En we praten weer verder over het fenomeen liften.
Nu niet alleen in Nederland, maar ook internationaal!
Handige en leuke lift-links
http://www.franknature.nl/hitchhike/hitchhike.htm
http://en.wikipedia.org/wiki/Hitchhiking
http://wikitravel.org/en/Tips_for_hitchhiking
http://www.autostopguide.com
http://deliftendehollander.web-log.nl/
Kant-en-klare liftborden voor in Nederland
Vorig deel:
Liften in nederland is cool!
Positieve verhalen vorig deel:
'Liftwedstrijd' naar Zuid-Frankrijk
Frank__NL's liftborden
Naar Friesland liften
Twee weken op liftvakantie in Polen.
Negatieve verhalen vorig deel:
Nachtmerrie in Frankrijk
Heb ik nog wat gemist voor de startpost? Zeg maar en ik voeg het toe.
Toevoeging van AguaDiGio:
http://globalfreeloaders.com/
http://couchsurfing.com/
http://www.hospitalityclub.org/
http://deliftendehollander.web-log.nl/
http://home.wanadoo.nl/agghanebbah/index.htm
http://www.franknature.nl/hitchhike/hitchhike.htm
http://hitchhiking.veitkuehne.de/
http://www.jongen.waarbenjij.nu/
http://www.liftwedstrijd.com/
http://wikitravel.org/en/Tips_for_hitchhiking
http://forum.fok.nl/topic/703661/
http://www.student.citg.tudelft.nl/g9890948/vakantie/indexw1.html
Startpost!
[ Bericht 36% gewijzigd door DutchTrain op 20-03-2006 23:09:10 (toevoeging) ]
.Ik heb wel 2 keer lifters meegenomen, 1 keer 1 jongen en en keer 2 jongens. Supergrappig gesprek gehad, erg leuk!
[ Bericht 100% gewijzigd door Frank__NL op 11-01-2006 20:52:39 ]
quote:Done!Op woensdag 11 januari 2006 18:23 schreef Frank__NL het volgende:
Top Pim! Misschien kun je dit toevoegen aan het starttopic?
Liften in nederland is cool!
Frank__NL twee weken op liftvakantie in Polen.
http://www.franknature.nl/hitchhike/hitchhike_cardboards_NL.zip
Complete set liftborden voor heel Nederland inclusief gebruiksaanwijzing (vereist A3-printer).
quote:Doe maarOp woensdag 11 januari 2006 08:12 schreef its_me_ het volgende:
Makkelijk om de startpost misschien op de FOK!Wiki te plaatsen!
quote:Nee kan niet.Op woensdag 11 januari 2006 20:52 schreef Frank__NL het volgende:
Kun je het icoontje in de tweede kolom van het topic nog wijzigen in een handje met duim? Die is speciaal voor dit topic uitgevonden!
Alleen beetje jammer dat ik de openingspost niet gemaakt heb
nog een coole liftsite over een stel dat in 5 jaar tijd de hele wereld is over gelift met maar 600 dollar op zak, echt geweldig om te lezen:
http://www.hitchhiketheworld.com/
quote:Kan 'm niet meer veranderen, dus die komt in deel 3Op donderdag 12 januari 2006 22:28 schreef Dikkiedik_2003 het volgende:
Hee wat cool, een 2de deel van mijn topic.
Alleen beetje jammer dat ik de openingspost niet gemaakt heb
nog een coole liftsite over een stel dat in 5 jaar tijd de hele wereld is over gelift met maar 600 dollar op zak, echt geweldig om te lezen:
http://www.hitchhiketheworld.com/
quote:Nog geweldiger om te doen lijkt me.Op donderdag 12 januari 2006 22:28 schreef Dikkiedik_2003 het volgende:
Hee wat cool, een 2de deel van mijn topic.
Alleen beetje jammer dat ik de openingspost niet gemaakt heb
nog een coole liftsite over een stel dat in 5 jaar tijd de hele wereld is over gelift met maar 600 dollar op zak, echt geweldig om te lezen:
http://www.hitchhiketheworld.com/
Maar ik heb er het lef niet voor om het alleen te doen.
quote:Ik zou het echt zo doen, is voor mij wel de ultieme manier om de wereld te ontdekken. Alleen ben je dan wel 5 jaar verder en dat vind ik wel erg lang, helemaal sociaal gezien. En ik zou iets meer geld meenemen. Maar je op die manier laten leiden en de wereld ontdekken echt super cool, dan ontdek je ook in wat voor fucked up kortzichtige prestatiemaatschappij wij hier leven. Ik zou denk ik ook niet meer terugkomen maar ergens op de wereld een plekje ontdekken waar ik zou willen blijven wonenOp donderdag 12 januari 2006 23:54 schreef partyyboyy het volgende:
[..]
Nog geweldiger om te doen lijkt me.
Maar ik heb er het lef niet voor om het alleen te doen.
quote:Nou dat hoef ik niet meer te leren hoor, meneer frankOp zaterdag 14 januari 2006 12:59 schreef Frank__NL het volgende:
Begin nu eerst maar eens het liftend reizen in Nederland te leren.
Zondag 15 January 2006. Van Maastricht naar Utrecht.
Van NL Maastricht A2 liftersplaats naar NL Eindhoven A2 x A67 X Leenderheide, afstand 82 km, wachttijd 10 min. Met bordje "Utrecht".
Met een chauffeur van de crew van Andre Rieu. Hij kwam juist terug van een toertje in het oosten van Duitsland (voormalig Oost-Duitsland). Het laatste concert was in Chemnitz geweest.
Van NL Eindhoven A2 x A67 X Leenderheide naar NL Utrecht A2 8, afstand 98 km, wachttijd 2 min. Met bordje "Utrecht".
Wageningers die zich de tijd wel konden heugen dat ze zelf met tientallen anderen op de duim naar huis reisden in het weekend. Knooppunt Leenderheide is overdag bij file en op zondag een extreem goed punt om te liften, als je de juiste plekken kent, en geen vakantiebagage hebt.
Van NL Utrecht A2 8 naar NL Utrecht central station, afstand 2 km, wachttijd 2 min.
Bij de afrit vroeg ik voor het eerst om een lift tot in de stad. Eerdere keren wandelde ik naar de sneltram (kwartiertje) om op het station te komen.
Reisduur 2h15m, gem. snelheid inclusief wachten 75 kmh.
Zondag 15 January 2006. Van Utrecht naar Maastricht. Tot aan tankstation De Lucht bij Zaltbommel met een kameraad meegereden. Donker.
Van NL Zaltbommel A2 T 17-18 De Lucht naar NL Susteren A2 T 46-47 Het Anker, afstand 115 km, wachttijd 7 min. Na drie, vier keer vragen bij de pomp had ik beet. Ik nam plaats bij een ouder echtpaar in een zwarte Mercedes 300D. De kruissnelheid naar Zuid-Limburg was 130 kmh.
Van NL Susteren A2 T 46-47 Het Anker naar NL Maastricht A2 x Viaductweg, afstand 25 km, wachttijd 10 min.
Een middelbare dame met een auto van een Maastrichtse garage kon (want wilde) mij niet mee laten rijden. Op dat moment kwam ook juist een ANWB-meneer aanrijden om de auto weer op gang te krijgen. Accu-probleempje. Een vrachtwagenchauffeur mocht me niet meenemen, vanwege de verzekering. Een dame met pumps vraag ik in de regel niet - kleine kansen en voor mezelf ook wat onrustig in mijn kop. Drie Noordafrikaanse mannen vroegen mij waar ik vanacht ging slapen. Ik antwoorde laconiek - "waar ga jij zelf slapen", en wenste ze nog succes. Off you go. As you like it. De Volvo met startproblemen was hersteld, en de ANWB-meneer bleek op Maastricht aan te koersen. En zo reed ik voor het eerst mee met de Wegenwacht, of welke autopechhulp dan ook. Voor ik instapte moest ik uiteraard wel even zeker weten of hij geen oproepen kon verwachten, en plots zou moeten omkeren, want dan zou ik goed in de penarie komen.
Reisduur 1h45min, gem. snelheid inclusief wachten 75 kmh.
18,000 km gepasseerd.
quote:Sorry. Ik haalde je even door de war met liftgevers die vonden dat ze er ook wat van konden, omdat ze een half jaar in Australie gebackpacked hadden. Stoer hoor, maar hier doen ze 't om de een of andere reden niet?Op zondag 15 januari 2006 11:51 schreef Dikkiedik_2003 het volgende:
[..]
Nou dat hoef ik niet meer te leren hoor, meneer frank
In het donker met een kameraad van Heerlen naar Aken gelift. Bij de stoplichten aan de uitvalsweg van het station naar de stadsautobaan gevraagd of we mee konden rijden aan Duitse automoblisten met voldoende plek. Dat kon meteen met de eerste Duitse chauffeur die we konden benaderen. Dat was na ongeveer een kwartier, want het verkeer staat niet al te lang stil.
Zaterdag 21 januari.
We begonnen samen aan de Roermonderstrasse in Aachen en hadden vrij snel een rit naar het grenstankstation Langeveld voor mij, en tot aan de afrit A76 Nuth voor mijn maatje. Daarna had ik snel een snelle rit naar Maastricht met een Mercedes-rijder. Dat was wel om, maar de liftersplaats van Maastricht is een heel mooi punt om verder te gaan. Na enkele minuten reed ik mee met een oudere man die een kruissnelheid van 90 aan ging houden en zij een heel eind richting Utrecht te moeten. Die plaats stond op mijn liftbord. Echter, vanaf ongeveer Roermond wel binnendoor. Dat leek me te langzaam, dus ging ik mee tot tankstation "Bosserhof" aan de A2 voor de afrit naar Venlo. Vrij snel met een stel meegegaan die zeiden dat ze naar Den Haag gingen en ik kon wel mee. De Mercedes zwabberde nogal over de weg ; je kon in dit beestje wel zeeziek worden. Niet veel later gingen ze twijfelen of ze wel naar Den Haag gingen, of toch naar Amsterdam, in ieder geval, ik mocht blij zijn dat ik een kiloemtertje of 35 met ze mee heb mogen rijden. Nog voor Eindhoven bleef ik achter op een tankstation, dit keer "Groote Bleek" bij Maarheeze. Daar kon ik na een minuut of vijf mee naar Knooppunt Leenderheide bij Eindhoven. Het bestaat nog altijd uit een verkeersplein met verkeerslichten. Voor de A2 geldt dat in noordelijke richting. Hoewel er voor de meeste chauffeurs geen plek te vinden is om naast de weg te stoppen, is het best een goed punt om te liften aan de doorgaande weg. Vorige week had ik er in twee minuten een rit van nagenoge honderd kilometer naar Utrecht. Op Leenderheide moet het voor de liftende reiziger liefst uitzonderlijk rustig zijn (zodat men op de meest linker strook wel kan stoppen, omdat er toch zo weinig verkeer is) of heel erg druk, zodat de automobilisten wat langer voor het stoplicht stilstaan (niet in een keer wachten door). De goede plek is dan aan de zuidkant van Leenderheide voor de stoplichten van de A2. Interessant is dat hier een stuk weg van ongeveer 100 meter geen autosnelweg en geen autoweg is. Het bord einde autosnelweg staat namelijk een eind voor het bord autoweg. Zodat je erwettig gezien niet illegaal staat te liften
Maar 'k zou hierover op dit punt nooit in discussie gaan met een agent. Ondanks het feit dat Leenderheide in vroeger tijden een fameus punt was voor lange lifts vanuit Eindhoven richting Venlo, Breda, Utrecht en Maastricht sta je er vaak nogal gevaarlijk. Maar 't kan, zeker bij drukker verkeer. Nu stond ikw at langer op Leenderheide en dat beveil niet zo. Maar na twintig minuten kon ik dan mee naar even boven Den Bosch. Op A2 oprit 20 (Rosmalen / Den Bosch-oost) sloeg ik een korte lift af om vervolgens na een minuut of drie mee te kunnen naar Utrecht. Daar is oprit 18 van de A12 een goed punt voor de lifter met een bord "Den Haag" (evt. Rotterdam), met genoeg stopplek, maar wel "verboden voor voetgangers" (autoweg). Goed, na vijf minuutjes dan weer naar tankstation Hellevliet aan de A12 bij De Meern. Toen begon het te schemeren en het was er behoorlijk druk (ik ben als Limburger geen vierbaansautosnelwegen gewend). Na tien minuutjes mee naar de N446-kruising met een andee provinciale weg vanuit Alphen aan de Rijn. Ik trok mijn reflecterend hesje aan en stak mijn duim uit naar de passerende automobilisten. Ongeveer vijf minuten voor de bus zou komen kon ik mee naar Leiden, waar ik zijn moest :-).
De reis was intensief. 9 auto's voor slechts 270 km is een erg slecht gemiddelde. Nadat mijn lift van bij Roermond naar Den Haag maar een klein stukje was doorgegaan was ik niet meer zo gemotiveerd, en werd het simpelweg autohoppen. Als je het zo doet is liften geen efficiente manier van reizen - maar soms is dat onvermijdelijk. Gemiddeld 45 km per uur.
Zondag 22 januari.
Toen mijn liftmaatje om kwart over vier nog niet was op komen dagen ben ik maar vertrokken. We hadden een soort carpoolafspraak zonder eigen auto. Een half uur later had ik mijn eerste rit naar Utrecht. Ik ben meegereden tot het laatste tankstation voor Knooppunt Oudenrijn, namelijk "Bijleveld". Daar na drie minuten mee in de BMW van een Eindhovense tweedehandsautoverkoper tot aan Boxtel (tankstation), met een kruissnelheid van 140 kmh en een topsnelheid van 175 kmh. Van Boxtel naar even onder Weert (tanktstation) na een minuut of vijf. Daar was het vrij rustig en enkele chauffeurs die op Maastricht aanreden of erdoorheen kwamen wilden mij niet mee laten rijden. Na een kwartiertje kreeg ik een kop thee aangeboden van de kassamedewerkster van de pomp. Ook "regelde" ze de laatste rit naar Maastricht. Dat bleek met een vrachtwagenchauffeur te zijn die kerosine vervoerde. Voor hen is het bijna altijd verboden bijrijders mee te nemen, want het zou gevaarlijk kunnen zijn, maar daar houdt natuurlijk niet iedereen zich aan. Terwijl mijn chauffeur zijn bakkie koffie leegdronk waren er nog een paar chauffeurs die naar Maastricht zouden gaan, en er eerder zouden aankomen. Maar die heb ik niet meer gevraagd.
Om kwart over acht was ik op het Oranjeplein in Maastricht (dus zo'n 55 kmh gemiddeld :-) en daar ben ik naar huis gewandeld.
Ik vertelde hem donderdag dat we zaterdag een avontuur gingen beleven (o ja?) dat we ver weg moesten reizen.
Waarheen, wat nodig, wanneer? We wilden eerst naar Groningen (Maastricht – Groningen, veel verder kon ik niet bedenken
) maar Amsterdam was eigenlijk toch iets leuker. Amsterdam it is! Wat hebben we hiervoor nodig? Niet veel! Een camera zou wel leuk zijn, dus heb ik een camera geleend en bandje gekocht. Daarna naar Gall&Gall voor fles Bacardi Razz (vocht, belangrijk als vervanging voor mij, als niet smoker) Verder nog een zakmes opgescharreld, McGyver en ik kunnen niet zonder!. Wanneer? Zaterdag om 8 uur bij mijn vriend zou een mooie afspraak zijn. De reis die ons voor de ogen stond bevatte slechts nog 3 niet ingevulde details: Vervoer, Eten, Slaapplek…
Ik vertelde mijn kameraad over de positieve liftervaringen en probleem 1 was opgelost. Probleem 2 en 3 zouden nog ter sprake komen.. (nodige pienten zorgde die avond voor enige vertraging hiervan..
) Ondanks het feit dat ik vrijdag dus eigenlijk vroeg naar bed moest, lag ik er pas om 5 uur in (op bezoek bij de ex… ) en kon ik na een schoonheidsslaapje van 2 uur er weer uit om boterhammetje te smeren en op de fiets te stappen naar mijn maatje.
Aangekomen daar bleken we nog een probleem te hebben, het ontbreken van een dikke zwarte marker voor het bordje ‘A’Dam’. Ondanks dit euvel toch van Sint Pieter naar geuselt gelopen (+- 3 kwartier), waar we onderweg een tankstation hebben aangedaan en hier alle markers hebben opgebruikt (rood, blauw en zwarte letters , een groot feest! ).
Staande op de liftplek, inmiddels kwart voor 10, duurde het maar 10 minuten toen we een lift kregen. De bestuurder ging naar Den Haag en kon ons afzetten in Utrecht. Nou, dat is iig flink in de richting, dus hebben wij na ons korte verblijf de liftplek verwisseld voor de luxe zetel van de Laguna. Onze chauffeur woonde pas sinds kort in Maastricht en werkte bij de DSM, op relations-ship niveau, waardoor hij veel kilometers maakte(Stockholm, Barcelona.. etc)
Ook hij had veel gelift en hij had het idee dat in Den Haag (wara hij heen ging om een Porsche te kopen
)misschien beter een lift konden krijgen, dus werden wij hier afgezet. Helaas hebben we hier een uur oid staan wachten, totdat een vriendelijke local on kwam vertellen dat we op de verkeerde weg stonden. Na verplaatsing werder we binnen 20 minuten opgepikt door een zeer intelligente kerel, die in het centrum van Amsterdam woonde en ons hier dus perfect kon afzetten. 1e keer liftend naar Amsterdam, en in 2 liften om 14:00 uur daar aangekomen, is niet onaardig!
Het verloop van de rest van de dag en nacht was zeer vreemd. In Amsterdam 2 vrienden ontmoet, zodat we met 4 man zijn gaan eten in de Mc. Op het rembrandtsplein (klopt dat, daar bij de kalvertoren?). Mijn vrienden rookten hun groentes, en ik werd steeds beter bevriend met de Razz. Zo rond een uur of 12 ben ik gaan poolen met een Amsterdamse kerel ( vanwege de ontnuchtering zwaar kut gespeeld
) maar na ons 2e probleem te hebben voorgelegd (slaapplek, we hadden maar bedacht om de hele nacht wakker te blijven, mbv Golden Power) en verteld te hebben dat 19 euro dokken voor ‘the shelter’ iets teveel van het goede was, bood hij aan dat we bij hem in het kraakpand konden pitten.Dit goede nieuws gevierd met meer Budels (? Kende het niet, was in ‘The Mind’, Spuistraat) en een quickbezoek aan de Frankrijk (mochten daar niet filmen, en het tl – licht was niet súper aangenaam
). Rond een uur of 2 naar huis gelopen met die gasten (was inmiddels een groep geworden
) , nog een auto vernield (?? Stond daar blijkbaar al een tijdje, een van onze gastheren verwelkomde het mobiel met een winkelwagen door de voorruit). Ze woonden in een kraakpand, een oud kantorencomplex van een dakbannen fabriek, vet groot en vet veel krakers volgens mij. Had het nog nooit gezien (heb je niet hier in Maastricht ) en was echt heel vet om mee te maken. Daar hebben we nog even gekeuveld, en om 6 uur op een matras geploft. Helaas hadden we geen deken en stonden allebei de ramen open, en hadden we het dus ijskoud. We zijn dan ook om 11 uur weer vertrokken (zagen toen die auto en kregen opeens de herinnering )en zijn gaan eten bij van Daele, vet relax cafe. Zo’n honger dat ieder een broodje en een tosti van het huis heeft gehad, en nog een BLTC broodje, en een kop koffie. Daarna uiteraard 4 Jupiler (van de tap in Amsterdam, daar ga je dan voor liften ), en toen vanwege de zondag(weinig mensen), het weer(stond op regen), brakheid, en het aanwezig zijn van een vrijkaartje voor de trein (helaas was ik het verloren, 26.50 moeten dokken 
) met de trein gegaan. Toen ik thuiskwam moest ik wel even beloven dat ik de volgende keer zou melden dat ik wegging, en niet een post-it plakken met ‘Ben naar Amsterdam. Liftend. Groet A’.
Al met al echt een hele ruige ervaring, zeker voor herhaling vatbaar. Niet alleen het liften, maar ook de nacht in A’dam.
[ Bericht 51% gewijzigd door Frank__NL op 25-01-2006 23:08:19 ]
Alleen wel een beetje jammer dat je op de terugweg dan de trein pakt, zo van dat liften heb ik ook een keer gedaan en nu pak ik weer de trein? Op zondag gaat liften ook prima, vooral veel gezinnetjes onderweg om op visite te gaan. Achterin de auto van een liftgever kan je ook lekker pitten hoor Keep it up! 
Op straat komt mijn overbuurman met de auto van de oprit. Maakt aanstalten richting de stad te rijden. Heb ff gevraagd of ik mee kon rijden. Telde niet als liften, omdat ik mijn overbuurman ken, tenminste ik hoor hem te kennen, vind ik. Maar goed, ik ken hem dus niet. Daarom telt het stiekem toch
. In Maastricht bracht hij mij naar de goede kant van de stad, en na een paar minuten kwam daar de bus naar het dorp waar ik wezen moest.Mijn auto heeft inmiddels een nieuwe accu. De oude bleek kapot te zijn.
.....
Can I get a ride?
Na veel van de verhalen gelezen te hebben hier (en andere sites) ben ik al geruime tijd enthousiast geworden voor het liften op zich.
Ik heb de knoop doorgehakt!
De voorjaarsvakantie heb ik vrij genomen om samen met een vriend liftend richting Zweden te reizen.
Ik heb nog wel een aantal vragen:
Is er iemand hier eerder liftend naar Zweden gegaan en weet een goeie route?
Wat is handig om voor te bereiden (behalve een goede kaart van noord europa regelen + stiften + karton) ?
Is het haalbaar om in 1 week tijd richting Zweden te gaan en weer terug (zaterdag-zaterdag) ?
Wie weet er goedkope hotels/hostels/jeugdherbergen in zuid zweden/denemarken/noord-duitsland ?
Maar nog niet meegereden met een Carnavalswagen tijdens de 3,11 dwaze dagen... die houden we tegoed.
liften is echt heeeel tof.
* mr.marcus is naar Florence gelift samen met een mattie
Dat moet wel een avontuur geweest zijn!
quote:www.letmestayforaday.com . Kijk ook op www.hospitalityclub.org en in dit topic: Slapen in hostels / bij wildvreemdenOp woensdag 8 maart 2006 22:38 schreef AquaDiGio het volgende:
Weet iemand de site van die kerel die de hele wereld over is gegaan met zijn site waar mensen hem onderdak konden bieden. Ik had hem een keer gezien op TV. Misschien is er een algemene site waar mensen dat aanbieden?
quote:We wilden er gewoon lekker lang over doen om zo ook wat van Frankrijk te zien.Op woensdag 8 maart 2006 08:24 schreef AquaDiGio het volgende:
Daar willen we natuurlijk alles van weten meneer marcus.
Dat moet wel een avontuur geweest zijn!
We waren in Antwerpen begonnen en zo al liftend tot de grens van Frankrijk / Italië.
Maar dit deden we op een vrij onhandige methode, omdat we ook wat wilden zien van Frankrijk gingen we dus telkens weer van de snelwegen af om een camping te zoeken.
Maar het rottigste mbt liften is juist om op de snelweg te komen. Je kunt imho beter 100 km eerder uit stappen dan dat je van de snelweg af bent maar dat terzijde.
Best veel rare dingen meegemaakt, Fransen die met 170 km/u even op zoek gaan naar een cd onder de stoel van de pasagier
en gasten die echt midden op de snelweg stopten om ons er uit te zetten, zodat we echt kilometers in de brandende zon langs het asfalt moesten lopen. Maar ook grappige verhalen als een gast die telkens vergat een afslag te nemen en ons op die manier veeeel te ver heeft gebracht. Of een stel wat ons helemaal naar een camping gebracht heeft die echt 50 km van de snelweg aflag.Maar het mooist was dat we toen we voor de frejus tunnel (geloof ik) stonden te liften, hadden we de meest ideale plek gevonden, al die auto's komen heel langzaam aangereden voor die tolpoortjes dus die mensen hadden ruim de tijd om ons te checken, en op een gegeven moment werden we door zo'n super coole gast opgepikt. Dat was een Nederlander die zelf ook veel gelift had, hij moest naar Napels dus kon ons gewoon TOT florence meenemen
op een gegeven moment moesten we zelf ook nog een stuk rijden omdat die gast uit wilde rusten en we zo sneller op konden schieten Wat me erg tegenviel was de bereidwilligheid van Nederlanders.. geen enkele keer meegenomen door Nederlanders en ook niet als we op campings vroegen om een lift.
Als ik volgende keer weer ga liften, ga ik voor meer snelheid, dus gewoon op de snelwegen blijven en dan van tankstation naar tankstation. Volgens mij lukt het heel goed als je gewoon een beetje bij een tankstation gaat staan.
quote:Dat vond ik juist erg meevallen. Het waren vooral de Fransen die nooit liften gaven. We zijn op onze hele vakantie (Zwolle-Leuven-Bastogne-Avignon-Zwolle) maar één keer meegenomen door een fransman (wel 700 km, maar dat terzijdeOp woensdag 8 maart 2006 23:04 schreef mr.marcus het volgende:
[..]
--
Wat me erg tegenviel was de bereidwilligheid van Nederlanders.. geen enkele keer meegenomen door Nederlanders en ook niet als we op campings vroegen om een lift.
--
) Het waren vooral de Belgen die je snel meenamen en toch ook nog wel op vakantie gaande Nederlanders. Trouwens ook een keer bij Spanjaarden in een bus gezeten, een vrienden groep van 2 meisjes en 2 jongens die een busje hadden gehuurd. Hilarisch, ze konden "ik wil je neuken in de keuken" zeggen (wie leert buitenlanders zulke zinnen?
) en we luisterde Nederlandstalige hiphop. Ook leuk dat we om de peage te vermijden binnendoor gingen rijden en ipv 4 uur er 10 uur over deden. Maar ach, alles voor de gezelligheid.quote:belgen zijn inderdaad echt coolOp woensdag 8 maart 2006 23:39 schreef XxxPimxxX het volgende:
[..]
Dat vond ik juist erg meevallen. Het waren vooral de Fransen die nooit liften gaven. We zijn op onze hele vakantie (Zwolle-Leuven-Bastogne-Avignon-Zwolle) maar één keer meegenomen door een fransman (wel 700 km, maar dat terzijde
Het waren vooral de Belgen die je snel meenamen en toch ook nog wel op vakantie gaande Nederlanders. Trouwens ook een keer bij Spanjaarden in een bus gezeten, een vrienden groep van 2 meisjes en 2 jongens die een busje hadden gehuurd. Hilarisch, ze konden "ik wil je neuken in de keuken" zeggen (wie leert buitenlanders zulke zinnen?
stel belgen dat ons meenam, had een klein 206'je die al helemaal volgepakt zat, toch stopten ze nog voor ons, werd wel chaos en de meest oncomfortabele 2 uur uit mijn leven, maar het was weer een lift
Ik zit nu in een fase waarin ik stevig aan het nadenken ben over wat ik de komende jaren wil. Het liefste wil ik voor mijn 30e de wereld rond, maar misschien moet ik eerst maar eens bij Europa beginnen. Van 10 mei tot 10 september stage lopen in Argelés (animatie HolidayBreak op vakantiepark). Daarna nog wat zaken afhandelen met studie en daarna vrijheid (???)...
Ik ben iig niet van plan om tot mijn 65e te blijven werken in dit (grotendeels) bekrompen en kortzichtige land. Ik wil weg hier!
volgend jaar zit ondergetekende lekker op een AIESEC stage ergens in een warm land
quote:het principe van liften vind ik echt geweldig, gewoon lekker uren langs een weg staan met een bordje...Op donderdag 9 maart 2006 12:07 schreef AquaDiGio het volgende:
Relaxed verhaal marcus. Kilometers in de brandende zon, respect... liften is niet alleen maar succes, maar als je achteraf terugkijkt heb je een heel mooi avontuur gehad.
er is geen tijdsdruk en je weet gewoon dat je vanzelf wel een keer wordt meegenomen.
als het dan ook nog mooi weer is
wij gingen toen ook met ze 2-en en ik denk dat dat een stuk rottiger is.
het feit dat vrouwen niet stoppen is ook onzin, we zijn een keer opgepikt door een oma'tje die speciaal nog een vet stuk voor ons heeft omgereden... en niet te vergeten 2 franse chickies, Julie en Caroline
die kwamen ons tegemoet rijden... dus ja, dan verwacht je sowieso niet dat je mee kan ... keerden ze gewoon.... alleen jammer dat we alleen konden praten in het spaans, zij konden geen engels en wij geen frans Zaterdag 11 maart 2006
Vanmorgen had ik na 8 minuten vanuit de dorpsstraat een lift naar Maastricht-Noord. Tien minuten lopen naar de liftersplaats. Daar zat het tegen - na 30 minuten had ik mijn lift naar Leende [tussen Eindhoven en Weert, red.]. Er volgde een erg aardige rit. Prima verstandhouding.
Na een mooie wandeling door 't Leenderbos en over de Groote Heide ten zuiden van Leende namen mijn kameraden en ik het er nog even van in uitspanning Jagersrust [of Jagershorst?, red.]. Op het carpoolplein waar we afscheid namen lukte het even niet contact te maken met twee chauffeurs die juist weg gingen rijden. Op de oprit had ik na een minuut of drie een lift van ca. 20 km tot A2 oprit Kelpen-Oler [tussen Weert en Roermond, red.]. De wat snijdende wind kon ik daar nog wat beter beleven, aangezien de oprit op een pleintje boven de anelweg ligt; hoger gelegen dan de omgeving. Op de achterkant van het ASW-bord stond een tag van een of meerdere lifters in het kader van hun Holland-Marokko tour [gedateerd april 2005, red.]. Na vijf minuten kon ik van hier mee naar het Oranjeplein in Maastricht. Over licht besneeuwde wegen en paden naar huis gewandeld.
[ Bericht 3% gewijzigd door Frank__NL op 11-03-2006 20:49:20 ]
http://www.jongen.waarbenjij.nu/
Toch maar goed dat ik dit allemaal lees. Mijn beeld van de wereld is misschien nog te rooskleurig om eenzelfde reis te gaan maken. Maar zeker is dat ik het op korte termijn toch zelf ook wil gaan doen.
Zonder risico kom je nergens!
quote:Wow. Zoiets lijkt me ook echt leuk! Ik heb tot nu toe nog maar één keer gelift, samen met mijn vriend naar Duitsland. Dat was echt een hele leuke ervaring. Alhoewel het soms niet altijd even goed ging (we zaten een paar uur vast bij een kleine benzinepomp) is het toch heel mooi om er later weer op terug te kijken.Op donderdag 16 maart 2006 09:50 schreef AquaDiGio het volgende:
Kijk eens op deze site. Is van de broer van een van m'n beste maatjes.
http://www.jongen.waarbenjij.nu/
Toch maar goed dat ik dit allemaal lees. Mijn beeld van de wereld is misschien nog te rooskleurig om eenzelfde reis te gaan maken. Maar zeker is dat ik het op korte termijn toch zelf ook wil gaan doen.
Zonder risico kom je nergens!
We zijn van plan om samen ooit nog eens door Europa heen te liften. Misschien deze zomer al maar dat is nog niet zeker.
Het is zeker mooi om achteraf op terug te kijken. Ik denk dat als ik voor mijn 30e de grote stap heb genomen ik daar zo lang ik nog leef profijt van zal hebben.
Ik kan er ook voor kiezen om tot mijn pensioen bij hetzelfde bedrijf te blijven werken hier in NL, maar dat zie ik dus écht niet zitten. Er is zo ontzettend veel meer, daar hebben wij als bekrompen westerlingen geen weet van. Perfect afgesteld op het "systeem" denken we "vrij" te zijn. Als ik daar over nadenk kan ik eigenlijk heel weinig doen wat ik zelf écht wil.
Dr stond vandaag in de Metro een heel stuk over die "Can I get a Right" actie van amnisty international, waarbij ze liftend van nederland naar polen zijn gegaan, wel cool! Er moet meer gelift worden!
Ik schaam mij een beetje, ik heb al zolang niet meer gelift dat ik me afvraag of ik nog weet hoe het moet! En dat terwijl ik deze hele topic's in het leven heb geroepen! Nouja ik hoop dat ik binnenkort weer een mooi liftdoel heb, en vooral tijd! Liften is zo ubercool!
quote:liften zonder doel lijkt me ook wel een keer heel tof!Op donderdag 16 maart 2006 21:12 schreef Dikkiedik_2003 het volgende:
Nouja ik hoop dat ik binnenkort weer een mooi liftdoel heb, en vooral tijd! Liften is zo ubercool!
Gewoon instappen bij iemand, blijkt dat die naar slovenië gaat, gewoon lekker meegaan
De stoel waarop ik mijn werk doe staat op ongeveer 10 minuten lopen vanaf de A2 en wel zo'n beetje ter hoogte van kilometerpaal 245 of 250. Dat is kort boven Maastricht. Vandaag fietste ik na het werk de helft van deze afstand. Mijn fiets liet ik achter bij fietsenmaker Lemmens, omdat die aan een onderhoudsbeurt toe was, en ik ging te voet verder. Langs de A2 ligt de Maastrichterweg. Vanaf de weg loopt een trap het talud van de snelweg op. Deze leidt naar een nooduitgang in de betonnen geluidswal langs de snelweg. Je kan zo niet alleen makkelijk ontsnappen als het tankstation in lichterlaaie staat. Als lifter kan je zo heel makkelijk te voet op een goede liftplek langs de snelweg komen. Het is winter, het is nog winter, en ik heb de laatste tijd niet zo veel gelift. Uberhaupt niet zoveel gereisd trouwens. Ja, ook mij kost het vandaag wat meer moeite, tenminste voor mijn gevoel. Want nadat ik even naar het toilet achter de pomp ben geweest, vraag ik een chauffeur of hij richting Venlo rijdt. Nee, hij rijdt ("helaas") slechts tot Sittard. Ik sta op de stoep naast de pomp en bedenk me dat ik best mee had kunnen gaan. Tenminste, de oprit tussen Geleen (wat je Sittard-Zuid zou kunnen noemen) en Beek is een heel goede liftplek. Voor ik mijn gedachte heb kunnen voltooien vraagt een automobilist of ik een lift nodig heb. Deze man rijdt naar Roosendaal via Antwerpen (en niet langs Eindhoven). Ik wandel richting de pomps. Een oudere heer vult zijn Landrover met brandstof. Hij kijkt mij strak aan. Ik kijk hem aan. Na een momentje wandel ik naar hem toe en vraag of hij richting Venlo rijdt. Nee, richting Eindhoven. Dus volgens hem schiet ik daar niks mee op. Ik weet dat dat niet waar is. Ik ben namelijk heel blij als ik mee kan rijden tot A2-afrit 41 (Maasbracht/Venlo). Zo gezegd, zo gedaan. Deze Brabander wilde mij onder andere wel vragen of ik een vriendin had, of gehad had. Ik wilde hem daarop wel vragen of hij een vriendin had. De vrouw aan zijn zij en hij bleken veertig jaar onafscheidelijk te zijn. Bij de afrit liep ik onderaan het talud over het gras de rest van de afrit af (de chauffeur stopte op het laatste stukje vluchtstrook voordat deze overging in een sorteervak om rechts af te slaan). Aan het einde van de afrit klauterde ik weer even naar boven naar de weg, om te kijken of een lift vragen bij de stoplichten een mogelijkheid leek. Neen, want de chauffeurs zaten niet aan de kant waar ik kon staan, en de stoplichten stonden te kort op rood voor deze techniek. Ik liep dus door naar mijn gebruikelijke plek langs de N273, de Napoleonsbaan, die in de volksmond de dodenweg genoemd wordt. Na enkele honderden meters heb je daar namelijk een parkeerstrook met volop stopgelegenheid. Gewoonlijk stopt er altijd in minder dan 10 minuten een chauffeur, als ik daar een bordje met Nijmegen of Venlo laat zien. Nu stak ik mijn duim uit en er stopte meteen iemand. Hij deed dat overigens niet voor mij, maar om op een rustigere manier een hands-on telefoongesprek te kunnen voeren. Hij wilde me wel een lift geven tot aan Kessel of Kessel-eik, maar ik had daar niet zo'n zin in. Ik wilde een langere rit meteen naar Venlo. Ik stak mijn duim dus uit en binnen enkele minuten stopte een jonge Duitse "arbeider" die dagelijks van Duisburg naar Sittard reed en terug voor zijn werk. Voor mij was dat heel goed, want dat betekende dat hij bij Venlo de A67 zou opdraaien. Dat is de snelweg richting Duisburg. En van de A67-afrit Venlo-Noord was het nog zo'n 15 km naar mijn einddoel, over de N271. Nationaal Park De Maasduinen. Het was nu wel donker. Op de grote kruising bij de snelweg had ik nog wel verder kunnen liften, door bij het stoplicht te gaan vragen. Ik denk dat ik wel weg zou komen, als ik daar een uur voor uittrok. Maar ik wist ook dat binnen een paar minuten de bus zou langskomen. Een uurdienst, dus, ik had geluk. Zo kwam ik ongeveer een uur eerder aan dan waar ik op had gerekend.
