quote:
Jammer, want Ferrer stond ze deze week lekker te raken. Hij speelde ook met veel energie, je kon echt zien dat-ie er nog zin in had zo aan het einde van het jaar.
Was trouwens wel weer erg leuk in Parijs. Mooie, grote hal ook, die meer weg heeft van een Amerikaanse basketbalhal dan van een tennisarena. Nadeel is dan wel dat als je helemaal bovenin zit, je de actie niet echt meemaakt. Gelukkig is de kaartcontrole niet al te streng, waardoor je zo'n beetje kan gaan zitten waar je wil. Ook geen gezeik met dag- en avondsessies, gewoon 30 euro neertellen voor tennis van 11:30 tot 23:30.
Qua niveau niet echt geweldig tennis gezien, maar spanning was er des te meer. Vooral op de kleine baan 1 waren leuke wedstrijden. Vreemde wedstrijden ook, met als toppunt de 2e set bij Djokovic - Puerta. Djokovic heeft de 1e gewonnen met 6-3 en staat in de 2e *5-4 voor en 30-0 op eigen service. Geen enkel probleem gehad tot dan toe. Totdat hij begint na te denken en een dubbele fout + 2 onverklaarbare missers slaat. Puerta komt er overheen met een winner en echt uit het niets staat het 5-5. De tie-break was zo mogelijk nog erger. Djokovic komt 3-0 voor en Puerta ziet eruit alsof hij het verder wel gelooft. Maar als uit het niets wint hij opeens 6 punten op rij en komt op 3 setpoints. Uiteraard verspeelt hij ze, evenals de 3 setpoints die erna nog volgen. Op 10-9 krijgt Djokovic zn 1e matchpoint, en die is meteen raak. Heeft zn opkomst als Zorro toch gewerkt.
Ook Verdasco - Ginepri was een rare wedstrijd. Volgens mij was Ginepri niet helemaal fit en hij deed dan ook niets speciaal. Het was Verdasco die het tempo bepaalde. Wat een talent is dat zeg, alleen zou hij een nieuw brein moeten kopen.. Hij wisselt briljante punten af met vreemde missers en rondvliegende rackets. Zonde, want hij had echt niet hoeven verliezen van Ginepri. Maarja, als je een dubbele fout slaat op breakpunt tegen in de 3e set bij 4-3*...
Lekker baantje trouwens hoor, baan 1. Heel klein, maar daardoor zat je wel heel erg dicht op de actie. En gek genoeg zat het nooit helemaal vol, waarschijnlijk omdat er vrijwel geen Fransen speelden.
Als er dan een Fransman op het centre court moest spelen, was er wel sfeer (al leek het meer op de josti-band). Er was elke dag een groep die kennelijk ook altijd bij Davis Cup wedstrijden aanwezig is, inclusief trommels, luidsprekers en bordjes.
Het mooiste warming-up outfit komt op naam van Stepanek. Eén of ander wijd shirt met een finishvlag motief en rode banden om zn armen (post er straks wel een foto van). Vreemd mannetje hoor, ook met dat irritante loopje van 'm als-ie een mooie bal heeft geslagen. Het is maar goed dat ik geen prof ben, want ik had die bal recht door hem heen geslagen.