WKN Weer, Klimaat en Natuurrampen
Lees alles over het onstuimige weer op onze planeet, volg orkanen en tornado's, zie hoe vulkanen uitbarsten en hoe Moeder Aarde beeft bij een aardbeving. Alles over de verwoestende kracht van onze planeet en tal van andere natuurverschijnselen.
Maar al die gaten in de ozon laag dan?quote:Op donderdag 14 december 2006 20:00 schreef The_Shining het volgende:
Tenzij je gelooft dat je als mens zijnde iets van deze straling gaat merken en/of je het niet meteen eens bent met het wetenschappelijke idee dat alle straling buiten de deur wordt gehouden door onze atmosfeer.
Nietzsche: 'Because I am wise there are many things that I do not wish to know'
Mijn muziek lijstje - Wishlist
Mijn muziek lijstje - Wishlist
Maakt niet uit, de straling wordt tegengehouden door het magnetisch veld.quote:Op vrijdag 15 december 2006 08:38 schreef Ashavan het volgende:
[..]
Maar al die gaten in de ozon laag dan?
In2008youwillbeawakened!In2009youwillbetransformed!In2010youwilltranscend.In2011youwillbeenlightened!In2012itwillbeover!
◄█▓▒░talon.punt.nl]░▒▓█►
◄█▓▒░talon.punt.nl]░▒▓█►
Ging je nu serieus in op die vraag? o.O
Nietzsche: 'Because I am wise there are many things that I do not wish to know'
Mijn muziek lijstje - Wishlist
Mijn muziek lijstje - Wishlist
* vamperotica bukte ook al!quote:Op donderdag 14 december 2006 21:04 schreef Mirage het volgende:
tvp
de topictitel bracht me trouwens heel even in verwarring...
ik kreeg beelden van de emmer speelgoed van mijn zoontjes die rondvloog.geomag en magnetix (die magneet ballen /staafjes etc)
tvp
No farewell could be the last one.
If you long to meet again...
If you long to meet again...
Mooie plaatjes op die site! http://www.spaceweather.com/aurora/gallery_01dec06.htm
I think I'm a banana tree
't Is idd niet echt TRU ditte .
Wel mooi om weer eens het noorderlicht te zien. Da's dan wel weer magisch .
.Wel mooi om weer eens het noorderlicht te zien. Da's dan wel weer magisch .
.
hier heb ik dus wel degelijk wat van gemerkt, mijn telefoon kreeg er een streepje bij! en nog wat andere zaken..zoals kat pleitte op donderavond en into the system zitten
De agents merkten op dat de zion maanframe hun tegenwerkte. Ze kregen via hun headphones door dat ze beter niet konden liegen over het koekje wat ze al hadden gehad bij de toekomst-oma. Ze wilden er graag nog eentje, maar ze is niet zo gek!
December 23, 2006
NASA News
Evidence is mounting: the next solar cycle is going to be a big one.
Below:An erupting solar prominence photographed by the Solar and Heliospheric Observatory (SOHO).
Solar cycle 24, due to peak in 2010 or 2011 "looks like its going to be one of the most intense cycles since record-keeping began almost 400 years ago," says solar physicist David Hathaway of the Marshall Space Flight Center. He and colleague Robert Wilson presented this conclusion last week at the American Geophysical Union meeting in San Francisco.
Their forecast is based on historical records of geomagnetic storms.
Hathaway explains: "When a gust of solar wind hits Earth's magnetic field, the impact causes the magnetic field to shake. If it shakes hard enough, we call it a geomagnetic storm." In the extreme, these storms cause power outages and make compass needles swing in the wrong direction. Auroras are a beautiful side-effect.
Hathaway and Wilson looked at records of geomagnetic activity stretching back almost 150 years and noticed something useful:. "The amount of geomagnetic activity now tells us what the solar cycle is going to be like 6 to 8 years in the future," says Hathaway. A picture is worth a thousand words:
Above: Peaks in geomagnetic activity (red) foretell solar maxima (black) more than six years in advance
In the plot, above, black curves are solar cycles; the amplitude is the sunspot number. Red curves are geomagnetic indices, specifically the Inter-hour Variability Index or IHV. "These indices are derived from magnetometer data recorded at two points on opposite sides of Earth: one in England and another in Australia. IHV data have been taken every day since 1868," says Hathaway.
