Emigreren naar Engeland

Bij deze alweer een topic over emigreren. Er zijn al veel topics over geweest, ik heb de zoekfunctie wel gebruikt dus, maar helaas komt er in de meeste topics geen informatie naar voren maar staat het vol met mensen die aan de TS gaan vragen waarom diegene uit Nederland weg wil. Ik hoop dat ook dat mensen hier wel zinnige overwegingen en tips willen plaatsen, want met opmerkingen dat overal wel wat mis is schiet ik niets op. Ik weet ook wel dat Engeland zo z'n slechte punten heeft en ik wil hier niet weg vanwege het politieke klimaat of wat dan ook. Het is ook geen overhaaste beslissing, ik denk er al jaren over na. Ik twijfel nog steeds wel, want je doet het natuurlijk niet zomaar.

Ik denk dat het grootste 'obstakel' dat me ervan weerhoudt gewoon het feit is dat ik niet weet wat ik moet verwachten qua papierhandel. Hoe regel ik het precies? Waar kan ik informatie vragen? Heb ik ergens vergunningen of papieren voor nodig? Heb ik een minimuminkomen nodig? Moet ik gelijk werk hebben, regel ik eerst werk en dan een huis of andersom, hoe krijg ik m'n spullen aan de overkant, etc. En wat doe ik als ik daar m'n werk verlies of zo.

En verder zit ik nog met de vragen wanneer en waar precies? Eigenlijk wil ik naar York, maar misschien is dat wel te duur of kan ik daar geen werk krijgen, en wat wil ik dan? Dat is natuurlijk geen vraag die iemand hier kan beantwoorden, maar ik zou het wel graag horen van mensen die zelf willen emigreren of het ooit overwogen hebben.

En wanneer ga ik dan? Ga ik eerst in Rotterdam wonen en van daaruit de boel regelen en wat financiele reserves opbouwen of ga ik gelijk? Aan de ene kant lijkt het eerste me makkelijker, veiliger. Aan de andere kant ben ik heel bang dat ik op het moment dat ik hier een leven aan het opbouwen ben, een baan zoek, een huis koop, vrienden maak, etc. of misschien zelfs wel een relatie zou krijgen niet meer de beslissing kan nemen om naar Engeland te gaan en dat ik dan een beetje tussen twee werelden in blijf hangen omdat ik eigenlijk wel weg wil, maar ook dingen heb die me hierhouden. Dat ik dan niet meer durf te laten gaan wat ik hier heb, maar daar ondertussen ook niet helemaal gelukkig mee kan zijn.

Verder is het idee om dat weinige wat ik hier heb achter te laten toch ook wel eng op sommige momenten, terwijl ik er op andere momenten heel nuchter over denk. Hoe ver is Yorkshire nu helemaal? Het is niet de andere kant van de wereld, het is zelfs best dichtbij. Er zit alleen een onhandig watertje tussen, maar je kunt zowel met trein, boot als vliegtuig redelijk voordelig en snel heen en weer reizen. Dus ergens denk ik ook, waar maak je je druk om, doe het gewoon! De handvol mensen in Nederland die ik de moeite waard vind om op te zoeken wonen nu ook niet naast de deur. Sommige mensen zie ik nu ook maar een paar keer per jaar, dus wat dat betreft hoeft er niet veel te veranderen.

In ieder geval, ik denk wel dat ik het echt wil doen en ik denk dat als ik eenmaal in Engeland zit, het helemaal goed komt en ik m'n weg wel vind. Ik ben iemand die zichzelf makkelijk bezig houdt, goed alleen kan zijn en best makkelijk nieuwe contacten legt. Als je lang genoeg blijft staan praat ik wel tegen je. Ook op vakantie in Engeland leg ik makkelijk contact, ik ga altijd gewoon mee uit met mensen die ik niet ken, of ik krijg via via wel weer adresjes van mensen die me de stad wel willen laten zien. Wat dat betreft voorzie ik geen problemen.

