Weight Loss Surgery (deel 12)

De moeheid is vooral van het slaapgebrek komt wel weer goed

Bubsel, wat fijn dat alles goed is gegaan. Lekker rustig aan doen nu he (die kilo's smelten nu vanzelf wel)

Ha Bubsel, fijn je weer te zien meid! Rustig aan nu en lekker opknappen

Bubsel!!!

Hier mijn GBP verhaal

Dinsdag 3 oktober 2006

Ik moest me om 13:00 in het ziekenhuis van Terneuzen melden bij opname. Omdat je op zo’n dag niet te laat wil zijn, zijn we voeg vertrokken en waren we er al rond half 12. Thuis had ik niks kunnen eten dus hebben we daar mijn laatste avondmaal ;o) gegeten. Een lekker brood(je) gezond. Toen was het wachten. Om 12:45 hebben we ons gemeld bij opname. Hierna zijn we door een vrijwilligster naar mijn kamer gebracht. Daar mijn spulletjes weggezet en toen mocht ik gelijk door naar de bloedafname voor een aantal buisjes bloed.

Daarvan teruggekeerd heeft een zuster met mij een formulier doorgenomen voor de opname. Daarna heb ik welbekende pruimendrankje gehad. Toen begon het wachten op de chirurg? en de anesthesist. De laatste was er rond 16:00. Een gesprekje gehad over de ruggenprik dat ze deze niet oneindig zouden proberen. En dat ze met mijn heupen rekening zouden houden met de operatietafel. Rond 17:00 kwam de etenskar en die verpleegster zei dat ik een beschuitje mocht eten. Dit verbaasde mij en ze ging het navragen en tja het klopte inderdaad niet. Ik kreeg wel bouillon. Tussendoor zijn Marialinden en Minirokje nog eventjes op bezoek geweest was erg leuk!

Rond 19:30 is mijn man naar huis gegaan want we dachten al niet meer dat de chirurg nog kwam. Daarna ben ik wat tv gaan kijken want zo’n avond duurt in het ziekenhuis lang. Voor het slapen kreeg ik nog een slaappil, die heeft alleen niet gewerkt jammer genoeg dus ik heb niet veel geslapen. Kom ook doordat ik in het begin van de nacht nog best vaak naar de wc moest door dat drankje…

Woensdag 4 oktober 2006

Om 06:30 kwam er een zuster naar me toe dat ik me kon gaan douchen want om 07:30 gingen ze me naar de OK brengen. Ze legden mijn mooie kousen klaar. En ook een pilletje om rustig te worden. Ik dus snel douchen en proberen die kousen aan te krijgen. Dat ging niet goed de zuster was ook niet erg behulpzaam dus ze zaten maar tot mijn knieën. Toen dat pilletje ingenomen en wachten op het suf worden ;o). En je raad het al niet dus… heb mijn man nog gebeld in die tijd. En toen was het zover ik werd naar de OK gebracht. Naar een voorkamertje dan, waar ze de ruggenprik zetten enz. Dat begon al goed want naast me viel een meisje flauw voordat ze geprikt hadden. Dat is kan ik je zeggen niet erg opbeurend. En toen kwamen ze bij mij. Ze hebben een paar keer geprikt voor de ruggenprik maar niks het lukte niet en het deed behoorlijk zeer. De laatste keer viel ik bijna zelf flauw. En toen zijn ze dus gestopt en er is besloten dat ik een algehele narcose kreeg. Verder zijn er daar nog wat infusen geprikt. En toen was het tijd om naar de OK gereden te worden. Daar werd ik op een akelig harde ‘plank’ gerold. En toen kwam het kapje en ging ik slapen ;o). En rond 12:00/12:30 was ik uit de OK. En het eerste wat ik nog weet van de IC is dat ik mijn man zag en dat ik zei dat ik au had. En dat er een zuster was die zei dat ik zelf het morfine pijl omhoog moest brengen door iedere 10 minuten op een knopje te drukken terwijl je eigenlijk zo suf bent als ik weet niet wat dus dat ging niet geheel goed. Ook is er een fysiotherapeut geweest omdat ik tijdens de operatie zuurstof heb gehad. Van hem moest ik elk uur een balletje omhoog blazen. Die 2 handelingen heb ik dus elk uur standaard gedaan.

Op de IC heb ik niet veel geslapen was elk uur wakker en ik vond het er ook niet erg leuk wilde liever terug naar mijn eigen kamer. s’Nachts heb ik een of andere spray gehad om mijn mond een beetje nat te maken was wel vies spul.