Cross correlating sunspot number vs. IHV, they found that the IHV predicts the amplitude of the solar cycle 6-plus years in advance with a 94% correlation coefficient.
"We don't know why this works," says Hathaway. The underlying physics is a mystery. "But it does work."
see captionAccording to their analysis, the next Solar Maximum should peak around 2010 with a sunspot number of 160 plus or minus 25. This would make it one of the strongest solar cycles of the past fifty years—which is to say, one of the strongest in recorded history.
Below: Hathaway and Wilson's prediction for the amplitude of Solar Cycle 24
Astronomers have been counting sunspots since the days of Galileo, watching solar activity rise and fall every 11 years. Curiously, four of the five biggest cycles on record have come in the past 50 years. "Cycle 24 should fit right into that pattern," says Hathaway.
These results are just the latest signs pointing to a big Cycle 24. Most compelling of all, believes Hathaway, is the work of Mausumi Dikpati and colleagues at the National Center for Atmospheric Research (NCAR) in Boulder, Colorado. "They have combined observations of the sun’s 'Great Conveyor Belt' with a sophisticated computer model of the sun’s inner dynamo to produce a physics-based prediction of the next solar cycle." In short, it's going to be intense. Details may be found in the Science@NASA story Solar Storm Warning.
"It all hangs together," says Hathaway. Stay tuned for solar activity
http://science.nasa.gov/h(...)cle24.htm?list158316
NASA News
Evidence is mounting: the next solar cycle is going to be a big one.
Below:An erupting solar prominence photographed by the Solar and Heliospheric Observatory (SOHO).
Solar cycle 24, due to peak in 2010 or 2011 "looks like its going to be one of the most intense cycles since record-keeping began almost 400 years ago," says solar physicist David Hathaway of the Marshall Space Flight Center. He and colleague Robert Wilson presented this conclusion last week at the American Geophysical Union meeting in San Francisco.
Their forecast is based on historical records of geomagnetic storms.
Hathaway explains: "When a gust of solar wind hits Earth's magnetic field, the impact causes the magnetic field to shake. If it shakes hard enough, we call it a geomagnetic storm." In the extreme, these storms cause power outages and make compass needles swing in the wrong direction. Auroras are a beautiful side-effect.
Hathaway and Wilson looked at records of geomagnetic activity stretching back almost 150 years and noticed something useful:. "The amount of geomagnetic activity now tells us what the solar cycle is going to be like 6 to 8 years in the future," says Hathaway. A picture is worth a thousand words:
Above: Peaks in geomagnetic activity (red) foretell solar maxima (black) more than six years in advance
In the plot, above, black curves are solar cycles; the amplitude is the sunspot number. Red curves are geomagnetic indices, specifically the Inter-hour Variability Index or IHV. "These indices are derived from magnetometer data recorded at two points on opposite sides of Earth: one in England and another in Australia. IHV data have been taken every day since 1868," says Hathaway.
Cross correlating sunspot number vs. IHV, they found that the IHV predicts the amplitude of the solar cycle 6-plus years in advance with a 94% correlation coefficient.
"We don't know why this works," says Hathaway. The underlying physics is a mystery. "But it does work."
see captionAccording to their analysis, the next Solar Maximum should peak around 2010 with a sunspot number of 160 plus or minus 25. This would make it one of the strongest solar cycles of the past fifty years—which is to say, one of the strongest in recorded history.
Below: Hathaway and Wilson's prediction for the amplitude of Solar Cycle 24
Astronomers have been counting sunspots since the days of Galileo, watching solar activity rise and fall every 11 years. Curiously, four of the five biggest cycles on record have come in the past 50 years. "Cycle 24 should fit right into that pattern," says Hathaway.
These results are just the latest signs pointing to a big Cycle 24. Most compelling of all, believes Hathaway, is the work of Mausumi Dikpati and colleagues at the National Center for Atmospheric Research (NCAR) in Boulder, Colorado. "They have combined observations of the sun’s 'Great Conveyor Belt' with a sophisticated computer model of the sun’s inner dynamo to produce a physics-based prediction of the next solar cycle." In short, it's going to be intense. Details may be found in the Science@NASA story Solar Storm Warning.