Zondag 19 maart
Vanuit mijn liftersbril bekeken begint de zomertijd een week te laat (namelijk op zondag de 26e). Want dit is voorlopig de laatste zondag waarop het voor 7 uur in de avond donker word. En ik wilde pas 's avonds laat naar huis. De natuur was zo mooi deze dagen. Eerst stond ik langs de N271 daar waar het Geldernsch-Nierskanaal in de Maas vloeit met uitgestrekte duim. Het verkeer kwam met 60 tot 90 kmh langs. Ik was goed en van ver zichtbaar. Er was niet te veel verkeer. Kortom, het was veilig (zolang ik het verkeer maar in de gaten hield), en ik wist ook, niet makkelijk. Want ook al konden ze met zeker vijf seconden voor de passage zien, veel automobilisten hangen niet zo snel in de ankers met zo'n vaart. Ik stond op een bushalte, met daaromheen nog een kleine zee van asfalt. Ik weet nog niet of liften op een bushalte gunstig is of niet; wat chauffeurs dan denken. Maar goed, de bus was zo'n zeven minuten te laat en volgens het principe "whatever comes first" reed ik met de bus mee naar Venlo-noord. Bij de A67 wilde ik naar Maastricht liften. Het is niet de beste plek misschien, maar ook geen slechte. Hier zou vrij veel verkeer andere kanten op rijden. Hier lagen de stoplichten wel goed: ik had royaal ruimte om te wachten op de grasberm, aan de zijde van de chauffeurs. En ik was van verre zichtbaar. De auto's stonden niet heel lang stil. Sommigen draaiden hun raampjes wel open. Maar ik was niet heel erg gemotiveerd; soms loop ik de auto's gewoon af, en dan heb ik zo beet. Na een minuut of vijf ging ik op de prima oprit staan, zodat ik mijn bordje ook aan de chauffeurs die vanuit Venlo kwamen kon laten zien (maar de kans dat die naar Maastricht zouden rijden was wel klein!). Na een minuut of twintig had ik het wel gezien; wegkomen zou vermoedelijk ooit nog wel lukken (ik had nog eerst naar het tankstation langs de A67 kunnen wandelen dat ca 1 km ten westen van oprit Venlo-Noord ligt!). Maar ik had niet echt zin. Het was net donker geworden. Zo wandelde ik nog wat door Venlo en hebben de Nederlandse Spoorwegen mij weer veilig en vlot naar Maastricht terug gebracht.
Kijk eens hieronder om te zien waar je ons allemaal kan laten staan!
Achteraf gezien zeker geen nachtmerrie... ik heb nogal een persoonlijke ontwikkeling doorgemaakt en zou het, als ik het nu opnieuw kon doen, totaal anders beleven.
En tegenslagen horen ook bij liften zoals ik in wat andere verhalen op verschillende sites lees.
Kunnen we niet een lijst maken met alle lifters gerelateerde sites?
http://home.wanadoo.nl/agghanebbah/index.htm
http://couchsurfing.com/
http://deliftendehollander.web-log.nl/
http://globalfreeloaders.com/
http://www.franknature.nl/hitchhike/hitchhike.htm
http://hitchhiking.veitkuehne.de/
http://www.hospitalityclub.org/
http://www.jongen.waarbenjij.nu/
http://www.liftwedstrijd.com/
http://wikitravel.org/en/Tips_for_hitchhiking
http://forum.fok.nl/topic/703661/
http://www.student.citg.tudelft.nl/g9890948/vakantie/indexw1.html
Dit is wat ik tot nu toe in m'n favorieten heb staan, uiteraard met wat bekende links voor jullie.
We hadden wel delen van dozen meegenomen om daarop onze bestemmingen te schrijven, maar uiteindelijk hebben we ons steeds laten afzetten bij tankstations en zo steeds gevraagd of mensen naar een bepaalde plek gingen en of ze ruimte hadden voor ons. Echt DE perfecte manier voor een lift
Wel grappig: onze eerste lift was in een politie-auto, nadat een motoragent om 'verterking' had gevraagd toen we op de snelweg stonden om daar onze trip te beginnen Ze hadden ons trouwens wel netjes op een lifterspunt afgezet 
Het was echt een geweldige ervaring en er is nooit wat naars gebeurd. Wel een keer een lift van een vrachtwagenchauffeur gehad die wel erg veel naar onze sekslevens vroeg
Maar ook daarom hebben we achteraf alleen maar hartelijk om gelachen!Kan iemand dat even aanpassen?
quote:Zou maar oppassen.. 2 meiden van 18 die gaan liften naar Duitsland..Op dinsdag 21 maart 2006 00:13 schreef biggetje het volgende:
Met vriendin van Utrecht naar hartje Berlijn gelift. Heenweg in 10 uur gedaan, terugweg 2 (!) dagen
We hadden wel delen van dozen meegenomen om daarop onze bestemmingen te schrijven, maar uiteindelijk hebben we ons steeds laten afzetten bij tankstations en zo steeds gevraagd of mensen naar een bepaalde plek gingen en of ze ruimte hadden voor ons. Echt DE perfecte manier voor een lift
Het was echt een geweldige ervaring en er is nooit wat naars gebeurd. Wel een keer een lift van een vrachtwagenchauffeur gehad die wel erg veel naar onze sekslevens vroeg
.Nu in baas zijn tijd, ik zal als ik thuis ben nog wat mooie oude liftkoeien uit de sloot halen.
die zijn 1 stuk doorreden naar zuid Spanje op de speed
halverwege vroegen ze hem of hij ook speed wilde
je maakt echt de mooiste avonturen mee als je gaat liften
Als ze maar op een fatsoenlijke manier blijven rijden vind ik alles best.
Knip: laat maar horen die mooie verhalen... ben erg benieuwd!
In Maastricht hebben we een officiele liftersplaats. Zes andere steden hebben er ook een (of twee). Over een paar jaar gaan "ze" de N2 ombouwen in A2, en dan zal de huidige liftersplaats verdwijnen!!!
Het is niet duidelijk wat er dan gebeurd. Komt er een nieuwe??? Hopelijk wel hoor 
We kunnen officieel inspreken door een brief te sturen naar het projectbureau A2 Maastricht van gemeente Maastricht. Dit omdat er gekozen gaat worden voor verschillende routes voor de A2 door of langs Maastricht. Ik ga ze op 9 april een brief sturen!!
Jij kunt ook helpen!!!
Met jouw handtekening!!
opZet jouw handtekening voor een nieuwe plek voor de liftersplaats in Maastricht!!
Als je voor 10 april tekent dan stuur ik jouw naam mee in een lijst van ondertekenaars van de brief en van de wens om de liftplaats dan ook opnieuw in te richten!! Denk erom, dan kunnen jouw kinderen straks ook nog gewoon veilig en snel liften!! Misschien bestaat er dan wel geen OV-jaarkaart voor studenten meer, en dan????? Liftuh!
Groeten
Frank Verhart
Misschien iets voor in de grote vakantie, lijkt me wel gaaf om naar zweden oid te liften! Wie gaat er mee?
Kleine moeite met veel goede gevolgen om een speciale liftersplaats aan te leggen.
Ik heb het hele verslag met (eindelijk) foto's van mn liftgevers en onderweg, op mn weblog staan.
http://deliftendehollander.web-log.nl
quote:Komt (in NL) door de OV studentenkaart, studenten gaan nu met OV ipv liften. Soms neem ik mensen mee, maar dan blijken ze aan een liftwedstrijd mee te doen ofzo.Op donderdag 23 maart 2006 13:49 schreef Knip het volgende:
Vroeger veel gelift. Voornamerlijk Frankrlijk, Spanje, Portugal en Duitsland. Nu zelf autobezitter, ik zou wel lifters mee willen nemen, ik zie alleen nooit mensen staan. Ik heb de indruk dat er nauwelijks nog gelift word.
[ Bericht 2% gewijzigd door AquaDiGio op 02-04-2006 14:12:05 ]
Zaterdag 1 april 2006
Ik ging een kameraad ophalen in Luik, Belgie. Hij kwam met de sneltrein vanuit Parijs. In mijn dorp stak ik mijn duim uit. Na een minuut of zeven was ik op weg naar Maastricht. Ik reed met mijn achterburen - zo bleek - mee tot aan het Oranjeplein. Daar wandelde ik richting de A2 oprit aan het knooppunt Europaplein (Sint Gerardusweg x A2/N278). Onderweg haalde ik mijn bordjes "LUIK" en LIEGE" uit mijn tas. Liege, dat was wel toepasselijk op 1 April! Voor ik op de liftplek aankwam stopten drie wandelmannen, die in hun weekendmobiel op weg gingen naar de Ardennen, en door Luik zouden gaan. Gezellige rit, mooi weer.
's Middags liftten wij na onze wandeling door de mooie industriele, maar bij tijd en wijle ook moderne stad Luik, terug naar Maastricht, vanaf de voor liften geeigende plek op de snelwegoprit bij de Pont de l'Atlas (aanbevolen door Daan Toner - auteur van Autostopguide to Europe - www.autostopguide.com). Toen we er net waren kwam er politie op de hoek van de straat staan. Er was een criminele case. Terwijl we daar stonden kwamen er zeker tien politieauto's langs. Dat was allemaal voor die criminele case. Ik vond het wel passen bij de altijd nog als grauw bekend staande stad Luik. Na een half uur stopte er eindelijk een automobilist. Maar, een beetje ver op de oprit, en een politieagent kwam toegesneld toen de chauffeur achteruit ging rijden op de vluchtstrook aan de oprit. Die misten wij dus. Evenwel zei de politie niets tegen ons. Het duurde al bij al een uur voor we op weg waren voor de rit van 25 km. We hadden zon, bewolking en wat regen gezien. Het is best een mooie plek. Typisch. Grote flatgebouwen. Een rivier tussen zware kades. Heel anders dan in Maastricht.
Maar goed, uiteindelijk hadden wij onze lift met Francoise, waarmee we daarna nog een paar uur in een cafe hebben gezeten in de Brusselsestraat in Maastricht. "Nice spontaneous coincidental experience...
" schreef ik gisteravond in een e-mail aan een vriendin.Nieuw.
Lifters.startpagina.nl
En ik ben de beheerder!
Teken ook - graag voor 10 april.
Behoudt liftersplaats Maastricht!
[ Bericht 4% gewijzigd door Frank__NL op 02-04-2006 15:05:40 ]
Helemaal top!Ik zal snel eens kijken of ik misschien wat bij kan dragen. Samen kunnen we hier een nóg betere site van maken.
Tjeetje, echt alles staat er op! Super!
[ Bericht 47% gewijzigd door AquaDiGio op 02-04-2006 15:19:43 ]
man!!! Liften is voor übermenschen. I love it.
In 1997 voor het eerst met een vriend gaan liften, vanuit Rottterdam, richting Zuid-Frankrijk. Nooit eerder zo'n zuiver gevoel van vrijheid mogen beleven... je bent de vrolijke parasiet die zich onbekommerd een weg door de wereld baant.
Liften is leven in optima forma.
Overigens is Spanje een klote-land om te liften. (eigen ervaring)
Italië daarentegen schijnt heel gemakkelijk te gaan.
Als je het internationale avontuur niet aandurft, give it a try op Hollandse bodem. Liften is een kwestie van durf, en van durven communiceren. Liften brengt je in contact met de meest vreemde en meest normale mensen. Het verbreedt je sociale blikveld. Het is een prima middel om te leren netwerken (hoe kom ik in contact met vreemde mensen?)
Liften, je zou het op je C.V. moeten kunnen zetten.
quote:Juist! Zoals je in mijn en frank zn verhalen leest is liften in nederland simpel en net zo cool.Op zondag 2 april 2006 22:58 schreef Ringo het volgende:
Hèhè, ein-de-lijk een volwaardig lift-topic.
Liften is voor übermenschen. I love it.
In 1997 voor het eerst met een vriend gaan liften, vanuit Rottterdam, richting Zuid-Frankrijk. Nooit eerder zo'n zuiver gevoel van vrijheid mogen beleven... je bent de vrolijke parasiet die zich onbekommerd een weg door de wereld baant.
Liften is leven in optima forma.
Overigens is Spanje een klote-land om te liften. (eigen ervaring)
Italië daarentegen schijnt heel gemakkelijk te gaan.
Als je het internationale avontuur niet aandurft, give it a try op Hollandse bodem. Liften is een kwestie van durf, en van durven communiceren. Liften brengt je in contact met de meest vreemde en meest normale mensen. Het verbreedt je sociale blikveld. Het is een prima middel om te leren netwerken (hoe kom ik in contact met vreemde mensen?)
Liften, je zou het op je C.V. moeten kunnen zetten.
Do i need to say more. Het staat op mijn cv, onder het kopje 'vrijetijdsbesteding'
quote:Dat heb je gelift?
Ik wil voor ik de grote stap maak eens wat leerzame ervaringen van andere (wereld)reizigers lezen.
quote:Wat ga je voor grote stap wagen dan ?Op maandag 10 april 2006 14:46 schreef AquaDiGio het volgende:
Heeft iemand tips als het gaat om boeken met reisverhalen? Ik zoek vooral in de richting van "Led by destiny" van Kinga Freespirit en Chopin.
Ik wil voor ik de grote stap maak eens wat leerzame ervaringen van andere (wereld)reizigers lezen.
quote:Daarvoor kan je beter in Reviews van reisliteratuur kijken.Op maandag 10 april 2006 14:46 schreef AquaDiGio het volgende:
Heeft iemand tips als het gaat om boeken met reisverhalen? Ik zoek vooral in de richting van "Led by destiny" van Kinga Freespirit en Chopin.
Ik wil voor ik de grote stap maak eens wat leerzame ervaringen van andere (wereld)reizigers lezen.
quote:Ja! Lees maar mee
quote:Het is negen april. Eén week voor Pasen. Vandaag ga ik kijken naar Parijs-Roubaix, één van de meest legendarische eendagswedstrijden in het wielrennen. Bijna tweehonderd professionals leggen zo’n 250 kilometer af van het stadje Compiegne naar Roubaix. Of op zijn Nederlands Robeke. Onderweg komen ze over tal van stukken weg met kinderkoppen. De meeste stenen liggen er niet zo netjes bij als we van bij ons gewend zijn uit ordelijke stadscentra of monumentale stadjes. Sommige liggen schots en scheef. Er ontbreekt nog wel eens wat. Soms past zelfs het wiel van de fiets in de spleten tussen de kasseien. Sportverslaggevers noemen haar – Parijs-Roubaix is een vrouw – altijd “die barre tocht in Noord-Frankrijk”. Op naar de hel, de hel van het noorden.
Ik trek een sprintje naar de stationsfietsenstalling van Maastricht. De fietsers- en voetgangerstunnel onder het spoor ten westen van het Oranjeplein is nu sinds enkele maanden weer open. Deze passage heeft een jaar of tien dicht gezeten. De fietsenstalling is ook nog niet zo lang geleden verplaatst. Nu zit hij weer waar het hoort: in het stationsgebouw, in plaats van ergens achter de laatste stopplaats van het busstation. Het is zondagochtend. De stad wordt langzaam wakker. De mensen zijn kalm. Dat komt doordat de druktemakers nog op bed liggen. Op de weg zie ik weinig verkeer. Ik post mijn brief met handtekeningen van mijzelf en van een stuk of zestig anderen. Wij vinden dat de liftersplaats van Maastricht straks – als de snelweg verbouwd gaat worden – opnieuw moet worden aangewezen. Het opwaarderen van de weg hoort geen reden te zijn om een liftersplaats op te doeken!!
Op de oprit richting Luik toon ik mijn bordje “Liege”. 09:27. Het is rustig op de weg. Er rijden bijna geen Belgen terug naar huis, zo vroeg op de dag. Na een kwartiertje nadert een jongeman in een witte wagen. Het is duidelijk dat hij mijn bordje probeert te lezen. Stopt. Gaat naar Luik. Nee, hij gaat naar Seraing. Dat ligt net ten westen van Luik. Super-de-luxe dus. Ik wil tenslotte naar Wallers, omgeving Valenciennes, in het noorden van Frankrijk. Het is het departement “Nord” zo verneem ik later op de dag. Mijn liftgever was de vorige avond op stap geweest in Maastricht. De joint in zijn linkerhand bevestigt het stereotype van de jonge Belgische en Franse toeristen die naar de Maasstad komen; de legale handel in nederwiet trekt een essentieel deel van de anderhalf miljoen buitenlandse bezoekers in het jaar. Meneer brengt me naar de oprit bij Liege Airport; volgens hem een goede plek om richting Namur, Charleroi, Mons en Valenciennes te liften. 37 km afgelegd. Als ik uitgestapt ben oordeelt mijn gevoel anders. Met één auto in meerdere minuten zou het hier wel eens even kunnen gaan duren. Mijn negatieve gedachte wordt beloond; het duurt niet lang voor een jonge Waalse schoonheid haar blauwe en “met leer beklede” Opel Corsa tot stilstand brengt. “Namur” zei mijn bordje. Daar ging ze zo’n beetje heen. Met muziek en fraaie vergezichten trekken wij door een stukje Wallonië. Ik stap uit bij afrit 10. 66 km afgelegd. Het is een vrij rustige aansluiting van een nationale weg. Terwijl ik wat zon vang maak ik een bordje met “Mons”. We kunnen ver kijken over de velden. Van mijn kaart lees ik nu, één dag later, dat bij die oprit een klein natuurreservaat ligt. Mooi. Ik hou van de natuur. Hoewel er ook hier niet zoveel verkeer is ben ik kort nadat mijn bordje “Mons” klaar is weer op weg met een vent die naar Charleroi gaat. We verlaten elkaar bij afrit 16, waar hij de stad in zal “duiken”. 107 km afgelegd. Het is weer een aansluiting met een nationale weg. In België is er over het algemeen wat meer ruimte voor chauffeurs om veilig te stoppen bij opritten. Misschien is dat één van de redenen waarom liften daar wat makkelijker is als bij ons. Een minuut of tien later ben ik weer op weg. Een man met mobiele telefoondopjes in zijn oor (nee, géén banaan!) neemt me mee tot aan het tankstation vóór Mons, tevens afrit 21a. Hij rijdt voor mij een kilometertje of vijf door. 133 km op de teller. Daar waar wij zojuist nog over de A15 reden, heet het asfalt nu A7. Nu zou het kinderspel moeten zijn om naar de afrit bij Denain te komen. En dan is het nog maar een kilometer of zes naar Wallers. Wallers – voor de liefhebber van Parijs – Roubaix is dat een bekende plaats. Hier is één van de meest spectaculaire, zelfs beruchte passages van de wielerkoers. La Forêt de Wallers-Arenberg. Hier stierven renners duizend doden. Hier trekken de renners om fans heen die te ver op de weg staan; het minst slechte stuk is de rand van de weg, die dan juist weer vrij komt. Sommigen trekken nog liever door de grasbermen. Dat gaat beter dan over de keien.
Het kinderspel blijkt toch iets voor kerels met ervaring te zijn. De paar Fransen die ik aanspreek willen me niet of hebben geen plek. Mijn bordje “France” heb ik thuis laten liggen. Ik probeer het een tijdje met “Paris”. De wielerliefhebber zegt “Parijs is nog ver”. Maar Denain ligt op de route en er komen genoeg chauffeurs langs met nummerplaten uit Ile de France ofwel de grootstedelijke agglomeratie Parijs. Toch maar een bordje “France” gemaakt. Na een half uur begin ik aan mijn picknick aan het eind van het terrein en ik ga wat muziek luisteren. Zo zit ik lekker te happen. Een kwartier later kan ik mee met vader en zoon. Fransen die nog iets verder door moesten tot bij moeder de vrouw. Vader houdt ook wel van het fietsen. Ze gaan het straks ook bekijken op TV. De grens tussen Mons en Valenciennes passeert men met zo’n 20 kmh. Dat had ik niet verwacht, omdat vrijwel alle grenzen die ik in het Schengengebied ken geen wezenlijke snelheidsbeperking meer kennen. Voor de terugreis kan dit ideaal zijn; ideale situatie om in korte tijd een hele lange lift te krijgen. Nu kan ik mee tot Denain. Helaas is de hoofdafrit afgesloten vanwege de wielerkoers. Die passeert ter plaatse via de burg – “kunstwerk” – over de Franse A2 – “Autoroute du Nord”. Vader en zoon brengen me naar de tweede afrit van Denain en rijden nog een stukje de nationale weg op. … km afgelegd. Het is inmiddels 13:40. 253 minuten over 197 kilometer. Dat is een gemiddelde van iets meer dan 45 kmh. Dat is toch niet al te hoog!!
Mijn enige dag in Frankrijk dit jaar. Vorig jaar was ik helemaal niet in La France. In deze streek ben ik nog nooit geweest. De Fransen spreken hier netjes. Misschien hebben ze hier een wat andere uitspraak dan in het oosten en zuiden van Frankrijk, waar ik vaker kom? Of ben ik inmiddels gewend aan het (koeter-) Waals van Luik? Ik loop op de koers af. Dat is nog een eindje. Het zal krap worden om op tijd te zijn. Ik was niet al te snel, en de renners zijn vandaag op hol geslagen. Maar ik wilde even niet in de auto zitten. Daar is Frankrijk veel te mooi voor. Het vlakke landschap is gelardeerd met dorpjes en mijnsteenbergen. Dit is duidelijk een agrarisch-industriële regio. Een deel van de industrie bestaat niet meer. Of de terreinen worden nauwelijks gebruikt. Oude fabrieksgebouwen en spooremplacementen. Dat heeft wel iets, vind ik. Ik loop snel door en luister naar de Franstalige berichtgevingen van de koers op de radio. In het hart van Denain blijkt een soort tweede hands-markt gaande te zijn. Als ik ervan uit ga dat de bezoekers en verkopers op de markt een mooie afspiegeling zijn van de inwoners van het dorp dan bevind ik mij in een stad waar de mensen een brede culturele achtergrond hebben. Met de zon als kompas begeef ik mij richting het noorden. Zelfs in een betrekkelijk kleine stad als Denain – ik schat het op tienduizend inwoners – kun je dan nog vreemd uitkomen. Ik passeer de Avenue de Roubaix. Ik blijk niet richting Wallers te lopen, maar meer richting Hornaing. Dat is wel voor driekwart de goede richting, maar toch kost het aardig wat tijd. Ik weet dat mijn kansen slinken om de renners nog twee keer langs te zien komen in Wallers. De passerende automobiele Vlaamse en Waalse wielerfans buigen niet voor mijn bordje met “Roubaix” – eentje met Wallers had ik niet – hoewel een paar er wel aanleiding in zien mij de weg te vragen, niet om mij dan mee te nemen naar de koers. Op de kruising in Denain-Bellevue stopt dan toch een Fransman, die zich wel afvraagt of het de moeite is mij mee te nemen. Of hij is gewoon verrast dat daar opeens een jongeman met een bordje “Roubaix” langs de kant van de weg staat. Ik weet het niet, maar ik stap snel in en verneem dat hij mij een taxidienst zal verlenen naar één van die fameuze kasseienstroken van deze koers. Haveluy à Wallers, 2500 meter, zone pavee no 18. Halverwege de reeks stenen buigen de coureurs af om af te koersen op Wallers. De keien! Jeah. Ik heb ze gezien. Ik zie ze. Ik zeg tegen mijn chauffeur dat ik ze zou moeten kussen. Ik raak ze niet eens aan. Ik ga er niet eens op staan. Het is de extase van het moment. La legende. In de verte en voor mijn voeten zien we de auto’s van sponsors en teamleiders langs komen. Dan komen er die meer vaart maken. De “weg” is volledig droog. Geen vocht in de hel. Ze doen het stof oplaaien. Aan de horizon rijden de heren. De kop van de koers komt in zicht. Het land is volledig plat. Het zicht weids en ver. Een streep van auto’s en renners trekt door de velden, over de kasseien. Ze komen dichterbij. Wat een gezichten! Ze kletteren en kletteren, moeten nu al in de remmen voor die gemeen scherpe bocht met een bestrating die niet van deze tijd is. Rabo-renner Posthuma en drie andere helden komen langs. Posthuma… je hebt Robeco op je kont. Geen valpartij in de bocht… ze gaan door… we kijken ze na… geen lekke band – hoe is het mogelijk? Al snel zien we een grote groep renners… het peloton… een streep in de velden… rijden het dorpje Haveluy in, verdwijnen daardoor even uit beeld, en storten zich in de kasseistrook naar Wallers. Nu komt de stoomtrein eraan… Hincapie op kop, Tom Boonen zit niet ver… amaj, amaj, wat een kracht… niet te stoppen… ja, de bocht is geen probleem… niemand valt, iedereen zit nog… Daar gaan ze… De koplopers zitten nu vast al in het bos… bos van Wallers-Arenberg…
Inmiddels ben ik uitgenodigd om de rest van de race te komen bekijken “met de familie”. Dus stellen we ons even aan elkaar voor. De naam is Benoit. Nu rijden we achteruit over de grindzandige weg; voor ons een Renault 5 die vooruit rijdt; kortom, even zwaaien naar onze achtervolgers. De minuten die passeren eer wij terug zijn in Denain proberen we het verslag op de radio te vinden. “Want nu komen ze door Wallers-Arenberg”, roep ik. Nu blijkt dat hij in het centrum van Denain woont, in het huis achter één van de vele gevels in de straten waar de “tweede hands-markt” wordt gehouden. Dit is de jaarlijkse “brocante” van het stadje, die traditiegetrouw op de zondag voor Pasen wordt gehouden.
Ze doen zelf ook mee. Oude huisraad, kleding, videobanden, computerspelletjes… dat hebben ze in de aanbieding. Binnen nemen wij plaats voor het verslag. Ik stel me voor aan iedereen die zich komt presenteren. In huis is het naar mijn mening “een beetje” rommelig, en dat kwam niet alléén door de braderie. Er ontsnappen renners uit het peloton. De kopgroep groeit. Er is nog een goede Nederlandse renner mee. Twee kleine “schoot-“ hondjes zoeken trouwens hun plekje bij ons op de bank. Ik krijg een koud en blond pils – dus geef ik een van de mijne. Terwijl de kopgroep van veertien zich steeds verder losmaakt van het peloton en terwijl één van de renners zijn stuur verliest en vrijwel meteen daarna tegen de kasseien klapt begint zich een in het huis afspelend raadsel op te lossen. De slanke en onmiskenbaar schone – dochter van Benoit en krap twee decennia jong – blijkt dit jaar Prinses Carnaval… Paris-Roubaix est une Reine. Anne-Sophie est vraiment la Reine de Denain. Carnaval zegt U? Dat is toch een feest dat men in februari viert? Nou, bij ons wel. In Denain viert men dat op eerste en tweede Paasdag. Vandaag, een dag na de gebeurtenis, begrijp ik dan ook waarom er zoveel grote kleurrijke poppen langs het parcours stonden. Ook dat hoort bij het Carnaval van deze streek. La Reine toont aan allen die het willen zien hoe zij zal gaan schitteren tijdens de gekke dagen. Omdat ik niet geloof dat de Prinses naast me staat laat ze mij haar band zien. La Reine staat er op, zoals ik het van TV ken van Miss … (in dit geval: Denain…). Ik kijk een tijdje over de markt vanaf de deurpost. Mevrouw Benoit wijst naar mij en roept “daar heb je die Hollander!”.
Zwitser Cancellara gaat er vandoor. Tom Boonen ziet er niet erg fit uit. Twee renners gaan tegen de vlakte. Rabo kopman Fletcha kan nog net aan hetzelfde lot ontkomen. Cancellara komt over de spoorlijn ten zuiden van Roubaix. Twee achtervolgers – enkele tientallen seconden later – mogen niet door; moeten wachten. De slagbomen zijn dicht, weldra zal er een trein langskomen. Ze gaan toch door. Boonen en Fletcha doen hetzelfde. Maar dit mag niet; in het wielrennen gaat de trein vóór de wielrenner; en de twee eerste “criminelen” worden al voor aankomst gedeclasseerd… De Zwitser heeft de dagzege in de pocket. Op het velodrome – het fietsstadion – van Roubaix moet hij nog twee rondjes maken. Dat is nieuw dit jaar; het was er altijd één!
De braderie is afgelopen. We praten nog wat na over koetjes en kalfjes. Ik neem nog een pilsje. Cancellara krijgt zijn kassei. Dat is de trofee voor de winnaar van Parijs-Roubaix. De pasta heeft goed gesmaakt. Het werd weer tijd om de terugweg van Roubaix-Maastricht – of beter Denain-Maastricht – op te pakken. Benoit wilde mij graag naar het nabijgelegen tankstation Valenciennes Ouest aan de Autoroute du Nord brengen. Ik zei dat ik me bij de oprit van Denain ook prima zou redden. Op het tankstation wees Benoit meteen een Porsche aan; als ik daar eens even mee zou kunnen… We wisselden nog wat gegevens uit; wellicht voor (een) volgend jaar. Toen was de Porsche alweer op weg. Even rustig rondkijken; er waren heel wat mogelijke chauffeurs op het terrein. Een Nederlands stel met een BMW bleken richting Zeeland te rijden… het zou zodoende geen zin hebben om… anders prima… en ik was even niet bij de pinken om te bedenken dat Zeeland en Limburg in dit geval toch wel vijfig kilometer in de juiste richting lagen… Een ander Nederlands stel – dertigers – gingen warempel naar of langs Maastricht. Ze gingen naar het wegrestaurant. Ik had de indruk dat ik mee kon rijden als ik maar af zou wachten. Echt zeker was ik er niet van. Dus vroeg ik weer om een lift. Dat is ook veel leuker… Een Ier wilde wel, maar was moe. Toen kwam er iemand naar me toe. Ik kon mee. Had mijn bordje “Mons” gezien. Dat was vijftig kilometer van Valenciennes. We bleken tot net voorbij Huy dezelfde route te hebben. Dat is bijna honderdvijftig kilometer; de langste lift voor vandaag. De twee kleinen gingen naar de DVD-Rom “Sjakie et la chocolaterie” kijken op de laptop die op moeders lap stond. Typische “spannende” filmmuziek. Prima behang voor een verplaatsing van hier naar daar. Onderweg hebben we nog een detour van een kilometer of acht, want ze weten een goedkope pomp. Ik vraag me even af waar we naar toe zouden gaan – zouden we soms binnendoor naar Huy rijden? Dat moet heel mooi zijn – maar ik wil ook gewoon voor bedtijd thuis zijn. Valt dus allemaal wel mee. Op het tankstation langs de A15 ten noorden van Huy – bekend van de muur – is nog voldoende klandizie. De uitdaging is om een chauffeur te vinden die verder rijdt dan Luik. Het was donker, dus ik moet om een lift vragen. Aangezien de pompmedewerker mij soms bekijkt neem ik mijn voorzichtige houding aan, om niemand voor ’t hoofd te stoten, inclusief deze tijdelijke schoolmeester. Ik hoef niks te doen. Ik kan gewoon wachten tot er een Nederlander komt tanken. Want dat jonge stel dat dat doet vindt het ook goed dat ik met ze meerijdt. Zij werkt in het Zuid-Limburgse Beek. Ze gaan naar het nabije dorp Cadier en Keer. Vanaf de Akersteenweg wandel ik naar het station. Ik fiets met sportradio op mijn walkman naar huis. Volgens mijn aantekeningen heb ik 388 kilometer gelift. Dat betekent dat de terugreis iets korter zou zijn geweest dan de heenreis. Zo zie je maar weer.
In mijn dorp hoefde ik maar een keer mijn duim uit te steken voor een ritje van vier kilometer naar het Oranjeplein in Maastricht. Ik reed mee met drie dames, waarvan een volwassen, en een pup van ongeveer veertien dagen,
Later op de middag ging ik dan naar familie in de buurt van Den Bosch. Na een kwartiertje op de Maastrichter liftersplaats nam ik plaats bij een chauffeur met bouwjaar 1949 die in een Cadillac van 57 jaar reed... samen waren zij 114 !!! Grote kans dat het de eerste passerende automobilist met een blauw kenteken was... Volgde een boeiend onderhoud van een man die zo'n zes oude auto's bezat, een woonboot, een groot fan was van Donald Duck (met die in-en-in-goede Dagobert Duck, die feitelijk niet eens zo kapitalistisch is, daar zijn enige levensdoel het rondzwemmen in een lading muntjes is... zijn motivaties zijn volledig zuiver...), anarchist, voorvechter van rechtvaardigheid en eigenaar van een coffeeshop in Maastricht. Helaas staat deze business in Maastricht zwaar onder druk. Vreemd, want het brengt leven in de brouwerij en spekt op zeker de kas van de gemeente.
Coffeeshops in Maastricht
Voordat ik zijn metier vernam antwoorde ik op zijn vraag of ik bezwaar had dat hij een joint op stak "alleen mijn vrienden en chauffeurs roken!".
quote:On The Road van Jack Kerouac!Op maandag 10 april 2006 14:46 schreef AquaDiGio het volgende:
Heeft iemand tips als het gaat om boeken met reisverhalen? Ik zoek vooral in de richting van "Led by destiny" van Kinga Freespirit en Chopin.
Ik wil voor ik de grote stap maak eens wat leerzame ervaringen van andere (wereld)reizigers lezen.
Beetje jammer dat m'n vrienden er niet echt voor in zijn ben ik bang..
En alleen lijkt me toch een beetje te eng
Als het OV me weer eens in de steek laat zal ik er eens aan denken, je moet er even overheen denk ik..
[ Bericht 28% gewijzigd door TheTh1ng op 25-04-2006 22:06:53 ]
quote:Die staat hier ook in de boekenkast. Vooral de opmerking over hoe je een Nederlander herkent is erg grappig.Op dinsdag 25 april 2006 20:15 schreef AquaDiGio het volgende:
Daar ga ik achteraan! Ik heb zojuist "Weg met BNN - voor en door backpackers" gelezen. Een dikke vette aanrader voor alle globetrotters onder ons.
quote:Het is nu of nooit. Laat je niet te veel leiden door je vrienden, als je het zelf wilt moet je het ook zelf doen.Op dinsdag 25 april 2006 21:40 schreef TheTh1ng het volgende:
Liften, ik wil het graag ooit nog een keer doen..
Beetje jammer dat m'n vrienden er niet echt voor in zijn ben ik bang..
En alleen lijkt me toch een beetje te eng
Als het OV me weer eens in de steek laat zal ik er eens aan denken, je moet er even overheen denk ik..
Het is idd een risico dat je neemt, maar dat is juist de kick. Het onbekende verkennen. Zonder risico te nemen kom je veel minder ver dan degene die het avontuur tegemoet gaan.
quote:Hoi Danny. In het dorp waar jij woont zal het OV wel niet zo heel betrouwbaar zijn / niet zo vaak rijden. Als je wil gaan liften raad ik aan het gewoon een keer uit te proberen op een dag dat je de tijd hebt. Het is zeker lastiger te beginnen als vrienden of ouders het niet echt wat vinden. Je kan 't ook eens uitproberen als je op vakantie bent. Zo deed ik het in het begin ook. Dan heb je wat meer tijd. In sommige vakantiegebieden is het echt niet raar als er een paar wandelaars aan het liften zijn. Bijvoorbeeld omdat de route te lang was ofzo. Het grappige is dat ik in het begin dus vooral op vakantie liftte (in Frankrijk en Polen). Korte stukjes. Dat durfde ik wel. Terwijl het eigenlijk "gevaarlijker" is? Omdat ik bijvoorbeeld in Polen een keer meer dan twee uur op de bus moest wachten. En omdat er meer lifters zijn daar. Ja, in Nederland heb je een OV-kaart, of misschien niet, het openbaar vervoer is in ieder geval behoorlijk goed en je weet hoe het werkt (beter dan in het buitenland). Succes.Op dinsdag 25 april 2006 21:40 schreef TheTh1ng het volgende:
Liften, ik wil het graag ooit nog een keer doen..
Vanmiddag heb ik mijn twee gasten uit Krakau en Cestochowa, Polen mee laten rijden tot aan het A2-tankstation even ten noorden van Sittard. Toen ik 20 minuten later na gedane zaken weer naar het zuiden reed waren ze inmiddels op weg naar de hoofdstad van Oranje met hun oranje Rabobank opblaashelmpjes en het bordje "A'DAM" dat ik voor ze had gemaakt.
Vanmiddag op de duim naar Maastricht?
