke anti-burgerlijkheid.

Jullie?
Vrolijke_Nootvrijdag 5 januari 2007 @ 00:15
Een man koopt met het huwelijk de optie op gratis seks, voor de vrouw is dit de plicht. De vrouw koopt met het huwelijk het vermogen van de man.

Dat verklaart ook waarom mannen het huwelijk steeds onzinniger gaan vinden; gratis seks kan je ook op andere manieren krijgen.
Ringovrijdag 5 januari 2007 @ 00:17
quote:
Op vrijdag 5 januari 2007 00:15 schreef Vrolijke_Noot het volgende:
Een man koopt met het huwelijk de optie op gratis seks, voor de vrouw is dit de plicht. De vrouw koopt met het huwelijk het vermogen van de man.
Voor gratis seks hoef ik niet te trouwen. Te simpele stelling dus. Dit gaat meer dan één stap verder.
wendytjevrijdag 5 januari 2007 @ 00:17
Of er nu een boekje in de kast ligt of niet (trouwboekje) het blijft dezelfde relatie. Ik vecht niet harder of minder hard voor de relatie door dat boekje (wat wel in onze kast ligt trouwens).
Voor mij was trouwen het ultieme "ja" voor de relatie.
RoodWitBlauwvrijdag 5 januari 2007 @ 00:17
Als je samen met een vrouw iets hebt en het gaat goed.. hoef je niet te trouwen voor mij.

Sommige mensen zien het als een gebaar naar je naasten toe. Ze denken dat ze moeten trouwen anders wordt hun relatie niet serieus genoemd. Deze mensen worden ook wel de kneuzen genoemd, en hebben geen eerlijke zelfreflectie, en geloven niet in hun eigen geluk.

Andere mensne trouwen, omdat het gewoon super goed voelt, en samen een mooi feest willen, en naar elkaar toe nog een keer de liefde gelijk geven, en zo toegeven aan hun gevoel.

Ik zou best eens kunnen trouwen, mar doe dat dan niet omdat het verlangt wordt, of omdat die dame dat dan wilt. Nee, ik zal trouwen ALS IK dat wil!

bitches & ho's... .

P.S. Ringo.....we kunnen levellen
milfoidvrijdag 5 januari 2007 @ 00:18
Oorspronkelijk zat het zo volgens mij (heeeeeeeeeeeel lang gelee): Moest je eerst trouwens voordat je sex had zodat de overheid of dorpsbevolking controle kon houden over de groei ... afaik
makenshivrijdag 5 januari 2007 @ 00:18
Als je elkaar lief hebt dan zou je geen huwelijke nodig hebben om te bewijzen dat het voor eeuwig is. Tenminste zo denk ik er dan persoonlijk over
Vrolijke_Nootvrijdag 5 januari 2007 @ 00:19
quote:
Op vrijdag 5 januari 2007 00:17 schreef Ringo het volgende:

[..]

Voor gratis seks hoef ik niet te trouwen. Te simpele stelling dus. Dit gaat meer dan één stap verder.
Het is de meest makkelijke en algemeen geaccepteerde manier om gratis seks in de toekomst zeker te stellen.
Ringovrijdag 5 januari 2007 @ 00:23
quote:
Op vrijdag 5 januari 2007 00:18 schreef makenshi het volgende:
Als je elkaar lief hebt dan zou je geen huwelijke nodig hebben om te bewijzen dat het voor eeuwig is. Tenminste zo denk ik er dan persoonlijk over
Nodig, nodig.. kunst is ook niet "nodig". Waarom stappen we niet af van het idee dat het huwelijk een "noodzakelijk kwaad" is, en van de tegengedachte daarvan, dat het dus iets is wat je in een wereld van vrijheidblijheid mag vergeten?

Ik wil trouwen, als een schreeuw naar de wereld: ik hou van haar. Waarom daar zo moeilijk over doen?
Ringovrijdag 5 januari 2007 @ 00:25
quote:
Op vrijdag 5 januari 2007 00:19 schreef Vrolijke_Noot het volgende:

[..]