"It all hangs together," says Hathaway. Stay tuned for solar activity
http://science.nasa.gov/h(...)cle24.htm?list158316
Satellieten THEMIS-missie succesvol gelanceerd
Een vijftal satellieten is gisterochtend succesvol gelanceerd vanaf Cape Canaveral in Florida. Om 0:01 uur Nederlandse tijd steeg een Delta 2 raket op met vijf satellieten aan boord. Deze satellieten gaan elektromagnetische stormen onderzoeken, de donkere kant van het fenomeen dat poollicht op aarde veroorzaakt.
De 200 miljoen dollar kostende missie hoopt wetenschappers te helpen om in de toekomst beter te voorspellen wanneer gevaarlijke zonnestormen arriveren. Deze zonnestormen leggen satellieten plat, waardoor navigatie moeilijker gaat op aarde. Zware zonnestormen maken radiocontact vaak onmogelijk.
Zonnestormen hebben niet alleen maar negatieve kanten, want ze hebben een bepaald effect op de aardse atmosfeer. Dit zien wij nabij de poolkappen als noorderlicht of poollicht. De elektrisch geladen deeltjes hebben een werking op het magnetische veld van onze planeet, waardoor prachtige kleurpatronen ontstaan aan de nachthemel. Hier in Nederland is noorderlicht slechts zelden zichtbaar. De laatste keer dat noorderlicht echt goed zichtbaar was, was in oktober 2003.
De missienaam THEMIS staat voor 'Time History of Events and Macroscale Interactions during Substorms'.
Een vijftal satellieten is gisterochtend succesvol gelanceerd vanaf Cape Canaveral in Florida. Om 0:01 uur Nederlandse tijd steeg een Delta 2 raket op met vijf satellieten aan boord. Deze satellieten gaan elektromagnetische stormen onderzoeken, de donkere kant van het fenomeen dat poollicht op aarde veroorzaakt.
De 200 miljoen dollar kostende missie hoopt wetenschappers te helpen om in de toekomst beter te voorspellen wanneer gevaarlijke zonnestormen arriveren. Deze zonnestormen leggen satellieten plat, waardoor navigatie moeilijker gaat op aarde. Zware zonnestormen maken radiocontact vaak onmogelijk.
Zonnestormen hebben niet alleen maar negatieve kanten, want ze hebben een bepaald effect op de aardse atmosfeer. Dit zien wij nabij de poolkappen als noorderlicht of poollicht. De elektrisch geladen deeltjes hebben een werking op het magnetische veld van onze planeet, waardoor prachtige kleurpatronen ontstaan aan de nachthemel. Hier in Nederland is noorderlicht slechts zelden zichtbaar. De laatste keer dat noorderlicht echt goed zichtbaar was, was in oktober 2003.
De missienaam THEMIS staat voor 'Time History of Events and Macroscale Interactions during Substorms'.
Volgens mij stond hier laatst ook een stuk over in de krant "de pers". Wel interessant.quote:Op donderdag 14 december 2006 22:21 schreef Public_NME het volgende:
[..]
Fout! Check je bronnen maar een goed.... Er zijn perioded van 12 jaar hogere zonne activiteit en 12 jaar lagere activiteit... Dit is trouwens nog niet een zo zeker aangezien ze nog maar een beperkt aantal jaren meten. (in tientallen uiteraard)
Solar flares en Coronal Mass Ejections kunnen vaker voorkomen, en deze veroorzaken dus storingen of in het gunstigste geval northern lights. (zoals ik ze veelal in Finland heb gezien )
)
"Happiness is not getting more, but wanting less"
oeheee... dus als ik de TS moet geloven dat kan ik straks niet meer FOK!ken,
sms'n,bellen oid en valt ook nog de stroom bij mij uit?
dus als ik de TS moet geloven dat kan ik straks niet meer FOK!ken,sms'n,bellen oid en valt ook nog de stroom bij mij uit?
Ondanks dat de zon momenteel dicht bij het minimum van haar elfjarige cyclus zit, toont de ster aan dat zij nog steeds zeer actief is. De Ulysses-ruimtesonde heeft namelijk ontdekt dat de zon momenteel nog steeds in staat is om verrassende zonnevlammen te produceren.
In december waren namelijk verschillende uitbarstingen op de zon zichtbaar. Deze uitbarstingen leidden uiteindelijk tot hevige zonnestormen, bestaande uit elektrisch geladen deeltjes. Deze zonnestormen zijn gevaarlijk voor kunstmatige satellieten en ruimtesondes.
