Depressief door de hormonen

Kan de huisarts je niet doorverwijzen naar psycholoog/psychiater? Die hebben er waarschijnlijk meer verstand van...

Heb verder niet echt tips voor je. Heel veel sterkte!

Ja wat raar dat een huisarts hier niets mee kan. Die zou je toch gelijk door moeten sturen. Ik zou toch nog maar een keer naar de huisarts gaan. En heel snel ook!
Sterkte joh

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 10:57 schreef Misticle_lightning het volgende:
Normaal kan ik al geen pil gebruiken. Ik word er depressief en suicidaal van. Vandaar ook dat de enige vorm van voorbehoedsmiddel voor mij condooms zijn.
Echt nu ik dus zwanger ben, en mijn hormonen echt de pan uit schieten krijg ik weer diezelfde gevoelens als met het pilgebruik.

Er werd al gezegd neem vitamine B complex, gebruik visolie, maar niets helpt.
Ondertussen ben ik bijna 12 weken zwanger en het liefst zou ik op dit moment een mes in mijn polsen zetten om er van af te zijn. Sorry als het zo rot klinkt. Ik zit er echt doorheen en de huisarts weet ook niet wat ie er aan kan doen.

Is er misschien iemand die me kan helpen. Een partner heb ik niet dus daar kan ik ook niet mee praten. Ik zit er echt helemaal doorheen

lekkere huisarts...
als hij het niet weet moetie je gewoon doorverwijzen naar een of andere loog

Doorverwijzing vragen naar psychiater idd.. Die is ook arts, en kan evt nog medicijnen voorschrijven (sommige antidepressiva mogen evt wel gebruikt worden tijdens zwangerschap).
Sterkte!

Specialist? Er zijn trouwens toch ook Nuva-ringen die niet zoveel hormonen afscheiden...

'K heb medelijden met je dat je je zo voelt

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 11:07 schreef poemojn het volgende:
Doorverwijzing vragen naar psychiater idd.. Die is ook arts, en kan evt nog medicijnen voorschrijven (sommige antidepressiva mogen evt wel gebruikt worden tijdens zwangerschap).
Sterkte!

idd, ze hopen altijd dat je het iig de eerste 3 maanden uit kan zingen zonder, ivm de aanleg van bepaalde organen.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 10:57 schreef Misticle_lightning het volgende:
Normaal kan ik al geen pil gebruiken. Ik word er depressief en suicidaal van. Vandaar ook dat de enige vorm van voorbehoedsmiddel voor mij condooms zijn.
Echt nu ik dus zwanger ben, en mijn hormonen echt de pan uit schieten krijg ik weer diezelfde gevoelens als met het pilgebruik.

Zijn de hormonen van een zwangerschap dan gelijk aan de hormonen die je uit een pil krijgt? Nee toch?

Ik zou iig aandringen op een verwijzing bij je HA, want dit slaat echt nergens op...

quote:

Op maandag 2 januari 2006 17:16 schreef Misticle_lightning het volgende:
[...]
Ben ondertussen 8 weekjes zwanger en voel me helemaal toppie.
[...]

Balen trouwens dat dat ineens zo opkomt trouwens.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 10:57 schreef Misticle_lightning het volgende:
Normaal kan ik al geen pil gebruiken. Ik word er depressief en suicidaal van. Vandaar ook dat de enige vorm van voorbehoedsmiddel voor mij condooms zijn.
Echt nu ik dus zwanger ben, en mijn hormonen echt de pan uit schieten krijg ik weer diezelfde gevoelens als met het pilgebruik.

Er werd al gezegd neem vitamine B complex, gebruik visolie, maar niets helpt.
Ondertussen ben ik bijna 12 weken zwanger en het liefst zou ik op dit moment een mes in mijn polsen zetten om er van af te zijn. Sorry als het zo rot klinkt. Ik zit er echt doorheen en de huisarts weet ook niet wat ie er aan kan doen.