Een huis heb ik hier nog niet, een baan ook nog niet (een bijbaantje wel, maar geen 'echt' werk). Geen vrienden in m'n directe omgeving, de dichtstbijzijnde woont een uur hier vandaan en de verste een uur of vier, dus even 's avonds op de koffie komen tussen alle bedrijven door is er nu ook niet bij. Ik heb drie mensen die ik goede vrienden zou noemen en vier mensen die ik als familie zie maar waar ik geen hele hechte band mee heb. Ik ben niet het type dat wekelijks bij pa & ma op de koffie zou komen. Opa en oma zie ik ook alleen met verjaardagen. Ik studeer van de zomer af als het goed is, heb geen studieschuld. Een uitzet heb ik en ik heb geen kapitaal op de bank staan, maar ik heb nu al een bedragje waar je een leuk tweedehands autootje van kan kopen, en hoop over een paar maanden een bedrag te hebben waar ik als het meezit behalve die auto ook nog m'n huishoudelijke apparaten en stoffering van kan betalen. De rest van m'n uitzet heb ik dus al, ook meubilair en zo. Verder geen huisdieren die mee moeten, hooguit een konijn als het dan nog leeft en m'n moeder niet besluit dat ze 't toch wil houden.

Dit als situatieschets, dat is misschien wat handiger om wat zinnigs te kunnen zeggen over de beslissing.

Dankjewel. Google is fijn hoor, maar als iemand gewoon eigen ervaringen heeft hoor ik dat ook graag dus vandaar ook dit topic.

quote:

Op donderdag 25 mei 2006 22:33 schreef Hyperdude het volgende:
-Waarom specifiek Engeland/York?

Dit klinkt ongetwijfeld heel belachelijk, maar ik weet al vanaf m'n vijftiende ongeveer dat ik meer met Engeland heb dan met Nederland. Ook toen ik er nog niet geweest was. Toen ik eenmaal in York kwam op m'n 18e was het precies wat ik verwachtte. Ik heb ook echt meer met Yorkshire dan met de rest. Ben in London en Bath geweest en vond daar niet zo veel aan, maar York vind ik geweldig en Hull, Whitby, Scarborough vond ik ook ok (al zou ik in de laatste twee niet willen wonen want te klein en dorps). Als ik een jaar niet naar Engeland kan voel ik me dus onrustig (zoals nu, want ik moet afstuderen dus heb geen vakantie geboekt). Ik voel me daar thuis en hier niet.

quote:

-Zie je het als nieuwe kansof als vluchten?

Vluchten zeker niet, maar nieuwe kans is wel overdreven. Ik ga sowieso van de zomer uit huis en werk zoeken, dus een 'nieuwe kans' is het allemaal sowieso wel.

quote:

-Werk, huisvesting en relaties en vrienden allemaal tegelijkertijd nieuw; lijkt mij wel erg veel gevraagd.

Nou ja, zoals ik dus zeg, ik moet sowieso op mezelf en werk zoeken, en ik ben sowieso alleen. Ik ben al drie jaar single en m'n vrienden zie ik dus ook niet heel erg veel en m'n familie komt toch wel op bezoek, of ik nu in Engeland ga wonen of in Nederland blijf maar op een paar uur reizen woon. Alleen zullen ze dan wel willen blijven slapen, maar vooruit.

Verder is hier werken en daar wonen, of hier relaties en daar werken niet echt een optie lijkt me. Je kan zo moeilijk op twee plaatsen tegelijk zijn. Dus voor mij is het sowieso alles of niets, nu of nooit (zo voelt het momenteel een beetje). Ik ben nu op een punt dat ik denk dat ik het relatief makkelijk kan doen. Hoe langer ik blijf hoe moeilijker het wordt denk ik. Ik vind het ook zo zonde om eerst te gaan investeren in een leven hier en het dan allemaal weer 'weg te gooien'. Dan kan ik toch beter gelijk gaan? Terug kan altijd nog. Dat het eerst best moeilijk zal zijn daar ga ik wel vanuit. Je hebt even geen vangnet. Al is het maar dat je nog niemand kent met startkabels als je je koplampen weer hebt laten branden om maar een simpel praktijk voorbeeld te noemen Daar ben ik me dus wel van bewust maar dat heb ik er wel voor over denk ik. Ik denk niet dat ik het type ben dat zich uit eenzaamheid en wanhoop in de Ouse zou verdrinken hoor.

En ja, met z'n tweeën of drieën emigreren is geen optie, want ik ben alleen en heb de intentie dat nog heel erg lang te blijven.

Het was wel mijn intentie om vanuit Nederland te proberen werk te vinden ja. Er op goed geluk heen gaan en dan maar wat zoeken vind ik wel erg ongeorganiseerd.

quote:

Op donderdag 25 mei 2006 22:31 schreef Adik het volgende:
Zonder financiële reserve zou ik het sowieso niet doen - met name UK is duur, en als je even een maandje of twee zonder werk (moet) zitten ben je al gauw het dubbele kwijt van hier in NL.

Vertel me wat ja. Ik heb al aardig wat geld aan vakanties geinvesteerd waar mijn collega's me voor gek verklaren omdat zij met een tiende van wat ik uitgeef een week in Spanje zitten.