Vreemd genoeg merkte de Ulysses-ruimtesonde ook een stijging in elektrisch geladen deeltjes op. Waarom dit eigenaardig is? De ruimtesonde bevindt zich op een grote afstand onder de zon, waardoor een stijging in straling moeilijk te detecteren is. Daarnaast hoort de zon alles behalve actief te zijn, omdat we momenteel dicht bij het minimum van de elfjarige cyclus van de zon zitten. Pas over vijf jaar bereikt de zon weer haar maximum.
"De elektrisch geladen deeltjes waren er ook in 2000 en 2001," vertelt Richard Marsden, projectwetenschapper van Ulysses. "We hadden niet verwacht deze deeltjes tijdens het minimum aan te treffen en al zeker niet bij de polen."
Er blijven slechts twee resterende vragen over, namelijk hoe de geladen deeltjes in de poolstreken van de zon verzeild zijn geraakt. Normaal zorgt het magnetische veld ervoor dat de deeltjes de polen niet kunnen bereiken. Daarnaast leek de noordpool altijd koeler dan de zuidpool, maar nu is dat niet meer zo. Heeft dat te maken met het magnetische veld van de zon, dat immers van plaats is verwisseld? Volgend jaar komen we het antwoord te weten als Ulysses over de noordpool van de zon vliegt.
In december waren namelijk verschillende uitbarstingen op de zon zichtbaar. Deze uitbarstingen leidden uiteindelijk tot hevige zonnestormen, bestaande uit elektrisch geladen deeltjes. Deze zonnestormen zijn gevaarlijk voor kunstmatige satellieten en ruimtesondes.
Vreemd genoeg merkte de Ulysses-ruimtesonde ook een stijging in elektrisch geladen deeltjes op. Waarom dit eigenaardig is? De ruimtesonde bevindt zich op een grote afstand onder de zon, waardoor een stijging in straling moeilijk te detecteren is. Daarnaast hoort de zon alles behalve actief te zijn, omdat we momenteel dicht bij het minimum van de elfjarige cyclus van de zon zitten. Pas over vijf jaar bereikt de zon weer haar maximum.
"De elektrisch geladen deeltjes waren er ook in 2000 en 2001," vertelt Richard Marsden, projectwetenschapper van Ulysses. "We hadden niet verwacht deze deeltjes tijdens het minimum aan te treffen en al zeker niet bij de polen."
Er blijven slechts twee resterende vragen over, namelijk hoe de geladen deeltjes in de poolstreken van de zon verzeild zijn geraakt. Normaal zorgt het magnetische veld ervoor dat de deeltjes de polen niet kunnen bereiken. Daarnaast leek de noordpool altijd koeler dan de zuidpool, maar nu is dat niet meer zo. Heeft dat te maken met het magnetische veld van de zon, dat immers van plaats is verwisseld? Volgend jaar komen we het antwoord te weten als Ulysses over de noordpool van de zon vliegt.
Aparte film ,maar echt veel schokkende dingen zie je er helaas niet op,maar zeker wel eens leuk om dit zo te bekijken.quote:Op maandag 19 februari 2007 16:59 schreef Drugshond het volgende:
Deze file is ook wel de moeite waard om eens te downloaden.
Laatst heb ik ergens gelezen dat zonneuitbarstingen ook deels verantwoordelijk waren voor klimaatveranderingen op aarde, en dat zelfs verandering op aarde weer invloed konden uitoefenen op de zon, ik heb helaas geen bronnen meer.
Twin Nasa spacecraft have returned panoramic images that will help scientists to study solar explosions capable of causing havoc on Earth.
The Stereo orbiters, which are nearing their final positions, will study violent solar eruptions known as Coronal Mass Ejections (CMEs).
CMEs hurl energetic particles at Earth that can disrupt power grids and satellite communications.
Stereo will give scientists information they need to forecast "space weather".
The new panoramic views, which stretch from the Sun to the Earth, are created by combining images from a suite of telescopes onboard the two spacecraft. Their data will allow scientists to track "solar fronts".
"The new view from the Stereo spacecraft will greatly improve our ability to forecast the arrival time of severe space weather," said Dr Russell Howard, principal investigator of Stereo's Sun-Earth Connection Coronal and Heliospheric Investigation (Secchi).
