[Centraal] Konijnen topic mét foto's #3

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 12:24 schreef Melusine het volgende:
Verder is het NIET normaal dat konijnen veel grommen en knorren. En weer weet ik waar ik het over heb: ik heb zelf een konijn gehad dat in het begin tamelijk territoriaal en aggressief was. Ik zeg niet dat er per definitie iets met de gezondheid mis is van zo'n konijn, maar het is geen normaal gedrag. Het kan duiden op verveling, aggressie, pijn, angst, boosheid, zelfs snot, etc. Vaak is het gewoon zo onschuldig als verveling - dat zie je vaak bij konijnen die alleen zitten of niet vaak genoeg uit hun hok mogen om te spelen.

Hm, dan heb ik even een vraagje. Mijn geweldige konijnen knorren ook. En na een week (of meer) vakantie helemaal. Je kan er dan nauwelijks bijkomen. Maar als je ze een tijdje aandacht geeft en ze weer vrij rond kunnen lopen op 't balkon (en in de grondbak kunnen graven) is het ergste over. Maar over gaat het m.n. bij 1 van de twee niet. Nu kan het verveling zijn, maar kan het ook gewoon 't karakter zijn? Cisco (die het meeste knort) knort b.v. ook als ze een boomwortel niet kapot krijgt.
De dames komen uit hetzelfde nest en zien er ongeveer zo uit. Ze zitten nu naast elkaar, elk in een apart hok omdat ze elkaar anders helemaal aan gort bijten. Ze hebben toen ze klein waren vrolijk bij elkaar gezeten toen moeders er nog bij liep, maar na een week niet bij elkaar gezeten te hebben lijken ze onverenigbaar. Zou daar nog iets aan te doen zijn? Dat geeft ook veel meer mogelijkheden met rondlopen, omdat ze nu om de beurt het balkon op mogen en de ander zich dan ook best wel eens de tering gaat vervelen.

Dat is wel een tip van mijn kant: heb je een balkon waar de konijnen moeten zitten, maak dan onder het hok een mogelijkheid waar de beestjes kunnen graven. Het geeft wel een behoorlijke troep, maar je konijnen zullen je dankbaar zijn. En het geeft je meteen de mogelijkheid om de beestjes een koele plek te geven met het weer van de afgelopen dag. (Door de grond nat te houden.)

Ja, het kan volgens mij zeker het karakter zijn. Bij het konijntje dat ik al noemde was dat waarschijnlijk wel het geval. Dat was gewoon een beetje een aggressief beestje in het begin, daar heb ik echt het vertrouwen van moeten winnen. Het is een teken van niet helemaal tam zijn, en dat is op zich niet erg: je konijn hoeft niet echt tam te worden als hij een vriendje heeft voor de knuffelbehoefte.
In die vakantie worden ze neem ik aan door een ander verzorgd? Dat kan al zorgen dat ze ontstemd raken. Kan diegene niet af en toe de konijnen een uurtje los laten? Het is wel logisch dat ze knorrig zijn als ze niet naar buiten mogen.
Verder kan het knorren erg afnemen naarmate de konijnen je gaan vertrouwen, dat heb ik zelf ook gezien.

Ik moet nu even weg, op het samenzitten kom ik zo nog terug.

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 12:31 schreef Melusine het volgende:

[..]

Wat naar dat ze zo bang is...
Het geluid tussen een piep en knor dacht ik al, dat heb ik ook wel eens gehoord en klinkt mij toch als een teken van ongemak/angst in de oren.
Konijnen die piepknorren ( ) tijdens het eten kunnen territoriaal of angstig zijn. Bij mijn konijn was het vnl. territoriaal gedrag: hij gromde ook als je het lege etensbakje pakte, en smeet ermee rond.
Ik vroeg of ze gecastreerd was, omdat het zou kunnen dat ze pijn had van binnen bij haar geslachtsorganen. Maar daar is ze nog wel erg jong voor. Vertoont ze het gedrag wat ik beschreef bij het eten, of is ze echt alleen bang? Voedsters worden wel minder territoriaal als ze gecastreerd worden namelijk, maar ik weet niet of jouw nijn alleen maar bang is of ook aggressief?

