Kleine wetenschappelijke vragen deel 2

quote:

Op woensdag 16 november 2005 15:51 schreef thabit het volgende:
Ik heb een biologisch vraagje.

We weten dat ouderdomsverschijnselen onder andere komen doordat DNA tijdens celdeling steeds iets slijt. Dit is ook een van de redenen dat gekloonde dieren vaak gebreken vertonen. Maar als dit zo is, hoe komt het dan dat dieren (inclusief mensen) die op normale wijze geboren worden doorgaans geen gebreken vertonen? Je zou immers verwachten dat het DNA van de ouderlijke geslachtscellen in de loop der jaren ook aan slijtage onderhevig is.

Dit komt omdat als jij geboren word heb je 46 chromosomen in elke cel normaal. Een mongooltje heeft ermeer daaarom dat hij afwijking heeft. die 46 chromosomen kopieren zich om de zoveel tijd maar daarbij kopieren ze zich niet helemaal een klein stukje wordt telkens niet meegenomen als je bijv 80 ben heb je nietzoveel meer over, dus als je chromosomen opgedeeld zijn ga je dood op de natuurlijke manier.(dit wordt telkens verlengt ivm levensomst.en voedsel e.d.) Als jij bijvoorbeeld 20 bent en jewilt jezelf laten klonen zijn die chromosomen al ene keer gekopieerd (hoevvel weet ik niet)
bij klonen kopier je iemand exact zoals hij dan is. Problemen onstaan dus omdat de chromosomen al gekopieerd geweest dit schijnt complicaties op te brengen.

Als je weet hoe je ooit die chromosomen zich totaal kopieren ben je natuurlijk gezien onsterelijk kan je alleen nog dood gaan aan ziektes ofz.

quote:

Op woensdag 16 november 2005 16:03 schreef Killaht het volgende:

[..]

bij klonen kopier je iemand exact zoals hij dan is. Problemen onstaan dus omdat de chromosomen al gekopieerd geweest dit schijnt complicaties op te brengen.

Maar bij bevruchting krijg je ook cellen van je ouders zoals ze DAN zijn. Wat is het verschil?

quote:

Op woensdag 16 november 2005 16:26 schreef thabit het volgende:

[..]

Maar bij bevruchting krijg je ook cellen van je ouders zoals ze DAN zijn. Wat is het verschil?

Nou dat is weer anders omdat het dan vermengd wordt het DNA van de vader en het DNA van de moeder wordt samengevoegd dus krijg je een geheel nieuw DNA met 50% vader eigenschappen en 50% moeder..

bij klonen heb je het DNA van 1 persoon en dus ook de chromosomen van 1 persoon maar die zijn al een keer of meer gekopieerd dus levensduur van de kloon is korter en brengt complicaties

quote:

Op woensdag 16 november 2005 16:26 schreef thabit het volgende:

[..]

Maar bij bevruchting krijg je ook cellen van je ouders zoals ze DAN zijn. Wat is het verschil?

precies, hoe zit het met telomeren in geslachtscellen?

de chromosomen in geslachtscellen zijn ook maar kopiën hoor Killaht.

quote:

Op woensdag 16 november 2005 16:46 schreef DionysuZ het volgende:
de chromosomen in geslachtscellen zijn ook maar kopiën hoor Killaht.

Ja tuurlijk van je moeder en vader maar omdat er nieuwe DNA wordt ontwikkeld van de 2 personen krijg je 2 nieuwe soort chromosomen die nog niet gekopieerd zijn, en dit proces gat van start als je geboren bent.

Er is slechts een klein verschil tussen gewone celdeling en celdeling waarbij geslachtscellen ontstaan. In deze laatste zijn ipv chromosomenparen enkele chromosomen betrokken: ipv 46 -> 23. Dat is eigenlijk het enige verschil. De ene celdeling vindt plaats via mitose, de andere via meiose:

http://www.geocities.com/brosserke55/meiose.html

DIT is interessant:

quote:

Telomeren worden bij elke celdeling korter, behalve in geslachtscellen. Daar zorgt het enzym telomerase ervoor dat er na iedere deling weer een stukje aangeplakt wordt (zie het filmpje van de universiteit van Stuttgart hieronder). Maar in normale lichaamscellen valt er na iedere deling een stukje van het chromosoom af.

http://www.kennislink.nl/web/show?id=107899

quote:

Op woensdag 9 november 2005 20:29 schreef Armalite het volgende:

[..]

