Nou jongens en meisjes, de grote dag is bijna daar:
Dude en Arty gaan morgen naar de ArenaPlatz!
Eigenlijk hadden we jankende kinderen en een rokende zonnebank-schoonmoeder moeten regelen (want dat hoort op meubelboulevards), maar van beide zijn wij gelukkig verschoond gebleven in dit leven, dus we wagen het er maar saampjes op.
Morgen dus richting Amsterdam, met op de verlanglijst onder andere een apothekers-servieskast. Want kijk lieve mensen, Dude en Arty hebben weer een probleem waarvan de wereld op zijn grondvesten schudt:
De huidige servieskast past niet naast de radiator!
El situatcíone:
(Achterkamer)
Naast die radiator moest deze servieskast:
Die staat nu aan de muur er tegenover, en ertussen staat de eettafel. Maar die willen we precíes in lijn met de klapdeuren naar de tuin (dwangmatige neuroten zijn we
). Dan zou je aan tafel zo ongeveer met je rug in de servieskast zitten.
Ergo: ding moet naar de overzijde. Maar ding is te breed. Ergo: offertes voor een smallere radiator aangevraagd. Nou, dan krijg je met behoud van dezelfde capaciteit dus een lél van een verwarming (in de hoogte). Bovendien zijn de kosten dusdanig, dat we net zo goed een nieuwe, smallere kast kunnen kopen. Aldus zal geschieden. Wel dezelfde stijl, maar ietsje smaller. En deze kast Marktplaats op.
De radiator heb ik dus inmiddels netjes geschilderd (was nog niet gebeurd met oog op het aanvankelijke plan).
Verder wilde ik nog iets laten zien op de slaapkamer.
Staat er al even, maar volgens mij was ik vergeten er ooit mee te pimpen. Wij gingen laatst eens kijken naar bed side tables bij meubelwinkels. Nou:
om de prijzen!
Gelukkig was daar Xenos met zo maar plots de kastjes die we zochten, voor nagenoeg geld tóe, en ze vielen niet eens uit elkaar bij het oppakken
Hop nog twee kekke lampjes bij de Praxis gekocht (let even op het slingertje waarmee je de lamp aan en uit doet
) en we waren helemaal budget-verantwoord klaar. Something old, something new, something budget, something design, zeg maar
Morgen verslag van onze eerste schreden op het grootstedelijke meubelboulevard-pad. Ik hoop wel dat er een pianist op een draaiplateau is, want daar word ik altijd zo filmisch-tragisch door geraakt (door de Grote Belofte die hij eens geweest moet zijn, maar toen werd zijn oude moeder ziek en moest hij stoppen met zijn opleiding om geld te verdienen voor moeders operatie, want vader - een mijnwerker uiteraard - zoop al zíjn gage op in de kroeg en dus speelde onze pianist voor geld op straat en in cafés, waarmee zijn glansrijke carrière in de knop gebroken werd, maar hij had tenminste zijn lieve moedertje gered van een wisse dood, ware het niet dat zij alsnog een fatale builenpest opliep toen zij haar andere zoon aan de kade uitzwaaide nadat de kleine jongen aan boord was gegaan als leerling-matroos, en moeder door haar tranen niet meer zag waar de kade ophield en het zwarte, kolkende water van de haven begon, maar gelukkig heeft de kleine jongen dit allemaal niet meer meegekregen, want die kreeg inmiddels al zijn eerste pak rammel in de kombuis, en nadat moeder uit het water was gehaald en daags erna bezweek aan etterende wonden, prevelde zij nog zachtkens tegen haar oudste zoon, de pianospeler: 'Speel voor je broertje jongen, speel voor mijn kleine jongen' - Nou goed, dat soort levensverhalen dus. Zeer gebruikelijk onder boulevard-pianisten, vermoed ik.)
[ Bericht 0% gewijzigd door Duderinnetje op 27-11-2006 12:58:17 ]