abonnement bol.com Unibet Coolblue
  donderdag 4 januari 2007 @ 15:41:22 #1
4089 BE
Gewoon gelukkig!
pi_45007243


Het topic voor mensen die graag een kindje willen, maar voor wie het nog niet helemaal uitkomt. Ik zeg mensen, want ik kan me voorstellen dat er ook mannen zijn bij wie er wat rammelt, al kunnen ze zelf geen kind dragen.

Voorgaande delen:
Het grote rammelaars-topic, deel 1
Het grote 'rammelaars' topic, deel 2
Het grote 'rammelaars' topic, deel 3
Het grote 'rammelaars' topic, deel 4
Het grote 'rammelaars' topic, deel 5
Het grote 'rammelaars' topic, deel 6
Het grote 'rammelaars' topic, deel 7
Het grote 'rammelaars' topic, deel 8
***
pi_45007351
ik had het op nieuwjaarsdag wel wat lastiger qua gerammel...
Mijn neefje en nichtje zijn zo leuk en lief, dan heb je toch wel zoiets van "wil ik ook!"
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
pi_45007371
Ik plak als jullie het goed vinden nog even mijn post van het vorige topic, helemaal aan het eind, in deze nieuwe.

-------------------------

Dag allemaal, ik kom lekker mee-rammelen
Ik ben een kloon, voor de goede orde, maar dat was misschien al duidelijk. Ik durf niet echt onder mijn normale account hier te posten, omdat ik liever niet heb dat mensen uit mijn 'echte' omgeving hier zouden lezen dat ik hier post, in dit specifieke topic. Het is ook weer niet super-geheim ofzo, maar stel dat een bekende in mijn postgeschiedenis gaat zitten neuzen van mijn normale account, dan is het prettiger dat ze dit niet tegenkomen. Zo, verklaringen, verklaringen, over tot de orde van de dag

Op zich hebben wij - voor zover dat al bestaat - de ideale omstandigheden om te gaan proberen een kindje te krijgen. Fijn huis, ruimte genoeg, beiden een baan (met in mijn baan mogelijkheden om eventueel minder te gaan werken), geen schulden m.a.w. gezonden financiële situatie, leuke omgeving (dorpje) voor een kind om op te groeien, stabiele relatie, enz.
We zijn echter allebei van die ontzettend nuchtere, prakische types. Als we het er al eens over hebben, dan komt het meteen op onderwerpen als 'kunnen we het allemaal wel betalen' (ondanks de gezonde financiële situatie), 'worden we geen wrakken als we een stuk minder nachtrust krijgen', 'gaat onze nu zo leuke relatie daar niet enorm onder lijden', 'wat als het kindje niet gezond is', 'waarom is een KDV zo duur', 'word ik 's ochtends niet gek als ik eerst alles thuis gewassen en aangekleed moet krijgen, de hond nog moet uitlaten, kind naar KDV brengen en dan nog eens naar mijn werk'. Dat soort dingen.

Daar tegenover staat dat niets me mooier lijkt dan een kindje van ons samen. Ben heel benieuwd wat het kindje zou hebben van ons. Mijn ogen? Zijn voorliefde later voor bepaalde hobbies? En ik denk dat mijn vriend de beste vader van de wereld zou zijn.

Ik praat mezelf het idee constant uit mijn hoofd door praktische dingen op te noemen die eventueel mis zouden kunnen gaan of tegen zouden kunnen gaan vallen.... Maar ik ben wel 33-en-een-half nu, dus ik kan hier ook niet nog jáááááren over gaan zitten piekeren. De klok tikt.