Is er misschien iemand die me kan helpen. Een partner heb ik niet dus daar kan ik ook niet mee praten. Ik zit er echt helemaal doorheen

En wat doet de vader van het kind hiermee?

zo das niet mis, enige wat in mij opkomt is indd een verwijzing vragen naar een of andere loog, die evt ook medicijnen kan geven die niet schadelijk zijn voor je kindje.
kan de huisarts trouwens niks voorschrijven om dat te onderdrukken??
of misschien heeft de apotheek wel een tip voor je wat je kan doen?? of de verloskundige of gyneacoloog.(weet niet bij wie je loopt).

veel sterkte in ieder geval en succes natuurlijk

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 11:17 schreef Developersrus het volgende:

[..]

En wat doet de vader van het kind hiermee?

....partner heb ik niet, dus daar kan ik niet mee praten ik gok uhh, niks

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 10:57 schreef Misticle_lightning het volgende:
Ondertussen ben ik bijna 12 weken zwanger en het liefst zou ik op dit moment een mes in mijn polsen zetten om er van af te zijn.

Hmm, je weet dat je zwanger bent. Je weet dat het 9 maanden duurt (hoewel de fase van de zwaar wisselende stemmingen maar een maand of 3 a 4 duurt). Je weet dat je depressief wordt van de hormoonwisselingen. Er valt helaas niks aan te doen volgens de huisarts.

Ik denk dan bij mezelf: Het einde is te overzien. Tot die tijd moet je het uit zien te zingen. Het is niet alsof je niet weet waar het van komt.

Je moet jezelf dus gewoon als langdurig ziek beschouwen en het rustig aan doen. Net als koorts bij een griep gaat het vanzelf over en kun je niets doen dan afwachten.

Het ligt dus voornamelijk aan jouw ongeduld of je er mee om kan gaan of niet. En ongeduld kun je de baas worden door er veel over te praten.

Je hebt geen partner, maar heb je dan wel familie of vrienden waar je mee kunt praten? Fok! lijkt leuk, maar je kunt deze mensen niet vergelijken met familie of vrienden. De meeste mensen zien alleen maar een posting en niet de mens er achter. Dat is vragen om problemen.

Als je kind straks geboren is, dan is die 100% afhankelijk van jou. Als moeder zul je toch echt je eigen gevoelens opzij moeten zetten om je kind te kunnen helpen. Waarom daar niet nu al mee beginnen? Een depressie geeft je een bepaald negatief gevoel (ik kan het weten), maar je kunt er altijd nog rationeel over blijven denken. Je kunt altijd nog jezelf voorhouden dat het een vals gevoel is (of de oorzaak nou lichamelijk of geestelijk is, je depressieve gevoel is in feite vals).

Anyway, zoek in ieder geval professionele hulp, en niet die gebrekkige hulp hier in de nieuwsgroep. Ga direkt langs bij maatschappelijk werk, laat je niet tegenhouden door je vooroordelen met betrekking tot die mensen. Of laat je doorsturen naar een -loog door je huisarts. Gewoon volhouden, huisartsen zijn vaak nogal eigenwijs over hun kennis.

Edit:

Wat ik bedoel te zeggen is dat depressies onhoudbaar worden als je te veel van jezelf vergt. Verg dus minder van jezelf (en niet proberen, maar DOEN).

[ Bericht 1% gewijzigd door RetepV op 25-01-2006 12:04:24 ]

wat retepV zegt

Ik ben het eens met RetepV.
Depressief zijn is zo zwaar kloten, ik weet er alles van.
Maar dit is idd een afzienbare periode (die kennlijk 'pas' vier weken duurt).
Medicatie wordt zo enorm afgeraden tijdens zwangerschap. Ik heb me er in verdiept en serieus, er is zo weinig bekend over de gevolgen voor kindjes.
Zoek een goede therapeut die je kan leren met deze gevoelens om te gaan.
Veel sterkte!!

Edit: zie nuancering verderop in dit topic.

[ Bericht 11% gewijzigd door Moonah op 25-01-2006 16:18:53 ]

pfff....
Tuurlijk weet je dat het tijdelijkis.. Of dat je er na de zwangerschap en eventuele borstvoeding weer medicijnen tegenkan/mag slikken....
Maar daar heb je niet zo heel veel aan als je er midden in zit!!
je verstand kan het allemaal prima beredeneren, maar de rest van je niet!!!
Ik heb er zelf ongeveer de eerste drie maanden heel erg veel last van gehad... t wordt nu steeds minder, met nog wel enorme aanvallen!! En als ik me dan niet begrepen voel, ben ik tot alles in staat!!!