Ik stond minder dan een kwartier in mijn woonplaats Etten-Leur met een bordje naar A'dam en kreeg een lift van 2 hele leuke meiden. Zelfde leeftijd en zelfde persoonlijkheid zeg maar. Dát het gezellig was zeg!
Op de terugweg heb ik de trein gepakt omdat ik nogal opgefokt was door de drukte vooraan op het Museumplein. Dat mensen dat leuk vinden!
Maar zeker weten weer een stimulans om het nog vaker te gaan doen. Liften (ofwel; mensen leren kennen) is leuk.
Z'n reis is te volgen op www.the3theye.com
Op het linkje hieronder kun je het aantal bezoekers van mijn webpagina "Hitchhiking in the Netherlands" bekijken. De eerste staaf is van mei 2004, de laatste die van april 2006.
http://www.webstats4u.com/s?interval=day_permonth&tab=1&link=2&id=2969487
Hitchhiking in the Netherlands
quote:Mja, ik zeg niet dat je dan niet meer hier moet posten ofzoOp zondag 30 april 2006 14:41 schreef Frank__NL het volgende:
Ik schrijf liever in de groep. Dat lijkt me voor anderen inspirerender.
Op het linkje hieronder kun je het aantal bezoekers van mijn webpagina "Hitchhiking in the Netherlands" bekijken. De eerste staaf is van mei 2004, de laatste die van april 2006.
http://www.webstats4u.com/s?interval=day_permonth&tab=1&link=2&id=2969487
Hitchhiking in the Netherlands
Ik bedoel eigenlijk dat het zou leuk zijn als je die verhalen die je hier post ook eventjes ordelijk in een archiefje zet op de website.
Maar goed, ik lees ze sowieso al hier op fok
Samen met kameraad Matthijs verkreeg ik na een minuut of 60 een rit, toen wij met bordje op de met rood-witte paaltjes afgesloten strook van de E25 stonden ter hoogte van Habay (da's een stuk dichter bij Aarlen, dan bij Luik). We kwamen terug van een weekendje Ardennen. Het verkeer stond bij tijd en wijlen stil, passeerde veelal met 10 to 50 kmh, en trok zelden op naar hogere snelheden. Aanvankelijk toonde ik een bordje "Maastri.". Na vijf minuten stopte een Hollandse jongeman, die via Namur-Brussel naar Breda zou rijden. Dit was voor ons om, en ik had de verwachting dat de liftgever naar Maastricht ieder moment kon stoppen. Maastricht-Luxemburg is tenslotte een belangrijke as voor vrijetijdsverkeer, en velen kwamen terug van vakantie.
Een groepje jonge Belgen ging hasj halen in Maastricht, stopte wel even, maar hadden geen plek voor twee. "Goede reis".
Later voegde ik mijn bordje Luik toe. Zo hadden de chauffeurs iets meer leesstof ("Maastr." "Liege") terwijl ze met 10 per uur passeerden. Een man die al achter de rood-witte paaltjes-afzetting reed kwam langsrijden en deelde mee dat hij naar Charleroi reed, over Namur, en dat wij daarmee een heel eind in de goede richting waren. Inmiddels waren we een uur verder.
We zijn meegereden. Het was duidelijk dat we dan net zo goed met die jongeman richting Breda mee hadden kunnen gaan... het was een van de meer bizarre lifts die ik nu heb gehad (ca. 400). Een Roma, Joegoslaaf en Parijzenaar in een, die bij zijn broer in Straatsburg een auto had geleend, en die juist enkele dagen uit gevangenschap was. Hij had een maand vast gezeten, wegens zeer heftige toestanden met zijn vrouw. Nu ging hij naar broers in Charleroi, om daar de komende tijd te logeren. Het werd snel duidelijk dat zijn relatie behoorlijk overhoop lag. Hij dreigde daardoor vrijwel al zijn fysieke bezittingen te verliezen. En hij had - laat ik zeggen - waanzinnige ideeen over te nemen maatregelen, mocht zijn huwelijk stranden.
We stapten uit aan de E411, afrit 14, en hadden daarna al heel snel een rit tot net voorbij Luik met een rustige jongeman. Op de Aire de Barchon, aan de E40, stapten we uit, reed hij naar huis via de openbare weg die op de Aire aansluit (dat kennen we in Nederland niet, geinig), en gingen wij via de passage over de snelweg naar de andere kant. De meeste Hollanders zaten vol, Belgen en Duitsers rijden er vrijwel zeker niet naar Nederland, en van de Fransen kon ik niet goed inschatten of die kans groot was. Na enig wachten troffen we dan een dame, die was wezen hanggliden, en reed ik mee tot Maastricht, en mijn kameraad tot Utrecht, omdat zij naar Amsterdam ging, en hij naar Arnhem...
[ Bericht 1% gewijzigd door Frank__NL op 13-05-2006 21:52:50 ]
quote:Zo een fout iemand heb ik ook weleens gehad in Frankrijk, met de bus deden we ongeveer 2 uur over Zuid-Frankrijk -> dorpje in Alpen, liftend waren we nog geen 1,5 uur onderweg. Bochten waar je geen zicht had reed 'ie gewoon over de rijbaan van de tegenliggers, al slingerend fietsers inhalen, etc.Op dinsdag 18 oktober 2005 17:19 schreef AquaDiGio het volgende:
Het moment dat we de Aire verlieten; pas toen merktte ik bij wie ik was ingestapt: De grootste gek van Frankrijk! Voglens mij had hij een hoofdrol gekregen in Blik op de weg.
Met keiharde muziek (praten was onmogelijk) de ruitenwissers en buitenspiegels kapot en een snelheid van 160 km per uur in de stromende regen kneep ik 'm aardig. Hij moest een paar keer goed op de rem trappen anders waren we gecrashed. "I have fast car, Fast and Furious, you know?" zei hij met zo'n fout Frans accentje. Ik zou er niet van opkijken als hij drugs op had.
Ik ben niet vaak bang geweest, maar geloof me als ik zeg dat dit een highway ride to hell was.
Ik heb een paar keer gevraagd of hij wat langzamer kon rijden, maar dat deed hij niet. Ik heb toen gezegd dat ik bij het volgende benzinestation eruit wilde. Ik kwam toen uit op de kleinste Aire van Frankrijk, waar 1 toilethuisje en een paar auto's stonden.
.
Komende zomer ga ik liftend van Toscane in Italie naar Zuid Frankrijk
[ Bericht 3% gewijzigd door Beroepsgokker op 12-05-2006 14:55:12 ]
. Alhoewel, ik kan uitspraken doen over mijn smaakvoorkeuren, maar niet over jouw risico- en angstperceptie bij het stallen van blik. 
. Toch geef ik je het advies mee om de auto liever in een gemiddelde woonwijk te stallen, omdat mij dat veiliger lijkt. quote:Laat ik de vraag dan herformulerenOp vrijdag 19 mei 2006 23:42 schreef Frank__NL het volgende:
Het antwoord is eensluidend het antwoord op de vraag of ik koffie of thee lust. Ja...
In welke woonwijk (het liefst in het noord/zuid-oosten of relatief dichtbij de snelweg van Breda) kan ik mijn geliefde autootje dan het beste stallen Ik ben er nl. nog nooit geweest en heb geen idee waar ik hem liever wel/niet neer zet...En even een aanvulling: liever zelfs nog bij Utrecht bij nader inzien. Ik baal dat het Transferium zondags niet open is...anders had ik hem daar neer gezet.
[ Bericht 12% gewijzigd door myxomatosekonijn op 20-05-2006 15:28:28 ]
Vandaag had ik een lift van een paar kilometer naar huis van de rand van de stad (Maastricht), na vijf minuutjes wachten, en terug tot aan het station na hooguit dezelfde wachttijd, terwijl er zo'n 2 a 3 auto's per minuut langskwamen. Liften is cool.
Ik kom bijna nooit uit m'n provincie
Van NL Bemelen Oude Akerstraat naar NL Maastricht Terblijterweg, afstand 5 km, wachttijd 2 min.
Van NL Maastricht A2 liftersplaats naar NL Heerlen N281 x Nieuw Eyckholt, afstand 22 km, wachttijd 5 min.
Van NL Heerlen N281 x Nieuw Eyckholt naar NL Bocholtz A76 grenstankstation Langveld, afstand 10 km, wachttijd 3 min.
Van NL Bocholtz A76 grenstankstation Langveld naar D Konigs Wusterhausen A10 afrit 10, afstand 640 km, wachttijd 30 min.
Van D Konigs Wusterhausen A10 afrit 10 naar D Berlin Grunau Strandbad te voet, per bus, per S-bahn en per tram, "wachttijd" bus 45 min.
Reistijd deur tot deur ca. 10 uur, afstand ca. 700 km.
5 juni
Van D Berlin Grunau Strandbad naar D B96 Berlin Grunauerstrasse, afstand 10 km, wachttijd 5 min.
Van D B96 Berlin Grunauerstrasse naar D Hamm A2 tankstation Rhynern Nord tussen afrit 19 en 18, afstand 470 km, wachttijd 30 min.
Van D Hamm A2 tankstation Rhynern Nord tussen afrit 19 en 18 naar D Aachen A4 tankstation Aachener Land Nord tussen afrit 5 en 4, afstand 170 km, wachttijd 45 min.
Van D Aachen A4 tankstation Aachener Land Nord tussen afrit 5 en 4 naar NL Maastricht Oranjeplein, afstand 50 km, wachttijd 1 min.
Van NL Maastricht Oranjeplein te voet naar huis.
Reistijd deur tot deur ca. 10 uur, afstand ca. 700 km.
[ Bericht 99% gewijzigd door Frank__NL op 06-06-2006 21:53:11 ]
Nu zitten we nog een beetje te kijken over hoe liften is in landen als Polen en Oekraine. Zijn hier mensen die ervaringen daarmee hebben. Ik het een beetje mogelijk in die landen. Ik weet wel dat je in Oost-blok landen nog wel eens moet betalen voor je lift. In principe geen probleem aangezien de trein allicht stukken duurder zal zijn.
In Oekraine is liften ook in de stad doodnormaal, daar wordt het echter als een taxidienst beschouwd en moet je normaal gezien betalen. Ga je de stad uit, of naar de rand van de stad, en lift je door het landelijk gebied, dan wordt veelal geen vergoeding gevraagd, soms ook wel. Als Nederlander zou ik het gevoel krijgen dat ik wel iets zou moeten lappen. Ook als ik over een lange afstand een Poolse chauffeur heb, ben ik daartoe genegen, hoewel ik het nog nooit heb gedaan. In Roemenie is het zeer gebruikelijk bij te dragen aan de kosten van de bezine; dit wordt min of meer verwacht. Langer geleden heb ik wel eens gehoord dat je ook bij wijze van gebaar een biljetje op de achterbank achter kan laten. De lifters die ik meestal spreek, uit Polen, maar ook van elders, zeggen altijd dat je voor een lift niet moet betalen, soms vraag ik me een beetje af of dat zo is omdat ze gierig zijn en/of omdat ze student zijn.......
Begrijpen waarom liften eigenlijk niks kost doe ik niet echt, wel trek ik er profijt van
De trein is in Polen een stuk goedkoper dan in Duitsland. Het land door kost wellicht 30 euro. Sneltreinen (pociag pospiesny) zijn goedkoper dan Expresstreinen (pociag express), maar nauwelijks langzamer. Stoptreinen (pociag osobowy) zijn veel goedkoper en veeel langzamer. De trein in Oekraine is voor ons spotgoedkoop, ik heb gehoord dat je voor misschien 10 euro van de grens tot aan Kiev kan reizen.
Aan de grenzen van de niet-EU-landen en die van de nieuwe EU-landen (PL, LT enz) rijdt het verkeer niet met hoge snelheid door, zijn er vaak wisselposten e.d., wat oponthoud, waardoor het daar makkelijker is om een lange lift te vinden.
Grootste probleem met liften in Polen, Oekraine en Rusland zou de taal kunnen zijn!! en in de twee laatste landen ook het Cyrillische schrift. En het feit dat jullie met vier gaan. Liften kost ook wel meer energie dan treinreizen........
Liften met vieren is erg moeilijk; je kan dan veel beter opsplitsen in groepjes van twee, en een plek afspreken waar je elkaar weer zal zien.
quote:Dankjewel voor de informatie, ik weet weer iets meer. Ik was al reeds bekent met het fenomeen betalen voor je lift. Ik ben een aantal keren in Roemenië geweest. Waarvan ik weet dat je daar een centen achterlaat voor je liftgever. Hoewel ik wel afvraag of ik in Roemenië en Hongarije bij iemand voor een lange afstand in de auto wil stappen. Als je bedenkt hoe roekeloos en ronduit gevaarlijk die gasten daar rijden. Ik heb een keer gehad dat ik voor een ritje van een uur bij een kerel in de wagen zat en een keer of 4 een bijna dood ervaring had, omdat die mensen daar op willekeur inhalen.Op woensdag 7 juni 2006 20:08 schreef Frank__NL het volgende:
In Polen heb ik enkele duizenden kilometers gelift. Liften in Polen is vrij gemakkelijk, maar kost meestal wel (veel) meer tijd dan per intercity reizen, omdat het hoofdwegennet van Polen (God zij dank) nog maar voor een klein deel bestaat uit autosnelwegen. Vaak sta je dus aan de hoofdweg, goede liftplekken zijn vaak aan de rand van de stad, goed met het OV bereikbaar meestal, aan grenzen en op hoofdwegen ook bij gelijkvloerse spoorovergangen (waar het verkeer vrijwel atlijd met een zeer lage snelheid over dient te steken, of zelfs moet stoppen, ook op hoofdwegen). In Polen vragen liftgevers gewoonlijk (!) niet om een vergoeding, dit heb ik ook niet van anderen gehoord.
In Oekraine is liften ook in de stad doodnormaal, daar wordt het echter als een taxidienst beschouwd en moet je normaal gezien betalen. Ga je de stad uit, of naar de rand van de stad, en lift je door het landelijk gebied, dan wordt veelal geen vergoeding gevraagd, soms ook wel. Als Nederlander zou ik het gevoel krijgen dat ik wel iets zou moeten lappen. Ook als ik over een lange afstand een Poolse chauffeur heb, ben ik daartoe genegen, hoewel ik het nog nooit heb gedaan. In Roemenie is het zeer gebruikelijk bij te dragen aan de kosten van de bezine; dit wordt min of meer verwacht. Langer geleden heb ik wel eens gehoord dat je ook bij wijze van gebaar een biljetje op de achterbank achter kan laten. De lifters die ik meestal spreek, uit Polen, maar ook van elders, zeggen altijd dat je voor een lift niet moet betalen, soms vraag ik me een beetje af of dat zo is omdat ze gierig zijn en/of omdat ze student zijn.......
Begrijpen waarom liften eigenlijk niks kost doe ik niet echt, wel trek ik er profijt van
De trein is in Polen een stuk goedkoper dan in Duitsland. Het land door kost wellicht 30 euro. Sneltreinen (pociag pospiesny) zijn goedkoper dan Expresstreinen (pociag express), maar nauwelijks langzamer. Stoptreinen (pociag osobowy) zijn veel goedkoper en veeel langzamer. De trein in Oekraine is voor ons spotgoedkoop, ik heb gehoord dat je voor misschien 10 euro van de grens tot aan Kiev kan reizen.
Aan de grenzen van de niet-EU-landen en die van de nieuwe EU-landen (PL, LT enz) rijdt het verkeer niet met hoge snelheid door, zijn er vaak wisselposten e.d., wat oponthoud, waardoor het daar makkelijker is om een lange lift te vinden.
Grootste probleem met liften in Polen, Oekraine en Rusland zou de taal kunnen zijn!! en in de twee laatste landen ook het Cyrillische schrift. En het feit dat jullie met vier gaan. Liften kost ook wel meer energie dan treinreizen........
Liften met vieren is erg moeilijk; je kan dan veel beter opsplitsen in groepjes van twee, en een plek afspreken waar je elkaar weer zal zien.
Dat plan van de groep slitsen hadden we al. Enige liftervaring is er al in de groep dus daar waren we van op de hoogte. En taal tsja dat improveren we wel een beetje, taalboekjes mee en komen we vast een heel eind.
Ik heb het nog nooit gedaan dus ik hoop dat het allemaal goed zal verlopen, ik heb er veel vertrouwen in ( en ben ook al een jaar in Japan geweest).
Wat is het belangrijkst om goed voor te bereiden? Bordje+het uitzoeken van goede liftlocaties?
Deze had ik zelf nog niet gevonden quote:Op woensdag 14 juni 2006 21:12 schreef Frank__NL het volgende:
Hitchhiking in Japan volgens Wikipedia
quote:De naderende zomervakantie?Op maandag 26 juni 2006 22:12 schreef Frank__NL het volgende:
De statistieken van mijn websites "Hitchhiking in the Netherlands" en de startpagina voor lifters laten vandaag veel grotere aantallen bezoekers zien dan normaal. Het vorige dagrecord van "Hh in the Netherlands" was 42. Met nog 2 uur te gaan vandaag heeft de site nu ook 42 bezoekers. De vorige keer was de oorzaak duidelijk - een aangekondigde staking in het Openbaar Vervoer. Sommige OV-pendelaars stappen dan voor die dagen over op de duim en zoeken wat extra informatie. Iemand een idee wat nu de oorzaak zou kunnen zijn?
Kijk maar stastiekpagina Hitchhiking in the Netherlands
. Ik kan helaas niet van Nederland naar Duitsland liften wegens tijdgebrek.Misschien ga ik een weblog bijhouden, zo ja zal ik hier de link wel ff posten. Misschien boeiend voor jullie
quote:Ja zeker doen! JapanOp donderdag 29 juni 2006 18:44 schreef Blaetman het volgende:
Morgen vertrek ik naar Japan...en vanaf volgende week zal ik gaan liften.
Misschien ga ik een weblog bijhouden, zo ja zal ik hier de link wel ff posten. Misschien boeiend voor jullie
quote:Aah joh, zeker als je richting Zuid Frankrijk gaat kan je echt niets gebeuren. Oost-Europa weet ik niet maar ik heb iig nog nooit iets naars meegemaakt.Op donderdag 29 juni 2006 23:50 schreef Roi het volgende:
Liften met een vriend lijkt me echt wel een ultieme ervaring! Alleen lijkt het me wel (te) eng
(en als de chauffeur met panne stil komt te staan lift je natuurlijk onbekommerd verder.... hehehehehe.....)quote:Dat is nou exact waarom ik nooit lifters (meer) meeneem. Het zijn dikwijls krakers die liften ansich niet leuk vinden maar parasiterend zo ver mogelijk gereden willen worden op kosten van een ander. Je reinste parasitisme omdat ze zelf weigeren productief te zijn. De ene keer dat ik van Annecy naar Rotterdam een lifter oppikte bleek het inderdaad een krakend grietje te zijn dat zelfs trots verkondigde om dagen later actie te gaan voeren tegen een tweede maasvlakte. Ik heb haar meteen eruit gedonderd midden op de snelweg. Lifters, het uitschot der Natie als je het mij vraagt. Zeker met zo'n instelling als de poster hierboven. Om te kotsen werkelijk...Op maandag 10 juli 2006 23:09 schreef Frank__NL het volgende:
Zo, het is weer hoogzomer. Het aantal lifters op de weg bereikt zijn jaarlijkse hoogtepunt, want iedereen wil op pad, en wat is er nou lekkerder dan gratis van iemand anders zijn airco, open dak of cabrio te genieten...
Maar lift vooral door, het zal mij een zorg zijn. Ik postte slechts de reden waarom ik nou juist nooit lifters (meer) meeneem. De verhalen zijn anderzijds geweldig om te lezen. Veel succes
Ik ben ook een lifter maar vanwege hele andere redenen. En ben ooit het eerste topic gestart van deze serie waarna Frank het zown beetje overnam met zn statistiek-verhalen. Het gaat mij om het avontuur, de vrijheid en de mensen die ik onderweg tegenkom. De statistieken boeien mij nie zo, het is een leuk gegeven maar thats it, het persoonlijke sociale aspect is way cooler.
Wat ik van frank begrijp, leestie het liefst een boek op de achterbank van zn liftgever en hoopt zo ver mogelijk te komen. Natuurlijk doe ik het ook omdat het gratis is, maar niet met als insteek om te profiteren. Ik sponsor de NS ook genoeg
Dat je als lifter gewoon doorlift als je chauffeur panne heeft, die opmerking kwam ook niet helemaal uit de lucht vallen. Het gebeurde me namelijk zelf toen ik vier jaar geleden twee onbekende bijrijders had, en mijn automobiel (weg met het blik als je het mij vraagt, maar voor mijn werk rijd ik verplicht auto, dat is maatschappelijk gewenst zeg maar, maar dan hoef ik dat zelf nog niet te willen...). Dus bleef ik nog een nachtje in een Duits provinciestadje, waar de wagen de volgende maandag gerepareerd werd, en waren mijn lifters - het was eigenlijk een rideshare om de gezelligheid te verhogen en de bezinekosten te drukken - al een tijdje thuis.
[ Bericht 38% gewijzigd door Frank__NL op 15-07-2006 01:09:19 ]
Jij zou het ook doen!Interessant aan die lift die ik gaf in het zuiden van Italie was dat ik het idee had om een eventuele lifter voor de rit te vragen om een duit in het benzinezakje te doen. Toen ik de lifter aansprak begon ik er toch niet over. Blijkbaar is er meer dan geld alleen... bovendien denk ik dat ik me toen al realiseerde dat de lifter eigenlijk de koning te rijk is... als de een je niet mee laten rijden, dan doet een ander het wel. Om niet. Het is gewoon een pure vraag- en aanbodkwestie. En omdat het percentage liftkilometers (in de Westerse wereld) uitgedrukt in de totale hoeveelheid autokilometers erg laag ligt, is die prijs nul. (Ook in de periode dat niet iedere boer minstens een auto voor de deur had staan, de zestiger en zeventiger jaren, werden lifters al niet om een bijdrage gevraagd, hoewel er toen veel meer concurrentie was... hoe dit precies zit weet ik niet, vermoedelijk heeft het er mee te maken dat we het zagen als een fase van beperkte tijd, waarin "iedereen" een auto zou aan gaan schaffen; ten zuiden van Europa heeft men niet het idee dat de auto ooit voor allen zal zijn (en dit zal naar mijn overtuiging ook nooit kunnen gebeuren, sic!). Dus is het daar niet vreemd om te betalen voor een lift.
Zo, gisteren trof ik op de liftersplaats in Maastricht een teken van lifters... een bord met de bestemmingen Aken/Aachen, Duren en Koln!
[ Bericht 6% gewijzigd door Frank__NL op 18-07-2006 00:21:13 ]
My thumb is your thumb and your thumb is mine!
Er was vrij veel terugkerend vakantieverkeer. Volle auto’s. Ik keek de situatie maar eens wat aan. Na een minuut of vijf zag ik een man in een wat ouder busje. Die zou ik mijn vraag stellen en terwijl hij zaken deed in het tankgebouw keek ik rustig rond wie ik nog zou kunnen vragen om een lift. De man kwam terug en ik hoefde mijn vraag deze avond maar één keer te stellen. En ik kon mee tot aan de dichtst bij mijn doel gelegen afrit. Daar wandelde ik de stad in langs de weg, langs het groen, langs een Praxis – dacht ik – en langs een tuincentrum. Onderweg zag ik nog een paar mooie plantjes, konijnen, een perfect skelet van wat vermoedelijk ook een konijn was geweest en een voetgangeronvriendelijk verkeersplein.
De volgende dag ging ik terug. Het feestje was gezellig. Ik was een beetje teleurgesteld omdat ik overdag graag met wat mensen bij het Venloër parkfeest was gaan kijken. Maar ik was maar alleen en zo kon ik er niet erg van genieten. Ik nam de bus naar Baarlo en stapte uit op de halte aan de Napoleonsbaan, de provinciale weg van Venlo (A73) naar Maasbracht (A2), waar het doorgaande verkeer 50 moet aanhouden. Langs de weg ligt daar een fraai landhuis met een grote tuin met veel oude bomen. Ook de familie Weichs de Wenne heeft er een tijdje met een scepter gezwaaid. Jammer genoeg was de tuin niet vrij toegankelijk. Ik wandelde een blokje om in de veronderstelling dat ik wel wat Bramenstruiken tegen zou komen. Dat viel tegen. Er waren er maar een paar rijp en in Venlo had ik lekkerdere geplukt.
Ik toonde het liftbord “Maastr.” terwijl ik vooraan op de bushalte stond. Het deed me denken aan een vergelijkbare situatie in de omgeving van Lublin, waar ik ook op een bushalte met een duidelijk liftbord stond langs een weg met veel doorgaand verkeer en een lage maximumsnelheid. En net als toen had ik heel snel een lift. Uit de eerste flow auto’s dat door het stoplicht werd doorgelaten stopte er één voor mij. Ik kon mee naar Heerlen als ik wilde. Voor de kortste route zou ik over de A2 verder moeten. Logische plekken om van auto te ruilen waren dan de grotere opritten (aansluitingen van Venlo, Roermond en Sittard-Zuid) en tankstation Het Anker bij Echt. Ik stelde het tankstation voor, maar bij het naderen ervan veranderde ik nog van gedachte. “Doe maar de oprit van Sittard”. En doordat bij de afrit na het tankstation Sittard vermeld stond was ik een beetje in verwarring. De daarop volgende oprit was pas de drukke aansluiting van Sittard, bedacht ik mij… Een Akens paar pikte me na een kwartier op en ik reed mee tot de eerste afrit op de A79 voorbij knooppunt Kerensheide. Dat lag een klein beetje van de ideale lijn, maar de oprit Geleen-Zuid is wel een goede om snel naar Maastricht te komen. Toch stond ik weer een kwartier te wachten. Er passeerden de nodige “stoere” jongens die rondreden in auto’s met (half-) geblindeerde ruiten, sportvelgen en dubbele uitlaten. Ook passeerden veel Belgen, die zonder twijfel vrijwel allemaal richting Hasselt en verder reden, en automobielen gevuld met gezinnen en families. Maar uiteindelijk had ik mijn rit en mijn chauffeur bracht mij op zijn initiatief naar het centrum van Meerssen, om vervolgens via Rothem naar zijn bestemming in Maastricht te gaan.
De kans is zeer groot dat ik eerder thuis was geweest als ik die eerste rit in Baarlo had afgeslagen en had gewacht op een directe lift naar Maastricht. Veel meer als tien minuten had dat waarschijnlijk niet geduurd. Maar een voordeel was nu wel dat ik niet meer door een bui naar huis hoefde te fietsen. Die was inmiddels al gevallen.
quote:Man lift al 20 jaar naar zijn werk - op FOK! NieuwsMAN LIFT AL 20 JAAR NAAR ZIJN WERK
De 50-jarige Jan Geleijns uit Lage Zwaluwe gaat al twintig jaar elke dag liftend naar zijn werk. Hij werkt op 35 kilometer afstand in Werkendam. Door het liften spaart hij de natuur en zijn portemonnee. Geleijns kent inmiddels veel mensen die net als hij op hetzelfde traject reizen. Hij heeft dan ook enkele vaste automobilisten die hem altijd meenemen als hij staat te wachten. Geleijns is een ware liftexpert geworden, en weet precies waar hij moet gaan staan om opgepikt te worden.
Nog nooit heeft hij gedacht om een keertje de bus te pakken. Wel had hij een tijdje geleden een slechte periode. Veel mensen weigerden hem toen als lifter op te pikken. Hij merkte op dat dat kwam omdat hij te veel haar had. Nadat hij naar de kapper was gegaan ging het een stuk beter. Wel stelt Geleijns dat je "elke dag een beetje geluk" moet hebben.
quote:* Vroeg vetrekken maar niet op zondag.Op zondag 13 augustus 2006 19:39 schreef its_me_ het volgende:
Wat is een goede manier om vanaf Utrecht te liften naar Melun (Frankrijk) vlak onder Parijs?
* Neem een logische route. Als je bereid bent om vanaf Parijs-Noord per openbaar vervoer door te gaan dan kan dat zijn: Utrecht-Breda-Antwerpen-Kortrijk-Lille-Douai-Paris. Een goede aankomstplaats is de "Porte de de la Chapelle" aan het eind van de A1 (aansluiting van de A1 op de ring Parijs). Metro op enige honderden meters. Tevoren uitzoeken hoe je per OV vervolgens in Melun komt.
Wil je perse liftend tot Melun dan zou ik een andere route nemen. Vanaf Douai over St Quentin-Reims en A4 naar Parijs. Van A4 afrit 10.1 moet je over de vierbaans N104 en A5b naar Melun. De route is per auto een uur langer, liftend zal het verschil groter zijn met de vorige route. Tussen A4 afrit 13 en 11 is een tankstation waar je het best de laatste rit naar Melun kan vinden.
* Vragen om een lift op tankstations kan zeer efficient zijn. Check welke kentekennummers horen bij Parijs en de regio rondom.
* Mogelijk is er een snelheidsbegrenzing van 50kmh of minder op de grens tussen Kortrijk en Lille. Dit weet ik echter niet. Indien dit zo is dan is deze grens een zeer goede plek om een bord PARIS te tonen.
* Complete reistijd is moeilijk te schatten. Vertrek 's morgens en arriveer in de namiddag. Lijkt mij.
* Een goede vertrekplaats in Utrecht is het 28 oktoberplein in het westen (bij de ML Kinglaan) waar je op of bij het tankstation kan liften en in het oosten de officiele liftersplaats naast het Esso-tankstation aan de westzijde van de Waterlinieweg, niet ver van voetbalstadion De Galgewaard. Eenmaal op weg zorg je ervoor dat je gedropt wordt op tankstations (eerste op de A2 is bij Nieuwegein, eerste op de A27 is "De Kroon" tussen afrit 29 en 28.
* Voor goede liftplekken onderweg: print relevante pagina's uit de gids op www.autostopguide.com (klik op downloads, of gebruik de online navigator). Check sites met liftplekken op lifters.startpagina.nl (categorieen West-Europa en Europa). Denk erom dat tankstations meestal de beste plekken zijn.
* Op de terugreis zou je weer per OV naar een goede vertrekplek in Parijs-Noord kunnen gaan; er zijn veel betere dan Porte de la Chapelle waar het verkeer alle kanten uit rijdt (zie bv de sites Bug Europe en Routard Emplacement strategique op lifters.startpagina.nl). Een andere optie is om eert naar de A6 te liften ri. zuidwest en van oprit 13 naar het zuiden te liften. Na 10 km heb je een tankstation. Zoek uit of je daar kan oversteken (brug/tunnel), want je wil wel naar het noorden (kijk bv op Google Earth). Je hebt weliswaar een van Europa's grootste obstakels op je route - PARIJS - maar je hebt maar een Belg of Nederlander nodig. Of iemand van een van de noordleijke departementen in France. Ik zou een kaartje meenemen met departementnummers.
quote:Bedankt voor de informatie, ik ga het allemaal even doorlezen op die website en ga dan overwegen of ik het ga proberen.
Vrijdag 11 augustus. De eerste dag van de zomervakantie van Kinga, een studente aan de Europa Universiteit in Slubfurt. Slubfurt zegt u? Een naam voor ingewijden. Na de tweede wereldoorlog werd de oostelijke helft van Frankfurt an der Oder onderdeel van Polen en kreeg het de naam Slubice. De regio’s hebben een tijdlang met de ruggen tegen elkaar gestaan. Van echte paix-en-vree kun je in de grensregio nog steeds nauwelijks spreken. De naam Slubfurt wordt dan ook vooral gebruikt door burgers en bestuurders die Frankfurt en Slubice als een geheel zien. Kinga arriveert op Maastricht-Aachen Airport. Hoewel ik om milieuredenen nooit meer wil vliegen respecteer ik de vrijheid van eenieder, al heb ik er wel mijn gedachten bij. Openingsgroet. “Jedziemy autostopem?”. “Gaan we liften?”.
Zondagmiddag aanvaarde ik de terugreis. Te voet en per tram begaf ik mij naar het einde van de Turnhoutsebaan. Op de aansluiting van de Antwerpse binnenring en de A13 stak ik mijn duim op. Nieuwe plek. Randstedelijke atmosfeer met grote wegen en een spoorlijn over een metalen viaduct van voor de oorlog. Deze plek wordt in de Europese liftersgids (www.autostopguide.com) aanbevolen om richting Eindhoven of Luik te liften. Er volgden vier ritten. Eerst naar tankstation Ranst, nog geen tien kilometer verderop. Twee zeer vriendelijke Brazilianen reden over Venlo naar Duitsland en ik kon mee als ik wilde. Maar ik hield toch liever de directe route richting Luik / Maastricht aan. Even later stopte een Hell’s angel zijn sportieve Opel met meer dan zes ton op de teller. De enige reden waarom hij niet op zijn motor zat was dat het weer tegenwerkte. Hij had dit jaar naar eigen zeggen nog geen duizend kilometer in zijn auto gereden, terwijl hij de wagen drie jaar geleden voor 150 euro had aangeschaft. Was ik nu een schofterige kapitalist, omdat ik een auto bezat die mij tien keer meer had gekost? Maar sociaal was ik ook, door mee te rijden met iemand die zich toch wel van hier naar daar zou verplaatsen, en nu aansprak had.
Op het tankstation bij Tessenderloo vroeg ik één Nederlandse chauffeur, die de tank van zijn automobiel aan het vullen was, of ik mee zou kunnen rijden. Maar hij reed niet naar Maastricht. Ik had beter kunnen vragen of hij naar Zuid-Limburg reed. Want hij die niet naar de zuidelijkste stad van Nederland gaat, kan nog heel goed een van die andere omliggende oorden als eindbestemming hebben. Ik liep door naar de oprit en stak mijn duim op. Ik flipte mijn bordje om afhankelijk van de kleur van de kentekenplaat van aankomende auto’s. Liege of Maastr. / NL. Na een kwartiertje, tussen vijftig en honderd auto’s later, stopte achter mij een gezin voor mij. Ik schoof aan op de achterbank. We reden aan op Luik. Het werd me niet precies duidelijk tot waar ik exact mee kon rijden. Daarom vroeg ik de chauffeur of het hem handiger leek dat ik via de afrit Bilzen over de N2 naar Maastricht zou liften, of vanuit een oprit bij Luik naar Holland zou gaan. Hij mocht wat mij betreft voor mij de keuze maken. Nabij Luik realiseerde ik me dat als mijn liftgevers de volgende afrit niet zouden nemen, wij toch de Maas over zouden steken en bij knooppunt Cheratte aan zouden komen. “Maastricht” bleek een grote aantrekkingskracht uit te oefenen op de vriendelijke vijftiger achter het stuur. Mijn lifterskarma – of whatever – was geweldig. Een “love, peace & happiness” gevoel maakte zich op de achterbank van de Mercedes meester van mij. Liften in Belgenland. Dat was tof. Mijn wagen stond aan de andere kant van de stad. Met een bloedmotivatie wandelde ik naar de eerste stoplichten aan de N2 nabij het Oranjeplein. Hier is het heel makkelijk liften. Maar Nederland bleek vandaag anders dan België. Dus het duurde even voor ik mijn vraag kon stellen. Een Nederlands koppel met een Duits kenteken pikte mij op. Hun eindbestemming was Eindhoven, terwijl ze die dag uit Kroatië waren vertrokken. Denkelijk hadden zij vandaag dus wel meer lifters gezien. Ik hoefde niet verder dan de Maastrichter liftersplaats. En die lag op hun route.
Gestimuleerd door een geweldig “on the road”-gevoel stond ik mijzelf toe om ons milieu meer dan door mij toch nog noodzakelijk werd geacht te belasten met de uitstoot van de smerigste troep die je je maar kan inbeelden. Vanuit Maastricht toerde ik langs Berg naar Valkenburg. Ik reed achter een rustige chauffeur in een wagen uit een hoge prijsklasse. Vanuit Gulpen reed ik naar Margraten. Een man stond midden op de bushalte aan de andere kant van de weg. In mijn achteruitkijkspiegel kon ik nog net zien dat hij zijn arm opstak toen er later een auto langskwam. Ik keerde om. En liet hem meerijden naar de plek waar hij heen wilde: het busstation van Gulpen. Een kwestie van kleine moeite, groot plezier.
Thuis lag er een bericht op mij te wachten van een kameraad uit Warschau. Het dagblad BN De Stem had in haar Nederlandse editie een interview met een Brabantse man die al twintig jaar iedere dag naar zijn werk liftte. Het was ook uitgezonden bij Omroep Brabant. FAN – TAS – TISCH. Dat was mijn antwoord.