"Previous imagery did not show the front of a solar disturbance as it travelled toward Earth, so we had to make estimates of when the storm would arrive. These estimates were uncertain by a day or so.
"With Stereo, we can track the front from the Sun all the way to Earth, and forecast its arrival within a couple hours."
Stereo's Extreme Ultraviolet Imager took this close up image of the Sun.
CMEs erupt when "loops" of solar material lifting off the Sun suddenly snap, throwing a high-temperature (hundreds of thousands of degrees) plasma into space.
The plasma is made up of electrons and ions of hydrogen and helium. A CME will typically contain a billion tonnes of matter and move away from the Sun at about 400km/s.
Much of the time, these outbursts are directed away from the Earth, but some inevitably come our way.
When they do, the particles, and the magnetic fields they carry, can have highly undesirable effects. They have been known to disrupt the radio communications of aircraft, and even "fry" satellite electronics.
The Stereo (Solar TErrestrial RElations Observatory) spacecraft were sent into space on 25 October 2006, and are currently moving into their prime observation positions.
One probe has been put just ahead of the Earth as it moves around the Sun; the other is stationed just behind. The separation between the orbiters allows them to construct 3D images of the Sun-Earth system.
Scientists will use the 3D images to study the structure of CME clouds and to see how they change as they move through space.
"Right now, we don't know where CMEs slow down, why they slow down, or what forces cause them to slow down," said Dr Howard.
"The new views from Stereo are like having a curtain lift from our eyes - they are extraordinarily instructive."
The UK has major interest in the mission, having built the camera detectors on all the imaging instruments. It also delivered a Heliospheric Imager (HI) for each platform. This instrument is used to follow the progress through space of a CME cloud by tracing its reflected light.
Dr Chris Davis, a member of the UK Stereo team from CCLRC's Rutherford Appleton Laboratory, said: "Every new image from Stereo provides us with further detail about the properties of CMEs forever, adding to our knowledge. It is exciting to think that the best images, providing a 3D view of the Sun, are yet to come."
The Stereo orbiters, which are nearing their final positions, will study violent solar eruptions known as Coronal Mass Ejections (CMEs).
CMEs hurl energetic particles at Earth that can disrupt power grids and satellite communications.
Stereo will give scientists information they need to forecast "space weather".
The new panoramic views, which stretch from the Sun to the Earth, are created by combining images from a suite of telescopes onboard the two spacecraft. Their data will allow scientists to track "solar fronts".
"The new view from the Stereo spacecraft will greatly improve our ability to forecast the arrival time of severe space weather," said Dr Russell Howard, principal investigator of Stereo's Sun-Earth Connection Coronal and Heliospheric Investigation (Secchi).
"Previous imagery did not show the front of a solar disturbance as it travelled toward Earth, so we had to make estimates of when the storm would arrive. These estimates were uncertain by a day or so.
"With Stereo, we can track the front from the Sun all the way to Earth, and forecast its arrival within a couple hours."
Stereo's Extreme Ultraviolet Imager took this close up image of the Sun.
CMEs erupt when "loops" of solar material lifting off the Sun suddenly snap, throwing a high-temperature (hundreds of thousands of degrees) plasma into space.
The plasma is made up of electrons and ions of hydrogen and helium. A CME will typically contain a billion tonnes of matter and move away from the Sun at about 400km/s.
Much of the time, these outbursts are directed away from the Earth, but some inevitably come our way.
When they do, the particles, and the magnetic fields they carry, can have highly undesirable effects. They have been known to disrupt the radio communications of aircraft, and even "fry" satellite electronics.
The Stereo (Solar TErrestrial RElations Observatory) spacecraft were sent into space on 25 October 2006, and are currently moving into their prime observation positions.
One probe has been put just ahead of the Earth as it moves around the Sun; the other is stationed just behind. The separation between the orbiters allows them to construct 3D images of the Sun-Earth system.
Scientists will use the 3D images to study the structure of CME clouds and to see how they change as they move through space.
"Right now, we don't know where CMEs slow down, why they slow down, or what forces cause them to slow down," said Dr Howard.
"The new views from Stereo are like having a curtain lift from our eyes - they are extraordinarily instructive."
The UK has major interest in the mission, having built the camera detectors on all the imaging instruments. It also delivered a Heliospheric Imager (HI) for each platform. This instrument is used to follow the progress through space of a CME cloud by tracing its reflected light.
