Ik besef me dat ik nog geen nabeschouwing heb gegeven van het concert in München, in mijn geval van 12 Oktober 2011. Ik denk nog bijna elke dag terug aan het toffe optreden van Ralf en Co. Keer op keer weten ze ons te verbazen. Dit was gewoon een splinternieuw concert! *weer kippenvel krijgt.
De zaal (Die Alte Kongresshalle) was een gemoedelijk, klein oud zaaltje wat voor een intieme sfeer zorgde. Het was een stuk anders vergeleken met mijn vorige keer (HMH, 2004). Het concert begon met de welbekende 'ontstemde' synthesizer-geluiden waar het gelijk al fout ging. Het doek hing nog steeds maar je kon het hoofdje van Fritz Hilpert goed zien die ineens naar rechts keek (waarschijnlijk naar groentje Stefan Pfaffe) omdat de intro ineens eindigde i.p.v. de gebruikelijke fade-out. Afijn, na een tijdje ging de intro weer aan waarna hij zoals het hoort geleidelijk wegviel en de vocoder intro met "Meine Damen und Herren..." ons kippenvel bezorgde. Het eerste nummer was voor mij een grote doch aangename verrassing omdat ik had gedacht dat ze zoals 'gewoonlijk' met 'Die Mensch Maschine' zouden beginnen. De robotgeluiden bleken langzaam meer te worden en na een tijdje viel het doek in z'n geheel naar beneden waarna we de 4 heren achter hun consoles konden aanschouwen. De consoles zijn overigens aangepast. Ik weet niet precies hoe, maar de laptops zijn verdwenen. Waarschijnlijk zijn ze geintegreerd in de consoles. Het doet weer denken aan de oude setup van de jaren 90 (o.a. The Mix-tour).
Die Roboter was een mooi begin en begon langzaam zoals het origineel uit 1978 waarna het al snel gelijk met het zingen van de eerste regel van Ralf (met Vocoder) in de moderne versie werd getransformeerd.
In deze zie je ook de intro:
Hierna speelden ze Electric Cafe, naar mijn mening hebben ze deze nog niet eerder gespeeld. Eerlijk gezegd vond ik deze te psychedelisch, en helemaal met de video, ik werd er haast duizelig van.
Desondanks was het een leuke om tot rust te komen na de gave entree met Die Roboter.
Omdat het inmiddels duidelijk was dat het een compleet nieuw concert was was het gissen naar wat telkens het volgende nummer zou worden. Deze bleek dus Nummern/Computerwelt te zijn. Deze is een van mijn persoonlijke favorieten. Echter, vind ik de live-versie van de jaren 90 het beste omdat die meer up-beat is. Maar dit liet zeker de pret niet bederven!
Op naar Planet of Visions:
Dit was een meesterlijk nummer. Ik merkte een enorme vooruitgang vergeleken met de vorige live versie. Zoals jullie zien kan deze gerust meedoen met de huidige hits op de radio. Op naar Heimcomputer en Die Mensch Maschine:
,
De 3d-effecten waren super! Overigens wat me opviel, de heren zijn duidelijk druk bezig met hun apparaten. Je hoort ook veel improvisatie (ja als doorgewinterde Kraftwerk-fan ontgaat je niets).
Langzaam fietsen we de wereld van Tour De France binnen met de klassieke versie die na een hoop elektronisch gehijg plotseling overgaat in de Tour De France 2003 versie. Geweldig was dat. Ook hier zag je dat ze het een en ander hadden aangepast qua muzikale opbouw. Ze hadden Etape 1 en 2 inelkaar gezet wat voor een mooi geheel zorgde.
Na Vitamin kwam de legendarische Autobahn. Deze keer hadden ze hem flink aangepast in het motto van 'back to the roots'. Hij leek veel op het origineel van 1974.
De 3d video was heel mooi gedaan hier waarbij ze (typisch Kraftwerk) geen detail hadden gemist.
Na dit meesterwerk kwamen we uit op een deel van hun werk in 1978 (Mensch Maschine) met de wat meer mainstream nummers: Das Modell, Neon Licht, en Schaufensterpuppen.
Het volgende hoogtepunt was Radioaktivität waarbij je in de video in het begin de jonge Ralf ziet op het moment dat je een stem de titel hoort noemen. Heel charmant gedaan.
En net als in 2004 kreeg ik hier weer kippenvel!
De meesterwerken bleven maar komen omdat hierna we de wereld van het spoor gingen verkennen met Trans Europa Exprss/Abzug/Metall auf Metall:
Ik vond het hier jammer dat ze de originele video hadden weggelaten en hadden vervangen met computer animaties.
Na dit meesterwerk werden we verrast met een zeldzaam nummer: 'Spacelab'. Bij mijn weten hebben ze deze nog niet eerder gespeeld bij live concerten. Dit was ook een van mijn hoogtepunten. De 3d-effecten waren leuk gedaan. De spacelab kwam steeds voorbij vliegen
Na dit rondje door de ruimte volgden 'Elektro Kardiogramm' en 'Aero Dynamik'. In tegenstelling tot de afgelopen keren hadden ze zich niet verkleedt in de groene fluoriserende pakken. Jammer, maar ja elke keer het kunstje opnieuw doen is natuurlijk ook niet leuk. Muzikaal gezien waren het geweldige stukken. De zaal was zowat in een technofeest veranderd
Helaas was het tijd voor afscheid met Boing Boom Tschak/Technopop/Musique Non Stop. Ja jullie zien het goed. In zijn geheel werd de A-kant van de plaat Electric Café gespeeld. Dit was ook heel uniek. Met name 'Technopop' met mijn favoriete strijk-geluiden tezamen met de klakkende beats vond ik super!
De heren verlieten zoals altijd één voor één na een korte solo (m.u.v Stefan) van hun specialiteit het podium. Ik mis hier altijd de solo van Florian. Grappig is dat de volgende dag Stefan gewoon bleef staan op het moment dat hij eigenlijk eraf moest. Dat is ook te zien in de link die ik heb gepost. Iedereen zit ook te lachen daar
Met een melancholisch doch tevreden gesteldheid verliet ik de zaal. De heren van Kraftwerk weten ons keer op keer te verrassen met hun genialiteit. Na 40 jaar zijn deze heren nog steeds in staat om een geweldige show neer te zetten. Het is geweldig om te zien dat 4 serieus kijkende mannen waarvan 3 op respectabele leeftijd, het publiek gek weet te krijgen!
Kraftwerk, mijn helden
Tot slot wat observaties:
-Ralf zingt met behulp van de vocoder de robot-stem zelf in tegenstelling tot voor 2005.
-Het lijkt dat de heren veel meer improviseren dan voorheen, althans je ziet ze drukker dan voorheen. Ik denk dat het te maken heeft met het wegvallen van Florian. Het viel me vooral op dat Fritz drukker was dan voorheen. Ik heb vaak gezien en meegemaakt bij eerdere concerten dat hij af en toe 'niets' zat te doen en enige tijd om zich heen zat te kijken. Dit was dus nu zeker niet het geval.
-Bij veel nummers merkte je een knipoog naar het verleden waarbij ze vaak elementen van de originele versies in de nummers hadden verwerkt.
-De consoles zijn aangepast. De laptops die eerder bovenop stonden zijn verdwenen. Of ze in het systeem zijn verwerkt of dat ze andere computers hebben aangeschaft weet ik niet, maar ben wel benieuwd. Het zal me niets verbazen als ze nu gewooon touchscreens hebben in de vorm van zwaar gecustomizede Ipads of zo
[ Bericht 0% gewijzigd door Lone_Gunman op 12-02-2012 02:21:53 ]