Die financiële reserve is er deels, want evt. kunnen mijn ouders garant staan voor bijv. woonruimte (ik weet niet of het mogelijk is daar gelijk een huis te kopen en of je daar ook iemand garant kunt laten staan? dat zijn dus ook van die dingen waar je mee zit). Ik weet op zich ook wel dat ik met de 5000 euro die ik nu heb niet echt ver kom, maar voorlopig heb ik nog wel even de tijd. Als ik hieraan begin wordt het toch pas eind dit jaar, begin volgend jaar dat ik werkelijk dingen ga regelen.

quote:

Eigen ervaring: ik heb een baan gevonden waarbij ik veel reis (lees: 5 dagen per week door heel europa, en in het weekend thuis). Dat is een aardig alternatief voor het "voorgoed" migreren. Voor europa heb je sowieso een vergunning nodig (UK ervaring heb ik niet)...

Ja, maar het gaat mij dus niet zomaar om 'buitenland' of 'weg van Nederland'. Alhoewel een baan bij het ministerie van buitenlandse zaken me ook gaaf leek, met iedere drie à vier jaar een andere werkplaats, maar daar moest je vloeiend Frans voor spreken en zo'n gebrek aan vastigheid is helemaal niets voor me. Ik heb al moeite om me te hechten aan dingen (plaatsen, mensen) en ik denk dat dat rond blijven reizen daar niet bevorderlijk voor zou werken.

Sowieso houd ik niet van onderweg zijn, daar ga ik alleen maar van stressen. Ik heb nu vijf jaar gestudeerd en moest daarvoor dagelijks op en neer naar Utrecht en ik ben blij dat ik daarvan verlost ben. Vier uur per dag verspillen met reizen is zo niet mijn kopje thee.

Had je van tevoren contact gehad met bedrijven of heb je je verdiept in hoeveel werkgelegenheid er was?

Ik ben toch wel blij dat je het vertelt hoor. Dingen als abonnementen opzeggen of zo zou ik rustig vergeten =P

En hoe heb je dat met je auto gedaan? Kun je die gewoon daar houden dan? (mss is dat een hele domme vraag, maar ik heb echt geen idee hoe dat zit...)

quote:

Op donderdag 25 mei 2006 23:04 schreef _Boo_ het volgende:
Misschien kun je op dit forum meer informatie vinden, er zitten volgens mij meer mensen die geemigreerd zijn dan op Fok! http://www.wereldwijzer.nl/

Thanks!

Ik zou gewoon kopietjes maken en een setje meenemen en een setje thuis achterlaten.

Helaas geen spannend antwoord. Ik heb inmiddels al twee jaar een relatie en m'n vriend was hier in procedure voor een verblijfsvergunning toen ik hem leerde kennen en studeerde hier. Daardoor is het een beetje in het water gevallen.

Maar ik wil eigenlijk nog steeds naar Engeland en ik denk ook wel dat ik het ergens in de toekomst ga doen (middellange termijn). Of een internationale baan zoeken, dat lijkt me ook wel wat eigenlijk. Maar liever daar wonen.

Momenteel ben ik even te druk bezig in Nederland, niet zozeer met dingen die me echt binden aan Nederland, maar praktische zaken om mijn toekomstperspectief qua werk te verbeteren. Ik kan nu hier in Nederland geen werk op niveau vinden en heb niet de illusie dat ik in Engeland makkelijker aan werk zou komen - ik heb hier nu de kans om daar wat aan te doen, al gaat het niet zo vlot, dus dat doe ik eerst.

Maar ik moet het ooit gaan doen. Het is voor mij geen optie om hier te blijven. Als ik bijv. een woonprogramma op de BBC kijk, dan zie ik mezelf daar ook wel wonen en eigenlijk zie ik mezelf ook altijd daar als ik aan de toekomst denk. Ik zie mezelf over twintig jaar echt niet in Nederland wonen.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 02:15 schreef Fetai het volgende:
Ik ben verhuisd naar West-Yorkshire...
hoi!

Mag ik bij jou komen wonen?

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 20:39 schreef LXIV het volgende:

[..]

Als je het niet gedaan hebt toen alle seinen op groen stonden, dan zul je het nu helemaal nooit meer doen!

Onzin. En daarnaast, de seinen stonden dus niet allemaal op groen want ik kan amper werk vinden. En werk is toch wel verrot handig als je wil gaan emigreren.

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 20:53 schreef LXIV het volgende:

[..]