Dr Chris Davis, a member of the UK Stereo team from CCLRC's Rutherford Appleton Laboratory, said: "Every new image from Stereo provides us with further detail about the properties of CMEs forever, adding to our knowledge. It is exciting to think that the best images, providing a 3D view of the Sun, are yet to come."
Hinode onthult chaotische zon (Astrostart)
De rusteloze activiteit aan het chaotische oppervlak van de zon heeft de verbazing gewekt van de wetenschappers die verbonden zijn aan de Japanse ruimtetelescoop Hinode. Dit observatorium zal een even grote invloed hebben op ons begrip van de zon als wat de Hubble Space Telescope heeft betekend voor ons begrip van het universum als geheel.
Hinode is in september 2006 gelanceerd met als doel het bestuderen van het magnetisch veld van de zon in het algemeen, en het bepalen hoe de magnetische energie in de corona van de zon wordt vrijgegeven in het bijzonder. De missie kan nu al een succes genoemd worden, aangezien het vele theorieën met betrekking tot de zon heeft ontkracht.
Zo blijkt ondermeer dat de uitstoot van röntgenstralen heel anders is dan voorheen werd aangenomen. Daarnaast blijkt dat de chromosfeer, één van de 'lagen' van de zon, helemaal niet kalm en rustig is, zoals gedacht, maar juist een chaotisch geheel is. Hinode laat namelijk vele langwerpige, straalvormige structuren zien met diameters van 8000 tot 16.000 kilometer.
Tot slot heeft Hinode laten zien dat gigantische magnetische lussen aan het oppervlak van de zon neerslaan, alsof ze van uitputting instorten. Dit gedrag wordt door wetenschappers als 'onmogelijk' beschreven, maar de camera's van Hinode liegen niet. De wetenschappers krijgen bijna dagelijks opmerkelijke gegevens voor hun ogen, waarbij ze in koor “wat was dat in hemelsnaam?” roepen.
De wetenschappers weten nog niet wat ze van alle verrassingen moeten maken, maar ze zijn ervan overtuigd dat Hinode in de toekomst vele raadsels zal weten op te lossen. Tot die raadsel behoort het feit dat de temperatuur van de corona, de atmosfeer van de zon, veel hoger is dan de temperatuur aan het oppervlak van onze moederster. Wetenschappers vermoeden dat verweven magnetische lussen op de één of ander manier energie in de corona dumpen. Over het bestaan van dergelijke lussen is al lang gespeculeerd, maar met Hinode zijn ze duidelijk voor het eerst te zien.
Geladen deeltjes volgen de magnetische veldlijnen, die vrijwel verticaal vanuit een zonnevlek omhoog stijgen. Aan de rand van de zonnevlek buigen de magnetische velden om, om zo een verbinding te maken met gebieden die een tegenovergestelde lading hebben.
Lange filamenten strekken zich uit in de chromosfeer. Deze regio bevindt zich tussen het zichtbare oppervlak van de zon, de fotosfeer, en de buitenste corona.
Deze S-vormige magnetische lussen zijn in staat om grote hoeveelheden straling los te laten, waardoor satellieten rondom de aarde beschadigd kunnen raken.
De rusteloze activiteit aan het chaotische oppervlak van de zon heeft de verbazing gewekt van de wetenschappers die verbonden zijn aan de Japanse ruimtetelescoop Hinode. Dit observatorium zal een even grote invloed hebben op ons begrip van de zon als wat de Hubble Space Telescope heeft betekend voor ons begrip van het universum als geheel.
Hinode is in september 2006 gelanceerd met als doel het bestuderen van het magnetisch veld van de zon in het algemeen, en het bepalen hoe de magnetische energie in de corona van de zon wordt vrijgegeven in het bijzonder. De missie kan nu al een succes genoemd worden, aangezien het vele theorieën met betrekking tot de zon heeft ontkracht.
Zo blijkt ondermeer dat de uitstoot van röntgenstralen heel anders is dan voorheen werd aangenomen. Daarnaast blijkt dat de chromosfeer, één van de 'lagen' van de zon, helemaal niet kalm en rustig is, zoals gedacht, maar juist een chaotisch geheel is. Hinode laat namelijk vele langwerpige, straalvormige structuren zien met diameters van 8000 tot 16.000 kilometer.