Tja als Miffy veel piept, dan is de vraag natuurlijk heel anders dan wanneer ze voor het eerst piepte tijdens dat wassen. Daarom dacht ik toen aan pijn of bedreigd voelen, en nu denk ik eerder dat het gewoon normaal gedrag voor haar is.
Zijn er redenen dat ze zo angstig is? Zit ze alleen? Pak je haar wel eens op?
Kun je merken dat ze piept als er iemand in de buurt komt of doet ze het ook als ze helemaal ongestoord zich alleen waant?

nou ja, ze zit zich te wassen, dus ik denk dat ze zich wel een beetje op haar gemak voelt (al kan het natuurlijk ook ontwijkend gedrag zijn zegmaar (even de naam kwijt)). Miffy is erg bang, in het begin viel ze me gewoon aan, nu stampt ze alleen nog, en probeert weg te vluchten zegmaar (in een hokje ofzo), dit deed ze eerst ook.
dat wat jou konijntje had, is waarschijnlijk voernijd of idd territoriaal gedrag, maar daar is verder niks mis mee, toch?
Miffy is denk ik alleen bang, niet aggresief. ze is soms gewoon nieuwschierig, en ik kan heel lief met dr knuffelen (dan komt ze tegen me op staan enzo ) maar in dr hok is ze bang. ze valt me niet meer echt aan (ik denk omdat ze me begint te herkennen) gelukkig
ik doe een gokje, maar ik denk dat het knorren en bang zijn het gevolg is van het in een konijnenopvang zitten. wij hebben haar begin januari uit een konijnenopvang in hilversum gehaald, ze was toen 3/4e jaar. ik denk dat dat bestwel invloed heeft gehad op hoe ze mensen ziet. want ze kreeg daar natuurlijk alleen maar eten, en niet uitgebreid aandacht.
ze zit samen met haar vriendje Bataille (waar ze erg dominant op is, in het begin reed ze erg veel op bataille) en verder pak ik ze minstens 3x per dag op.
het piepknorren tijdens het wassen deed ze toen ze zich alleen waande (mn vriendje zat er dus al een kwartier stil bij en toen ik een keer er heel stil bij zat).
maar zoals ik al zei, het piepen en knorren als ik haar wil benaderen wordt steeds minder, ik kan haar nu af en toe gewoon aaien zonder dat ze meteen wegspurt/knort/piept* hiena weg wil hebben.

Dan denk ik dat die piepknor bij het wassen losstaat van die angst. Wat dan overblijft is: onwaarschijnlijk: pijn (gewoon even in de gaten houden dus) of iets met de luchtwegen (snot, ook even in de gaten houden)
waarschijnlijk: gewoonte

Weet je trouwens zeker dat het geen nies was? Dat doen ze ook nog wel eens.

Wat betreft die angst, ja, ik denk dat je gelijk hebt en dat het ermee te maken heeft dat ze misschien een naar verleden heeft. Uit een opvang zijn op zich zegt niet zoveel, ze krijgen vaak echt wel aandacht, en nestjes worden vaak bij vrijwilligers geplaatst om ze handtam te maken.
Een van onze konijntjes (ook uit opvang dus) is zwanger op straat gedumpt, en die vertrouwt ons nog echt niet. Ze laat zich soms aaien en soms niet, schrikt soms van ons en soms niet. Het enige wat werkt is vertroetelen en niets tegen de zin van het beestje. Wat dat betreft is oppakken niet zo'n goed idee, vandaar dat ik het vroeg. Een konijn dat wordt opgepakt denkt instinctief "help, ik ben gevangen door een roofdier", en zal dus of vechten, of juist niets doen omdat het stil van angst is. Oppakken kan alleen bij enorm tamme konijnen die je echt helemaal vertrouwen, en zelfs dan moet je het alleen doen als het echt nodig is.

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 13:40 schreef en_door_slecht het volgende:
Ze hebben toen ze klein waren vrolijk bij elkaar gezeten toen moeders er nog bij liep, maar na een week niet bij elkaar gezeten te hebben lijken ze onverenigbaar. Zou daar nog iets aan te doen zijn? Dat geeft ook veel meer mogelijkheden met rondlopen, omdat ze nu om de beurt het balkon op mogen en de ander zich dan ook best wel eens de tering gaat vervelen.