[ Bericht 100% gewijzigd door Frank__NL op 22-08-2006 20:23:00 ]
Een DDR t-shirt
Toen we terug gingen – het Booch? Festival was nog in volle gang, maar wij hadden genoeg gezien – schemerde het al behoorlijk toen ik mijn bordje “MAASTR.” opstak bij de afrit naar het onbemande Esso Express tankstation aan het begin van de A79. De vorige keer stopte hier een van de eerste vijf aankomende automobilisten. Toen mocht ik plaatsnemen op het leer van een sjieke Mercedes. En ook nu zaten wij tussen Heerlen en Maastricht op bekleding die eens het vel was van een koe of een ander rund. Na een minuut of zeven betraden we de bus van een touringcarchauffeur uit Lanaken. Oh, wat waren wij blij!
(op de terugweg hadden we dus makkelijk met een groep van twintig kunnen liften…).
PS: Een tijdje geleden deed iemand op dit forum de suggestie dat ik een blogje zou kunnen maken met mijn verhaaltjes. Op zich een goed idee, vind ik ondertussen. Hier wat plaatsen vind ik wel makkelijker. Een ander idee is dat ik een nieuw topic in het leven roep: De liftervaringen van Frank_NL of iets dergelijks.
Ik heb maar een keer een lifter meegenomen. Toen had ik mijn drie honden in de auto en een vriend. Maar als vrouw alleen is het toch eigenlijk niet aan te raden om een lifter mee te nemen. Wat vinden jullie?
quote:Het is altijd zeer vermakelijk om het allemaal hier te lezenOp maandag 21 augustus 2006 18:53 schreef Frank__NL het volgende:
PS: Een tijdje geleden deed iemand op dit forum de suggestie dat ik een blogje zou kunnen maken met mijn verhaaltjes. Op zich een goed idee, vind ik ondertussen. Hier wat plaatsen vind ik wel makkelijker. Een ander idee is dat ik een nieuw topic in het leven roep: De liftervaringen van Frank_NL of iets dergelijks.
Vooral doorgaan
quote:Ik ben zo vaak door een vrouw alleen opgepikt! Dat moet gewoon kunnen hoor, als je hem niet vertrouwd dan neem je die lifter niet mee. Trouwens een lifter hoeft niet altijd mannelijk te zijnOp woensdag 23 augustus 2006 20:19 schreef Djep het volgende:
Leuk hoor al dat liften.
Ik heb maar een keer een lifter meegenomen. Toen had ik mijn drie honden in de auto en een vriend. Maar als vrouw alleen is het toch eigenlijk niet aan te raden om een lifter mee te nemen. Wat vinden jullie?
Al is dat vaak wel zo idd. Het risico is van 2 kanten. @frank: cool dat je altijd maar door blijft liften en dit topic een beetje levend houdt. Ik heb inmiddels voor mijn hobby kitesurfen een autootje aangeschaft, en ik lift bijna nooit meer. Mis het toch wel stiekem een beetje...
quote:Hmm ja ik snap de nuancering, alleen vertelde mijn moeder ooit wat anders. En als je wat overkomt zegt men ook dat je ontzettend stom was.Op woensdag 23 augustus 2006 21:55 schreef Dikkiedik_2003 het volgende:
[..]
Ik ben zo vaak door een vrouw alleen opgepikt! Dat moet gewoon kunnen hoor, als je hem niet vertrouwd dan neem je die lifter niet mee. Trouwens een lifter hoeft niet altijd mannelijk te zijn
Maar dank voor je reactie. Volgende keer zal ik nog s goed nadenken...
"Sometimes the driver may find himself propelled into intimacy by the violence of his own desires"
Maarten: zoals je wellicht weet bezit ik ook een auto. Liever noem ik het trouwens een automobiel. Trots ben ik er niet op - dat ben ik wel op andere dingen - soms is het wel praktisch en soms ook onmisbaar voor werk. Ik bezit ook een NS-voordeelurenkaart, maar die verdien ik dit jaar niet meer terug. Ach, het zei maar zo. Het afgelopen jaar heb ik drieduizend kilometer gereden in mijn eigen auto.
[ Bericht 23% gewijzigd door Frank__NL op 25-08-2006 01:57:38 ]
quote:In dat geval... heb ik nog wel wat leesvoerOp woensdag 23 augustus 2006 20:23 schreef DutchTrain het volgende:
[..]
Het is altijd zeer vermakelijk om het allemaal hier te lezen
Vooral doorgaan
Mijn tien meest gebruikte plekken om te liften (periode 1992-24 augustus 2006):
1. Maastricht A2 liftersplaats 35 keer
2. Bemelen Oude Akerstraat local road 21 keer
3. Zaltbommel A2 tankstation De Lucht-West 8 keer
4. Maastricht Bemelerweg local road 7 keer
5. Nijmegen Graafseweg x Groene straat 7 keer
6. Grathem A2 oprit 41 x N273 6 keer
7. Maastricht A2 x N278 X Europaplein 6 keer
8. s-Hertogenbosch A59 oprit 47 6 keer
9. Susteren A2 tankstation Het Anker 6 keer
10. Echt A2 tankstation Bosserhof 5 keer
Mijn tien meest frequente aankomst- en overstapplaatsen:
1. Maastricht omgeving N2 (o.a. liftersplaats en Oranjeplein) 43 keer
2. Maastricht centrum en NS-station 9 keer
3. s-Hertogenbosch A59 afrit 47, knooppunt Empel (A59xA2) en vluchtstrook A2 x Empelsedijk 2 km ten noorden van knooppunt Empel 9 keer
4. Luik centrum 8 keer
5. Arnhem centrum 7 keer
6. Bemelen 6 keer
7. Eindhoven knooppunt Leenderheide (A2xA67) 6 keer
8. Nijmegen centrum 6 keer
9. Susteren A2 tankstation Het Anker 6 keer
10. Utrecht afritten A2 6 keer
Lifts met een wachttijd van hoogstens een minuut.
1. 0 minuten, 29 km. Liftgever zag mij voor ik op liftplek kwam. Europaplein Maastricht.
2. 1 minuut, 180 km. Ik had net twee happen uit mijn appel gedaan. Liftersplaats Maastricht.
3. 1 minuut, 94 km. Een van de eerste aankomende auto's brengt de snelheid terug van 80 naar 0 bij de snelle aanloop naar de oprit Hasselt-West.
4. 1 minuut, 85 km. Eerste aankomende auto stopt. Belangrijke wegrkruising in Bialystok, Polen.
5. 1 minuut, 78 km. Chauffeur zag mij uitstappen van vorige lift. Ik was mijn liftbord aan het pakken. Knooppunt Leenderheide, zuidzijde.
6. 1 minuut, 50 km. De eerste chauffeur die ik op tankstation De Paal bij Twello om een lift vraagt zegt ja.
7. 1 minuut, 50 km. Mijn chauffeuses zeiden: je kunt die chauffeur vragen. Ik stap uit op het tankstation, neem mijn tas, draai mijn hoofd naar rechts en vraag "heeft u nog een plekje vrij?". Mijn nieuwe chauffeur moest nog even op mij wachten (sanitaire stop). Tankstation Aachener Land.
8. 1 minuut, 46 km. In Baarlo, langs de Napoleonsbaan, stopt de laatste auto uit de eerste flow van auto's nadat het stoplicht op groen springt.
9. 1 minuut, 41 km. Een van de eerste aankomende chauffeurs stopt voor mijn bord "LUX" vooraan Martelange, Belgie.
10. 1 minuut, 33 km. Uit de eerste flow auto's na groen licht stopt er een. Zuidwestzijde ring Leuven.
11. 1 minuut, 33 km. Een van ons groepje van drie steekt zeer enthousiast en niet geheel ongevaarlijk de trompetaansluiting over, waar wij zojuist aan het eind van de afrit waren uitgestapt. Hij wilde namelijk heel graag dat een van de aankomende auto's ons meteen mee zou nemen. En zo ging het ook.
12. 1 minuut, 21 km. Een van de eerste chauffeurs stopt.
13. 1 minuut, 20 km. Een van de eerste chauffeurs stopt en doet dit op een elegante wijze, door de voorgenomen stop met de clignateur ruim tevoren aan te kondigen en de Mercedes (van zijn dochter ) in een sjieke boog naar de afrit van het nabijgelegen tankstation te brengen.
14. 1 minuut, 17 km. Een chauffeur staat stil op een plek langs de Napoloeansbaan waar ik gewoonlijk richting Venlo en verder tracht te liften. Hij wilde mij wel mee laten rijden.
15. 1 minuut, 14 km. Een van de eerste chauffeurs stopt voor ons aan het begin van de A25 in Luik. Helaas reed hij slechts tot Vise en niet naar Maastricht. Maar we reden toch mee.
16. 1 minuut, 12 km. Na een dagwandeling bereiken in het hart van het bos van Bialowieza (Polen) de regionale weg 689. We lopen even harder door, want het is al schemerdonker en er komt juist een auto aan. We kunnen mee. Onze chauffeur woont vlakbij ons toeristische onderkomen.
17. 1 minuut, 12 km. Een van de eerste aankomende chauffeurs, en de eerste Franse, stopt op de regionale weg van Virton (B) naar Montmedy (F). Ik toonde een bordje "France".
18. 1 minuut, 9 km. Na een lange dag buiten keren we per trein terug naar het stadje Susice in Tsjechie. In een nabijgelegen dorp kamperen wij. We kunnen eventueel opgehaald worden. Bij het stationnetje stappen wat mensen uit en er blijken twee chauffeurs te zijn die mensen op komen halen. Een van de auto's rijdt achteruit, met de bedoeling weg te rijden. Ik klop aan. Het raampje wordt opengedraaid. Ik zeg alleen "autostop do" en dan het plaatsje waar wij kamperen. Toevallig rijdt onze chauffeuse een heel eind in de goede richting. Ik onderhoud een soort conversatie met gebrekkig Pools, en we worden naar het kampeerveld gebracht.
19. 1 minuut, 8 km. We komen bij de regionale weg 689, die dwars door het bos van Bialowieza voert. De eerste aankomende chauffeur stopt. Zij woont vlakbij ons toeristisch onderkomen.
20. 1 minuut, 8 km. In het Lauwersmeergebied stopt de eerste aankomende chauffeur terwijl ik op de N364 mijn duim uitstrek. Ze hadden in een keer goed geraden dat ik ook naar Schiermonnikoog wilde.
21. 1 minuut, 7 km. Na een lift tot tankstation De Slenk langs de A50 bij Wolfheze wandelde ik rustig naar de even noordelijker kruisende Amsterdamseweg N224. Een van de eerste chauffeurs stopt op de bushalte.
22. 1 minuut, 6 km. In het Tsjechische dorp Prasily is weinig verkeer. Uit een kleine straat komt een man in (uiteraard?) een Skoda aangereden. Wij mogen meerijden.
23. 1 minuut, 5 km. In Epen hadden wij net de bus gemist, en het leek wel of onze chauffeur dat wist.
24. 1 minuut, 5 km. De eerste aankomende chauffeur in mijn dorp stopt, terwijl ik bij de kerk sta te liften.
25. 1 minuut, 5 km. Ik had een lift van tankstation Knuvelkes bij Eijsden met een chauffeur die naar Charleroi ging. Voor mij wilde hij wel een eindje Luik inrijden, maar niet helemaal. Het laatstestukje was afgezet vanwege de Tour de France-proloog, die ik wilde zien. Al het verkeer reed dus vanaf de afzetting binnendoor naar de stad. Het verkeer werd gereguleerd door een verkeersagent, dus vroeg of ik mocht liften, en dat mocht wel.
26. 1 minuut, 5 km. We staan voorin een Belgisch dorpje. Mijn duim dwingt respect af bij de eerste aankomende chauffeur.
27. 1 minuut, 5 km. Tsjechie, geen herinnering.
28. 1 minuut, 5 km. We stonden op het busstation aan de grens bij Vaals en wachtten op een bus naar Aken. Bij het arriveren van een taxi zei de naast ons wachtende man die de taxi besteld had dat we voor nop mee konden.
29. 1 minuut, 5 km. Op het verkeersplein aan de Via Regia in Maastricht stopt de eerste aankomende chauffeur voor ons.
30. 1 minuut, 4,5 km. Tsjechie, geen herinnering.
31. 1 minuut, 4 km. In Ootmarsum besluit ik de weg naar mijn bestemming in Nutter te vragen. Het is een boerderij. De man blijkt daar een soort van liefje te hebben en vind het leuk om mij naar mijn boerderij te brengen.
32. In Nijmegen sta ik te liften met mijn POLSKA-t-shirt. De derde aankomende chauffeur heeft een Poolse kentekenplaat op zijn auto, en stopt vanwege het t-shirt.
33. 1 minuut, 4 km. Chauffeur had mij uit zien stappen van mijn vorige lift.
34. 1 minuut, 4 km. Tsjechie. Geen herinnering.
35. 1 minuut, 4 km. Pessart Wald ten oosten van Frankfurt am Mainz. Ik lift bij de afrit van de A3. De tweede chauffeur stopt, terwijl ik mijn overtuigde duim toon. Hij vraagt mij wat er loos is. "Nichts" zeg ik.
36. 1 minuut, 3,5 km. Een van de eerste chauffeurs stopt.
37. 1 minuut, 3 km. Vanuit mijn dorp was ik te voet op weg naar Maastricht. Aan de rand van Maastricht kwam ik weer op een asfaltweg. Daar stak ik "voor de vorm" mijn duim nog maar eens uit. Er stopte een chauffeur die mij gezien had met mijn gevulde rugzak vanaf het terras in het dorp. Aan de rand van Bemelen had ik ook nog een minuut of tien staan liften.
38. 1 minuut, 2 km. Een van de eerste aankomende chauffeurs stopt.
39. 1 minuut, 2 km. Tsjechie. We waren met de bus op weg terug naar de camping. In het laatste dorp voor de camping stap ik uit om een transactie te doen aan de pinautomaat. Ik kan onmiddelijk weer meerijden in een Audi A4 en ik stap uit voor de camping. Ik wacht mijn maatjes op die nog in de bus zaten en vanaf de bushalte terug kwamen lopen naar de camping. Overigens was er in de Audi A4 plek geweest voor ons allen...
40. 1 minuut, 1,5 km. We zijn met zijn tweeen en mijn maatje voor die dag was nog onder invloed van de op Oudjaarsavond geconsumeerde wodka. Bovendien bevinden wij ons in een gebied met vijftien centimeter sneeuw met een ijslaag daaronder. Kortom, we slingeren over het weggetje van links naar rechts, tot de Jeep van mijn maatje in de berm beland. De Jeep is niet meer los te krijgen. Na een tijdje komt er een jong stel langs die we om hulp vragen. Maar we komen niet weg. Het stelletje stapt weer in hun auto. Met veel mimiek trekt mijn maatje nog een keer de aandacht. Of we mee kunnen rijden. Want we willen verderop gaan wandelen in het grote bos. En zo geschiedt. De Jeep is de volgende ochtend uit de berm getrokken met hulp van de buurman en zijn trekker. Buurman woont ongeveer vijfhonderd meter verderop.
41. 1 minuut, 1,5 km. De eerste auto stopt. We zijn in Polen, maar het is een Nederlander. In zo'n smakeloze VW Golf nog wel.
42. 1 minuut, 1 km. De eerste auto stopt. Ik heb net een stap van de camping gezet.
43. 1 minuut, 1 km. De eerste auto stopt.
44. 1 minuut, 1 km. Bij snelwegafrit 8 van de A2 vraag ik om een lift richting het centrum en ik kan mee tot de meest nabije sneltramhalte. De M.L. Kinglaan in Utrecht is ongeveer duizend meter lang.
Top 10 langste wachttijden
1. 160 min., 76 km, 's nachts, Duits tankstation
2. 135 min., 65 km, 's nachts, regen, grenstankstation Bocholtz
3. 105 min., 98 km, 's nachts, regen, Duits tankstation
4. 105 min., 72 km, 's avonds, grenstanktstaiton Bocholtz
5. 95 min., 55 km, tankstation De Lucht, Zaltbommel. De Goden verzocht. De eerste aankomende chauffeuse stopte voor mijn bord met Maastricht. Vanwege mijn omvangrijke bepakking en gebrek aan bagageruimte en de gedachte dat de volgende kans niet al te lang op zich zou laten wachten heb ik de rit afgeslagen. Ik vroeg toen nog niet om lifts.
6. 90 min, 159 km, regen. Aan het begin van de A25 bij Luik richting Maastricht. We waren met tweeen. Een plek met tot nu toe wisselende ervaringen.
7. 90 min, 72 km, 's avonds, koud, tankstation Oeijenbraak, Lierop. Ik had juist mijn langste lift tot op heden achter de rug. Mijn chauffeur had via CB Radio getracht een vervolglift te regelen vanuit Venlo-Eindhoven naar 's-Hertogenbosch. Dit lukte niet. Mij kostte het vervolgens 90 minuten om een lift naar Den Bosch te krijgen met opnieuw een Poolse chauffeur. Het was zondagavond en er was vrij weinig verkeer (relatief veel burgers uit de jongste EU-landen, terugkerend naar de plekken waar zij werken, zoals het havengebied van Antwerpen).
8. 80 min, 153 km. Tankstation aan verkeerplein Verteilerkreis Koeln. Verkeer in vele richtingen. Gedurende mijn aanwezigheid kwam en ging een lifter die naar Berlijn moest. Ik ging richting het zuiden.
9. 75 min, 55 km, koud, regen. Tankstation Aachener Land. Mijn eerste keer liften op een Duits tankstation. Een openbaring! Chauffeurs aanspreken ging mij niet zo goed af. Ik genoot van de elementen bij de oprit. Ik kreeg een lift van een Bulgaarse chauffeur, die vlak voor Keulen naar het zuiden af zou buigen. Dat ik uitstapte op tankstation Frechen-Sud was eigenlijk meer geluk dan wijsheid, maar wel essentieel om voortvarend richting Polen te komen.
10. 75 min, 17 km. Een bushalte in Almelo aan de uitvalsweg naar Tubbergen en Ootmarsum. Ochtend. De lift kreeg ik van een man die tegenover de bushalte woonde en mij al een tijdje had zien staan. Uiteindelijk had ik mijn lift ongeveer twintig minuten voor vertrek van de eerste bus.
Top 10 kortste wachttijden uitgedrukt in minuten gedeeld door de lengte van de verkregen lift:
1. 29 km, wachttijd 0 minuten, wachttijd minuut/km 0,000
2. 180 km, 1 minuut, 0,0006
3. 700 km, 7 minuten, 0,010
4. 94 km, 1 minuut, 0,011
5. 85 km, 1 minuut 0,012
6. 78 km, 1 minuut, 0,013
7. 127 km, 2 minuten, 0,016
8. 118 km, 2 minuten, 0,017
9. 118 km, 2 minuten, 0,017
10. 50 km, 1 minuut, 0,020
Top 10 langste wachttijden uitgedrukt in minuten gedeeld door de lengte van de verkregen lift:
1. 1 km, 10 minuten wachttijd, wachttijd minuut/km 10,000
2. 2 km, 15 min., 7,500
3. 2 km, 15 min., 7,500
4. 6 km, 35 min., 5,833
5. 6 km, 30 min., 5,000
6. 4 km, 20 min., 5,000
7. 3 km, 15 min., 5,000
8. 3 km, 15 min., 5,000
9. 3 km, 15 min., 5,000
10. 17 km, 75 min., 4,412
Top 20 langste lifts
1. Swiecko PL naar Lierop NL, 700 km, 7 min. wachttijd
2. Bocholtz NL naar Konigs Wusterhausen D, 640 km, 30 min. wachttijd
3. Koln D naar Michendorf D, 540 km, 20 min.
4. Hunsdorf D naar Piotrkow Tribunalski PL, 480 km, 10 min.
5. Berlin D naar Hamm D, 470 km, 30 min.
6. Trzciel PL naar Warszawa PL, 390 km, 25 min.
7. Autetal D naar Michedorf D, 290 km, 15 min.
8. Reinhardshein D naar Aachen D, 280 km, 15 min.
9. Maastricht NL naar Staphorst NL, 265 km, 50 min.
10. Okmiany PL naar Chemnitz D, 224 km, 10 min.
11. Berchem L naar Maastricht NL, 223 km, 5 min.
12. Maastricht NL naar Diemen NL, 215 km, 30 min.
13. Holten NL naar Auetal D, 208 km, 30 min.
14. Michendorf D naar Trzciel PL, 207 km, 15 min.
15. Eichelborn D naar Hunsdorf D, 206 km, 10 min.
16. Berchem L naar Maastricht NL, 206 km, 5 min.
17. Bialystok PL naar Warszawa PL, 185 km, 30 min.
18. Epiez F naar Bemelen NL, 180 km, 25 min.
19. Maastricht NL naar Utrecht NL, 180 km, 1 min.
20. Maastricht NL naar Utrecht NL, 175 km, 25 min.
Lifts van een kilometer (kortere had ik nog niet)
1. Utrecht A2 8 naar Utrecht 24 Oktober plein, 1 km, 1 min. wachttijd
2. Cadier en Keer naar Sint Antoniusbank, 1 km, 1 min.
3. Bialowieza PL naar Grudki PL, 1 km, 1 min.
4. Groningen liftersplaats naar Groningen A7 x A28, 1 km, 2 min.
5. Grudk PL naar Bialowieza PL, 1 km, 3 min.
6. Kaspersky Hory CZ naar Cikanka CZ, 1 km, 10 min.
Alvast bedankt voor het kijken, ben benieuwd naar de reacties.
Ik twijfelde of ik het eerste stukje tot aan Maastricht per auto zou doen. Er kwam een auto met een Frans kenteken aan. De chauffeur stopte en liet mij mee rijden tot de liftersplaats. Daar had ik na een paar minuten een lift naar het A2-tankstation Bosserhof bij Echt. Het eerste koppel dat ik aansprak op het tankstation liet mij meerijden tot aan Eindhoven, waar onze wegen zouden splitsen. Op de A2-oprit Waalre/Valkenswaard had ik na een kwartier mijn laatste lift tot afrit 47 van de A59. Tien minuutjes lopen naar mijn pa.
Vaak kom ik buitenlandse types tegen die ik dan ook mee neem. Wel grappig, ze zeggen altijd dat mijn Engels zo perfect is voor een Nederlander. Kijk ik hun aan, en zeg, ik ben net als jou ook een buitenlander hoor, hier kom je alle soorten tegen bla bla bla!
Altijd wel toffe gespreken met die gasten!
! Ze waren daar mee bezig, ik weet niet of ze hem aan het op- of afbouwen waren dus ik weet ook niet of er überhaupt alweer iets staat of dat er überhaupt iets nieuws komt. De vorige keer hebben we geluk gehad en stopte daar toch iemand voor ons, wat trouwens best gevaarlijk was daar want er was bijna geen plek om te blijven staan. Als blijkt dat we daar niet meer kunnen staan heeft iemand dan andere tips hoe we het beste richting Oberhausen komen? Eigenlijk moeten we naar Recklinghausen, maar dat ligt redelijk in de buurt daar.
Alvast bedankt!
Ligt hieronder nu een lifter op het Velperbroekcircuit te wachten
Goed, ik ben te laat met mijn advies. Beter te laat dan nooit, toch! Ik zou dan beginnen bij het Esso-tankstation in Velp dat 100 meter boven het verkeersplein ligt. Je komt tot op 500 meter met een bus vanuit Arnhem, halte is vlak bij het ziekenhuis in Velp. Bordje Zevenaar of Didam. Aan de A12 heb je voor afrit Zevenaar tankstation "Oudbroeken" waar je om een lift kan vragen. Ik dacht dat er vanuit Velp weinig Duitse chauffeurs het verkeersplein oprijden. Als ze er wel zijn, zoek dan een Duitser en rij (minstens) mee tot het grenstankstation net na afrit 30 van de A12.
Groningen - Velp (GLD) 168km in 2 uur en 20 minuten
Ik ben begonnen bij de officiële liftersplek in Groningen gestaan, ik heb hier eerst een tijd met een bord 'Zwolle' gestaan, maar na 10 minuten heb ik dit maar weg gedaan. 5 minuten later had ik een lift richting Assen, maar ik kon meerijden tot Zwolle.
Bij tankstation Haerst (net voor Zwolle) was het meteen raak. De eerste mensen die ik aansprak gingen richting Arnhem en wilden mij wel meenemen. Ze moesten naar Den Bosch dus ik kon niet tot Arnhem centrum komen, dus wilde ik het tankstation voor knooppunt Waterberg uitstappen. Helaas bleek dit tankstation gesloten waarop we zijn doorgereden.
Ik ben uiteindelijk afgezet bij afrit 20 (Arnhem-centrum) op een carpoolplaats. Helaas ging niemand van de aanwezige mensen richting Velperbroek dus ben ik naar de afrit van de A12 gelopen, iemand aangesproken bij het stoplicht en ik kreeg meteen een korte lift. Deze persoon kon mij aan de schelmseweg afzetten en daar bij het stoplicht had ik meteen weer een lift naar m'n eindbestemming!
Uiteindelijk ben ik net zo lang onderweg geweest dan wanneer ik de trein had genomen, dit was alleen veel leuker en goedkoper
Ik moet alleen zondagavond weer terug, maar ik denk niet dat ik dit liftend ga doen aangezien het al om 19:00 uur donker is en het lijkt me dat het liften dan wel lastiger zal gaan
quote:Zie hier de lifters-paradox: langer? leuker!Op zaterdag 14 oktober 2006 00:46 schreef Flipper01 het volgende:
Uiteindelijk ben ik net zo lang onderweg geweest dan wanneer ik de trein had genomen, dit was alleen veel leuker en goedkoper
@flipper. In het donker is het inderdaad een heel stuk lastiger (in Nederland). In Velp kun je beginnen aan de Schelmseweg met een bordje A12, zodat je een lift krijgt naar knooppunt Waterberg. De oprit daar richting Apeldoorn is goed en vlak voor Apeldoorn en het knooppunt A50xA1 is tankstation De Somp. Afijn, een koud kunstje voor jou. Zelf begin ik in Nederland bijna nooit in het donker (alleen als ik op een tankstation langs de snelweg kan beginnen, soms kun je er per OV komen of kun je je weg laten brengen). In het begin deed ik het nooit in het donker, en vond ik het ook niet leuk als het tijdens de reis donker werd. Nu maakt me het niet meer zoveel uit, als ik maar wel tijdens licht begin. Eenmaal op de snelweg is het toch vrij makkelijk.
De paar keer dat ik naar Velp (waar ik gestudeerd heb) liftte werd ik door chauffeurs die verder reden over de A50 op mijn verzoek afgezet op A12 afrit 26, waarmee je direct aan de weg naar Arnhem-centrum/Velp staat. Hier is ook een bushalte waar je makkelijk kan liften met een bordje "Velp".
Gisteren Etten-Leur - shell tankstation H.I.Ambacht afgezet door een aardige Liberiaan in een bestelwagen. Gesprek gehad over de corruptie in Afrika. Vanaf H.I.Ambacht na erg lang wachten (gelukkig niet opgegeven) door een vrouwtje dat op Shell Moerdijk werkt afgezet in Gouda.
Jammer dat er nog zoveel mensen grappig proberen te doen d.m.v. middelvingers, stoppen en toch wegrijden. Waar ik dan wel om kan lachen zijn mensen die hun duim naar je opsteken
Hopelijk komt er in de toekomst nog eens een lift revival of zoiets. Hoe meer mensen lifters zien staan hoe meer het normaal wordt.
21 October 2006
NL Maastricht lokale weg Via Regia | B Hasselt A13 27 | 32 | 8
B Hasselt A13 27 | B Sint Joris Winge N223 x N2 | 46 | 5
B Sint Joris Winge N223 x N2 | B Kerkom local road | 5 | 15
22 October 2006
B Binkom N223 | B Aarschot N223 x A2 | 12 | 1
B Aarschot N223 x A2 | B Tongeren N79 x A2 | 65 | 5
B Tongeren N79 x A2 | B Riemst N79 | 5 | 20
B Riemst N79 | NL Maastricht N278 Tongerseplein | 8 | 3
Zijn er meer mensen die weleens zo ver door Europa hebben gelift? Kunnen zij mij misschien over ervaringen in Frankrijk vertellen? Ik ben benieuwd naar het liften naar Parijs, maar ik heb gehoord dat je dan echt Frans MOET spreken, omdat Franse mensen niet echt bereid zijn Engels te praten.
[ Bericht 0% gewijzigd door Frank__NL op 25-10-2006 22:26:39 (RER D1 ipv RER D) ]
quote:Ik ben naar Avignon gelift en weer terug. De hele tijd maar één Fransman gehad die ons meenam (wel 700 km, maar dat terzijdeOp woensdag 25 oktober 2006 18:19 schreef NegaSado het volgende:
Ik heb afgelopen week meegedaan aan een liftwedstrijd! Dit was mijn eerste keer serieus liften, en ik moet zeggen dat hij mij enorm is bevallen! We zijn in 4 dagen van Arnhem naar Florence toe gelift, behalve dan mijn teamgenoot en ik, wij vielen bij Milaan af door slechte keuze van liftplekken, en moesten de laatste 300km per trein afleggen. Ik hoop volgend jaar weer aan zoiets mee te doen!
Zijn er meer mensen die weleens zo ver door Europa hebben gelift? Kunnen zij mij misschien over ervaringen in Frankrijk vertellen? Ik ben benieuwd naar het liften naar Parijs, maar ik heb gehoord dat je dan echt Frans MOET spreken, omdat Franse mensen niet echt bereid zijn Engels te praten.
Voor de rest Belgen en Nederlanders, die waren er ook erg veel omdat het zomervakantie was. Bij die Fransman met half Frans / half Engels best nog wel een gesprek gehad, was iig geen probleem. 27 October 2006
NL Meerssen A2 T 52-51 Kruisberg | NL Maarheeze A2 T 36-35 Groote Bleek | 65 | 5 | 0,077 | Volvo met zwartlederen bekleding
NL Maarheeze A2 T 36-35 Groote Bleek | NL s-Hertogenbosch Vughterweg | 48 | 10 | 0,208 | Auto (vrouw) plus volgende motorrijder (haar vent)
NL s-Hertogenbosch Wilhelminaplein | NL Nieuwkuijk local road | 14 | 3 | 0,214 | Yes! Op het fameuze ""Heetmanplein"" gelift! De code gekraakt van hoe succesvol van A2 naar A59 te liften vanuit het zuiden via het Wilheminaplein...
29 October 2006
NL s-Hertogenbosch A59 47 | NL Boxtel A2 26-27 Velder | 26 | 3 | 0,115 | alweer zo'n grote bak | pas een stuk of 10-20 auto's langsgekomen... | ICT consultant met lessen in "het nieuwe rijden"
NL Boxtel A2 26-27 Velder | NL Meerssen center | 100 | 7 | 0,070 | Gepensioneerde microbioloog met kennis van vegetatiekunde en had dinsdag een afspraak met een kameraad van mij... Jawel!
Van NL Nijmegen N326 Graafseweg x Neerboschweg naar NL Veldhoven-Zuid A2 32 | afstand 71 km, wachttijd 2 min.
Van NL Veldhoven-Zuid A2 32 naar NL Cranendonck A2 T 35-36 't Haasje | afstand 18 km, wachttijd 60 min.
Van NL Cranendonck A2 T 35-36 't Haasje naar NL Maastricht A2 x Viaductweg | afstand 69 km, wachttijd 7 min.
Lang geleden voor mij weer maar ik heb er erg veel zin in. Duss alle tips zijn welkom, wat de beste route zal zijn enzo.
Frank, bedankt voor het in leven houden van het topic! erg cool hoe je diehard door blijft liften. Het is voor mij meer een periode geweest, nu alles weer wat dichterbij is in mn leven en het bezit van een autootje lift ik niet zoveel meer. Hoewel ik het wel mis, dus ik kijk erg uit naar ons avontuur in frankrjk!
Ik ben benieuwd naar andere ervaringen in frankrijk? Ik kan gelukkig een beetje frans maar toch... fransen blijven fransen. Maar volgens mij alleen in parijs en cote d'azur waar ze echt arrogant zijn.
We will see..
Ik hoop dat er met het nieuwe seizoen weer veel nieuwe verhalen in deze topic zullen verschijnen.
In januari of februari hoop ik richting Schotland te gaan om daar een familie te bezoeken die ik ontmoet heb tijdens mijn werk als Childrens Courier in Frankrijk. Niet al te lang daarna hoop ik een vriendin die een jaar in Bologna studeerd te kunnen bezoeken.
Vanmiddag rondgekeken bij outdoorspecialist de Wit in Schijndel. Ik kwam ogen tekort en heb alleen nog maar thermo kleding aangeschaft.
Er hing een backpackrugzak waar je een stel Chinezen in zou kunnen vervoeren. Die was echt huge!
Maar goed, leuke winkel
quote:Mijn ervaring in Frankrijk, en m.n. de Côte d'Azur, is dat je er prima kunt liften, vooral op de kleinere wegen. Langs de snelweg is het soms wat lastiger, maar gelukkig zijn er tolwegen met de gebruikelijke opstoppingen. Kennis van het Frans is dan wel tamelijk onmisbaar!Op zaterdag 9 december 2006 14:36 schreef Dikkiedik_2003 het volgende:
Ik ben benieuwd naar andere ervaringen in frankrijk? Ik kan gelukkig een beetje frans maar toch... fransen blijven fransen. Maar volgens mij alleen in parijs en cote d'azur waar ze echt arrogant zijn.
We will see..
Probeer Parijs wel te vermijden, die stad is echt een fuik wat liften betreft. Eenmaal erin, kom je er héél moeilijk weer uit. Ik denk niet dat je er komt als je richting Normandië gaat, maar mocht je er toevallig heen gereden worden (alles hangt bij het liften toch af van toeval), zorg dan dat je vóór de Périphérique bij een benzinestation wordt afgezet, check dat ook duidelijk vooraf op de kaart, en neem alleen liften aan die je over Parijs heen brengen.
Hetzelfde geldt trouwens voor Lyon, maar dat is helemaal uit de richting. Tien jaar geleden ben ik daar met een vriend vast komen te zitten, we kwamen die stad NIET uit, hoe druk het ook was.
Uiteindelijk de trein naar Grenoble moeten nemen
waarvandaan het liften weer van een leien dakje ging.quote:LyonOp zaterdag 9 december 2006 18:25 schreef Ringo het volgende:
Hetzelfde geldt trouwens voor Lyon, maar dat is helemaal uit de richting. Tien jaar geleden ben ik daar met een vriend vast komen te zitten, we kwamen die stad NIET uit, hoe druk het ook was.
Uiteindelijk de trein naar Grenoble moeten nemen
Acht uur in de brandende zon gestaan. Honderden auto's per uur kwamen langs, niemand stopte
Op gegeven moment meegenomen en tien kilometer verder op een benzinestation afgezet. Daar binnen 15 min een lift van 500 KM gekregen. Achteraf een leuk verhaal, toen wat minder
Ja parijs gaan we ook proberen te vermijden, als is het niet de stad dan zijn de parijzenaren wel. Bedankt voor je tip om voor de Pheripherique afgezet te worden. Het ligt ook buiten de route, we willen via le havre en Rouen gaan. Maar laten ons vooral door "het lot" leiden, net waar we heen kunnen gaan! Dus misschien wel parijs aangezien daar denk ik het meeste verkeer heen gaat. We nemen 1 backpack mee en een daybag met voedsel, slaapzakken mee. De dagen zullen koud en kort zijn in januari, dus we proberen elke dag vroeg weg te gaan en voor 5 uur een slaapplek te regelen. Ik kijk er enorm naar uit! quote:Kleine kans dat je het misschien nog weet, maar welk tankstation ben je toen afgezet? Ik hoop niet dat het mij ooit zal overkomen.Op zaterdag 9 december 2006 18:46 schreef XxxPimxxX het volgende:
[..]
Lyon
Acht uur in de brandende zon gestaan. Honderden auto's per uur kwamen langs, niemand stopte
Achteraf een leuk verhaal, toen wat minder
quote:Ehm, ten noorden van Lyon. Was de 'gemeente camping' tegenover en ook een paar eetgelegenheden en woon winkels.Op zondag 10 december 2006 22:27 schreef AquaDiGio het volgende:
[..]
Kleine kans dat je het misschien nog weet, maar welk tankstation ben je toen afgezet? Ik hoop niet dat het mij ooit zal overkomen.
Op 27 december lift ik vanuit 's-Hertogenbosch naar Rzepin, het eerst station over de Pools-Duitse grens (voorbij Frankfurt an der Oder), waar ik 's avonds verder ga per trein. Als iemand mee wil liften: dat kan! Vanaf Rzepin kun je 's avonds laat verder per nachttrein naar Warschau, Poznan, Katowice en Krakow.
Tja, laatst wilde het liften niet lukken hoor. Ik vertrok na 6 uur, het was dus donker, het regende wat en mijn beginplek was het kleine tankstation langs de A2 bij Meerssen (net boven Maastricht). Mooi niet. 'k Heb ook nog een kwartiertje gepost op de Maastrichter liftersplaats, maar nee, helaas. Dan maar met de trein...
