Een stukje uit het Parool over dit onderwerp van Harold Hamersma, hij schrijft leuk over wijn vind ik.
Schroefdop of kurk, de eeuwige discussie
HAROLD HAMERSMA
Steeds meer wijnmakers doen de kurk in de ban. Want wie kurk gebruikt, loopt grote kans op 'kurk': een bacterie die een geïnfecteerde wijn naar natte, oude hond, een muffe kruipruimte of een schimmelende dweil laat ruiken en smaken. De kurkindustrie claimt overigens dat de hoeveelheid infecties wel meevalt. De marktleider, het Portugese Amorim, houdt het op één klacht per 800 miljoen geproduceerde kurken, maar voor de totale industrie doet een percentage van vijf de ronde.
Zelf kom ik tot een nog hoger aantal 'schadegevallen'. Verleden jaar proefde ik rond de drieduizend flessen en noteerde bij 230 daarvan 'kurk'. Bijna acht procent dus, oftewel één fles per dozijn… Daar kwamen dan nog de wijnen bij die onder invloed van zuurstof (kurk is luchtdoorlatend) minder van kleur, geur en smaak waren geworden. Veelal betrof het hier jonge wijnen. Maar wie twaalf flessen oudere wijn van één soort zou opentrekken, treft waarschijnlijk geen fles aan die hetzelfde smaakt. Immers, kurk is een natuurproduct en daarom is er niet één identiek.
Kurk komt daarom steeds heviger ter discussie te staan. Wine Spectator, toonaangevend Amerikaans wijnblad, wijdt er een groot deel van het maartnummer aan, waarin twee redacteuren (een voor- en een tegenstander) elkaar bestrijden. Het levert een debat op van zachte argumenten tegenover harde feiten. 'Romantisch', 'social suicide', 'kleine kinderen kunnen een schroefdopfles openmaken' en 'schadelijk voor de economie van arme kurkproducerende landen' moeten het opnemen tegen 'de wijnindustrie is de enige die een 450 jaar oude afsluitingstechniek gebruikt', 'tussen de vier en twaalf procent kurk bij een recente proeverij van topdomeinen' en 'vorig jaar vijftig procent minder klachten over wijn bij de Engelse supermarktketen Sainsbury'.
Ook anderen laten zich niet onbetuigd. De Nederlandse wijnkenner Hubrecht Duijker meldt: 'De schroefdop is voor de wijnindustrie wat de cd is geweest voor de muziekindustrie.' En Peter Gago, chief winemaker van de multinational Penfolds, deelt mede dat hij 'het weliswaar jammer' vindt voor de Portugezen, maar dat ook hij op schroefdop overgaat.
Verleden week woonde ik in Utrecht een debat bij, waarvoor ook Carlos de Jesus, directeur marketing-communicatie van Amorim, was ingevlogen. De Jesus vindt dat Amorim de problematiek dankzij een geavanceerde stoomreinigingsmethode goed onder controle heeft. Volgens hem is er geen reden over te stappen op de schroefdop, maar moeten de slechte kurkproducenten worden aangepakt. Zij zijn verantwoordelijk voor die hoge percentages 'kurk'.
Frank Donker, inkoper van LFE, een bedrijf dat de supermarkten wijn levert, wenst hoe dan ook nul procent risico te lopen. ''Flessen in de supermarkt worden vooral staand gepresenteerd, de kurk droogt uit en een mindere wijn is het gevolg.''
Ook ik schaar mij wat de jong te drinken wijnen betreft (95 procent van alle wijn wordt binnen twee jaar na de oogst gedronken, dus oud worden die niet en dan is kurk overbodig) aan zijn kant. Na het debat proefde ik een aantal eenvoudige, maar smakelijke wijnen (zie kader) in zowel een kurk- als schroefdopuitvoering. Op één na waren 'de schroefdoppen' frisser, fitter en monterder.
Wat betreft de kwaliteitswijnen die gebaat zijn bij flessenrust (de inwerking van zuurstof) weet ik het nog niet. De schroefdoptechniek is jong en er zijn nog te weinig praktijkvoorbeelden van hoe oudere schroefdopwijnen zich presenteren. De Jesus duikt echter een persbericht op waarin het Nieuw-Zeelandse domein Trinity Hill aankondigt weer over te stappen op kurk. 'Schroefdoppen niet geschikt voor kwaliteitswijnen,' luidt de kop. Maar in hetzelfde persbericht staat: 'We hebben nog steeds problemen met kurk (...) Het gaat ons vooral om de wisselende kwaliteit, waardoor elke doos twaalf wijnen in verschillende stadia van rijping bevat.'
Ik ben bang dat Trinity Hill er bij Frank Donker niet in komt.
© Het Parool, 12-04-2005