Daar is volgens mij zeker wat aan te doen. Het probleem: konijntjes kunnen als babies heel goed bij elkaar. Twee zusjes zijn ook volwassen een goede combinatie, maar het punt is dat ze in hun "puberteit" kuren kunnen gaan vertonen, en soms vanuit het niets kunnen gaan ruziemaken.
Je moet ze dus opnieuw koppelen. Aangezien voedsters heel territoriaal zijn, is dat iets lastiger, maar zeker haalbaar. Zet je konijntjes de komende tijd elke avond in elkaars hok. Dus niet samen, maar het ene konijn in de ander haar hok, en andersom. Zo wennen ze alvast goed aan elkaars geur. Heb je nog het grote hok waar ze samen in zaten? Zo ja, maak dat dan grondig schoon. Zo nee, dan moet je de twee oude hokken verbinden als de koppeling geslaagd is. Een ander hok dan waar ze nu in zitten is beter, omdat ze het dan nog niet als hun eigen territorium beschouwen.

Als je de konijnen een week ofzo aan elkaars geur hebt laten wennen, kun je beginnen met de koppeling. Kies een neutrale ruimte waar ze nog nooit zijn geweest, bijvoorbeeld de gang of badkamer. Zorg voor iets vertrouwds als een huisje of speeltje, maar niet al te veel ruimte om elkaar te ontlopen. Laat de konijnen tegelijk in het nieuwe territorium. Tenzij ze met bloeden, gillen en krijsen gaan vechten, moet je ze zoveel mogelijk met rust laten. Plukken haar uittrekken en elkaar berijden moet je niet verstoren, dat zijn manieren om de rangorde te bepalen. Zorg wel voor een dik paar handschoenen om ze in geval van nood uit elkaar te trekken, een plantenspuit/bak water voor als het vechten uit de hand loopt. Je kunt ook hard krijsen (ze moeten echt schrikken) als ze te ruw doen. Als ze elkaar negeren is dat een goed teken. In het beste geval worden ze weer vriendjes. Als ze gaan rijden en plukken, hou de poging dan bij een kwartiertje ofzo. Eindig met iets lekkers, een stukje andijvie ofzo, en laat de nijnen dit lekker naast elkaar opeten.
Herhaal het koppelen tot ze elkaar weer lief lijken te vinden. Dan kun je ze ook langer op je balkon samen laten, en als dat goed gaat samen laten wonen. Pas altijd op dat je ze tegelijk in een nieuwe plek zet, aangezien ze allebei vrouwtjes zijn, en anders de ander als indringer zullen zien.

Succes!!

als ik bijv achterover buig als ze bovenop het hok staan, dan loopt miffy vaak zat op mn borstkast, omdat ze er dan vanaf wil vet schattig, en dan springt ze ook vol op me.
ik heb bataille wel eens horen niesen (toen dacht ik meteen dat hij snot had ) en dit klonk niet echt zo, ookal was het piepknorren bij miffy.

en ik zeg ook niet dat ze bij opvangen niet gesocialiseerd worden hoor , maar ze krijgen niet zo de aandacht als dat ze hier krijgen (en de ruimte om te lopen en de speeltjes die ze nu hebben). ik denk dat dat bestwel onmogelijk is als je een opvang hebt!

Tuurlijk, maar niet alle konijntjes houden daar angst aan over bedoelde ik.
Heeft Miffy nou nog gekke geluidjes gemaakt sinds die ene keer?
Het klinkt verder niet ernstig, ik zou gewoon alleen proberen om haar heel rustig minder bang te maken, dus niet meer oppakken, en als ze bijvoorbeeld op je springt of knuffelt kun je haar belonen met lekkers.

ik ben de hele dag weggeweest, heb alleen net en vanochtend even met ze kunnen knuffen. dus geen gekke geluidjes voor zover ik weet!
het probleem met miffy is, dat als ik haar niet oppak, ze niet bij me komt en ze dus nog langzamer minder tam wordt. we zijn nu 5,5 maand bezig en we zijn al een heel stuk opgeschoten, maargoed.
daarnaast is het probleem dat het veelvraten zijn (:P) en ik dus niks mee kan nemen richting hok (probleem 3) zonder dat ze dat door hebben en alleen maar op het eten gericht zijn.
en het 3e probleem dus, het zijn buitenkonijnen, met een hok met 2 verdiepingen met daaraan een grote ren, en daar kan ik dus niet in gaan zitten/bij gaan zitten en wachten totdat ze bij me komt (daarvoor staan er ook te veel speeltjes in de ren )
maar ik ging net even knuffen (dan zet ik ze meestal op het dak van het 2verdiepingenhok) en ze kwam weer de hele tijd op me staan en in mn armen springen enzo telkens even knufjes zoeken, maar soms ook bestwel bang zijn (kan ik me best voorstellen, met zo'n groot iets boven je )

Wat lief klinkt dat... alsof ze eigenlijk bang is maar toch heel graag wil knuffelen
Ben ook elke keer helemaal vertederd als Inky zich laat aaien terwijl ze het eigenlijk best eng vindt.