Het is de meest makkelijke en algemeen geaccepteerde manier om gratis seks in de toekomst zeker te stellen.
Ik ken jouw persoonlijke geschiedenis niet, noch jouw levenservaring, maar ik kan je verzekeren dat een relatie allerminst een garantie is op "gratis seks". Getrouwd of niet.
Vrolijke_Nootvrijdag 5 januari 2007 @ 00:30
quote:
Op vrijdag 5 januari 2007 00:25 schreef Ringo het volgende:

[..]

Ik ken jouw persoonlijke geschiedenis niet, noch jouw levenservaring, maar ik kan je verzekeren dat een relatie allerminst een garantie is op "gratis seks". Getrouwd of niet.
Wanneer je niet getrouwd bent niet nee. Maar eenmaal getrouwd wel, dan is het elkaars wederzijdse plicht.
klc12vrijdag 5 januari 2007 @ 00:37
Ik ben een man en ik zou echt wel willen trouwen. Het geeft voor mij een soort "garantie" alhoewel het tegenwoordig niet echt meer een "garantie" is voor het bij elkaar blijven. Mensen scheiden veel te vaak. Trouwen, kinderen krijgen zou ik echt fantastisch vinden. Het zou voor de kinderen ook veel leuker zijn als de ouders getrouwd zijn. Dan geef je een goed voorbeeld.

Persoonlijk vind ik dat je echt niet moet scheiden omdat je niet meer "verliefd" bent. Ik weet echt niet hoe sommige mensen 3 of 4x het huwelijk intreden. Eigenlijk, als je kinderen hebt, moet je bij elkaar blijven voor de kinderen.

Als ik zou scheiden zou het denk ik nooit van mijn kant komen. Als het zou gebeuren, dan zou ik niet meer willen trouwen denk ik, dat zou te ver gaan.

Tegenwoordig heeft "trouwen" in de westerse wereld geen nut. Er wordt veel te weinig aan het huwelijk gehecht. Iedereen gaat vreemd etc. In de Aziatische cultuur wordt heel erg veel waarde gehecht aan het huwelijk. Er scheiden in Azië zelden mensen, het zou een schande voor de familie betekenen. De mensen in Azië die getrouwd zijn hoeven niet per sé van elkaar te houden en verliefd te zijn. Ze blijven bij elkaar, no matter what. Ze steunen elkaar in het leven en vaak zien ze elkaar dan ook meer als beste vrienden. Ik ben zelf ook Aziatisch, dus vraag het maar aan mij.

Ik heb het altijd al raar gevonden waarom mensen gaan 'scheiden', alsof je gelukkiger bent met iemand anders. Het is gewoon een illusie van verliefdheid. Dat is ook met een gewone relatie zo. Weinig mensen weten wat het huwelijk betekent voor Aziaten.

Sommige mensen denken denk ik wel dat de mensen in Azië niet gaan scheiden omdat toch wel een groot deel arm is en dat ze dan niet verder kunnen. Ik denk niet dat dat waar is. Ik heb een zeer welvarende familie in HongKong, ze behoren tot de top zeg maar. Mijn tante en oom maken dag en nacht ruzie en schreeuwen gewoon tegen elkaar, ik vond dat soms wel raar en in de westerse wereld zou na 1 zo'n nacht gelijk de scheidingspapieren worden getekend.

Dus kortom; het is erg verschillend in culturen. In de westerse wereld betekent het huwelijk bijna niks (vind ik, tuurlijk bedoel ik niet iedereen, maar het grootste deel is wel zo, kijk maar om je heen). In Azië heeft het huwelijk wel heel veel waarde. In de westerse wereld lijkt scheiden wel een soort troost. Iedereen zegt dan wel zo van "ach wat jammer, ik vind het echt rot voor je" etc. Terwijl je in de Chinese cultuur hartstikke voor schande staat en je durft je kop dan ook niet bij je familie te tonen. Je familie zal je minachten etc.
Xenniavrijdag 5 januari 2007 @ 00:52
quote:
Op vrijdag 5 januari 2007 00:15 schreef Vrolijke_Noot het volgende:
Een man koopt met het huwelijk de optie op gratis seks, voor de vrouw is dit de plicht. De vrouw koopt met het huwelijk het vermogen van de man.