In 2006 werd overal geschreeuwd om arbeidskrachten!! Als je toen niks kon vinden.

Nu is het wel crisis. En dat duurt nog wel 3 jaartjes.
Dan werk je inmiddels ergens waar je niet zomaar weg wil.
Dan koop je toch maar een huis
Dan word je zwanger (feli)
Dan hebben de kinderen het goed naar zin op school
Dan willen de kinderen niet meer mee vanwege hun vriendje
Dan wordt je oma
Dan weet je dat je de kleinkinderen zult missen
Dan ga je dood.

Dat zeg ik nu, en dat is jouw voorland. Leer er mee leven, want het kan erger.

Als jij zo wil leven, prima. Maar dring niet iedereen jouw levensstijl op. En in 2006 kon ik idd geen werk vinden - heeft te maken met vooropleiding. Als je niet opgeleid bent in iets commercieels, economisch of iets met ICT was je toen ook al niet interessant.

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 21:10 schreef LXIV het volgende:

[..]

Nee, ik heb het hier over jouw leven, niet dat van mij! Ik zal je iedere 5 jaar hier op FOK! er nog wel aan verwittigen!

Samenvatting: Je hebt jouw Window of Opportunity gemist. Geeft verder ook niks meid!

Volgens mij heb je het eerder over een projectie van je eigen miserabele leven, want dat van mij kan het niet zijn. Maar daar hoef ik ook niet over met je in discussie, het is gelukkig namelijk mijn leven en niet het jouwe. Ik kan nu gaan vertellen waarom mijn leven niet eens zo kan lopen zoals je beschrijft, maar ik vind je de moeite niet waard.

quote:

Op woensdag 25 maart 2009 21:26 schreef LXIV het volgende:

[..]

Er is helemaal niks miserable aan dat leven, al is het niet het mijne.

Maar goed. Mensen die altijd wel een reden vinden om niet te gaan, die zullen nooit gaan. Mensen die altijd wel een reden vinden om wel te gaan, die gaan uiteindelijk. In 2006 was er echt wel werk in Engeland. Er komen daar mensen binnen die de taal niet spreken en geen enkele opleiding hebben. Die zouden het wel kunnen?

Je klinkt net als zo'n beroepswerkeloze die het niet lukt om een baan te vinden in 25 jaar. Terwijl een illegaal die hier komt en nauwelijks Nederlands, Duits of Engels spreekt, niet begeleidt wordt maar tegengewerkt en eigenlijk helemaal niet mag werken hier het wel lukt.

Wat is er onduidelijk aan baan op niveau?

Niet waar ik voor in aanmerking kom denk ik. Als ik in Nederland niets op niveau kan vinden, zou ik niet weten waarom dat in Engeland wel zou kunnen. En als ik hier nu de kans heb om bepaalde ervaring op te doen die in de toekomst nuttig kan zijn, dan vind ik het geen logisch moment om te emigreren. Als ik nu niet op een hoger niveau kom qua werk, dan is de kans dat het ooit nog lukt uitermate klein.

Maar anyway, wat boeit jou het eigenlijk? Waarom moet je per se je zin doordrijven dat iemand anders iets niet gaat doen, alleen maar om dat jij het misschien niet meer zou doen, of omdat andere mensen het misschien niet meer zouden doen? Mijn hele leven hoor ik van iedereen dat als je eenmaal werkt, dat je dan nooit meer een voltijdopleiding gaat doen en toch zijn er genoeg mensen die dat juist wel doen, om maar wat te noemen.

Nee, dan ga jij een beetje dom zitten lullen en een topic verzieken omdat je het blijkbaar niet kan hebben dat sommige mensen niet vastgeroest raken in hun leven maar gewoon op een constructieve manier hun leven aanpakken en toekomstplannen maken. Echt, triest hoor.

quote:

Op zaterdag 28 maart 2009 21:04 schreef LXIV het volgende:
Al wat ik wilde zeggen was dat je altijd wel een reden kunt bedenken om niet te gaan, zoals er ook altijd wel een reden is om wel te gaan. En als je graag wil, en er zijn geen zwaarwegende redenen om niet te gaan, dan moet je het gewoon doen. Want je kunt jezlf altijd wel een reden geven om het nu net niet te doen.
Dus de mensen die lef hadden, die gingen toch wel. Ook als het niet ideaal was. En vice versa voor de mensen die dus niet durfden.

Alles wat je zegt is misschien waar voor jou, maar daarom nog niet per se voor anderen. Maar goed, misschien leer je ooit weleens dat niet iedereen hetzelfde is, doet of denkt.