Op zich vind ik het niet slecht dat we dit soort grote beslissingen niet even impulsief nemen "ach laten we het maar proberen", maar teveel over malen lijkt me ook niet goed. En dan nog maar afwachten, als je er voor zou gaan, of het allemaal lukt natuurlijk. Want misschien is het wel uit een soort zelfbescherming dat ik al die punten voor mezelf steeds herhaal waarom we het niet zouden moeten doen, omdat ik in de afgelopen jaren vaak het idee heb gehad dat ik geen kindjes kan krijgen. En vraag me niet waar ik dat gevoel op baseer, het is er gewoon.
  donderdag 4 januari 2007 @ 15:46:37 #4
4089 BE
Gewoon gelukkig!
pi_45007423
Oh en Smoezie, ik hoop uiteraard dat je allerlaatste stukje niet waar blijkt te zijn.

Ik heb zelf ook altijd wel een beetje dat gevoel gehad zo van, zal je zien dat het bij juist heel lang duurt of zo.
Daar maakte ik ook nog wel grapjes over na een half jaar of zo. Nu vind ik het niet zo heel grappig meer.
***
pi_45007476
Een paar maanden geleden dacht mijn schoonzus zwanger te zijn en mij overviel het beschamende maar niet te ontkennen gevoel van een soort jaloezie. Ik wilde de eerste zijn die zijn ouders opa en oma maakt! Daar schaam je je toch dood voor, voor dat soort gevoelens...

(PS, als je via 'snel reageren' een post invoert, waar zitten dan de smilies? Ik loop een beetje achter geloof ik haha!)
pi_45007548
quote:
Op donderdag 4 januari 2007 15:48 schreef Smoezie het volgende:
Een paar maanden geleden dacht mijn schoonzus zwanger te zijn en mij overviel het beschamende maar niet te ontkennen gevoel van een soort jaloezie. Ik wilde de eerste zijn die zijn ouders opa en oma maakt! Daar schaam je je toch dood voor, voor dat soort gevoelens...

(PS, als je via 'snel reageren' een post invoert, waar zitten dan de smilies? Ik loop een beetje achter geloof ik haha!)
ik ken het gevoel wel ja... Maarja, het moet voor jezelf uiteindelijk toch bijzonder en belangrijk zijn.. Je zult maar (schoon)ouders hebben die het helemaal niet zo belangrijk vinden, dan voel je je misschien best gekwetst als je op jubelreacties gerekend had..
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
  donderdag 4 januari 2007 @ 15:51:32 #7
4089 BE
Gewoon gelukkig!
pi_45007613
Die zitten er niet, die moet je dan uit je hoofd weten. Dus de codes zelf intypen. ; ) enzo.

Enneh... die gevoelens ken ik.
Die had ik 3,5 jaar geleden ook, toen mijn zus de eerste keer zwanger was. Die wilden nooit kinderen, zeiden ze, dus ik was er vanuit gegaan dat ik degene zou zijn die mijn ouders opa en oma zou maken.
Niet dat ik het mijn zus niet gunde, integendeel zelfs, maar ik had me daar zo op verheugd. Heel suf.
***
pi_45007636
Ik hoop ook dat mijn gevoel niet klopt wat betreft het laatste stukje, BE. En ik hoop uit de grond van mijn hart dat jij er heel snel ook om kunt lachen, om jouw eigen gevoel daarover, omdat het tegendeel voor jou bewezen wordt
pi_45007760
Toch wel fijn om te horen dat die jaloerse gevoelens mij niet een rotmeid maken, omdat ze jullie ook bekend voorkomen... Teigan, uiteraard zou het voor onszelf bijzonder en belangrijk zijn, dat van dat 'opa en oma' leek me gewoon iets heel erg leuks wat er dan bij zou horen

Oh BE, dat is helemaal wat, als zij altijd had geroepen geen kinderen te willen! Dan ga je er inderdaad helemaal van uit dat jij de eerste zult zijn. Ik zou het voor mijn ouders ook zo leuk vinden als ze opa en oma zouden worden, want ik heb 1 zus en die wil geen kinderen. Hmmm. Zal je zien dat....
pi_45007804
Welkom smoezie

Dat gevoel wat je beschrijft dat ken ik ook wel. Ik denk dat iedereen dat wel een beetje heeft, jou kindje moet het ' speciaalst' zijn toch?
pi_45008048
Welkom Smoezie!