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 20:03 schreef Melusine het volgende:
Daar is volgens mij zeker wat aan te doen. Het probleem: konijntjes kunnen als babies heel goed bij elkaar. Twee zusjes zijn ook volwassen een goede combinatie, maar het punt is dat ze in hun "puberteit" kuren kunnen gaan vertonen, en soms vanuit het niets kunnen gaan ruziemaken.
Je moet ze dus opnieuw koppelen. Aangezien voedsters heel territoriaal zijn, is dat iets lastiger, maar zeker haalbaar. Zet je konijntjes de komende tijd elke avond in elkaars hok. Dus niet samen, maar het ene konijn in de ander haar hok, en andersom. Zo wennen ze alvast goed aan elkaars geur. Heb je nog het grote hok waar ze samen in zaten? Zo ja, maak dat dan grondig schoon. Zo nee, dan moet je de twee oude hokken verbinden als de koppeling geslaagd is. Een ander hok dan waar ze nu in zitten is beter, omdat ze het dan nog niet als hun eigen territorium beschouwen.

Als je de konijnen een week ofzo aan elkaars geur hebt laten wennen, kun je beginnen met de koppeling. Kies een neutrale ruimte waar ze nog nooit zijn geweest, bijvoorbeeld de gang of badkamer. Zorg voor iets vertrouwds als een huisje of speeltje, maar niet al te veel ruimte om elkaar te ontlopen. Laat de konijnen tegelijk in het nieuwe territorium. Tenzij ze met bloeden, gillen en krijsen gaan vechten, moet je ze zoveel mogelijk met rust laten. Plukken haar uittrekken en elkaar berijden moet je niet verstoren, dat zijn manieren om de rangorde te bepalen. Zorg wel voor een dik paar handschoenen om ze in geval van nood uit elkaar te trekken, een plantenspuit/bak water voor als het vechten uit de hand loopt. Je kunt ook hard krijsen (ze moeten echt schrikken) als ze te ruw doen. Als ze elkaar negeren is dat een goed teken. In het beste geval worden ze weer vriendjes. Als ze gaan rijden en plukken, hou de poging dan bij een kwartiertje ofzo. Eindig met iets lekkers, een stukje andijvie ofzo, en laat de nijnen dit lekker naast elkaar opeten.
Herhaal het koppelen tot ze elkaar weer lief lijken te vinden. Dan kun je ze ook langer op je balkon samen laten, en als dat goed gaat samen laten wonen. Pas altijd op dat je ze tegelijk in een nieuwe plek zet, aangezien ze allebei vrouwtjes zijn, en anders de ander als indringer zullen zien.

Succes!!

Hmm, ik heb hier wel twee hele speciale konijnen hoor! Ik denk dat als je er een kat bij zet deze in stukken bij die twee konijnen vandaan gehaald moet worden.
Ze zitten nu naast elkaar in een hok waar twee lagen gaas in het midden zit, zodat ze altijd gescheiden zitten, maar elkaar wel kunnen ruiken en deels kunnen zien. Toen ze eens per ongeluk bij elkaar op 't balkon terecht kwamen, had 1 van de twee de krassen in d'r onderrug staan en er vlogen bergen haar rond. Dat bij elkaar zetten durf ik dus eigenlijk niet zo goed meer... De enige reden dat ze ophielden met knokken was omdat ze beide afgepeigerd waren.

Maar ik zou ze graag bij elkaar willen hebben, omdat ze dan bij heet weer beiden onder het hok een bunker kunnen bouwen.