Tot slot heeft Hinode laten zien dat gigantische magnetische lussen aan het oppervlak van de zon neerslaan, alsof ze van uitputting instorten. Dit gedrag wordt door wetenschappers als 'onmogelijk' beschreven, maar de camera's van Hinode liegen niet. De wetenschappers krijgen bijna dagelijks opmerkelijke gegevens voor hun ogen, waarbij ze in koor “wat was dat in hemelsnaam?” roepen.
De wetenschappers weten nog niet wat ze van alle verrassingen moeten maken, maar ze zijn ervan overtuigd dat Hinode in de toekomst vele raadsels zal weten op te lossen. Tot die raadsel behoort het feit dat de temperatuur van de corona, de atmosfeer van de zon, veel hoger is dan de temperatuur aan het oppervlak van onze moederster. Wetenschappers vermoeden dat verweven magnetische lussen op de één of ander manier energie in de corona dumpen. Over het bestaan van dergelijke lussen is al lang gespeculeerd, maar met Hinode zijn ze duidelijk voor het eerst te zien.
Geladen deeltjes volgen de magnetische veldlijnen, die vrijwel verticaal vanuit een zonnevlek omhoog stijgen. Aan de rand van de zonnevlek buigen de magnetische velden om, om zo een verbinding te maken met gebieden die een tegenovergestelde lading hebben.
Lange filamenten strekken zich uit in de chromosfeer. Deze regio bevindt zich tussen het zichtbare oppervlak van de zon, de fotosfeer, en de buitenste corona.
Deze S-vormige magnetische lussen zijn in staat om grote hoeveelheden straling los te laten, waardoor satellieten rondom de aarde beschadigd kunnen raken.
quote:Sunspots reaching 1,000-year high
By Dr David Whitehouse
BBC News Online science editor
Sunspots are plentiful nowadays
A new analysis shows that the Sun is more active now than it has been at anytime in the previous 1,000 years.
Scientists based at the Institute for Astronomy in Zurich used ice cores from Greenland to construct a picture of our star's activity in the past.
They say that over the last century the number of sunspots rose at the same time that the Earth's climate became steadily warmer.
This trend is being amplified by gases from fossil fuel burning, they argue.
'Little Ice Age'
Sunspots have been monitored on the Sun since 1610, shortly after the invention of the telescope. They provide the longest-running direct measurement of our star's activity.
The variation in sunspot numbers has revealed the Sun's 11-year cycle of activity as well as other, longer-term changes.
In particular, it has been noted that between about 1645 and 1715, few sunspots were seen on the Sun's surface.
This period is called the Maunder Minimum after the English astronomer who studied it.
Ice cores record climate trends back beyond human measurements
It coincided with a spell of prolonged cold weather often referred to as the "Little Ice Age". Solar scientists strongly suspect there is a link between the two events - but the exact mechanism remains elusive.
Over the past few thousand years there is evidence of earlier Maunder-like coolings in the Earth's climate - indicated by tree-ring measurements that show slow growth due to prolonged cold.
In an attempt to determine what happened to sunspots during these other cold periods, Dr Sami Solanki and colleagues have looked at concentrations of a form, or isotope, of beryllium in ice cores from Greenland.
The isotope is created by cosmic rays - high-energy particles from the depths of the galaxy.
The flux of cosmic rays reaching the Earth's surface is modulated by the strength of the solar wind, the charged particles that stream away from the Sun's surface.
And since the strength of the solar wind varies over the sunspot cycle, the amount of beryllium in the ice at a time in the past can therefore be used to infer the state of the Sun and, roughly, the number of sunspots.
Latest warming
Dr Solanki is presenting a paper on the reconstruction of past solar activity at Cool Stars, Stellar Systems And The Sun, a conference in Hamburg, Germany.
He says that the reconstruction shows the Maunder Minimum and the other minima that are known in the past thousand years.
But the most striking feature, he says, is that looking at the past 1,150 years the Sun has never been as active as it has been during the past 60 years.
Over the past few hundred years, there has been a steady increase in the numbers of sunspots, a trend that has accelerated in the past century, just at the time when the Earth has been getting warmer.
The data suggests that changing solar activity is influencing in some way the global climate causing the world to get warmer.
Over the past 20 years, however, the number of sunspots has remained roughly constant, yet the average temperature of the Earth has continued to increase.