Hier was juist de schoonzus (vriendin van de broer van mn man)die dus gezegd heeft dat zij de eerste wou zijn met alles. Ze had het eerste kleinkind al en had ook als eerste willen trouwen, en was dus ook helemaal chagerijnig toen bleek dat wij getrouwd waren op vakantie.

Ik geef daar dan dus weer echt helemaal niks om, ieder kindje is bijzonder, speciaal en geheel uniek
Gependeld
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
pi_45008633
Bedankt voor het warme welkom hier meiden, echt heel leuk!
Het is al een fijn gevoel om over dit soort gevoelens en gedachtes te kunnen schrijven hier, want met wie moet je er in godsnaam in je omgeving over praten?

Als ik samen met vriendinnen een meidenavondje heb (lang leve de DVD's van Sex & The City!) dan heb ik het er wel eens over. Zij zijn echter allebei moeder en als ik dan met de praktische 'ja maar' bezwaren aan kom waarom ik zo twijfel, dan wuiven ze die nogal gemakkelijk weg met 'als je eenmaal moeder bent gaat het allemaal vanzelf, je denkt het helemaal kapot!'.
Maar als we eerlijk zijn, het gáát toch niet allemaal maar vanzelf? Er zijn toch veel praktische zaken (ja hoor, daar gáát ze weer ) waar je voor komt te staan en heel veel dingen die helemaal gaan veranderen in het leven dat je zo gewend bent.
pi_45010484
Welkom Smoezie .
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_45011286
Hier blijft het toch ook wel regelmatig kriebelen..
Ondanks het feit dat het gewoon niet verstandig is nu (met nog 2,5 jaar studie voor de boeg)..maar ja..je gevoel he
De afgelopen maand er wel veel mee bezig geweest, toen veel misselijk geweest, heel veel last van m'n buik + vage ongesteldheid..
Zelfs 2 (!) keer getest, maar die waren toch allebei negatief..(wou toch eens zekerheid hebben+dat ik heel graag een zware pijnstiller wou nemen voor migraine aanval)

Verstandig gezien is het ook wel beter zo, maar had het ook best wel leuk gevonden
pi_45011758
Dankjewel Nijna!

Mrien, ik ben een newbie hier, dus licht me even kort in haha: hoe oud ben je? En hoe denkt je wederhelft erover? Had hij het ook leuk gevonden als het per ongeluk wel zo was?
  donderdag 4 januari 2007 @ 18:16:19 #16
35189 Troel
scherp en bot
pi_45012491
Jamaar, jamaar, kan je mij nie took PM-en ofzo? Ik ben ook strontnieuwsgierig!
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
pi_45013862
Welkom Smoezie (ken ik jou niet van ergens? )

Ook ik had vaak het gevoel van "de eerste" te willen zijn. Maar als je 5 jaar jonger bent dan loopt dat meestal wel mis.
Met ons huwelijk was ik het bijna. We hadden ons huwelijk in mei aangekondigd (in augustus getrouwd) en in juni is mijn zus nog komen zeggen dat ze in juli ging trouwen. Had ik ook ff een rot gevoel omdat dat nu het enige ging zijn waarin ik de eerste was...
pi_45013869
Je hebt een PM-etje Troel
Maar ik denk niet dat jij me onder mijn oude account kende hoor!
Ik zat jaaaaaaaaaaaaren geleden (waar blijft de tijd) vooral in de toen lopende 30-ers reeks en door het hele overige forum, maar nooit in OUD.

*rammel rammel*

Hihi, ik vind het helemaal leuk om ergens terecht te kunnen met mijn gerammel
pi_45013983
Leonieke (dank je voor je welkom, lief!) dat van je huwelijk kan ik me zo goed voorstellen! Je vond haar vast heel even stiekem een voorkruiper Ja toch? Zou ik wel hebben, net alsof ze nog even snel voor jullie wilden. Terwijl je het haar van harte gunde waarschijnlijk.

