Hoe worden vitamines gemaakt?

zoek voortaan gewoon zelf ff op www.google.nl

Vandaag de dag worden de meeste medicijnen en voedingssupplementen gemaakt in de vorm van pillen, capsules of softgels. In het geval van pillen hebben de fabrikanten standaard afmetingen voor de precieze grootte van hun pillen. Gedurende het fabricatieproces voegt de fabrikant, in aanvulling op de actieve ingrediënten, een variëteit aan hulpstoffen (andere ingrediënten) toe om de ruimten op te vullen (vulmiddelen), om de ingrediënten bijeen te houden (bindmiddelen) en om te helpen bij disintegratie (disintegratie-middelen). Het kan zelfs nodig zijn om de tablet te coaten ter bescherming en maskering van smaak en geur (coatings).

Vulmiddelen zijn noodzakelijk voor het fabricatieproces, maar betekenen voor de pil zelf niets meer dan slechts het opvullen van ruimte. De pil moet ook groot genoeg zijn voor menselijke vingers om gemakkelijk te hanteren. Enkele veel gebruikte vulmiddelen zijn lactose (melksuiker), microcrystaline cellulose, maïszetmeel, suikers (waaronder sucrose, mannitol, sorbitol, fructose, dextrose), wei en gist.

Bindmiddelen worden gebruikt als ze alles samenpersen om een pil te maken om de bestanddelen bijeen te houden. Enkele veel voorkomende bindmiddelen zijn povidone, xanthan gom en carbopol (een acrylhars). Sommige vulmiddelen dienen ook als bindmiddelen en worden aangeduid als vul/bindmiddelen.

Disintegranten vergemakkelijken het uiteenvallen van tabletten in de maag. Veel gebruikte disintegranten zijn o.a. crospovidone, roscarmellose natrium en gellan gom.

Coatings helpen te voorkomen dat een tablet te snel oplost of zelfs in de mond uiteen valt. Ze kunnen ook gebruikt worden om de smaak en/of geur van de actieve stoffen tegen te houden. Een vaak gebruikte coating is shellac - dezelfde die gebruikt wordt op houten vloeren en boten!

Time released capsules / tabletten bevatten een samenstelling van micro-pillen die zo ontworpen zijn dat ze op verschillende tijden uiteenvallen in maag / spijsverteringskanaal. Iedere micro-pil bevat een beetje van de actieve ingrediënten en vulmiddelen gecoat met een mix van shellac of andere bestanddelen. De specifieke samenstelling van de chemische stoffen in de coatings regelen de tijdsduur die de micro-pil nodig heeft om op te lossen in maag en/of spijsverteringskanaal.

Andere ingrediënten, zoals smeer/glijmiddelen, kleurstoffen, smaakstoffen (in kauwtabletten) en plastificeermiddelen, kunnen ook gebruikt worden. Smeer/glijmiddelen zijn o.a. magnesium steartaat, stearinezuur, natriumstearyl fumaraat en gehydrogeneerde plantenolie. Smeer/glijmiddelen helpen om de tabletmassa eenvoudiger te kunnen verwerken bij de productie. Een verscheidenheid aan kleurstoffen kan gebruikt worden, afhankelijk van de kleur van de tablet. Kleurstoffen of pigmenten zijn o.a. titanium dioxide (wit) en ijzeroxide (rood of geel). Plastificeermiddelen worden gebruikt om de flexibiliteit van de coating te vergroten, opdat ze niet barsten of schilferen. (Waarschijnlijk heb je wel eens gezien hoe kleine hoeveelheden materiaal van ongecoate tabletten schilferen, alleen al door de handelingen met de potten.)

Voor toegestaan gebruik in nutraceutical producten, moeten alle hulpstoffen opgenomen zijn in de USP (US Pharmacopeia) of de NF National Formulary) voor product die verkocht worden in de USA, of de EP (European Pharmacopeia) voor producten die in Europa verkocht worden. De acceptabele hulpstoffen zijn over het algemeen voedingsproducten (zoals lactose, suiker of zetmeel), of trage chemische stoffen die het lichaam passeren zonder enig effect (zoals povidone, cellulose of titanium dioxide).

Normale tabletten moeten voldoen aan de farmaceutische standaardnormen in de U.S.A. en de farmaceutische standaardnormen voor Europa. Dat betekent dat een tablet binnen 15 tot 30 minuten moet oplossen zodra hij in de maag is. Om uw tabletten te testen; doe witte azijn in een glas en plaats de tablet hierin. Controleer regelmatig. De tablet moet oplossen binnen 15 tot 30 seconden om aan de U.S.P. standaardnorm te voldoen. Als de tablet niet oplost, dan betaalt u een hoge prijs voor uw vulstoffen! U kunt de test voortzetten tot 45 - 60 minuten, als de tablet dan nog niet is opgelost is het onmogelijk dat uw lichaam baat heeft bij deze tablet.

zoek voortaan gewoon zelf ff op www.google.nl

Vitamines zijn een fabel in de wereld gebracht door de voedingsmiddelen industrie en de groente en fruit-lobby.

