Aangenaam.
Ik ben gedumpt door mijn moeder op de stoep bij de buren,
mijn moeder nam meteen de benen en m'n broertje heeft het niet overleefd, want die hing er half uit nog
De buren hebben me bij Yvonne afgeleverd, en m'n moeder ook.
Ik heb alleen maar gegild en gekrijst, maar m'n moeder wilde maar amper een paar dagen wat van me weten.
Ze ging er gewoon weer vandoor alsof er niets gebeurd was.
Ik heb geloof ik voor wat slapeloze nachten gezorgd
Ik had nu eenmaal op de raarste tijden honger.
Eten deed ik prima! Maar als de samenstelling een tiende van een lepeltje teveel was kreeg ik meteen een appelflauwte, maar met heel veel geduld heb ik het allemaal overleefd hoor.
Ik gaf wat problemen toen ik van de fles afging en niet snapte hoe je moest drinken uit een bakje, en dat heb ik vrij lang volgehouden en het flesje knaagde ik de speen van kapot
Dus kreeg ik per pipetje water en dat vond ik weer niet leuk.
Zelf leren poepen heb ik ook een poosje niet goed begrepen hoor en dan kreeg ik weer een soort appelflauwte.
Maaaaaaaaaaaar! Ik ben nu ruim 9 weken en ben nu alle kunsten van de andere katten aan het afkijken, bang ben ik absoluut niet bang van ze en ik begin goed door te krijgen hoe het als kat zijnde allemaal werkt.
Als ze ergens naartoe sprinten ren ik vrolijk mee, want dat betekent eten!!
Ik ga nog wel graag iedere nacht mee naar boven, want daar ligt mn kussen en doek die ik al vanaf m'n geboorte heb. En daar val ik heerlijk op in slaap.
Langzaam maar zeker kunnen Brechtje en Yvonne weer eens normaal slapen, en kijk, zelfs m'n moeder zorgt en speelt weleens met me.