Wat Frankrijk betreft: ik weet dat er op de grens tussen Mons (A7) en Valenciennes (A2) een snelheidsbeperking is van rond de 30 per uur. Perfecte liftplek direct aan de snelweg dus, net na de grens. Het zou best kunnen dat dat ook geldt voor de grens tussen Gent (A14) en Lille (A1)... lijkt er wel een beetje op als ik op Google Earth af ga.
Vandaag kwam ik trouwens min of meer toevallig het weblog tegen van een inwoner van Eindhoven, die de afgelopen maanden verschillende liftreizen heeft gemaakt, vaak binnen Nederland. Deze man noemt zichzelf de * Vredeslifter *. Hier is het weblog: Vredeslifter. Onderaan de pagina moet je even doorklikken naar de oudere berichten om bij de liftverhalen te komen. Enjoy!
Yavanna, reisgenoot van de Vredeslifter
[ Bericht 12% gewijzigd door Frank__NL op 12-12-2006 00:39:05 ]
Ik zag op Man Bijt Hond de Free Hugs Campaign. Eerst vond ik het een beetje lachwekkend, maar achteraf dacht ik dat dit een hele mooie manier is om de wereld de broodnodige liefde te geven. Ikzelf zou zoiets niet snel doen, maar ik hoop dat er meer mensen met dit soort acties komen (y).
quote:Tuurlijk, alleen de boot moet je natuurlijk wel zelf betalenOp dinsdag 12 december 2006 12:54 schreef AquaDiGio het volgende:
Is het trouwens mogelijk om naar de UK te liften?
Liften schijnt in de UK trouwens ook niet echt heel soepel te gaan, maar dit weet ik niet zeker.
Ik bedoelde de tunnel. Of is dat helemaal onmogelijk?
quote:Bij een vrachtwagenchauffeur of automobilist die met zn truck/auto op de trein gaat ? Zou je wel zelf je kaartje moeten betalenOp dinsdag 12 december 2006 14:47 schreef AquaDiGio het volgende:
Haha, nee man
Ik bedoelde de tunnel. Of is dat helemaal onmogelijk?
Zeker is het mogelijk om naar Engeland te liften. Vrachtwagenchauffeurs mogen volgens mij zowel in de Eurotunnel als op het veer van Calais naar Dover met twee personen op de truck en dat kost niets extra. Voor auto's geldt dat er maximaal 5 passagiers in de auto mogen zitten en dan kost het niks extra. Elders op internet is te lezen dat lifters met ervaring met de overtocht adviseren om niet bij de havens te liften (behoorlijk streng bewaakt), maar op de tankstations op de route naar het veer en de tunnel. Vanuit Nederland is tankstation Jabekke langs de A10 tussen Brugge en Oostende het meest geschikt om uit te kijken naar Engelandgangers. Vanuit Engeland (Londen) worden Thurrock servcies en Maidstone services aanbevolen om een rit naar het vasteland te vinden.
Lees hier: Into and out of UK bij Digihitch
Een lift nemen die "maar" tot aan Calais gaat (met een Fransman dus) is waarschijnlijk niet echt handig, omdat de haven meer dan vijf kilometer van die stad ligt.
Liften in Groot Brittannie is niet zo moeilijk, heb ik me laten vertellen. Op snelwegopritten schijnt het niet echt eenvoudig te zijn, maar eenmaal op de snelweg is het vrij makkelijk om lifts te krijgen naar tankstations langs de snelwegen.
Schotland staat bekend als een heel fijn gebied om te liften. Dus veel plezier en een goede reis als het zover is
Bij De Wit in Schijndel ben ik ook wel eens geweest. Inderdaad een erg mooie en grote zaak met alles wat je je maar kan wensen.
Ik weet dat een vliegticket niet duur hoeft te zijn, maar het is puur het avontuur waar ik voor ga.
Bemelen. De middag voor Kerstavond. Eindelijk rust op straat.
Voor ik bij de weg kom rijdt er juist een auto voorbij. Een minuutje later komt er een chauffeur uit een zijstraatje. Mijn duim levert niks op. De eerste chauffeur die over de Oude Akerstraat komt, de infraslagader van het dorp, stopt en de vrouw in het gezelschap vraagt waar ik dan heen wil.
En zo ben ik na een paar minuutjes op weg naar de Geusselt. Liftersplaats Maastricht (teken hier als je de liftersplaats ook wil terug zien komen na de aanleg van de A2-tunnel in Maastricht/).
Op de liftersplaats sta ik een minuut of vier, vijf tot een gezin met een heel klein familielid (van nog geen jaar oud, vermoedelijk) met de clignateur te kennen geeft een stop te maken op de liftersplaats. In de achterbak zitten Kerstcadeautjes.
Ik mag voorin zitten, dan kan moeder de nodige aandacht geven aan de kleine. He, moeder zat zojuist nog achter het stuur, naast haar man. Nu zit ik dus naast de chauffeur. Ik heb er toch even voor gezorgd dat deze baby onderweg wat meer ouderlijke aandacht krijgt
Het is mistig en het is mooi. Al blijft de kleur van het asfalt lelijk - en dominant. Op de grens van Limburg naar Brabant verandert die kleur van donkerblauw naar grijsblauw.
Ze rijden naar Schijndel en nemen vanwege de bijrijder de route over de A2 en verlaten deze bij Boxtel en Liempde. We dachten allebei dat Boxtel-Noord de afrit is om naar Schijndel te rijden. Dit blijkt niet zo te zijn. Dat is de volgende afrit.
Nu sta ik dus op een rustige snelwegoprit. Want vanuit het zuiden van Boxtel rijdt men niet massaal naar het noorden (Boxtel-Noord is daar tenslotte veel geschikter voor), en zoveel verkeer komt er niet vanuit het nabijgelegen Liempde. Liempde. Dat is een soort openluchtmuseum. De eerste Brabantse boererijen zie ik vanaf de oprit staan.
Na een minuut of vijf draait de eerste automobilist de snelweg op... en rijdt door! De middag voor Kerstavond in Brabant. Ik had het anders verwacht.
Niet veel later draait een jongedame de oprit op. De bocht wordt veel te ruim gemaakt. Niet omdat de bocht verkeerd werd ingeschat, zo blijkt, maar omdat ik al was waargenomen en ik onbedingt een lift zou krijgen. We spreken in de "U"-vorm, maar we zouden dezelfde leeftijd kunnen hebben. Uit beleefdheid zou ik mijn chauffeuse in ieder geval niet minder jong schatten dan ik zelf ben. Ze heeft veel liftervaring in Schotland en Ierland en ook, geloof ik, in het stuk van Europa dat in de volksmond nog vaak "Oost-Europa" wordt genoemd. Maar Brabant heeft ze altijd een lastig gebied gevonden om te liften, vergeleken met andere streken in eigen land.
Ze heeft geen haast en vraagt me haar richting het station de weg te wijzen. Aangezien we Vught al voorbij zijn wordt het een omweggetje. Geeft niet - er is tijd. En we waren het samen gezellig aan het maken. Deze afrit. Hier rechts. "En nu, links of rechtdoor?". Maakt niet uit. En hier dan links. Oh, rechtdoor, sorry. Rechts. Links en achteraan gaan we een rondje maken. Oke, hier wilde ik zijn.
Inmiddels staan we bij mijn pa voor de deur.
Ik wist inmiddels dat ze nog wel tijd had voor een "bakkie" (het Brabantse equivalent van het Limburgse "tas"). Maar ik "besloot" toch de vraag niet te laten vloeien. En mijn pa bevestigde dat dat had gemogen. Onbekende chauffeuse, als je dit leest: kom gerust nog eens een bakkie doen hoor. Ik vond het erg gezellig!
Van Bemelen naar 's-Hertogenbosch-Noord. Afstand ca. 130 kilometer, reistijd ongeveer 110 minuten waarvan een minuut of tien langs de weg.
Op Am Fichtenplan sprak ik een Belg aan die naar Jelenia Gora bleek te gaan rijden. Nu ja, het bleek in Belgie woonachtige Nederlander met sterke banden in Hirschberg. Deze Pools-Belgische Nederlander zei overigens dat ie zelf nooit naar Polen zou durven liften. En in zijn auto was overigens geen plek, maar ik moest toch de andere kant op. Een Eindhovense vrachtwagenchauffeur zei "je moet er maar zin in hebben" toen ik zei dat ik zonder eigen vervoermiddel over de snelweg naar Polen ging.
Van Rasthof Am Fichtenplan kreeg ik een lift tot aan Swiebodzin, maar het leek me handiger om de auto zo'n zeventig kilometer eerder te verlaten, net over de grens. Leek me makkelijker om daar een lift van 90 km te vinden dan eentje van 20 km langs de weg in Swiebodzin. Maar een uur later was ik dan toch blij met een lift naar Swiebodzin. Eenmaal daar vroeg de chauffeur die me meenam vanaf Swiecko bij een kleiner tankstation aan wat chauffeurs of ze richting Poznan/WaWa gingen, maar dat was niet zo.
Eentje schakelde wel CB Radio in, en enkele minuten later wees ie me op de vrachtwagenchauffeur die zijn bolide juist tot stilstand had gebracht op DK2.
Na een paar uurtjes met bekenden in Trzciel ging ik vanaf het 16 km verderop gelegen Zbaszyn verder per pospiesny trein naar Poznan, om over te stappen op de TLK nachttrein naar Gliwice (en eindbestemming Krakow). In Gliwice groepeerde ik met Magda (uit Knurow) en treinden we verder naar Bielsko Biala waar we door ene Marysia werden opgehaald.
En zo belandden wij in Kozy. We gebruiken deze plek als uitvalsbasis voor wandelingen door de Kleine Beskiden. Gisteren was het mistig en vandaag was de zon volop aan het schijnen.
Magda had nog nooit gelift, maar het is deze manier van reizen waarmee wij ons verplaatsen en haar liftmimiek is erg goed te noemen. Gisteren liftten we samen in drie auto's mee, en we hoefden nooit langer dan een minuut te wachten. Liften, dat vrolijke bijproduct van een niet-kapitalistisch systeem, werkt nog altijd prima. Jammer dat niemand het meer doet, maar goed, mij zal het niet weerhouden.
Vandaag werden we in de bossen gevonden door een hongerige hond, die (mede door de aanhaligheid van Magda) een hele tijd met ons meeliep en klaarblijkelijk door een voormalige baas geacht werd voor zichzelf te zorgen. Gelukkig hadden we chauffeurs die ons drieen best mee wilden laten rijden; handig, sociaal en fijn.
De ontmoeting met deze hond, die momenteel onder onze hoede staat, had overigens niet plaats kunnen vinden als wij geen lift hadden gekregen van een man die helemaal naar de top van de berg Zar (761 m.) moest. We stonden te liften bij de rotonden tussen Kozy en Kety op de weg richting Poreba. Na een minuut of vijf stopte deze man. Op de lege stoelen naast hem in zijn transportbus zaten reeds drie kleurrijke bergbewoners van hout, eentje met een hele grote neus en alle met een wat dommige gelaatsuitdrukking. Hij kwam vanuit Kozy. Het is me niet duidelijk geworden of hij het houtsnijwerk zelf had gemaakt. Nu mochten wij mee met de kunstwerkjes in onze handen. Ik had gedacht om Zar vanaf de voet van de berg langs de rivier Sola te gaan beklimmen, maar onze liftgever bleek Zar op te gaan rijden. Aldoende bleek dat hij helemaal tot het hoogste puntje van Zar ging. Het houtsnijwerk kreeg een plaatsje in zijn winkeltje met toeristische prullaria; houtsnijwerk, lepels, engeltjes, schilderijtjes enzovoorts.
De hond heeft de naam Tolla gekregen, maar Czappa (van Czapka) was ook genomineerd. Nu ja, we kunnen er niet zelf voor zorgen geloof ik, dus is het afwachten of deze naam duurzaam zal blijken.
Voor iedereen alvast een fijne jaarwisseling en tot volgende keer.
De rest van de avond was Magda bedroefd.
Vandaag werden we langzaam wakker. Motregen met neigingen naar regen zette de toon in combinatie met een aardig jakkerende wind. Tegen twaalven zijn we voor een laatste wandeltrip vertrokken. Onze ogen zagen meer van Kozy, het grootste dorp van Polen. Het lijkt hier wel of alle huizen vrij staan. We zagen heel veel honden op erven en vele bordjes met "zly pies" en "grosny pies" op de hekken, die veelal bestaan uit metaaldraad.
Het regende nog wat.
Onderweg besloten we op de kasteelruine af te gaan waar we gisteren ook naar op weg waren. Na een tijdje verlieten we de gemarkeerde route en liepen we over paden, wegen en sporen door het bos en langs de velden over de glooiingen van de voet van een van de Kleine Beskiden.
De regen keerde langzaam aan terug. Het kon ons niet deren. We kwamen langs aardige plekjes. Hier en daar verstild. Hier en daar een ouderwetse woning van hout. Maar de ruine van "bergbandieten" (of zoiets, volgens Magda) vonden we niet op ons pad. We wilden niet te laat terug zijn, omdat Magda vanavond mee kan rijden met de vader van Maria tot aan Katowice.
Zo liepen we langzaam de heuvel uit, terwijl we voor de tweede keer in het dal van de Sola kwamen. Hier hadden we een mooi uitzicht onder vrij slechte visuele omstandigheden op de omliggende Kleine Beskiden, waaronder Zar, de berg die we twee dagen tevoren liftend beklommen hadden.
Er kwam een Fiat aangereden over de smalle asfaltweg en de chauffeur stopte toen ik zwoei. Het jonge stel reed naar Bielsko Biala przez Kozy, zodat we bijna thuis weer uit konden stappen.
En dat was tevens de eerste lift in het nieuwe jaar. Dat er nog vele mooie dagen mogen volgen voor iedereen.
De eerste lifter is ook al waargenomen. Na een paar kilometer passeerden we een vent die op een bushalte stond met uitgestrekte arm.
Van te voren hebben we ons goed voorbereid, de route uitgestippeld en voor de grote plaatsen hostels gezocht.
Route: naar Breda - Antwerpen- Lille - Amiens - Rouen - Le Havre - Caen - Mt St. Michel: Totaal 815 km heen.
We zijn nu net thuisgekomen en zal al vast een stukje van het verslag gaan schrijven. En hebben ook een boel foto's!
We waren Maandag 1 januari om 10 uur sochtends in Purmerend begonnen onder een viaduct. Niet het meest gunstigste weer en dag om te liften aangezien het keihard waaide met af en toe een bui en 10 graden. Ik was samen met mn vriendin gaan liften, zij voor het eerst en ik voor het eerst naar het buitenland. We werden afgezet door famillie om bij purmerend te starten.
Al na 10 minuten met de duim omhoog werden we opgepikt door een grote Volvo, bestuurd door 2 oudere mensen opweg naar een familliebezoek in Zaandam. Het waren duidelijk hondenliefhebbberd aangezien de achterbank voorzien was van een laag hondenharen. Maar we waren op weg naar Frankrijk!
In Zaandam werden we om 10.48 bij de Esso langs de A8 afgezet en ik zag het somber in. Ik heb hier al vaker gestaan, vooral lang gestaan, ze nemen je in de randstad niet zo snel mee. Er was ook zeer weinig verkeer aangezien het nieuwjaarsdag was. Ook zag ik de aanwezigheid van de "vrolijke" eigenaar van de pomp waar ik al eens een flinke discussie mee gehad had over dat lifters profiteurs zijn enzo. Maar het viel mee. Na het aanspreken van de paar automobilisten zag ik Stephanie ( mn lieve vriendinnetje
) naar een gespotte volvo lopen en we mochten mee in de richting van Rotterdam! Het zag er naar uit dat het aardig ging opschieten! 
Dus na een kwartier bij de Esso zaten we om 11.10 alweer in een Volvo, een grote nieuwe met leren bekleding en lekker warm.
De chauffeur kwam terug van Terschelling waar hij met een stel vrienden oud en nieuw had gevierd, maar hij was het een beetje zat geworden en was weer vroeg weg gegaan om naar huis te gaan in Hendrik Ido Ambacht. Het was een beetje een verloren student die het nu denk ik goed gemaakt had gezien zn auto. Alleen zn vrienden hadden kinderen en huisje-boompje-beestje en werd die gesprekken, kinderen voor - en kinderen na zat en ging naar huis. Gelukkig voor ons dus! Hij nam ons mee omdat hij zelf vroeger in zn studententijd ook veel gelift had, in de tijd van geen OV-kaart. Hadden het wat over onze studies gehad maar veel is daarvan niet meer blijven hangen Wij gingen naar Rotterdam, richting grens, en dat was belangrijker! Hij was voor ons nog iets verder gereden en ons bij een ESSO bij Dordrecht afgezet.
Dus om 12.00 uur stonden we al bij de Esso, bij dordrecht langs de A16 richting Breda!
Nu richting Breda en antwerpen! Maar daar ga ik morgen verder over schrijven, nu eerst slaap!!
Wat een supervet boek! Prachtige foto's en dit keer eens niet de standaard belevenissen van reizigers, maar concrete informatie waar je echt wat mee kunt.
Voorheen was "Weg met BNN" een favoriet, maar deze kun je er niet mee vergelijken.
7 januari ben ik teruggekeerd naar Nederland. De avond van 6 januari ging ik met Marek en Ania per stadsbus (harmonicatype met dubbelklappende deuren) naar station PKP Lublin Glowny, waar ik kort voor tienen in de avond op de nachtelijke sneltrein naar Wroclaw (Breslau) stapte.
In Wroclaw ontbijtte ik met ene Monika. Daarna ging ik met de bus vanaf PKS Wroclaw Glowny naar Wroclaw-Bielany. Dit is een extreem rech... ik bedoel extreem Westers shopping industriegebied (met Ikea, Tesco, Castorama, Media Markt, Makro, Pizza Hut, H&M, Empik en nog een aantal gigazaken rond een schier eindeloze zee van asfalt).
Niettegenstaande het bijzonder kille karakter van dit wasteland, heb ik een bezoek gebracht aan hypermarket Tesco, waar ik een paar compact discs heb aangeschaft; Bravo Hits Zima 2007 en Planeta Super Mix 8. Ik wilde een foto maken van de hypermarket, maar dat mocht binnen niet, want er kwam een "Amerikaan" op mij af die betaald wordt door het megabedrijf Tesco. Toen wilde ik naar binnen gaan, maar dan moest ik eerst mijn grote rugtas achter slot en grendel hebben. Dat wilde ik dus niet (het is een vrij land, toch?), maar even later ben ik toch terug gewandeld van halverwege Tesco en het Orlen tankstation aan de A4 bij Wroclaw.
Het Orlen tankstation aan de A4 bij Wroclaw-Bielany heeft een "cultstatus" voor lifters volgens de almanak "Autostop polski", die in 2005 verschenen is.
Er was behoorlijk wat klandizie, vooral van Polen die de terug- (of heen-) reis aanvaarden naar arbeidsplaatsen in Westeuropa, op deze regenachtige zondag na Drie Koningen.
Na 50 minuten kon ik mee met een chauffeur in een auto met een Duits kenteken. Ik vroeg of ik mee kon naar de Pools-Duitse grens. Het bleek dat hij naar Monchengladbach ging, 35 kilometer van Venlo, en ik mocht mee als ik wilde. Dat wilde ik wel.
Vanaf het tankstation aan de A57 (of A52?) tussen Dusseldorf en Monchengladbach ging het liften trager met ritjes naar de grens bij Venlo (einde A61, na een half uur), naar het A67-tankstation boven Venlo (na 20 minuten, mijn achter het stuur bier drinkende liftgever moest nog even bij iemand op bezoek in de stad terwijl ik in de auto wachtte) en naar het laatste tankstation aan de A67 tussen Venlo en Eindhoven, "Oeijenbraak" bij Lierop (na 10 min.). Bij Oeijenbraak was ik een uur. Vorig jaar was ik hier ook op zondag, toen was het 8 januari, dit keer 7. Toen was ik hier 90 minuten tot ik een Poolse chauffeur vond die wel via 's-Hertogenbosch om wilde rijden naar Rotterdam, zodat ik bij mijn pa uit zou komen...
Nu wisselde na een uur op het tankstation de wacht achter de kassa van de tankshop en ik kon meerijden met de pompmedewerker (herstel, kassamedewerker) die vertrok. Hij reed naar Maastricht; een erg onverwachte en zeldzame richting vanuit dit tankstation. Ik reed bijna mee naar Maastricht (naar huis); 's morgens wist ik niet of ik naar huis zou gaan of naar mijn pa, ik liet het afhangen van de bestemmingen van de liftgevers. Nu kon ik mee naar huis, en anders moest ik alsnog een lift naar Den Bosch krijgen. Maar mijn vriendelijke chauffeur wilde me ook wel naar NS Eindhoven brengen. Daar had ik niet genoeg tijd om de filosofische uitspraak van Mondriaan in de vertrekhal te lezen, want ik kon de stoptrein naar 's-Hertogenbosch nog halen.
Ik rende de trap op.
En op het boven de sporen gelegen deel van NS 's-Hertogenbosch vloog ik mijn pa in de armen...
Toen resteerde nog een ritje naar zijn flat in de wijk Maaspoort en weinige laatste stappen met mijn pletzak (Pools voor rugzak).
De tankstationmedewerker vertelde dat zij door Shell worden geinstrueerd om lifters te verzoeken niet op het tankstation te liften, maar dit doen de medewerkers lang niet altijd. Bovendien mogen ze dit ook alleen maar op het stukje tankstation dat eigendom is van Shell. Het grootste deel (bijna alles dat niet bij de shop hoort of onder de overkapping zit) hoort niet bij de pomp. De tankstationmedewerker was het met me eens dat lifters "wegsturen" ook niet nodig is als de lifter zich gedraagt zoals 't hoort.
Ik loop naar de A59, oprit Maaspoort. Het loopt tegen zessen, dus is het donker en normaal gezien zou het vrij lastig zijn om hier liftend weg te komen (in Polen zou dat makkelijker gaan). Maar ik weet dat er een file staat (want ik werd een momentje eerder geforceerd om mij over een fietspad langs de snelweg te verplaatsen). Ik wandel de oprit af om plaats te nemen op de vluchtstrook.
Na een minuut of 10 rijdt het verkeer langzaamaan wat sneller door en ik verberg mijn bordje MAAST.. Ik loop wat verder langs de A59 richting Knooppunt Empel, want daar rijdt het verkeer nog wel langzaam. Nu blijkt dat er ondertussen een aanrijding is geweest, waardoor het verkeer weer tot stilstand komt. Ik zie de situatie wat aan. Als het verkeer nagenoeg stil staat loop ik naar de middenberm en spreek chauffeurs aan. De vijfde kanshebber draait het raampje los. Hij rijdt niet richting Maastricht, maar uiteraard wel de A2 op. Ik mag mee naar tankstation De Lucht. Inmiddels heb ik een half uurtje op de A59 doorgebracht.
Op De Lucht gebruik ik het tunneltje om naar de goede kant van de A2 te komen. Bij de pomp is het erg druk, maar de chauffeurs die ik aanspreek rijden niet verder dan Den Bosch of Tilburg. Bij het restaurant spreek ik een stel aan dat me, na enige aarzeling, een lift geeft tot aan tankstation Het Anker langs de A2 bij Urmond/Susteren.
De Limburgers heten U welkom.
Het is, in mijn beleving, een vrij drukke avond op de weg. Op Het Anker tref ik na een minuut of tien een verzekeringsman, die in Gronsveld woont. In zijn Saab brengt hij mij tot mijn voordeur.
Alle chauffeurs hartelijk dank voor de verleende diensten en een goed 2007.
Ikzelf heb toch maar weer afgezien van deelname aan een liftwedstrijd
). Op Groningen CS de boemel naar Loppersum. Aldaar uitgestapt, en toen zag ik dat Zeerijp maar 3 km verder was. Dus ik in de avondschemering mijn duim opgestoken.Na 10 minuten stopt er een auto.
"Woar most hin, jong?"
"Zeerijp."
"Ik kan je tot aan de eerste T-splitsing brengen. Vanaf daar nog een steenworp."
Welgeteld 99 seconden in de auto gezeten
en vanaf daar naar Zeerijp gelopen. De boerderij bleek uiteindelijk áchter het dorp te liggen, nog zo'n 3 km verder maar ik heb geen poging meer gedaan een auto aan te houden.P.S. het was trouwens een vrouw die me meenam; het kan toeval zijn maar de laatste 3 keren dat ik heb gelift het afgelopen jaar, ben ik telkens door een vrouw meegenomen, ook over langere afstanden, terwijl me dat in al die voorgaande (tientallen) liften vrijwel nooit is overkomen.
Het is een lang verhaal geworden, maar zeker een leuk avontuur!
Mijn eerste lift buiten de nederlandse grensen. Even ter illustratie waren we met zn tweetjes bepakt en bezakt, met een grote backpack. Dus we zochten autos met ruimte. Zie kaartje voor de route.
Maandag 1 januari vertrokken, om 10.00 uur in purmerend richting Amsterdam.
10.45 uur. bij de Esso langs de A8 te Zaandam. Met grote oude volvo vol hondeharen.
11.10 uur. in zaandam mee met een andere, nieuwe volvo, richting rotterdam
12.00 uur. afgezet bij Esso in Dordrecht langs de A16 richting Breda
In Dordrecht spraken we een mevrouw aan die vertelde dat we het maar aan dr man moesten vragen, maar van haar mochten we meerijden richting Hazeldon. Dr man was volgens haar heel lief. Dus ik richting die knakker en riep zo "Ik hoorde van uw vrouw, dat u een hele lieve man bent en dat we wel mee mochten richting de grens!" Met een overrompeld antwoord "ooh zei ze dat, ja is goed joh"
Wat een luxe bak, met van die losse captain seats dus dat zat best relaxed, plenty ruimte alleen zit je zowat tegen het dak aan zo hoog die stoelen. Of zo lang ben ik. ( 1.99m )
Onderweg onderhandeld over waar ze ons af konden zetten, en dat kon bij de shell bij de grensovergang, hazeldonk.
12.55 uur. Shell station Hazeldonk West
Het stikte hier van de franse autotjes met jongeren erin. We werden hier door diverse joelende in het frans scheldende jongeren voorbij gereden. Mn vriendin werd even langzaam voorbijrijdend "uitgecheckt".
Er werd ons een lift aangeboden door een paar fransen, raampje ging open, gevolgd door een dikke rookwalm met wietgeur en de chauffeur met een dikke joint in zn bek, vroeg ons mee te dragen aan de benzinekosten. Met zn vingeer wijzend op de benzinemeter die aangaf bijna leeg te zijn.
Ja moet je maar niet al je geld aan drugs uitgeven joh!Echt niet normaal, zoveel drugstoerisme hier, je kon ze er zo uitpikken.
Goed vanaf hier dus verder met mn steenkolen-frans. Of niet..
Bordje "ANTWERPEN" kon te voorschijn gehaald worden en besloten hier aan het eind van de parkeerplaats, bij de oprit naar de snelweg te gaan staan. Voorbijgereden door schreeuwende franse jongeren, die met hun joint uit het raam hingen. Maar ook mensen die gebaarden, sorry auto is vol!
13.30 uur. Hazeldonk West stopte er ineens een oude ford mondeo, met jawel 2 tokkies ( zie foto ) erin!!
"We roken wel hoor, en sorry de auto is een beetje een zooitje" Ja dat is nog zwak uitgedrukt. Met de ramen dicht pafte ze de ene na de andere sigaret. Ze bezetten met zn tweetjes zowat de volledige 2 voorstoelen en hij kon nog net bij de pook. Een stel uit rotterdam op doorreis naar haar moeder in Antwerpen. Zij was namelijk belgisch. Maar had ook 12 jaar in Tanzania gewoond omdat haar vader daar werkte, tot hij door rugproblemen terug naar nederland moest. Met een liefdevolle blik slaat ze dr man op zn boven been en zegt "Anders had ik mn vent niet ontmoet!" Erg gezellige mensen, de rotterdammer wist de belgen goed af te kraken waar zij vervolgens wel om kon lachen.
Gelukkig konden we een half uur later alweer de frisse lucht van Antwerpen opsnuiven. Bedankt weer !!
14.10 Antwerpen.
Wederom veel franse drugs-matties zoals we ze noemden. In de shop werden we er al mee geconfronteerd. Ranzig rochelende werkeloze hangjongeren met hun kleine clio's of renault 5's. Die notabene dachten dat wij personeel waren, dus zown franse gast met een pleister op zn kop "Pssst pssst frans gebrabbe;" Wij in het nederlands, moet je nou man wij werken hier niet hoor. Werden nog even door hem gestalkt en toen hield ie op. Irrietante gasten zeg. Echt van die parijzenaars uit de buitenwijken Ferme ta gule fille du troitoire !!
Goed misschien kom ik een beetje bevooroordeeld over, maar dit was onze indruk
We gingen weer verder liften, met een bordje "AMIENS" bij de oprit richting snelweg. Helaas ging het nu niet zo snel. Weer veel franse gasten uit het raam hangend met hun joint in de bek ons uit te lachen. Goed. Was alleen maar grappig want wij zijn hier toch zo weg! Dachten we...
Het voordeel van met zn 2-en is ook dat ieder op een andere plek kan gaan staan om te liften. We hadden een tweede bordje gemaakt voor "LILLE", mischien was Amiens wel te veel van het goede. "Stephanie ging -omdat het zo lang duurde - op de vluchtstrook staan, maar zonder succes. Na ongeveer een uur stopte er een kleine clio met 2 jongeren erin, nee toch niet weer van die matties. Nee deze waren wel goed te vertrouwen, en konden met ze mee rijden richting LILLE, stephanie nogsteeds zonder succes langs de vluchtstrook.
15.15 uur. Lift richting Lille
Het waren twee jongens die in Amsterdam oud en nieuw waren wezen vieren. En ze waren behoorlijk gaar zo te zien. Ik vroeg of ze wel geslapen hadden, ja vanaf 3 uur in de auto in amsterdam. Gelukkig
Met een gangetje van 140 reden in een kleine Renault Clio we het franse landschap in.
Op naar LILLE, of toch niet..
Toen vroeg 1 van die jongens wat ons einddoel was, wij zeiden Mt. St. Michal. Toen bleek dat ze naar Rennes gingen, in bretangne, nog verder dan ons eindoel!!
En we konden met ze mee rijden voor ruim 600 km !!! Nog 5 uur te gaan dus. Het was een zeer rustige lange koude rit, de verwarming stond uit, waarschijnlijk om wakker te blijven tijdens het rijden.
Er werden af een toe wat woorden verwisseld maar voor de rest niet. Ze waren heel relaxed, drinken en eten aanbieden enzo. En wij af en toe lekker slapen achterin.
We zijn onderweg maar 2 keer gestopt. 1x om te tanken bij de supermarkt Leqluerq wat trouwens een stuk goedkoper is dan bij ons ( 1.11 ipv 1.30 bij ons ) Tijdschema:
16.05 uur. "Welkom in Frankrijk"
16.29 uur. 1ste tolpoort richting Parijs/Amiens
17.10 uur. Amiens
17.34 uur. grens normandie.
18.36 uur. Le Havre. We zijn bij Le Havre over de nieuwe brug gegaan over de seine waar de grote containerschepen
en cruiseschepen gewoon onderdoor kunnen varen. Echt een ENORME BRUG, zeg maar berg,
hoogste brug die ik heb gezien.
Daarna zijn we nog een keer gestopt bij een parkeeplek langs de tolweg. Daar hadden we onderhandeld met ze waar ze ons af zouden kunnen zetten. Wij hadden gehoopt dat ze wel een stukje om wilden rijden om ons in de buurt van Mt. St. Michal af te zetten maar helaas. Het werd de stad Avranches. Redelijk groot en genoeg hotels volgens de jongens. Avranches it is.
Vanaf le havre was het ongeveer 2 uur rijden. En het was echt pleurisweer, het regende hard.
Maandag 1-1-07 20.30 uur. Avranches. ( 20 km verwijderd van Mt. St. Michal )
Ze reden in Avranches nog even het stadje in, opzoek naar een hotel en ons daar afgezet! Echt super tof van die gasten dat ze ons dat hele stuk hebben gebracht! En wat een geluk dat we er al zijn op maandag avond !!
Maar het hotel was dicht. Het 2de hotel was ook dicht. Het hele stadje was uitgestorven. O shit,..
We zagen onszelf al in een portiek liggen totdat ik een vrouwtje zag lopen. Ik vroeg aan haar een hotel dat nog open was. Goed we liepen met haar mee naar een auto met dr man er in die in een auto stond te wachtten.
Hij wist wel een hotel, en mochten mee in zn auto want het was flink buiten het stadje. Hij begreeo dat we een goedkoop plekje zochten en wist wel een Formule 1 hote. Zo gezegd, zo gedaan.
Ze waren zo aardig dat ze met hun auto bleven wachten tot wij een kamer hadden. Handenschudden en toen gingen ze toeterend weg. Wat een aardige mensen die fransen
Inchecken met je creditcard in een apparaat, krijg je een code en kan je naar je kamer. Nouja kamer.. zegmaar Hondenhok. Maargoed. We waren er bijna en hebben een bed!!!!
Dinsdag 2 januari
Volgende ochtend hoefde we nog maar 20 km ofzo. In de motregen hadden we het laatste stukje afgelegd met 2 auto's
We werden op onze liftplek ook nog weggestuurd door de Gendarmerie, die door de speaker op het dak van de politiebus in het frans brulden dat we weg moesten, Jahoor meneer agent!
Even later zaten we in een klein renautl Clio ( uiteraard ) van 2 hele aardige wat oudere fransen die in het plaatsje Pontorson woonden, dit plaatsje ligt heel dicht bij Mt. St. Michal. Ze deden heel hard hun best engels met ons te praten en wilden alles van ons weten. From holland ? Fair du stop ?
In pontorson nog maar een klein stukje naar ons einddoel. Nog effe eten ingeslagen bij de Champion, en de duim weer opgestoken. 5 tellen later in de stromende regen stopt er een klein renault 5-je met een negertje die ons wel naar Mt. St. Michal wil brengen.
En jahoor daar is ze: Mt. St. Michal !! We hadden het gehaald !!
De hele liftreis is ons heel erg meegevallen en gaan de volgende vakantie zeker weer liften. Hebben ditmaal ook wel erg veel geluk gehad maar dat hoort erbij !
quote:Goh, herkenbaar! Ik heb in het verleden de fout gemaakt om daar bij in te stappen. Dát ik er van geleerd heb!Op donderdag 11 januari 2007 00:41 schreef Dikkiedik_2003 het volgende:
Er werd ons een lift aangeboden door een paar fransen, raampje ging open, gevolgd door een dikke rookwalm met wietgeur en de chauffeur met een dikke joint in zn bek, vroeg ons mee te dragen aan de benzinekosten. Met zn vingeer wijzend op de benzinemeter die aangaf bijna leeg te zijn.
Verder een erg leuk avontuur DikkieDik! Ik hoop dat het weer heeft bijgedragen aan je passie.
De volgende vakantie ga je weer liften zeg je, dus ik wens je alle sterkte daarbij!
Goed om te lezen dat het niet echt super moeilijk was om Nederland uit te liften. Het kan echt nog wel!
[ Bericht 5% gewijzigd door w8jij17 op 11-01-2007 10:45:54 ]
Ik heb het vorig jaar een keer gedaan met een vriendin. Toen hadden we een liftwedstrijd met een stel anderen wie het eerste in Berlijn zou zijn. We gingen van de Dom in Utrecht naar de Dom in Berlijn
We zijn op zaterdag om 7 uur begonnen en waren iets voor 8 uur 's avonds in Berlijn. Dit kwam mede door een verkeerde lift die ons van de snelweg afhaalde en toen we daar een uur of 2 hadden gewacht was mn vriendin ziek geworden en die wilde gewoon echt graag weg, dus zijn we (niet zo heel slim...) naast de snelweg gaan staan. Toen werden we na 2 sec opgepikt door een Duitser die ons eerst op onze kop heeft gegeven en daarna in een slakkegangetje de resterende km's naar Berlijn is gereden.
