Wolfmother #1

quote:

Op vrijdag 28 augustus 2009 16:00 schreef Leonos het volgende:

[..]

Kaartjes ?

Zie alleen een London gig !

quote:

Op vrijdag 28 augustus 2009 16:02 schreef Leonos het volgende:

[..]

Wtf, en dat meld je ook niet ff?

quote:

Op vrijdag 28 augustus 2009 16:03 schreef Leonos het volgende:
Damn Waarom mis ik dat nou weer

quote:

Op vrijdag 28 augustus 2009 16:06 schreef Leonos het volgende:
Normaal zie ik het altijd hier

quote:

Op vrijdag 28 augustus 2009 16:23 schreef Leonos het volgende:
Kaartjes op marktplaats zijn ook maar 35.
Weet niet hoeveel jij er voor betaald hebt?

quote:

Op vrijdag 28 augustus 2009 16:47 schreef Leonos het volgende:

[..]

Ja weet niet of dat betrouwbaar is

quote:

Voor het - voordien uitverkochte - concert van Wolfmother in de Oude Zaal
op donderdag 15 oktober zijn alsnog een beperkt aantal kaarten beschikbaar
gekomen. Deze kaarten à ? 22,50 + lidm. zijn vanaf nu in de verkoop. Voor
de snelle beslissers dus!
Via onderstaande link vind je meer informatie en de link naar Ticketservice
voor online kaartverkoop:

http://www.melkweg.nl:80/artikelpagina.jsp?artikelid=154258

quote:

WOLFMOTHER: LEVEN NA DE BIJNA-DOOD :: 16-10-2009

Sommige mensen worden geboren voor het rocksterrendom. Je ziet het aan de manier waarop ze zich over het podium voortbewegen. Je voelt het aan de energie in de zaal die ze platspelen. Je hoort het aan de achteloos geniale muziek die ze produceren. Wolfmothers Andrew Stockdale is zo’n geboren rockster. Hij neemt geen pose aan, hij ís de pose. In de Kleine Zaal van de Melkweg presenteert hij vanavond met succes het nieuwe album Cosmic Egg (release: 23 oktober) en stelt en passant drie nieuwe bandleden voor.

Het debuut van Wolfmother was op z’n zachtst gezegd een schot in de roos, drie jaar geleden. Het trio raasde als een wervelwind de wereld over en vond onderweg duizenden hardrockfans die aan Stockdale’s karakteristieke stem en dito composities onmogelijk weerstand konden bieden. Na een tourpauze van negen maanden begon de machine te haperen; ‘irreconcilable differences’ deden bassist/toetsenist Chris Ross en drummer Myles Heskett besluiten om in augustus 2008 het moederschip te verlaten. Een half jaar later, in februari 2009, trad Stockdale voor het eerst op met de door hem gerekruteerde nieuwe bandleden: bassist/toetsenist Ian Peres, gitarist Aiden Nemeth en drummer Dave Atkins.

‘Come together! Right now, over me…’ Op de tonen van de Beatles-klassieker betreedt Wolfmother 2.0 het podium van de Kleine Zaal, terwijl het Amsterdamse Coparck in de Max het vierde album A Dog And Pony Show presenteert. Het is bijzonder om een band van dit kaliber, met een stadionbreed rockgeluid, in deze intieme setting te mogen aanschouwen. De Australiërs vinden een goede mix tussen oud en nieuw materiaal en zoals te doen gebruikelijk voor de release van een nieuw album, worden ‘oude’ knallers als Dimension, White Unicorn en Woman een stuk luider ontvangen dan het nieuwe werk.

Er is dan ook het één en ander veranderd, en daar zijn ze zich bij Wolfmother terdege van bewust. ‘This might freak you out, ‘cause it sounds like The Stones’, waarschuwt Stockdale voor aanvang van White Feather, een song die qua opbouw en gitaarpartijen inderdaad aan Jagger en co. doet denken. Toch sluit het leeuwendeel van de vanavond gespeelde Cosmic Egg-nummers prima aan bij wat we al kenden; de stampende single New Moon Rising kan zelfs gemakkelijk uitgroeien tot een nieuwe Wolfmother-klassieker.

En wat is er te merken van de verandering in line-up? Niets dan goeds. Peres – grote bos donker haar, vergelijkbaar met de coupe van zijn frontman – is minstens even gedreven en bedreven als zijn voorganger, Nemeth speelt vlekkeloos en dienend, en de drummende kolos Atkins ramt een fundament van gewapend beton onder elk nummer. Praktisch alle songs worden een minuut of twee uitgebouwd, met Stockdale als aangever én afmaker. En hoe wild en ongecontroleerd het er soms ook aan toe lijkt te gaan, missers zijn er nauwelijks.

Met Colossal als afsluiter van de reguliere set kun je de boel natuurlijk prima de boel laten, maar wat Stockdale betreft is het bij aanvang van de toegift pas tijd ‘to get loose’. Met Back Around en Joker & The Thief komt vervolgens een zinderend einde aan een gedenkwaardige avond, waarop Wolfmother bewijst dat er leven na de bijna-dood is.

TOM SPRINGVELD

Gezien: WOLFMOTHER, MELKWEG OUDE ZAAL, AMSTERDAM (15 OKTOBER 2009)