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 12:12 schreef vamperotica het volgende:
pfff....
Tuurlijk weet je dat het tijdelijkis.. Of dat je er na de zwangerschap en eventuele borstvoeding weer medicijnen tegenkan/mag slikken....
Maar daar heb je niet zo heel veel aan als je er midden in zit!!
je verstand kan het allemaal prima beredeneren, maar de rest van je niet!!!
Ik heb er zelf ongeveer de eerste drie maanden heel erg veel last van gehad... t wordt nu steeds minder, met nog wel enorme aanvallen!! En als ik me dan niet begrepen voel, ben ik tot alles in staat!!!

Het is ook maakkelijk praten vanaf de zijlijn.
Maar toch zal Martineke haar gevoel moeten sturen met haar ratio. Hoe moeilijk ook! En een psycholoog of therapeut kan daar heel goed bij helpen om dat te leren.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 12:14 schreef Moonah het volgende:

Maar toch zal Martineke Misticle_lightning haar gevoel moeten sturen met haar ratio.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 12:12 schreef vamperotica het volgende:
pfff....
Tuurlijk weet je dat het tijdelijkis.. Of dat je er na de zwangerschap en eventuele borstvoeding weer medicijnen tegenkan/mag slikken....
Maar daar heb je niet zo heel veel aan als je er midden in zit!!

Wat moeten er dan gezegd worden?
We kunnen toch niet meer dan óns idee daarover geven?

Of is het mss meer gewenst als we hier allemaal dingen als 'Jemig wat erg zeg!' gaan posten en meer niet?

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 12:12 schreef vamperotica het volgende:
t wordt nu steeds minder, met nog wel enorme aanvallen!! En als ik me dan niet begrepen voel, ben ik tot alles in staat!!!

Wat mij helpt (ik ben niet zwanger, maar kan me af en toe zeer zeer diep in de put voelen) is het maar over me heen te laten komen. Ik ga dan in bed liggen en ben niet streng voor mezelf. beetje TV kijken, kopje thee, filmpje en vooral veel slapen.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 12:17 schreef nebelung het volgende:

[..]

Oh, wat stom!

Excuus aan beide dames, weet niet hoe ik ebij kom dat het martineke zou zijn...

ik ben natuurlijk een leek, maar zo'n prikpil werkt dat niet anders dan de gewone? zoja is dat misschien een oplossing

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 12:14 schreef Moonah het volgende:

[..]

Het is ook maakkelijk praten vanaf de zijlijn.
Maar toch zal Martineke haar gevoel moeten sturen met haar ratio. Hoe moeilijk ook! En een psycholoog of therapeut kan daar heel goed bij helpen om dat te leren.

het is idd makkelijker vanaf de zijlijn!
En ieder "geval" is ook weer anders!
Zwangerschapshormonen zijn sowieso rare dingen!!

Een gesprek met psycholoog of therapeut kan je idd ook erg goed helpen...
Al is het maar om je verhaal kwijt te zijn, als je dat bij niemand anders kwijt kan....
ik denk persoonlijk dat de situatie waar je inzit ook wel een beetje meehelpt aan het hele proces.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 12:19 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Wat moeten er dan gezegd worden?
We kunnen toch niet meer dan óns idee daarover geven?

Of is het mss meer gewenst als we hier allemaal dingen als 'Jemig wat erg zeg!' gaan posten en meer niet?

Nee hoor... kom maar op met die ideeën zou ik zeggen!
_{maar ik ben TS niet...}

maar het komt op mij wel een beetje makkelijk over.... Ach je weet dat het tijdelijk is...
Praat erover, zet het opzij enzo...

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 12:22 schreef Baleog het volgende:
ik ben natuurlijk een leek, maar zo'n prikpil werkt dat niet anders dan de gewone? zoja is dat misschien een oplossing

Een prikpil als anticonceptie bedoel je?
beetje laat, als je al 12 weken zwanger bent1

_{Sorry, Misticle....Ik neem je topic een beetje over....}