Het duurde erg lang allemaal, maar hij heeft ons een mooie tour gegeven door Berlijn uiteindelijk
De terugweg ging wat sneller, toen zijn we volgens mij rond 9 uur begonnen en waren we om 8 uur weer in Utrecht. Wel wat gesmokkeld met de trein op het laatst
Het lastigste van het liften vond ik vooral het uit de stad komen. Wanneer je eenmaal op een tankstation staat vlieg je vooruit
Ook is het handig een kaart te hebben met tankstations, zodat je bijv weet dat je er voor de kruising uitmoet omdat je anders in Hamburg uitkomt ipv in Osnabruck
quote:Zo ontzettend langzaam is dat toch niet? Ik vind het eigenlijk best snel om in Berlijn te komen.Op donderdag 11 januari 2007 11:20 schreef Inu het volgende:
We zijn op zaterdag om 7 uur begonnen en waren iets voor 8 uur 's avonds in Berlijn. Dit kwam mede door een verkeerde lift die ons van de snelweg afhaalde en toen we daar een uur of 2 hadden gewacht was mn vriendin ziek geworden en die wilde gewoon echt graag weg, dus zijn we (niet zo heel slim...) naast de snelweg gaan staan. Toen werden we na 2 sec opgepikt door een Duitser die ons eerst op onze kop heeft gegeven en daarna in een slakkegangetje de resterende km's naar Berlijn is gereden.
Het duurde erg lang allemaal, maar hij heeft ons een mooie tour gegeven door Berlijn uiteindelijk
Naast de snelweg staan is niet bijster slim idd
quote:Het was best handig hoorOp donderdag 11 januari 2007 12:57 schreef w8jij17 het volgende:
[..]
Zo ontzettend langzaam is dat toch niet? Ik vind het eigenlijk best snel om in Berlijn te komen.
Naast de snelweg staan is niet bijster slim idd
We werden meteen opgepikt terwijl we al 2 uur bij zo'n Bahnhof stonden en daar werden we niet meegenomen En we waren bij zo'n SOS-paaltje gaan staan, dus dan hoop je dat je nog redelijk veilig staat.... quote:Ja dat klopt idd, in steden en zeker in frankrijk is het lastig de stad uit te komen.Op donderdag 11 januari 2007 11:20 schreef Inu het volgende:
Het lastigste van het liften vond ik vooral het uit de stad komen. Wanneer je eenmaal op een tankstation staat vlieg je vooruit
Ook is het handig een kaart te hebben met tankstations, zodat je bijv weet dat je er voor de kruising uitmoet omdat je anders in Hamburg uitkomt ipv in Osnabruck
Liften is er verboden en je wilt niet met de polite te maken krijgen.
Op onze terugweg in de stad CAEN bij een liftgeefster thuis uitgenodigd om te eten, ons afgezet bij een oprit net buiten de stad richting snelweg. Opzich een perfecte plek. Alleen stikte het dus van de gendarmerie daar, de ene na de andere en uiteindelijk kwam er eentje met zwaailichten en sirene ons wegjagen. Geen idee wat ze zeiden op ferme toon in het frans, maar het was duidelijk. Om een nachtje in een franse cel te voorkomen zijn we een stukje met de trein gegaan.
TIP: Ontwijk de stad CAEN (normandie) met liften door frankrijk, rijd er langs, voorbij maar zorg dat je niet in de stad terecht komt. Het stikt er van de politie en ook zwervers, dit zal vast een verband hebben.
Zijn jullie uiteindelijk wel bljiven eten bij die liftgeefster?
quote:Jazeker, we waren eerst bij haar wezen eten voordat wij daar bij die oprit waren afgezet.Op zaterdag 13 januari 2007 18:55 schreef w8jij17 het volgende:
Politie en Frankrijk is een slechte combinatie. Dat de ratjes in de suburbs nog durven te rellen met het tuig dat ze daar agenten noemen.
Zijn jullie uiteindelijk wel bljiven eten bij die liftgeefster?
Bij haar thuis in het keukentje, waar vevolgens opa en wat kleinkinderen langskwamen enzo.
Zeer gastvrij en leuk. Was een lekkere omelet, met stokbrood en een salade. En een goede expresso van zown george clooney apparaat. Was het waard
Dit weekend weer lekker wezen liften!
Vrijdag: van Heerlen naar Duisburg.
Vrijdagavond na de Arbeit eerst met de trein naar Heerlen. Een Duitser op het parkeerterrein voor 't station reed niet richting Aachen, daarom wandelde ik richting de Looierstraat, waar een stoplicht is dat vaak lang genoeg op rood staat om een lift te krijgen. Na een minuut of wat had ik er een van enkele kilometers tot aan Simpelveld.
Daar stond ik onder een niet werkende lantaarnpaal op de oprit van de stadsautoweg N281 met een bordje Aachen en enkele LED-lampjes. Bloedmotivatie. Na 10 minuten stopten twee jongens uit Vaals die het plaatselijke dialect spraken en behalve hasj dus ook nog ruimte hadden voor mij. Twee kilometer later stapte ik alweer uit; hier scheidden onze wegen.
Op de brug op het "knooppunt" Bocholtz (N281 x A76) stond ik een paar minuten met ver uitgestrekte duim bij het stoplicht, tot een Duitse chauffeur stopte. Ik ging mee tot het grenstankstation Tienbaan aangezien mijn liftgever naar Aachen reed en ik verder wilde, richting Dusseldorf en Neuss.
Het duurde lang voor ik mijn rit had. Na drie kwartier, rond half negen, zo'n drie uur na zonsondergang, trof ik twee vriendelijke dames die aan het wachten waren. Ik mocht misschien wel mee met de vent met wie ze een afspraak hadden. Hij kwam na een minuut of vijf aangereden (Mercedes), maar het leek 'm niet handig aangezien ze eerst nog even Aachen in zouden rijden. Na 90 minuten had ik een lift tot Raststatte Vierwinden, tussen Aachen en Neuss.
Op die Raststatte was het vrij rustig. Na 90 minuten begon ik de hoop op te geven op een rit in de minder gebruikelijke richting Duisburg (gebruikelijke richting voor tankers ter plaatse: Dortmund en omstreken). Ik keek alvast rond naar een wildkampeerplek. De nacht zou erg zacht worden en ik had slaapmat en slaapzak bij me. Maar een hutje kon ik niet ontdekken en ik had ook geen zaklamp om op onderzoek uit te gaan. Maar na twee uur reed ik meer met een trucker tot in het centrum van Dusseldorf. Daar ging ik verder per bus, tram/U-bahn en S-bahn naar het hoofdstation van Duisburg.
Toen ik om half 2 in de nacht op het adres van het feestje aankwam, stond een deel van de vierders nog voor de deur, waaronder de jongeman bij wie ik kon overnachten. We zijn nog uit ons dak gegaan op een gave party onderin de wiskundige faculteit van de Uni Duisburg.
Zondag, etappe 1 van Duisburg naar 's-Hertogenbosch
Na een lange nacht fijn stappen in een goede discotheek in Mulheim, vlak bij Duisburg, stond een liftreisje naar de hoofdstad van Brabant op het programma. Mijn pa was jarig! En die woont daar. Met twee Limburgse kameraden die mee uit stappen waren gegaan reed ik mee terug naar Venlo tot het tankstation aan de A67. Ik liep over het terrein, zag een trucker, de trucker zag mij en ik wist dat ie me mee wilde nemen. Dat kon dus tot aan Eindhoven, A2, oprit 33.
Het was een Brit die al heel lang in Duitsland woonde en die Duitsland ook in "alle" opzichten (veel) beter vond dan Groot Brittannie. Nu was hij wel op weg naar het VK, dus als ik had gewild had ik zo het kanaal over kunnen steken...
De route A67 tussen Venlo en Eindhoven vind ik qua landschapsschoon een van de mooiste stukken in Nederland, vanaf de snelweg gezien. De route voert kort langs de Strabrechtse Heide en door restanten van de eertijds zeer uitgestrekte Peelmoerassen. Het was FAN-TAS-TISCH weer; de mooiste dag van het jaar!
Bij Eindhoven-Zuid stond ik vijf minuten met een bordje Den Bosch en ik had mijn rit naar mijn vaderlijk huis. Mijn chauffeur reed nog een kilometer of vijf of zeven ofzo extra.
Zondag, etappe 2 van 's-Hertogenbosch naar Meerssen
Met mijn tante en oom, broer van de jarige job, rijd ik mee tot aan A2-tankstation De Lucht bij Zaltbommel. Het is 9 uur in de avond. Vrij laat, maar De Lucht is een erg fijn tankstation voor lifters en zeker ook voor automobilisten. Na vijf minuten rondvragen heb ik een rit naar tankstation Ellebrug aan de A2 net onder Weert. Daar heb ik na een paar minuten rondvragen een snelle rit met een zakelijke dame die naar Maastricht rijd. Op de vluchtstrook ter hoogte van de afrit Meerssen stap ik uit de BMW en ik klauter over het muurtje langs de weg heen. Over het fietspad loop ik naar mijn fiets en ik fiets lekker naar huis.
[ Bericht 3% gewijzigd door Frank__NL op 15-01-2007 00:52:12 ]
Na een paar minuten had ik een lift naar de Maastrichter liftersplaats met een stel uit Scheulder, die precies bovenop de dichtstbijzijnde drempel voor mij stopten. Op de liftersplaats duurde het lang, toch zeker een half uur, al had ik mijn horloge niet bij de hand. Na 15 minuten ben ik het daar meestal beu, omdat het er heel erg druk is wat altijd lawaai geeft en vaak ook slechte lucht. Mijn liftgever ging naar Hoensbroek en wilde ook wel via de A2-A76 rijden in plaats van direct over de A79. Zo kon ik mooi mee naar de A76-oprit onder Geleen, een van de betere liftplekken die ik ken.
Het regende nog steeds aardig en ter plekke was het erg druk, zodat automobilisten zich langs anderen moesten wurmen om de oprit te kunnen nemen. Op de regen en de wind was ik niet voorbereid, anders had ik mijn liftbordjes wel in hoesjes gestopt. Nu splitste mijn bordje "B" (van Belgie) zich op een vouwlijn na een tijdje in tweeen, maar het bleef nog voldoende bruikbaar. Een kwartier later stopte een wagen met open laadbak achter en twee idoot maffe Vlamingen. De chauffeur was echt onverstaanbaar aan het brabbelen en zat een blik bier te drinken. Vermoedelijk had ie er al een op. Voor de rest ging het allemaal wel best en met een kruissnelheid van 90 kmh, soms zakkend naar 80 kmh, reed ik mee tot de afrit Genk van de Vlaamse A2.
Daar had ik na een paar minuten vanonder mijn paraplu en bordje Brussel een liftje van zo'n 15 km tot bij Houthalen. Hout ben ik niet wezen halen. Terwijl ik een half uur stond te wachten stond er een tijdje aan de overkant bij de afrit een jongeman met lang haar en een gitaarkoffer, die op een bepaald moment opgepikt werd. De oprit was uitzonderlijk ruim bemeten en na een half uur stopte er een koppel met zoon in een belachelijK!!! grote Franse familieslee die naar Brussel gingen, op bezoek bij dochter van een jaar of 20 in haar studentenkot bij de medische faculteit.
Mevrouw vond het het allerbeste dat ze dochter ging vragen om de beste manier om nu in Brussel centrum te komen. Zodoende keek dochter mij in de ogen en kreeg ik een goed advies. Op weg naar de bushalte hoorde ik mijn eerste Goudhaantje van dit jaar zingen en mogelijk ook een Zwartkop.
De bus was tergend langzaam en wurmde zich door allerlei vervelende straatjes en ik had dan ook het gevoel dat ik beter nog maar even door had kunnen liften.
Maar uiteindelijk kwam ik er en ik heb een hele leuk avond gehad met Marta en een hele zwik andere leuke mensen.
Groeten
Frank
Wie?
Die olijke knul hierboven, dat ben ik. De BOC is een Nederlandse Liftclub, opgericht in 2005.
Wat?
De BOC lift met een kudde lifters naar een Europese stad. Daar gaan ze een week lang los om vervolgens moe maar voldaan de terugreis aan te gaan.
Waar?
De BOC heeft de volgende steden bezocht: Bratislava, Warschau, L'viv, Vilnius, Ljubljana en Sarajevo. Ook gaan veel BOC leden vaak een weekendje naar Berlijn.
Ik wil mee!
Wat leuk, dat mag. We gaan de week van 19-25 februari naar Belgrado, Europa's nieuwste partystad. Je kan mij een mailtje sturen (info@oostboc.com) of op het BOC forum posten.
We drinken regelmatig een biertje en je bent van harte welkom.
[ Bericht 1% gewijzigd door BOC_Willem op 26-01-2007 11:37:53 ]
Goed, het was een zonnige ochtend, ergens in juli en Knip installeerde zich met rugtas en liftbordje bij de oprit van Amsterdam RAI. De bestemming was Zuid Frankrijk. Avignon, waar het jaarlijkse festival plaatsvond en misschien ook nog even zwemmen in de Middellandse Zee, ik zou wel zien. Enigszins teleurgesteld constateerde ik dat ik niet de enige lifter was. Iets verderop stonden twee jongens met een bordje Parijs in hun handen. Dit zou dus betekenen dat het langer zou duren voordat ik zou worden meegenomen. Na enige tijd kwam het duo op me afgelopen. Aan de manier waarop ze Engels spraken hoorde ik dat het Duitsers waren. Geen probleem voor mij, ik had tenslotte niet voor niets Duits op school geleerd dus in hun Müttersprachte kon ik een praatje met ze maken. Hun bestemming was Parijs, daar zouden ze een paar vrienden ontmoeten.
"We kunnen wel met zijn drieën reizen", stelde één van hen voor. "Met een beetje geluk neemt een auto ons alledrie mee. Als er een auto stopt die er één mee kan nemen, ga jij natuurlijk als eerste".
"Gezellig", dacht ik.
Het waren aardige jongens.
"We hebben ook nog een groot stuk hasj bij ons. Gaan we vanavond lekker een jointje roken, als we in Frankrijk zijn aangekomen", ging hij verder.
"Daar moet je heel goed mee oppassen", zei ik. "In Frankrijk is de douane heel streng. Jullie, en ik ook, zien er echt uit als hasjrokers. Ze halen je zo de auto uit en ze doorzoeken alles. Ja alles! Je wordt door die gasten zelfs in je reet gekeken"
"Geen probleem, wij hebben het heel goed verstopt. Wat wij bij ons hebben vinden ze nooit".
Ik hoopte maar dat ik er niet bij zou zijn als ze bij de Franse grens aanwamen. Ik had toch echt geen zin om hierbij betrokken te raken. Verdere waarschuwingen van mij sloegen ze in de wind. Ze waren heel blij dat de eigenaar van de coffeeshop ze nog een stuk extra had gegeven, omdat hij in een goed humeur was. Vergeet niet dat het Schengenverdrag nog niet van kracht was. In die dagen werd er stevig gecontroleerd aan de Franse grens en iedere jonge Nederlander was verdacht. Eigenlijk gold dit voor het gehele verkeer dat uit Nederland kwam. De Franse douanes waren scherpzinnig en zij wisten maar al te goed dat Amsterdam een poel des verderfs was, waar hasjroken schering en inslag was.
Na niet al te lange tijd stopte er een auto. Een aardige man, die onmiddellijk voorstelde om mijn nieuwe vrienden mee te nemen naar Breda, bij de oprit Prinsenbeek. Dat ging toch al een stuk de goede kant op. Eenmaal beneden de rivieren begint voor mij al het vakantiegevoel. Brabant is tenslotte al een beetje België. Dat ging goed. Ik waarschuwde mijn reisgenoten nogmaals.
"Je wordt echt gepakt, je bent zwaar de lul als ze hasj bij je vinden"
"Knip, maak je niet ongerust. Wij zijn zo slim, ons pakken ze echt niet. Verheug je maar op een lekkere joint vanavond".
Na korte tijd stopte er weer een auto. Deze had wederom plaats voor drie. Waarom was ik nou niet echt blij? Ik herinnerde me eerdere trips naar Frankrijk waar ik door de douanes uit de auto werd gehaald en helemaal binnenstebuiten werd gekeerd, op zoek naar "du shit". In die dagen mocht ik graag een jointje roken, maar ik vond mezelf nog wel zo verstandig om dat gewoon thuis te doen en geen voorraadje mee te nemen. De bestuurder moest naar Gent Ergens daar in de buurt werden we op een tankstation afgezet.
"Dat gaat goed hè?" Zeiden mijn vrienden. "Vanavond zijn we echt in Frankrijk. Lekker jointje roken".
De bezorgdheid nam toe. Zeker toen er weer een auto stopte die plaats had voor drie. Een Nederlander in een BMW, die naar zijn moeder in Frankrijk ging. Hij moest vlak in de buurt van Parijs zijn, hij zou ons afzetten bij de laatste Péage voor Parijs. Met een brok in de keel zat ik naast de bestuurder. Wat te doen? Ik had die jongens gewaarschuwd. Gelukkig had ik een Nederlands paspoort en zou ik kunnen proberen hard te maken dat ik er niets mee te maken had. Ik had ze onderweg ontmoet en ik zou volhouden dat ik ab-so-luut niet wist wat zij bij zich hadden. De grens naderde. Geen douane! Zou het toch nog goedkomen? In Frankrijk staakt het overheidspersoneel nog wel eens. In stilte duimde ik voor een goede CAO voor de Franse douanes, op voorwaarde dat ze mij met rust zouden laten.
Daar kwam de eerste péage bij Lille. Mijn hoop bleek ijdel. De Franse douane had zich bij de péage opgesteld en gebaarde onze bestuurder onmiddellijk naar de kant te gaan. De wetsdienaar sprak enkele korte woorden met de bestuurder in rap Frans, dat ik niet kon verstaan. De lul.
We werden naar een parkeerterrein gedirigeerd naast de péage. We moesten alledrie onze rugzakken uit de kofferbak halen en alle bagage werd eruit gehaald. Nauwlettend keek ik vanuit mijn ooghoeken zo onopvallend mogelijk naar wat de douanes uit de rugzakken van de jongens haalde. Kleding, een zaklamp waar even mee werd geschenen, potjes die opgengemaakt werden, flesjes, dingetjes.
"Naar binnen", schreeuwde de opperdouanier naar ons.
Daar werden we bevolen ons uit te kleden. Ja, alles moest uit. Zakken en stiknaden werden nauwkeurig onderzocht en natuurlijk ook onze eigen naad. Bukken moesten we. Ik betreurde het dat ik niet op commando een natte wind kon laten. Wat een vernedering dit. Opeens was het over. Aankleden, snel terug naar de auto.
De bestuurder had op ons gewacht. Het was inmiddels donker en het was ook gaan miezeren. De man begreep dat het voor ons moeilijk zou zijn om weg te komen en dat deze plek niet bepaald geschikt was om je slaapmatie uit te rollen.
"Stap gauw in, dan gaan we hier weg", zei hij
In installeerde me naast de bestuurder, mijn Duitse vrienden op de achterbank. Ik bemerkte enige onderdrukte hilariteit. Nerveus begon ik een amicaal praatje met de bestuurder. HIj had ook een enorme hekel aan ze. Omdat hij in een BMW reed was hij in Frankrijk heel vaak de klos bij controles. Niet dat ze ooit iets bij hem hadden gevonden, maar gewoon om het type auto. Fransen haten BMW's. Als je in een snelle auto wilt rijden neem je maar een luxe Peugeot of een Renault alpine, maar niet zo een Duits monster. Ja, hij wist ook wel waar de douanes bij ons naar zochten. HIj maakte er echter geen woorden aan vuil. Angstallig probeerde ik van gespreksonderwerp te veranderen en vroeg hem naar het wel en wee van zijn moeder. Die verkeerde gelukkig in goede gezondheid.
Aangekomen bij het eindpunt van onze lift. Een kleine, rustige péage, met voldoende beschutting om er te kunnen slapen. We bedankten de bestuurder hartelijk en wensten hem een goede reis (en de groeten aan zijn moeder). Daar kwam het hoge woord eruit. Mijn kameraden kraaiden triomf. Ze hadden die douanes toch maar mooi te pakken. Wat bleek?
In de zaklantaarn, waarmee de douane nog ze vrolijk aan het schijnen was, zat een grote, platte 9 volt batterij. Deze batterij hadden ze opengemaakt en uitgehold. In het onderste gedeelte hadden ze een blok hasj verstopt van zeker 10 gram. In het bovenste gedeelte haden ze 2 kleine 9 volt batterijen gestopt en vervolgens hadden ze de grote batterij weer dichtgemaakt en in de zaklantaarn gestopt. Het ding werkte, zoals ik en de douanes hadden gezien. Niets verdacht aan dus.
"Ja Knip, je hebt je zorgen gemaakt om niets. Kom we gaan lekker zitten. Oh, je hebt een brandertje en een espressomachine bij je. Laten we lekker een kopje koffie nemen met een grote joint erbij. We hebben het verdiend."
quote:Zou wel leuk zijn, ander keertjeOp vrijdag 26 januari 2007 14:45 schreef BOC_Willem het volgende:
Hey Knip, ga je mee naar Belgrado?
*Heeft fulltime baan
*volgt daarbij HBO studie
* heeft dame die ook aandacht nodig heeft
last but nog least:
*heeft wereldfietsen ontdekt. Met Koga Miyata World Traveller wordt tegenwoordg, indien vrije tijd, de wereld verkent. Fietsen is ook heel erg gaaf
Wel bedankt voor het aanbod.
quote:Graag gedaan, veel Koga Miyata Fietsplezier iig.Op vrijdag 26 januari 2007 15:30 schreef Knip het volgende:
[..]
Zou wel leuk zijn, ander keertje
*Heeft fulltime baan
*volgt daarbij HBO studie
* heeft dame die ook aandacht nodig heeft
last but nog least:
*heeft wereldfietsen ontdekt. Met Koga Miyata World Traveller wordt tegenwoordg, indien vrije tijd, de wereld verkent. Fietsen is ook heel erg gaaf
Wel bedankt voor het aanbod.
van zoetermeer naar gouda
ging prima met z'n 5e in een opel corsa!.Zo, mijn kameraad Matthijs kwam langs en het mocht weer!
Zaterdag 26 januari 2007 na Chr., 10:05 Van Bemelen (Lb.) naar Mont Rigi (Hoge Venen).
Na enige minuten bij mij voor de deur kwam bus 55 langs. Deze namen wij volgens de whatever-comes-first-methode (= meegaan met het eerste vehikel dat stopt of 't nu geld kost of niet).
Vijf liften later stonden wij op de Mont Rigi, ca 670 meter boven zee, een van de hoogste plekken van Belgie. Tijd tegen enen in de middag. Sneeuw in de Hoge Venen! Na een paar gave wandelingen en een overnachting in de jeugdherberg van Ovifat (13,90 euro pppn) en wat fijne maaltijden op mooie plekken was het tijd om terug te gaan...
De Hoge Venen zoals wij die ongeveer waarnamen
Zondag 27 januari 2007 na Chr., 14:45 Van Baraque Michel (Hoge Venen) naar Bemelen.
Zondagmiddag. Alle Nederlandse chauffeurs die van hier terug rijden (en dat doen ze vrijwel allemaal op zondagmiddag) komen langs Maastricht. Behalve onze chauffeur dan. Na vijf minuten werden we opgepikt van de parking op Baraque Michel (674 meter boven zee) en reden we over Eupen, La Planck en Margraten mee naar mijn voordeur. De bordjes NL en Maastricht konden in de tas blijven. Een uur later waren we thuis.
De uitspanning Baraque Michel, een van de hoogste plekken van Belgie en tot 1830 de grens tussen Duitsland en Nederland (of hebben we vandaag de informatiepanelen in de Hoge Venen soms niet goed gelezen?). Iedere zondagmiddag met het grootste gemak naar Maastricht liften...
[ Bericht 15% gewijzigd door Frank__NL op 28-01-2007 22:51:35 ]
De BB Band - Stille Willy
't Is een paar jaar geleden dat ik stond te liften
Midden in de regen, midden in de nacht
Met een paspoort en een slaapzak, van een vriend gekregen
Ergens langs de E7 of E8
Het leven in de stad, dat hield ik voor bekeken
Ik slenterde de dagen door, op zoek naar wat geluk
'k Wilde weg van m'n vriendin die me nooit wat had geleken
En na een uur of wat stopte er een truck
Stille Willy, wrauw
En in 't schaarse maanlicht zag ik z'n vreemde ogen
Hij vroeg me wie ik was, en wat ik deed en wat ik dacht
Hij staarde in 't duister, over 't stuur gebogen
En zei niet waar de reis naartoe ging die nacht
Hij gaf me een sjekkie en zei "'k heet Stille Willy"
'k Vind altijd onderkomen, ieder kent m'n naam
En m'n wagen kent de wegen van de wereld
En toe 'ie stopte zei die me waar ik heen moest gaan
Stille Willy, wrauw
Daar ginder bij dat kruispunt van die verlate wegen
Midden in de vlakte staat een kleine kroeg
En geen truckchauffeur komt er ongelegen
Je bent er nooit teveel, je bent er net genoeg
Hij zei "ga daar maar heen en drink een pilsje op mijn kosten"
En stopte onverwacht een tientje in m'n hand
En doe ze maar de groeten, zei die, van Stille Willy
Dan ben je vast en zeker een welkome klant
Stille Willy, wrauw
Ik opende de deur en bestelde er een pilsje
Een ruimte vol met mannen, rook en bier en veel kabaal
Maar toen ik betaalde uit naam van Stille Willy
Werd 't doodstil in 't lokaal
De kroegbaas zei "'t gebeurde vijftien jaar geleden
Een bus reed in de bergen, Willy reed 'm tegemoet
Ten koste van z'n leven kon hij een ramp vermijden
Hij brengt ons ieder jaar nog onverwacht een groet"
Stille Willy, wrauw
Stille Willy, wrauw
Stille Willy, wrauw
quote:Die gaat toch niet echt over liften?Op maandag 29 januari 2007 18:48 schreef Dikkiedik_2003 het volgende:
Je vergeet de songtekst van Henk wijngaard, met de vlam in de pijp !
Deze wel:
Roger Waters - The pro's and cons of hitchhiking
An angel on a Harley
Pulls across to greet a fellow rolling stone
Puts his bike up on it's stand
Leans back and then extends
A scarred and greasy hand...he said
How ya doin bro?...where ya been?...where ya goin'?
Then he takes your hand
In some strange Californian handshake
And breaks the bone
Have a nice day
A housewife from Encino
Whose husband's on the golf course
With his book of rules
Breaks and makes a 'U' and idles back
To take a second look at you
You flex your rod
Fish takes the hook
Sweet vodka and tobacco in her breath
Another number in your little black book
These are the pros and cons of hitchhiking
These are the pros and cons of hitchhiking
Oh babe, I must be dreaming
I'm standing on the leading edge
The Eastern seaboard spread before my eyes
"Jump" says Yoko Ono
"I'm too scared and too good looking" I cried
"Go on", she says
"Why don't you give it a try?
Why prolong the agony all men must die"
Do you remember Dick Tracy?
Do you remember Shane?
And mother wants you
Could you see him selling tickets
Where the buzzard circles over
Shane
The bitch said someting mystical "Herro"
So I stepped back on the kerb again
These are the pros and cons of hitchhiking
These are the pros and cons of hitchhiking
Oh babe, I must be dreaming again
These are the pros and cons of hitchhiking
A thumb goes up, a car goes by
It's nearly 1 a.m. and here am I
Hitchin' a ride, hitchin' a ride
Gotta get me home by the morning light
I got no fare to ride a train
I'm nearly drowin' in the pouring rain
Hitchin' a ride, hitchin' a ride
Gotta get me home to my baby's side
Ride, ride, ride, hitchin' a ride
Ride, ride, ride, hitchin' a ride
Long distance call I got today
She sounded lonely so I'm on my way
Hitchin' a ride, hitchin' a ride
Gotta get me home, keep her satisfied
instrumental break
Ride, ride, ride, hitchin' a ride
Ride, ride, ride, hitchin' a ride
A thumb goes up, a car goes by
Oh, won't somebody stop and help a guy?
Hitchin' a ride, hitchin' a ride
Been away too long from my baby's side
Ride, ride, ride, hitchin' a ride
Ride, ride, ride, hitchin' a ride
Ride, ride, ride, hitchin' a ride
Ride, ride, ride, hitchin' a ride
Ride, ride
Ride, ride
Ride, ride
Ride, ride
... [fade]
(c) 1970 by Vanity Fair
quote:Erste Tramper-Haltestelle Deutschlands geplant
Die bundesweit erste Haltestelle für Rucksacktouristen könnte bald in Potsdam entstehen. Tramper sollen an einem verkehrsgünstig gelegenen Ort sicher einsteigen können. Andere europäische Länder hätten bereits gute Erfahrungen mit den Haltebuchten gemacht.
Potsdam - "Momentan ist der Oberbürgermeister beauftragt zu prüfen, wo eine geeignete Trampstelle errichtet werden könnte", sagte Clemens Rostock in einem dpa- Gespräch. Der angehende Volkswirt aus Potsdam ist selbst Tramper und kam mit einem Gleichgesinnten im letzten Sommer auf die Idee, eine solche Haltestelle in Potsdam einzurichten.
Der Plan ist simpel: An einem verkehrsgünstig gelegen Ort soll eine Haltebucht errichtet und mit einem Schild versehen werden. So können Autos sicher stoppen und Tramper ungefährdet ein- und aussteigen. In den Niederlanden und der Schweiz sind laut Rostock vereinzelt schon Tramper-Stellen in Betrieb. So sei zum Beispiel in Den Haag ein blaues Schild mit einem nach oben gestreckten Daumen und der Aufschrift "Lifter" zu finden.
Vorerst ist eine einzige Haltestelle in Potsdam geplant - an der Leipziger Straße oder nahe dem Brauhausberg. "Diese Stellen sind am sinnvollsten", meinte der passionierte Tramper, denn sie lägen verkehrstechnisch günstig und in Bahnhofsnähe.
Unterstützung erhielten die Initiatoren von der Fraktion der Bündnisgrünen in der Stadtverordnetenversammlung, die Ende September 2006 einen Antrag zum Errichten einer Tramper-Stelle eingereicht hatte. Der Bauausschuss wandelte die Eingabe in einen Prüfungsantrag um, der zur Zeit bearbeitet wird.
Rostock ist sicher, dass es einen Bedarf gibt: "Im Sommer sehe ich jeden Tag Tramper in Potsdam." Vor allem auch ausländische Gäste, die die Landeshauptstadt besuchen, sollen in den Genuss der Haltestelle kommen und einfach in Richtung Hannover, München oder Frankfurt an der Oder weiterreisen können.
[ Bericht 2% gewijzigd door Frank__NL op 29-01-2007 23:56:29 ]
Het is toch alleen maar een kwestie van een verkeersbordje en een stoepje plaatsen?
Sinds ik zelf een auto heb, toch al een jaartje of 10, zie ik nooit meer lifters staan.
Koot en Bie - Dat is de Blues
Je bent een maandje weg van huis
Je hele handel op je nek
De driekleur op je city bag
Maar je voelt je nooit en nergens thuis
Je zou die avond in de hoofdstad zijn
Je staat een uur bij Oude Rijn
En al die square zelkerds rijden door
Maar jouw mind ligt jaren voor
refrein:
En je weet 't nou
En je voelt 't nou
Dat is de blues, wow
De blues
Om kwart voor drie stopt er een Eend
Is niet van haar maar blijkt geleend
Zij heeft een trouwring aan 'r hand
En krijgt ook prompt een lekke band
En op de Dam bij 't monument
Zit je geweldloos op je krent
Je versiert een eindeloze meid
Maar raakt haar aan een neger kwijt
refrein
Je sukkelt naar Fantasio
Voor die Levende Opjekten Sjoo
Je bent bereid daar naakt te staan
Maar ze nemen enkel meisjes aan
En in je slaapzak ergens op een vloer
Maak je die nacht een solo-toer
Dat blokje hash van veertien piek
Ha, blijkt stront en maakt je ziek
refrein
En met de honger in je blik
En zonder geld en zonder chick
Sta je weer aan een uitvalsweg
En schiet je peukje in de heg
En als er eindlijk na zes uur
Een Opel stopt met een nicht aan 't stuur
Zie je door z'n achterruit
Een tof symbool: de berm brandt uit
refrein
quote:Moeilijk te zeggen.Op dinsdag 30 januari 2007 09:39 schreef w8jij17 het volgende:
Waarom is het voor steden zo moeilijk om een officiële liftersplaats aan te leggen?
Het is toch alleen maar een kwestie van een verkeersbordje en een stoepje plaatsen?
Ik kan er wel iets over zeggen, maar of het zinnig is, is een tweede. Enschede heeft haar liftersplaats vorig jaar opgeheven, omdat de weg daar van 1 of 2 naar 3 rijstroken ging. Een ambtenaar zei in de krant dat er nauwelijks nog lifters zijn, zodat de liftersplaats niet meer zo nodig is.
Maar voor een liftersplaats aangelegd wordt, moet er in ieder geval goed over nagedacht worden. Het is niet toevallig lijkt mij dat Nederland alleen liftersplaatsen heeft in universiteitssteden, op Den Haag na. Het kan ook best een kwestie zijn van imago of iets dergelijks. Veel gemeentebesturen zien het nut niet in van het ondersteuenen van een modaliteit (vervoerwijze) die nauwelijks gebruikers heeft. Sommige mensen zullen wel beweren dat liften gewoon niet hoort, bijvoorbeeld omdat de auto een individueel middel is. Maar wie dat laatste beweert maakt wat mij betreft een politiek statement, dat alleen aanhangers heeft in dat kleine deel van de wereld waar veel mensen het zich kunnen veroorloven een leven lang auto te rijden.
[ Bericht 7% gewijzigd door Frank__NL op 30-01-2007 20:12:36 ]
quote:Op de liftersplaats bij Amsterdam Amstel is in 2005 een nieuw blauw bord met duim geplaatst, omdat er geen meer stond. Er stond er alleen een op de middenberm met een onderbord "lifters 200 meter". Ik heb hier een keer gelift en na 15 minuten had ik een rit naar Best. Die liftersplaats ligt er prima bij, maar je bedoelt misschien dat er (in vergelijking met vroeger) weinig gelift wordt.Op dinsdag 30 januari 2007 11:39 schreef Knip het volgende:
Wat mij verbaast is dat de liftersplaats bij Amsterdam Sloterdijk helemaal niet meer gebruikt wordt. Er staat nooit iemand (terwijl het een prima plek is om op de A10 te komen). Het bordje met de duim is ook helemaal verroest. Ook de klassieke liftersplaats bij Amsterdam Amstel staat er verwaarloosd bij.
Sinds ik zelf een auto heb, toch al een jaartje of 10, zie ik nooit meer lifters staan.
Knip, is dit de plek van de liftersplaats aan de Haarlemmerweg?
http://www.liftershalte.info/?lat=52.385033108097815&lng=4.847046732902527&zoom=19&trip=0&view=1
Overigens is het blauwe bord met duim op de liftersplaats aan de oprit naar de Waterlinieweg nabij voetbalstadion Galgewaard in Utrecht-Oost in het afgelopen jaar twee keer gestolen.
Op de liftersplaats in Maastricht ben ik een keer of 35 vertrokken en een keer stonden er een paar andere lifters. De laatste keer dat ik daar stond ben ik overigens door een collega waargenomen die de andere kant uit reed!
[ Bericht 12% gewijzigd door Frank__NL op 30-01-2007 21:30:33 ]
Na afscheid te hebben genomen van mijn Duitse vrienden in Parijs, was het tijd om alleen verder op pad te gaan. Met de metro naar Port d ‘Orleans en van daaruit een klein stukje lopen naar de liftplaats. Daar was ik niet alleen. Er stonden ongeveer 10 andere lifters, allemaal met verschillende bordjes. Bordeaux, Limoges, Lyon. Ik maakte een bordje Lyon. Op naar het zuiden, naar de zon en de warmte. Voor het stoplicht stonden de auto's lang genoeg stil om te kunnen beslissen of ze iemand mee wilden nemen.
Na ongeveer twintig minuten bekeek een bestuurder van een mercedes aandachtig mijn bordje. Hij draaide zijn raampje open en zei dat ik in kon stappen. Een wat oudere lifter, niet zo goed verzorgd, die ook een bordje Lyon bij zich had wilde ook mee. Het was aan hem af te zien dat hij er al een tijdje stond. De bestuurder besliste met een kort 'non' dat alleen ik mee mocht. Snel mijn rugzak in de auto gelegd en ingestapt. Als een ware slee gleed de wagen over de snelweg. Hij kon me ongeveer 200 kilometer meenemen. De conversatie was gebrekkig. Mijn Frans reikte niet verder dan wat standaardzinnetjes en de bestuurder sprak geen woord Engels of Duits. Daarbij was hij zwijgzaam van karakter. De gebeurtenissen van de vorige dag hadden me behoorlijk afgemat en langzaam dommelde ik weg. Ik keek naar de bolling van 's mans motorkap en naar de bolling van 's mans buik. Tevreden over de gelijkenis sloot ik mijn ogen. Na een vertelde de bestuurder mij dat hij bijna bij zijn bestemming was. Of ik liever bij de péage afgezet wilde worden of bij een benzinestation. Het laatste natuurlijk. Bij een benzinestation is altijd gelegenheid om water bij te vullen en bovendien had ik daar te kans om verdere liften te krijgen.