Donderdag 5 oktober 2006
s’Morgens ging de zuurstof eraf terwijl ik het zelf niet wist dat ik zuurstof had leuk he die morfine ;o). Ook ben ik daar gewassen en heeft de broeder mijn kousen beter opgetrokken auw! Ook is deze morgen dokter Cardon nog geweest. Gelukkig mocht ik in de middag rond 13:30 naar de afdeling terug. Daar heb ik direct het thuisfront gebeld met de mededeling dat ik weer op de kamer was. Ik was nog erg suf en kon mijn ogen eigenlijk niet openhouden terwijl ik niet sliep. Dit was niet leuk voor het bezoek maar het was niet anders. Ook hier s’nachts niet veel geslapen elk uur gezien zoals eigenlijk elke nacht in het ziekenhuis.

Vrijdag 6 oktober 2006
In de morgen word ik gewassen en op mijn verzoek gaat de morfine er van af want ik word er zo suf van niet normaal. Ook hebben ze 1 infuusnaald eruit gehaald. En daar gebeurd het dat mijn wond drain lek. Na dat de pleister enz vervangen is zetten ze me nog half gaar op een stoel. En dat voor best lang zeker wel een uur. Als ze me terug op bed doen is het weer lek en dus weer vervangen. Ik krijg dus weer zo’n schattig hemdje aan. En ook hoor ik dat ik deze morgen ook de lektest krijg. Dit is een ervaring apart Zo lang staan terwijl je nog zo slap als een vaatdoek bent. Nadat de machine allerlei capriolen met me uitgehaald heeft. Mag ik weer terug naar de afdeling. Daar is bijna gelijk de dokter en die zegt dat alles goed is en dat ik weer mag drinken. Maar niet teveel natuurlijk. Ook kreeg ik sojavla. Ik eet te snel dus dat valt niet echt goed maar ja alles moet je leren he. Verder gaat het al een stuk beter met me.

Zaterdag 7 oktober 2006
Mijn darmen zijn op gang gekomen en goed ook ;o). Ze hebben vandaag mijn katheter en 1 infuusnaald eruit gehaald en nu ben ik dus weer mobiel! Verder weer een incidentje met het wassen. Ze laten me weer zo lang zitten terwijl ik geen kant op kan… Drinken enz gaat vandaag allemaal goed. Alleen moest ik overgeven omdat ik mijn antibiotica te snel innam..

Zondag 8 oktober 2006
De dokter is langst geweest en ik mocht weer eten! Ook hebben ze mijn drain vandaag opgetrokken en dit was vrij pijnlijk vooral erna. Maar nu heb ik nog maar een klein zakje dus dat loopt al weer een stuk makkelijker. Ook is mijn vocht van 3 liter naar 1 liter gegaan omdat ik zelf zeker al een liter per dag drink. Het eten ging niet helemaal goed. Ik had veel pijn van de drain. Ik had ook te vlug gegeten denk ik. Maar de rest ging wel goed gelukkig! Wel was na het bezoek s’avonds mijn zakje weer lek maar gelukkig zat er alleen mijn hemd maar onder en niet heel mijn bed.
Ik had heel de dag opgezeten en ik was dus best moe, deze nacht heb ik ook het beste geslapen van allemaal ;o).


Maandag 9 oktober 2006
s’Nachts heb ik heel eigenwijs mijn steunkousen uitgetrokken want ze deden zo’n zeer. Gelukkig was het geen probleem en ik heb er ook geen commentaar op gehad gelukkig. Het begint nu wel lang te duren en ik wil eigenlijk naar huis. Maar dat is zo lastig met dat infuus piepding. Ze hebben s’morgens nog maar eens een keertje bloed geprikt. En als de dokter komt heeft hij goed nieuws ik mag naar huis morgen! Het infuus en de drain mogen er ook uit wat een opluchting! Ik gelijk bellen naar huis en die waren ook erg blij. De avond duurt zo wel lang als je weet dat je weg mag. Slapen ging ook niet goed morgen weer op mijn eigen bedje ;o).

Dinsdag 10 oktober 2006
Om half 11 ben ik uit het ziekenhuis opgehaald. Ik heb nog wel een receptje voor de trombosespuitjes gehad en nog 3 gazen omdat mijn wond nog best wel lekte. En nu is het herstellen.

En hoe het nu gaat. Nu bijna 3 weken na d-day gaat het wel redelijk goed. Ben nog redelijk snel moe. Dit kan ook komen door een griepje dat ik heb opgelopen. Ik ben nu in totaal 8 kilo afgevallen.

