Bij korte verhalen 'hoef' je minder dan bij lange verhalen
Wat wel zo is is dat je zonder de bekende 'moetjes' wel heel veel geluk moet hebben wil je verder komen dan een leuk schoolopstel. Zonder basis is het moeilijk te doen iets echt spetterends neer te zetten.
Wanneer je echt langere verhalen schrijft, zijn karakterschetsen ook heel belangrijk. Dit leerde ik helaas vrij kort geleden pas, maar ik had het wel goed kunnen gebruiken toen ik een wat langer misdaad-verhaal schreef (voor op internet). Ik had wel wat karaktertrekjes en uiterlijke kenmerken in een notitieboekje geschreven, maar om nu te zeggen dat dat erg duidelijk was?
Plots en karakters zijn erg belangrijk, maar als je denkt dat alleen zulke punten belangrijk zijn vergis je je wel degelijk. De juiste spelling hanteren, begrijpen hoe vvtt, tt, vt, vvvt werken is een must voor een goed werk.
Als je niet begrijpt hoe aanhalingstekens werken heb je ook een probleem, want bij verkeerd gebruik kan je lezer snel afhaken, puur omdat het slecht te volgen is.
Of wat dacht je van consistentie? Ook heel moeilijk voor sommige mensen, maar vaak essentiëel voor een goed verhaal. Dan beginnen ze met dialogen tussen dubbele aanhalingstekens, halverwege het verhaal veranderen die in streepjes ( - ) en nog wat later is de aanduiding helemaal verdwenen. Als je lezer moeite moet doen om dialogen te herkennen is er iets niet goed
Eindig waar je mee begint, zorg dat de lay-out net zo netjes is als de woorden in je verhaal zelf.
Natuurlijk is het wel zo dat het geen wondermiddel is. Een slecht verhaal blijft slecht, al is de lay-out nog zo mooi.
Maar een goed verhaal wordt een sterk verhaal als het er goed verzorgd uitziet
Overigens volg ik een online workshop, waarbij alle deelnemende leden en passanten ook hun mening kunnen geven over je ingezonden werk. Het is gratis en van veel deelnemers heb ik al gehoord dat zij er meer van geleerd hebben dan cursussen als 'korte verhalen schrijven' of 'kinderverhalen schrijven', die zij eerst volgden. Je leest namelijk nog meer dan je schrijft, en van andermans fouten leer je net zo veel, zo niet meer.
Hoewel elke twee weken nieuwe lessen klaarstaan, kunnen nieuwe deelnemers gewoon bij les 1 beginnen, waardoor de workshop eigenlijk voor iedereen toegankelijk wordt. We worden er geen bestsellerschrijvers door, maar we leren wel heel veel over het vak zelf.