Mijn MAVO scheikunde twijfelt wat aan dit antwoord. De energie om het gas en de vloeistof te laten mengen lijkt me komen uit het schudden. Zelfs het mengen zelf heb ik zo mijn twijfels over...
Laten we nog maar even wachten op iemand met iets meer kennis van scheikunde

Als je de fles vast hebt wordt deze iets warmer voor je gevoel. ga je schudden dan wordt het weer kouder. Er komt door het schudden ander azijn op de plek waar jij je hand hebt. Je verwarmt de fles en het azijn bij je hand een beetje. Door het schudden komt er nieuw, iets frisser, azijn langs je hand. Dit krijgt door het schudden niet de tijd iets op te warmen. Zou je stoppen met schudden en even later weer verder gaan treed hetzelfde verschijnsel op.

Volgens mij is het denken in vorm van energie en warmte ontrekken goed. Volgens mij treed het verschijnsel bij elk fles op. als je de fles vast hebt en je naar een paar mintuen je hand op een ander gedeelte van de fles zet lijkt het ook alsof het kouder is. De fles heeft daar nog niet de warmte van je hand overgenomen

Ik ga mijn vetpercentage meten, hiervoor moet ik invullen:
Leeftijd
Geslacht
Gewicht
Lengte

Nu meet ik mijn vetpercentage, na dit te hebben gedaan drink ik 4 liter water, waardoor ik 4 kg zwaarder ben, als ik nu mijn vetpercentage meet, zal die anders zijn dan de eerste meting?

quote:

Op woensdag 16 november 2005 22:19 schreef McGilles het volgende:
Ik ga mijn vetpercentage meten, hiervoor moet ik invullen:
Leeftijd
Geslacht
Gewicht
Lengte

Nu meet ik mijn vetpercentage, na dit te hebben gedaan drink ik 4 liter water, waardoor ik 4 kg zwaarder ben, als ik nu mijn vetpercentage meet, zal die anders zijn dan de eerste meting?

Bij het invullen van alleen deze parameters zou ik zeggen. Je vetpercentage is anders. Lengte geslacht en leeftijd is hetzelfde gebleven. Gewicht is alleen veranderd. Dan zou het logisch zijn dat het vet percentage verandert, anders zou het gewicht geen invloed hebben op je vet percentage en zou het onzinnig zijn om het te laten invullen.

Wanneer je denkt dat je op deze manier een betrouwbare vetmeting ondergaat heb je het goed mis.

Dit soort "Metingen" worden gedaan met standaard modellen, en kunnen er gerust een procent of 10 naast zitten als jouw lichaamsbouw van de standaard afwijkt.

quote:

Op donderdag 17 november 2005 20:38 schreef mockin het volgende:
Wanneer je denkt dat je op deze manier een betrouwbare vetmeting ondergaat heb je het goed mis.

Dit soort "Metingen" worden gedaan met standaard modellen, en kunnen er gerust een procent of 10 naast zitten als jouw lichaamsbouw van de standaard afwijkt.

Het lijkt me duidelijk dat dit geen duidelijke en betrouwbare meting is. Ik reageerde even met de blik alleen op de gegeven gegevens.
wat ook een meting is die in dezelfde caegorie valt is de caloriemeter op een kilometer teller. Ga je met de fiets hard van de berg, geeft de teller aan dat je de ene calorie na de ander verbruikt. Echt een zinloze functie.

Ok help! Ik kan hier echt wakker van liggen!
Een of ander betweterig wijsneuzenvriendje dat ik vroeger had kwam eens aan met het volgende:
Als je sneller bent dan het licht en je gaat een jaar weg, dan zijn al je vrienden dood (aan ouderdom) als je terug komt. (En hij bleef er heel irritant wijs en superieur bij kijken omdat ik het niet snapte en hij weigerde me gewoon uit te leggen hoe het zat )
Wat is dat nou voor onzin? Een jaar is toch een jaar? Een uur is toch ook gewoon een uur, of je nou 10 km/h of 200 km/h gaat? Ligt dit nou aan mij en is er een heel logische verklaring of slaat het echt nergens op?

quote:

Op vrijdag 18 november 2005 19:22 schreef Roltrapfee het volgende:
Wat is dat nou voor onzin? Een jaar is toch een jaar? Een uur is toch ook gewoon een uur, of je nou 10 km/h of 200 km/h gaat? Ligt dit nou aan mij en is er een heel logische verklaring of slaat het echt nergens op?

De snelheid heeft echt invloed. Al is er tussen 10 en 200 km/h geen verschil te merken. Als je snelheid heel dicht bij die van het licht zit, verloopt jouw tijd langzamer dan die van de achterblijvers. Dus tijdens 1 sec. op jouw klok verlopen er dan bijv. 1000 op aarde.