Zoek voortaan gewoon zelf even met Google

Dan kunnen we net zo goed het forum opheffen.

quote:

Op woensdag 5 april 2006 16:59 schreef Dragonfly het volgende:
zoek voortaan gewoon zelf ff op www.google.nl

(knip)

zoek voortaan gewoon zelf ff op www.google.nl

Waarom zou je die vraag niet mogen stellen? Google weet ook niet alles..

Ik vraag me dit ook al een tijdje af namelijk en hoe kun je garanderen dat de inhoud op een potje vitaminesupplementen per pil ook precies die hoeveelheid heeft en dat het allemaal wordt opgenomen in je bloed bijvoorbeeld.

[ Bericht 73% gewijzigd door Mylene op 05-04-2006 18:43:49 ]

Ja, inderdaad. Ik vind het wel een interessente vraag.

Het antwoord staat er nog steeds niet, of wel?

quote:

Op woensdag 5 april 2006 17:20 schreef dedeur het volgende:
Het antwoord staat er nog steeds niet, of wel?

Nee, duidelijk verhaal over de pillen etc zelf maar niets over de vitamines erin.

De echte vitaminen kun je ontleden door onderzoek ( toch op wikipedia.. ) , vervolgens weet je de samenstelling in aantal C-tjes, H-tjes, O-tjes en andere atomen, en kun je ze chemisch namaken. Net zoals een bepaalde chemische samenstelling ook zomaar ineens kunstmatige bananensmaak oplevert. Bijna elke vitamine die in een pil zit is dus te herleiden naar een E-nummer (kunstmatige stof)

quote:

Op woensdag 5 april 2006 17:24 schreef wonko het volgende:

[..]

Nee, duidelijk verhaal over de pillen etc zelf maar niets over de vitamines erin.

Alsof iemand vraagt hoe men tequila maakt en een verhaal krijgt over de fabricage en etiketering van glazen flessen.

Ontopic: Voor bepaalde vitamines zal men micro-organismen (gisten, schimmels, bacterieën) gebruiken. Dikwijls worden enzymes (uit planten) gebruikt voor bepaalde omzettingen. Anderen worden gesynthetiseerd vanuit "eenvoudige" grondstoffen (ammonia, suikers ..).

Synthese van complexe stoffen is dikwijls een duur en omslachtig proces. Syntheses geven meestal een racemisch mengsel als eindresultaat, maw een 50/50 mengsel van de beoogde molecule en z'n spiegelbeeld. Net zoals een linkerhandschoen niet aan je rechterhand past zal het spiegelbeeld van de vitamine niet passen op de enzymes in ons lichaam. De molecule kan inactief zijn of zelfs giftig. Bij productie via micro-organismen of enzymatische omzetting zal men wel één vorm (de juiste) bekomen.

Enkele voorbeelden:

Vitamine A: Vroeger uit visolie gehaald, nu volledig synthetisch gemaakt.
Vitamine C: uit glucose, via een twee-staps fermentatieproces.
Vitamines B: B12 via gisting of met behulp van bacillus subtilis. B6 wordt volledig synthetisch geproduceerd.
Vitamine D: een complexe synthese, de beginprodukten worden met organische oplosmiddelen uit dierenhuiden geëxtraheerd.

Productie via micro-organismen is goedkoper dan synthese, men is dan ook steeds op zoek naar bacteriën die hierbij gebruikt kunnen worden (zo is de bacterie die meeëters veroorzaakt zeer efficiënt in de aanmaak van B12)

quote:

Op woensdag 5 april 2006 16:59 schreef yahtzeehooligan het volgende:
Vitamines zijn een fabel in de wereld gebracht door de voedingsmiddelen industrie en de groente en fruit-lobby.

Neem dan voor de grap eens helemaal geen voedingsmiddelen meer waar zogenaamde vitamines in zitten. Kijken hoe lang het duurt voordat je scheurbuik krijgt.

quote:

Op donderdag 6 april 2006 20:29 schreef m021 het volgende:

[..]

Neem dan voor de grap eens helemaal geen voedingsmiddelen meer waar zogenaamde vitamines in zitten. Kijken hoe lang het duurt voordat je scheurbuik krijgt.

Ik ben wel benieuwd hoe lang dat duurt eigenlijk. Ik heb wel eens gehad dat mijn tanden ietwat wiebelden. Dat was een ruige vakantie man.

quote:

Op woensdag 5 april 2006 17:14 schreef schatje het volgende:
Zoek voortaan gewoon zelf even met Google

Dan kunnen we net zo goed het forum opheffen.

google weet alles
zo wist google mij ooit te vertellen dat een manisch-depressieve stoornis ontstaat wanneer je een soulmate hebt die nogal heftig ongesteld wordt

De meeste 'medicijnen' worden kunstmatig gemaakt uit andere organische stoffen, vaak zijn het relatief eenvoudige moleculen die in een twee of drie staps proces omgezet worden tot de werkzame stof. Verhalen over links en rechtsdraaiend zijn niet zo relevant...

quote:

Op donderdag 6 april 2006 20:41 schreef Molluck het volgende:
De meeste 'medicijnen' worden kunstmatig gemaakt uit andere organische stoffen, vaak zijn het relatief eenvoudige moleculen die in een twee of drie staps proces omgezet worden tot de werkzame stof. Verhalen over links en rechtsdraaiend zijn niet zo relevant...

