In de mailbox, een open brief van een docent na het openingscollege. De naam en de studie heb ik weggehaald, leek me wel zo netjes.
quote:
Diepe schaamte bekroop mij gisteren tijdens het openingscollege. In het achterste gedeelte van de collegezaal zaten velen, die kennelijk geen enkele fatsoensnorm meer hebben. Je luistert naar de spreker of niet maar houdt in ieder geval je mond, ook als het verhaal niet boeit. Plaatsvervangende schaamte voor het gebrek aan respect voor de decaan, die de facultaire gemeenschap toespreekt en voor de toehoorders, die willen luisteren. Ik heb het openingscollege als een facultaire wanvertoning ervaren.
Ik voelde me gisteren onmachtig om tijdens het college op gepaste wijze op te treden tegen dit onacceptabel gedrag (dat gevoel zal ik niet alleen gehad hebben). We kunnen het onszelf aanrekenen dat (mede) toehoorders dit wangedrag vertonen.
Voor het gemak neem ik aan dat het grootste deel van de velen, die zich hebben misdragen (1e-jaars?) studenten waren. Dat wordt nog wat tijdens de hoorcolleges. Ik wil op iedereen een beroep doen om deze studenten op hun gedrag aan te spreken. Dit wangedrag kan niet worden
getolereerd (na het openingscollege zouden ze een verkeerde indruk kunnen hebben gekregen). Kennelijk moet naast het idee van de klasse-indeling in het w.o. ook het idee van fatsoen worden gecorrigeerd bij studenten.
Docent.
Zo te lezen loopt het gewoon de spuigaten uit. Ik heb ook heel wat college's gevolgd en daar zaten ook wel eens wat kwebbelaars tussen. Gelukkig nooit zoveel dat een blik of een kort woordje van de docent of medestudenten geen wonderen deed. Wat korte opmerkingen naar elkaar moet kunnen, maar dat is het probleem ook niet. Of je gaat gewoon voortijdig koffie drinken, maar laat de rest gewoon genieten van de al dan niet energieke verteller een paar meter voor je.
Is het echt zo droevig tegenwoordig gesteld met de studenten? Dat ze zowel hun fatsoen niet meer kunnen houden en nog erger, het ook als normaal beschouwen? Waar ligt dit aan?