Tja, het is wel zo dat er altijd een klein percentage koppelingen mislukt, omdat de konijnen echt een hekel aan elkaar hebben. Dit komt echter niet vaak voor. Je moet wel begrijpen dat voedsters heel erg territoriaal zijn: als je die samengooit in een plek die ze allebei als hun eigen territorium beschouwen, zullen ze zich verdedigen. Dat heeft niets te maken met speciaal zijn of elkaar niet mogen.
Nogmaals, haar in het rond en een beetje vechten is nog geen teken dat ze niet samen kunnen. Je moet het echt op een neutrale locatie proberen wil je met zekerheid kunnen zeggen dat ze elkaar niet mogen.
Er is wel een truukje voor konijnen die zich niet makkelijk laten koppelen.
Weet je toevallig of je konijnen bang worden van een autorit? De meeste konijnen namelijk wel.
Zo ja, zet ze dan samen in een auto en ga een stuk rijden. Ze zullen zo bang zijn dat ze dan maar troost bij elkaar zoeken. Eenmaal terug en weer apart, zullen ze elkaar niet associeren met de angst van het autorijden, maar juist met het veilige gevoel van bij elkaar zitten. Dit werkt ook met iets anders waar ze heel bang voor zijn, zoals een stofzuiger ofzo. Maar het belangrijkste is dat je probeert te koppelen op neutraal terrein.

kennis maken met de logeer pup:

quote:

Op vrijdag 16 juni 2006 00:26 schreef AversusZ het volgende:
kennis maken met de logeer pup:

Kan dat zomaar? Ik meende dat honden en katten vaak wel willen matten met een konijn. Je konijn zou niet de eerste zijn die in de bek van een kat belandt. Gok je maar gewoon wat of gok je het eerst met het konijn van de buren?

quote:

Op woensdag 14 juni 2006 13:37 schreef ymme het volgende:
Ik ben het eens met het feit, dat een konijn alleen nooit helemaal gelukkig kan zijn.
Als je er voor kiest neem er 2, dit zal eigenljk wettelijk vast moet staan.
Echt ik raad het persoonlijk iedereen aan

dat spreek ik toch echt tegen hoor...je kan aan alles merken dat ons konijn het gelukkigste konijn ter wereld is...4 a 5 uur per dag door de hele kamer rennen, overal mogen rennen, springen, liggen en bijten (staat toch niks van waarde).

Dat moet een feest zijn en uit het feit dat ze altijd bij ons komt liggen en ons uitgebreid komt likken en geknuffeld wil worden blijkt wel dat ze heel gelukkig is. Bezoek vindt ze ook erg leuk, hoe meer mensen hoe meer vreugd. Nee ik denk niet dat ze zich eenzaam voelt.

quote:

Op vrijdag 16 juni 2006 13:37 schreef cleany2 het volgende:

[..]

dat spreek ik toch echt tegen hoor...je kan aan alles merken dat ons konijn het gelukkigste konijn ter wereld is...4 a 5 uur per dag door de hele kamer rennen, overal mogen rennen, springen, liggen en bijten (staat toch niks van waarde).

Dat moet een feest zijn en uit het feit dat ze altijd bij ons komt liggen en ons uitgebreid komt likken en geknuffeld wil worden blijkt wel dat ze heel gelukkig is. Bezoek vindt ze ook erg leuk, hoe meer mensen hoe meer vreugd. Nee ik denk niet dat ze zich eenzaam voelt.

ja, omdat hij of zij niet beter weet!
vergelijk het met jezelf, ben jij liever samen met een gorilla, of met een medemens (je partner bijv.)

quote:

Op vrijdag 16 juni 2006 13:37 schreef cleany2 het volgende:

[..]

dat spreek ik toch echt tegen hoor...je kan aan alles merken dat ons konijn het gelukkigste konijn ter wereld is...4 a 5 uur per dag door de hele kamer rennen, overal mogen rennen, springen, liggen en bijten (staat toch niks van waarde).

Dat moet een feest zijn en uit het feit dat ze altijd bij ons komt liggen en ons uitgebreid komt likken en geknuffeld wil worden blijkt wel dat ze heel gelukkig is. Bezoek vindt ze ook erg leuk, hoe meer mensen hoe meer vreugd. Nee ik denk niet dat ze zich eenzaam voelt.

Zucht... Ik heb zelf, als je even goed leest, 10 (ja tien) jaar een heel erg gelukkig konijntje gehad. Alleen ja. Ik beweer niet dat een konijn alleen niet gelukkig KAN zijn, ik beweer dat hij met een vriendje gelukkigER is. Volgens mij bedoelde Ymme dat ook. En inderdaad zoals Hiena zegt, soms weet je niet beter. De vergelijking medemens/gorilla is een hele goede, want konijnen communiceren op hele subtiele wijze met beweging, ademhaling etc. en dat kan niet met welke andere diersoort dan ook: daar hebben ze een soortgenoot voor nodig.