De meeste medicijnen bevatten slechts één isomeer:

quote:

The majority of new drugs being licensed these days are chirally pure. Indeed, the only obvious reason for a racemate to be licensed is if the two isomers are interconverted so rapidly in the body that there is little point in synthesising it chirally pure in the first place. But the large majority of drugs that need to be single enantiomers (or diastereomers) pose a challenge to the development and production chemists. It is usually relatively straightforward to synthesise molecules in chirally pure form in the laboratory, but when the synthesis needs to be scaled up to provide materials for clinical trials and, ultimately, full production of a licensed product, things are often not so simple.

There are essentially two strategies that can be applied to creating single isomers: synthesising them in a chirally pure way so only one is formed in the first place, or making a racemate and finding a method of separating the two. The former would be the ideal situation, but it is not always possible to find an economically viable route, as the chemistry may be too complex, expensive or dangerous, or the asymmetric synthesis gives too low an ee. Conversely, the chemistry involved in making a racemate is usually cheaper and easier. So, often, the best strategy is to synthesise the drug or intermediate in racemic form and separate the isomers, especially if the racemate is cheap, and the separation is an easy one. In addition, it is usually simpler and quicker to develop a racemic synthesis than an asymmetrically pure one, and chromatography may be the answer if the development process is to be fast-tracked into the production of a chiral drug.

Uit de Manufacturing Chemist, nov 2001

Uit Technical Note TN1011 Phenomenex (Chirex):

quote:

Under FDA guidelines released in 1992, the pharmaceutical industry can still develop racemic drugs, but they will need to show an increased benefit of giving the racemate over the individual isomers. If the racemate is being developed, each isomer will need to be assessed both individually and in combination for its activity, potency and toxicity. This will significantly increase development time and costs. So, racemic switches to enantiomerically pure forms are looked on quite favorably by the drug industry as a way to both increase patent life and reduce development time for new drugs.

[ Bericht 13% gewijzigd door Doderok op 07-04-2006 14:32:55 ]

quote:

Op vrijdag 7 april 2006 13:58 schreef pberends het volgende:

[..]

Interessant, nog aardig complex dus. Vreemd dat die pillen dan relatief goedkoop zijn. Maar hoe komt het eigenlijk dat mensen standaard allerlei zooi nodig hebben, maar vaak te weinig van binnenkrijgen? Das evolutonair niet erg logisch.

Een gram B12 volstaat voor een miljoen ADH dosissen, dan mag die gram al iets kosten...

Ik veronderstel dat vitamines in "fundamentele" biologische processen een rol spelen, processen die redelijk vroeg in de evolutie ontstaan zijn, waar nu zoveel andere processen op voortbouwen dat de kans op een mutatie die voor een werkzaam alternatief zorgt wel heel erg klein is...

quote:

Op vrijdag 7 april 2006 14:24 schreef Doderok het volgende:

[..]

De meeste medicijnen bevatten slechts één isomeer:
[..]

Uit de Manufacturing Chemist, nov 2001

Uit Technical Note TN1011 Phenomenex (Chirex):
[..]

Ja dat klopt, maar ze ontstaan volledig willekeurig, je hebt dus 50% links- en 50% rechtsdraaiend, vroeger was het onmogelijk om die te scheiden en moest je de niet werkzame stof maar voor lief nemen (onder het motto, de genezende werking van de ene stof is groter dan de schadelijke werking van de andere)
Maar tegenwoordig is scheiden wel mogelijk en is dat in bijna alle gevallen ook verplicht.
Ik las laatst trouwens ergens iets over een tussenstof, de links- en rechtsdraaiende variant van ik geloof synthetische Ibuprofen werd eerst omgezet naar een andere stof, en vervolgens terug naar 100% linksdraaiend.

quote:

Op vrijdag 7 april 2006 15:56 schreef Molluck het volgende:

[..]

Ja dat klopt, maar ze ontstaan volledig willekeurig, je hebt dus 50% links- en 50% rechtsdraaiend, vroeger was het onmogelijk om die te scheiden en moest je de niet werkzame stof maar voor lief nemen (onder het motto, de genezende werking van de ene stof is groter dan de schadelijke werking van de andere)
Maar tegenwoordig is scheiden wel mogelijk en is dat in bijna alle gevallen ook verplicht.
Ik las laatst trouwens ergens iets over een tussenstof, de links- en rechtsdraaiende variant van ik geloof synthetische Ibuprofen werd eerst omgezet naar een andere stof, en vervolgens terug naar 100% linksdraaiend.

Yep, er is een enzyme dat de R vorm naar de S vorm omzet. Daarom wordt gewoon racemisch ibuprofen gemaakt.
Bij softenon was slechts één vorm verantwoordelijk voor de misvormingen bij babies, maar beide vormen werden in elkaar omgezet in het lichaam.