Het is dus wel degelijk waar, maar om het echt goed te begrijpen zul je je een beetje in de speciale relativiteitstheorie moeten verdiepen.

quote:

Op vrijdag 18 november 2005 19:22 schreef Roltrapfee het volgende:
Ok help! Ik kan hier echt wakker van liggen!
Een of ander betweterig wijsneuzenvriendje dat ik vroeger had kwam eens aan met het volgende:
Als je sneller bent dan het licht en je gaat een jaar weg, dan zijn al je vrienden dood (aan ouderdom) als je terug komt. (En hij bleef er heel irritant wijs en superieur bij kijken omdat ik het niet snapte en hij weigerde me gewoon uit te leggen hoe het zat )
Wat is dat nou voor onzin? Een jaar is toch een jaar? Een uur is toch ook gewoon een uur, of je nou 10 km/h of 200 km/h gaat? Ligt dit nou aan mij en is er een heel logische verklaring of slaat het echt nergens op?

wat grappig. Als je sneller gaat dan het licht zullen je vrienden eerder jonger zijn dan wanneer je vertrok als je terugkomt .

Vraag:
hoe kort duurt de kortste duur.
m.a.w. Hoe vaak kan je een seconde door twee delen.
En heet die korste duur dan? een [ Planck seconde ]? en hoe kort duurt die ?[kan het nergens vinden]
Kan iemand het me uitleggen zodat ik het ook kan visualiseren?

quote:

Op vrijdag 18 november 2005 19:53 schreef soulsurvivor het volgende:
Vraag:
hoe kort duurt de kortste duur.
m.a.w. Hoe vaak kan je een seconde door twee delen.
En heet die korste duur dan? een [ Planck seconde ]? en hoe kort duurt die ?[kan het nergens vinden]

Een plancktijd duurt ongeveer 5.391x10^-44 seconden en wordt beschouwd als het kortst meetbare tijdsverschil, of de kortste tijdeenheid die nog enige betekenis heeft.

quote:

Op vrijdag 18 november 2005 19:53 schreef soulsurvivor het volgende:
Kan iemand het me uitleggen zodat ik het ook kan visualiseren?

Da's lastiger.
De plancktijd is ook de tijd die een foton nodig heeft om de afstand van één plancklengte af te leggen. Maar die plancklengte (de kortste afstand met nog enige fysische betekenis) is vervolgens ook weet niet echt voor te stellen: ongeveer 1.616x10^-35 meter.

Of: er gaan grofweg 19 miljoen miljard miljard miljard miljard plancktijden in een seconde.

Zulke eenheden moet je denk ik gewoon niet willen visualiseren.

[ Bericht 9% gewijzigd door Maethor op 18-11-2005 20:24:02 ]

quote:

Op vrijdag 18 november 2005 20:16 schreef Maethor het volgende:

[..]

Een plancktijd duurt ongeveer 5.391x10^-44 seconden en wordt beschouwd als het kortst meetbare tijdsverschil, of de kortste tijdeenheid die nog enige betekenis heeft.
[..]

Da's lastiger.
De plancktijd is ook de tijd die een foton nodig heeft om de afstand van één plancklengte af te leggen. Maar die plancklengte (de kortste afstand met nog enige fysische betekenis) is vervolgens ook weet niet echt voor te stellen: ongeveer 1.616x10^-35 meter.

Of: er gaan grofweg 19 miljoen miljard miljard miljard miljard plancktijden in een seconde.

Zulke eenheden moet je denk ik gewoon niet willen visualiseren.

Ik neem aan dat een foton het kleinste waarneembare deeltje materie/energie voor de mens is.
[corrigeer me als ik het fout heb]
Het lijkt me logisch dat die foton 1 plancklengte aflegt in de vorm van een sprong.
Niet in een beweging dus.[anders zou je het nog kunnen meten, toch?!]
[eerst was hij daar en opeens is hij daar] [klopt dat?]

Kan ik dan concluderen dat er niet zoiets bestaat als een oneindig kort moment
of oneindig lang moment, [ _{wat de eeuwigheid rond zou maken}] omdat tijd gerelateerd is aan materie?!
Of kan ik concluderen dat er wel zoiets bestaat als een oneindig kort moment maar die in de natuurkunde niet terzaken doet omdat het niet te meten valt.