Bij het station aangekomen nam ik afscheid, stapte uit en strekte mijn benen. Zo, dat ging goed. Alleen liften is dus veel beter. Je wordt sneller meegenomen en je maakt gemakkelijker contacten. Goede beslissing dus. Met mijn espressomachine en mijn benzinebrandertje maakte ik koffie voor mezelf, nam iets te eten en genoot van mijn vrijheid.
Voldaan en vol goede moed installeerde ik me aan het einde van de oprit. Er waren geen andere lifters hier en een gestage verkeersstroom kwam voorbij. Dit hoefde niet al te lang te duren dacht ik.
Na toch zeker een dik uur te hebben gestaan stopte er een auto. Het kentekennummer had ik al heel wat keren voorbij zien komen. Ik concludeerde hieruit voorzichtig dat hij in de buurt woonde en ik vroeg me al af of hij me een verre lift zou kunnen geven. Aan de andere kant was ik het zat om daar bij het tankstation te staan en ik wilde graag weer veder.
-Direction Lyon?
-Oui, entrèz!
We reden weg en de bestuurder keek me onderzoekend aan. In gebrekkig Frans probeerde ik een conversatie aan te gaan. Wat schaapachtig gelag kwam terug. Ik hield het erop dat ik onverstaanbaar voor de man was, dus ik besloot verder geen vragen te stellen. Waar hij precies naartoe ging was me nog onduidelijk, maar het was in ieder geval de goede richting op. Opeens boog de man voorover en haalde iets onder zijn stoel vandaan. Een pornoblaadje. Hij bood het me aan. Of ik daarvan hield. Nu ben ik een groot liefhebber van dat soort lectuur, maar dan wel thuis. Op mijn eigen kamer. Alleen. Zo ongeïnteresseerd mogelijk wierp ik het blaadje over mijn schouder op de achterbank. Had ik dit? Nors keek ik voor me uit over de weg. Ik vroeg me af waar dit toe zou leiden. Plotseling begon de man aan zijn kruis te rommelen, haalde zijn lul uit zijn broek en begon zich af te trekken. Verschrikt zag ik toe hoe de kilometerteller opklom naar de 170.
-'Ach, kan jij dit niet even voor me doen? Op deze manier is het gevaarlijk tijdens het rijden. '
Ik bekeek het postuur van de man en schatte mijn kansen in. Hij was niet erg fors gebouwd. Als dit tot een gewelddadige confrontatie zou leiden kon ik mijn mannetje staan. Wat te doen? Inmiddels reden we 180. De auto reed met grote snelheid op het verkeer voor ons af.
-'Stop maar bij de eerstvolgende parkeerplaats', zei ik. 'Daar is het in ieder geval iets rustgier'.
Gelukkig stond de eerstvolgende parkeerplaats al aangegeven. Nog een paar kilometer met deze gek.
Hij minderde snelheid en ging op de rechterbaan rijden. Het eerste gevaar leek geweken. We reden de parkeerplaats op. Het was een kleine, rustige plaats. Bijna geen auto's stonden er, alleen een truck. Ik zag hoe de truckchauffeur in zijn cabine druk bezig was papieren in te vullen. Verder was het stil. Het was een beetje miezerig, dus veel kans dat er mensen zouden gaan picknicken was er niet. De Rukker reed met zijn auto naar het einde van de parkeerplaats, waar wat bomen en struiken waren. Wat te doen? Snel kon ik niet wegkomen. Mijn bagage lag in de kofferbak. De auto stopte en de Rukker keek me verwachtingsvol aan. Zijn lul had zich inmiddels weer in volle sterkte opgericht. Plotseling draaide ik me naar hem toe en greep hem met beide handen bij zijn kraag. Mijn knokkels duwde in hard in zijn halsslagaders.
-'Gore klootzak!!' 'Salo!!'. Je laat me hier Godverdomme uitstappen en je Sodemietert op! Heb je dat begrepen??. Ik wil nu mijn rugzak terug, ja?? MON SAC!!'
Met een snelle beweging trok ik de sleutels uit het contactslot en stapte uit. Snel liep ik om de auto heen en opende de kofferbak. Mijn rugzak en de tas met kookspullen kon ik gelukkig zo pakken. Ik deed mijn rugzak op en liep naar zijn autoportier. Met gevoel voor theater deed ik zijn portier open en smeet de autosleutels in zijn verbouwereerd kijkende gezicht
-'En je ROT OP!! DAGAGE!!. Grote klootzak!!"
Snel baande ik me weg van de auto. Hij reed niet weg. Wat moest ik doen?? Van deze parkeerplaats zou ik nooit snel wegkomen. Als die vent de politie erbij zou halen, zou ik altijd aan het kortste eind trekken. Tussen de bomen door zag ik een klene weg lopen. Stijf van de adrenaline liep ik erheen. Ik kon over het hek klimmen en zag verderop een stadje liggen en liep er naartoe. Een klein pittoresk stadje, met een kerkje, een pleintje en een supermarkt. Ik ging er naar binnen en zag dat ze koud bier hadden. Ik kocht een blik van een halve liter en klokte het voor de deur in één teug naar binnen. Zo, dat was dat. Langzaam kwam ik weer tot rust. Mijn handen trilden al wat minder. Ik draaide een sjekkie en overdacht mijn situatie. Ik voelde er weinig voor om terug naar die parkeerplaats te gaan, maar om vanuit het stadje weg te komen zou ook niet makkelijk gaan. Er deden wat mensen hun boodschappen in de supermarkt. Misschien dat iemand me zou kunnen helpen? Bij een fonteintje friste ik mijn gezicht op, ik poetste mijn tanden en besloot van de gelegenheid gebruik te maken om het kerkje te bekijken, nu ik hier toch was. Hoe het stadje heette wist ik nog steeds niet. Het kerkje had niet veel te bieden en twijfelend liep ik terug in de richting van de supermarkt. Ik zou hier nog wat te eten kunnen kopen. Een vrouw van een jaar of dertig zag me lopen en sprak me aan.
-‘Hey, ben je aan het liften?’
Het bordje dat achter mijn rugzak geklemd zat sprak voor zich. Ze vroeg waar ik naar toeging.
- ‘Naar het zuiden’, zei ik. ‘Ik ga niet speciaal ergens naartoe, ik zwerf zomaar wat rond’.
- ‘Wat geweldig! En waar slaap je dan zoal?’
- ‘Overal en nergens. Ik slaap tussen de bosjes, in parken, langs parkeerplaatsen’.
- ‘En je bent helemaal alleen?’
- ‘Ja, ik heb niemand nodig. Ik kom onderweg genoeg mensen tegen’.
- ‘Hoe ben je hier dan terecht gekomen?’.
- ‘Ik ben bij de parkeerplaats langs de snelweg afgezet. Toen ik zag dat er hier een stadje was, ben ik over het hek geklommen om wat te eten te kopen’.
- ‘Wat een geweldig vrij leven heb jij. Ik zou dat ook wel willen, maar ja, ik zit vast aan mijn gezin en mijn baan’.
Gezin en baan. Dat was voor mij een totaal andere wereld. Ik besloot nog lang te genieten van mijn vrije leven.
- ‘Als je me even helpt om de boodschappen in de auto te laden, kun je een stukje met mij meerijden. Bij die parkeerplaats kom je nooit meer weg. Ik breng je wel naar de volgende péage.’
- ‘Graag, ik maakte me al een beetje zorgen’.
Ik laadde de boodschappen in. Typisch Frans natuurlijk. Stokbrood, wijn, Franse kaas. Ik nam plaats naast de vrouw en we reden weg. Het lot stond ten gunste van mij.
-‘Ken je Paul Simon?’, vroeg ze.
- ‘Ja, natuurlijk. Simon and Garfunkel. Hele mooie liedjes hebben die. Hoezo?”
- ‘Paul Simon is heel rijk geworden met zijn muziek. Maar toch gaat hij elk jaar, incognito, liften langs te wegen. Ondanks dat hij misschien wel 100 auto’s kan kopen. Liften is voor hem het echte leven.’
-‘Dat wist ik niet, maar ik geloof het onmiddellijk. Liften is echt de mooiste manier van leven’.
Samen zongen we iets van Simon and Garfunkel. Ik kende de teksten niet uit mijn hoofd, maar The Boxer moest toch wel kunnen.
Lilali lilalalalalali lilali…
-‘Hier is de péage’, zei ze. ‘Hier kun je verder gaan. Met een beetje geluk ben je vanavond nog bij Lyon. Wacht nog even, dan krijg je nog iets van me.’
Uit één van haar boodschappentassen haalde ze een klein flesje rode wijn.
-‘Drink dit maar op, voordat je vanavond gaat slapen. Als je het opdrinkt voordat je stopt met liften vandaag, poets dan nog een keer extra je tanden. Ik kon nog ruiken dat je vanmiddag een biertje had genomen vóórdat je bij mij in de auto stapte’.
[ Bericht 0% gewijzigd door Knip op 31-01-2007 00:30:03 ]
quote:Klopt. Iets voorbij het gebouw van de Postbank. Als ik je er ooit een keer zie staan, neem ik je mee.Op dinsdag 30 januari 2007 20:05 schreef Frank__NL het volgende:
Knip, is dit de plek van de liftersplaats aan de Haarlemmerweg?
http://www.liftershalte.info/?lat=52.385033108097815&lng=4.847046732902527&zoom=19&trip=0&view=1
[burgermansmodus]
Krijg je een lift naar Ikea
[/burgersmansmodus]
Mijn oud-huisgenoten hebben een hoop Ikea-spullen achter gelaten. Ze hadden misschien niet gedacht dat ik die nog jarenlang ga gebruiken.
Voor de rest weet ik niet wat ik bij Ikea te zoeken heb.
Ik reis niet graag om de consument uit te hangen. Ik ga liever een feestje vieren en ik haal liever vriendschappen elders aan.
IKEA
quote:Was sarcastisch bedoeld. De Haarlemmerweg is idd op weg naar Ikea. Je zou je er hooguit in de ballenbak kunnen storten of voor 1 euro een hotdog kunnen nemen met een beker erbij die je ongelimiteerd kunt bijvullen met cola. Voor een dorstige lifter natuurlijk altijd gunstig. Je komt er alleen niet meer weg. Iedereen die het terrein afrijdt heeft zijn wagen volgeladen met meuk.Op woensdag 31 januari 2007 00:53 schreef Frank__NL het volgende:
Knip
Mijn oud-huisgenoten hebben een hoop Ikea-spullen achter gelaten. Ze hadden misschien niet gedacht dat ik die nog jarenlang ga gebruiken.
Voor de rest weet ik niet wat ik bij Ikea te zoeken heb.
Ik reis niet graag om de consument uit te hangen. Ik ga liever een feestje vieren en ik haal liever vriendschappen elders aan.
IKEA
quote:Also, also. Liftplaatsen zijn erg mooi, maar ik denk niet dat die plek het beste alternatief is om Berlijn te verlaten. Bij Raststatte Michendorff, bereikbaar per bus vanaf Potsdam HBF, zit je direct aan de juiste snelweg (richting Polen, de Alpen en Nederland) en kan je nog eine Tasse Kaffee oder so etwas kaufen. Ben er meerdere keren vlotjes weggekomen.Op maandag 29 januari 2007 23:49 schreef Frank__NL het volgende:
Op SpiegelOnline.de stond zaterdag een bericht: Duitsland krijgt (naar alle waarschijnlijkheid) haar eerste officiele liftersplaats bij Potsdam. De plek wordt zeer geschikt om Berlijn liftend te verlaten, onder andere richting ons land. Het bericht is (dus) in het Duits, maar het leek me toch aardig het even te plaatsen.
[..]
Van harte welkom in dit FOK!-topic. Dat was ik even vergeten te zeggen en moest toch wel gezegd worden, toch! De vorige en enige keer dat ik Berlijn uit gelift ben, stond ik bij de twee tankstations aan de Adlergestelle / B96, de aanloop naar de A113, bij het Schoeneweide station. Dat is zeker niet de beste plek om naar het westen te liften, maar altijd nog doenbaar, want ik zat daar in de buurt...
Ehm, ja wat ik wilde zeggen weet ik eventjes niet. Rasthof Michendorf is inderdaad een prima vertrekpunt
Nu ga ik Knip's liftverhaal uit '87 lezen.
Wat Haarlemmerweg / A200 betreft: het knooppunt Rottepolderplein ziet er op Google Maps heel gaaf om in alle hoofdwindrichtingen te liften!
quote:Het hangt er een beetje vanaf waar je naartoe wilt. Richting Haarlem en A9 sta je daar wel goed. Als je de A10 opwilt, de ring Amsterdam om bijvoorbeeld richting Utrecht te gaan, is het wat moeilijker. Het meeste verkeer is dan al links voorgesorteerd.Op woensdag 31 januari 2007 20:57 schreef Frank__NL het volgende:
Beste liftkoning Willem,
Wat Haarlemmerweg / A200 betreft: het knooppunt Rottepolderplein ziet er op Google Maps heel gaaf om in alle hoofdwindrichtingen te liften!
Voor Utrecht kan je beter een andere plaats nemen, bijvoorbeeld bij de Rai, oprit S 108.
Het liften ging voorspoedig. Onderweg weinig meegemaakt wat het vermelden waard is. Redelijk snel weggekomen overal. Mooie steden gezien onderweg. Arles, Aix-en-Provence. Na een ruime week aangekomen in Montpellier. In Montpellier is een groot plein met daarachter een park. In het park genoeg ruimte om te slapen onder mijn plastic zeil dat ik had gekocht bij een bouwmarkt. Verder was er een pomp waar ik me elke dag kon wassen en mijn drinkwater bijvullen. Ik had de afgelopen dagen wat opgetrokken met andere rugzaktoeristen die daar ook rondhingen. Het allleen zijn beviel me nog steeds prima.
Op een avond zat ik in het park en maakte met mijn benzinebrander en mijn espressomachine een mok koffie. Er kwam een grote zwarte hond aangelopen. Het beest snuffelde wat aan me en bleef bij me staan. Ik keek op en zag bij de pomp een jonge man staan met ontbloot bovenlijf die zich stond te wassen. De eigenaar van de hond. Hij sprak me aan in het Duits.
- ‘Hey, ben je koffie aan het zetten. Ik lust ook wel wat’.
- ‘Ik heb genoeg, kom er maar bij. Ik heb maar één beker, maar als je koffie zonder suiker drinkt, kan je wel uit mijn beker meedrinken’.
- ‘Lekker, wat een grappig apparaat heb je daar bij je. Nog nooit zoiets gezien’.
- ‘Dat heet een perculator. Je kunt er heerlijke koffie mee zetten. Ik heet Knip en ik ben aan het rondliften’
- ‘lk heet Eric en ik heb een auto. Als je wilt kan je morgen meerijden naar St. Maries Sur Mère. Dat is een prachtig natuurgebied bij de zee.’
Zo gemakkelijk was het liften nog nooit gedaan. Ik stond niet eens langs de weg. Ik hoefde niets te vragen of de volgende lift was alweer geregeld.
-‘Dit is Jacko. Jacko is een figuur uit Faust. De duivel die verschijnt in de vorm van een grote zwarte hond’.
Jacko zag er indrukwekkend uit.
-‘Jacko is mijn antenne. Hij heeft er oog voor als mensen OK zijn. Waarschijnlijk had hij ook al aangevoeld dat ik trek had in koffie, daarom is hij op me afgelopen’.
Jacko en ik keken elkaar in de ogen. Ik stak mijn hand naar hem uit en hij likte aan mijn vingers. Een teken van vriendschap tussen mens en hond. Ik kriebelde Jacko achter de oren. Na de koffie vertelde Eric dat hij aan het rondrijden was in een oude Ford Taunus. Hij had ook een basgitaar meegenomen en een kleine versterker. Hij verdiende wat geld door op straat te spelen.
- ‘Van wat voor muziek hou je, Knip?”
Voordat ik antwoord kon geven zei hij heel enthousiast:
- ‘Ik hou van King Crimson!’
Een man met smaak dus. Eric vertelde honderduit over zijn avonturen met zijn Ford Taunus en zijn hond. Jacko had hem een paar keer bijgestaan, toen een paar agressieve boeren probeerden zijn auto te vernielen terwijl hij erin sliep.
- ‘Rol je zeil straks maar uit naast mijn auto. Die staan hier iets verderop geparkeerd. Jacko zal ervoor zorgen dat niemand je lastig valt. Hou je van Leffe?’
Niet begrijpend keek ik hem aan. De gebeurtenissen met de Rukker was ik nog niet vergeten.
-‘Leffe, Belgisch bier. Er is hier vlakbij een avondwinkel die heerlijk koud bier verkoopt’.
Dat was een heel aantrekkelijk idee. Ik pakte mijn spullen in en we gingen op pad. Eric vertelde nog steeds allerlei verhalen. Hij was ook een man van het vrije leven. We genoten van het bier en die nacht had ik een heel veilig gevoel onder de bescherming van Jacko.
De volgende dag was het tijd om muziek te gaan maken. Eric stelde zich op, sloot zijn basgitaar en begon als een waanzinnige aan zijn snaren te plukken. Deze man kon echt goed spelen. Razendsnel bewogen zijn vingers over zijn instrument. Funkrock van de bovenste plank. Er werd wat geld gegeven, dat direct werd omgezet in stokbrood, franse kaas, tomaten en chorizo worst.
Die avond gingen we op pad. Aangekomen in St. Maries kwam er direct een vrouw op me afgelopen met een kind op haar armen. Ze riep dingen over bébé en stak haar hand uit. Eerst was ik nog wat verdwaasd van de autorit en moest me nog even oriënteren op deze plaats. Het enige wat ik uit kon brengen was ‘non’.
-‘Je geeft geen geld voor de baby?? Echt niet? Heb je wel een hart in je lijf’
Intimiderend keek de vrouw mij aan. Zigeuners! Het avontuur was compleet. Snel maakte ik me uit de voeten en sloot me aan bij Eric en Jacko.
-‘Controleer maar of je je portemonnee nog hebt. Het zijn goede zakkenrollers’.
Gelukkig was er niets aan de hand. We genoten van de zwoele avond en dronken wat op een terrasje. Die avond heerlijk geslapen aan het strand. De volgende dagen gevuld met zwemmen, zonnen en luieren. Eric zou verder gaan richting Cannes en ik wilde naar Avignon. Ik zou dus niet verder met hem meerijden.
Aan het strand waren nog meer Duitsers die daar met hun auto’s stonden. In 1987 was de hippietijd nog niet helemaal voorbij. Vooral Duitsers hingen de oude levensstijl nog aan. Het was makkelijk om contact te leggen met ze. Een man met een grote bus verdiende zijn geld met handlezen en kaartleggen. Hij zou de volgende dag richting Duitsland gaan. De lift naar Avignon was alweer geregeld. Eric had ondertussen een beeldschone dame aan de haak geslagen. Hij vermaakte zich uitstekend.
De volgende dag reed ik met de waarzegger mee naar Avignon. Hij was nog zo aardig om me bij de stadsmuren af te zetten en we wensten elkaar een prettige reis.
Op oprit 33 van de A2, bij het Van der Valk Hotel van Eindhoven, stonden we een minuut of vijf, tot we werden opgepikt door een Volvo-rijdster. De mensen die door waren gereden keken allemaal erg vrolijk. Precies zoals wij ons voelden. We reden mee tot afrit 23 van de A2 bij Vught, waar onze liftgeefster weer heel makkelijk door kon naar haar bestemming Utrecht. Bij de stoplichten aan de afrit hadden we na een paar minuten de laatste rit naar het station.
Zondag ging het weer terug van tankstation De Lucht-West aan de A2 bij Zaltbommel naar mijn voordeur bij Maastricht. Vanuit 's-Hertogenbosch gingen wij met een van de anderen van het feestje waar wij waren mee in zijn Nederlandse Volvo uit 1976 (= opvolger van het Dafje). Op het tankstation hadden we na een half uur een lift met een vent die naar huis ging in Roermond. We hadden eerder een chauffeur gevonden die ons graag mee wilde nemen, maar die maar een plek vrij had, en een chauffeur die ons geen lift durfde te geven. Het was donker en wij waren met zijn tweeen. We reden mee tot tankstation 't Haasje, waar ik twee chauffeurs om een ilft vroeg. Toen was het kat in het bakkie, want we hadden een chauffeur die naar Luxembourg ging. Bij Maastricht heeft ie eerst mijn kameraad op een handige plek gebracht en daarna heeft mijn chauffeur me naar mijn voordeur gebracht.
We stonden op de liftersplaats wat foto's te maken, toen een busje stopte. We konden meerijden tot aan Eindhoven.
De 19 participanten van BOC 7 zijn weer veilig teruggekeerd uit Belgrado. Hieperdepiep.
Het snelste team is in 18,5 uur van Belgrado naar Utrecht gelift. Velen echter zijn op de weg gestrand in de Alpen, waar geen hond reed wegens Festenabend. De langzaamste (o.a. ik) heeft er in totaal 52 uur over gedaan. Na 38 uur liften stonden we voor de poorten van Belgrado op 50 km afstand, aan de grote weg naar Belgrado. Het was 23.30 en Belgrado telt 1,5 miljoen inwoners. Je verwacht dat er op zo'n avond nog wel iemand langs komt om je op te pikken. Neen, geen hond. Na een overnachting in Motel Ruma de volgende ochtend fris en fruitig Belgrado ingelift. Toen begon een week van feest, verbazing en ontzetting.
Voor de eerste foto's en machtig interessante reisstatistieken kijk op www.oostboc.com
Het was Carnavalsmaandag en voor even was ik thuis, net buiten Maastricht, om even wat rommeltjes op te halen en terug te keren naar de stad. Na een minuut of tien wachten - een fles champagne en eentje met kinderdrank in de berm - was er nog niemand voorbij gereden op deze bijzonder zondagse Maandag. Een fietser kwam langs en mopelde iets van dat ik de weg kwijt was ofzo (wat doet iemand daar anders met twee flessen drank...). Ik wandelde richting stad en verdomd, er kwam wat aangereden. Het reed tegen de 70 per uur, maar dat zegt niks en hoppa, duim in de lucht. Maar dat feestje ging niet door, dus lekker doorgewandeld richting Maastricht. Voor ik de standsrand bereikte, twintig minuten lopen, waren er op deze zondagse Maandag nog een paar automobilisten langsgereden. Geen stopte. Op de kruising Oude Molenweg met Bemelerweg lag een vent half te slapen. Hij vroeg me hoe laat het was en draaide zich daarna weer om. Nog een tijdje later kwam ik bij een bushalte. Er kwam een klein busje aangereden en ik stak mijn duim op. Stopt. Het is van Vervoer Op Maat, een soort stadstaxi van Maastricht. Ja, ik mag mee tot mijn bestemming aan de Paralleweg, da's dan twee euro. Dus niet gelift? Of toch, want het tariefsysteem bleek als volgt: ruim 8 euro als starttarief en dan 2 euro per kilometer erbij. Oftewel ik had mijn rit voor eenzevende van de prijs. Het voelde toch een beetje liftachtig...
Lifters, leef je uit... ben zeer benieuwd naar jullie avonturen...
Ik organiseer eind juli van dit jaar samen met een compagnon een vervolg op de enorm succesvol verlopen liftwedstrijd van afgelopen najaar, waarbij gelift is van Arnhem naar Florence, Italie. Voor de 2007 editie zijn we nog op zoek naar teams en ik hoop dat er op dit forum weer wat avonturiers zitten die de reis met ons mee willen maken. De verslagen die ik voorbij heb zien komen beloven in ieder geval veel goeds.
Meer informatie lees je op http://mutatio.web-log.nl . Je kan je als forumlid natuurlijk ook samen met een niet-forumlid inschrijven als team. Ik hoop je snel te begroeten als deelnemer aan deze reis achter het IJzeren Gordijn! Op de site zie je wat je verder moet doen voor de inschrijving.Even een inleiding zoals deze ook op de site staat...
MissieMutatio II: Het IJzeren Gordijn... neemt je mee op toer áchter het IJzeren Gordijn, de voormalige grens tussen het kapitalistische westen en het communistische oosten van Europa. De grens is ruim 15 jaar open maar nog immer wordt huiverig gekeken naar 'Oost-Europa'. Onterecht, want er schuilen parels van steden en bijzondere culturen in dit gebied.
In de zomer van 2007 houden wij van MissieMutatio een vervolg op de bijzonder succesvol verlopen editie van 2006, waarbij gelift is van Arnhem naar Florence, Italie. Ook ditmaal zal de strijd liftend worden gehouden, afgewisseld met spannende opdrachten in tal van steden. Tijdens de reis doe je onder meer Berlijn, Praag, Bratislava en Budapest aan!
In totaal strijden 4 teams van 2 man om de uiteraard felbegeerde trofee tijdens deze zinderende reis achter het IJzeren Gordijn. Hoe we precies reizen houden we geheim, maar zoals je weet doen we erg veel prachtige steden aan. De kosten zijn, op het moment van de kostenberekening medio februari, tussen de 250 en 299 euro. Daarbij zitten alle overnachtingen, proeven, en een vlieg- en treinreis inbegrepen!
[ Bericht 22% gewijzigd door MissieMutatio op 04-03-2007 16:50:57 ]
Na het passeren van de vluchtdeur bij het tankstation De Kruisberg aan de A2 bij Meerssen stelde ik twee keer mijn vraag. Zo had ik na 10 minuten mijn lift naar 's-Hertogenbosch. Vlak bij mijn einddoel afgezet; chauffeur reed ietsje om.
10 maart 2007 van 's-Hertogenbosch naar Meerssen
Met mijn pa meegereden naar tankstation De Lucht-Oost aan de A2. Tunneltje door om aan de juiste kant van de weg te komen. Na 20 minuten stelde ik voor de vierde of vijfde keer mijn vraag. Ik had ook even met een bordje nabij de oprit gestaan, waar nog twee lifters waren die naar TIlburg gingen. Nu kon ik mee. Op tankstation Het Anker aan de A2 ter hoogte van Sittard stelde ik mijn vraag een keer en zo was ik snel in Meerssen.
. In West-Europa zie ik ook maar incidenteel lifters. Grootste kans maak je op de echt grote tankstations denk ik, bijvoorbeeld Hazeldonk of de tankstations in Luxemburg. Maar het aantal lifters is eigenlijk zo klein, dat je kansen niet enorm zijn. Sommige lifters lopen rond en vragen mensen of ze mee kunnen rijden. Ze zijn dan herkenbaar aan de bagage. Andere staan op het eind van het tankstation, vlak bij de oprit. Ik heb twee keer een lift gehad van zweefvliegende mensen!liftverhalen.ssr.be
Rond kwart over zes 's avonds bereik ik de A2-oprit op het knooppunt Europaplein, aan het eind van de Sint Gerardusweg. Het bordje Liege gaat de lucht in. Na een minuut of zes ofzo stopt een Waalse chauffeur die naar Vervier rijdt. Ik kan mee tot aan knooppunt Cheratte. Het lijkt mij beter om nog even hier te blijven. Enkele minuten later stopt een andere Waal, die ook bij Cheratte naar het oosten af zal buigen. Nu ga ik wel mee. Komt het door zijn grijze Citroen AX? Zo'n ding als ik zelf ook bezit. Maar ook omdat het langzaam aan donker wordt. Ik rijd mee tot Vise en wacht daar bij een prima oprit. Het is ongeveer 10 voor 7. Om 12 over 7 ben ik nog waar ik was en hebben twee chauffeurs een lift naar (waarschijnlijk) voor mij onhandige delen van Luik aangeboden. Ik wandel naar het station en betaal 2,90 euro voor een enkeltje Luik.
Vrijdag 19 maart: van Luik naar Maastricht (ca. 30 km)
Tegen vier uur word ik door mijn chauffeuse afgezet bij het begin van de A25 nabij de brug van Atlas. Het duurt 10 minuten eer een van de met 60 kmh passerende chauffeurs stopt. Ik kan mee tot aan de grens, maar tot Vise lijkt mij beter. Bij Vise sta ik 20 minuten met mijn bordje Maastr., maar de Nederlanders rijden tot nu toe allemaal door. Ik besluit om even om de hoek te gaan staan, op de erg brede oprit zonder vluchtstrook. Nu stopt de eerste of tweede passerende chauffeur en ik kan mee naar de zuidelijkste Nederlandse Maasstad.
Zondag 25 maart, morgen, is de eerste Ronde van het Groene Hart. Ik overweeg nog er heen te liften.
Hitchhiking (ad-hoc-carpooling) ondergaat een leuke upgade. Het aantal liftspots is uitgebreid van ongeveer 90 naar ongeveer 222. Ook kun je nu van iedere plek een gedetailleerde kaart opvragen via een externe site die gebaseerd is op Google Maps.
Kijk maar op
Hitchhiking (ad-hoc-carpooling) in the Netherlands
Wie goede liftplekken weet in Nederlandse steden kan me die doorgeven via de e-mail: fverhart@hotmail.com.
Wisten jullie dat er in maart een heus Slam!FM “NK liften” is gehouden?
Ik wist dat ook niet, maar hier vindt je een verslag:
Slam!FM NK liften
quote:Ken ik je trouwens? Die indruk kreeg ik wel, maar ik ken meerdere Franks...Op woensdag 4 april 2007 21:32 schreef Frank__NL het volgende:
quote:Nee, jammer dat ik er nu pas achter kom. Anders was de kans wel groot dat ik had meegedaan.Op woensdag 4 april 2007 21:32 schreef Frank__NL het volgende:
Wisten jullie dat er in maart een heus Slam!FM “NK liften” is gehouden?
Noemen ze die paar zinnetjes een verslag?
Uit het rijtje aankomende automobielen op Bemelen mainroad stopt de derde of vierde. In de grote Volvo rijd ik mee met een programmamaker van L1, de regionale omroep van Limburg. Op de Maastrichter liftersplaats stap ik uit. Vijf minuten later stijg ik in bij een dame in een Peugeot 206, die een stukje verder rijdt dan gedacht en mij tot de A2-afrit bij de Pettelaar in 's-Hertogenbosch brengt. Nog honderd meter lopen naar mijn eerste doel van vandaag. Aankomst 10:15. Het Paasweekend is goed begonnen.
Mijn zus brengt me tot de A2-oprit Rosmalen bij 's-Hertogenbosch. Gewoonlijk had ik daar binnen vijf minuten een lift naar Utrecht. Nu duurt het een half uur. Ik stap uit bij afrit 8 van de A2 (afrit Utrecht-Centrum). Helaas blijkt de oprit minder liftbaar dan in mijn geheugen gegrift stond. Na ongeveer een kwartier heb ik door dat de truc is om Verkeersplein Hooggelegen over te steken en bij de stoplichten dat het verkeer aan de westzijde tegenhoudt om een lift te vragen. Ik rij mee met een vent in een openstaande cabrio Mazda naar het A2-tankstation in Breukelen. Daar stel ik drie keer mijn vraag voor de laatste lift tot A10 afrit Diemen / Watergraafsmeer. Reisduur ruim 2,5 uur. Eigenlijk wat lang.
Zaterdag 7 april 2007 van Amsterdam naar 's-Hertogenbosch
Mijn moeder brengt mij tot de liftersplaats aan de Gooise weg bij het Amstelstation. Na een kwartier stopt een jonge vent in een zwarte cabrio Renault. Ik rijd mee tot het geijkte tankstation Haarrijn langs de A2 nog ruim voor Utrecht, het laatste tankstation op het deel dat we over dezelfde route afleggen. Van hier rijdt men in diverse richtingen. Na 15 minuten rondvraagwerk zonder chauffeurs die de A2 verder afrijden dan tot Utrecht gaat het raampje van een kampeerbusje omlaag. Bij de ondergaande zon loop ik richting de chauffeur die mij aan blijft kijken. Wohin? En ik zeg Herzogenbusch. Oftewel 's-Hertogenbosch. Dat blijkt op de route Eindhoven-Venlo-Krefeld te liggen, dus ik steig ein. Vier dames en een jongeman en mijn plek is achterin, bij de trouwe viervoeter. Vier komen uit verschillende plekken in het oosten van Duitsland en een (de leukste
) uit de Ruhrgebietstad Krefeld. Daar gaat het gezelschap ook heen. Onderweg drink ik een paar glaasjes sekt mee en ik wijs op de grootste rivier van ons land - de Waal - en de 2e of 3e - de Maas - die wij onderweegs oversteken. Reisduur ongeveer 2 uur. Heel prima en nu had ik ook geen aankomsttijd aangegeven. Nog beter dus.Het Paasei van Sint Joost
Mijn vader bracht mij naar het A2-tankstation De Lucht-West tussen ’s-Hertogenbosch en Zaltbommel. Half tien. Nog rustig op deze tweede Paasdag. Bij de pomp loopt een mannetje van Shell de boel op te ruimen. Dat maakt mij wat ongemakkelijk, want de kans dat ik op een negatieve manier in de smiezen kom, wordt daarmee groter. Op het parkeerterrein achter het wegrestaurant kijk ik wat rond en vraag ik wat mensen om een lift. Na ongeveer een kwartier tref ik een jonge vent in een Ford Ka die richting “Eindhoven, Maastricht” rijdt en wel tot net onder Roermond. Er volgt een erg gezellige rit. Mijn chauffeur heeft halflang, blond haar, dat in puntjes bijeen zit, met een grappige bril en hij heeft de gewoonte regelmatig verschillende klussen op te pakken in de IT-wereld en soms ook eens een maand niet te werken. Jos haalt herinneringen op van zijn enige liftreis ooit, die hem met een kameraad van Parijs naar de omstreken van Marseille bracht, en hoe ze in Lyon langs de weg moesten overnachten. En ik vertel over mijn nachtelijke liftreis door Duitsland van 1,5 jaar terug en andere ervaringen met de “belangrijke” keuzes die lifters onderweg moeten maken.
Ik rijd mee tot de A2-afrit Sint Joost. Boven de snelweg ligt hier een ovaalvormig verkeersplein dat de naam “het ei van Sint Joost” heet. Van hier lift ik na ons afscheid weer verder. Eerst eet ik even een sinaasappeltje in de berm (bedankt, pa!) en kijk ik naar de bloesems van de Zoete kers. Geluid van water, of zo. In die stralende zon is het hemels liften op het ei en dat zal het altijd wel zijn. Het ei lijkt een beetje op Verkeersplein Hooggelegen boven de A2-oprit Utrecht Centrum, maar het verkeer is hier veel rustiger.
Liften op een ei. Is dat nu niet toepasselijk voor Pasen?
De meeste chauffeurs gebaren vriendelijk naar me en na tien minuten mag ik plaatsnemen in een Nissan Micra. Ook weer een fijne rit. Ik geniet van het zo typische timbre van de stem van de rustig sprekende bruine man op de achterbank. Ik leid mijn liftgever door de stad die Maastricht heet en rijd mee tot Cadier en Keer. Nog enkele kilometertjes te voet om weer thuis te zijn. Enkele minuten voor twaalf doe ik de voordeur open…
Bij wie hebben jullie al in de auto gezeten? Ik bij mensen uit:
Nederland
België
Frankrijk
Spanje
Duitsland
Polen
Oostenrijk
Italië
Egypte
Engeland
Marokko
toenmalig Tjechoslowakije
toenmalig Joegoslavië
Japan
en Suriname is een beetje een twijfelgeval, want ze woonden in Nederland
Nationaliteiten. Ik heb een lijstje van al mijn 600 ritten tot nu toe. Daar zijn ook twijfelsituaties bij. In het begin noteerde ik de nationaliteit van de chauffeurs en inzittenden, maar later ben ik over gegaan naar het land van registratie van het kenteken van de auto. De nationaliteit is namelijk niet altijd duidelijk en het is zeker niet altijd gepast er naar te vragen. Ik herinner me dat ik een keer aan het liften was met een Braziliaanse vrouw en dat we een lift kregen van een Vlaamse vrouw met een Russische jongen en een Nederlands meisje aan boord. Zelf ben ik Nederlander. Ook had ik een keer een lift van een Nederlands-Vlaams stel, die me overigens een lift de Belgisch-Nederlandse grens over gaven toen ik mijn bordje "B" liet zien. En laatst nog had ik een lift van een Duitser met een Duitse en een Afrikaanse bijrijder.Van Japanners heb ik nooit een lift gehad, maar ik hoorde een tijdje geleden van een bekende van me, dat een paar lifters langs de weg stonden, dat er een busje met Japanners stopte, dat die Japanners de lifters op de foto zetten en dat die Japanners toen weer verder reden
Zwitserland staat niet bekend als het beste liftland. Dat geldt ook voor Zweden en Noorwegen. Luxemburg is ook minder; een zeer welvarend land met daarnaast erg goed en goedkoop openbaar vervoer en geringe afstanden. In Belgie is het in het algemeen beter liften dan in Nederland en dit wijt ik meestal aan het vrij matige openbaar vervoer in Belgie (bus en trein rijden minder vaak en komen op minder plekken vergeleken met NL of D), dat er makkelijker gestopt kan worden langs de wegen (bredere vluchtstroken langs opritten, parkeer-, gravel- en andere verharding langs rijkswegen) en dat men daar geen jaarkaart voor studenten heeft.
