Leuk, nog meer rammelaars!
Syrena, ik vind ook dat je altijd op een leuke manier schrijft. En ik vind het niet labiel overkomen, eerder heel herkenbaar.
dus als jij labiel bent, ben ik het ook Hier gaat het rammelen ondertussen vrolijk verder. Of eigenlijk wordt het alleen maar erger, sinds ik weer wat beter in mijn vel zit. Ik heb een tijdje niks tegen mijn vriend gezegd over baby's en dat ik ook wil en wel NU
En nu begint hij er steeds vaker over, terwijl hij het er eerst nooit over wilde hebben. Laatst ook, ik zit rustig achter mijn pc dingen te doen, komt ie aanlopen: "Wil jij Muzzy hebben?" "Muzzy? Dat rare monster om engels te leren? Nee, dank je, mijn engels is goed genoeg hoor."
"Neehee, niet voor jou, voor je kinderen!"
Dus ik eerst zeggen dat het best wel achterlijk is om nu al dingen in huis te halen die onze kinderen misschien over een jaar of tien kunnen gebruiken...en toen kwam opeens een klik..."Huh? Kinderen? Ik? Jij? Hij heeft het over kinderen!! Kinderen van ons!"
Dus we gaan weer vrolijk door met rammelen...
We zien de dingen niet zoals ze zijn.
We zien de dingen zoals wij zijn.
weblogje