Marilyn Manson deel 2

quote:

Op vrijdag 23 maart 2007 15:21 schreef ZwarteMagika het volgende:
Misschien moet J0sT eens The Long Hard Road out of Hell lezen

quote:

Op vrijdag 23 maart 2007 15:21 schreef ZwarteMagika het volgende:
Misschien moet J0sT eens The Long Hard Road out of Hell lezen

quote:

Op zaterdag 24 maart 2007 22:33 schreef J0sT het volgende:

[..]

Lijkt me interessant!
Is die gewoon in de bieb te krijgen??

quote:

From 00'00 To 04'35 Putting Holes In Happiness
A mid-tempo title made of epic and tearful guitar riffs. On this heavy, dark serenade, Manson wears a tortured crooner voice and cries an attack to someone. Musically close to the glam metal from Mechanical Animals (more precisely Disassociative). At 2:46, a howling guitar solo tears it's despair during almost a minute (it ends at 3:37). Like in fundamentally Loathsome. From there you can tell the record will be emotionnally strong, probably a link with his divorce with Dita.

From 04'36 To 09'36 When The Heart Guides The Hand
This time, it's a compulsive and hypnotic rythm that balances a martial tempo, almost military. Makes you think of the binary drums of Walk In Line by Joy Division transposed to our century boosted by en evil sound. Synth notes (quite subtle) come along to strenghten the 80's aspect. The title is ultra repetitive and reminds of Violent New Breed by Shotgun Messiah (Skold's ex-band). The bassist makes it place and shows domination on the piece and mixes his talent to the God of Fuck's desperate voice. In the end, a broken toybox sound comes to throw us into an abyss. When The Heart Guides The Hands will be the future genocide, ready to tear apart goth dancefloors.

From 09'37 To 13'54 They Say Hell Is Not Hot
Back to a black shiny glam style. Minimalist style. Gets rid of the invading electro sounds. Manson seems to play it sober (even tho he's a self-proclaimed absintheur) with a more organic sound. A church organ comes to make the sond darker just after another evil guitar solo. Just as in Putting Holes In Happiness, Manson tries an emotional voice and doesn't show any rage. Just like he decided to drop the weapons and sing along with a soft chant of a humanity decaying.

From 13'55 To 18'02 Red Carpet Grave
Much of a surprise with a song that start in a Brittish sort of way. Almost a reminder of The Who with jerked up guitars and a volunteerly dirty sound. Behind that, a massive beat anihilates this vintage effect and transforms english rock to something new. Some punk assets double howling solos in a disturbing musical orgy. Eyeliner leaks under the sweat and this unstructured title ends in a totally messy sound.

From 18'03 To 24'04 I'm Not Your Vampire (not sure about this one, might be ''If I Was Your Vampire'')
The band - or the alchemy between Manson and Skold seems to be to it's higest point - continues to astonish. This long progression of 6:01 is filled with distressing echoes. A slow and oppresive melody builds itself under a dusty crypt. Dirty choruses sing horrors to your ear while the detuned accoustic guitar reminds of the heaviest moments of Antichrist Superstar. The music comes and goes, off and on, along with erotico-dark waves dictated by Manson. This gothic ballad could replace the untouchable Bela Lugosi's Dead by Bauhaus. Manson didn't hide his willingness to create the ultimate goth anthem, this one is probably the one to choke upon.

From 24'05 To 28'02 Are You The Rabbit?
Sharped edge guitar riffs from Golden Age Of Grotesque appear to rip your guts apart on this one and only fast song. The cataclysmic drum leads a frantic Manson searching for a flesh rabbit in a metal maze. A song without any big surprises, but it seems to be made to raise the crowd in a live show.

From 28'03 To 32'58 Just A Crash Away
A subversive ballad made of guitaristic trituracion that end the record. Once again, Mechanical Animals hunts this Coma White tainted composition. Manson seems to relay on strong feelings and sings with more sincerity than ever. It seems like he's getting rid of his entertaining persona, spitting big parts of himself on every syllable. A final that seems to represent the state of mind of most of the new songs, exploring in a piercing way an intimate side left aside to an assumed subversive speech. Could it be the ultimate divorce present to Dita?

quote:

Op maandag 16 mei 2005 23:08 schreef Litso het volgende:

Dat zijn laatste single ook weer een cover is zegt meer over het feit dat hij blijkbaar nog steeds (of juist opnieuw) veel moeite moet doen om in de publiciteit te blijven dan dat zijn stijl aan het afzwakken is.
Meestal is het wel zo dat de cover in grove lijnen aangeeft in wat voor stijl het volgende album gaat worden. Sweet Dreams -> Antichrist Superstar, Tainted Love -> The Golden Age, Personal Jesus -> nieuwe album? Dat betekent dus dat het weer een glamrock-album wordt met electronisch/industrial invloeden. (Wat goed samengaat met het feit dat Skold veel van het produceren op zich neemt, die maakt er altijd een lekkere electro-chaos van. )

quote:

Op dinsdag 10 april 2007 16:12 schreef Comega het volgende:
Zo, inmiddels heb ik ook de preview van Heart Shaped Glasses beluisterd. Eerst moest ik wel even wennen aan wat ik hoorde, maar ik heb het stukje nu ondertussen al tig keer gehoord en het is me wel beter gaan bevallen. Maar ja, 30 seconden zeggen natuurlijk veel te weinig om een serieus oordeel te kunnen geven.

quote:

Op dinsdag 10 april 2007 20:39 schreef Litso het volgende:

[..]

Inderdaad. Hij schijnt af en toe gedraaid te worden op http://www.radiofrance.fr/chaines/lemouv/rockhit/, maar ik heb 'm nog niet langs horen komen en de rest van de muziek is maar matig, laat staan het franse gebabbel tussendoor

quote:

Op maandag 16 april 2007 21:37 schreef user_friendly het volgende:
Nu te beluisteren op manson's myspace if i was your vampire:

http://www.myspace.com/marilynmanson

quote:

Op maandag 16 april 2007 21:42 schreef Litso het volgende:
OMG, wát een nummer
Heerlijk duister

quote:

Op maandag 16 april 2007 21:45 schreef user_friendly het volgende:

[..]

Ja idd. Mooi nummer, verwacht ook dat de rest van het album meer in deze stijl ligt. (als je van de reviews op mansonusa uitgaat tenminste)