Spanjaarden en Portugezen geven volgens mij alleen bij hoge uitzondering een lift en liften is op het Iberisch schiereiland ook erg ongebruikelijk.
Hier komt mij lijstje:
Nederland 307x (51%)
Belgie 79x (13%)
Polen 71x (12%)
Duitsland 53x (9%)
Tsjechie 27x (5%)
Frankrijk 12x (2%)
Luxemburg 7x (1%)
Turkije 5x (1%) *
Groot Brittannie 4x (0%)
Marokko 3x (1%) *
Denemarken 2x (0%)
Indonesie 2x (0%) *
Belgie / Nederland / Rusland 1x (0%) *
Ierland 1x (0%) *
Litouwen 1x (0%)
Nederland / Duitsland 2x (0%) ***
Duitsland / Kenia 1x (0%) ***
Duitsland / Luxemburg 1x (0%) ***
Nederland / Liberia 1x (0%) ***
Nederland / Polen 1x (0%) ***
Nederland / Roemenie 1x (0%) *** (op de liftersplaats stond behalve ik ook een lifter uit Roemenie te wachten en die is meegereden)
Nederland / Spanje 1x (0%) ***
Nederlandse Antillen 1x (0%) *
Oekraine 1x (0%)
Portugal 1x (0%)
Roemenie 1x (0%)
Servie 1x (0%) **
Suriname 1x (0%) *
Syrie 1x (0%) *
Wit Rusland 1x (0%)
"Afrika" 1x (0%) *
"Zuid-Amerika" 1x (0%) *
"Arabier" 3x (0%) *
Onbekend 5x (1%)
* betreft nationaliteit en niet land van registratie van de auto
** land van registratie van de auto vergeten
*** land van registratie is eerste land
Conclusie: ik heb gelift in auto's geregistreerd in tenminste 11 landen.
[ Bericht 7% gewijzigd door Frank__NL op 18-04-2007 01:26:13 ]
Ik heb ooit eens gemaild met de webmaster, maar ben het mailtje kwijt. Iemand enig idee wat de reden ervan is en of ze in de toekomst terugkomen? Zo niet dan is dit een mooie kans voor jou, Frank?
[ Bericht 24% gewijzigd door w8jij17 op 18-04-2007 11:24:25 ]
GUESS WHO IS BACK!
Deze zomer willen we naar Parijs liften...kijken hoe dat gaat.
quote:Wanneer? Ik vertrek 2 juli ('s avonds) richting die kant en wil eigenlijk wel een lifter meehebben. Tis een saai klotestuk met aanhanger en alleenOp zaterdag 21 april 2007 13:05 schreef Bandit1823 het volgende:
Ben afgelopen jaar naar Berlijn gelift. Idd een super leuke manier van reizen, vooral als je er een wedstrijd van maakt.
Deze zomer willen we naar Parijs liften...kijken hoe dat gaat.
Van Maastricht naar Vierves-sur-Viroin (B)
André en ik stalden de AX in Maastricht en begaven ons naar het Europaplein. In de berm beschreef ik even een bordje met de letters Liège, want dit bordje had ik vergeten mee te nemen. Vijf minuten later stopte een sportfietser uit de Randstad die naar de heuvels van Malmedy ging. We reden mee tot Visé. Daar duurde het een dik kwartier terwijl ik afwisselend met een bordje Liège en Seraing liftte, niet wetende welke beter zou zijn. André zat op de stoeprand nog wat te schermen met “France”. Toen konden we mee naar Luik met een jongen die daar de middag door ging brengen en we stapten uit op de Maaskade. Het verkeer reed niet zo snel, want het was vrij druk. Hier kregen we nauwelijks reacties van de chauffeurs, maar na ongeveer tien minuten stopte er wel een die ons wel mee kon nemen naar Seraing. Ik had gedacht om over Marche-en-Famenne verder te gaan, maar toen onze chauffeur bleek door te gaan naar Huy dacht ik dat die route ook wel prima was. En zo gingen we na Luik nog een eind door langs de Maas. In Huy liepen we even naar de andere kant van de kruising en stonden bij de bushalte te liften. Toen de bus naar Namur stopte gingen we er gewoon achter staan met onze bordjes Namur en Dinant. André was zeer op dreef en erg assertief aan het liften. Een oud-lifter met een krullenbol nam ons mee naar Andenne, wat op de weg richting Namur lag. Daar moesten we een stukje langer lopen en onderweg zwoeien we alweer met onze duimen en bordjes. Toen André even tussen de bosjes stond stopte er een man die ons mee wilde nemen naar Namur. Uiteindelijk bracht hij ons nog ongeveer 25 kilometer verder tot in het dorpje Morville. Dat hoorde nog bij zijn werkgebied zei hij en ik had de indruk dat hij onder werktijd gewoon een heel eind aan het toeren was om twee lifters verder op weg te helpen. We kwamen door het centrum van Namur en de chauffeur nam de steile kasseilenweg langs de citadel van Namur met een heel mooi uitzicht.
In Morville pauzeerden we en stonden we nog even langs de nationale weg, waar het verkeer eigenlijk wel heel erg snel reed en er nauwelijks plaats was om fatsoenlijk te stoppen. Daarom sleurde ik André het dorp door. We deden een boodschapje en zagen Gierzwaluwen, Boerenzwaluwen en Huiszwaluwen. Aan de andere kant van het dorp was ook nauwelijks verkeer en na een tijdje liepen we maar verder, op weg naar een wat bredere weg volgens de kaart. Onderweg zagen we wat leuke planten, vogels en hagedissen. In een dalletje deed ik mijn schoenen uit, om over het asfalt blootsvoets verder te gaan. Voor voeten is dat niet ongezond met zulk warm weer als het was. Er kwam af en toe een auto voorbij en dan ging minstens een van onze duimen de lucht in.
André riep “hé, wat een mooie oude auto” en er kwam een jaren ’20 model cabrio langs rijden zoals je die kent uit de Kuifje verhalen. Reed door, maar een paar minuten later zagen we ‘m achteruitrijdend weer en we konden mee. De man kwam uit Vlaams Brabant en was op weg naar een dorp in Noord-Frankrijk ten zuiden van Givet en reed voor ons ook nog wel om, precies tot op het kampeerveld. Omdat we niet wisten waar het was reed hij de grindweg over het hele veld over, de helling om, en keerde bovenaan in wat een oude steengroeve was geweest. Het bleek dat het ding toch niet uit de jaren ’20 was, maar een zelfbouwauto van het merk Lomax op basis van een 2CV-onderstel en Citroen Visa cilinders. Het onderstel was wel uit 1962, waardoor het toch een old-timer was.
30 april 2007
Van Vierves-sur-Viroin (B) naar Maastricht
Marc bracht ons naar de rotonde van Vierves-sur-Viroin. Terwijl we de bagage uitpakten probeerde ik alvast een auto te stoppen en de eerste stopte ook, maar reed niet ver. Mijn tweede poging lukte ook en toen konden we mee naar Nismes, 7 km verderop. Dus moesten we nog even Marc gedag zeggen en was onze zogeheten “onmiddellijke aansluiting” geslaagd.
“Onmiddellijke aansluiting”: het krijgen van een lift (mede) doordat een liftgever heeft gezien dat je juist uit de auto van een vorige liftgever bent gestapt, waardoor je herkenbaarder bent als lifter en soms ook eerder vertrouwd wordt.
In Nismes stonden we weer langs de N99. Na een minuut of vijf kwam er een jongen naar ons toe die de weg vroeg naar een dorp dat ongeveer 25 kilometer verderop lag. Hij wilde daar te voet heen en ik zei dat dat een slecht idee was, omdat dat dan zes uur lopen is. Hij kon beter gaan liften. Die jongen was een beetje “aanhankelijk”, maar gelukkig ging ie weg zonder dat ik letterlijk hoefde te gaan vragen of ie weg wilde gaan. Na tien minuten hadden we een lift naar Couvin.
Daar liepen we het centrum uit met onze duimen op en een bordje Charleroi in de hand. Bij het stoplicht bij het station draaide een grote campermobiel de stoep op en we konden mee. Ik ging mee naar Charleroi en mijn kameraad tot aan het station van Vilvoorde, net boven Brussel. Onze liftgevers reden naar Grimbergen, André wilde naar Amsterdam (en ging alleen toch maar niet liftend verder) en ik naar Maastricht. Mevrouw was nogal een ratel en meneer wist in Charleroi de weg niet zo goed, maar hij reed mij netjes na terwijl ik zijn kaart las. Ondertussen zaten we in het sjiekste campermobiel waar ik tot nu toe in gezeten heb. Mijn gok dat ik bij oprit 16 van de E42 redelijk goed verder kon liften richting Namen en verder bleek juist te zijn. Het verkeer reed daar wel vrij snel, omdat Belgische opritten regelmatig heel wat anders in elkaar zitten dan Nederlandse, maar er was veel stopplek en ik was ook erg goed zichtbaar. Dus na een minuut of zeven bracht een snelle dame haar rappe bolide tot stilstand en zoefden we samen naar de verzorgingsplaats “Spy”. Ik vleide me even in het gras, nam een teug sinaasappelsap, zag twee moslims in een gebed met Allah achter het AC Restaurant, begaf me naar het asfalt en zag een busje aan komen rijden. Vriendelijke stand aan, duim omhoog en hij stopt. Ich kann mitfahren bis Liege, weil die Fahrer aus Eupen im Deutschsprachige teil Belgien kommt. En ik stap uit op de verzorgingsplaats „Barchon“ (ook bekend als “Tignée”?). Via de passage over de snelweg kom ik weer aan de juiste kant. Boven de snelweg stel ik alvast mijn vraag, maar deze man rijdt niet naar of door Maastricht. Bij de pomp staat een ietwat ouder echtpaar en in de Hyundai Getz mag ik meerijden tot op het Oranjeplein. Het koppel gaat nog door tot in Harmelen bij Utrecht.
’s Morgens stond ik met Skip, een stevige man uit Alaska langs de weg in Bemelen. Na een seconde of dertig stopte er een chauffeur die ons in Maastricht tot vlak bij de oprit naar Luik kon brengen. Daar hebben we een half uur gelift met een bordje “Liege”. Ik wilde op tijd zijn voor een meeting met nog vier HC-ers met wie we vanuit Luik naar Berlijn zouden liften. Dus wandelden we de Sint Gerardusweg af. Na een telefoontje wist ik dat ik drie kaartjes kon kopen, want Matthijs ging zich bij ons aansluiten. Op station Bressoux stapten we uit. Uit de trein vanuit Brussel zou Hatim komen, maar toen de iets vertraagde trein stopte stapte er geen backpacker uit. Aga en Alejandro zouden ook om half 11 op het station zijn. Ongeveer 10 minuten later kwamen ze aan. Ze werden gereden door hun gastvrouw Caroline en waren de dag tevoren vanuit Parijs naar Luik gelift. Nadat we elkaar aan elkaar hadden voorgesteld gingen Matthijs, Aga en Alejandro met Caroline mee naar het tankstation Aire de Barchon, juist boven Luik. We belden en SMS-ten Hatim. Wat later belde hij op. Hij was in een verkeerde trein terecht gekomen, waardoor hij een uur later zou komen. Toen Caroline terug was waren van dat uur nog 20 minuten over. Kort nadat Hatim was aangekomen stapten we in bij Caroline en gingen ook Frank, Hatim en Skip naar het tankstation. De drie anderen lagen daar in de zon. Tijd om de liftborden tevoorschijn te halen, nog even wat tactiek door te spreken en gewoon te gaan.
Team A, Aga en Matthijs (die ken je van een trip in de Ardennen) vertrok als eerste. Wij hadden een paar minuten later onze eerste lift en vertrokken toen we klaar waren met de lunch die ons werd aangeboden in de kampeerwagen waar ik in zat met mijn liftmaat Skip uit Alaska, die sinds 1974 niet meer gelift had. Bij het eerstvolgende tankstation hoorde ik iets onverstaanbaars op mijn walkie talkie, zodat we veronderstelden dat team A daar was achtergebleven. Dat bleek te kloppen. Onze liftgevers bleken nog een stuk verder te rijden dan Hannover, maar eerst moesten we door een zeer hardnekkige file. In vier uur legden we 20 kilometer af en aan het eind hadden we nog een omleiding omdat de snelweg afgesloten was. Van team B vernamen we per SMS dat zij de file ontweken hadden en op een mooie plek in het Sauerland een oponthoud hadden met onbekende wachttijd, dat zes uur zou gaan duren, tot de chauffeur bepaalde belangrijke informatie of transportspullen had ontvangen. Team C stond ergens achteraan in de file toen wij er min of meer doorheen waren... Na de file boden we onze liftgevers een maaltijd aan bij een Burger King op de verzorgingsplaats Lichtenburg. Het wat oudere paar uit Yorkshire wilde zien hoe ver ze konden komen in de buurt van de Duits-Poolse grens. Toen vertelden wij over het strandkamp bij Berlijn-Grunau en Skip had het nadrukkelijk over een "campsite". Allan en Melvis wilden daar wel heen rijden. We vonden dat er op het openbare parkeerterrein achter het strandbad prima gekampeerd kan worden in de camper. En zo kwam team B om 2 uur in de nacht als eerste aan.
Enkele uren later waren ook Matthijs en Aga op het terrein. Daarna ben ik op het gras langs de waterkant in mijn slaapzak gekropen en een paar uur later, vlak voor de zon op kwam, ben ik opgestaan. 's Morgens kreeg ik van Aga een bosje bloemen, die ze in het Sauerland bij elkaar had geplukt.
Team C was rond 3 uur in de nacht op tankstation Garbsen aangekomen, ongeveer halverwege de route. Zij hadden dus al 18 uur gedaan over globaal zo'n 350 kilometer. Hoe het liften precies is verlopen, daar ben ik niet achtergekomen. Maar dat Hatim en Alejandro tussen de ritten door langer wachten dan de 3 uur die mijn record is op meer dan 600 ritten is wel zeker. Om 5 uur in de nacht stopte de bus waar Caroline in zat, op weg naar het kamp, op tankstation Garbsen. Dat was waarschijnlijk de enige stop in deze nachtelijke busrit van Brussel naar Berlijn. Caroline kwam team C tegen en zij gingen tegen betaling mee in de bus.
28 mei van Berlin-Schoeneweide naar Bemelen
The way back the others had gone back by train, were going else or had found a
ride with people from HC. Also Nadine (hc: laroca) from Brussels had found a
ride at least to start going towards Dortmund and I found I was gonna hitch back
on my own. Took the tram and U-bahn to Schoeneweide (which I shared with
Salvatore, hc: salvo and a few other members leaving the camp) and hiked to the
B96 road with the two petrol stations. Two Polish females were hitchhiking there
using a sign “Frankfurt an Oder”. I suggested them to use a sign A10 only and a
couple of minutes after they made that they got a ride. Didn’t hurry and got a
ride in a small mobile home to rest area Michendorf, 50 km on the way. There I
was looking around a bit, watching for Dutch and Belgian plates. One hitchhiker
arrived and I found him a ride to Halle, a ride which wasn’t useful for me.
Another hitchhiker was waiting at the service area; he had arranged a ride share
online, so wasn’t talking with people. One driver going to Frankfurt am Mainz in
a Peugeot 407 would take me, though he considered the way over Hannover better.
Had my thoughts about that ~ the speedy ride which I imagined would compensate
the longer journey. After something like 40 minutes a man asked me where I was
going to: Köln? Indeed, Köln and a bit further… he was going to Vaals, just
across the Dutch border, some 22 kilometers from my place. So the next 7 hours
were spent in a red small van with Hans. Could pull down the chair and went to
sleep for a couple of hours (missed a bit of that on the bathroom block party,
beach dancing and welcoming the sun the night before). Arrived before dawn and
hitched on a spot that is simply good. Got away in some 7 minutes for a 15 km
ride on the national road from Vaals to Maastricht, up to Margraten, place of
the town hall of my municipality. At the traffic lights in Margraten I posed my
question one time and got in a car with two friendly young people ~ one good
looking girl and the radio playing one of my favourite songs in the Limburgian
language. I got out six kilometres later, just before Maastricht-Heer. At the
spot the Nightingale was singing, as it does more often there and as I hope
there will always be. I hiked the last fifteen kilometres over slightly muddy
trails. The weather was much cooler than over the last days. Way back, four
rides of 50, 599, 15 and 6 kilometers, time of the journey about 10 hours.
. De HC server is momenteel naatje-bagger, maar de site van het kamp doet het wel goed: www.happy-traveller.de.Komende maanden ga ik naar nog een paar HC-kampen, eentje in Traben-Trarbach (tussen Luik en Frankfurt am Mainz 20-23 juli en eind augustus naar Kloden, halverwege Berlijn en Leipzig (http://www.hccamp.de.vu/).
Als er mensen zijn die mee willen liften, dan kan dat. Ervaring is niet nodig. Op de plaats van bestemming maken we een gezellig feest met een bonte melange van internationale reislustigen, veelal jonge mensen vanuit allerlei streken...
Zo zag de zonsopgang eruit
En hier meer foto's van het liften en van het kamp:
HC Berlin Beach Camp 2007 photos by Frank_NL
Zes lifters voor het begin van de "race" op een tankstation nabij Luik:
[ Bericht 39% gewijzigd door Frank__NL op 01-06-2007 21:40:15 ]
De laatste tijd heb ik af en toe tussen mijn woonplaats en Breda gelift, maar toch is dat niet het échte liftersleven.
quote:Ik heb nog steeds een lege zitplaats overOp zaterdag 21 april 2007 13:46 schreef Autoreply het volgende:
[..]
Wanneer? Ik vertrek 2 juli ('s avonds) richting die kant en wil eigenlijk wel een lifter meehebben. Tis een saai klotestuk met aanhanger en alleen
quote:Ja. Al van twee man wat gehoord. De eerste wilde met twee man mee (maar slechts twee zitplaatsen), met de tweede een afspraak gemaakt. Die wijzigde echter zijn vakantieplannen. Ik vertrek rond 5 uur uit Delft en rond 7 uur uit Zeeland (Middelburg). De reis gaat richting Chalons en Champagne (via Rijssel), maar onderweg ff iemand droppen is geen enkel probleemOp donderdag 7 juni 2007 10:16 schreef w8jij17 het volgende:
Had je je aangeboden lift al op hitchhikers.org gezet Autoreply? En waar ga je nou naartoe, Berlijn of Parijs?
Goede reis!
Utrecht, via Zwolle: bus naar Oudwijk, begin van de A28, vluchtstrook langs het begin van de snelweg. Bordje Zwolle.
Kijk op de site in dit onderschrift voor een routebeschrijving per OV en voet naar deze plekken. Na vertrek van tankstation naar tankstation langs de snelweg liften en daar om ritten vragen. Kijk ook op achterzijde auto's op tankstations, onder kenteken staat vaak naam en plaats garage, handig om selectief chauffeurs te bevragen.
Van Bemelen naar Nieuwkoop
Na een middagje inkopen doen stond de tafel vol met nieuwe eigendommen. Direct nadat ik was opgestaan had ik mijn trekkersrugzak gepakt met benodigdheden voor een weekend kamperen op een eiland in de Nieuwkoopse Plassen. Daarna was ik nog bij een kameraad langs gegaan, die zich ook opmaakte voor een kampeerweekend. Ik heb hem geholpen met een vervangende tentstok. De oude stok was gebroken. In het voorgaande weekend kampeerden wij op hetzelfde veld en had ik beloofd dat ik hem één van mijn reserve tentstokken zou geven, die ik bij Perry Sport op de kop had getikt.
Even na vier uur in de middag was ik gereed en begaf ik mij naar de straat. Een oudere vrouw kwam aanrijden in een rode auto en reed door. De volgende wagen was zwart en 'representatief" zoals dat dan heet. De chauffeur stopte en ik had een mazzeltje. De chauffeur was op weg naar Utrecht De Bilt en zo had ik mijn langste rit tot nu toe vanuit Bemelen te pakken, en dat na luttele seconden na het sluiten van de voordeur.
Bij Utrecht wilde ik uitstappen op of in de buurt van verkeerpsplein Hoograven, waar een prima plek is om richting Leiden of Den Haag te liften. De eerste gelegenheid tot uitstappen bood het Goyplein aan de Waterlinieweg. Bij het stoplicht aan de zuidwestzijde van het plein liep ik langs de aankomende en wachtende chauffeurs en vroeg of men richting de westelijke of zuidwestelijke Randstad reed. Een vriendelijke chauffeur liet mij minder dan een kilometer meerijden tot verkeersplein Hoograven. Ik stapte snel uit terwijl de stoplichten op rood stonden en toen ik me richting de goede liftplek begaf aan de noordwestzijde van het plein vroeg ik nog twee chauffeurs of zij de gewenste kant uit reden.
Op mijn plekje kon ik met het bordje Leiden na twee minuten vruchten plukken, want een echtpaar bracht hun wagen achter mij tot stilstand. Zij reden naar Boskoop en ik ging naar Nieuwkoop, dus splitsten onze wegen zich bij de aansluiting van de N11 op de N207.
Ik wandelde een stukje richting Alphen aan den Rijn en nam even plaats op een verdrijvingsvlak, waar een welwillende chauffeur mij prima zou kunnen oppikken. En verliet de plek na enige minuten om te bezien of zich verderop betere kansen aan zouden doen. Op de kruising van ringweg oost, ringweg zuid en de aantakkende wegen (N207) stelde ik mij op bij de stoplichten. Daar lag naast de stroken voor het recht doorrijdend verkeer een verdrijvingsvlak. Er was volop gelegenheid tot het stellen van vragen aan de wachtende chauffeurs. Ik gebruikte veel enthousiaste gebaren en was daartoe mede geprikkeld door het tijdstip waarop wij zouden afvaren vanuit Nieuwkoop in de richting van ons kampeerveld.
Een Skoda-rijder kwam het verdrijvingsvlak opgereden en verleende mij een lift van 2 kilometer tot aan de bushalte bij de aansluiting van de N231 op de N207. Daar had ik na enkele minuten een rit naar Nieuwkoop te pakken, met een chauffeur die in eerste instantie niet wist of het dorp van mijn bestemming op zijn route lag.
Uiteindelijk was ik tijdig bij de roeiboten. We bleken echter ergens anders te vertrekken dan in de informatie stond die de meesten van onze groep hadden. Dus zouden we Nieuwkoop nog een keer helemaal door wandelen met een pilsje in de hand.
Afstand 223 kilometer, reistijd 3 uur en 15 minuten.
Zondag 17 juni 2007
Van Nieuwkoop naar Bemelen
Nieuwkoop verliet ik lopend met ene Hugo. Voor we bij de N231 waren kwamen we langs een bushalte en nog geen minuut later verscheen de bus naar Alphen aan den Rijn aan de horizon. We stapten in en Hugo stempelde voor mij, want ik had hem een drankje voorgeschoten.
Bij de rotonde waar de N231 op de N207 aansluit stapte ik uit. Hugo ging verder. Het varen, zwemmen en wandelen waren goed in mijn armen en benen gaan zitten. Mijn hoofd stond niet naar liften of enige andere vorm van reizen. Ik liep een klein stukje langs de N207 richting N11 en wandelde toen weer terug naar de rotonde. Daar ging mijn duim de lucht in en enige minuten later stopte een kilometervreter in een klussenaarsbusje. Hij ging naar Veenendaal en ik reed mee tot tankstation Bijleveld, langs de A12 ter hoogte van Woerden. Later zou blijken dat ik wellicht beter mee had kunnen rijden tot de omgeving van Veenendaal, althans, als de doelstelling zou zijn geweest om vlot naar huis te komen.
Een door weer en wind doorleefde Frank haalde op de verzorgingsplaats Bijleveld zijn knuffelbeer cq. kussen van zijn rugzak en deed een dutje. Nadat hij al iets opgeknapt was, vroeg hij een chauffeuse om een vuurtje, waarmee hij zijn gasbrander aanstak, om zijn boterhammen met kaas op te warmen. Deze dienden als avondmaaltijd. Frank voelde zich loom en bevond zich in een Hollands polderlandschap. Frank vroeg een paar chauffeurs of ze richting Eindhoven reden en liep nog onverrichter zake richting de oprit aan het eind van het parkeerterrein. Daar was een bord waarop vermeld stond dat men op dat punt juist de hoogtelijn van 0 meter boven (of onder) NAP gepasseerd was. Frank had behoefte aan enige aan hem voorbijrijdende chauffeurs. In die behoefte werd voorzien. Toen liep hij weer naar het tankstation.
Na een hele tijd rondlopen en vragen was er een chauffeur die de A2 op zou rijden, maar dan wel richting het noorden, tot aan Breukelen. Een vriendelijke vent en ik wilde toch wel weg. Ik had Bijleveld nu wel lang genoeg gezien, een uur ongeveer. Bij Breukelen had ik op de oprit na vijf minuten een lift naar tankstation Haarrijn. Ik liep naar de auto's bij de pompen en hoorde iemand luid "Frank!" roepen. Het bleken een bekende en een onbekende uit Maastricht te zijn.
Denkt u dat ik daarmee mijn rit naar Maastricht binnen had? Dat is niet juist. Zij waren ook aan het liften. Na een kwartier zag ik ze niet meer en enige minuten later had ook ik een lift naar Eindhoven. Het bleek dat de A2 ter hoogte van Hedel afgesloten was. Zij reden naar Son en Breugel en volgden nu de route over de A12 tot kort voor Arnhem en dan de A50 langs Oss naar Eindhoven. De chauffeur reed voor mij enkele kilometers door tot aan stoplichten aan het eind van de A50 bij Ekkersrijt. Daar flaneerde ik wat met een bordje MAASTR. bij het verkeer dat op rood moest wachten en na korte tijd had ik een rit naar Maastricht te pakken. In eerste instantie gaf mijn chauffeur aan dat hij mij mee zou laten rijden tot Maastricht. Hij was uiteindelijk toch zo goed gestemd dat hij mij naar mijn voordeur bracht.
Afstand 299 kilometer, reisduur bijna 6 uur.
quote:Jij ziet het als ongein en lifters moeten niks. Voor sommige mensen is liften een manier een bepaalde vrijheid te ervaren en het avontuur op te zoeken. Ik als incidenteel lifter heb dan ook totaal geen sorgen om geld.Op dinsdag 19 juni 2007 13:52 schreef sanni het volgende:
Liften moet je ooit in je leven hebben gedaan. Vooral als je jong bent. Altijd leuk en je leert ervan. Later als je ouder bent - boven de 30 - dan moet je die ongein achter je laten en sorgen dat je voldoende geld hebt om comfortabel te kunnen reizen.
[ Bericht 5% gewijzigd door w8jij17 op 19-06-2007 20:26:29 ]
Ik begon met liften om aan het eind van een wandeling makkelijk terug te komen naar het beginpunt. Langzaam heb ik dat uitgebuwd tot liften over de vaderlandse en later ook buitenlandse wegen, dwars door den lande.
Als er meer gelift werd en de stelregel "tot 30 jaar" door meer jongeren werd toegepast, dan kon het er op de weg best wel eens anders uit zien. Het heeft mij altijd goed geleken dat jongeren niet meteen op hun 18e een automobiel konden kopen. Auto's hebben ook heel wat nadelen.
Momenteel denk ik dat ik onvoldoende reserves heb om comfortabel te reizen. Ik bezit een Citroen AX en 9 van de 10 keer heb ik meer beenruimte als ik ga liften. Ik heb ook een NS Voordeelurenkaart, maar vindt liften prettiger, omdat je, net als met de trein, gebruik maakt van vervoermiddelen die toch rijden, dus geen extra milieuvervuiling. Eigenlijk is liften slechter voor het milieu dan de trein. Liften is namelijk wel een vorm van autorijden en door te liften wen je jezelf de luxueuse manier van reizen per auto aan. Reizen per auto is luxueuzer en slechter voor het milieu dan reizen per trein. Ik denk dat ik in de toekomst comfortabeler zou kunnen reizen dan in een Citroen AX, maar eerlijk gezegd is er aan mijn considered set van mogelijke automobielen die ik zou willen bezitten weinig verandert sinds ik er een jaar of 10 geleden over begon na te denken. Nog altijd lijken mij een kleine Peugeot (heb een 205 gehad), een Renault 4 of 5, een Skoda Favorit, een Trabant of een Lancia Ypsilon mij meer aan te spreken dan de meeste andere modellen. Ook een Fiat 126p vind ik leuk, maar is zeker te klein voor een jongen van bijna 2 meter en heeft met ca 80 kmh toch een wat lage topsnelheid. En tja, in het rijtje zitten een aantal auto's die bepaald not done zijn voor werkgerelateerde verplaatsingen.
Toch maak ik me betrekkelijk weinig zorgen als ik liftende reis, ik weet wel dat al die snelle vervoermiddelverplaatsingen weinig te maken hebben met een goed ontwikkeld natuur- en milieubesef. Maar wat dat betreft zeg ik ook heel eenvoudig dat Nederland een grote teringbende is, een land waarvan de steden verbonden zijn met brede stroken waarop talloze individuen van de soort mens samen langzaam rijden of stilstaan, en oh, wat roepen we hard dat onze nieuwe auto het milieu minder belast dan de vorige.
[ Bericht 13% gewijzigd door Frank__NL op 20-06-2007 00:04:41 ]
Liften in Nederland volgens DAG
HP's avontuur mag je wel een succesverhaaltje noemen, zeker voor een beginner!
De Trots van het Noorden
Bij de oprit in dit dorp komt slechts eens in de 10 minuten een auto langs, dus het geluk wordt hogerop gezocht.
En nu komt het. Ik kwam die jongens van team B ook nog tegen toen ik aan het liften was.
Team C had zo te zien veel tijd gestoken in het maken van de liftbordjes
[ Bericht 33% gewijzigd door w8jij17 op 23-06-2007 12:19:29 ]
Zaterdag 30 juni. Van Maastricht naar ‘s-Hertogenbosch.
In Bemelen rijdt vandaag geen verkeer. De hoofdweg maakt deel uit van het parcours van het NK wielrennen. Ik fiets naar Maastricht en laat mijn fiets achter op de stationsfietsenstalling. Ik wandel naar de Maastrichter liftersplaats. Na een minuut of vijf op de liftersplaats komt een vrouwelijk gestalte in de richting van de liftersplaats gelopen. Het blijkt oud-huisgenoot Tanja te zijn. Haar bestemming is Bonn. Nog eens vijf minuten later stopt een jongeman in een kleine Ford. De chauffeur is op weg naar Eindhoven. Zijn naam is Michel. Hij wil van alles weten over liftend reizen in ons land en zo vertel ik over mijn ervaringen in de afgelopen vier jaar en geef ik mijn insiders tips. Normaal gezien zou Michel bij Leenderheide de stad in rijden. Nu neemt hij de A2-afrit Waalre, omdat ik daar beter kan liften. De oprit blijkt echter verbouwd te worden en de vluchtstrook is daardoor momenteel niet beschikbaar. Ik spreek bij het stoplicht wat chauffeurs aan die vanuit Eindhoven komen en enige minuten later loop ik naar de andere kant om chauffeurs aan te spreken die vanuit Waalre komen. Een jongen in een auto gevuld met uiterst onbeleefde jongeren kan zich niet inhouden en begint hinderlijke taal uit te slaan in mijn richting. Op hetzelfde moment krijg ik een lift naar ’s-Hertogenbosch. Ik verlaat de kleine Kia aan de rand van het centrum. Ik neem mij voor het laatste stuk per bus te doen en ik blijk het geluk te hebben dat een bus met een snelle verbinding naar mijn bestemming klaar staat.
2 auto’s, reistijd ca. 100 minuten, afstand ca. 130 km.
Zondag 1 juli. Van Nieuwkuijk naar Maastricht.
Mijn moeder brengt mij tot aan de tijdelijke oprit van de A59 bij Nieuwkuijk. De echte oprit is gesloten, omdat de weg daar open ligt. Er is weinig verkeer, maar na enige minuten stopt een chauffeur, die me een lift kan geven tot de A59-oprit ’s-Hertogenbosch Maaspoort. Een van de eerste chauffeurs stopt, maar deze rijdt slechts enkele kilometers over de snelweg en gaat er af bij een lifteronvriendelijke oprit. Na enige minuten heb ik een lift van een dame die naar Vught rijdt. De A2-oprit Vught wordt door weinig chauffeurs gebruikt om de snelweg op te rijden. Na een minuut of vijf stopt de vierde of vijfde chauffeur die langs komt rijden. Hij rijdt langs Eindhoven en aan de Eindhovense rondweg verlaat ik de auto bij de afrit Veldhoven. Ik probeer een “directe aansluiting” te krijgen, maar dit werkt even niet. Na enige minuten verlaat ik de oprit, om bij de stoplichten vanuit de richting Veldhoven de chauffeurs te vragen wie er richting Weert en Maastricht rijdt. Met het aardige weer van vandaag is dat vrij makkelijk, want heel wat chauffeurs hebben een raampje open staan. Toch duurt het nog wel een kwartier voor ik de eerste chauffeur heb die echt naar Weert rijdt. Inmiddels was er wel iemand die tot de afrit Waalre ging. Een lift die ik had kunnen nemen, al zou ik er niet veel mee opschieten. Nu stap ik in in een Peugeot 205, die de eigenaar voor 8 euro heeft aangeschaft en ik rijd mee tot de A2-afrit Nederweert. Van deze oprit weet ik dat ie vrij goed is voor lifters, al heb ik hem nog nooit gebruikt. Vlak bij deze plek is het een drukte van belang, want het jaarlijkse Oud Limburg Schuttersfeest is aan de gang. Aan deze happening doen dit jaar 2000 schutters van 160 schutterijen mee. Het publiek bestaat uit zo’n 20.000 liefhebbers. Bij de oprit steekt een grote groep fietsers over. Een chauffeur die de snelweg op wil rijden moet daarom even inhouden. Ik maak gebaren naar de chauffeur en hij stopt. Dit blijkt een heel korte lift op te kunnen leveren, tot Kelpen. Daar heb ik even geen zin in. Een minuut of wat later stopt een auto, waarvan de chauffeur naar Born rijdt. Ik ga mee tot aan tankstation Het Anker, langs de A2 ter hoogte van Sittard en zegt tegen de chauffeur, terwijl ik een auto met een Luxemburgs kenteken aanwijs: “Die komt vast wel door Maastricht”. De chauffeuse van de Luxemburgse auto komt na enige minuten uit de tankshop en ik kan meerijden. “Ik had je al zien liften bij de oprit van Nederweert, maar het was daar te druk om te stoppen”. Op het Oranjeplein in Maastricht stap ik uit.
6 auto’s, reistijd ca. 180 minuten, afstand ca. 130 km.
Noot. De reistijd had 120-140 minuten kunnen zijn, als ik met de chauffeur vanuit Vught was meegereden tot tankstation Velder langs de A2 bij Boxtel. Dan had ik eerder een lift naar Zuid-Limburg kunnen vinden. Tijdens het liften ontstond een gevoel van “doe maar rustig aan” bij heerlijke weersomstandigheden.
Ik ga a.s. weekend weer liftend op vakantie! Eindelijk! in Januarie voor het laatst naar Normandie in frankrijk. We gaan nu voor 2 weken richting tjechie met als einddoel Praag en vanuit daar een beetje rondreizen
VIa enchede de grens over, dwars door duitsland heen. Het wordt een behoorlijke uitdaging denk ik omdat ze in tjechie slecht engels spreken volgens mij. En ik hoop dat onze bepakking, 2 backpacks incl tentje en alles, geen beperkingen opleverd. Ik heb er zin in! Hebben jullie nog tips? Frank jij vast wel quote:Je gewoon op grotere tankstations laten afzetten. Soms met een paar minuten wachten, soms met een uurtje wachten maar je komt altijd wel weg. Uit steden of vanaf opritten wegkomen is een stuk moeilijker heb ik ervaren.Op dinsdag 24 juli 2007 19:36 schreef Dikkiedik_2003 het volgende:
Cool..
Ik ga a.s. weekend weer liftend op vakantie! Eindelijk! in Januarie voor het laatst naar Normandie in frankrijk. We gaan nu voor 2 weken richting tjechie met als einddoel Praag en vanuit daar een beetje rondreizen
Dit is het laatste bericht in deze thread, omdat dan de magische 300 is bereikt.
Je kan hier verder lezen in deel 3.
[ Bericht 14% gewijzigd door Frank__NL op 25-07-2007 00:40:00 ]