Ik lees hier op OUD ook wel eens het topic 'hoe vertel je het opa en oma', dan krijg ik haast tranen in mijn ogen en ga ik helemaal fantaseren hoe ik het zou vertellen. Zucht...
  donderdag 4 januari 2007 @ 19:08:06 #20
4089 BE
Gewoon gelukkig!
pi_45014220
quote:
Op donderdag 4 januari 2007 16:17 schreef Smoezie het volgende:
Bedankt voor het warme welkom hier meiden, echt heel leuk!
Het is al een fijn gevoel om over dit soort gevoelens en gedachtes te kunnen schrijven hier, want met wie moet je er in godsnaam in je omgeving over praten?

Als ik samen met vriendinnen een meidenavondje heb (lang leve de DVD's van Sex & The City!) dan heb ik het er wel eens over. Zij zijn echter allebei moeder en als ik dan met de praktische 'ja maar' bezwaren aan kom waarom ik zo twijfel, dan wuiven ze die nogal gemakkelijk weg met 'als je eenmaal moeder bent gaat het allemaal vanzelf, je denkt het helemaal kapot!'.
Maar als we eerlijk zijn, het gáát toch niet allemaal maar vanzelf? Er zijn toch veel praktische zaken (ja hoor, daar gáát ze weer ) waar je voor komt te staan en heel veel dingen die helemaal gaan veranderen in het leven dat je zo gewend bent.
Ik heb wel besloten die praktische zaken even te negeren. Ik heb een klein beetje in mijn hoofd hoe ik het zou willen doen (bijv. ik 3 dagen werken) maar ik kan dat nu toch niet concretiseren dus denk daar eigenlijk maar niet meer aan. Het enige dat ik weet (en zie) is dat het bij iedereen lukt, ook bij mensen die dingen minder voor elkaar hebben dan wij dus het zal ons wel gaan lukken uiteindelijk.

En jullie ook! Gezien je introverhaaltje!
***
pi_45015468
Ik wou dat ik dat kon, dat negeren... Serieus. Kan mezelf er helemaal gek mee maken! Heel het fijne babietjesgevoel klets ik dan voor mezelf weg. Maar zo kan ik niet door blijven gaan natuurlijk, straks is het misschien te laat. Weet je, met het gevaar om als een paniekvogel over te komen , ik ben zo bang dat we er misschien 'spijt' van krijgen, hoe akelig dat ook klinkt. Ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven. Wat als het nou allemaal enorm tegenvalt en ook al vind je je kindje het liefste en mooiste en waardevolste van de hele wereld, het hele praktische 'gedoe' dat er bij komt bederft zoveel van het fijne gevoel? Daar ben ik zo bang voor, dat ik na nachtenlang slaapgebrek ineens een onuitstaanbaar wrak blijk te worden (ik heb er geen ervaring mee, dus dan kan je niet voorspellen hoe je gaat reageren) of wat als nou blijkt dat onze relatie daar onder gaat lijden?
pi_45015646
Smoezie,
Ik kom hier ook maar af en toe eens binnen vallen hoor
Maar ik ben 24 en dus sinds vorig jaar weer aan een opleiding begonnen, wel erg leuk hoor, maar daarvoor een paar jaar gewerkt, dus wel wennen
Mijn wederhelft had het als het zo was geweest niet erg gevonden, maar liever nog even niet
Maar ben sinds vorig jaar al met de pil gestopt (werd er erg chagerijnig van), dus we weten allebei dat de kans er gewoon in kan zitten (wel met condoom hoor, maar ja..die dingen zijn niet echt handig )
  donderdag 4 januari 2007 @ 20:01:15 #23
11803 Vivi
Computer off. Life on.
pi_45015942
quote:
Op donderdag 4 januari 2007 19:08 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Ik heb wel besloten die praktische zaken even te negeren. Ik heb een klein beetje in mijn hoofd hoe ik het zou willen doen (bijv. ik 3 dagen werken) maar ik kan dat nu toch niet concretiseren dus denk daar eigenlijk maar niet meer aan. Het enige dat ik weet (en zie) is dat het bij iedereen lukt, ook bij mensen die dingen minder voor elkaar hebben dan wij dus het zal ons wel gaan lukken uiteindelijk.

