Lieve kijkbuiskinders,
Wat was de vakantie toch leuk! Een mooie villa in het Toscaanse heuvelland, een zwembad dat nog blauwer was dan de huid van Brilsmurf, het lekkere Italiaanse eten en drinken, de ontzettend hete "dushi's" die met korte rokjes flamboyant de promenade op -en afliepen en niet te vergeten een flinke dosis cultuursnuiverij. Een perfecte vakantie mijns inziens!
Eenmaal terug thuisgekomen, begint de deceptie. Kleauteweer, de immer klagende en norse Hollandeur, de vrouwen met niet zo'n strakke kontjes als de Italiaansen en CENTERPARCS.
Ik ben laatst door een vriend van mij uitgenodigd om de laatste dag van de vakantie (inmiddels al een tijdje geleden, ik zit nu alweer hard te pilzen op de societeit) door te brengen in het magische vakantie-paradijs "Centerparcs". Afijn, ik was daar nog nooit geweest en wilde daar wel eens heen om gewoon eens te kijken hoe dat allemaal in elkaar zat.
Ik ga naar binnen en kom daar in een subtropische zweethal met een overvloed aan cacti (enkelvoud: cactus), Flügel-aanbiedingen en houten stoelen en tafels. Een palmtak bijna in mijn gezicht krijgend, waan ik me in een jungle van goedkope kitsch en Tokkie-clonen. We besluiten neer te strijken bij het "Mambo Jumbo cafe", waar op dat moment toevalligerwijs Jannes uit de speakers galmt. De snollen achter de bar leken niet geinteresseerd in ondergetekende en dat gevoel was wederzijds. Een DJ, die wel erg veel weg had van wijlen Andre Hazes, zat de beste Hollandse hits aan elkaar te draaien. Hij zou Chiel Montagne zeker hebben overtroffen in een "DJ-contest".
Al drinkend aan mijn goudgele pretcylinder, observeerde ik de gasten. Het viel mij op dat veel vrouwen één of meerdere onderkinnen hadden en de mannen een tattoe. Dit lijkt me echt een typische plek voor John de Wolf, zei ik tegen mijn compagnon. Dit was zeker geen overstatement, sterker nog, het aantal langharige beftekkels was niet op één hand te tellen.
Een aantal br33z@h-sletjes vulden de dansvloer op. Nog één keer dansen voordat ze weer naar het VMBO moesten. Op de galmende tonen van Jantje Smit en Wolter Kroes maakten ze erg sensuele bewegingen met hun heupen, smekend om gepaald te worden in het bungalow-hutje door een bouwvakker of electricien.
Na een pils of 10, drie keer "Boom boom bailando" en een hoop Apres-Ski-achtige kreten als "heey-hooy" en "die handen, die handen, die handen in de lucht" gehoord te hebben, zijn we er vandoor gegaan. Dit was eens maar nooit meer.
Centerparcs is vertier voor het plebs, maar niet voor Dirktator. Luister mensen, als je zelf onder deze categorie valt, voel je niet aangesproken door deze harde tekst. Op zo'n niveau kan Jannes best leuk zijn!