En kan je misschien de conclusie trekken dat er in de eeuwigheid geen tijd of duur bestaat? [Dat het meer een staat van zijn is.]
[een andere dimensie waarin geen tijd bestaat maar die volkomen synchroom met onze dimensie loopt]

[ Bericht 0% gewijzigd door soulsurvivor op 19-11-2005 00:44:24 ]

quote:

Op vrijdag 18 november 2005 19:35 schreef Maethor het volgende:

[..]

De snelheid heeft echt invloed. Al is er tussen 10 en 200 km/h geen verschil te merken. Als je snelheid heel dicht bij die van het licht zit, verloopt jouw tijd langzamer dan die van de achterblijvers. Dus tijdens 1 sec. op jouw klok verlopen er dan bijv. 1000 op aarde.

Het is dus wel degelijk waar, maar om het echt goed te begrijpen zul je je een beetje in de speciale relativiteitstheorie moeten verdiepen.

Dat is gek! Ik vraag me altijd af hoe ze dat weten
Nouja andere vraag, weer heel iets anders wat ik me wel echt afvraag.
Er is toch een stof/zijn toch stofen die ontbranden of ontploffen ofzo als ze met zuurstof in aanraking komen. Hoe krijgen ze zulk spul dan in potten, want voor dat het erin zit moet het toch door de lucht en komt het toch al in aanraking met zuurstof?

quote:

Op vrijdag 18 november 2005 23:11 schreef soulsurvivor het volgende:

[..]

Ik neem aan dat een foton het kleinste waarneembare deeltje materie/energie voor de mens is.
[corrigeer me als ik het fout heb]

Wel één van de kleinsten. Maar het is met zulke deeltjes altijd moeilijk om over een omvang te praten. Te meer omdat je een foton even goed kunt voorstellen als een deeltje, dan als een golf. Hetzelfde geldt voor een klein deeltje als het elektron.

quote:

Het lijkt me logisch dat die foton 1 plancklengte aflegt in de vorm van een sprong.
Niet in een beweging dus.[anders zou je het nog kunnen meten, toch?!]
[eerst was hij daar en opeens is hij daar] [klopt dat?]

Kan ik dan concluderen dat er niet zoiets bestaat als een oneindig kort moment
of oneindig lang moment, [ _{wat de eeuwigheid rond zou maken}] omdat tijd gerelateerd is aan materie?!
Of kan ik concluderen dat er wel zoiets bestaat als een oneindig kort moment maar die in de natuurkunde niet terzaken doet omdat het niet te meten valt.

Da's weer tricky.

Het gaat er dus om of
- een foton één plancklengte in een sprong aflegt (afstand is discreet); of
- een foton één plancklengte geleidelijk aflegt (afstand is continu).

Maar als de plancktijd het kortst meetbare tijdsinterval is, en dat is de tijd die het foton nodig heeft om een plancklengte af te leggen, zouden we dan ooit vast kunnen stellen welke van de twee mogelijkheden werkelijk plaatsvindt?

quote:

En kan je misschien de conclusie trekken dat er in de eeuwigheid geen tijd of duur bestaat? [Dat het meer een staat van zijn is.]
[een andere dimensie waarin geen tijd bestaat maar die volkomen synchroom met onze dimensie loopt]

Dat concludeer ik niet uit bovenstaande...

quote:

Op zaterdag 19 november 2005 00:09 schreef Roltrapfee het volgende:

[..]

Dat is gek! Ik vraag me altijd af hoe ze dat weten

Meneer Einstein heeft het voorspeld met zijn Relativiteitstheorie. En toen hebben mensen het getoetst, en het bleek echt zo te zijn.

Een voorbeeld van een experiment waarin je die tijddilatatie kunt aantonen is met muonen. Muonen zijn deeltjes die heel snel vervallen. Ze ontstaan onder andere bovenin de atmosfeer, als kosmische straling de dampkring binnenkomt en op atomen botst. De vervaltijd, de tijd die een muon gemiddeld nodig heeft om te vervallen, is bekend. Met deze gegevens kun je bepalen welke fractie van de muonen er nog over is als ze naar het aardoppervlak gevlogen zijn.

De grap is echter dat er veel meer over zijn dan je op het eerste gezicht zou verwachten. En dat komt door hun enorme snelheid, waardoor hun horloge veel langzamer loopt (door die tijddilatatie dus). Doordat hun horloge langzamer loopt, denken ze pas veel later 'kom, ik ga vervallen' dan als ze een meer gangbare snelheid hadden gehad (en hun horloge even snel liep als die van mensen op de grond).