Dat verklaart ook waarom mannen het huwelijk steeds onzinniger gaan vinden; gratis seks kan je ook op andere manieren krijgen.
Volgens mij hebben vrouwen juist minder zin in seks nadat ze getrouwd zijn, kwestie van de buit is binnen

Zelf hoef ik niet zo nodig te trouwen. Het feestje lijkt me wel leuk, maar dan wil ik ook alles erop en eraan en daar hangt een flink prijskaartje aan. Met dat geld zou ik zo veel andere leuke dingen kunnen doen, dingen waarvan je langer dan 1 dag plezier hebt. Tegelijkertijd zeg ik wel als ik trouw, trouw ik slechts 1 keer. Mocht dat huwelijk op de klippen lopen, kan ik niet nogmaals oprecht iemand eeuwige trouw beloven.
dawgvrijdag 5 januari 2007 @ 00:56
Het klokje tikt?
Ringovrijdag 5 januari 2007 @ 00:58
quote:
Op vrijdag 5 januari 2007 00:56 schreef dawg het volgende:
Het klokje tikt?
As always.
Knipvrijdag 5 januari 2007 @ 01:01
Hier is lang geleden al een gedicht over geschreven:


Het huwelijk



Toen hij bespeurde hoe de nevel van den tijd

in d’ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,

haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven,

toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.



Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij den baard

en mat haar met den blik, maar kon niet meer begeren,

hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren

en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.



Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond

het merg uit haar gebeente, dat haar tóch bleef dragen.

Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,

en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.



Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.

Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen

en rennen door het vuur en door het water plassen

tot bij een ander lief in enig ander land.



Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad

staan wetten in den weg en praktische bezwaren,

en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,

en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.



Zo gingen de jaren heen. De kinderen werden groot

en zagen dat de man dien zij hun vader heetten,

bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,

een godvergeten en vervaarlijke’ aanblik bood.



Willem Elsschot

Rotterdam, 1910
dawgvrijdag 5 januari 2007 @ 01:05
quote:
Op vrijdag 5 januari 2007 00:58 schreef Ringo het volgende:

[..]

As always.
Baal je ervan dat mensen om je heen wel al getrouwd zijn en/of waarschijnlijk sneller trouwen dan jij?
jaokavrijdag 5 januari 2007 @ 01:08
quote:
Op vrijdag 5 januari 2007 00:15 schreef Vrolijke_Noot het volgende:
Een man koopt met het huwelijk de optie op gratis seks, voor de vrouw is dit de plicht. De vrouw koopt met het huwelijk het vermogen van de man.

Dat verklaart ook waarom mannen het huwelijk steeds onzinniger gaan vinden; gratis seks kan je ook op andere manieren krijgen.
En vrouwen kunnen hun vermogen steeds meer zelf verdienen, ergo het afnemen van het aantal huwelijken.
Vandaar ook dat de gratis seks voor mannen toeneemt, vrouwen hoeven het niet meer te gebruiken als ruilmiddel, maar kunnen er zelf van gaan genieten.

Waardoor het voor degenen die trouwen, het huwelijk soms juist van meer betekenis kan zijn. Het gaat dan niet langer omdat het hoort, maar omdat ze zo bewust voor elkaar willen kiezen.
Ringovrijdag 5 januari 2007 @ 01:52
quote:
Op vrijdag 5 januari 2007 01:05 schreef dawg het volgende:

[..]