Met het eten moet ik nog goed uitkijken. Heb namelijk last van zwelling en dan blijft het wat makkelijker hangen. Ook drinken moet ik eigenlijk wat meer doen. Alles komt goed het is alleen nog even geduld hebben.

Een heleboel overeenkomsten, gelukkig hebben wij geen pruimendrankje hoeven drinken

Ik b en blij dat je je weer wat beter voelt!

Ik had je verhaal al op het WLS-forum gelezen. Kalm aan doen en je grenzen leren kennen. Met de kilo's gaat het in elk geval lekker

Ik heb gister op de hometrainer een beetje luchtjes gefietst. Maar dat is nog geen goed idee ik heb daarna toch best nog wat last gehad van mijn buik.

quote:

Op woensdag 25 oktober 2006 15:15 schreef Rewimo het volgende:
Ik had je verhaal al op het WLS-forum gelezen. Kalm aan doen en je grenzen leren kennen. Met de kilo's gaat het in elk geval lekker

quote:

Op woensdag 25 oktober 2006 15:22 schreef -Bubseltje- het volgende:
Ik heb gister op de hometrainer een beetje luchtjes gefietst. Maar dat is nog geen goed idee ik heb daarna toch best nog wat last gehad van mijn buik.

Ik hoop dat dat inmiddels wel over is. Ik ben pas na een week of vier vijf dat soort dingen gaan doen en dat was toen nog behoorlijk zwaar.

quote:

Op woensdag 25 oktober 2006 17:44 schreef octopussy het volgende:
[afbeelding]

Nou ik heb toch maar een afspraak gemaakt voor een intake bij dr. Dillemans in Brugge. Zal wellicht wat sneller gaan dan als ik eerst een traject doormoet bij de obesitaspoli. Ik kan op 5 december terecht in Brugge, dus ben benieuwd!

Ik hoop dat het niet voor niets zal zijn (Brugge is toch wel een heel eind weg), maar ik kan me in ieder geval nog goed voorbereiden voor die tijd.

Niet gek, octo _{Mijn PBtje nog gezien op WLS?}

Bubsel, kom eens even vertellen? Ik kreeg de indruk dat je nog niet lekker in je vel zit, of in elk geval nog niet lekker gaat qua eten

he dames, hoe gaat het nu eigenlijk met jullie allemaal?

Ja, is lang geleden zeg

Met mij gaat het redelijk goed, heb wel bijna een jaar stilgestaan qua gewicht. Sinds deze week val ik ineens weer af 1,5 kilo

Ik heb volgende maand een afspraak met dr. Schweitzer, een endocrinoloog die gespecialiseerd is in WLS, en Nienke ten Hoor, diëtiste, die nauw met hem samenwerkt. Ik ben namelijk bang dat ik meer tekorten ga oplopen dan alleen B12 en calcium, dus ik wil me graag door dr. Schweitzer door de mangel laten halen. Hij weet ongelooflijk veel van wat WLS met je lichaam doet. De afspraak met Nienke ten Hoor was eigenlijk omdat ik wilde kijken of er nog iets aan mijn eetpatroon moet veranderen om zodoende toch nog wat af te vallen. En kijk, na het maken van de afspraak begon het afvallen spontaan op gang te komen

Even een kleine update van mijn kant. Ik heb de knoop doorgehakt en ga definitief voor de maagband Ik heb inmiddels een intake bij RA-Medical achter de rug en via mijn verzekeraar ben ik nu doorverwezen naar het ziekenhuis te Mol in België waar ik volgende week vrijdag een afspraak heb. Ik had eigenlijk al een afspraak voor vorige week vrijdag, maar nadat we kinderen en beestenboel bij oma hadden gedropt en we na het nodige kunst- en vliegwerk goed en wel op de snelweg zaten kregen we een belletje van het ziekenhuis dat de afspraak niet door kon gaan vanwege een spoedoperatie. Een behoorlijke domper kan ik je zeggen Maar we gaan het vrijdag gewoon weer proberen en die spoedoperaties moeten dan gewoon maar even wachten Heel erg spannend allemaal, maar ik ben iig zeer gemotiveerd en hoop dat de hele procedure niet al te lang in beslag gaat nemen en ik snel aan de beurt ben. Nog meer mensen toevallig die voor een maagband gaan??

Ik heb nu bijna 2 maanden een Gastric Bypass
Qua gewichtsverlies zit ik op schema (15 kilo kwijt) en met eten is het nog steeds ontdekken wat wel en wat niet kan. Wel ben ik nog snel moe, maar dat is normaal.
Overigens is het niet bepaald gemakkelijk om opnieuw te moeten leren eten. En mijn lichaam moet ook heel erg wennen aan het gebrek aan eten en honger.