This is put down to a human-produced greenhouse effect caused by the combustion of fossil fuels.
This latest analysis shows that the Sun has had a considerable indirect influence on the global climate in the past, causing the Earth to warm or chill, and that mankind is amplifying the Sun's latest attempt to warm the Earth.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/3869753.stm
Naar mijn idee is de Zon ook de enigste reden voor de opwarming van de Aarde. Zou eens mooi zijn als dat voor eens en altijd bewezen werd.
For thirteen generations we have protected it from the unclean
Het hebben van een idee is een eerste stap. Daarna ga je zoeken naar wetenschappelijke bewijzen. En aangezien de zon al miljarden jaren oud is zou ik een onderzoek doen naar de laatste 100.000 jaar. En kijken of er dan sprake is van een trend.quote:Op dinsdag 10 april 2007 11:00 schreef Kadesh het volgende:
[..]
Naar mijn idee is de Zon ook de enigste reden voor de opwarming van de Aarde. Zou eens mooi zijn als dat voor eens en altijd bewezen werd.
Wordt als iemand die voortdurend dood is. De ware volgeling van bushidõ sterft elke ochtend en avond opnieuw. En wordt niet gehinderd door angst voor de dood. Yamamoto Tsunetomo's hagakure.
Het is enige, niet enigste. Zegt waarschijnlijk genoeg over je idee dat de zon de enige reden is voor de opwarming van de aarde. Want dat is natuurlijk onzin. In feite is er in de wetenschappelijke wereld al lang een concensus over het feit dat de mens verantwoordelijk is voor de snellere stijging van de wereldtemperatuur.quote:Op dinsdag 10 april 2007 11:00 schreef Kadesh het volgende:
[..]
[afbeelding]
http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/3869753.stm
Naar mijn idee is de Zon ook de enigste reden voor de opwarming van de Aarde. Zou eens mooi zijn als dat voor eens en altijd bewezen werd.
Check ook dit topic:
global warming - andere geluiden
"Do you like apples? I SAID: DO YOU LIKE APPLES?? HOW D'YA LIKE_THEM_APPLES!!"
Ik heb deze theorie eerder gehoord en klinkt ook vrij plausibel. Gegeven het feit hoeveel CO2 de natuur uitstoot in vergelijking tot de mensheid, kunnen we alleen concluderen dat er meerdere factoren meespelen in de opwarming van de Aarde.quote:Op dinsdag 10 april 2007 11:00 schreef Kadesh het volgende:
[..]
[afbeelding]
http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/3869753.stm
Naar mijn idee is de Zon ook de enigste reden voor de opwarming van de Aarde. Zou eens mooi zijn als dat voor eens en altijd bewezen werd.
Zelf ben ik van mening dat de mens er maar voor een zeer klein deel voor verantwoordelijk is maar dat dit door de media wordt opgeblazen tot apocalyptische taferelen.
Tot slot: Er is niet EEN reden waarom de Aarde opwarmt, er spelen zoveel factoren mee in dit proces waarvan we nog maar een klein gedeelte begrijpen. Het idee dat de mens verantwoordelijk is voor de opwarming is niets anders dan arrogantie en bangmakerij. Tot ongeveer 1975 dacht men dat er een nieuwe ijstijd aan zat te komen...
http://www.last.fm/user/psych02k
Yes, it is perfectly reasonable that Kirk had the know-how to make the gunpowder and put together the bazooka to defeat the Gorn. That\'s why he\'s the goddamn Captain.
Yes, it is perfectly reasonable that Kirk had the know-how to make the gunpowder and put together the bazooka to defeat the Gorn. That\'s why he\'s the goddamn Captain.
niet zo vreemd als er tientallen miljarden per jaar heenvloeien, dan zou ik ook wel meedoen aan de hypequote:Op dinsdag 10 april 2007 11:07 schreef Misanthroopia het volgende:
[..]
Het is enige, niet enigste. Zegt waarschijnlijk genoeg over je idee dat de zon de enige reden is voor de opwarming van de aarde. Want dat is natuurlijk onzin. In feite is er in de wetenschappelijke wereld al lang een concensus over het feit dat de mens verantwoordelijk is voor de snellere stijging van de wereldtemperatuur.
feit is dat op dit moment het hele zonnestelsel opwarmt vanwege de actievere zon.. hoe ga je dat aan co2 toeschrijven?