Geloof me, mijn "single" konijntje heeft een prachtig leven gehad, en ik heb geen seconde het gevoel dat ik hem tekort heb gedaan. Hij was ook altijd superblij, hield heel erg van knuffelen, etc. Hij is niet voor niets zo oud geworden: dat wordt een ongelukkig beest niet. Maar toch, als ik de tijd kon terugdraaien had ik hem een vriendje gegeven. Dat is namelijk zoals het hoort - konijnen zijn NIET solitair van natuur.
En mensen kunnen een gemis wel voor een groot deel opvangen, maar nooit helemaal. Als je niet vanuit ervaring en kennis spreekt, kun je maar beter even nadenken voor je iets zegt.

En dan heb ik het belangrijkste nog niet eens gehad. Dat JIJ nou toevallig goed voor je konijn zorgt en het veel aandacht geeft is, hoewel heel erg lovenswaardig, nog geen teken dat anderen dat ook zullen doen. Soms heb je het gewoon even druk, moet je naar je werk, ben je een dagje weg, etc. Een gekoppeld konijnenpaar is altijd samen en zal altijd kunnen communiceren op een manier zoals een mens dat met een konijn niet kan.
En er zijn dus zat mensen die maar 1 konijn nemen uit onwetendheid, en die het niet (kunnen) overstelpen met aandacht en ruimte en liefde zoals jij kennelijk doet en ik heb gedaan. Die mensen wil ik nog voor de aanschaf behoeden voor een fout, door duidelijk te maken hoe graag konijnen samen zijn.
Vaak is het namelijk gewoon onwetendheid. Als het egoïsme is, vind ik het walgelijk, maar kan ik er weinig aan doen. Maar de mensen die gewoon niet beter weten willen vast het beste voor hun konijn, en zullen blij zijn met deze tip.

Ik zit er ook over na te denken om 2 konijntjes te kopen...
Maar kunnen een vrouwtje en mannetje of vrouwtje vrouwtje bij elkaar dan? (als je t mannetje laat castreren he)
Enne in wat voor hok moeten ze dan? Ik wil ze graag met zn tweeën in een hok hebben maar hoe groot moet dat dan zijn? Een normaal hok met zn tweeën? Want ik vind het niks als ze allebei in een apart hok zitten..
En kopen jullie konijnen via een nestje van bijv marktplaats of via een dierenwinkel? \

En heeft iemand nog tips voor me als ik 2 konijntjes aanschaf of dingen die ik wel zou moeten weten over konijnen?
Ik wil namelijk gaas over een stuk gras zetten waar ze overdag kunnen rennen en lopen.
Maar hoe zit het dan met de winter? Kunnen ze dan ook naar buiten of moeten ze de hele dag in een hok zitten?

Ik hoop dat jullie me wat antwoordjes kunnen geven

quote:

Op zondag 18 juni 2006 17:07 schreef Sannelie het volgende:
Ik zit er ook over na te denken om 2 konijntjes te kopen...
Maar kunnen een vrouwtje en mannetje of vrouwtje vrouwtje bij elkaar dan? (als je t mannetje laat castreren he)
Enne in wat voor hok moeten ze dan? Ik wil ze graag met zn tweeën in een hok hebben maar hoe groot moet dat dan zijn? Een normaal hok met zn tweeën? Want ik vind het niks als ze allebei in een apart hok zitten..
En kopen jullie konijnen via een nestje van bijv marktplaats of via een dierenwinkel? \

En heeft iemand nog tips voor me als ik 2 konijntjes aanschaf of dingen die ik wel zou moeten weten over konijnen?
Ik wil namelijk gaas over een stuk gras zetten waar ze overdag kunnen rennen en lopen.
Maar hoe zit het dan met de winter? Kunnen ze dan ook naar buiten of moeten ze de hele dag in een hok zitten?

Ik hoop dat jullie me wat antwoordjes kunnen geven

Hoi
Leuk dat je konijntjes wil! Ik zal proberen je vragen even te beantwoorden.
Ik neem aan dat je de nijntjes buiten wil houden, niet binnen? Dan is het zeker goed dat je er twee wil. Een buitenkonijn alleen is nog zieliger dan een binnenkonijn alleen.

