Ibi is er niet meer.
Lieve Ibi, de grootste schat van alle caafs, is dood. Paul en ik wilden een dvdtje gaan kijken, toen - nog voor de dvd goe den wel aanstond - Ibi ineens gek uit het nachthok spurtte. Haar benen wilde niet mee. Ik pakte haar op, maar ze was slap. Ze kwam weer bij, reageerde nog op ons, heeft zelfs nog een vietje C op.... ze zat op pauls schouder en ik belde inmiddels Desiree (knoevel). Ze wist het zo snel ook niet, maar we konden het beste naar de Da gaan...
dus wij zijn erheen gespurt en op zulke momenten ben je blij dat het maar op 90 seconden afstand is. Aldaar reageerde ze niet op lichtprikkel in haar ogen (pupillen vernauwden niet) en kreeg ze een spuit op advies van Dees met een *ik weet het woord niet, geen gewone antibiotica in ieder geval*.
Thuis legde ik haar op advies in een donkere kamer en nog voor ik goed en wel dees kon bellen om t zeggen dat ik terug was, schokte ibi heel hard. Dat was het laatste wat ze deed, daarna was ik haar ademhaling en hartslag kwijt.
Binnen een half uur is Ibi ingeslapen... ik denk niet dat ze veel pijn gehad heeft.... arme Ibi, ik ga je zo missen meisje.... Je was 2 jaar, 2 maanden en 27 dagen....
Slaap zacht schat, we houden van je en we missen je nu al...
I had a signature once. It was awful.