Baal je ervan dat mensen om je heen wel al getrouwd zijn en/of waarschijnlijk sneller trouwen dan jij?
Nee hoor, daarvoor zijn mijn eigen keuzes bewust genoeg. Het valt me alleen op hoe mensen om me heen net zo worstelen met ongeveer dezelfde vragen, en ik vraag me vaak af wat nu precies mijn eigen standpunt is.
wendytjevrijdag 5 januari 2007 @ 08:14
quote:
Op vrijdag 5 januari 2007 00:37 schreef klc12 het volgende:

Ik ben een man en ik zou echt wel willen trouwen. Het geeft voor mij een soort "garantie" alhoewel het tegenwoordig niet echt meer een "garantie" is voor het bij elkaar blijven. Mensen scheiden veel te vaak.

Persoonlijk vind ik dat je echt niet moet scheiden omdat je niet meer "verliefd" bent. Ik weet echt niet hoe sommige mensen 3 of 4x het huwelijk intreden. Eigenlijk, als je kinderen hebt, moet je bij elkaar blijven voor de kinderen.
Ik zou nooit voor de kinderen bij elkaar blijven. Die willen gelukkige ouders.
Maar ik vind idd ook dat mensen denken dat het verliefde gevoel altijd moet blijven en dat kan gewoon niet. Het komt wel bij vlagen weer eens op, maar is er over het algemeen niet meer. Dit maakt echter plaats voor diepere gevoelens. En mensen gaan om het minste of geringste scheiden. Als je een relatie hebt, horen daar ook slechte momenten in en daar kom je ook weer doorheen. Vaak sterker. Niet meteen opgeven na een ruzie (en dat geldt voor elke relatie, boekje in de kast of niet).
miss_slyvrijdag 5 januari 2007 @ 08:15
Ik zie trouwen als de gemakkelijkste en goedkoopste manier om de zaken tussen elkaar te regelen. De relatie is goed, je houdt van elkaar en dat wil je nog lange tijd doen. Je wilt echter ook een huis kopen, kindjes krijgen, in het geval er iets gebeurt zorgen dat de ander niet onverzorgd achter blijft, enz. Om dit te regelen, kun je een paar dingen doen: samenlevingscontract laten optekenen (kost een hoop geld), geregistreerd partnerschap (waarbij zaken mbt kinderen niet helemaal goed geregeld zijn) of trouwen. Met dat laatste is alles in kannen en kruiken, kan op dinsdagochtend gratis en kost je dan een kleine 50 euro aan benodigde formulieren.

Op mijn ideale bruiloft gaan mijn en ik samen op die dinsdagochtend even naar het gemeentehuis om de zaken te regelen. Daarna rijden we door naar Schiphol en gaan lekker op vakantie. Mocht het ooit ter sprake komen of belangrijk zijn, melden we wel dat we ooit getrouwd zijn
rupicolavrijdag 5 januari 2007 @ 16:48
De reden waarom ik ooit tegen mijn echtgenoot gezegd heb te willen trouwen, is om de financiele/materiele zekerheid: ik ben voor hem verhuisd vanuit Belgie en heb dus have en goed (en vrienden) voor hem achtergelaten. Hij wou graag zijn appartement verkopen en samen iets anders kopen, dus vond ik dat ik recht had op enige zekerheid. (achteraf bekeken denk ik dat ik sowieso met hem een huis gekocht had zonder dat boterbriefje hoor)

De reden waarom ik ja gezegd heb toen hij een aanzoek deed, is omdat ik weet dat hij de man van mijn leven is: ik hou van hem en kan alles aan hem kwijt; hij begrijpt me zonder woorden en hij laat me lachen.

Sinds de dag na ons huwelijk voelden we ons allebei wel anders in onze relatie, veel kalmer en rustiger, omdat we weten dat dit de beste beslissing is die wij hadden kunnen maken. Niet dat ik nu die 100% garantie heb dat wij voor eeuwig en altijd bij elkaar zullen blijven (dat heb je nooit), maar omdat we naar elkaar toe hebben toegezegd er alles aan te doen om dit wel te willen bereiken.