Een gecastreerd mannetje en een vrouwtje is de ideale combinatie, dat gaat bijna altijd goed en kan ik je echt aanraden. Goed idee om een ren met gaas te maken, dat vinden ze heerlijk! Ze kunnen zeker niet in hun hok blijven voor langere tijd, konijnen houden heel erg van beweging en hebben ruimte nodig. Ook in de winter kun je ze dus prima naar buiten laten hoor. Zorg gewoon voor een goed warm, goed afgesloten gedeelte in hun hok (het nachthok) waar ze geen tocht of kou hebben. Lekker veel hooi erin enzo. Dan houden ze het prima uit. Konijnen krijgen een wintervacht en hebben eerder last van hitte dan van kou. Dit gaat alleen niet op voor hele jonge konijntjes, omdat die nog geen goede vacht hebben.

Hier staat een stuk over konijnen in de winter:
http://www.konijnen.nl/diversen/vrieskou.htm

Hier kun je goede manieren van huisvesting zien:
http://bunnybin.web-log.nl/bunnybin/wonen_doe_je_zo_/index.html
http://www.konijnen.nl/hokken/knijnhok.htm

Hokken kun je nieuw kopen of via via, als ze maar stevig zijn, een goed afgeschermd nachtgedeelte hebben en veilig zijn.

Tot slot wat betreft de aanschaf, ik kan je heel erg aanraden om een konijn bij een opvang te halen.
Doe het alsjeblieft niet via Marktplaats of de dierenwinkel: er zitten te veel mensen tussen die onbetrouwbaar zijn en de dieren slecht behandelen. Je krijgt vaak te maken met zieke dieren (lees maar eens terug in dit topic, iemand verloor zijn jonge dierenwinkelkonijntje aan een nare ziekte) en de meeste mensen weten totaal niet hoe ze met beesten om moeten gaan en zullen je verkeerd voorlichten. In de vele particuliere opvangen in Nederland stikt het van de lieve konijntjes die een goed leventje verdienen. En ook in opvangen worden vaak nestjes geboren, dus als je graag kleintjes wil dan heb je het ook voor het uitzoeken.
Wij hebben zelf onze twee schatjes bij Bunnybin gehaald, waar ze je heel goed voorlichten en indien gewenst ook helpen met het koppelen van je konijnen, maar er zijn nog veel meer goede opvangen. Hier is een lijstje: http://www.konijnen.nl/diversen/opvangadressen.htm

Stel gerust al je vragen die je nog mocht hebben, en laat het zeker even weten als je besluit een stel konijntjes te adopteren!

Oh ja, nog even voor de duidelijkheid: het is juist hartstikke goed van je dat je ze samen in 1 hok wil doen!
Dat moet ook echt, want alleen in een hok vinden konijnen helemaal niet leuk. Als je een stelletje hebt, dan zijn ze echt twee handen op een buik: ze knuffelen en wassen elkaar, liggen graag tegen elkaar aan en zijn onafscheidelijk. Dus dan willen ze ook niets liever dan samen in een hok. Je moet inderdaad zorgen dat het hok groot genoeg is, maar er is -zeker voor buiten- genoeg te krijgen of zelf te maken. Succes!

He Melusine super bedankt voor je informatie!
Ik zat al te kijken op marktplaats voor hokken maar zie vooral hokken voor 1 konijn.. Ik vraag me af of zo'n hok groot genoeg is voor dwergkonijntjes? En hoe groot moet zo'n hok anders zijn voor 2 konijntjes? En hoe groot worden dwergkonijntjes over het algemeen?
En ik zal s zeker kijken bij zo'n opvang! Ook leuk dat je daar dan ook echt nestjes hebt enz dat wist ik niet
Nogmaals bedankt!

je kan ook een hok voor 1 konijn kopen en daar zelf een ren aan bouwen, dan kan je zelf ook bepalen waar je het wil, hoe groot etc.

ja maar is de slaapplaats niet te klein van 1 hok voor 2 konijnen?

nou ja wij hebben een hok van de nijhof met een boven en een onderverdieping, + daar nog een ren aan gebouw, en ze zijn eigenlijk alleen in het bovengedeelte om te eten, en soms om te liggen, voor de rest zitten ze alleen maar op de grond.
ik denk niet dat wat wij de slaapplaats voor konijnen noemen, door de konijnen ook meteen als slaapplaats wordt gebruikt (die van ons komen eigenlijk nooit daar, behalve als het vrouwtje weer eens de behoefte heeft om een nestje te maken)