En jullie ook! Gezien je introverhaaltje!
Precies! Ik vind kindjes krijgen ook een typisch voorbeeld van iets wat je ook een beetje moet "overkomen"..anders wordt het zo iets groots (dat is het natuurlijk ook) dat je het nooit meer aandurft omdat je er voor je gevoel nooit 100 % klaar voor bent.

Kom op, het is het meest natuurlijke wat er is! En het feit dat je er zo over nadenkt of je er wel klaar voor bent geeft al een indicatie dat je iig volwassen en verantwoordelijk genoeg bent om voor een kindje te zorgen, anders zou je er helemaal niet zo bij stilstaan.

En Smoezie, wat betreft dat geen kindjes kunnen krijgen, dat gevoel had ik ook hoor...
Bleek niet echt te kloppen (hoewel, ik moet hem technisch gezien nog krijgen natuurlijk.)

[ Bericht 1% gewijzigd door Vivi op 04-01-2007 20:10:51 ]
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
  donderdag 4 januari 2007 @ 20:08:00 #24
11803 Vivi
Computer off. Life on.
pi_45016176
ik hoor mezelf graag praten maar dubbel hoeft niet
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
  donderdag 4 januari 2007 @ 20:08:20 #25
11803 Vivi
Computer off. Life on.
pi_45016186
quote:
Op donderdag 4 januari 2007 19:46 schreef Smoezie het volgende:
Ik wou dat ik dat kon, dat negeren... Serieus. Kan mezelf er helemaal gek mee maken! Heel het fijne babietjesgevoel klets ik dan voor mezelf weg. Maar zo kan ik niet door blijven gaan natuurlijk, straks is het misschien te laat. Weet je, met het gevaar om als een paniekvogel over te komen , ik ben zo bang dat we er misschien 'spijt' van krijgen, hoe akelig dat ook klinkt. Ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven. Wat als het nou allemaal enorm tegenvalt en ook al vind je je kindje het liefste en mooiste en waardevolste van de hele wereld, het hele praktische 'gedoe' dat er bij komt bederft zoveel van het fijne gevoel? Daar ben ik zo bang voor, dat ik na nachtenlang slaapgebrek ineens een onuitstaanbaar wrak blijk te worden (ik heb er geen ervaring mee, dus dan kan je niet voorspellen hoe je gaat reageren) of wat als nou blijkt dat onze relatie daar onder gaat lijden?
Dat slaapgebrek is natuurlijk ook maar tijdelijk, en die angst om spijt te krijgen die houd je wel hoor, zelfs ik als 8 maanden zwangere pinguin heb die angst nog, simpelweg omdat je weet dat je je kind natuurlijk niet zomaar in een asiel kan droppen

Het gaat er gewoon om welk gevoel je uiteindelijk laat prevaleren, en dat kan alleen jijzelf uitmaken.
maar ik denk dat het een illusie is om te denken dat je zonder die twijfels een kindje op de wereld kan zetten.

Dit zijn nu eenmaal dingen die je niet van te voren kan voorspellen en waar je geen garanties voor kan krijgen, je moet het gewoon doen, als je verlangen naar een kindje groot genoeg is iig, en anders moet je tegen jezelf zeggen dat je het risico te groot vind en het zo laten als het is

ik maak me ook best zorgen om die dingen hoor, ik stond echter ineens voor een voldongen feit qua zwangerschap, en als ik een hyperventilatie-aanval krijg dan denk ik gewoon aan al die vrouwen die een stuk minder capabel zijn als dat ik mezelf inschat , en het ook voor elkaar krijgen
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')