Voor de volledigheid: dit is het experiment van Rossi en Hall uit 1941. Die muonen blijken tienmaal zo langzaam te vervallen dan je zou verwachten als je de Relativiteitstheorie negeert.

quote:

Op zaterdag 19 november 2005 10:19 schreef Maethor het volgende:

[..]

Meneer Einstein heeft het voorspeld met zijn Relativiteitstheorie. En toen hebben mensen het getoetst, en het bleek echt zo te zijn.

Een voorbeeld van een experiment waarin je die tijddilatatie kunt aantonen is met muonen. Muonen zijn deeltjes die heel snel vervallen. Ze ontstaan onder andere bovenin de atmosfeer, als kosmische straling de dampkring binnenkomt en op atomen botst. De vervaltijd, de tijd die een muon gemiddeld nodig heeft om te vervallen, is bekend. Met deze gegevens kun je bepalen welke fractie van de muonen er nog over is als ze naar het aardoppervlak gevlogen zijn.

De grap is echter dat er veel meer over zijn dan je op het eerste gezicht zou verwachten. En dat komt door hun enorme snelheid, waardoor hun horloge veel langzamer loopt (door die tijddilatatie dus). Doordat hun horloge langzamer loopt, denken ze pas veel later 'kom, ik ga vervallen' dan als ze een meer gangbare snelheid hadden gehad (en hun horloge even snel liep als die van mensen op de grond).

Voor de volledigheid: dit is het experiment van Rossi en Hall uit 1941. Die muonen blijken tienmaal zo langzaam te vervallen dan je zou verwachten als je de Relativiteitstheorie negeert.

Ja. Maar mensen zeggen wel es "Wat nou als ik met dat muon meereis?"

Stel dat het muon zo snel gaat, dat een waarnemer op aarde meet dat de muonklok 16 keer langzamer tikt. Dan zullen er ook veel meer muonen aankomen op aarde; ze vervallen immers veel minder snel. Maar als je met het muon meereist, dan gaat de klok normaal, en zou je zeggen dat het muon vrij snel uitmekaar dondert. Maar wat is nou de grap: het muon heeft een snelheid tov de Aarde. Een waarnemer die op het muon is gaan zitten, zal meten dat de afstand tussen het muon en de aarde 16 maal korter is dan een waarnemer op aarde zal meten. En nu klopt het: de waarnemer op het muon meet welliswaar dat de klok van het muon normaal loopt ( terwijl ze op aarde meten dat de klok veel langzamer loopt ) maar de waarnemer op het muon meet ook dat de afstand die ze af moet leggen 16 maal korter is.

Korter:
*op aarde meet je dat de muonklok 16 maal trager loopt
*op het muon meet je dat de af te leggen afstand muon-aarde 16 maal korter is

En het muon is nu wel in staat om in het "kortere tijdsbestek" ( oftewel: haar eigen gemeten tijd ) de afstand af te leggen

quote:

Op woensdag 16 november 2005 18:21 schreef DionysuZ het volgende:
DIT is interessant:

Telomeren worden bij elke celdeling korter, behalve in geslachtscellen. Daar zorgt het enzym telomerase ervoor dat er na iedere deling weer een stukje aangeplakt wordt (zie het filmpje van de universiteit van Stuttgart hieronder). Maar in normale lichaamscellen valt er na iedere deling een stukje van het chromosoom af.

http://www.kennislink.nl/web/show?id=107899

Telomerase is inderdaad verantwoordelijk voor de juiste lengte in gameten. Soms wordt telomerase ook in andere lichaamscellen aangemaakt waardoor er een vorm van kanker onstaat.

Het is overigens stierenpoep dat er een stukje van je chromosoom afvalt. De streng DNA wordt inderdaad korter maar dat komt omdat er bij het kopieeren van DNA (voorafgaand aan celdeling) een stukje overblijft. Omdat het eiwit dat zorgt voor kopieen de DNA streng vast moet houden is er een klein deel wat niet gekopieerd kan worden, bij ons de telomeren. Als we geen telomeren hadden gehad was er bij iedere celdeling een stukje relevant DNA verdwenen.

Schande om het als 'er af vallen' te omschrijven.

quote:

Op zaterdag 19 november 2005 10:19 schreef Maethor het volgende:

[..]

Meneer Einstein heeft het voorspeld met zijn Relativiteitstheorie. En toen hebben mensen het getoetst, en het bleek echt zo te zijn.

Einstein Die man heeft bewust moeilijke dingen uitgevonden om mensen zoals ik te irriteren!
Maar vooruit, ik ben overtuigd bedankt!