Meaghan, mag ik vragen waarom jij een maagbandje gaat nemen?

Het past gewoon het beste bij mij Ik ben een echte volume-eter en daarbij ben ik geen zoetekauw. Ik heb veel gelezen, de voors en tegens tegen elkaar afgewogen en de maagband lijkt voor mij gewoon de juiste keus. Ik weet dat ik nog steeds bezig zal zijn met wat ik eet en hoeveel ik eet en dat ik veel dingen niet meer zal kunnen eten, maar dat is in mijn geval alleen maar beter en hopelijk zorgt het uiteindelijk voor het nodige gewichtsverlies. Een wls operatie is een zeer drastische stap en eerlijk gezegd durf ik ook niet eens verder te denken dan een maagband, maar dat hoeft gelukkig ook niet voor nu. Respect trouwens voor de stap die je hebt durven nemen Octopussy En al 15 kilo kwijt

Ik ben meer het type grazer (de hele dag door eten, maar nooit grote hoeveelheden), en zou dus bij het maagbandje sowieso geen baat hebben. Daarnaast heb ik persoonlijk wel de overtuiging dat het maagbandje opvallend vaak complicaties geeft. Ik neem aan dat je op de hoogte bent van de complicaties die kunnen voorkomen? De arts waar ik mijn gbp heb laten doen is ook geen fan van maagbandjes omdat hij vaak de gevolgen ziet als hij een redo doet (maagbandje gaat er dan uit en er komt een andere WLS voor in de plaats).
Het is natuurlijk jouw beslissing, en ik wil je absoluut niet aanvallen. Maar denk alstjeblieft goed na of je wel een maagband wil. Lees ook zoveel mogelijk ervaringen van mensen. Ik zeg niet dat het altijd misgaat, maar de ellende die ik heb gehoord wil ik je besparen.

Ieder voordeel heb z'n nadeel, je wilt het ook niet meemaken dat je uit een van de vele naden die er bij een GBP gelegd worden gaat lekken, dan lig je maanden later nog met abcessen in het ziekenhuis.

Ik ken de verhalen ja en ik ben me bewust van de eventuele risico's. Maar als ik al die nare verhalen lees vraag ik me altijd af waarom het zo fout gaat bij die mensen en in hoeverre die mensen de voorschriften hebben nageleefd en of ze wel snel genoeg aan de bel hebben getrokken bij klachten. Ik weet bv. dat als er iets niet goed voelt dat ik dat meteen moet melden en er zeker niet mee moet blijven rondlopen. Het is ook deels hoe je er zelf mee omgaat, maar helaas zijn er natuurlijk ook risico's die je niet zelf in de hand hebt, maar dat is bij alle WLS ingrepen wel van toepassing. Ik heb daarentegen ook veel positieve verhalen gelezen en dat men vele kilo's lichter is en verder geen tot weinig problemen heeft ervaren met het maagbandje. Wie weet hoe het mij zal vergaan met een bandje, niemand zal mij daar nu al uitsluitsel over kunnen geven. En ondanks die onzekerheid durf ik het aan, mede vanwege mijn huidige gezondheidstoestand en dat er snel iets moet gebeuren. Ik ga gewoon uit van het positieve

Meaghan, ik wil je niet aan het twijfelen brengen, maar een feit is dat maagbandjes vaak complicaties geven, ook bij mensen die zich netjes aan de voorschriften houden. Dingen waar ze niets aan kunnen doen: ingroeien, kantelende reservoirs en zuurbranden waardoor de slokdarm aangetast wordt en er soms een voormaag gevormd wordt door de slokdarm. Volgens mij was het Himpens die zei dat van de 2000 geplaatste maagbandjes er al 1900 weer verwijderd waren. Waarna mensen vaak alsnog een GBP krijgen. In België stappen ze zelfs al helemaal van de maagbandjes af, hier in NL loopt men wat dat betreft behoorlijk achter. Voor een volume-eter wordt volgens mij de DS het meest gekozen.

Naar welke arts ga je?

één voordeel, na een maagband kan je nog wel aan de GBP, andersom niet

quote:

Op vrijdag 31 augustus 2007 16:24 schreef lotje11 het volgende:
één voordeel, na een maagband kan je nog wel aan de GBP, andersom niet

Dat is niet waar tegenwoordig hebben ze ook bandjes voor bij de GBP

de risico's van een GBP als er iets gebeurd is het ernstiger maar bij een maagband gebeurd het veel vaker.